Księgowość - Baza Wiedzy programu Comarch ERP Optima Księgowość - Baza Wiedzy programu Comarch ERP Optima

Księgowość

Księga handlowa


Księga podatkowa




Deklaracje


Metoda kasowa



Rejestry VAT




Opis analityczny



Środki trwałe





Płace i Kadry

Kadry




















Płace














Comarch HRM




Comarch ERP Optima Analizy BI

Nowości i zmiany w Comarch ERP Optima Analizy BI dostępne są pod linkiem :

https://www.ibard.com/d/69449ba51a8c4d84cb5a2535ec7da32f6ae0ec3f




Scenariusze i przykłady

Klient płaci w ratach

  • Prowadzimy sprzedaż ratalną. Aby łatwiej rozliczać kolejne raty tworzymy odrębny rejestr bankowy o nazwie np. SPRZEDAŻ_RATALNA.
  • Można również utworzyć odrębną formę płatności np. Raty, przelew, związaną z rejestrem bankowym SPRZEDAŻ_RATALNA.
  • Teraz klient kupuje u nas towar o wartości 1000 zł. Pierwsze 50% płaci gotówką przy zakupie towaru, kolejne 50% – będzie płacił w pięciu równych miesięcznych ratach.
  • Wystawiamy fakturę z formą płatności raty.
  • Na zakładce [Rozliczenia] wpisujemy najpierw wpłatę gotówkową 500 zł, a następnie wprowadzamy jeszcze pięć zapisów na kwotę 100 zł, z formą płatności raty i z terminem ustalonym na kolejne miesiące.
  • Po zatwierdzeniu faktury w kasie pojawi się zapis kasowy na 500 zł, zaś w Preliminarzu w rejestrze SPRZEDAŻ_RATALNA – pięć kolejnych planowanych wpłat.
  • Jeśli na wyciągu z banku otrzymamy potwierdzenie, że kolejna rata została spłacona – wprowadzamy zapis do rejestru bankowego i rozliczamy go ze zdarzeniem w Preliminarzu.

Jeśli do niezapłaconej kwoty doliczamy odsetki, to musimy je ręcznie wprowadzić w Preliminarzu Płatności jako pięć odrębnych zdarzeń (formy i terminy płatności powinny pokrywać się z kolejnymi ratami). Wtedy z banku otrzymujemy potwierdzenie wpłaty kolejnej raty wraz z należnymi odsetkami. Zapis bankowy rozliczamy z dwoma zdarzeniami z Preliminarza: wpłatą raty (związanej z fakturą) oraz spłatą należnych odsetek.

Istnieje tutaj możliwość wykorzystania również funkcji kategorii. Sprzedaż towaru wiążemy z kategorią np. Sprzedaż, natomiast dla spłacanych odsetek tworzymy odrębną kategorię typu przychody (np. Odsetki). Wtedy, w bardzo prosty sposób, korzystając z zakładki [Zapisy kategorii] na Liście zapisów kasowych/ bankowych, możemy otrzymać informację, jaka była łączna kwota odsetek, jakie wpłynęły w związku ze sprzedażą ratalną.

Podział zdarzenia

W tym przykładzie postaram się przybliżyć zasadę działania dwóch funkcji: Podziel (menu kontekstowe na liście zdarzeń w Preliminarzu) i Uzgodnij kwotę płatności z wartością rozliczanych dokumentów (parametr na zakładce [Rozliczenia] na Formularzu zdarzenia/zapisu).

