Metody amortyzacji

Przegląd tematów

Metody amortyzacji służą do elastycznego kontrolowania obliczania amortyzacji. Ta aplikacja służy do tworzenia danych podstawowych dla metod amortyzacji.

Definicje pojęć

Metoda amortyzacji —  metoda amortyzacji jest rozumiana jako procedura stosowana do obliczania amortyzacji środka trwałego i rozłożona na czas trwania amortyzacji (np. amortyzacja liniowa, amortyzacja degresywna itp.). Amortyzacja jest powiązana z metodami obliczeniowymi i procesami rozliczeniowymi, które zwykle zmniejszają wartość księgową składnika aktywów. Metody amortyzacji mogą być powiązane z obszarami amortyzacji lub grupami amortyzacji, tak aby aktywa tej samej kategorii były wyceniane przy użyciu tych samych metod amortyzacji.

Opis zastosowania

Metody amortyzacji służą do elastycznego kontrolowania obliczania amortyzacji. Ta aplikacja służy do tworzenia danych podstawowych dla metod amortyzacji.

Metody amortyzacji są głównymi czynnikami w środkach trwałych. Służą one do obliczania amortyzacji. Dzięki metodom amortyzacji można elastycznie kontrolować poszczególne etapy obliczeń amortyzacji.

Metody amortyzacji spełniają różne wymagania wynikające z przepisów ustawowych i wymagań biznesowych. Centralna funkcja – obliczanie amortyzacji – została zaprojektowana w sposób elastyczny, aby spełnić wymagania różnych warunków:

• Metody amortyzacji zawierają parametry kontrolujące etapy obliczeń. Na przykład, można ustawić wartość bazową i formułę obliczeniową dla amortyzacji. Inne parametry pozwalają na powiązanie dwóch metod amortyzacji i wywołanie ich zmiany. Na przykład rozpoczęcie od amortyzacji degresywnej i automatyczne przejście do amortyzacji liniowej w najbardziej odpowiednim momencie.
• Istnieją cztery główne kategorie amortyzacji:
  • Brak
  • Amortyzacja degresywna
  • Amortyzacja liniowa
  • Harmonogram amortyzacji
• Harmonogramy amortyzacji umożliwiają zdefiniowanie skalowania w celu dostosowania zapisów amortyzacji w zależności od okresu.
• Grupy amortyzacji umożliwiają grupowanie kilku metod amortyzacji. W ten sposób można ograniczyć stosowanie metod amortyzacji podczas utrzymywania aktywów.
• Wszystkie metody amortyzacji mogą być łączone bez ograniczeń.

Metody amortyzacji mogą być definiowane w grupach aktywów na obszar amortyzacji jako domyślne podczas konfigurowania nowego składnika aktywów.

Do obliczania wartości amortyzacji używane są metody amortyzacji z indywidualnego obszaru amortyzacji.

Aplikacja Metody amortyzacji składa się z nagłówka oraz obszaru roboczego.

Nagłówek

Nagłówek zawiera pola, które jednoznacznie identyfikują metodę amortyzacji.

• Metoda amortyzacji — tutaj definiuje się unikalny identyfikator metody amortyzacji.
  Wpis jest dostępny zarówno z cyframi, jak i literami. Metody amortyzacji są kluczowymi zmiennymi w środkach trwałych. Są one używane do obliczania amortyzacji. Dzięki metodom amortyzacji poszczególne etapy obliczania amortyzacji są elastycznie kontrolowane. Dzięki parametrycznym warunkom zmiany można połączyć wiele metod amortyzacji. A definicja grup aktywów pozwala na połączenie kilku metod amortyzacji w celu kontroli utrzymania środka trwałego.Metody amortyzacji spełniają różne wymagania wynikające z przepisów prawnych i wymagań biznesowych. Główna cecha – obliczanie amortyzacji – została uelastyczniona, aby sprostać różnym okolicznościom:
  • Metody amortyzacji zawierają parametry do kontrolowania etapów obliczeń. Pozwala to na przykład na regulację wartości bazowej i formuły obliczeniowej dla amortyzacji. Inne parametry pozwalają na łączenie wielu metod amortyzacji z warunkami zmian, które należy rozważyć w wybranym czasie.
  • W przypadku metod amortyzacji degresywnej można zdefiniować czynniki określające stawki amortyzacji, a także maksymalną liczbę dozwolonych zapisów.
  • Harmonogramy amortyzacji umożliwiają deponowanie stopni. W zależności od czasu trwania, stawki amortyzacji są dostosowywane.
  • Grupy amortyzacji umożliwiają łączenie kilku metod amortyzacji w grupy. Pozwala to na ograniczone wykorzystanie metod amortyzacji w utrzymaniu środków trwałych.
  • Wartości metod amortyzacji są uwzględniane jako domyślne podczas wprowadzania wzorca środka trwałego.
• Oznaczenie — oznaczenie jest dodatkową nazwą obiektu. Przemyślane oznaczenia mogą ułatwić użytkownikom wyszukiwanie. Można wybrać dowolne oznaczenie, które może być niejednoznaczne. Oznacza to, że kilka obiektów może mieć to samo oznaczenie. Zaleca się jednak stosowanie różnych oznaczeń w każdym przypadku. Oznaczenie można wprowadzić w kilku językach.

