Wprowadzenie: Księgowanie – księgowość finansowa

Jedną z najważniejszych cech jakościowych księgowości finansowej jest program księgowy. Powinien on wspierać użytkownika w najlepszy możliwy sposób i wykonywać wszystkie funkcje wymagane podczas księgowania.

Wraz z rosnącą liczbą i skomplikowaniem procesów księgowych, rosną także wymagania względem oprogramowania księgowego. Aplikacja Księgowanie w księdze głównej uwzględnia te potrzeby, oferując m.in. elastyczność wprowadzania dokumentów.

Użytkownicy mają możliwość dostosowania niektórych funkcji programu do indywidualnych potrzeb w zależności od typu dokumentu księgowego, takiego jak faktura, płatność czy operacja bezgotówkowa. Dodatkowo, pola wprowadzania i funkcje podczas księgowania są uzależnione od rodzaju dokumentów, które są używane. Na przykład wyświetlane są tylko te pola, które są niezbędne do zapisania konkretnego procesu księgowego. Dzięki temu zarówno funkcje w trakcie księgowania, jak i struktura formularza księgowego mogą być dostosowane do indywidualnych potrzeb.

Przykładem jest opcja pola lustrzane. Można zdefiniować istotne dane, które często są wymagane przy danym procesie księgowania, jako pola lustrzane w typie dokumentu. W oknie dialogowym księgowania będą one widoczne w głównej zakładce Pola lustrzane, co umożliwia łatwiejsze zarejestrowanie wszystkich niezbędnych informacji w jednym miejscu, zamiast rozpraszać je w różnych sekcjach formularza.

Aplikacja wspiera także pełną obsługę za pomocą klawiatury, a niemal wszystkie operacje można przeprowadzić za pomocą klawiatury numerycznej. Program oferuje również skróty klawiszowe, które przyspieszają wykonywanie najczęściej używanych funkcji.

Przegląd skrótów:

Następujące transakcje księgowania, kontrolowane przez typ dokumentu, mogą być rejestrowane i księgowane w aplikacji Księgowanie w księdze głównej:

• Faktury przychodzące i wychodzące
• Kredyty
• Płatności przychodzące i wychodzące
• Żądanie zaliczki i zaliczki
• Rozliczanie i uzgadnianie otwartych pozycji
• Księgowanie w księdze głównej
• Przewalutowanie
• Ręczne księgowanie bilansu otwarcia

Ponadto możliwe są następujące formy procesów księgowania:

• Księgowania likwidacji
• Dowody odroczone
• Przykładowe księgowania
• Księgowania okresowe

W zależności od ich charakterystyki i statusu przetwarzania, dokumenty księgowe mają różny status, który może być następnie analizowany. Tabela przedstawia niektóre z możliwych wartości statusu.

	Zainicjowany
	Usunięty
	Cofnięty
	Wzorcowy
	Błędny
	Podlegający księgowaniu
	Zaksięgowany
	Zainicjowane księgowanie okresowe
	Aktywne księgowanie okresowe
	Wykonane księgowanie okresowe
	Błędne księgowanie okresowe (wywołanie)
	Błędne księgowanie okresowe (dane podstawowe)
	Zaparkowany

Oprócz elastycznego tworzenia dokumentów i możliwości korzystania z klawiatury, następujące funkcje są częścią aplikacji Księgowania w księdze głównej.

Weryfikacje

Program księgowy przeprowadza weryfikację danych podczas wprowadzania. Sprawdzane są m.in. dane podstawowe (takie jak konta, kody podatkowe, warunki płatności, centra kosztów itp.) pod kątem ich ważności i przydatności. Dane podstawowe mogą być tworzone lub zmieniane bez potrzeby wychodzenia z programu księgowego. Aktualizacja odbywa się natychmiastowo, a dane są dostępne od razu.

Aktualność danych

Dokumenty księgowe zatwierdzone do księgowania są natychmiastowo księgowane i aktualizowane w bazie danych. Oznacza to, że listy i raporty zawsze mają dostęp do najnowszych danych. Bezpośrednio po zaksięgowaniu, saldo konta, otwarte pozycje lub transakcja księgowa mogą być wyświetlane w odpowiedniej liście.

Księgowanie walutowe

Dokumenty księgowe w walutach obcych są księgowane zarówno w walucie obcej, jak i krajowej. Dokumenty zawsze wprowadzane są w walucie wydania lub otrzymania. Przewalutowanie odbywa się automatycznie po kursie wprowadzonej waluty lub po kursie standardowym ustawionym w systemie. Kurs standardowy ustalany jest na podstawie daty księgowania.

