Schemat kolumn

Przegląd tematu

Niniejszy dokument opisuje definicję i wykorzystanie schematów kolumn. W Comarch Financials Enterprise istnieją standardowe oceny i raporty, takie jak listy otwartych pozycji, sumy i listy sald, wyciągi z kont lub dzienniki księgowań, dla których podstawowa struktura jest w dużej mierze określona. W przeciwieństwie do tych ocen, można tworzyć indywidualnie zdefiniowane raporty. Te indywidualnie zdefiniowane raporty zawsze składają się ze schematu kolumn i wierszy. W aplikacji Raport: Definicje raportów można następnie połączyć schemat kolumn i wierszy, a także okresy, które mają zostać ocenione do wydrukowania.

Opis aplikacji

Zdefiniowane raporty z kolumnami i wierszami są między innymi wymagane do tworzenia rachunku zysków i strat, bilansu lub arkusza podziału kosztów. Dzięki oddzielnemu schematowi kolumn i wierszy można tworzyć złożone i ustrukturyzowane raporty. Numerując wiersze i używając różnych typów wierszy (np. wierszy tekstowych, wierszy wartości, wierszy formuł, wierszy sum), można utworzyć dowolną liczbę sum częściowych, sum grupowych i sum końcowych.

Schemat kolumn nie jest na stałe przypisany do raportu. Dlatego jeden schemat kolumn może być używany dla wielu raportów. To samo dotyczy schematu wierszy. Tylko podczas drukowania lub tworzenia raportu należy określić, który schemat kolumn i wierszy ma być używany. Należy pamiętać, że zmiany schematu kolumn lub wierszy mają wpływ na wszystkie raporty, w których są one używane.

Podczas łączenia kolumn i wierszy podczas tworzenia raportu mogą występować ograniczenia, ponieważ nie każdy schemat kolumn pasuje do każdego schematu wierszy.

Miesięczne salda wszystkich kont ogólnych i osobistych, a także sumy rzeczywistych i planowanych wartości opcjonalnych wymiarów są dostępne jako baza danych dla samodzielnie zdefiniowanych raportów. Możliwe są porównania z poprzednim rokiem oraz z danymi planowanymi i rzeczywistymi.

Nagłówek

Nagłówek zawiera pola wejściowe niezbędne do identyfikacji schematu kolumn. Przed utworzeniem nowego schematu kolumn należy wypełnić pole Typ schematu kolumn. Jeśli jako typ schematu kolumn wybrano Elementy wymiaru, należy określić typ wymiaru. Typ wymiaru (wymiar 1-20) określa, które dane powinny być oceniane (np. centra kosztów, projekty, przedstawiciele, regiony itp.). Poniżej opisano poszczególne pola w obszarze identyfikacji aplikacji Schemat kolumn:

• Typ schematu kolumn — typ schematu wskazuje, jaka zawartość może być wyświetlana w kolumnach. Jeśli schemat kolumn jest przypisany do raportu, typ jest używany do sprawdzenia, czy można go połączyć ze schematem wierszy.
  Dostępne są następujące ustawienia:
  • Rodzaj kosztów — rodzaje kosztów mogą być porównywane lub oceniane w kolumnach
  • Element wymiaru z rodzajami kosztów — elementy wymiarów, np. centra kosztów, mogą być porównywane lub oceniane w powiązaniu z kosztami
  • Okres i rodzaj danych — w kolumnach można porównywać lub oceniać kilka okresów i różne typy danych (planowane / rzeczywiste)
  • Element wymiaru — elementy wymiarów, np. centra kosztów, jednostki kosztów, regiony itp. mogą być porównywane lub oceniane między sobą
  • System informacji (analiza rozbieżności) — a pomocą schematu kolumn tego typu można przeprowadzić analizę odchyleń dla dwóch wybranych kolumn, w tym odchyleń i odchyleń procentowych
• Typ wymiaru — typ wymiaru (np. centra kosztów, projekty, przedstawiciele itp.) należy określić, jeśli w typie schematu kolumn określono wybór Elementy wymiaru lub Elementy wymiaru z rodzajami kosztów
• Schemat kolumn — nazwa jednoznacznie identyfikuje schemat kolumn. Przypisywanie nazw jest możliwe zarówno za pomocą cyfr, jak i liter.
• Oznaczenie — oznaczenie służy jako dodatkowy identyfikator schematu kolumn. Wprowadzenie znaczącego, zapadającego w pamięć i w miarę możliwości unikalnego oznaczenia ułatwia wyszukiwanie. Oznaczenie jest dowolne i może być niejednoznaczne. Tzn. kilka schematów kolumn może mieć to samo oznaczenie. Zaleca się przypisywanie różnych nazw w każdym przypadku. Oznaczenie można wprowadzić w kilku językach.

