Banki główne

Niniejszy artykuł opisuje wykorzystanie banków głównych w Ksiegowości finansowej.

Definicje terminów

BIC

Bank Identifier Code (BIC) to międzynarodowy, ustandaryzowany kod banku, który umożliwia jednoznaczną identyfikację każdej instytucji bankowej na świecie. Pozwala na jednoznaczną identyfikację wszystkich banków uczestniczących bezpośrednio lub pośrednio w systemie SWIFT (międzynarodowe płatności elektroniczne) i jest również stosowany w płatnościach transgranicznych w Unii Europejskiej. BIC jest często nazywany kodem SWIFT. Składa się z 8 lub 11 znaków alfanumerycznych — zwykle z 4-znakowego kodu literowego banku, 2-znakowego kodu kraju ISO banku, 2-znakowego kodu alfanumerycznego miasta oraz 3-znakowego klucza alfanumerycznego oddziału. Dokładnie: BBBBCCLLbbb. BBBB — 4-znakowy kod banku określany przez bank, CC — 2-znakowy kod kraju, LL — 2-znakowy kod miasta (lokalizacji), bbb — 3-znakowy klucz oddziału (opcjonalny; domyślnie „XXX”; może zostać pominięty).

IBAN

International Bank Account Number (IBAN) to międzynarodowy, ustandaryzowany zapis numerów rachunków bankowych. Zapis ten jest opisany normą ISO 13616:2003. Międzynarodowa standaryzacja struktury danych banku i rachunku umożliwia wykorzystanie potencjału integracji i automatyzacji w zakresie wymiany danych między bankami w różnych krajach.
Wprowadzenie europejskich rozliczeń płatniczych w ramach Single Euro Payments Area (SEPA) wymaga stosowania IBAN również w systemach krajowych. Oznacza to, że w każdym przypadku należy podać IBAN.

SWIFT

SWIFT to skrót od Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication. To międzynarodowe stowarzyszenie instytucji finansowych utrzymuje sieć telekomunikacyjną (sieć SWIFT) do wymiany komunikatów między tymi bankami. W szczególności sieć SWIFT jest wykorzystywana do komunikatów realizujących elektronicznie międzynarodowe płatności transgraniczne.

ISO20022

ISO20022 to standard Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO) dla sektora finansowego, oparty na składni XML. ISO20022 obejmuje logiczny model danych (tzw. model biznesowy), przepływy pracy między organizacjami oraz odpowiadające im typy komunikatów. Typy komunikatów są dostępne bezpłatnie jako pliki XSD. ISO20022 stanowi podstawę dla płatności SEPA oraz poleceń zapłaty SEPA. Płatności krajowe i transgraniczne (płatności zagraniczne) również wykorzystują ten standard.

Opis aplikacji

W aplikacji Banki główne konfigurowane są ustawienia oraz definiowane są dane dla automatycznych transakcji płatniczych (SEPA, międzynarodowe transakcje płatnicze) oraz automatycznych księgowań bankowych z wykorzystaniem banku głównego. W tym celu aplikacja zawiera liczne pola dostępne na różnych zakładkach.

Dla wszystkich banków własnych, które mają być wykorzystywane w automatycznych transakcjach płatniczych, w zakładce Ogólne należy wprowadzić dane podstawowe, takie jak numer rachunku bankowego, numer konta obiektowego oraz IBAN. Aby realizować transakcje płatnicze z bankiem głównym, do tego banku głównego musi zostać przypisany co najmniej jeden aktywny kod płatności.

Banki główne, które mają być wykorzystywane do księgowania wyciągów bankowych , muszą zostać aktywowane na zakładce Automatyczne wyciągi bankowe.

Aplikacja Banki główne składa się z nagłówka oraz obszaru roboczego.

Nagłówek

W nagłówku aplikacji można wprowadzić identyfikator banku głównego oraz powiązany opis.

  • Bank główny — w tym polu należy wprowadzić dowolnie definiowany identyfikator banku głównego, np. znaczący skrót lub numer kolejny.

  • Oznaczenie — oznaczenie służy jako dodatkowy identyfikator. Może składać się z tekstu zdefiniowanego przez użytkownika. Należy wprowadzić znaczący, łatwy do zapamiętania opis, możliwie jak najbardziej unikatowy, aby ułatwić jego wyszukiwanie. Opis może zostać wprowadzony w kilku językach.

