Konfiguracja systemu deweloperskiego

Wprowadzenie

Aby partner mógł tworzyć rozszerzenia w ramach systemu dostosowania klienta lub rozwiązania branżowego, system musi zostać przygotowany do wykorzystania jako system deweloperski. Poniżej przedstawiono wymagane sposoby postępowania oraz informacje dotyczące niezbędnych dostosowań.

Dla każdego klienta należy utworzyć i wykorzystywać oddzielny system deweloperski, tzw. system dostosowania klienta, w którym realizowane jest programowanie dostosowań.

W celu wsparcia zarządzania procesem rozwoju, Comarch ERP Enterprise udostępnia m.in. usługę zleceń deweloperskich. Za pomocą tej usługi możliwe jest centralne monitorowanie statusu procesu  – od zgłoszenia inicjującego, poprzez implementację, korekty i testy, aż do zakończenia zlecenia. Monitorowanie może być prowadzone centralnie dla wielu systemów deweloperskich, na przykład systemów dostosowania klienta różnych klientów.

W niniejszym artykule opisano sposób konfiguracji środowiska deweloperskiego bez dostępu do systemu wewnętrznego z usługą zleceń deweloperskich. Niezbędne kroki umożliwiające korzystanie z usługi zleceń rozwojowych opisano w artykule Konfiguracja systemu wewnętrznego.

Definicje

System wewnętrzny – system Comarch ERP Enterprise, na którym aktywna jest centralna usługa zleceń deweloperskich, określany jest jako system wewnętrzny.

Wydanie (release) – wydanie może mieć dwa znaczenia:

• wydanie oznacza dostawę oprogramowania, która zawiera wszystkie niezbędne obiekty deweloperskie, określone komponenty oprogramowania oraz informacje wymagane do instalacji nowego systemu ERP z zatwierdzonym, zdefiniowanym stanem rozwoju. Ponadto wydanie zawiera narzędzia i informacje niezbędne do aktualizacji istniejącego systemu i doprowadzenia go do stanu rozwoju nowego wydania.

• wydanie oznacza zatwierdzony przez Comarch S.A., zdefiniowany stan rozwoju. Każde wydanie jest identyfikowane za pomocą jednoznacznego oznaczenia.

Trasy transportu – kolejność systemów, w której aktualizacje oprogramowania są przenoszone z jednego systemu do drugiego, jest definiowana przez ścieżkę transportu. W ramach ścieżki transportu znajdują się systemy deweloperskie z możliwymi poziomami wersjonowania od 1 do 6, w których zmieniane są numery wersji obiektów deweloperskich, a tym samym tworzone są nowe aktualizacje oprogramowania.

W systemach testowych z poziomem wersjonowania 7 aktualizacje oprogramowania pochodzące z systemu deweloperskiego mogą być łączone w większe jednostki. Jednostki te określane są jako dostawy serwisowe i same w sobie również stanowią aktualizacje oprogramowania.

Aktualizacje oprogramowania nie mogą pomijać żadnego systemu znajdującego się na ścieżce transportu w drodze do systemu produkcyjnego. Aktualizacje mogą być wgrywane wyłącznie do systemów poprzedzających w danej ścieżce transportu.

Kompleksowa topografia transportowa składa się z wielu systemów, które tworzą różne ścieżki transportu dla aktualizacji oprogramowania. Na etapie planowania należy określić, czy prace będą rozpoczynane od systemu deweloperskiego partnera, czy od systemów dostosowania. Późniejsza zmiana ścieżek transportu poprzez wstawianie systemów w istniejącą ścieżkę jest możliwa, jednak wymaga precyzyjnego planowania.

Ponieważ w ramach jednej ścieżki transportu komunikuje się ze sobą kilka serwerów aplikacji różnych systemów, zamiast pojęcia topografia transportowa stosowane jest również pojęcie topografia systemowa.