Zakładka Ogólne

W zakładce Ogólne definiuje się jednolite atrybuty dla wszystkich nagłówków kolumn. Zasadniczo określa się maksymalną liczbę wierszy nagłówka, jaką mogą mieć kolumny. Można również określić, czy nagłówki mają być drukowane dużą czcionką i pogrubione, kursywą lub normalne. Należy pamiętać, że dotyczy to tylko nagłówków zdefiniowanego raportu. To, jakie atrybuty powinna mieć zawartość kolumny, tj. wartości w kolumnie, określa się w schemacie kolumn dla każdego numeru kolumny w zakładce Wydruk, tak samo jak atrybuty, jakie powinna mieć zawartość kolumn.

Dostępne są następujące pola:

• Rozmiar czcionki — w tym miejscu określany jest rozmiar czcionki nagłówków kolumn. Informacje te dotyczą nagłówków wszystkich zdefiniowanych kolumn w schemacie kolumn.
  Dostępne są następujące ustawienia:
  • Powiększony
  • Zwykłe
• Druk pogubiony — w tym miejscu definiowany jest wygląd czcionki dla nagłówków kolumn. Ten wpis ma zastosowanie do nagłówków wszystkich zdefiniowanych kolumn w schemacie kolumn.
  Dostępne są następujące ustawienia:
  • Druk pogrubiony
  • Kursywa
  • Zwykłe
• Liczba nagłówków — określa maksymalną liczbę wierszy nagłówka, jaką mogą mieć kolumny w schemacie kolumn. Można wybrać od 1 do 5 wierszy.
• Pokaż tekst dodatkowy — jeżeli pole jest aktywowane, wyświetlany jest dodatkowy tekst ze schematu wiersza. Dodatkowy tekst jest wyświetlany tylko w szablonie zoptymalizowanym dla programu Excel oraz w aplikacji Zapytanie o definicje raportów po opisie wiersza.

Obszar roboczy

W aplikacji Schemat kolumn obszar roboczy składa się z edytora pozycji i tabeli pozycji. Poszczególne kolumny schematu kolumn można tworzyć i edytować w edytorze pozycji. Po zamknięciu i zapisaniu kolumny jest ona wyświetlana w tabeli pozycji wraz z najważniejszymi informacjami i może być tam edytowana lub usuwana.

Tabela pozycji

Istnieje możliwość zmiany niektórych informacji dla kolumn w tabeli pozycji. Jednak w celu obszernej edycji i tworzenia nowych kolumn należy przełączyć się do edytora pozycji.

• Numer kolumny — numeracja kolumn w schemacie kolumn reguluje kolejność, w jakiej kolumny są drukowane. Podczas definiowania kolumn w porządku rosnącym zaleca się wybranie numeracji kolumn w 10-krokowych przyrostach, aby zapewnić możliwość późniejszego dodawania nowych kolumn.
• Oznaczenie — oznaczenie służy jako dodatkowy identyfikator schematu kolumn. Wprowadzenie znaczącego, zapadającego w pamięć i w miarę możliwości unikalnego oznaczenia ułatwia wyszukiwanie. Oznaczenie jest dowolne i może być niejednoznaczne. Tzn. kilka schematów kolumn może mieć to samo oznaczenie. Zaleca się przypisywanie różnych nazw w każdym przypadku. Oznaczenie można wprowadzić w kilku językach.
• Typ kolumny — typu kolumny nie można nadpisać w tabeli pozycji, można go zmienić tylko za pomocą edytora pozycji. Typ kolumny określa wyświetlaną zakładkę, na której można podać dalsze informacje w zależności od kontekstu.
  Dostępne są następujące ustawienia:
  • Numer wiersza
  • Oznaczenie wiersza
  • Kolumna formuł
  • Kolumna wartości
  • kolumna procentów 1-4
• Kolumna pomocnicza — określa, czy dana kolumna jest kolumną pomocniczą. Kolumny te są używane do zapisywania wyników pośrednich. Jest ona drukowana lub ukrywana w zależności od wywołania raportu.
• Rodzaj danych — rodzaje danych dzielą dane transakcyjne na rzeczywiste, budżetowe, planowe, docelowe (budżetowanie elastyczne) i inne
• Okres analizy — okres analizy jest ważny tylko dla kolumn wartości. Wartości są wyświetlane w tej kolumnie w zależności od okresu analizy określonego podczas wywoływania raportu.
  