Obszar roboczy

Obszar roboczy aplikacji Banki główne składa się z wielu zakładek, w których można ustawić dane ogólne oraz skonfigurować ustawienia dla międzynarodowych transakcji płatniczych, SEPA, EDIFACT oraz automatycznego księgowania bankowego. Do utrzymania poszczególnych metod płatności dostępna jest tabela pozycji oraz edytor pozycji.

Najpierw opisane są zakładki i ich pola. Następnie przedstawiony jest opis tabeli pozycji oraz edytora pozycji wraz z zakładkami Ogólne, Informacje o księgowaniu płatności oraz Eksport płatności.

Zakładka Ogólne

Na zakładce Ogólne dla banku głównego należy zdefiniować następujące wpisy:

  • Bank — w polu tym określa się, który bank z danych podstawowych banków ma być używany jako bank główny w transakcjach płatniczych lub automatycznym księgowaniu bankowym. Pole składa się z dwóch elementów: kraju w pierwszym polu wprowadzania oraz odpowiadającego numeru banku w drugim polu wprowadzania. Kombinacja kodu banku i kraju służy do jednoznacznej identyfikacji banku. W pierwszym polu należy wprowadzić istniejący 2-znakowy kod ISO kraju banku, który ma być używany jako bank główny. W drugim polu należy wprowadzić odpowiadający kod banku banku, który ma być używany jako bank główny.

  • Nazwa — pole wyświetla nazwę banku z danych podstawowych banku w celach informacyjnych

  • Krajowy numer identyfikacji banku — pole wyświetla kod banku z danych podstawowych banku w celach informacyjnych.

  • Adres firmy — adres siedziby wyświetlany w celach informacyjnych jest adresem banku z danych podstawowych banku.

  • BIC — pole wyświetlane w celach informacyjnych. Zawiera BIC banku z danych podstawowych banku.

  • Numer konta — numer rachunku firmy w banku głównym.

  • IBAN — International Bank Account Number (IBAN) rachunku w banku głównym.

  • Konto syntetyczne — numer konta ksiegowego banku głównego. Numer konta księgowego służy do ustalania bieżącego salda oraz dostępnej kwoty w aplikacji Generuj propozycję płatności.

  • Waluta — w tym polu należy wprowadzić kod ISO waluty używanej dla rachunku banku głównego. Waluta musi być prawidłową walutą w aplikacji Waluty.

  • Limit kredytowy — w tym polu należy wprowadzić limit kredytowy banku głównego. Limit kredytowy jest uwzględniany w propozycji płatności i zwiększa dostępną kwotę.

  • Priorytet — definicja kolejności priorytetów banku głównego w skali od 1 (najwyższy priorytet) do 9999 (najniższy priorytet), wykorzystywanej dla transakcji płatniczych.

  • Generowanie księgowania — pole służy do określenia, czy w ramach transakcji płatniczych mają być tworzone księgowania z użyciem aplikacji Księguj płatności oraz Wykonaj płatności. Dostępne są następujące opcje:

    • Automatyczne księgowania

    • Generowanie tylko dokumentów księgowych

    • Brak księgowania

Wpis Automatyczne księgowania oznacza, że wszystkie księgowania są księgowane natychmiast. Dotyczy to również księgowań anulowania oraz poleceń zapłaty zwrotnej.
Wpis Generowanie tylko dokumentów księgowych oznacza, że księgowania są generowane, ale nie są księgowane automatycznie przez interfejs. Należy to wykonać ręcznie.

  • Jednoznaczny kod CBI — w tym polu można określić kod CUC przypisany przez CBI.

    Uwaga
    Pole może być używane wyłącznie w organizacjach, dla których aktywowano funkcję Księgowość Finansowa dla Włoch w ramach funkcji Księgowość Finansowa w aplikacji Konfiguracja. Dla pozostałych organizacji pole nie ma funkcji.