Załóżmy, że planowaliśmy zakup sprzętu biurowego za kwotę 2000 zł. Planowany zakup wprowadziliśmy do Preliminarza Płatności jako jedno zdarzenie na kwotę 2000 zł ze statusem Bufor. Okazało się jednak, że najpierw kupiliśmy tylko część sprzętu za kwotę 900 zł. Wtedy:

  • Zdarzenie w Preliminarzu rozbijamy na dwa zdarzenia: jedno na kwotę 900 zł, drugie na pozostałe 1100 zł (przy pomocy funkcji Podziel dostępnej z menu kontekstowego na liście zdarzeń).
  • Kiedy uregulujemy zaległość wprowadzamy zapis bankowy na kwotę 900 zł.
  • Zdarzenie na kwotę 900 zł rozliczamy całkowicie z zapisem bankowym na 900 zł.
  • Pozostaje jeszcze zdarzenie na 1100 zł. Okazuje się jednak, że pozostały sprzęt kupiliśmy nie za 1100 zł (jak planowaliśmy), ale za 1200 zł.
  • W chwili uregulowania płatności wprowadzamy zapis bankowy na 1200 zł.
  • Otwieramy formularz zdarzenia w Preliminarzu Płatności na kwotę 1100 zł. Na zakładce [Rozliczenia] włączamy parametr Uzgodnij kwotę płatności z wartością rozliczanych dokumentów.
  • Rozliczamy zdarzenie (na kwotę 1100 zł) z zapisem bankowym na kwotę 1200 zł. Wartość zdarzenia zostaje zmieniona na 1200 zł. Zdarzenie i zapis otrzymują status rozliczonych całkowicie.

Dotyczy wersji: 2018.6.1

Podział zdarzenia split payment

Ten przykład pozwoli wyjaśnić zasadę podziału płatności split payment. W rejestrze VAT prowadzono dokument kosztowy VAT/2018/101 dla kontrahenta o numerze NIP 444-44-44-444. Netto 1000 zł, VAT 230 zł. Kontrahent na formularzu, na drugiej zakładce na zaznaczony parametr Split payment.

W preliminarzu płatności powstało zdarzenie KW na kwotę 1230 zł, parametr split payment jest zaznaczony, NIP to 4444444444, Numer dokumentu VAT/2018/101, kwota VAT 230 zł. Korzystając z funkcji Podziel, zdarzenie to podzielimy na 3 płatności: 230 zł, 500 zł i 500 zł.

Po podziale otrzymamy trzy zdarzenia::

Zdarzenie nr 1, kwota płatności = 230 zł – kwota VAT = 43,01 zł

Zdarzenie nr 2, kwota płatności = 500 zł – kwota VAT = 93,49 zł

Zdarzenie nr 3, kwota płatności = 500 zł – kwota VAT = 93,50 zł

Łączna wartość płatności to 1230 zł, kwota VAT 230 zł.

Na zdarzeniu numer 2 odznaczamy parametr split payment.

Na zdarzeniu nr 1 kwotę VAT zwiększamy do 180 zł. Pojawi się komunikat informujący że łączna kwota VAT na płatnościach przekroczyła podatek VAT na dokumencie w rejestrze VAT. Maksymalna kwota jaką możemy wpisać to 136,50 zł (43,01+93,49).

 

Zmiana danych na dokumencie w rejestrze VAT a płatność split payment

Przykład pozwoli wyjaśnić, jak zmiana danych na dokumencie źródłowym wpływa na informacje o split payment na zdarzeniu.

W rejestrze VAT mamy dokument kosztowy numer VAT/2018/101, dla kontrahenta o numerze NIP 444-44-44-444 z włączoną metodą split payment na kwotę netto 100 zł + 23 VAT = 123 zł.

W preliminarzu płatności mamy zdarzenie, na którym parametr Split payment – zaznaczony, numer dokumentu VAT/2018/101, NIP 4444444444, kwota VAT 23.

  • W rejestrze VAT zmieniamy płatnika na innego kontrahenta, bez SP – na zdarzeniu sekcja Split payment nie ulega zmianie.
  • W rejestrze VAT zmieniamy numer NIP kontrahenta – na zdarzeniu, w sekcji Split payment aktualizuje się numer NIP.
  • W rejestrze VAT zmieniamy numer dokumentu – na zdarzeniu, w sekcji Split payment aktualizuje się numer dokumentu.
  • W preliminarzu płatności, na zdarzeniu odznaczamy parametr Split payment. W rejestrze VAT zmieniamy kwotę dokumentu źródłowego – w preliminarzu na zdarzeniu program aktualizuje wszystkie pola z dokumentu źródłowego. Na zdarzeniu parametr Split payment jest zaznaczony, kwota VAT i numer dokumentu zostają ponownie pobrane z dokumentu,
  • W rejestrze VAT zmieniamy płatnika z kontrahenta na pracownika – na zdarzeniu parametr Split payment zostaje odznaczony i zostaje ukryta sekcja Split payment.

