Funkcjonalność konfiguratorów umożliwia automatyczne generowanie poniższych danych:

• Kodów i/lub nazw dla nowo dodanych artykułów
• Kodów dla nowo dodanych kontrahentów
• Numerów dla nowo dodanych bonów
• Kodów dla nowo dodanych kuponów

Dzięki konfiguratorom użytkownik ma możliwość zachowania spójności nazewnictwa oraz kodowania występującego w systemie.

Lista konfiguratorów dostępna jest w menu Konfiguracja → (Ogólne) → Konfiguratory.

Definiowanie konfiguratora

W celu zdefiniowania nowego konfiguratora, należy wybrać przycisk [Dodaj] na liście konfiguratorów.

Nagłówek konfiguratora

Nagłówek formularza konfiguratora zawiera następujące pola i sekcje:

• Parametr Aktywny – domyślnie zaznaczony. Jego odznaczenie uniemożliwia użycie konfiguratora do generowania kodów i/lub nazw obiektów.
• Nazwa – pole obowiązkowe
• Obiekt – rozwijana lista obiektów, dla których możliwe będzie wykorzystanie konfiguratora:
  • Artykuł
  • Kontrahent
  • Bon
  • Kupon rabatowy

• Przykład – prezentuje strukturę konfiguratora składającą się z kolejnych elementów zdefiniowanych w sekcji Elementy pola
• Ilość znaków w polu – prezentuje sumę znaków zdefiniowanych dla argumentu Ilość znaków w sekcji Argumenty dla każdego z elementów pola
• Pola dodane – pola wyznaczone do zdefiniowania za pomocą konfiguratora, przeniesione z sekcji Pola do dodania. Korzystając z przycisku [Odłącz] użytkownik może przesunąć dane pole z powrotem do sekcji Pola do dodania.

• Pola do dodania –pola, które mogą być wyznaczone do zdefiniowania za pomocą konfiguratora. Korzystając z przycisku [Dołącz] użytkownik może przesunąć dane pole do sekcji Pola dodane

Sekcja Elementy pola

W sekcji Elementy pola użytkownik może skomponować części składowe pola wybranego w sekcji Pola dodane. W zależności od obiektu konfiguratora i rodzaju pola, możliwe jest wykorzystanie różnych funkcji do zdefiniowania elementów pola.

Przyciski [Dodaj] i [Usuń] pozwalają na dodawanie i usuwanie kolejnych elementów konfiguratora, natomiast za pomocą przycisków [W górę] i [W dół] użytkownik może zdecydować o kolejności występowania danych elementów w konfiguratorze.

Sekcja Elementy pola zawiera następujące kolumny:

• Separator – umożliwia wprowadzenie znaku, który ma oddzielać kolejne segmenty definiowanego kodu, nazwy lub numeru. Jeśli wartość ta jest pusta, kolejny element określony za pomocą danej funkcji dołączany jest bezpośrednio do poprzedniego.
• Funkcja – umożliwia wybranie z rozwijanej listy wyrażenia, które ma stanowić część definiowanego kodu, nazwy lub numeru. Kody, nazwy i numery obiektu tworzone za pomocą konfiguratora mogą być konstruowane poprzez wykorzystanie różnych funkcji odwołujących się do pól istniejących w systemie. W zależności od obiektu konfiguratora i rodzaju pola, dostępne funkcje to:
  • Atrybut
  • Cena
  • Centrum
  • Grupa
  • Kod CN
  • Kod serii dokumentu
  • Kupon rabatowy
  • Magazyn
  • Marka
  • Maska
  • Nabywca
  • Nazwa
  • Numer katalogowy
  • Numer kolejny
  • Producent
  • Seria rodzaju bonu
  • Załącznik

Każda taka funkcja musi być opisana zestawem argumentów dostępnych w sekcji Argumenty. W zależności od wybranej funkcji, sekcja ta wyświetla różne dane, które należy zdefiniować. Szczegółowy opis poszczególnych argumentów znajduje się w rozdziale Sekcja Argumenty.

• Wymagana – kolumna wyświetlana dla obiektów Artykuł i Kontrahent. Zaznaczenie dostępnego w niej parametru uniemożliwi zapis formularza artykułu lub kontrahenta jeśli wartość danego elementu pola nie zostanie wprowadzona.
• Funkcja dodatkowa – kolumna wyświetlana dla obiektów Artykuł i Kontrahent. Zaznaczenie dostępnego w niej parametru spowoduje, że funkcja nie będzie uwzględniana w kodzie, nazwie lub numerze inwentaryzacyjnym artykułu lub kontrahenta. Przykładowo, funkcja Cena dla obiektu Artykuł jest zawsze oznaczona jako funkcja dodatkowa, ponieważ ma ona za zadanie dodać artykuł do cennika podczas generowania nowego artykułu. Podobnym przykładem jest funkcja Załącznik, która odpowiada za dodanie załącznika podczas generowania nowego artykułu.