  • Typ rachunku bankowego — w tym polu można wybrać typ rachunku bankowego. Dostępne są następujące ustawienia:

    • Zwykły

    • Bieżący

      Uwaga
      pole Typ rachunku bankowego ma znaczenie wyłącznie w organizacjach, dla których aktywowano funkcję Księgowość Finansowa dla Japonii w ramach funkcji Księgowość finansowa w aplikacji Konfiguracja. Dla pozostałych organizacji pole nie ma funkcji.

  • Identyfikator wnioskodawcy EFT — w tym polu należy wprowadzić identyfikator wnioskodawcy EFT.

    Uwaga
    pole Typ rachunku bankowego ma znaczenie wyłącznie w organizacjach, dla których aktywowano funkcję Księgowość Finansowa dla Japonii w ramach funkcji Księgowość finansowa w aplikacji Konfiguracja. Dla pozostałych organizacji pole nie ma funkcji.
Zakładka Płatność zagraniczna

Na tej zakładce można wprowadzać dane istotne dla międzynarodowych transakcji płatniczych.

Szczegółowy opis pól:

  • Osoba odpowiedzialna za płatności — w tym polu należy wskazać osobę kontaktową w firmie w zakresie transakcji płatniczych. Musi to być prawidłowy pracownik z aplikacji Pracownicy.

  • Numer klienta bank własny — w tym polu należy wprowadzić numer klienta w banku głównym, jeśli różni się od numeru rachunku bankowego. Jest to numer zlecenia uzgodniony z pierwszą zleconą instytucją finansową dla międzynarodowych transakcji płatniczych i zawarty w odpowiednim pliku (DTAZV).

    Uwaga
    To pole nie jest już wymagane dla międzynarodowych transakcji płatniczych zgodnych z ISO20022.

Sekcja Regulacja opłat

  • Krajowy numer jednostki bankowej  — pole to służy do określenia unikatowej identyfikacji banku prowadzącego rachunek obciążany opłatami i kosztami. Składa się z dwóch elementów: kraju w pierwszym polu wprowadzania oraz klucza klasyfikacyjnego banku w drugim polu wprowadzania. Klucz klasyfikacyjny, wraz z krajem, jednoznacznie identyfikuje bank. W pierwszym polu wprowadzania należy wprowadzić 2-znakowy kod ISO kraju banku. W drugim polu wprowadzania należy wprowadzić klucz klasyfikacyjny banku.

    Uwaga
    Schemat obciążania wymaga, aby rachunek bankowy oraz rachunek opłat były prowadzone w tym samym banku.

  • Konto opłat — numer rachunku bankowego do rozliczania opłat.

    Uwaga
    To pole nie jest już wymagane dla międzynarodowych transakcji płatniczych zgodnych z ISO20022.

  • Waluta — kod ISO waluty, w której prowadzony jest rachunek opłat. Waluta określona w tym polu jest używana zarówno dla numeru rachunku bankowego, jak i dla IBAN opłat.

  • Opłaty IBAN — w tym polu należy wprowadzić IBAN rachunku, który ma zostać obciążony opłatami i kosztami.

Zakładka SEPA

Na zakładce SEPA można wprowadzać dane dla poleceń zapłaty SEPA.

  • Podstawowe polecenia zapłaty–– w tym polu należy wprowadzić tekst, który ma być wyprowadzany dla symbolu zastępczego {type}, jeśli plik wyjściowy zawiera podstawowe polecenia zapłaty SEPA. Tekst może mieć maksymalnie 10 znaków. Jeśli pole pozostanie puste, dla podstawowych poleceń zapłaty SEPA używana jest wartość błędu „CORE”.

  • Polecenia zapłaty dla firm — w tym polu należy wprowadzić tekst, który ma być wyprowadzany dla symbolu zastępczego {type}, jeśli plik wyjściowy zawiera firmowe polecenia zapłaty SEPA (B2B). Tekst może mieć maksymalnie 10 znaków. Jeśli pole pozostanie puste, dla firmowych poleceń zapłaty SEPA używana jest wartość domyślna „B2B”.

Zakładka Automatyczne wyciągi bankowe

Zakładka służy do aktywowania banku głównego na potrzeby księgowania wyciągów bankowych. Ponadto można tu zdefiniować, czy za pośrednictwem tego banku głównego będą importowane wyciągi bankowe czy też płatności z systemów płatniczych, takich jak PayPal.