Eksport częściowo rozliczonych przelewów split payment

Tworząc zlecenie przelewów do banku należy wybrać format eksportu dedykowany dla przelewów split payment. W zleceniu takim zapisywana jest informacja o numerze NIP kontrahenta, kwocie VAT i numerze dokumentu. W przypadku przelewów częściowo rozliczonych należy ustalić kwotę podatku VAT, która powinna być zapisana w zleceniu przelewu.

W preliminarzu płatności mamy zdarzenie na kwotę 1230 zł, kwota VAT to 230 zł. Zdarzenie to zostało częściowo rozliczone i do zapłaty pozostało 500 zł.

Przed wysłaniem przelewu do banku, należy uzgodnić kwotę podatku VAT.

Mamy dwie możliwość:

  • Otwieramy zdarzenie i samodzielnie zmieniamy kwotę VAT.
  • Korzystany z funkcji podziału zdarzenia. Dzielimy zdarzenie w taki sposób, że na nowym zdarzeniu podajemy kwotę jaka pozostała do zapłaty, w naszym przypadku 500 zł. Program utworzy dwa zdarzenia, pierwsze (całkowicie rozliczone) na kwotę 730 zł i drugie do rozliczenia na kwotę 500 zł. Przy podziale płatności program wyliczy kwotę VAT proporcjonalnie do wartości przelewów (136,50 zł i 93,50 zł).




Split payment a inne zdarzenia

Dotyczy wersji: 2018.6.1
Parametr Split payment widoczny jest również na innych płatnościach niż wyżej wymienione (np. płatnościach z BO, do dokumentów wprowadzonych do Ewidencji dodatkowej, ręcznie wprowadzonych do Preliminarza płatności) wprowadzonych na kontrahenta lub urząd, jednak domyślnie jest on zawsze niezaznaczony.

Po zaznaczeniu parametru w polu:

  • Numer dokumentu –podpowiadany jest Numer obcy ze zdarzenia,
  • NIP –podpowiadany jest numer NIP odczytany z formularza kontrahenta,
  • Kwota VAT – domyślnie jest zero, należy ją wpisać samodzielnie. Kwota VAT nie może być większa niż kwota płatności

Przy podziale takiego zdarzenia program przepisuje informacje o split payment. Kwota VAT jest wyliczona proporcjonalnie na obu płatnościach.




Split payment a zdarzenia powstałe do deklaracji

Dotyczy wersji: 2018.6.1
Na płatnościach, które powstały do najnowszych wersji deklaracji:

  • VAT-7 v.18
  • VAT-7K v.12
  • VAT-9M v.8

parametr Split payment jest domyślnie zaznaczany. W polu Kwota VAT podpowiadana jest cała kwota płatności, jako numer dokumentu wprowadzony jest numer deklaracji, np. DEK/07/2018/VAT7 oraz uzupełniany jest numer NIP firmy. Wszystkie te pola można modyfikować.




Split payment a zdarzenia związane z fakturą/dokumentem z rejestru VAT

Dotyczy wersji: 2018.6.1

Metoda podzielonej płatności dostępna jest na zdarzeniach, które znajdują się w rejestrach bankowych i dotyczą kontrahentów lub urzędów.

Jeżeli płatność podlega metodzie split payment (parametr Split payment jest zaznaczony) to na zdarzeniu pojawiają się dodatkowe pola: Kwota VAT, NIP i Numer dokumentu. Na zdarzeniach, które nie mają zaznaczonego parametru Split payment pola są niewidoczne.

