Wprowadzenie
Aplikacja Obiekty deweloperskie pozwala na rejestrowanie i przeglądanie obiektów deweloperskich różnych typów. W niniejszym artykule opisany został obiekt o typie External object.
Opis
Obiekt zewnętrzny (External object) zapewnia techniczną definicję jednostki biznesowej. Obiekt zewnętrzny jest zasadniczo kontenerem danych bez logiki biznesowej. Konkretne dane należą do przywoływanych obiektów biznesowych i są również odczytywane i zapisywane z tabel bazy danych. Definicje atrybutów obiektów zewnętrznych zawsze odnoszą się do atrybutów przywoływanych obiektów biznesowych.
Obiekty zewnętrzne służą przede wszystkim jako interfejs dla danych zewnętrznych. Atrybut zewnętrzny odpowiada kolumnie bazy danych obiektu biznesowego, ale może mieć zupełnie inną nazwę.
Klucze biznesowe są preferowane jako atrybuty interfejsu; klucze techniczne są wprowadzane do obiektów biznesowych jako klucze obce. W tym celu możliwe jest rozwiązanie kluczy obcych w obiektach zewnętrznych.
Podczas generowania obiektu zewnętrznego tworzona jest klasa Java, która umożliwia dostęp do danych.
W zakładce Edytor dostępne są następujące pola:
Jednostka biznesowa – w tym polu należy wprowadzić obiekt biznesowy, do którego powinien odnosić się obiekt zewnętrzny
Oznaczenie – nazwa obiektu zewnętrznego
Zakładka Kolumny zewnętrzne
Na zakładce Kolumny zewnętrzne dostępna jest tabela następującymi kolumnami:
Nazwa – nazwa obiektu biznesowego, z którego pochodzi atrybut at. W większości przypadków jest to nazwa wybranej jednostki biznesowej. Jeśli jednak atrybut pochodzi z rozwiązanego klucza obcego, jest to nazwa obiektu biznesowego, do którego odnosi się odpowiednie odniesienie.
Ścieżka atrybutu – nazwa atrybutu lub kolumny z obiektu biznesowego.
Pierwotny typ danych – wyświetla typ danych atrybutu.
Wybrano (pole wyboru) – opcje należy zaznaczyć, aby wybrać atrybut lub kolumnę obiektu biznesowego jako część obiektu zewnętrznego.
Nazwa zewnętrzna – pole aktywne, po zaznaczeniu opcji w kolumnie Wybrano. W tym polu należy wprowadzić nazwę atrybutu zewnętrznego lub inną nazwę zewnętrzną. Jest to również nazwa atrybutu, za pomocą której można go zaadresować programowo za pośrednictwem wygenerowanej klasy Java.
Rozpoznane przez – jeśli atrybut klucza obcego został wybrany i rozwiązany, w tym polu wyświetlana jest nazwa rozwiązania klucza.
Utworzony przez – po rozwiązaniu atrybutu klucza obcego tworzone są nowe atrybuty. Zazwyczaj odnoszą się one do innego obiektu biznesowego. W tym polu wyświetlana jest nazwa programu rozpoznającego klucze, który utworzył ten atrybut.
Komentarz – komentarz do atrybutu. Wpis jest ograniczony do 1000 znaków. Opisu nie można przetłumaczyć. Komentarze są przenoszone do wygenerowanych źródeł Java. Umożliwia to na przykład oznaczenie atrybutu jako @deprecated.
Nad tabelą dostępne są przyciski:
[Edycja] – jeśli na liście atrybutów wybrano wiersz, dla którego zdefiniowano relację, przycisk ten otwiera okno dialogowe w którym możliwa jest na przykład konwersja do klucza biznesowego obiektu docelowego.
Jeśli atrybut w wybranym wierszu jest używany w relacji otwarte zostaje okno dialogowe.
Dostępne pola w oknie dialogowym:
Obiekt źródłowy – nazwa obiektu biznesowego, który reprezentuje źródło relacji.
