Wprowadzenie: Obrót płatniczy

Automatyczny obrót płatniczy obejmuje różne rodzaje płatności. Umożliwia przetwarzanie przelewów SEPA, poleceń zapłaty SEPA, płatności międzynarodowych, płatności czekowych, wekslowych oraz factoringu. Obsługiwane są również funkcje specyficzne dla poszczególnych krajów, takie jak typ płatności RIBA dla Włoch czy płatności QR dla wersji szwajcarskiej.

Transakcje płatności grupowych umożliwiają rozliczanie rozrachunków z kilku organizacji za pomocą płatności realizowanych przez organizację nadrzędną.

Cały proces obrotu płatniczego jest podzielony na kilka etapów, które są wykonywane kolejno. Poszczególne kroki procesu są sterowane w aplikacji Lista: Płatności, w której wszystkie czynności – od utworzenia propozycji po uruchomienie przebiegu płatności – są inicjowane za pomocą akcji.

Punktem wyjścia każdego przebiegu płatności jest utworzenie propozycji płatności, w której zestawiane są wszystkie rozrachunki wymagające płatności. Wybór kont osobowych i rozrachunków zależy od kryteriów określonych na etapie przygotowania propozycji. Oznacza to, że propozycja płatności może obejmować kilka kont osobowych, z których każde zawiera wiele rozrachunków.

Rodzaj płatności (np. przelew SEPA, płatność międzynarodowa itd.) określany jest przez metodę płatności. Dozwolone dla danego konta osobowego metody płatności oraz kolejność ich użycia definiowane są w profilu płatności tego konta.

Operacje płatnicze regulowane są przez banki główne. W propozycji płatności proponowane są te banki, którym przypisana jest aktywna metoda płatności wynikająca z ustawień metody płatności lub klasyfikacji kodu płatności na zakładce Zapłata. Poprzez określenie dostępnej kwoty ustalane jest, jakie środki mają zostać zapewnione przez dany bank lub wykorzystane do poleceń zapłaty. Po osiągnięciu dostępnej kwoty danego banku, kolejne płatności są automatycznie realizowane przez następny bank transakcyjny ujęty w propozycji.

W ramach przetwarzania propozycji płatności możliwe jest dodawanie lub usuwanie poszczególnych partnerów i rozrachunków. Podczas edycji pozycji propozycji metoda płatności określa, które pola mogą być modyfikowane.

Dla kont osobowych pełniących równocześnie rolę dłużnika i wierzyciela, należności mogą być kompensowane z zobowiązaniami w procesie płatności. Dłużnicy, którym ma zostać wypłacony kredyt, mogą być włączeni do propozycji płatności poprzez wybór indywidualny. Analogicznie przebiega proces pobierania należności od wierzycieli.

Po zakończeniu przetwarzania propozycji możliwe jest utworzenie dokumentu płatności i uruchomienie przebiegu płatności. W momencie generowania dokumentu płatności automatycznie tworzone są: papierowy nośnik płatności, nośnik danych oraz pismo przewodnie. Zależnie od ustawień profilu płatności, pisma informacyjne mogą być drukowane, wysyłane e-mailem lub faksem.

Formaty nośników płatności definiowane są w banku transakcyjnym przypisanym do danej metody płatności. Aktualnie obsługiwane są następujące formaty plików:

  • DE DTAZ zagraniczny

  • DE Zagranica (ISO20022)

  • DE SEPA polecenie zapłaty

  • DE SEPA przelew bankowy

  • EPC SEPA polecenie zapłaty

  • EPC SEPA przelew bankowy

  • SEPA przelew ekspresowy

  • SEPA przelew w czasie rzeczywistym

Wśród formatów specyficznych dla krajów znajdują się m.in.:

  • AT xml zagraniczny

  • AT SEPA przelew bankowy

  • AT SEPA polecenie zapłaty

  • CH przelew bankowy

  • CH DTA (wersja szwajcarska)

  • CH EZAG (wersja szwajcarska)

Wszystkie płatności i polecenia zapłaty do lub z zagranicy przekraczające limit zwolnienia z raportowania (obecnie 12 500 EUR w Niemczech) muszą być zgłaszane do Federalnego Urzędu Statystycznego w raporcie Z4. Dane raportowe Z4 zapisane w propozycji płatności mogą być eksportowane do pliku. Informacje te nie są wykorzystywane, jeśli w aplikacji Konfiguracja wypełnione jest pole Rodzaj zgłoszenia statystyki bilansu płatniczego, ponieważ wówczas statystyka bilansu płatniczego jest ustalana na podstawie transakcji księgowych, a nie płatniczych.