Oprócz wartości w walucie lokalnej lub księgowej, wartości we wprowadzonej walucie obcej lub walucie dokumentu są również przechowywane dla wszystkich księgowań i otwartych pozycji. W tym celu zapisywane są również zastosowane kursy walut. Opcjonalnie, dla wszystkich księgowań, niezależnie od tego, czy zostały wprowadzone w walucie lokalnej czy obcej, zarządzane są również kwoty dla walut lokalnych, które mają być używane równolegle.

Wszystkie wyświetlenia i oceny są dokonywane dla księgowań zarejestrowanych w walucie obcej w taki sposób, że oprócz kwoty w walucie lokalnej można zobaczyć odpowiednią kwotę waluty i kurs.

Podczas rozliczania otwartych pozycji z płatnościami lub innymi dokumentami, takimi jak noty kredytowe, różnice kursowe są określane automatycznie. Powstałe różnice kursowe są automatycznie księgowane jako przychód lub koszt.

Konta walutowe (np. konta bankowe) są zarządzane zarówno w walucie lokalnej, jak i w określonej przez użytkownika walucie obcej.

Definicje terminów

Okresy obrachunkowe

Okresy obrachunkowe są zarządzane centralnie na potrzeby zarządzania towarami (ERP), księgowości finansowej, kontrolingu i księgowania aktywów w ramach struktury podstawowej. Zmienna kontrola okresów księgowania jest możliwa dla roku podatkowego niezależnego od roku kalendarzowego. Rok obrotowy można również skonfigurować jako krótki rok obrotowy. Dla użytkowników, których rok obrotowy jest identyczny z rokiem kalendarzowym, okresy księgowania od 01 do 12 odpowiadają miesiącom kalendarzowym. Okresy uzupełniające lub zamykające (13. / 14. okres, ale maksymalnie 3 okresy uzupełniające) mogą być używane do zamykania księgowań w kontekście rocznych sprawozdań finansowych.

Okres przeniesienia

Jest to okres księgowy danego roku obrotowego, który ma przypisany typ Okres przeniesienia. Może istnieć tylko jeden okres przeniesienia dla każdego okresu obrachunkowego. W okresie przeniesienia tworzone lub wyświetlane są wartości bilansu otwarcia. Jeśli w okresie obrachunkowym nie ma okresu przeniesienia, taki okres zostanie automatycznie dodany najpóźniej w momencie przenoszenia salda.

Lata podatkowe

Oprócz zwykłego roku obrotowego z jego okresami księgowania, w księgowości finansowej występuje również rok podatkowy z jego okresami podatkowymi. Dzięki okresom podatkowym możliwe jest wprowadzenie dokumentu, w którym okres księgowania i okres podatkowy różnią się od siebie. Lata i okresy podatkowe są zwykle przechowywane przez rok kalendarzowy, tj. od stycznia do grudnia. Możliwe jest jednak również stosowanie lat i okresów podatkowych, które różnią się od roku kalendarzowego.

Standard księgowania

Standardy księgowania są wykorzystywane do oceny i prezentacji systemu rachunkowego zgodnie z różnymi regulacjami rachunkowymi. Oprócz przepisów krajowych, można również stosować międzynarodowe regulacje rachunkowe (np. w przypadku HGB, przepisy dotyczące amortyzacji różnią się od tych w IFRS, co prowadzi do różnych wycen w bilansie i różnych wyników w rachunku zysków i strat). Równocześnie, w wyniku wejścia w życie Ustawy o modernizacji prawa rachunkowego w Niemczech, w niektórych przypadkach występuje rozbieżność między bilansem handlowym a bilansem podatkowym, co oznacza, że wymagana jest inna metoda podejścia do sporządzania bilansu. Funkcja standardów rachunkowości polega na tym, że dla każdej zasady rachunkowości, która ma być odwzorowana, aktywuje się odpowiedni tzw. standard rachunkowości.

Zakresy uzgodnień / sumy uzgodnień

Zakresy uzgodnień to grupy dokumentów, które mogą być zarządzane i sprawdzane oddzielnie, np. w celu sprawdzenia faktur i płatności od kontrahenta za określony okres czasu. Możliwe jest użycie zakresu uzgodnień do sprawdzenia sumy wszystkich księgowań dokonanych w tej grupie lub użycie go jako rodzaju sesji księgowania. Sesja ta może zostać zapisana jako operacja samodzielna i przywrócona, dopóki nie zostanie zakończona.

