Obiekt deweloperski: Event

Wprowadzenie

Aplikacja Obiekty deweloperskie pozwala na rejestrowanie i przeglądanie obiektów deweloperskich różnych typów. W niniejszym artykule opisany został obiekt o typie Event.

Opis

Obiekt deweloperski Event jest używany w workflow. Definicje aktywności, które są tworzone dla określonych zdarzeń, generują działania, gdy wystąpią odpowiednie zdarzenia.
Obiekt deweloperski Event może wyzwalać zdarzenie w oparciu o określony stan aplikacji, który jest przetwarzany przez workflow. Zdarzenia są rejestrowane w repozytorium i definiowane podczas tworzenia aplikacji. Zdarzenia (Event) mogą być wyzwalane za pośrednictwem interfejsu programistycznego. W interfejsie com.cisag.pgm.appserver.CisSystemManager istnieją metody o nazwie fireEvent z różnymi parametrami, za pomocą których zdarzenia są wyzwalane. Zdarzenia zawsze mają odniesienie do bazy danych.

Na zakładce Edytor dostępne są poniższe pola:

Oznaczenie – nazwa danego zdarzenia. Nazwa może zostać przetłumaczona i jest ograniczona do 80 znaków.

Subtyp – zdarzenia (Event) mogą być określane przy użyciu zestawów wartości. Może to być wykorzystane na przykład, aby definicje aktywacji były odpowiedzialne tylko za zdarzenia określonego podtypu. Podtypy mogą być używane w celu zminimalizowania liczby wymaganych zdarzeń.

W sekcji Baza danych dostępne są parametry:
Dane OLTP – po zaznaczeniu parametru Event może zostać wyzwolony w bazie danych OLTP

Dane OLAP – po zaznaczeniu parametru Event może zostać wyzwolony w bazie danych OLAP

Dane repozytorium – po zaznaczeniu parametru Event może zostać wyzwolony w bazie danych repozytorium

Dane konfiguracyjne – po zaznaczeniu parametru Event może zostać wyzwolony w bazie konfiguracyjnej

W sekcji Parametry dostępna jest tabela z następującymi kolumnami:

Nazwa parametru – nazwa używana podczas programowania, w przypadku gdy parametr jest ustawiony na liście parametrów. Jeśli do zdarzenia dodawany jest nowy parametr, który nie znajduje się we własnej przestrzeni nazw programowania, nazwa musi zaczynać się od prefiksu programowania bieżącego systemu. W takim przypadku prefiks jest automatycznie wyświetlany podczas tworzenia nowego parametru.

Typ – pozwala na wskazanie, czy dany parametr jest o typie:

  • Logiczny typ danych
  • Obiekt biznesowy 
  • Widok obiektu 

Parametr – pełna nazwa obiektu deweloperskiego. W zależności od wybranego typu, pole dla obiektów biznesowych lub logicznych typów danych pojawia się w tej pozycji. Gdy zdarzenie jest wyzwalane, aplikacja musi podać wartości dla każdego parametru, które odpowiadają jego typowi. Pole niedostępne dla typu: Widok obiektu.

Czy ten artykuł był pomocny?