Zaksięgowane propozycje płatności mogą być całkowicie anulowane. Alternatywnie możliwe jest anulowanie pojedynczych płatności wchodzących w skład propozycji. W takim przypadku może zostać utworzony dodatkowy zapis dotyczący opłat za zwrotne obciążenie rachunku.

Dokument opisuje wymagane ustawienia dla procesów obrotu płatniczego oraz przedstawia ich przebieg. Dodatkowe konfiguracje dotyczące płatności wewnątrzgrupowych zostały zawarte w artykule Wprowadzenie: Rozliczenia pomiędzy podmiotami powiązanymi.


Uwaga
Dla transakcji płatności wewnątrzgrupowych dostępne jest specjalne prawo dostępu, które można przypisać w aplikacji Role uprawnień:

  • Use intercompany clearing
    com.sem.ext.app.fin.financialaccounting.payment.SuperConcernClearing

Posiadanie tego prawa umożliwia wykonywanie płatności i poleceń zapłaty w ramach rozliczeń wewnątrzgrupowych za pośrednictwem obrotu płatniczego.

Definicje terminów

Krajowy obrót płatniczy

Krajowy obrót płatniczy służy do realizacji płatności i poleceń zapłaty za pośrednictwem krajowych banków i krajowych kont osobowych.

Międzynarodowy obrót płatniczy

W przypadku międzynarodowego obrotu płatniczego płatności realizowane są za pośrednictwem krajowych banków na zagraniczne konta. Przykładowo, płatności przedsiębiorstwa niemieckiego są dokonywane przez niemiecki bank transakcyjny na amerykańskie konta osobowe i/lub w walucie obcej.
Obecnie w Niemczech dostępne są dwa formaty danych dla międzynarodowego obrotu płatniczego:

  • format zgodny z DTAZV

  • format danych XML zgodny z ISO 20022

Uwaga
Format DTAZV zostanie wycofany z użycia w listopadzie 2025 roku i będzie można stosować wyłącznie format XML.
Format wyjściowy (DTAZV lub XML) określany jest poprzez bank własny.
Szczegółowe informacje znajdują się w artykule Płatności zagraniczne zgodnie z ISO 20022.

Transgraniczny obrót płatniczy

W transgranicznym obrocie płatniczym płatności i polecenia zapłaty są realizowane za pośrednictwem zagranicznych banków i zagranicznych kont. Przykładowo, niemieckie przedsiębiorstwo reguluje faktury poprzez bank spoza Europy na rzecz austriackich kont osobowych.

Europejski obrót płatniczy – SEPA

SEPA (Single Euro Payments Area) oznacza zintegrowany obszar płatniczy dla transakcji w EUR, w ramach którego wszystkie płatności i polecenia zapłaty traktowane są jako krajowe. Użytkownicy usług płatniczych mogą realizować bezgotówkowe płatności w euro z jednego rachunku na obszarze Europy, wykorzystując jednolite instrumenty płatnicze, takie jak przelew SEPA (SEPA Credit Transfer) i polecenie zapłaty SEPA (SEPA Direct Debit), w sposób równie prosty i bezpieczny jak dotychczasowe instrumenty krajowe.

SEPA jest dostępna dla wszystkich banków, przedsiębiorstw i konsumentów we wszystkich krajach UE (ze szczególnym uwzględnieniem strefy euro), a także w Islandii, Liechtensteinie, Norwegii, Monako i Szwajcarii.