  Przykład

  Bieżący kwartał jest zdefiniowany jako okres analizy w kolumnie. Jeśli raport jest teraz wywoływany z okresem oceny 08/11, wartości dla 07/11 – 09/11 są wyświetlane w tej kolumnie. Jeśli raport jest teraz wywoływany z okresem oceny 01/11, wartości dla 01/11 – 03/11 są wyświetlane w tej kolumnie.
• Okres obrachunkowy — w tym miejscu można określić, że wyświetlane wartości są określane na podstawie roku podatkowego, który różni się od roku wywołania.
  
  Przykład

  Raport jest wywoływany dla 12/11, a właściwy rok podatkowy jest zdefiniowany jako 1. rok poprzedni, wówczas wartości w kolumnie dla 12/10 są odrzucane.
• Zmiana znaku — w tym miejscu określa się sposób postępowania ze znakiem. Dotyczy to reprezentacji liczb, tworzenia sum, a także operacji arytmetycznych w formułach.
  Dostępne są następujące ustawienia:
  • Bez odwrócenia znaku
  • Z odwróceniem znaku
  • Z odwróceniem znaku dla wydruku
• Wymiar liczbowy — w tym miejscu określa się jednostkę liczb dla wartości.
  
  Przykład

  Jeśli podano wartość W setkach, liczba 12 345 678,90 jest wyświetlana w tej kolumnie jako 123 456,79 podczas drukowania lub wyświetlania raportu. Drugie miejsce po przecinku wynika z rodzaju zaokrąglenia.
  
  Dostępne są następujące ustawienia:
  • W jednościach
  • W dziesiątkach
  • W setkach
  • W tysiącach
  • W dziesiątkach tysięcy
  • W stutysięcznych
  • W milionach

Edytor pozycji

W edytorze pozycji można tworzyć i edytować poszczególne kolumny schematu kolumn. Edytor pozycji składa się z zakładek:

• Ogólne
• Analiza
• Zawartość
• Formuła
• Przypisania 
• Wydruk

Zakładka Ogólne

• Typ kolumny — typ kolumny określa wyświetlaną zakładkę, na której można podać dalsze informacje w zależności od kontekstu.
  Dostępne są następujące ustawienia:
  • Numer wiersza
  • Oznaczenie wiersza
  • Kolumna formuł
  • Kolumna wartości
  • kolumna procentów 1-4
• Oznaczenie — oznaczenie służy jako dodatkowy identyfikator schematu kolumn. Wprowadzenie znaczącego, zapadającego w pamięć i w miarę możliwości unikalnego oznaczenia ułatwia wyszukiwanie. Oznaczenie jest dowolne i może być niejednoznaczne. Tzn. kilka schematów kolumn może mieć to samo oznaczenie. Zaleca się przypisywanie różnych nazw w każdym przypadku. Oznaczenie można wprowadzić w kilku językach.
• Kolumna pomocnicza — określa, czy dana kolumna jest kolumną pomocniczą. Kolumny te są używane do zapisywania wyników pośrednich. Jest ona drukowana lub ukrywana w zależności od wywołania raportu.
• Wielkość podlegająca zmianie — to pole jest dostępne tylko dla typu kolumny Oznaczenie wiersza. Pole to należy zaznaczyć, jeśli oznaczenie powinno być rozszerzone w pionie, ponieważ w przeciwnym razie tekst byłby większy niż ramka. Po odznaczeniu pola wyboru dane są odcinane, jeśli tekst jest większy niż ramka.
• Maksymalna liczba znaków — to pole jest dostępne tylko dla typu kolumny Oznaczenie wiersza. W tym polu można określić maksymalną liczbę znaków dla opisu wiersza. Informacje te dotyczą zarówno zdefiniowanych, jak i rozwiązanych wierszy.