Dla formatów automatycznych wyciągów bankowych, które muszą mieć identyczną zawartość w polach Nagłówek nazwy pliku oraz Pozycja nazwy pliku, w polu Nagłówek nazwy plik” można wprowadzić ogólną nazwę pliku, np. *.STA.

Jeżeli po imporcie plik importu nie ma zostać usunięty, jest automatycznie przenoszony do folderu kopii zapasowej katalogu importu.

Szczegółowy opis pól:

  • Automatyczny wyciąg bankowy aktywny — po zaznaczeniu tego pola wyboru poniższe pola zostają odblokowane do wprowadzania i są weryfikowane pod kątem poprawności danych. Banki główne są używane w wyciągach bankowych tylko wtedy, gdy to oznaczenie jest aktywne.

  • Konto rozliczeniowe wyciągu — w definicjach księgowań można ustawić konto, które ma zostać użyte do księgowania. Konto rozliczeniowe jest używane, gdy ustawienie zostanie wprowadzone zgodnie z kontem rozliczeniowym.

  • Format wyciągu — ustawienie w tym polu określa, czy dla tego banku głównego w ABB będą importowane i przetwarzane wyciągi bankowe czy płatności z systemów płatniczych, takich jak PayPal. Dostępne są następujące ustawienia:

    • (Brak)

    • Auszug/Umsatz

    • camt.053

    • camt.053-2

    • camt.054

    • camt.054-2

    • MT940

    • MT940AT

    • PaySystem

    • PaySystemNormalized

    • MT940PL-ING

    • MT940PL-BZWBK

    Po wybraniu ustawienia PaySystem lub PaySystemNormalized poprzez bank główny można importować wyłącznie płatności z systemu płatniczego. System płatniczy do przetworzenia można określić w polu System płatności.

    W przypadku różnych stref czasowych zalecany jest wybór ustawienia PaySystemNormalized. Przy tym ustawieniu import jest wykonywany z znormalizowanym formatem daty, tj. data jest zawsze importowana w strefie czasowej odpowiadającej organizacji.

    Jeżeli wyciągi bankowe mają być przetwarzane za pośrednictwem banku głównego, należy wybrać format układu pliku stosowany przy przesyłaniu wyciągów bankowych.

    Uwaga
    Formaty wyciągów „camt.053-2” oraz „camt.054-2” rozbijają zapisy zbiorcze na pojedyncze pozycje
    .

  • Ścieżka wyciągu — korzystając z asystenta wartości pola, należy wybrać ścieżkę przechowywania pliku do importu (wyciąg/obroty, MT940 itd.). Oprócz kstore można tu również wskazać obszary robocze (ścieżki sieciowe).

  • Numer konta do wyciągu — w tym polu należy wprowadzić numer rachunku lub IBAN banku głównego. Podczas importu wyciągów powiązany bank główny jest określany na podstawie numeru rachunku lub IBAN przekazanych w wyciągach. Wybór banku głównego jest dokonywany przede wszystkim na podstawie pola Numer rachunku wyciągu. Jeśli to pole jest puste lub nie ma dopasowania, do określenia banku głównego używane są odpowiednie pola w zakładce Ogólne. Pole Numer konta do wyciągu jest zablokowane dla formatu PaySystem.

  • Kod banku do wyciągu — jeżeli w polu Numer konta do wyciągu określono numer rachunku, w tym polu należy wprowadzić odpowiedni kod banku. Pole to jest zablokowane dla formatu ABB PaySystem.

  • Nazwa pliku- nagłówek — w tym polu należy wprowadzić nazwę pliku nagłówka wyciągu. Nazwę należy podać bez rozszerzenia, ponieważ rozszerzenie jest automatycznie dodawane przez program jako .txt lub .TXT, .sta lub .STA, a dla formatów ABB camt. dodawane jest rozszerzenie „xml lub .XML. Nazwa pliku może zostać podana również w sposób ogólny. Ogólny wpis jest jednak dozwolony lub użyteczny wyłącznie wtedy, gdy zawartość tego pola jest taka sama jak zawartość pola Pozycja nazwy pliku.

    Uwaga
    Ogólna nazwa pliku zawiera co najmniej jeden znak „”, który jest symbolem zastępczym dla zera, jednego lub większej liczby znaków. Ogólna nazwa pliku musi albo kończyć się znakiem „”, albo zawierać rozszerzenie. Nie rozróżnia się wielkości liter (z wyjątkiem rozszerzenia).