Dla obrotu płatniczego SEPA obowiązują następujące wymagania i warunki:

  • przelewy SEPA i polecenia zapłaty SEPA mogą być realizowane wyłącznie w EUR

  • płatności mogą być dokonywane wyłącznie z użyciem numerów IBAN i BIC

  • obciążenia mogą być wykonywane wyłącznie z użyciem numeru mandatu przypisanego do faktury oraz numeru identyfikacyjnego wierzyciela (CIN)

  • obowiązują wytyczne dyrektywy PSD (Payment Services Directive) dotyczące usług płatniczych

  • wszystkie kraje uczestniczące są zobowiązane do przestrzegania wymagań SEPA określonych przez EPC, przy czym mogą występować różnice krajowe – każde państwo opracowuje własne schematy XML, które muszą być uwzględniane

  • plik wynikowy generowany jest w formacie XML zgodnym z normą ISO 20022

  • opis płatności w plikach SEPA może obecnie zawierać maksymalnie 140 znaków (z uwagi na uwzględnianie znaczników XML, faktycznie dostępnych jest 125 znaków)

  • raporty w transakcjach międzynarodowych nie są jeszcze ujednolicone, dlatego początkowo zachowywane będą wersje krajowe

  • w Niemczech w pliku nie są generowane rekordy danych raportowych w formacie DTAZV; dane te należy przekazać ręcznie w ramach deklaracji statystycznej w raporcie Z4 (zamiast Z1)

Przelew SEPA (SEPA Credit Transfer)

Przelew SEPA służy do obsługi zarówno krajowych, jak i transgranicznych płatności europejskich. W wyniku wdrożenia dyrektywy PSD do prawa krajowego proces realizacji płatności – zarówno krajowych, jak i zagranicznych – w Europie nie może trwać dłużej niż jeden dzień roboczy banku, niezależnie od kraju SEPA, w którym prowadzony jest rachunek odbiorcy płatności.

Polecenie zapłaty SEPA (SEPA Direct Debit)

W ramach polecenia zapłaty SEPA wyróżniane są dwa tryby: podstawowy (SEPA Core Direct Debit) oraz biznesowy (SEPA Business to Business Direct Debit, B2B).

Podstawowy wariant SEPA jest zbliżony do wcześniej stosowanego w Niemczech polecenia zapłaty z autoryzacją obciążenia rachunku. Wariant B2B odpowiada potrzebom przedsiębiorstw i jest porównywalny z wcześniejszym systemem obciążeń rachunków stosowanym w relacjach między firmami.

Należy uwzględnić uzgodniony termin płatności. Odbiorca płatności musi przekazać polecenie zapłaty SEPA do realizacji w taki sposób, aby dotarło ono do instytucji finansowej płatnika w terminie. Termin płatności oznacza datę obciążenia rachunku dłużnika i uznania rachunku wierzyciela, nie zaś termin wymagalności rozrachunku.

Dla SEPA Core Direct Debit obowiązują następujące zasady:

  • pierwsze, jednorazowe i cykliczne polecenia zapłaty muszą być dostępne w punkcie płatności co najmniej 1 dzień przed terminem płatności

  • polecenia zapłaty nie mogą być przekazywane wcześniej niż 14 dni przed terminem płatności

Polecenie zapłaty SEPA Core może zostać cofnięte przez dłużnika w ciągu ośmiu tygodni od obciążenia rachunku, co oznacza, że transakcja może zostać unieważniona. W przypadku nieautoryzowanego polecenia zapłaty (nielegalnego obciążenia rachunku) zwrot środków może nastąpić w ciągu 13 miesięcy od obciążenia rachunku.

Dla SEPA B2B Direct Debit obowiązują następujące zasady:

  • jednorazowe, pierwsze i cykliczne polecenia zapłaty muszą być dostępne w punkcie płatności co najmniej 1 dzień przed terminem płatności

  • polecenia B2B nie mogą być przekazywane wcześniej niż 14 dni przed terminem płatności

  • w przypadku SEPA B2B nie jest możliwe cofnięcie polecenia zapłaty, ponieważ bank płatnika ma obowiązek sprawdzenia danych mandatu przed obciążeniem rachunku pod kątem zgodności z dostępną płatnością

Mandaty SEPA stanowią podstawę prawną pobierania płatności w obu wariantach procedury. Obejmują zgodę płatnika na pobranie płatności przez odbiorcę oraz upoważnienie własnego banku do dokonania płatności i obciążenia rachunku.
Organizacja Deutsche Kreditwirtschaft (DK, wcześniej ZKA) udostępnia wzory formularzy mandatów SEPA.