Zakładka Analiza

Zakładka Analiza jest wyświetlana tylko dla kolumny typu Kolumna wartości i składa się z pól:

• Okres analizy — okres analizy jest ważny tylko dla kolumn wartości. Wartości są wyświetlane w tej kolumnie w zależności od okresu analizy określonego podczas wywoływania raportu.
• Okres obrachunkowy — w tym miejscu można określić, że wyświetlane wartości są określane na podstawie roku podatkowego, który różni się od roku wywołania
• Względny okres wywołania — w przypadku ocen raportów można tutaj określić, że wyświetlane wartości są określane na podstawie okresu, który odbiega od okresu połączenia
• Względny okres odwołania z okresami końcowymi — ten wskaźnik jest przydatny tylko wtedy, gdy użytkownik pracuje z okresami względnymi, a okres, który różni się od okresu wywołania, znajduje się poza rokiem podatkowym. Kontroluje on, czy okresy zamknięcia są używane do określenia okresu odbiegającego, czy nie.
• Sumy okresu — pole to definiuje, która wartość powinna być użyta jako suma w kolumnie. Wartość średnia może zostać obliczona na podstawie wywołanego okresu oceny, może zostać wyświetlona wartość całkowita lub tylko pierwsza lub ostatnia wartość okresu. Na przykład, aby wartość statystyczna Liczba pracowników była wyświetlana w kolumnie, wybór Razem nie miałby sensu, ponieważ nie można dodać liczby pracowników na okres. W takim przypadku sensowne jest wybranie wartości średniej lub wartości pierwszego lub ostatniego okresu.
• Koniec okresu — Określenie, czy i w jaki sposób kolumna jest zasilana wartościami.
  Dostępne są następujące ustawienia:
  • Koniec okresu do
  • Zakończenie okresu z okresem wywołania
  • Okres do okresu wywołania z utajnieniem kolumny
• Typ stałego okresu —  podczas określania stałych okresów (stały okres od / do) można wybrać, czy mają być używane okresy księgowania czy zamknięcia. Umożliwia to ocenę poszczególnych okresów zamknięcia w raporcie.
• Zdefiniowany okres — wartości są drukowane z określonego okresu. Rok podatkowy jest określany podczas wywoływania raportu. Parametr Okres analizy musi być zdefiniowany jako Stały okres.
• Stałe okresy z okresem przeniesienia — oprócz wartości stałego okresu drukowane są również wartości okresu prezentacji. Rok obrotowy jest określany podczas wywoływania raportu. Parametr Okres analizy musi być zdefiniowany jako Stały okres.
• Stały okres do — wyświetlane są wartości do określonego okresu. Rok podatkowy jest określany podczas wywoływania raportu. Parametr Okres analizy musi być zdefiniowany jako Stały okres.
• Stałe okresy z okresami końcowymi — oprócz wartości stałego okresu drukowane są również wartości okresów zamknięcia. Rok fiskalny jest określany podczas wywoływania raportu. Parametr Okres analizy musi być zdefiniowany jako Stały okres.
• Liczba okresów poprzedzających — drukowane są wartości z bieżącego okresu wraz z określonymi poprzednimi okresami. Bieżący okres jest zastępowany okresem lub dowolnym okresem wybranym przez użytkownika podczas wywoływania raportu. Parametr Okres analizy musi być zdefiniowany jako Bieżący okres.
• Liczba kolejnych okresów — drukowane są wartości bieżącego okresu wraz z określonymi kolejnymi okresami. Bieżący okres jest zastępowany (dowolnym) okresem wybranym podczas wywoływania raportu. Parametr Okres analizy musi być zdefiniowany jako Bieżący okres.
• Okresy poprzedzające i kolejne z okresami końcowymi — ten wskaźnik jest przydatny tylko wtedy, gdy użytkownik pracuje z poprzednimi i kolejnymi okresami, a okresy odbiegające znajdują się poza rokiem podatkowym. Znacznik kontroluje, czy okresy zamknięcia są używane do określenia okresu odbiegającego, czy nie.
• Kolumna referencyjna normalnego salda — wskaźnik ten określa, czy normalne saldo powinno być sprawdzane przy użyciu skumulowanej wartości w górę do okresu połączenia lub przez okres kolumny referencyjnej.
  • Jeśli nic nie zostanie określone w kolumnie referencyjnej, normalne saldo jest określane jak poprzednio w okresie wywołania raportu.
  • Jeśli kolumna jest określona w kolumnie referencyjnej, normalne saldo jest określane dla kolumny z okresu kolumny referencyjnej.
  • Kolumna referencyjna musi pochodzić z tego samego schematu kolumn.
  • Kolumna referencyjna musi być kolumną wartości.
  • Kolumna referencyjna może być zdefiniowana jako kolumna pomocnicza i dlatego nie musi być wyświetlana w raporcie.