    Przykład
    Pliki BWMDAO6K_65351050_4532.txt oraz BWMDAO7K_65351050_4532.txt są znajdowane przez wyrażenia w postaci BWMDA K_65351050_4532.txt lub BWMDA* K_65351050_4532*.

    Uzupełnienie dla specjalistów: jeżeli pole Nazwa pliku- nagłówek jest ujęte w nawiasy okrągłe (), plik jest wyszukiwany przy użyciu ciągu znaków znajdującego się w nawiasach okrągłych z wykorzystaniem wyszukiwania regex.
    Przykład
    (BWMDA.* K_65351050_4532.*) (odpowiada ostatniemu wyrażeniu wyszukiwania z poprzedniego przykładu)
    .

  • Pozycja nazwy pliku — w tym polu można wprowadzić nazwę pliku dla transakcji wyciągu. Nazwę należy podać bez rozszerzenia, ponieważ program automatycznie dodaje .txt lub .TXT, .sta lub „.STA” oraz .xml lub .XML dla formatu wyciągu camt..

    Uwaga
    Dla opcji camt.053, camt.054*, MT940, MT940AT oraz PaySystem wykorzystywana jest specyfikacja pola Nazwa pliku- nagłówek i nie może zostać tu nadpisana.

  • System płatności — jeżeli mają być importowane i przetwarzane płatności z systemów płatniczych, takich jak PayPal, w tym polu należy zdefiniować system płatniczy dla banku głównego. Określony system płatniczy musi być prawidłowym systemem płatniczym w aplikacji Definicja systemu płatności.

  • Zmień nazwę/usuń plik importu — ustawienie w tym polu umożliwia np. usunięcie pliku importu po zakończeniu importu. Można wybrać następujące ustawienia:

    • Bez zmiany – po imporcie plik importu zostaje przeniesiony do folderu kopii zapasowej. Nazwa pliku pozostaje bez zmian.

    • Zmień nazwę (rozszerz za pomocą daty) – po imporcie plik importu zostaje przeniesiony do folderu kopii zapasowej i automatycznie otrzymuje znacznik czasu (data + czas) importu jako dopisek do nazwy. Istniejące pliki o tej samej nazwie nie są usuwane — zamiast tego wcześniej dodawane jest „_nnnn”. „Nnnn” oznacza 4-cyfrową liczbę z zerami wiodącymi, zaczynając od 1.

    • Usuń – po imporcie plik importu jest automatycznie usuwany.

Tabela pozycji Grupy definicji księgowań

Tabela pozycji Grupy definicji księgowań jest dostępna po aktywowaniu strzałki rozwijania po prawej stronie na zakładce Automatyczne wyciągi bankowe.

Tabela wyświetla grupy definicji księgowań skonfigurowane w zakładce Automatyczne wyciągi bankowe dla aktualnie wczytanego banku głównego. Za pomocą przycisku [Dodaj] na pasku akcji tabeli można przypisać do banku głównego nowe grupy definicji księgowań.

  • Grupa definicji księgowania — w tym polu należy wprowadzić grupy definicji księgowań, które mogą być używane do księgowań z tym bankiem głównym.

  • Oznaczenie — opis jest dodatkową nazwą obiektu. Znaczące opisy ułatwiają wyszukiwanie. Można wybrać dowolny opis; opis może być niejednoznaczny, tj. kilka obiektów może mieć ten sam opis. Zalecane jest jednak stosowanie różnych opisów w każdym przypadku.

Tabela pozycji

Dla każdego banku głównego należy określić co najmniej jeden kod płatności. Pola istotne dla kodu płatności można uzupełniać w edytorze pozycji na zakładkach Ogólne, Informacje o księgowaniu płatności oraz Eksport płatności.

Tabela pozycji wyświetla kody płatności skonfigurowane dla aktualnie wczytanego banku głównego. Pola, które można uzupełniać w poszczególnych zakładkach, są prezentowane w widokach o tych samych nazwach.