Mandat SEPA jest z zasady ważny bezterminowo, do momentu jego odwołania przez płatnika. Jeśli w ciągu 36 miesięcy nie zostanie przekazane żadne kolejne polecenie zapłaty od odbiorcy, konieczne jest uzyskanie nowego mandatu. Dotyczy to również sytuacji, gdy mandat nie został wykorzystany w ciągu 36 miesięcy od jego podpisania.

Dłużnik musi otrzymać zapowiedź obciążenia rachunku co najmniej 14 dni wcześniej. Zapowiedź ta umożliwia przygotowanie się do planowanego obciążenia, np. poprzez zapewnienie środków, ustalenie limitu kredytowego czy wyjaśnienie ewentualnych niezgodności. Zapowiedź może mieć formę faktury, umowy lub pisma informacyjnego, w którym ogłaszane są jednorazowe lub wielokrotne obciążenia rachunku z określeniem odpowiednich kwot i terminów płatności.
Okres 14 dni może zostać skrócony w ogólnych warunkach handlowych (OWH).

Ustawienia

Rozdział ten zawiera przegląd danych podstawowych i ustawień istotnych dla obrotu płatniczego.

Konfiguracja

W pierwszej kolejności należy zdefiniować podstawowe informacje dotyczące obrotu płatniczego w ramach głównej funkcji Księgowość finansowa w aplikacji Konfiguracja.
Wymagany jest zakres numeracji dla płatności, który musi być dostępny dla wszystkich organizacji podrzędnych w funkcji Ogólne. Zakres ten jest zazwyczaj tworzony automatycznie w procesie konfiguracji, jednak w razie potrzeby może zostać dostosowany.

W funkcji Dokumenty można określić różne ustawienia dotyczące wydruku dokumentów potwierdzających w obrocie płatniczym. Przykładowo wybierany jest szablon dokumentu potwierdzającego, który definiuje strukturę dokumentu Zawiadomienie o płatności. Ustawienia te służą jako wartości domyślne i obowiązują, jeśli w procesie płatności nie wskazano innych danych. W przypadku, gdy dla danej kategorii dokumentu utworzono kilka konfiguracji, stosowana jest ta oznaczona jako Preferowana.

Na zakładce Zapłata funkcji Wartości domyślne określane są różne parametry, m.in. standardowy profil płatności, standardowy profil płatności zagranicznych, standardowe warunki płatności dla dłużników i wierzycieli oraz katalog do zapisu danych bankowych.

Na zakładce Pojedyncze anulowanie należy wprowadzić dane dotyczące funkcji Nota obciążeniowa zwrotna / Odwrócenie pojedynczej płatności. Określa się tutaj rodzaj transakcji używany przy dodatkowym księgowaniu w ramach anulowania pojedynczego. Dodatkowo można zdefiniować domyślne ustawienia pól: Blokada płatności, Usuń skonto, Stopień monitu oraz Tekst dokumentu dla przetwarzania rozrachunków w anulowaniu pojedynczym. Możliwe jest także określenie tekstów dla pism używanych jako wartości domyślne, np. dla formularzy not obciążeniowych.

Profile płatności

Profil płatności zawiera wartości domyślne dla warunków płatności z dłużnikiem lub wierzycielem. W profilu można określić terminy płatności, okresy naliczania rabatu gotówkowego, metody płatności itp. Profil płatności definiuje również sposób realizacji płatności, procedurę stosowaną w przypadku poleceń zapłaty oraz sposób wykonywania płatności wychodzących. Profile płatności obejmują zarówno profile płatności wychodzących, jak i profile poleceń zapłaty (czyli profil płatności z perspektywy klienta).