Podzielone księgowanie

Za pomocą podzielonego księgowania dokument można rozdzielić na dowolną liczbę kont księgowych i obiektów księgowania kosztów. Zapis podzielony zawsze składa się z zapisu głównego oraz co najmniej jednego zapisu podzielonego. Program księgowy kontroluje prawidłowe rozliczenie zapisu. Dla każdego zapisu anulowanego lub częściowego można wprowadzić osobny tekst zapisu, aby przechować dodatkowe wyjaśnienia. Dla każdego zapisu anulowanego można również zdecydować, czy jest on objęty rabatem, czy nie.

Podział podatkowy

Użytkownik może wprowadzić księgowanie z podziałem podatku, jeśli dokument do zaksięgowania (np. faktura) zawiera różne stawki podatkowe. Całkowita kwota brutto musi zostać rozdzielona na kilka równoważących zapisów. Podobnie jak przy podziale księgowania, przy podziale podatkowym można również księgować z różnymi kontami rozrachunkowymi lub obiektami rachunkowości kosztów.

Anulowanie księgowań

Księgowania, które zostały zapisane, ale nie zostały jeszcze zaksięgowane, można usunąć. Księgowania o statusie Zaksięgowane mogą być automatycznie anulowane. Program tworzy zapisy korygujące (z przeciwnym znakiem) i aktualizuje je w pliku transakcji księgowania. Akcja Usuń dzisiejsze księgowania umożliwia usunięcie wpisów z jednego dnia w tym samym dniu.

Przykładowe księgowania

Powtarzające się i rozległe zapisy, dla których przypisanie konta zazwyczaj pozostaje takie samo, mogą zostać zapisane jako przykładowe zapisy. Takie zapisy przykładowe mogą być wyświetlane w każdej chwili w celu utworzenia na ich podstawie zapisów do zaksięgowania.

Okresowe księgowania

Okresowe księgowania to księgowania, które są wywoływane w pewnym powtarzającym się cyklu. Te księgowania są rejestrowane w oknie dialogowym księgowania i automatycznie tworzone w późniejszym czasie, np. co miesiąc lub co kwartał. Okresowe księgowania mogą być używane na przykład do rozliczeń międzyokresowych, kwot lub innych powtarzających się regularnych procesów.

Ustawienia

Przed rozpoczęciem księgowania konieczne jest wprowadzenie odpowiednich ustawień dla aplikacji Księgowania w księdze głównej w aplikacji Konfiguracja.

Ponadto należy sprawdzić, czy podstawowe dane zostały prawidłowo skonfigurowane. Obejmują one:

• Okresy obrachunkowe
• Lata i okresy podatkowe
• Kody płatności
• Konta księgowe
• Partnerzy (widok Rachunkowość)
• Kod podatkowy
• Waluty obce, jeśli to konieczne
• W razie potrzeby wymiary (np. centra kosztów)

Konfiguracja

W poniższym opisie przedstawiono, które ustawienia w aplikacji Konfiguracja są istotne dla aplikacji Księgowania w księdze głównej. Ustawienia te dokonuje się za pomocą funkcji Księgowość finansowa w podfunkcjach Wartości domyślne i Wartości domyślne księgowania.

Aby skorzystać z akcji Usuń dzisiejsze księgowania w programie księgowania, należy aktywować funkcję o tej samej nazwie. Funkcja ta jest również zintegrowana z funkcją Księgowość finansowa. Aktywowanie tej funkcji powoduje, że księgowania rozliczeniowe, na przykład, nie będą realizowane aż do następnego dnia.

Podfunkcja Wartości domyślne

W tej podfunkcji tylko podzakładki Ogólne, Księgowanie i Międzynarodowe na karcie Ustawienia są istotne dla programu księgowania.

Zakładka Ustawienia / podzakładka Ogólne

W tej podzakładce można zdefiniować standardowe wartości, które mają być używane jako wartości domyślne w oknie dialogowym księgowania, na przykład dla rodzaju danych, zastosowania kursu walutowego, rodzaju księgowania lub standardu księgowania. Szczegółowy opis pól w tej podzakładce można znaleźć w artykule Konfiguracja: Comarch Financials Enterprise

Zakładka Ustawienia / podzakładka Księgowanie

Zasadniczo wszystkie pola w tej podzakładce są istotne dla aplikacji Księgowanie w księdze głównej. Tutaj istnieje możliwość wprowadzenia między innymi Domyślnego rodzaju dziennika, który ma być używany jako standardowy, zarządzania okresami i okresami podatkowymi, definicji domyślnych rodzajów dokumentów, np. dla automatycznych podziałów rozrachunków, wyksięgowania rozrachunków i rozliczeń rozrachunków oraz wybór konta dla różnic kursowych i wycen.