Edytor pozycji

Za pomocą edytora pozycji można edytować poszczególne kody płatności banku głównego. W zakładkach Ogólne, Informacje o księgowaniu płatności oraz Eksport płatności można wprowadzać m.in. dane dotyczące rodzaju dokumentu, który ma być używany, formatu pliku dla danych płatności itd.

Aby edytować kod płatności, należy najpierw wybrać kod płatności z tabeli pozycji przez dwukrotne kliknięcie. Przy tworzeniu nowego kodu należy użyć przycisku [Dodaj] na pasku akcji w edytorze pozycji.

Każdy kod płatności zawiera kolejny numer pozycji, służący do jednoznacznej identyfikacji. Numer ten jest proponowany automatycznie podczas tworzenia kodu płatności, ale może zostać nadpisany ręcznie. Automatyczne numerowanie domyślne jest realizowane co dziesięć. Za pomocą numeru pozycji kodu płatności definiowana jest kolejność priorytetów kodów płatności banku głównego na potrzeby tworzenia transakcji płatniczych.

Zakładka Ogólne

  • Kod płatności — w tym polu należy wprowadzić kod płatności, który może być używany dla banku głównego. Należy wprowadzić co najmniej jeden kod płatności, do którego firma ma uprawnienia. Aby realizować transakcje płatnicze za pośrednictwem tego banku głównego, co najmniej jeden kod płatności musi być „aktywny”.

  • Ostatni zastosowany numer — wskazanie ostatniego aktualnego numeru. Wartość jest ustalana wyłącznie na początku i służy do numerowania czeków, przelewów itd.

  • Schemat numeracji obliga — jeżeli kod płatności jest używany do ustalania zobowiązań, w tym polu należy określić prawidłowy zakres numeracji do automatycznego ustalania numeru zobowiązania. Zakres numeracji musi należeć do kategorii Numer dokumentu księgowego.

Sekcja Przebieg płatności

  • Kwota maksymalna — w tym polu należy wprowadzić maksymalną kwotę, do której płatności mają być realizowane przez bank główny dla kodu płatności.

  • Kwota minimalna — w tym polu należy wprowadzić minimalną kwotę, od której płatności mają być realizowane przez bank główny dla kodu płatności.

Zakładka Informacje o księgowaniu płatności

  • Konto rozliczeniowe — w tym polu należy wprowadzić konto rozliczeniowe do księgowania płatności oraz poleceń zapłaty daną metodą płatności za pośrednictwem banku głównego. Konto musi być prawidłowym kontem finansowym, kontem przepływów pieniężnych lub kontem standardowym z aplikacji Konta księgowe.

  • Uwzględnianie obliczeń salda — po aktywowaniu tego pola określone konto rozliczeniowe jest uwzględniane podczas obliczania salda w transakcjach płatniczych.

  • Rodzaj transakcji księgowość finansowa — w tym polu należy wprowadzić kod transakcji dla księgowania płatności lub polecenia zapłaty. Musi to być prawidłowy rodzaj transakcji z aplikacji Rodzaje dokumentów księgowych.

  • Opcja księgowania — w tym polu należy określić opcję księgowania dla księgowania płatności lub polecenia zapłaty. Dostępne są następujące ustawienia:

    • Nie wybrano

    • Księgowanie pojedyncze – dla każdego zestawienia generowane są odrębne księgowania, a każde księgowanie otrzymuje własny numer dokumentu.

    • Księgowanie zbiorcze – generowane są odrębne księgowania, jednak dla każdego zestawienia wszystkie otrzymują ten sam numer dokumentu.

  • Konto opłat — w tym polu należy określić konto, na które mają być księgowane opłaty (np. opłaty za przelewy ekspresowe).

    Uwaga
    Pole Konto opłat ma znaczenie wyłącznie w organizacjach, dla których aktywowano funkcję Księgowość finansowa dla Japonii w ramach funkcji Księgowość finansowa w aplikacji Konfiguracja. Dla pozostałych organizacji pole nie ma funkcji.

  • Kod transakcji opłat – w tym polu należy określić kod transakcji, z którym mają być księgowane opłaty.

    Uwaga
    Pole Konto opłat ma znaczenie wyłącznie w organizacjach, dla których aktywowano funkcję Księgowość finansowa dla Japonii w ramach funkcji Księgowość finansowa w aplikacji Konfiguracja. Dla pozostałych organizacji pole nie ma funkcji.

