W niniejszym artykule przedstawione zostało podstawowe definicje, jakie są związane z obszarem Rozwój oprogramowania.
Tabela wirtualna nie istnieje w bazie danych, ale jest emulowana przez SAS. Dostęp do tabeli wirtualnej można uzyskać w taki sam sposób, jak do tabeli bazy danych. Zawartość tabeli wirtualnej jest obliczana w czasie wykonywania zapytania na podstawie wartości wejściowych. Jako wynik zapytania może zostać zwrócona dowolna liczba wierszy. Tabela wirtualna może być używana tylko jako pojedyncza tabela w prostej instrukcji SQL.
Tabele wirtualne powinny być używane, jeśli wynik zapytania może zawierać więcej niż jeden wiersz. Jeśli wynik zapytania zawiera tylko maksymalnie jeden wiersz, funkcja wirtualna jest odpowiednia, ponieważ może być używana w JOIN.
Funkcja wirtualna to specjalna tabela, która zwraca wiersz wyników dla zestawu wartości wejściowych, który jest obliczany w czasie wykonywania zapytania. Nie istnieje ona w bazie danych, ale jest emulowana przez SAS.
Funkcja wirtualna jest zwykle połączona z inną tabelą bazy danych za pomocą złączenia typu LEFT OUTER. Przypisanie wartości dla parametrów wejściowych funkcji wirtualnej jest określone przez warunek złączenia lub klauzulę WHERE. Jeśli zapytanie zawiera JOIN, wynik zapytania jest najpierw określany bez uwzględnienia funkcji wirtualnej w bazie danych. Wartości kolumn funkcji wirtualnej są następnie obliczane dla każdego wiersza wyniku. SAS oblicza wartości kolumn wyjściowych funkcji wirtualnej dla przypisania wartości parametrów wejściowych określonych przez warunek JOIN.