W ramach jednego profilu płatności można przypisać wiele kodów płatności, które mogą być używane w transakcjach płatniczych z danym dłużnikiem lub wierzycielem. W profilu płatności partnera, który uczestniczy w obrocie płatniczym, musi znajdować się co najmniej jedna aktywna metoda płatności. Dzięki przypisaniu metod płatności możliwe jest tworzenie profili przeznaczonych wyłącznie dla płatności, wyłącznie dla poleceń zapłaty lub dla obu tych typów transakcji. Kolejność metod płatności w profilu określa priorytet ich użycia podczas tworzenia propozycji płatności.
Szczegółowy opis aplikacji znajduje się w artykule Profile płatności.

Profile zagranicznych transakcji płatniczych

W profilu płatności międzynarodowych określane są parametry wstępne dla obrotu płatniczego międzynarodowego (FP) oraz SEPA. W profilu obrotu płatniczego międzynarodowego można zdefiniować rodzaj płatności i klucze instrukcji, które będą używane podczas przebiegu płatności. Ponadto obroty są rozdzielane według kategorii: import towarów, handel tranzytowy, handel usługami oraz przepływy kapitałowe.

Profil płatności międzynarodowych służy również do wstępnego wypełniania danych raportowych Z4. W przypadku transakcji SEPA i płatności zagranicznych kwoty przekraczające limit raportowania dla płatności i poleceń zapłaty z zagranicą, określony w aplikacji Kraje, muszą być zgłaszane w formie raportu Z4 w ramach statystyki bilansu płatniczego.
Szczegółowy opis aplikacji znajduje się w artykule Profile zagranicznych transakcji płatniczych.

Partnerzy

Aby płatności partnera mogły być realizowane w ramach automatycznego obrotu płatniczego, w danych podstawowych partnera muszą znajdować się aktualne dane bankowe. W przypadku transakcji międzynarodowych i SEPA w danych partnera muszą być wprowadzone numery IBAN i kod SWIFT. Jeśli w danych bankowych partnera wprowadzono na stałe metodę płatności, tylko ona będzie brana pod uwagę podczas przetwarzania płatności.

Partnerzy bez danych bankowych mogą być przetwarzani w ramach automatycznego obrotu płatniczego wyłącznie wtedy, gdy przypisano im profil płatności z metodą płatności typu Czek.
Szczegółowe informacje na temat wymaganych danych w kartotece partnera znajdują się w dokumentacji Rozszerzenie: Partnerzy widok Rachunkowość/Comarch Financials Enterprise.

Kody płatności

Rodzaj płatności w obrocie płatniczym określany jest w aplikacji Kody płatności. Kod płatności może być przypisany do typu płatności, np. Polecenie przelewu SEPA, Polecenie zapłaty SEPA, Płatność zagraniczna, Weksel lub Faktoring.
Przykładowo, kod płatności typu Faktoring umożliwia przeprowadzenie przeniesienia należności lub zobowiązań w ramach transakcji płatniczej, w której płatności ujemne nie są usuwane po zakończeniu propozycji płatności.

Dla płatności realizowanych z wykorzystaniem kodu płatności typu Weksel płatność generowana jest automatycznie podczas tworzenia propozycji płatności. Kod płatności określa również, jakie dane są wymagane – np. z kartoteki partnera, banku transakcyjnego lub dla płatności zagranicznych – aby zrealizować daną transakcję. Za pomocą kodu płatności kontrolowane jest także, które pola mogą być edytowane w propozycji płatności.
Szczegółowy opis aplikacji znajduje się w artykule Kody płatności.

Banki zapewniające stałą obsługę

Banki zapewniające stałą obsługę wykorzystywane w obrocie płatniczym muszą zostać zdefiniowane w aplikacji Bank zapewniający stałą obsługę. Dla każdego banku należy wprowadzić między innymi numer rachunku bankowego, konto księgowe, numer IBAN oraz limit kredytowy.
Dodatkowe dane mogą zostać wprowadzone na zakładkach Płatność zagraniczna, SEPA oraz Automatyczne wyciągi bankowe, które służą do wstępnego uzupełniania informacji w procesie płatności.