Obszar roboczy

W obszarze roboczym wszystkie zmiany spełniające kryteria wyszukiwania w nagłówku są wyświetlane w tabeli.
Dane są dostępne w następujących zakładkach:

• Zakładka Ogólne
• Zakładka Zmiana
• Zakładka Teksty

Zakładka Ogólne

Sekcja Ogólne

• Obowiązuje od — określenie daty, od której obowiązuje metoda amortyzacji
• Obowiązuje do — określenie daty, do której obowiązuje metoda amortyzacji
• Klasa amortyzacji — środki trwałe pozwalają na maksymalnie cztery różne klasy amortyzacji, które mogą być oceniane oddzielnie
  Rzeczywiste używane typy (np. normalna amortyzacja, specjalna amortyzacja, amortyzacja wartości bieżącej, planowana amortyzacja, nadzwyczajna amortyzacja) mogą być zdeponowane na obszarze amortyzacji. Przy określonej klasie amortyzacji obliczone kwoty są zapisywane w bazie danych. Kwoty te mogą być następnie oceniane w wyświetlaczach i raportach.
• Typ — definicja typu metody amortyzacji.
  Możliwe opcje wyboru:
  • Brak — dotyczy amortyzacji specjalnej, takiej jak amortyzacja działalności
  • Amortyzacja liniowa — ta metoda amortyzacji jest metodą liniową
  • Amortyzacja degresywna — jest to metoda amortyzacji degresywnej i podawane są dodatkowe informacje, takie jak współczynnik redukcji, maksymalny procent lub minimalny współczynnik
  • Planowana amortyzacja — jest to harmonogram amortyzacji z dodatkowymi informacjami, takimi jak czas trwania w miesiącach, wartość procentowa lub współczynnik harmonogramu amortyzacji
• Użyte dla — w przypadku tego wskaźnika użycie metody amortyzacji tylko jako metody amortyzacji lub jako kombinowanej metody amortyzacji jest ograniczone we wzorcu aktywów.
  Zostanie to zbadane podczas utrzymywania zestawu.
  Możliwe wartości:
  • Obie metody — metoda amortyzacji powinna być stosowana jako metoda amortyzacji i kombinacja metod amortyzacji
  • Tylko metoda amortyzacji — metoda amortyzacji powinna być używana tylko jako metoda amortyzacji
  • Tylko metoda mieszana — metoda amortyzacji powinna być stosowana wyłącznie jako kombinowana metoda amortyzacji
• Standardowa metoda amortyzacji — aktywny parametr wskazuje na standardową metodę amortyzacji

Sekcja Ustalenie

Tutaj określane są czynniki, które mają być używane do obliczania amortyzacji.