Zakładka Zawartość

Zakładka Zawartość jest wyświetlana tylko dla kolumn typu Kolumna wartości i Kolumna formuł.

• Rodzaj danych — rodzaje danych dzielą dane transakcyjne na rzeczywiste, budżetowe, planowe, docelowe (budżetowanie elastyczne) i inne
• Miejsca po przecinku — schemat liczby miejsc dziesiętnych dla danych wyjściowych raportu. Dostępne są następujące ustawienia:
  • Bez miejsc dziesiętnych
  • 1 miejsce dziesiętne
  • 2 miejsca dziesiętne
  • 3 miejsca dziesiętne
  • 4 miejsca dziesiętne
  • 5 miejsc dziesiętnych
  • 6 miejsc dziesiętnych
• Bezpośrednio/Pośrednio — to pole pozwala kontrolować, które dane powinny być uwzględniane w kolumnie.
  Można wybrać następujące ustawienia:
  • (wszystkie)
  • Dane bezpośrednie
  • Dane wtórne
• Rodzaj transakcji — jeśli należy ocenić dane bezpośrednie lub wtórne, można również ograniczyć wybór danych do analizy, określając jeden lub więcej rodzajów transakcji. Jeśli rodzaj transakcji nie zostanie określony, wszystkie istotne dane zostaną wzięte pod uwagę.
• Rodzaj księgowania — to pole wyboru jest dostępne tylko dla schematu kolumn, do którego przypisano typ Okres i rodzaj danych. Ten wybór pozwala kontrolować, które dane powinny być uwzględniane w kolumnie.
  Można wybrać następujące ustawienia:
  • (wszystkie)
  • Księgowanie rzeczywiste
  • Księgowanie symulacji
    
    Uwaga

    W przypadku ustawienia Definicja w kolumnach połączenie z jednym z pozostałych ustawień nie jest możliwe.
• Rodzaj księgowania symulacyjnego — jeśli należy ocenić księgowanie symulacyjne, można dodatkowo ograniczyć wybór takiego księgowania, określając jeden lub więcej rodzajów księgowania symulacyjnego. Jeśli nie zostanie określony rodzaj księgowania symulacyjnego, wszystkie księgowania  zostaną wzięte pod uwagę.
• Zmiana znaku — w tym miejscu określa się sposób postępowania ze znakiem. Dotyczy to reprezentacji liczb, tworzenia sum, a także operacji arytmetycznych w formułach.
  Dostępne są następujące ustawienia:
  • Bez odwrócenia znaku
  • Z odwróceniem znaku
  • Z odwróceniem znaku dla wydruku
• Wartości ujemne — w tym miejscu można zdefiniować sposób reprezentowania wartości ujemnych.
  Dostępne są następujące ustawienia:
  • (123,00) (Czarny)
  • (123,00) (Czerwony)
  • 123,00 – (Czarny)
  • 123,00 – (Czerwony)
  • -123,00 (Czarny)
  • -123,00 (Czerwony)
• Wn/Ma — to pole jest używane tylko wtedy, gdy funkcja jest zdefiniowana w wierszu schematu wiersza używanego w polu Wn/Ma w zakładce Wydruk.
  Dostępne są następujące ustawienia:
  • Nieistotny
  • Wn
  • Ma
• Wymiar liczbowy — w tym miejscu określa się jednostkę liczb dla wartości.
  Dostępne są następujące ustawienia:
  • W jednościach
  • W dziesiątkach
  • W setkach
  • W tysiącach
  • W dziesiątkach tysięcy
  • W stutysięcznych
  • W milionach
• Priorytet formuły — określenie, która definicja formuły ma pierwszeństwo w przypadku konfliktu. Priorytety można przypisywać tylko do kolumn formuł. Ta informacja kontroluje czas, w którym formuła kolumny jest obliczana.
• Przeliczenie — określenie, czy wartości w tej kolumnie są przeliczane na walutę obcą dla raportów z walutą obcą. W przypadku ocen raportów w walucie głównej lub równoległej parametr ten nie jest brany pod uwagę.
  Dostępne są następujące ustawienia:
  • Przelicz
  • Nie przeliczaj
    