Szczegółowy opis ustawień dla poszczególnych pól na tej podkarcie można znaleźć w artykule Konfiguracja: Comarch Financials Enterprise.

Zakładka Ustawienia / podzakładka Międzynarodowe

W tej podzakładce należy zdefiniować zbiorcze profile kont, które będą używane jako standardowe dla dłużników i wierzycieli. Profil konta zbiorczego tworzy połączenie między partnerem (podkonta) a kontem księgowym (konto zbiorcze należności lub zobowiązań). Te standardowe profile są używane w oknie dialogowym księgowania dla dłużników i wierzycieli, którzy nie mają własnego profilu konta zbiorczego przypisanego w głównym systemie partnera.

Szczegółowy opis ustawień dla poszczególnych pól na tej podkarcie można znaleźć w artykule Konfiguracja: Comarch Financials Enterprise.

Podfunkcja Wartości domyślne księgowania

Ustawienia te odnoszą się do niektórych funkcji w programie księgowym i obowiązują jednolicie dla wszystkich użytkowników lub tylko dla naszej organizacji. W tej podfunkcji można określić w zakładce Ustawienia, na przykład, czy dokument powinien być księgowany automatycznie i czy można wprowadzać kwoty ujemne.

Szczegółowy opis ustawień dla poszczególnych pól na tej podkarcie można znaleźć w artykule Konfiguracja: Comarch Financials Enterprise.

Jak opisano w sekcji Ustawienia , można skonfigurować ustawienia specyficzne dla użytkownika, które różnią się od ustawień dla tej podfunkcji, które są następnie traktowane priorytetowo w oknie dialogowym księgowania.

Okresy obrachunkowe

Podczas wprowadzania księgowania okres księgowania jest zazwyczaj określany automatycznie na podstawie określonej daty dokumentu. W tym celu należy skonfigurować i otworzyć odpowiednie lata i okresy obrachunkowe w aplikacji Okresy obrachunkowe.

Szczegółowe informacje na temat okresów obrachunkowych można znaleźć w artykule Okresy obrachunkowe oraz Rozszerzenie: Okresy obrachunkowe / Comarch Financials Enterprise

Lata i okresy podatkowe

Lata i okresy podatkowe są wymagane dla każdego księgowania, które jest wprowadzane z podatkiem lub kodami podatkowymi. Oddzielając rok obrachunkowy (z jego okresami księgowymi) od roku podatkowego (z jego okresami podatkowymi), możliwe jest wprowadzanie zapisów, w których okres księgowy i okres podatkowy różnią się od siebie. Lata podatkowe należy skonfigurować w aplikacji Lata i okresy podatkowe.

Szczegółowe informacje na temat tej aplikacji można znaleźć w artkule Lata i okresy podatkowe.

Rodzaje dokumentów

Rodzaj dokumentu musi być określony dla każdej operacji księgowej. Dzięki rodzajowi dokumentu określany jest ogólny typ operacji, np. faktura, nota kredytowa, płatność, zapis początkowy itp., który jest ustalany na podstawie przypisanego typu dokumentu. Rodzaje dokumentów są wstępnie zdefiniowane w systemie Comarch Financials Enterprise i nie mogą być zmieniane przez użytkownika.

Rodzaje dokumentów księgowych można skonfigurować w aplikacji Rodzaje dokumentów księgowych. Pola wejściowe oraz dostępne funkcje podczas księgowania są uzależnione od wybranego rodzaju dokumentu, co determinuje ustalony proces księgowania.

Ważne pola, które są wymagane w każdym procesie księgowania, takie jak numery dokumentów, konta, kwoty księgowe, centra kosztów czy numery zewnętrzne, mogą zostać skonfigurowane jako pola lustrzane. Te pola będą następnie dostępne w programie księgowym w zakładce Pola lustrzane.

W zależności od typu operacji księgowej przypisanego do danego rodzaju dokumentu, należy odpowiednio skonfigurować zakresy numerów dla tego rodzaju dokumentu, np. zakres numerów dla operacji okresowych lub zakres numerów dla przeszacowania walutowego.