• Ustalanie wartości bazowej — pole kontroluje czas identyfikacji wartości bazowej.
  Jeśli jako wartość bazową wybrano Wartość księgową, można za pomocą wartości bazowej dostosować, czy określana jest pozostała wartość księgowa z początku roku obrotowego, czy z początku każdego okresu.
  Jeśli jako wartość bazową ustawiono Koszt nabycia, można kontrolować przy określaniu wartości bazowej, czy uwzględniane są dodatki z całego roku obrotowego, czy też dodatki są uwzględniane tylko do okresu rozliczeniowego.
  Jeśli nie zostanie wybrana żadna identyfikacja, wartość bazowa do dalszego obliczania amortyzacji nie jest ważna. Jest to na przykład używane, gdy środek trwały jest zdeponowany ze stałą kwotą amortyzacji.
  Możliwe wartości:
  • Brak — brak określenia wartości bazowej
  • Początek okresu obrachunkowego — określenie wartości bazowej na początku roku podatkowego
  • Początek okresu — określenie wartości bazowej na początek okresu
• Typ kalkulacji — określenie, czy lub w jaki sposób obliczana jest amortyzacja.
  To pole jest obowiązkowe i można wybrać następujące wartości:
  • Brak amortyzacji —  amortyzacja nie jest obliczana. To obliczenie jest potrzebne na przykład dla nieruchomości
  • Amortyzacja procentowa — współczynnik amortyzacji jest określany na podstawie środka trwałego lub zdeponowanego w pozycji harmonogramu w procentach.
    F = AF * r/100
  • Amortyzacja współczynnikowa— współczynnik amortyzacji jest określany na podstawie środka trwałego lub zdeponowanego w pozycji harmonogramu współczynnika.
    AF * F = 1 / C
  • Podział na lata użytkowania — współczynnik amortyzacji jest określany na podstawie okresu użytkowania środka trwałego.
    B = AF * 1/UY
  • Podział na lata pozostałego użytkowania — współczynnik amortyzacji jest określany na podstawie pozostałego okresu użytkowania środka trwałego.
    F = AF * 1/RY
  • Amortyzacja ze stopniem — współczynnik amortyzacji jest określany na podstawie pozostałego okresu użytkowania i sumy lat użytkowania.
    F = AF * 1/SY
  • Amortyzacja przyspieszona — współczynnik amortyzacji jest określany na podstawie pozostałego okresu użytkowania powiększonego o pierwszy rok.
    F = AF * 1 / (1 + RY)
  • Amortyzacja świadczenia — współczynnik amortyzacji jest określany na podstawie zaksięgowanej działalności i oczekiwanego całkowitego nakładu zdeponowanego w środku trwałym.
    F = AF * PQ / TA
  • Stała kwota amortyzacji — amortyzacja nie jest określana za pomocą wzoru, ale na podstawie kwoty amortyzacji zdeponowanej w środku trwałym.
  • Amortyzacja wzrostu cen — amortyzacja jest obliczana jako różnica między wartością odtworzeniową z bieżącego roku a wartością odtworzeniową z poprzedniego roku.
    F — współczynnik amortyzacji
    AF — współczynnik przyspieszenia
    P — wartość procentowa
    C — współczynnik
    UY — okres użytkowania w latach
    RY — pozostały okres użytkowania w latach
    SY — suma wykorzystania lat, przy użyciu wzoru.
    UY / 2 * (UY + 1) / 2
    PQ — ilość wydajności
    TA — całkowita ilość aktywności
    RV — wartość odtworzeniowa
    CY — bieżący rok
    PY — poprzedni rok
• Ustalanie momentu wartości bazowej — to pole wpływa na datę określenia wartości bazowej.
  Jeśli wartość bazowa zawiera Początek okresu, dla każdego okresu wartość bazowa jest obliczana w przyrostach co 1 (1, 2, 3, 4 ,…). W przypadku przyrostu o trzy wartość bazowa jest określana tylko dla co trzeciego okresu (1, 4, 7, 10 ,…). Ta funkcjonalność jest na przykład używana na Ukrainie. Tam wartość bazowa będzie przeliczana co kwartał.
  To pole jest opcjonalne. Będzie to pole obowiązkowe, jeśli pole Ustalenie wartości bazowej nie zawiera wartości Brak. Jeśli wskazano Początek okresu obrachunkowego, przyrost musi wynosić 1. Jeśli Ustalenie wartości bazowej jest określona jako Początek okresu, wartość musi być dodatnia.
• Współczynnik przyśpieszenia — współczynnik przyspieszenia zwiększa lub zmniejsza amortyzację określoną metodą obliczeń. Jest na przykład używany w metodzie amortyzacji Double Declining Balance. To pole jest opcjonalne. Staje się obowiązkowe, jeśli pole Typ kalkulacji nie zawiera wartości Brak amortyzacji.
• Podstawa pomiaru –tutaj zapisywane są ustawienia, które mają wpływ na obliczanie wartości bazowej. To pole jest opcjonalne. Będzie to pole obowiązkowe, jeśli pole Ustalenie wartości bazowej nie zawiera wartości Brak.
  Możliwe wartości:
  • Koszty nabycia — określana jest wartość nabycia składnika aktywów; dodatki i zbycia są również uwzględniane w kolejnych latach
  • Wartość księgowa — ustalana jest pozostała wartość księgowa składnika aktywów
  • Wartość ponownego nabycia — ustalana jest wartość odtworzeniowa składnika aktywów
  • Indywidualna wartość początkowa — określana jest indywidualna wartość bazowa zdeponowana w aktywie
  • Kwota rezerwy — kwota rezerwy składnika aktywów
• Reguła pierwszy rok amortyzacji –wszystkie parametry można przypisać do reguł amortyzacji, które wpływają na obliczanie amortyzacji na początku amortyzacji.
  Możliwe wartości:
  • Proporcjonalna amortyzacja — amortyzacja jest obliczana proporcjonalnie od początku
  • Połowiczna roczna amortyzacja — niezależnie od rozpoczęcia amortyzacji obliczana jest połowa rocznej amortyzacji
  • Pełna amortyzacja roczna — niezależnie od rozpoczęcia amortyzacji naliczana jest pełna roczna amortyzacja
• Reguła koniec okresu amortyzacji –definicja reguły amortyzacji dla końca amortyzacji.
  Wszystkie parametry mogą być zdeponowane w regułach amortyzacji, które wpływają na obliczanie amortyzacji na początku i na końcu amortyzacji.
  Możliwe wartości:
  • Na koniec okresu użytkowania — amortyzacja jest obliczana do końca okresu użytkowania. Pozostaje ewentualnie istniejąca wartość rezydualna.
  • Na koniec okresu użytkowania na kwotę docelową — amortyzacja jest naliczana do końca okresu użytkowania. Ewentualna pozostała wartość księgowa jest odpisywana do kwoty docelowej.
  • Do osiągnięcia kwoty docelowej — amortyzacja jest obliczana niezależnie od okresu użytkowania do momentu osiągnięcia kwoty docelowej