W przypadku dokumentów handlowych (faktury zakupu, faktury sprzedaży, faktury zaliczkowej, faktury finalnej i wystawionych do nich korekt) oraz dokumentów wprowadzonych do rejestru VAT parametr dziedziczony jest z karty kontrahenta, dla którego został wystawiony dokument. Parametr dziedziczony jest na wszystkie płatności związane z tym dokumentem. Wyjątek stanowią dokumenty wystawione w innej walucie. Jeśli na dokumencie walutowym parametr Płatność VAT w PLN jest:

  • zaznaczony – powstają dwa zdarzenia, pierwsze w walucie dokumentu (kwota netto) i parametr Split payment nie jest zaznaczony oraz drugie zdarzenie w PLN (równowartość kwoty VAT) z zaznaczonym parametrem o podzielonej płatności.
  • niezaznaczony – powstaje płatność w walucie, parametr związany z podzieloną płatnością nie jest zaznaczony

Jeżeli dokument został wystawiony dla podmiotu znajdującego się na liście Urzędy parametr Split payment zaznacza się na płatności automatycznie. Pozostałe pola odczytywane są z dokumentu powiązanego z daną płatnością.

Na płatnościach do transakcji związanej z kontrahentem, który ma zaznaczony parametr Split payment program automatycznie:

  • zaznacza Split payment – parametr odczytany jest z karty kontrahenta, który został wskazany jako główny kontrahent na fakturze/w rejestrze VAT. Nie ma znaczenia ustawienie tego parametru na płatniku (kontrahencie), który występuje na tym dokumencie,
  • uzupełnia Numer dokumentu – pobiera go z dokumentu, z którym związana jest płatność,
  • uzupełnia Numer NIP kontrahenta – numer NIP pobierany jest z dokumentu, z którym związana jest dana płatność (numer NIP wpisany na zakładce 2. Kontrahent na fakturze/w rejestrze VAT),
  • przenosi łączną kwotę VAT.

Użytkownik ma możliwość modyfikacji kwoty VAT. Program kontroluje, aby kwota VAT na zdarzeniu:

  • nie przekroczyła kwoty VAT wykazanej na dokumencie, z którym płatność jest związana,
  • nie była wyższa niż kwota tej płatności

Przykład
Pola informujące o numerze NIP i numerze dokumentu zawsze pobierane są z dokumentu źródłowego. Pola te są nieaktywne (na płatności nie można ich zmienić). Zmiana tych pól na dokumencie źródłowym spowoduje ich aktualizację na płatności w sekcji Split payment.




Księgowanie według opisu analitycznego

Dotyczy wersji: 2018.6.1
W programie Comarch ERP Optima istnieje możliwość księgowania ewidencji dodatkowej kosztów i przychodów, Faktur zakupu i sprzedaży oraz rejestrów VAT zakupu i sprzedaży według opisu analitycznego. Użytkownik ma możliwość księgowania dokumentów na konta związane z elementami wymiaru oraz tworzenia kont księgowych na podstawie segmentów składających się z numerów kont lub nazw elementów. W schematach o typie: Ewidencja kosztów, Ewidencja przychodów, Faktury sprzedaży, Faktury zakupu, Rejestr sprzedaży VAT oraz Rejestr zakupów VAT, w pozycji Konto, Kwota, Opis (w elemencie schematu) oraz Warunek (w elemencie schematu) dostępne są makra pozwalające na księgowanie według uzupełnionego na dokumencie opisu analitycznego.

Odwołanie się w schemacie księgowym w polu Konto do makra OpisAnalitycznyKonto1(’NAZWA WYMIARU’) umożliwia księgowanie: 

  • w przypadku wymiaru o typie Opisowy na konto wskazane na elemencie wybranego w schemacie wymiaru,
  • w przypadku wymiaru o typie Z planu kont na konkretne konto z planu kont uzupełnione na pozycji opisu analitycznego na dokumencie,
  • w przypadku wymiaru o typie Kategoria na konto wskazane na formularzu kategorii w polu Konto – segment Wn,
  • w przypadku wymiaru o typie Słownik – Kontrahent/ Pracownik/ Wspólnik na konto wskazane na formularzu danego podmiotu w polu Przychód/ Konto 1,
  • w przypadku wymiaru o typie Słownik – Towar/ Środek trwały/ Bank/ Urząd nie ma możliwości skorzystania z powyższego makra.