Relacja – zazwyczaj relacja jest jednoznacznie definiowana przez wybrany atrybut źródłowego obiektu biznesowego. Istnieją jednak wyjątki, w których atrybut jest używany dla kilku relacji.
Obiekt docelowy – nazwa obiektu biznesowego, który reprezentuje cel relacji.
Indeks obiektu docelowego – unikalne klucze obiektu docelowego. Zalecanym wyborem jest klucz, który jest łatwiejszy do odczytania, zazwyczaj klucz biznesowy. Atrybuty indeksu wybranego w ten sposób są zawarte jako kolumny w obiekcie zewnętrznym.
Program do rozpoznawania kluczy – nazwa, pod którą znany jest klucz. Nazwa jest sugerowana nazwą relacji i nazwą wybranego indeksu obiektu docelowego.
Atrybut – wyświetla atrybuty zgodnie z wybranym indeksem obiektu docelowego.
Pole filtra atrybutów umożliwia ograniczenie liczby wyświetlanych atrybutów. Aby to zrobić, wprowadź nazwę atrybutu w polu. Można użyć symboli zastępczych.
Filtr zostanie zastosowany po aktywowaniu przycisku [Zastosuj/usuń filtr]. Jeśli filtr zostanie zastosowany, na liście zostaną wyświetlone tylko te atrybuty, które odpowiadają wprowadzonemu wyrażeniu filtra. Filtr można usunąć, dezaktywując przycisk [Zastosuj/usuń filtr].
[Szczegóły] – wyświetla wszystkie atrybuty określonego obiektu biznesowego są oferowane na liście atrybutów. Może to jednak obejmować na przykład atrybuty Part. Po wybraniu przycisku przycisk [Szczegóły], wszystkie atrybuty zostaną wyświetlone szczegółowo, tzn. można również wybrać kolumny z Part.
[Używane] – przycisk pozwala ograniczyć wyświetlanie do atrybutów, które zostały już użyte.
Zakładka Klucz obcy
Klucz obcy łączy jeden obiekt biznesowy z innym poprzez relację. Zazwyczaj atrybuty klucza obcego mają charakter techniczny i reprezentują klucz podstawowy docelowego obiektu biznesowego. Jeśli docelowy obiekt biznesowy ma również czytelne klucze, zazwyczaj klucz biznesowy, wówczas te atrybuty w interfejsach są lepszym rozwiązaniem do przesyłania danych. Używane klucze obcych są prezentowane na tej liście.
Na zakładce Klucz oby dostępna jest tabela następującymi kolumnami:
Program do rozpoznawania kluczy – nazwa wyszukiwarki kluczy. Podczas generowania nazwa jest proponowana wraz z nazwą relacji i nazwą używanego indeksu docelowego.
Obiekt źródłowy – nazwa obiektu biznesowego, który reprezentuje źródło relacji.
Obiekt docelowy – nazwa obiektu biznesowego, który reprezentuje cel relacji.
Atrybut źródłowy – nazwa atrybutu w źródłowym obiekcie biznesowym relacji. Relacja jest opisana przez jedną lub więcej kombinacji atrybutów źródłowych i docelowych.
Atrybut docelowy – nazwa atrybutu w docelowym obiekcie biznesowym relacji, do którego odnosi się atrybut źródłowy.
Atrybut rozpoznający – rozpoznanie klucza obcego jest wykorzystywane, jeśli w docelowym obiekcie biznesowym istnieje bardziej odpowiedni, unikalny klucz dla transferu danych, np. klucz biznesowy. Atrybut lub atrybuty klucza rozpoznającego w ten sposób są wyświetlane w tej kolumnie.
Używany program do rozpoznawania – klucze obce mogą być rozpoznawane kilka razy. Jeśli na przykład klucz rozpoznany w pierwszym kroku zawiera atrybut klucza obcego, atrybut ten może również zostać rozwiązany. Wymaga to innego rozpoznania kluczy obcych, którego nazwa jest wyświetlana w tej kolumnie.