Sekcja Argumenty

Zawartość sekcji Argumenty jest uzależniona od funkcji wskazanej w sekcji Elementy pola. Argumenty możliwe do zdefiniowania to:

• Pole – argument stosowany dla funkcji, które odwołują się do innych obiektów niż formularz kontrahenta lub artykułu. Argument ten wskazuje pole na powiązanym obiekcie, z którego ma być pobierana wartość do utworzenia kodu lub nazwy.

• Nazwa atrybutu – pozwala na wskazanie, który atrybut ma być uwzględniany w konfiguratorze
• Poziom – argument stosowany dla funkcji Grupa. Pozwala on na wskazanie poziomu grupy artykułów, którego wartości będą uwzględniane przez konfigurator.
• Ilość znaków – pozwala na wskazanie długości danego segmentu kodu, nazwy lub numeru
• Od znaku – pozwala na wskazanie, od którego znaku ma być pobierana wartość do segmentu kodu. Bardzo często wartości w danych polach wprowadzane są według pewnego szablonu, w którym część wartości jest wspólna dla wielu obiektów, a dopiero dalsza część wyróżnia dany obiekt.
• Uzupełnianie brakujących znaków – pozwala na zachowanie jednolitej struktury kodu poprzez uzupełnienie fragmentów kodu dodatkowymi znakami. Argument ten może być wykorzystywany wtedy, gdy wartość w polu wskazanym w konfiguratorze ma mniejszą liczbę znaków niż wartość argumentu Ilość znaków, a użytkownik chce zachować długość kodu.
• Znak uzupełniający – pozwala na wskazanie wartości, jaką ma być uzupełniany fragment kodu w sytuacji, gdy dla funkcji ustawiono uzupełnianie brakujących znaków
• Cennik – argument stosowany dla funkcji Cena. Pozwala na wskazanie cennika, z którego ma być pobierana cena będąca fragmentem kodu.
• Waluta – argument stosowany dla funkcji Cena. Pozwala na wskazanie waluty, której oznaczenie ma być fragmentem kodu.
• Rodzaj ceny – argument stosowany dla funkcji Cena. Pozwala na wskazanie rodzaju ceny (netto lub brutto), którego oznaczenie ma być fragmentem kodu
• Dostępna przy operacjach seryjnych – pozwala na wskazanie, czy dana funkcja ma być dostępna w macierzach operacji seryjnych
• Wartości dołączane przy operacjach seryjnych – argument przeznaczony dla funkcji, które odwołują się do obiektów posiadających listę wartości oraz dostępnych przy operacjach seryjnych. Decyduje on o tym, czy po uruchomieniu operacji seryjnej w filtrze danej funkcji wyświetlona będzie tylko wartość domyślna, czy pełna lista wartości. Przykładem funkcji, dla której argument ten będzie miał zastosowanie, jest Marka.
• Wartość domyślna – pozwala na określenie domyślnej wartości dla wybranej funkcji. Argument ten jest obowiązkowy dla funkcji z zaznaczonym parametrem Dostępna przy operacjach seryjnych.
• Ilość cyfr w numerze – pozwala na określenie, z ilu cyfr ma się składać funkcja Numer kolejny
• Numer startowy – pozwala na wskazanie od jakiej wartości powinno rozpoczynać się numerowanie rekordów. Argument ten jest istotny w połączeniu z argumentem Numerowanie unikatowych rekordów.
• Numerowanie unikatowych rekordów – pozwala na określenie, czy w przypadku stosowania funkcji Numer kolejny numerowane mają być tylko zdublowane wartości, czy też system ma numerować również wartości unikalne

• Maska – pozwala na zdefiniowanie wyrażenia regularnego. Funkcja tworzona jest według składni RegEx, podobnie jak maska na definicji grupy artykułów lub kontrahentów (szczegółowy opis tworzenia masek znajduje się w artykułach Maski (grupy artykułów) oraz Maski (grupy kontrahentów)). W przypadku losowych znaków, można skorzystać ze zbiorów:
  • [A-Z]
  • [a-z]
  • [0-9]

• Język – argument stosowany dla funkcji, których wartości mogą być zapisywane w różnych językach