Odwołanie się w schemacie księgowym w polu Konto do makra OpisAnalitycznyKonto2(’NAZWA WYMIARU’) umożliwia księgowanie:

  • w przypadku wymiaru o typie Opisowy na konto wskazane na elemencie wybranego w schemacie wymiaru,
  • w przypadku wymiaru o typie Z planu kont na konkretne konto z planu kont uzupełnione na pozycji opisu analitycznego na dokumencie,
  • w przypadku wymiaru o typie Kategoria na konto wskazane na formularzu kategorii w polu Konto – segment Ma,
  • w przypadku wymiaru o typie Słownik – Kontrahent/ Pracownik/ Wspólnik na konto wskazane na formularzu danego podmiotu w polu Rozchód/ Konto 2,
  • w przypadku wymiaru o typie Słownik – Towar/ Środek trwały/ Bank/ Urząd nie ma możliwości skorzystania z powyższego makra

Odwołanie się w schemacie księgowym w polu Konto do makra @OpisAnalitycznyElement(’NAZWA WYMIARU’) umożliwia księgowanie:

  • w przypadku wymiaru o typie Opisowy na konto utworzone na podstawie kodu podwymiaru lub kodu elementu wymiaru,
  • w przypadku wymiaru o typie Z planu kont na konkretne konto z planu kont uzupełnione na pozycji opisu analitycznego na dokumencie,
  • w przypadku wymiaru o typie Kategoria na konto utworzone na podstawie kodu kategorii,
  • w przypadku wymiaru o typie Słownik na konto utworzone na podstawie kodu danego słownika.

Jeżeli w Konfiguracji Firmy/ Księgowość/ Księgowość kontowa zaznaczono parametr Automatyczne zakładanie kont analitycznych niesłownikowych to użytkownik ma możliwość tworzenia kont analitycznych niesłownikowych poprzez łączenie  ze sobą elementów – przykładowo wprowadzając w polu Konto ‘501-’+@OpisAnalitycznyElement(‘NAZWA WYMIARU’).

W polu Kwota dodano makro @OpisAnalitycznyKwota pobierające wartość z pozycji, która jest księgowana.

W polu Opis (w elemencie schematu) oraz Warunek (w elemencie schematu) dodano makra:

  • OpisAnalitycznyKonto1(’NAZWA WYMIARU’) – pobiera informację o numerze konta,
  • OpisAnalitycznyKonto2(’NAZWA WYMIARU’) – pobiera informację o numerze konta,
  • @OpisAnalitycznyElement(’NAZWA WYMIARU’) – pobiera informację o kodzie podwymiaru, kodzie elementu wymiaru, koncie księgowym, kodzie kategorii lub akronimie słownika. Przykładowo jeżeli na pozycji opisu analitycznego na dokumencie dla wymiaru KATEGORIA wskazano KATEGORIA/AMORTYZACJA/KUP to do opisu przeniesie się: KUP.
  • @OpisAnalitycznyPozycja(’NAZWA WYMIARU’) – pobiera informację o całej pozycji opisu analitycznego na dokumencie z pominięciem kodu wymiaru. Przykładowo jeżeli na pozycji opisu analitycznego na dokumencie dla wymiaru KATEGORIA wskazano KATEGORIA/AMORTYZACJA/KUP to do opisu przeniesie się: AMORTYZACJA/KUP. 