Poziom wersji – określa poszczególne poziomy rozwoju systemu. Wersjonowanie odbywa się w siedmiu poziomach, z których każdy pełni określoną funkcję. Poziom pierwszy może być wykorzystywany wyłącznie do rozwoju systemu. Następnie występują między innymi systemy korekt.

Poniższa tabela przedstawia poziomy wersjonowania:

Grupa docelowa

• Administratorzy systemu
• Konsultanci techniczni

Wymagania wstępne

Zainstalowany system Comarch ERP Enterprise stanowi warunek wstępny do jego wykorzystania jako systemu deweloperskiego. Szczegóły w artykule Tworzenie nowego systemu.

Zakłada się wykorzystanie zawartości jednej z dostarczonych demonstracyjnych baz danych lub przygotowanie bazy danych OLTP zgodnie z artykułem Konfigurowanie nowej bazy danych OLTP.

Konwencje

Aby zapewnić bezbłędne działanie systemu, należy przestrzegać konwencji nazewnictwa.

Instrukcja konfigurowania systemu deweloperskiego

Poszczególne kroki konfiguracji systemu deweloperskiego opisano w poniższych rozdziałach. Wcześniej zostało utworzone nowe partnerskie środowisko deweloperskie lub partnerski system korekt (PAR450DV) albo system dostosowania (CUS450DV), a następnie rozpoczęto dostosowywanie ustawień systemowych.

Wnioskowanie o prefiks deweloperski

Prefiks deweloperski identyfikuje dla każdego systemu deweloperskiego przestrzeń nazw, w ramach której tworzone są rozszerzenia opracowywane przez partnerów na potrzeby rozwiązania branżowego lub konkretnego klienta. Stosowany prefiks deweloperski musi być unikalny dla wszystkich systemów deweloperskich wszystkich partnerów. Z tego względu, że jest przyznawany centralnie przez Asystę Techniczną.

Prefiks deweloperski jest ściśle powiązany z procesem licencjonowania. Projekt klienta realizowany jest w systemie adaptacji (dostosowania) klienta. Równolegle z przyznaniem kluczy licencyjnych dla systemu klienta wystawiane są klucze licencyjne dla odpowiadającego mu systemu adaptacji klienckiej. Oprócz kluczy licencyjnych, indywidualny prefiks deweloperski jest również przyznawany przez Asystę Techniczną.

Zmiana prefiksu deweloperski po utworzeniu pierwszych obiektów deweloperskich, takich jak przestrzenie nazw, nie jest możliwa. W przypadku konieczności zmiany prefiksu obiekty deweloperskie muszą zostać utworzone ponownie lub przetransportowane do systemu z prawidłowym prefiksem.

Dostosowanie ustawień systemowych

W tym rozdziale opisano dostosowanie ustawień systemowych w celu wykorzystania systemu jako partnerskiego systemu deweloperskiego oraz systemu adaptacji.

Opis poszczególnych pól dostępny jest w artykule Panel System.

1. W module Zarządzanie systemem należy otworzyć aplikację Panel System.
2. Następnie należy otworzyć wcześniej utworzony system (PAR450DV lub CUS450DV), wybierając w polu Typ wartość System.
3. W polu Nazwa należy wprowadzić nazwę nadaną systemowi.
4. Na standardowym pasku narzędzi należy wybrać przycisk [Aktualizuj].
5. Ustawienia systemowe zostaną pobrane i wyświetlone.

System deweloperski partnera lub system korekty partnera

1. W aplikacji Panel System, na zakładce Edytor, w sekcji Rozwój należy zastąpić symbol pardv ciągiem znaków przekazanym przez Asystę Techniczną.
   Poziom wersji – należy ustawić jeden z poziomów wersjonowania dostępnych w ramach licencji systemowej, na przykład 6 – dostosowanie klienta.
   