Sekcja Planowa amortyzacja

Poniższe pola są wyświetlane tylko wtedy, gdy Typ jest określony jako Planowa amortyzacja.

• Początek progu — definicja, w którym momencie harmonogram jest stosowany.
  Możliwe wartości:
  • Brak
  • Początek amortyzacji — czas trwania sezonu rozpoczyna się wraz z rozpoczęciem amortyzacji środka trwałego
  • Data zmiany — czas trwania sezonu rozpoczyna się od daty zmiany metody amortyzacji
• Kompletny próg — definicja, czy jest to kompletny próg. Jeśli parametr jest aktywny, harmonogram amortyzacji nie jest kompletnym harmonogramem. Suma pozycji harmonogramu musi wynosić 100% w kompletnym harmonogramie. Ponadto okres użytkowania środka trwałego musi być równy całkowitemu czasowi trwania harmonogramu amortyzacji.

Lista pozycji / Edytor pozycji

• Wiersz progu — pole jest zasadniczo niedostępne do wprowadzania i jest wypełniane automatycznie.
  W przypadku nowego utworzenia pole jest wstępnie ustawione na najwyższy numer pozycji plus 1. Jest to konieczne na przykład do przechwytywania wpisów harmonogramu dotyczących amortyzacji budynków.
• Miesiąc — w tym polu należy wprowadzić liczbę miesięcy, które podlegają tej samej wartości procentowej lub współczynnikowi
• Oprocentowanie — pole jest zaznaczone w zależności od metody obliczania amortyzacji. W przypadku typu kalkulacji Amortyzacja procentowa należy wprowadzić wartość. W innych typach obliczeń wartość może nie być wprowadzona, a pole jest zablokowane do wprowadzania.
• Współczynnik –pole jest zaznaczane w zależności od obliczenia metody amortyzacji. W przypadku typu obliczeń Amortyzacja współczynnikowa należy wprowadzić wartość. W innych typach obliczeń wartość może nie być wprowadzona, a pole jest zablokowane do wprowadzania.