Szczegółowe informacje na temat kodów transakcji można znaleźć w artykule Typy transakcji.

Kody podatkowe

W programie księgowym można używać tylko tych kodów podatkowych, które zostały skonfigurowane w aplikacji Kod podatkowy. Zawsze należy podać prawidłowy kod podatkowy, gdy podatek jest uwzględniany w zapisie księgowym. Każde księgowanie na koncie osobowym musi być zarejestrowane z kodem podatkowym. Kod podatkowy służy do określenia sytuacji podatkowej (np. podlegający opodatkowaniu stawką xx%, zwolniony z podatku, 0%, nieopodatkowany, krajowy, UE, kraj trzeci itp.). Na podstawie kodu podatkowego określa się nie tylko podatek zawarty w fakturze, który jest automatycznie księgowany na koncie podatkowym, ale także wartości związane z podatkiem (podstawa opodatkowania i kwota podatku), które są wyświetlane w odpowiedniej linii formularza deklaracji VAT za okres rozliczeniowy.

Szczegółowe informacje na temat kodów podatkowych można znaleźć w artykule Kody podatkowe i Rozszerzenie: Kody podatkowe / Comarch Financials Enterprise.

Konta osobiste

Konta osobiste, dla których wprowadzamy księgowania, np. faktury wychodzące, faktury przychodzące, noty uznaniowe, płatności przychodzące itp. muszą być aktywowane w aplikacji Partnerzy w widoku Rachunkowość jako dłużnik lub wierzyciel lub jako konto mieszane (zarówno dłużnik, jak i wierzyciel). W oknie dialogowym księgowania warunki płatności, grupa podmiotów, członek grupy podmiotów itp. z głównego rekordu partnera określonego partnera są wstępnie przypisane, jeśli są dostępne. Ponadto w bazie partnerów można ustawić blok księgowania dla partnera.

Szczegółowe informacje na temat danych podstawowych partnera można znaleźć w artykułach Partnerzy i Rozszerzenie: Partnerzy widok Rachunkowość / Comarch Financials Enterprise.

Konta księgowe

W oknie dialogowym księgowania można dokonywać księgowań tylko na kontach księgowych, które są skonfigurowane w aplikacji Konta księgowe i nie są zablokowane dla okna dialogowego księgowania lub są ogólnie zablokowane. W głównym koncie księgowym można zdefiniować ustawienia, które wpływają na funkcje i elementy sterujące podczas wprowadzania wpisów. Na przykład można użyć monitorowania podatków, aby ustawić, które kontrole związane z podatkami są przeprowadzane podczas księgowania na koncie księgowym.

Szczegółowe informacje na temat tej aplikacji można znaleźć w artykule Konta księgowe.

Dalsze dane podstawowe

W zależności od typu księgowania, w oknie dialogowym księgowania mogą być wymagane dodatkowe dane podstawowe, np. waluty dla księgowań w walutach obcych lub opcjonalne wymiary. Opcjonalne wymiary muszą być zawsze określone w księgowaniu, jeśli typ kosztu oczekuje opcjonalnego wymiaru dla księgowanego konta.

Artykuł Księgowania w księdze głównej opisuje wszystkie pola, które są dostępne we wpisie księgowania. W przypadku tak zwanych danych podstawowych, w opisie odpowiednich pól zwykle znajdują się również aplikacje, w których należy skonfigurować dane do zarejestrowania.

Ponadto program do księgowania oferuje również opcję ustawiania danych podstawowych bezpośrednio z księgowania. Nie należy tego jednak stosować jako ogólnej procedury, ponieważ może to oznaczać znaczną stratę czasu podczas wprowadzania księgowania.

Ustawienia księgowania rachunkowości finansowej

Ustawienia specyficzne dla użytkownika można zdefiniować w aplikacji Ustawienia księgowania w aplikacji Konfiguracja, które różnią się od ustawień ogólnych w funkcji Wartość domyślna księgowania. Jeśli na przykład księgowanie z kwotami ujemnymi nie jest dozwolone w dostosowywaniu, można użyć określonych tutaj ustawień, aby zezwolić na to na podstawie konkretnego użytkownika lub użytkownika.

Szczegółowe informacje na temat tej aplikacji można znaleźć w dokumencie Ustawienia księgowania w księgowości finansowej.

Serwer księgowań

Zarejestrowane księgowania są przesyłane do serwera księgowań w celu bezpośredniego księgowania. Ten serwer księgowania musi być przypisany do podsystemu księgowości finansowej i uruchomiony lub aktywny.