   Pole:
   Prefiks deweloperski – musi być unikalne w obrębie wszystkich systemów deweloperskich. Każdy system deweloperski otrzymuje własny prefiks określany przez licencję.
   Prefiks eksportu – należy wprowadzić prefiks eksportu przypisany do systemu adaptacji. Skrót o długości do pięciu znaków jest wykorzystywany jako prefiks dla eksportowanych aktualizacji oprogramowania.

2. Należy określić tryb tożsamości, który ma być używany:

   Tryb tożsamości – należy wskazać opcję Lokalny. Jeżeli w jednym systemie nie są jednocześnie prowadzone prace deweloperskie dla wielu wydań, należy stosować ustawienie standardowe Lokalny.

3. W nagłówku tabeli w sekcji Ograniczenia importu wybrać przycisk [Dodaj].

Poziom wersji – dla partnerskiego systemu deweloperskiego lub partnerskiego systemu korekt należy ustawić poziom kontroli wersji 2, jeżeli system ma być bezpośrednio zaopatrywany w dostawy wsparcia od Comarch. W przeciwnym razie należy wprowadzić poziom systemu deweloperskiego znajdującego się bezpośrednio wyżej w ścieżce transportowej.

Wzór – jako wzorzec należy wprowadzić ciąg babel-4.0.0. W ten sposób możliwy będzie import i aktywacja wyłącznie aktualizacji oprogramowania pochodzących od Comarch. W przeciwnym razie zamiast babel należy wprowadzić prefiks eksportu systemu znajdującego się bezpośrednio wyżej w ścieżce transportowej.

W aplikacji Panel System na zakładce Edytor, w sekcji Rozwój, należy wprowadzić następujące dane:

1. Zastąpić symbol wieloznaczny cusdv (customer development) ciągiem znaków przekazanym przez Asystę Techniczną dla systemu adaptacyjnego.

Poziom wersji – należy określić jeden z poziomów kontroli wersji dopuszczonych przez licencję systemową, np. 6

Prefiks deweloperski –  prefiks musi być unikalny, tak aby żaden inny istniejący system deweloperski nie posiadał tego samego prefiksu. Każdy system deweloperski  otrzymuje własny prefiks, który jest definiowany przez licencję systemową.

Prefiks eksportu – należy wprowadzić cusdv. Ten kod, składający się maksymalnie z pięciu znaków, będzie używany jako prefiks dla eksportowanych aktualizacji oprogramowania.

2. Określić ustawienia dla trybu tożsamości, który ma być używany:

Tryb tożsamości – należy wybrać opcję Lokalny. Jeżeli rozwój nie jest prowadzony równolegle dla systemów w wielu wersjach, należy pozostawić ustawienie domyślne Lokalny.

System adaptacyjny oparty na systemie standardowym

Jeśli system adaptacyjny jest oparty bezpośrednio na standardowym systemie deweloperskim, tj. jest dostarczany bezpośrednio z dostawami wsparcia ze standardowego rozwoju, należy użyć następujących wpisów dla ograniczeń importu.

Poziom wersji – dla systemu adaptacji klienta w wersji V4R1M0 lub nowszej należy ustawić poziom kontroli wersji 2.

Wzór – jako wzorzec należy wprowadzić ciąg babel-4.0.0*. Zapewnia to, że importowane i aktywowane będą wyłącznie aktualizacje oprogramowania pochodzące od Comarch.

System adaptacyjny oparty na systemie deweloperskim partnera

Jeżeli system adaptacyjny opiera się na partnerskim systemie deweloperskim i ma przyjmować zmiany z tego systemu, należy zastosować poniższe ustawienia. Zakłada się przy tym, że aktualizacje oprogramowania z partnerskiego systemu deweloperskiego są scalane w partnerskim systemie testowym rozwoju i eksportowane z prefiksem eksportu pardt.

Należy wprowadzić następujące ograniczenia importu:

Poziom wersji – należy ustawić poziom kontroli wersji 3 lub 4 — w zależności od stosowanego poziomu.