Aby możliwe było realizowanie obrotu płatniczego z wykorzystaniem danego banku transakcyjnego, musi być do niego przypisana co najmniej jedna aktywna metoda płatności. Dla każdej metody płatności można określić ustawienia m.in. dotyczące pozycji księgowej lub formatu pliku dla danych płatniczych na zakładkach Ogólne, Informacje o księgowaniu płatności oraz Eksport płatności.
Szczegółowy opis aplikacji znajduje się w artykule Banki zapewniające stałą obsługę.

Formularze i teksty

Formularze w obrocie płatniczym składają się z dwóch modułów tekstowych oraz listy rozrachunków uwzględnionych w przebiegu płatności.
Pierwszy moduł tekstowy, typu Tekst Nagłówka, drukowany jest przed listą rozrachunków. Drugi moduł typu Stopka, drukowany jest po liście i stanowi zakończenie dokumentu. Moduły tekstowe należy utworzyć w aplikacji Elementy tekstowe.
W używanych profilach płatności na zakładce Teksty należy zdefiniować co najmniej jeden moduł tekstowy typu Tekst nagłówka oraz jeden typu Stopka. Teksty te są następnie wykorzystywane w odpowiednich formularzach, takich jak zawiadomienie o płatności czy nota obciążeniowa zwrotna.

W elementach tekstowych mogą być używane pola zastępcze, które w momencie realizacji płatności zostaną zastąpione rzeczywistymi wartościami, np. terminem płatności, bieżącym saldem itp.

Szablony dokumentów potwierdzających

W ramach płatności pomiędzy podmiotami powiązanymi może zostać wygenerowana dodatkowa lista propozycji płatności, posortowana według organizacji księgowej. W aplikacji Szablony dokumentów można przypisać tę listę na zakładce Dodatkowe szablony dokumentów końcowych do listy propozycji wykorzystywanej w obrocie płatniczym.

Blokady płatności

Blokady płatności służą do wyłączania pojedynczych partnerów lub pozycji z obrotu płatniczego. Jednocześnie blokada wskazuje powód, dla którego partner lub rozrachunek został wyłączony.
Jeśli blokada płatności jest aktywna w danych podstawowych partnera, wszystkie jego rozrachunki są zablokowane w obrocie płatniczym. Można określić, czy partner jest całkowicie wyłączony z płatności, czy też blokada obowiązuje tylko do określonej daty.
Aby wyłączyć pojedynczy rozrachunek z obrotu płatniczego, należy ustawić blokadę bezpośrednio na danej pozycji – można to zrobić podczas jej tworzenia w dialogu księgowania lub później, za pomocą akcji [Zmiana rozrachunku] w aplikacji Lista: Księgowość finansowa.

Profile celu płatności

Profil ceny płatności określa, jakie informacje powinny zostać umieszczone w opisie płatności lub poleceniu zapłaty. Profil ten przypisywany jest do konta osobowego poprzez metodę płatności w profilu płatności.
Za pomocą profilu celu płatności kontrolowany jest sposób przygotowania danych płatniczych dla konta osobowego, tak aby dłużnik mógł przypisać pozycje poleceń zapłaty, a wierzyciel pozycje płatności.
Szczegółowy opis aplikacji znajduje się w artykule Profile celu płatności.

Klucz instrukcji

W aplikacji Klucz instrukcji definiowane są klucze używane w międzynarodowym obrocie płatniczym. Klucze te zawierają instrukcje dla banku uczestniczącego w realizacji zlecenia płatniczego.
Szczegółowy opis aplikacji znajduje się w artykule Klucz instrukcji.

Standardowe kody rozliczeń kosztów

W aplikacji Standardowe kody rozliczeń kosztów definiowany jest kod wykorzystywany w płatnościach międzynarodowych. Kody te określają sposób rozliczania kosztów powstających podczas realizacji transakcji z udziałem banków zagranicznych.
Szczegółowy opis aplikacji znajduje się w artykule Standardowe kody rozliczeń kosztów.

Typy płatności dla płatności zagranicznych

Typy płatności są definiowane przez Niemiecki Bank Federalny. W obrocie płatniczym międzynarodowym typ płatności można określić dla każdej płatności, np.
00 = standardowy przelew,
10 = płatność telegraficzna lub SWIFT.