Przykład

Aby zaksięgować na wszystkie konta poszczególnych elementów dla wymiaru KATEGORIA w schemacie ksiegowym należy wskazać:

W polu Konto: @OpisAnalitycznyKonto1(’KATEGORIA’)

W polu Kwota: @OpisAnalitycznyKwota

Dodatkowo aby wykluczyć próbę księgowania pozycji opisu analitycznego w których nie wybrano kategorii (aby nie pojawiał się komunikat o braku kategorii), w polu Warunek należy wskazać: @OpisAnalitycznyPozycja(’KATEGORIA’)<>’’

Przykład

Aby zaksięgować na konto1 wymiaru KATEGORIA tylko dla konkretnej kategorii AMORTYZACJA w schemacie ksiegowym należy wskazać:

W polu Konto: @OpisAnalitycznyKonto1(’KATEGORIA’)

W polu Kwota: @OpisAnalitycznyKwota

W polu Warunek:

@OpisAnalitycznyElement(’KATEGORIA’) = ‘AMORTYZACJA’ lub @OpisAnalitycznyPozycja(’KATEGORIA’) = ‘AMORTYZACJA’ (jeżeli nie ma kolejnych poziomów) lub

@OpisAnalitycznyPozycja(’KATEGORIA’) LIKE '%AMORTYZACJA%’ (jeżeli ma zawierać w pozycji kategorię AMORTYZACJA).

Makra związane z opisem analitycznym można łączyć jedynie z makrami dotyczącymi nagłówka dokumentu. Nie można łączyć ich z makrami odwołującymi się do pozycji dokumentu. 




Eksport danych osobowych do XML

Eksport danych osobowych do XML – możliwość wyeksportowania danych osobowych pracownika do pliku XML. Pozwala na wyeksportowanie informacji o pracowniku do arkusza *.xls programu MS Excel. Eksportowany plik można zapisać na dysku lokalnym lub w IBARD.




Uproszczona zaliczka na PIT-36/PIT-36L

Dotyczy wersji: 2018.6.1
Na podstawie art. 44 ust. 6b ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) użytkownik ma możliwość naliczenia uproszczonych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Ustaloną zaliczkę można zmniejszyć o uiszczoną w konkretnym miesiącu składkę zdrowotną zgodnie z art. 44 ust. 6i ustawy o PIT, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 1 i ust. 2.

Zaliczka uproszczona na PIT-36(1)

Na formularzu zaliczki użytkownik ma możliwość uzupełnienia samodzielnie wyliczonej kwoty stanowiącej 1/12 podatku (pole opcjonalne). Kwota ta nie jest zaokrąglana. Po wprowadzeniu kwoty zaliczki, kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne za dany miesiąc pobierana jest automatycznie z Udziałów i kwoty deklaracji dostępnych w menu Ogólne/ Inne/ Właściciele. Kwota do zapłaty wyliczana jest jako różnica  pomiędzy kwotą stanowiącą 1/12 podatku a składką na ubezpieczenie zdrowotne lub też użytkownik może uzupełnić ją samodzielnie, jeżeli nie wprowadził kwoty zaliczki. Kwota do zapłaty zaokrąglana jest do pełnych złotych. W Preliminarzu płatności tworzone jest zobowiązanie w wysokości kwoty do zapłaty.

Jeżeli na zaliczce uzupełniono kwotę w poz. 1, a w danym miesiącu na formularzu właściciela nie uzupełniono kwoty składki na ubezpieczenie zdrowotne to podczas zapisywania zaliczki uproszczonej pojawia się komunikat: Nie wprowadzono kwoty składki ubezpieczenia zdrowotnego w Ogólne/ Inne/ Właściciele/ Udziały i kwoty deklaracji. Czy chcesz ją teraz uzupełnić? Zaakceptowanie komunikatu powoduje przeniesienie na formularz kwot indywidualnych, z kursorem ustawionym w polu Składka na ubezpieczenie zdrowotne. Wybór opcji Nie zapisuje zaliczkę bez kwoty składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Jeżeli kwoty w poz.1 i 3 są takie same lub kwotę uzupełniono tylko w poz. 3 to podczas zapisywania zaliczki uproszczonej (za wyjątkiem ostatniej zaliczki w danym roku kalendarzowym/ okresie obrachunkowym lub gdy jest już naliczona zaliczka za kolejny miesiąc) pojawia się komunikat: Czy wygenerować zaliczki uproszczone na kolejne miesiące okresu kalendarzowego? Zaakceptowanie komunikatu powoduje utworzenie uproszczonych zaliczek w kolejnych miesiącach danego roku kalendarzowego/ okresu obrachunkowego.