    Uwaga

    Raporty mogą obecnie być wywoływane jedynie w walucie lokalnej. W związku z tym pole to należy zachować tylko w razie nagłych wypadków.
• Wybór przyporządkowania — w schemacie wiersza, dla rodzajów kosztów lub przyporządkowań kont, można zapisać wskaźnik, dla którego kolumny powinny być ważne. W kolumnie można wprowadzić do 3 odpowiednich wpisów (np. A, B, C). Gdy raport jest drukowany lub wyświetlany, w tej kolumnie wyświetlane są tylko wartości z rodzajów kosztów / kont księgi głównej, które zostały zdefiniowane ze wskaźnikami wyboru A, B, C lub bez informacji w schemacie wiersza. Jeśli w tym miejscu nie zostanie dokonany żaden wpis, wartości wszystkich rodzajów kosztów / kont księgi głównej będą istotne dla tej kolumny.
• Standard księgowania — jeśli określony zostanie prawidłowy standard rachunkowości, tylko wartości tego standardu rachunkowości są wyświetlane w tej kolumnie. Standardy rachunkowości są wykorzystywane do oceny i prezentacji systemu rachunkowości zgodnie z różnymi przepisami rachunkowości (np. zgodnie z HGB, przepisy dotyczące amortyzacji różnią się od wytycznych MSR, co prowadzi do różnych wycen w bilansie i do innego rachunku zysków i strat).
• Waluta — w razie potrzeby należy wprowadzić w tym polu prawidłową walutę równoległą, w której mają być wyświetlane wartości w tej kolumnie

Zakładka Formuła

Zakładka Formuła jest wyświetlana tylko dla kolumny typu Kolumna formuł.

• Formuła — formuły mogą być określone tylko dla typu Kolumna formuł. Za pomocą kolumn formuł można zdefiniować powiązania arytmetyczne w ramach schematu kolumn. Kolumny, w których ma zostać przeprowadzona żądana operacja arytmetyczna, muszą zostać zdefiniowane. Możliwe jest również uwzględnienie stałych w formułach. Możliwe formuły obliczeniowe opisano w sekcji Formuła obliczeniowa.

Zakładka Przypisania

Zakładka Przypisania jest wyświetlana dla typu schematu kolumny Rodzaj kosztów, Element wymiaru i Elementy wymiaru z rodzajami kosztów w połączeniu z typem kolumny Kolumna wartości.

• Zastosowanie klasyfikacji rodzaju kosztów — w tym miejscu można określić, czy rodzaje kosztów powinny być wyszukiwane indywidualnie, czy poprzez klasyfikację. W przypadku wybrania opcji Bez klasyfikacji rodzaj kosztu zostanie wybrany do analizy raportu. Po wybraniu klasyfikacji (od 1 do 5) wszystkie typy kosztów przyporządkowane do przechowywanego węzła w drzewie klasyfikacji zostaną wybrane do analizy w raporcie.
  Dostępne są następujące ustawienia:
  • Bez klasyfikacji
  • Z klasyfikacja (1-5)
• Rodzaj kosztów — jeśli w polu Zastosowanie klasyfikacji rodzaju kosztów wybrana została wartość Bez klasyfikacji, należy wprowadzić rodzaj kosztów. Pole to może również pozostawić puste. Wówczas zostanie wykorzystany rodzaj kosztów z połączenia.
• Klasyfikacja rodzajów kosztów —
• Zastosowanie klasyfikacji wymiarów — w tym miejscu można określić, czy wymiary opcjonalne mają być wybierane indywidualnie, czy poprzez klasyfikację.
  Dostępne są następujące ustawienia:
  • Bez klasyfikacji
  • Z klasyfikacja (1-5)
    W przypadku wybrania opcji Bez klasyfikacji do oceny raportu zostanie wybrany wymiar opcjonalny. Po wybraniu klasyfikacji wszystkie opcjonalne rozszerzenia przyporządkowane do przechowywanego wymiaru w drzewie klasyfikacji są wybierane do analizy raportów.