Autoryzacje

Autoryzacje polecenia zapłaty SEPA są wymagane do udziału w systemie SEPA Direct Debit. Obejmują zgodę dłużnika na pobranie płatności przez odbiorcę w ramach SEPA oraz polecenie dla własnego banku dotyczące realizacji i obciążenia rachunku.
Autoryzacje SEPA tworzone są w aplikacji Autoryzacje, w której należy wprowadzić m.in. numer referencyjny mandatu oraz numer identyfikacyjny wierzyciela w celu jednoznacznej identyfikacji.
Szczegółowy opis aplikacji znajduje się w artykule Autoryzacje.

Profil eksportu XML

Profil eksportu XML wpływa na pola i zawartość plików XML generowanych w obrocie płatniczym dla płatności i poleceń zapłaty.

Uwaga
Dane te nie powinny być zmieniane bez konsultacji z doradcą bankowym
.
Szczegółowy opis aplikacji znajduje się artykule Profil eksportu XML.

Obce płatności Code Sets

W aplikacji Obce płatności Code Sets definiowane są zewnętrzne zestawy kodów używane w ramach płatności zagranicznych zgodnie z normą ISO 20022.
Szczegółowy opis aplikacji znajduje się w artykule Obce płatności Code Sets.

Procesy w transakcjach płatniczych

Rozdział ten przedstawia przegląd podstawowych czynności w obrocie płatniczym. Wszystkie działania — od utworzenia propozycji płatności po wykonanie przebiegu płatności — inicjowane są w aplikacji Lista: Płatności.

Lista: Płatności

Aplikacja Lista: Płatności stanowi centralny element obsługi obrotu płatniczego. Wyświetlane i przetwarzane są w niej wszystkie wygenerowane propozycje płatności, które obsługiwane są poprzez akcje dostępne na standardowym pasku narzędzi.
Szczegółowy opis aplikacji znajduje się w artykule Lista: Płatności.

Generowanie propozycji płatności

Propozycja płatności stanowi podstawę procesu obrotu płatniczego i obejmuje wszystkie rozrachunki wymagające płatności. Aby utworzyć propozycję płatności, należy w aplikacji Lista: Płatności uruchomić akcję [Utwórz propozycję płatności].
Aplikacja Generuj propozycję zapłaty zawiera rozbudowane pola wyboru i opcje sortowania. Akcja generowania propozycji służy do wyznaczenia partnerów i rozrachunków na podstawie wybranych kryteriów, daty wymagalności netto, dni rabatu itp. Przy jej wykonaniu możliwe jest również wygenerowanie listy propozycji płatności.
Szczegółowy opis aplikacji znajduje się w artykule Generuj propozycję zapłaty.

Wyświetlanie/edycja propozycji płatności

Przed uruchomieniem przebiegu płatności propozycja musi zostać przetworzona. Aby ją edytować, należy w aplikacji Lista: Płatności wybrać odpowiednią pozycję i uruchomić akcję [Wyświetl/edytuj propozycję płatności].
W trakcie przetwarzania konieczne jest zablokowanie propozycji za pomocą akcji [Zablokuj propozycję], aby mogła być edytowana. Po zakończeniu edycji blokadę można usunąć, korzystając z akcji [Zwolnij propozycję] lub [Zakończ propozycję].

W trakcie obróbki można usuwać całe konta osobowe z propozycji lub dodawać, zmieniać i usuwać pojedyncze pozycje rozrachunków. W poszczególnych pozycjach można m.in. zmieniać dane bankowe i kod płatności. Po zakończeniu edycji zmodyfikowaną propozycję można ponownie wydrukować, korzystając z akcji [Drukuj propozycję płatności].
Równocześnie może istnieć wiele propozycji płatności, np. tworzonych przez różnych pracowników, które mogą być przetwarzane niezależnie. Propozycję można modyfikować dowolnie często, dopóki płatności nie zostaną zaksięgowane. Po zakończeniu edycji za pomocą akcji [Zakończ propozycję], możliwe jest uruchomienie przebiegu płatności.
Szczegółowy opis znajduje się w artykule Wyświetlanie i edycja propozycji płatności.