Wzór – jako wzorzec należy wprowadzić ciąg pardt-4.0.0*. Umożliwia to identyfikację aktualizacji oprogramowania eksportowanych z partnerskiego systemu testowego rozwoju.

Specyfikacje usługi zgłoszeń deweloperskich

Jeżeli obiekt deweloperski zostanie dodany do zadania deweloperskiego w systemie deweloperskim, obiekt ten zostaje zablokowany do dalszego przetwarzania. Powoduje to utworzenie nowej wersji obiektu rozwojowego w bazie repozytorium. Klucz nowej wersji jest tworzony m.in. na podstawie określonego poziomu kontroli wersji oraz prefiksu deweloperskiego. Parametry te nie mogą być zmieniane z mocą wsteczną, ponieważ prowadziłoby to do niespójności.

W przypadku korzystania z usługi zgłoszeń deweloperskich każde nowe zadanie musi odnosić się do istniejącego zgłoszenia. Jest to sprawdzane w czasie działania systemu, dlatego usługa zgłoszeń deweloperskich musi być dostępna dla systemu deweloperskiego. W przypadku niedostępności usługi nie jest możliwe tworzenie kolejnych zadań deweloperskich.

Dane zgłoszeń oraz powiązanych z nimi zadań, a także informacje zawarte w scalonych aktualizacjach oprogramowania, muszą pozostawać spójne. Z tego względu konieczne jest zapewnienie sprawnie działającego mechanizmu kopii zapasowych.

Konfigurowanie baz danych dla systemu deweloperskiego

Każdy system deweloperski uzyskuje dostęp do następujących baz danych:

• między­systemowej bazy konfiguracji

• dokładnie jednej bazy repozytorium

• jednej lub wielu baz danych OLTP

• opcjonalnie jednej lub wielu baz danych OLAP

W aplikacji Panel System należy utworzyć odpowiedniego użytkownika oraz — w celu identyfikacji — przypisać programistom faktycznie używane przez nich nazwy użytkowników systemu Windows. Identyfikacja ta jest wykorzystywana do weryfikacji uprawnień w tool shell. Bez odpowiedniej identyfikacji programista nie może wprowadzać poleceń w tool shell. Użytkownicy są również przypisywani jako odpowiedzialni edytorzy do zadań deweloperskich.

1. W aplikacji Panel System w polu Typ należy wybrać opcję Użytkownik.

2. Na standardowym pasku narzędzi należy wybrać przycisk [Dodaj], aby utworzyć nowego użytkownika.

3. Należy wprowadzić wymagane dane, takie jak certyfikat oraz nazwę użytkownika systemu Windows.

4. Na standardowym pasku narzędzi należy wybrać przycisk [Zapisz]. Nowy użytkownik zostaje zapisany.

Następnie użytkowników należy przypisać do systemu, aby umożliwić im dostęp do systemu.

Serwer aplikacji systemu (SAS)

Dla każdego dewelopera należy utworzyć oddzielny serwer aplikacji (SAS). Należy przypisać użytkownika jako osobę odpowiedzialną oraz wskazać adres komputera dewelopera jako bazowy adres URL. Dla każdego serwera SAS należy wygenerować certyfikaty serwera.

Dla serwera SAS należy ustawić prawidłową ścieżkę do katalogu Semiramis_Home w polu Ścieżka serwera plików. Tylko w takim przypadku system zapisuje w systemie plików źródła pobrane do prac deweloperskich oraz umożliwia ich ponowne odnalezienie podczas operacji zapisu.

Przykładowe lokalizacje katalogu Semiramis_Home:

W katalogu %SEMIRAMIS_HOME%\work tworzony jest osobny podkatalog dla każdego zadania deweloperskiego, w którym zapisywany jest pobrany lub nowo utworzony kod źródłowy. Użytkownik systemu operacyjnego, na którego nazwę uruchamiany jest serwer SAS, musi posiadać uprawnienia do odczytu i zapisu w katalogu roboczym work. Tylko wtedy deweloper ma dostęp do tego katalogu roboczego.