• Wymiar opcjonalny — jeśli w polu Zastosowanie klasyfikacji wymiarów wybrano wartość Bez klasyfikacji, należy wprowadzić opcjonalny wymiar. Pole to może jednak pozostać puste. Wówczas używany jest wymiar z połączenia.
• Klasyfikacja wymiarów —

Zakładka Wydruk

• Druk pogrubiony — w tym polu można określić, jaka grubość czcionki powinna być używana dla zawartości kolumny, tj. wartości w kolumnie.
  Dla wyświetlania tekstu dostępne są następujące ustawienia:
  • Druk pogrubiony
  • Zwykłe
• Rozmiar czcionki — w tym polu można określić, jaki rozmiar czcionki powinna mieć zawartość kolumny, tj. wartości w kolumnie.
  Dla wyświetlania tekstu dostępne są następujące ustawienia:
  • Powiększony
  • Zwykłe
• Dopasowanie tekstu — w tym polu można określić, jakie dopasowanie tekstu powinno zostać nadane nagłówkom kolumn. Informacje te można nadpisać w dolnych polach dla każdego tekstu nagłówka, co daje możliwość innego wyrównania każdego nagłówka.
  Dostępne są następujące opcje:
  • Prawostronne
  • Lewostronne
  • Wyśrodkowane

Zakładka Procent

Kolumny procentowe 1-4 mogą być zdefiniowane dla obliczeń procentowych w raportach końcowych. Dzięki temu rozróżnieniu w wierszach schematu wierszy można uzyskać do 4 różnych podstawowych definicji.

Zakładka Procent jest wyświetlana tylko dla typów kolumn Kolumna procentów. Na tej karcie można wybrać typ obliczeń i powiązane kolumny, do których odnoszą się obliczenia.

• Przetwarzanie danych (Proces) — w tym miejscu można wybrać typ przetwarzania danych.
  Może on mieć następujące wartości:
  • Rachunek procentowy
  • Rachunek promilowy
  • Podział
  • Mnożenie
• Powiązana kolumna — w tym miejscu należy wprowadzić kolumnę, która ma być używana do obliczeń. Zwykle powinna to być kolumna bezpośrednio poprzedzająca, aby ułatwić interpretację raportu.
  
  Uwaga

  Można wybierać tylko kolumny wartości i formuł.
• Wartość bezwzględna — ten wskaźnik kontroluje, czy wartość bezwzględna dla Powiązanej kolumny 100% jest używana do obliczeń
• Powiązana kolumna 100% — w tym miejscu określana jest kolumna dla wartości bazowej 100% do obliczania wartości procentowej. Kolumna ta może różnić się od kolumny powiązanej.
  
  Uwaga

  Można wybierać tylko kolumny wartości i formuł.

Tabela pozycji dla tekstu nagłówka

W tabeli, zakładce Wydruk, poszczególne wiersze nagłówka są utrzymywane dla każdej kolumny. W celu dopasowania informacji można określić indywidualne teksty lub zmienne dla wierszy nagłówka.