Podczas dodawania kolejnej zaliczki uproszczonej kwota stanowiąca 1/12 podatku podpowiada się z ostatnio wyliczonej zaliczki. Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne pobierana jest z Udziałów i kwoty deklaracji za dany miesiąc. Jeżeli na ostatnio dodanej zaliczce uproszczonej uzupełniono tylko kwotę do zwrotu to tylko ona jest przenoszona na kolejny miesiąc.

Jeżeli w danym roku kalendarzowym dla danego podatnika dodano już zaliczkę uproszczoną to podczas próby przeliczenia zaliczki zwykłej pojawia się informacja: W bieżącym roku kalendarzowym dla podatnika naliczone są już zaliczki uproszczone. Wybierz z menu obok ikony plusa formularz zaliczki uproszczonej. Podczas próby zapisania zaliczki zwykłej pojawia się komunikat: Nie można zapisać formularza deklaracji. W bieżącym roku kalendarzowym dla podatnika naliczone są już zaliczki uproszczone.

Jeżeli w danym roku kalendarzowym dla danego podatnika dodano już zaliczkę zwykłą  to podczas próby dodania zaliczki uproszczonej pojawia się ostrzeżenie: Nie można zapisać formularza deklaracji. W bieżącym roku kalendarzowym dla podatnika naliczone są już zaliczki zwykłe.

Jeżeli jako Rodzaj księgowości wybrano Księgowość kontową to podczas próby dodania zaliczki uproszczonej za miesiąc i rok nie należący do żadnego okresu obrachunkowego pojawia się ostrzeżenie: Nie można zapisać formularza deklaracji. Miesiąc [Nr miesiąca] roku [Rok] jest poza okresem obrachunkowym.

Nie ma możliwości dodania korekty zaliczki uproszczonej. Użytkownik powinien poprawić kwotę na wcześniej wprowadzonym formularzu.

Suma kwot do zapłaty z zaliczek uproszczonych na PIT-36 dodanych w danym roku podatkowym przenoszona jest na formularzu deklaracji PIT-36(25) do poz. 57 Pozarolnicza działalność gospodarcza (Zaliczka), poz. 207 Suma należnych zaliczek za rok podatkowy oraz poz. 215 Suma zaliczek wpłaconych. Użytkownik ma możliwość edycji kwoty w poz. 215.

Suma kwot do zapłaty z zaliczek uproszczonych na PIT-36L dodanych w danym roku podatkowym przenoszona jest na formularzu deklaracji PIT-36(14) do poz. 17 Zaliczki, poz. 48 Suma należnych zaliczek za rok podatkowy oraz poz. 51 Suma zaliczek wpłaconych. Użytkownik ma możliwość edycji kwoty w poz. 51.

Uwaga
W celu prawidłowego wyliczenia deklaracji rocznej PIT-36/PIT-36L należy dodać uproszczone zaliczki za wszystkie miesiące roku kalendarzowego.

Użytkownik po zablokowaniu zaliczki przed zmianami ma możliwość zaksięgowania kwot z zaliczki do księgowości kontowej. Użycie w schemacie księgowym w polu Kwota makra @Pit5Zaliczka powoduje zaksięgowanie kwoty zaliczki uproszczonej w wysokości 1/12 podatku, z kolei makro @Pit5DoZapłaty pozwala na zaksięgowanie kwoty do zapłaty.

Z poziomu otwartego formularza zaliczki uproszczonej na PIT dostępny jest wydruk Zaliczka uproszczona na PIT-36/PIT-36L/ Zaliczka uproszczona do deklaracji PIT-36/ PIT-36L.