Tworzenie kolejek przetwarzania

Należy utworzyć dwie nowe kolejki przetwarzania, na przykład o nazwach JOBQUEUE01 oraz JOBQUEUE02, które są uruchamiane na serwerze komunikatów systemu deweloperskiego.

Dla każdej kolejki przetwarzania należy ustawić liczbę wątków na wartość 1. Za pośrednictwem tych kolejek w późniejszym etapie realizowane jest sekwencyjne zwalnianie oraz aktywowanie zadań deweloperskich.

Rejestrowanie pracowników

Każdemu zadaniu deweloperskiemu oraz każdemu zleceniu deweloperskiemu przypisywana jest osoba odpowiedzialna jako wykonawca. Aby możliwe było dokonanie takiego przypisania, wszystkie osoby uczestniczące w pracach deweloperskich muszą zostać zarejestrowane jako pracownicy.

Zakłada się, że podstawowe dane niezbędne do działania systemu ERP zostały już wprowadzone do bazy danych OLTP (szczegóły w artykule: Konfigurowanie nowej bazy danych OLTP) lub że wykorzystywana jest jedna z dostarczonych demonstracyjnych baz danych, w której ustawienia te są już dostępne.

W tym celu w module Podstawowe należy otworzyć aplikację Pracownicy i dla każdej osoby uczestniczącej w pracach deweloperskich należy utworzyć wpis pracownika.

Dostosowanie ustawień (aplikacja Konfiguracja)

1. Otworzyć aplikację Konfiguracja
2. W polu wyboru organizacji należy wybrać opcję SYSTEM.
3. W panelu nawigacji należy wyprać opcję Funkcje.
4. Należy otworzyć funkcję Rozwój oprogramowania.
5. Należy zaznaczyć pole wyboru w celu aktywowania funkcji.
6. W polu Kolejka przetwarzania zwolnienia należy wskazać kolejkę przetwarzania JOBQUEUE01, która została wcześniej utworzona.
7. W polu Kolejka aktywacji przetwarzania należy wskazać kolejkę przetwarzania JOBQUEUE02, która została wcześniej utworzona.
8. W polu Formatowanie źródłowe należy wybrać wartość Użyj.
9. W polu Narzędzie należy wybrać program do formatowania kodu źródłowego.
10. Należy zapisać formater kodu źródłowego względem katalogu instalacyjnego. Domyślna lokalizacja to ../formatter.
11. W polu Katalog instalacji należy określić ścieżkę do formatowania kodu źródłowego względną względem katalogu instalacyjnego.
12. Na standardowym pasku narzędzi należy wybrać przycisk [Zapisz]. Ustawienia zostają zapisane.
13. W celu aktywacji zmian należy ponownie uruchomić SAS.

Integracja Eclipse

System umożliwia integrację środowiska Eclipse za pomocą wywołań z linii poleceń. Integracja Eclipse jest uproszczona dzięki zastosowaniu odpowiednich szablonów. Aby zintegrować Eclipse z systemem, należy wykonać następujące kroki:

1. Pobrać plik instalacyjny Eclipse Classic
2. Należy zainstalować Eclipse względnie do katalogu serwera plików. Jako lokalizację instalacji zaleca się katalog ../formatter.
   Przykład: jeżeli katalog serwera plików to X:\V4R5M0\semiramis, wówczas formater kodu źródłowego należy zainstalować w katalogu X:\V4R5M0\formatter.
3. Otworzyć aplikację Konfiguracja.
4. W polu wyboru organizacji należy wybrać opcję SYSTEM.
5. W panelu nawigacji należy wyprać opcję Funkcje.
6. Należy otworzyć funkcję Rozwój oprogramowania.
7. W polu Formatowanie źródłowe należy wybrać wartość Użyj.
8. W polu Narzędzie należy wybrać program np. Eclipse
9. W polu Katalog instalacji należy określić ścieżkę do formatowania kodu źródłowego względną względem katalogu instalacyjnego.Na standardowym pasku narzędzi należy wybrać przycisk [Zapisz]. Ustawienia zostają zapisane.