• Numer — w zależności od liczby użytych nagłówków wyświetlane będą numery 1-5
• Nagłówek — w zależności od liczby używanych wierszy nagłówka (1-5) można wprowadzić indywidualny tekst dla każdego wiersza nagłówka
• Dopasowanie tekstu — w zależności od tego, ile wierszy nagłówka jest używanych w kolumnie (1-5), w tym polu można określić sposób wyrównania tekstu dla każdego z nich. Wybór opcji Jak kierunek tekstu odnosi się do informacji w polu „Dopasowanie tekstu dla ogólnych informacji o drukowaniu.
  Dostępne są następujące opcje:
  • Prawostronne
  • Lewostronne
  • Wyśrodkowane
  • Jak kierunek tekstu
• Rodzaj nagłówka — Zamiast indywidualnego tekstu dla nagłówka kolumny, można wprowadzić tutaj stałe. Stałe i indywidualne teksty mogą być łączone.
  Dostępne są następujące wartości:
  • Zdefiniowany tekst
  • Element wymiarów (kod)
  • Element wymiarów (nazwa)
  • Rodzaj kosztów (kod)
  • Rodzaj kosztów (oznaczenie)
  • Przypisanie (kod)
  • Przypisanie (oznaczenie)
  • Standard księgowania
  • Rodzaj danych
  • Okres od
  • Okres do
  • Format liczbowy
  • Okres obrachunku
  • Waluta
  • Data rozpoczęcia
  • Data do

Formuły obliczeniowe

Numery kolumn mogą być używane jako operatory w formułach. Specyfikacja jest dokonywana z przyrostkiem „ID_” + numer kolumny. Ta sama opcja jest dostępna w schemacie wiersza, pod warunkiem, że wiersz został zdefiniowany jako wiersz formuły. Specyfikacja jest również dokonywana tutaj z przyrostkiem „ID_” + numer wiersza.

Przykład: Chcesz dodać kolumnę 10 i kolumnę 30 w kolumnie 40. Kolumna 40 powinna być zdefiniowana jako kolumna formuły. Następujące informacje muszą być zapisane jako formuła: ID_10 + ID_30

Możliwe jest również mnożenie ze stałą wartością, np. ID_10x (-1)

Uwaga:

Dla nowego schematu kolumn typu „System informacyjny (analiza odchyleń)” automatycznie tworzone są dwie kolumny formuł (dla odchyleń i odchyleń w procentach). Ponieważ formuły tych kolumn formuł są elastycznie przygotowywane w czasie wykonywania, zwykłe zmienne (np. ID_10) nie mogą być używane w formułach. Z tego powodu zmienne „BASEVALUE” i „REFERENCEVALUE” są używane dla wartości bazowej i referencyjnej i w ten sposób generowane są następujące formuły:

Wzór na odchylenie: WARTOŚĆ REFERENCYJNA – WARTOŚĆ BAZOWA

Wzór na odchylenie w procentach: (REFERENCEVALUE – BASEVALUE) / BASEVALUE * 100

Jeśli tworzone są nowe kolumny formuły i kolumny w tym schemacie kolumn są dostępne, zmienne „ID_” mogą być ponownie użyte.

Funkcje i nawiasy

Działanie związane z aplikacją [Przeorganizuj kolumny]

W aplikacji Schemat kolumn dostępna jest akcja [Przeorganizuj kolumny]. Ta czynność powoduje zmianę numeracji kolumn w schemacie kolumn. Nowy numer kolumny jest przypisywany w krokach co 10.

Konfiguracja

Aplikacja Schemat kolumn nie wymaga dodatkowych ustawień w aplikacji Konfiguracja.

Jednostki biznesowe

Jednostka biznesowa Schemat kolumny — com.sem.ext.app.fin.reporting.obj.ColumnHeader — wykorzystywana jest przez aplikację Schemat kolumn między innymi w celu:

• Przyporządkowywania uprawnień
• Definiowania działań
• Importu i eksportu danych

Jednostka ta stanowi część grupy jednostek biznesowych — com.sem.ext.app.fin.reporting.MasterData

Uprawnienia

Uprawnienia mogą zostać przypisane za pomocą ról uprawnień jak również poprzez przyporządkowanie organizacji. Szczegółowe informacje można znaleźć w artykule Uprawnienia.

Uprawnienia specjalne

Dla aplikacji Schemat kolumn nie ma dostępnych uprawnień specjalnych.

Przyporządkowania organizacji

Dla aplikacji Schemat kolumn nie są wymagane przyporządkowania organizacji.

Funkcje specjalne

Dla aplikacji Schemat kolumn nie są dostępne funkcje specjalne.

Uprawnienia dla partnerów biznesowych

Aplikacja Schemat kolumn nie jest udostępniana partnerom biznesowym.