Zakładka Eksport płatności

  • Format pliku — pole służy do wyboru formatu pliku do wyprowadzania danych płatności dla kodu płatności. Dostępne są następujące ustawienia:

    • (Brak)

    • DE DTAZ zagraniczny
    • DE Zagranica (ISO20022)
    • DE SEPA polecenie zapłaty
    • DE SEPA przelew bankowy
    • EPC SEPA polecenie zapłaty
    • EPC SEPA przelew bankowy
    • SEPA przelew ekspresowy
    • SEPA przelew w czasie rzeczywistym

    Następujący wybór jest dostępny wyłącznie dla organizacji z aktywowaną księgowością finansową wersji szwajcarskiej:

    • CH przelew bankowy
    • CH DTA (wersja szwajcarska)
    • CH EZAG (wersja szwajcarska)

    Następujący wybór jest dostępny wyłącznie dla organizacji z aktywowaną księgowością finansową dla Włoch:

    • IT domestic

    • IT Foreign

    • IT RIBA

    • IT RID

    • IT SEPA Credit transfer

    • IT SEPA Direct debit

    Następujący wybór jest dostępny wyłącznie dla organizacji z aktywowaną księgowością finansową dla Japonii:

    • Zengin

  • Nazwa pliku — pole służy do utworzenia nazwy pliku do wyprowadzania danych płatności dla metody płatności. Dla formatu pliku SEPA direct debit do nazwy pliku należy dodać stałą tekstową {type}. Dla nazwy pliku można użyć następujących symboli zastępczych:

    • {bank} – dla banku głównego

    • {date} – dla daty i czasu (w formacie yyyymmdd_hhmmss)

    • {propno} – dla numeru propozycji

    • {type} – dla wewnętrznego typu poleceń zapłaty SEPA (B2B lub CORE)
      Przykładowo nazwę pliku można przypisać następująco: {bank}/{date}_{propno}_SEPACT.

  • Profil wyprowadzania SEPA — w tym polu należy określić profil wyprowadzania XML wykorzystywany dla przelewów oraz poleceń zapłaty banku głównego. Profil wyprowadzania XML wpływa na pola i zawartość plików XML wyprowadzanych w transakcjach płatniczych.

  • Wzór dokumentu – w tym polu należy określić szablon formularza używany podczas drukowania czeku lub weksla. Szablon musi być prawidłowym szablonem z tabeli Szablony dokumentów. Dla czeków pole należy wypełnić tylko wtedy, gdy używany szablon różni się od szablonu standardowego w aplikacji Konfiguracja.

Konfiguracja

Użytkownik nie musi wprowadzać żadnych ustawień dla aplikacji Banki główne w aplikacji Konfiguracja.

Podmioty gospodarcze

Poniższa jednostka biznesowa jest istotna dla aplikacji Banki główne, która jest używana np. do

  • Przyporządkowywania uprawnień
  • Definicji działań
  • Importu lub eksportu danych

Bank główny

com.sem.ext.app.fin.financialaccounting.obj.TransactionBank

Podmiot gospodarczy należy do następującej grupy podmiotów gospodarczych:

com.sem.ext.app.fin.financialaccounting.MasterData

Uprawnienia

Uprawnienia mogą zostać przyporządkowane za pomocą ról uprawnień jak również poprzez przyporządkowanie organizacji. Szczegółowe informacje można znaleźć w artykule Uprawnienia.

Uprawnienia specjalne

Nie ma specjalnych uprawnień dla aplikacji Banki główne.

Przyporządkowania organizacyjne

Jeśli funkcja Uprawnienia do treści została aktywowana w aplikacji Konfiguracja, użytkownik może korzystać z aplikacji Banki główne tylko wtedy, gdy przypisano mu organizację w danych podstawowych partnera, która jest zintegrowana z co najmniej jedną z następujących struktur organizacyjnych:

  • Księgowość finansowa

Funkcje specjalne

Nie ma specjalnych funkcji dla aplikacji Banki główne.

Uprawnienia dla partnerów biznesowych

Aplikacja banki główne nie jest dostępna dla partnerów biznesowych.

Czy ten artykuł był pomocny?

Wyślij opinie