1. W celu aktywacji zmian należy ponownie uruchomić SAS.

Comarch S.A. nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek skutki zmian w kodzie źródłowym systemu, w szczególności obejmujących dodawanie spacji i znaków nowej linii, dokonywanych przez partnera, klienta końcowego lub podmioty trzecie działające na ich zlecenie.

6.11 Integracja formatyzatorów kodu źródłowego zdefiniowanych przez użytkownika

System umożliwia integrację formatera kodu źródłowego za pomocą wywołań z linii poleceń. W tym celu należy postępować w następujący sposób:

1. Należy zainstalować formater kodu źródłowego względnie do katalogu serwera plików Semiramis. Jako lokalizację instalacji zaleca się katalog ../formatter.
   Przykład: jeżeli katalog serwera plików to X:\V4R5M0\semiramis, wówczas formater kodu źródłowego należy zainstalować w katalogu X:\V4R5M0\formatter.

2. Otworzyć aplikację Konfiguracja.

3. W polu wyboru organizacji należy wybrać opcję SYSTEM.

4. W panelu nawigacji należy wyprać opcję Funkcje.

5. Należy otworzyć funkcję Rozwój oprogramowania.

6. W polu Formatowanie źródłowe należy wybrać wartość Użyj.

7. W polu Narzędzie należy wybrać program np. Niestanardowe

8. W polu Katalog instalacji należy określić ścieżkę do formatowania kodu źródłowego względną względem katalogu instalacyjnego.

   • {JVM} – ścieżka do uruchomienia JVM,
   • {WorkDir} – katalog roboczy, w którym formater kodu źródłowego może zapisywać pliki tymczasowe
   • {source} – katalog lub nazwa pliku zawierającego kod źródłowy do sformatowania. Jeżeli wskazano katalog, formater kodu źródłowego sformatuje wszystkie pliki z rozszerzeniem .java.
   • Na standardowym pasku narzędzi należy wybrać przycisk [Zapisz]. Ustawienia zostają zapisane.

9. W celu aktywacji zmian należy ponownie uruchomić SAS.

Comarch S.A. nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek skutki zmian w kodzie źródłowym systemu, w szczególności obejmujących dodawanie spacji i znaków nowej linii, dokonywanych przez partnera, klienta końcowego lub podmioty trzecie działające na ich zlecenie.

Obiekty deweloperskie i zadania deweloperskie

Po ponownym uruchomieniu systemu wprowadzone ustawienia zostają uaktywnione w bazie konfiguracyjnej systemu oraz w aplikacji Konfiguracja.

Na tym etapie wprowadzone zostały wszystkie niezbędne dane umożliwiające rozpoczęcie dostosowywania istniejących obiektów deweloperskich lub tworzenie nowych obiektów deweloperskich.

Dodatkowe informacje dotyczące obiektów deweloperskich oraz zadań deweloperskich dostępne są w artykułach poświęconych aplikacjom o tej samej nazwie.

W kolejnym rozdziale opisane jest utworzenie pierwszego nowego obiektu deweloperskiego w nowym systemie deweloperskim. Jest nim przestrzeń nazw, w której tworzone są dostosowane lub nowe obiekty deweloperskie.

Kolejne kroki

Aplikacje Zlecenia deweloperskie, Zadania deweloperskie oraz Obiekty deweloperskie, a także proces deweloperski, zostały opisane w artykułach dotyczących poszczególnych aplikacji (Zlecenia deweloperskie, Zadania deweloperskie oraz Obiekty deweloperskie) oraz w podręczniku programisty.