Szczegółowe informacje można znaleźć w artykule Serwer księgowania.

Księgowanie

Jeśli dane podstawowe zostały poprawnie skonfigurowane i dokonano wszystkich niezbędnych ustawień, można wprowadzać, edytować i księgować różne dokumenty w aplikacji Księgowania w księdze głównej. Na przykład, można wprowadzać faktury, noty kredytowe, płatności i ręczne księgowania otwarcia lub przeprowadzać zbiorcze przelewy i ręczne wyceny walut. Okno dialogowe księgowania oferuje różne pola i akcje, których zawartość i funkcjonalność opisano w dokumentacji Księgowania w księdze głównej.

W zależności od typu księgowania istnieją różne procedury wprowadzania danych. Można wprowadzać dokumenty księgowe, takie jak faktury, jako zwykłe księgowania i w walucie obcej lub rozdzielać je jako podzielone księgowania na dowolną liczbę kont kompensacyjnych, obiektów księgowania kosztów lub kodów podatkowych. Księgowanie można również podzielić na podstawie innych wymagań technicznych. Na przykład, części dokumentu mogą być automatycznie przypisywane do okresowego rozliczania lub księgowane bezpośrednio do innych firm (księgowość firmowa).

Funkcje dialogowe są dostępne do przetwarzania otwartych pozycji w kontekście rozliczeń rozrachunków lub regulacji płatności. Wybór lub przypisanie otwartych pozycji jest możliwe jako przypisanie indywidualne lub, poprzez określenie odpowiednich kryteriów wyszukiwania, jako przypisanie wielokrotne. Sekwencje wyszukiwania służą do określenia, która zawartość otwartych pozycji powinna zostać porównana z określonymi kryteriami wyszukiwania.

Program księgowy obsługuje również automatyczne księgowanie rabatów i innych potrąceń, takich jak rabaty i premie. Różnice w płatnościach wynikające z wygasłych rabatów gotówkowych są zaznaczane. W przypadku niewielkich różnic w płatnościach istnieje możliwość ich automatycznego księgowania. W przypadku różnic w płatnościach, salda mogą być tworzone na poszczególnych otwartych pozycjach, których to dotyczy, lub, alternatywnie, nowe otwarte pozycje mogą być tworzone przy użyciu kwot różnic.

W artykule Procedury: Księgowanie znajdują się nie tylko ogólne procedury obsługi aplikacji Księgowania w księdze głównej, ale także przykłady i instrukcje dotyczące wprowadzania różnych procesów księgowania.

Ponadto program księgowy oferuje opcję rozliczania potrąceń, które firma musi wykonać w imieniu i na rzecz osób trzecich. Jeśli istnieją aktywne ustawienia potrąceń dla konta osobistego, potrącenie jest automatycznie obliczane i sugerowane dla tego konta podczas wprowadzania faktur. Kwotę potrącenia można w razie potrzeby zmienić przed zaksięgowaniem dokumentu.

Szczegółowy opis obsługi potrąceń w oknie dialogowym księgowania znajduje się w artykule Wprowadzenie: Potrącenia i Procedury: Potrącenia.

Wydatki i przychody, które są księgowane w kontekście dokumentów na faktury, mogą być wprowadzane bezpośrednio do okresowych rozliczeń międzyokresowych. Odbywa się to na podstawie wprowadzonego klucza memoriałowego, którego można użyć do wstępnego przypisania warunków i przypisań kont. Można również zaksięgować ustawienia do okresowego rozliczenia w późniejszym terminie dla dokumentów, które zostały już zaksięgowane.

Szczegółowy opis tej funkcji można znaleźć w artykule Automatyczne odroczenia.

Wszystkie dokumenty księgowe wprowadzone w programie księgowania są księgowane bezpośrednio na kontach i w stosownych przypadkach, w otwartych pozycjach. W przypadku niektórych procesów księgowania są również automatycznie generowane na pośrednio przypisane konta księgowe, np. konta rabatów gotówkowych, konta podatkowe, konta zbiorcze należności i zobowiązań.

Jeśli aktywowana jest struktura Controlling i księgowanie jest dokonywane na kontach księgowych kosztów, księgowania te są natychmiast dostępne w Controllingu.

Jeśli aktywowana jest struktura Księgowanie aktywów i księgowane jest konto związane z aktywami, dokument jest natychmiast przenoszony do księgowania aktywów i jest tam dostępny do dalszego przetwarzania w tak zwanej skrzynce odbiorczej.