Wydruk propozycji płatności

Podczas pierwszego generowania propozycji możliwe jest automatyczne utworzenie lub wydrukowanie listy propozycji płatności. Druk może być powtarzany w dowolnym momencie.
W ramach płatności wewnątrzgrupowych można dodatkowo wygenerować listę propozycji posortowaną według organizacji księgowych.

Tworzenie plików płatności

Po zakończeniu propozycji płatności akcją [Zakończ propozycję] w aplikacji Wyświetlanie/edycja propozycję płatności możliwe jest wygenerowanie plików płatniczych. Tworzone są pliki dla wszystkich banków, dla których zdefiniowano transmisję danych online. Wraz z utworzeniem nośnika płatności automatycznie generowane są: papierowy dokument płatności, nośnik danych oraz pismo informacyjne.

Księgowanie płatności

Po zakończeniu propozycji płatności akcją [Zakończ propozycję] możliwe jest uruchomienie przebiegu płatności za pomocą akcji [Księguj płatności]. Tworzone są wówczas zapisy księgowe na kontach przepływów pieniężnych, a rozrachunki zostają rozliczone dla wszystkich wybranych propozycji.

Wydruk zawiadomień o płatności

Akcja [Wydrukuj zawiadomienia o płatności] umożliwia ponowne wygenerowanie lub wcześniejszy wydruk zawiadomień, takich jak potwierdzenia płatności. Jeżeli dokumenty nie zostały utworzone wcześniej lub propozycja została ponownie edytowana, zawiadomienia generowane są automatycznie podczas realizacji płatności.

Generowanie raportu Z4

Dane raportowe Z4 wprowadzone w propozycjach płatności dla płatności zagranicznych i poleceń zapłaty z zagranicy mogą zostać wyeksportowane do pliku za pomocą akcji [Utwórz raport Z4]. Zebrane raporty Z4 z danego miesiąca zapisywane są w pliku przeznaczonym do przekazania do Deutsche Bundesbank.

Uwaga
Aplikacja ta nie jest używana do zgłoszeń Z4, jeśli w aplikacji Konfiguracja wypełniono pole Rodzaj zgłoszenia statystyki bilansu płatniczego, ponieważ w takim przypadku statystyka bilansu płatniczego jest ustalana na podstawie zapisów księgowych, a nie płatniczych. W takiej sytuacji statystyka powinna być generowana w aplikacji Lista: Raporty księgowości finansowej i przekazywana do aplikacji Zarządzanie raportami Z4.
Wykonanie płatności

Akcja [Wykonaj płatności] powoduje sekwencyjne uruchomienie czynności [Utwórz pliki płatności] oraz [Zaksięguj płatności] dla wybranej propozycji płatności.

Usuwanie propozycji płatności

Możliwe jest usunięcie propozycji płatności, która nie została jeszcze zaksięgowana. Wszystkie rozrachunki uwzględnione w tej propozycji zostają wówczas ponownie udostępnione i mogą być wykorzystane w nowej lub istniejącej propozycji płatności.

Anulowanie płatności

Akcja ta umożliwia anulowanie wszystkich zapisów utworzonych w ramach zaksięgowanego przebiegu płatności. Po anulowaniu rozrachunki stają się ponownie dostępne do wykorzystania w nowych propozycjach płatności.
Wszystkie środki płatnicze wygenerowane w propozycji otrzymują status Anulowane. W przypadku czeków dodatkowo tworzona jest lista anulowanych czeków.

Nota obciążeniowa zwrotna / anulowanie pojedynczej płatności

Akcja ta otwiera aplikację Pojedyncze anulowanie płatności, w której można anulować pojedyncze płatności lub polecenia zapłaty z jednego bądź kilku zaksięgowanych przebiegów płatności. Po anulowaniu płatności lub polecenia zapłaty odpowiednie rozrachunki zostają ponownie aktywowane.
Szczegółowy opis aplikacji znajduje się w artykule Pojedyncze anulowanie płatności.

Czy ten artykuł był pomocny?