Sekcja Amortyzacja degresywna

Tutaj określane są czynniki amortyzacji degresywnej.

• Współczynnik odcięcia — za pomocą współczynnika odcięcia można obliczyć maksymalny procent lub minimalny dopuszczalny współczynnik, a następnie wykorzystać go do utrzymania środka trwałego w celu przeprowadzenia kontroli.

• Maksymalna stawka procentowa — w tym miejscu wprowadza się maksymalną dozwoloną wartość procentową amortyzacji degresywnej. Wartość ta nie może zostać przekroczona podczas konserwacji środka trwałego.
• Minimalny współczynnik — współczynnik definicji. W tym miejscu definiuje się minimalny dozwolony współczynnik amortyzacji degresywnej. Wartość ta nie może zostać przekroczona podczas konserwacji środka trwałego.
  Pole jest dostępne do edycji w zależności od typu obliczeń metody amortyzacji. W przypadku obliczeń Amortyzacja współczynnikowa należy wprowadzić wartość. W innych typach obliczeń nie można wprowadzić żadnej wartości, a pole jest zamknięte.

Zakładka Zmiana

Tutaj określane są okresy i kwoty mające zastosowanie do środków trwałych o niskiej wartości (LVA).

• Zmiana metody amortyzacji — to pole można wypełnić tylko metodą amortyzacji, która jest dozwolona w polu Użyte dla metody amortyzacji.
  Jeśli test przełączania zakończy się pomyślnie, zostanie zmieniona na metodę amortyzacji określoną tutaj.
• Zmiana mieszanej metody amortyzacji —
• Zmiana trybu — określa, z jaką metodą amortyzacji następuje zmiana metody kombinacji.
  Typ kombinowany to metoda amortyzacji, która może być również określona jako metoda drugiej linii dla środka trwałego. Możliwe jest na przykład amortyzowanie środka trwałego metodą liniową i specjalną amortyzacją jako typem kombinacji.
  To pole można wypełnić tylko metodą amortyzacji, która jest dozwolona w polu Użyte dla typu kombinacji.
• Zmiana kontroli — to pole kontroluje transfer metody amortyzacji (DepM) i kombinowanej metody amortyzacji (CoDepM) w środku trwałym.
  Możliwe do wybrania wartości:
  • (brak)
  • Zastąp — DepM i CoDepM zastępują wartości w środku trwałym
  • Przepisz — DepM i CoDepM zastępują wartości ze środka trwałego tylko wtedy, gdy zostały podane. W przeciwnym razie DepM pozostaje w zasobie.
    Skrót:
    Kombinowany typ amortyzacji = CoDepTy

• Zmiana kontroli — w tym miejscu określa się datę, w której należy przeprowadzić test metody amortyzacji. Jeśli test jest wykonywany na początku roku podatkowego, zmiana może zostać przeprowadzona tylko na początku roku podatkowego.

Możliwe wartości:

• Początek roku podatkowego — badanie zostanie przeprowadzone jednorazowo na początku roku podatkowego
• Początek okresu — badanie odbywa się na początku okresu.
• Zmiana momentu — w tym miejscu określa się datę zmiany metod amortyzacji.
  Ta zmiana jest przeprowadzana tylko wtedy, gdy wcześniej zdefiniowana kontrola konwersji i warunek konwersji zostały aktywowane i zakończyły się pozytywnie.
  Możliwe wartości:
  • Początek roku obrachunkowego — zmiana metod amortyzacji następuje na początku roku podatkowego
  • Początek okresu — zmiana metody amortyzacji następuje na początku okresu
• Zmiana jednostki — to pole modyfikuje czas zmiany i jest zawsze wprowadzane w tej samej jednostce, co w parametrze Zmiana momentu.
  Wartość ujemna przesuwa datę przejścia w przeszłość, a wartość dodatnia przesuwa datę przejścia w przyszłość. Wartość zero nie zmienia bieżącego roku ani bieżącego okresu.
• Zmiana warunku — określa warunek przejścia metod amortyzacji. Jest ono zawsze używane, gdy ma miejsce sprawdzenie przejścia.Przejście następuje, gdy warunek jest prawdziwy.
  Możliwe wartości:
  • W najkorzystniejszym momencie — przejście następuje, gdy wartość amortyzacji zmienionej metody amortyzacji jest większa niż bieżąca metoda amortyzacji
  • Na koniec okresu użytkowania — zmiana nastąpi na koniec okresu użytkowania
  • Na koniec czasu trwania progu — przejście nastąpi na koniec harmonogramu
  • Wartość księgowa — zmiana nastąpi, gdy pozostała wartość księgowa spadnie poniżej określonego procentu wartości zakupu
  • Okres obrachunkowy — przejście do następnego roku podatkowego
  • W przypadku przychodu częściowego — zmiana ma miejsce, gdy następuje częściowe dodanie składnika aktywów.
• Zmiana stawki procentowej — w tym miejscu wprowadza się wysokość pozostałej wartości księgowej jako procent kosztu nabycia, która powinna zostać użyta w treści Wartość księgowa w polu Zmiana warunku.

Zakładka Teksty

Dodatkowe teksty i moduły tekstowe dla poszczególnych grup amortyzacji można tworzyć w zakładce Teksty.

Więcej informacji na temat tworzenia tekstów można znaleźć w instrukcji obsługi. Warto zapoznać się również z artykułami Moduły tekstów lub Grupy tekstów.

• Numer — każdy wpis tekstowy otrzymuje kolejny numer w celu unikalnej identyfikacji. Numer ten jest sugerowany automatycznie podczas tworzenia nowego wpisu tekstowego, ale można go nadpisać ręcznie. W trybie automatycznym wartość numeru jest zawsze zwiększana w odniesieniu do ostatniego automatycznie lub ręcznie przypisanego numeru sekwencyjnego.
• Grupa tekstów — grupa tekstów oznacza zdefiniowaną przez użytkownika charakterystykę klasyfikacji tekstów, które mogą być indywidualnie tworzone na podstawie przypisania do grupy tekstów. Dla każdego wpisu tekstowego należy określić grupę tekstu.
• Automatyczne wyświetlanie — ta pozycja określa, czy tekst wprowadzony dla obiektu danych będzie wyświetlany automatycznie. Następnie tekst jest wyświetlany w konserwacji danych podstawowych przypisanego obiektu danych. Podczas tworzenia nowego tekstu wartość jest sugerowana na podstawie ustawienia dla pola o tej samej nazwie w grupie tekstów, ale można ją indywidualnie nadpisać.
• Typ wiadomości — to pole określa kategorię wiadomości używaną do automatycznego wyświetlania tekstu:
  • Informacja
  • Ostrzeżenie
• Tekst — w tym polu można wprowadzić nowy tekst lub zmienić istniejący. Zasadniczo należy używać funkcji Edytuj, ponieważ zapewnia ona możliwości formatowania tekstu.

Konfiguracja

Aplikacja Metody amortyzacji nie wymaga dodatkowych ustawień w aplikacji Konfiguracja.

Jednostki biznesowe

Jednostka biznesowa Metody amortyzacji — com.sem.ext.app.fin.assetaccounting.ui.DepreciationMethod — wykorzystywana jest przez aplikację Metody amortyzacji między innymi w celu:

• Przyporządkowywania uprawnień
• Definiowania działań
• Importu i eksportu danych

Uprawnienia

Uprawnienia mogą zostać przypisane za pomocą ról uprawnień jak również poprzez przyporządkowanie organizacji. Szczegółowe informacje można znaleźć w artykule Uprawnienia.

Uprawnienia specjalne

Dla aplikacji Metody amortyzacji nie ma dostępnych uprawnień specjalnych.

Przyporządkowania organizacji

Dla aplikacji Metody amortyzacji nie są wymagane przyporządkowania organizacji.

Funkcje specjalne

Dla aplikacji Metody amortyzacji nie są dostępne funkcje specjalne.

Uprawnienia dla partnerów biznesowych

Aplikacja Metody amortyzacji nie jest udostępniana partnerom biznesowym.