Formularz kategorii

Wygląd formularza kategorii zależny jest od następujących czynników:

  • Typu kategorii (przychodów, kosztów),
  • Rodzaju kategorii (ogólna, szczegółowa),
  • Rodzaju księgowości (księga handlowa, książka podatkowa, ewidencja ryczałtowa),

Poniżej zostaną omówione poszczególne informacje zawarte na formularzu kategorii w przypadku opcji Księga handlowa.

Formularz kategorii posiada następujące pola:

Kod ogólny kategorii – jest to pole na wpisanie kodu kategorii ogólnej. W przypadku kategorii szczegółowych pole to jest nieaktywne i wpisany jest w nie kod kategorii ogólnej, do której należy dana kategoria szczegółowa.

Kod szczegółowy kategorii – jest to pole na wpisanie kodu kategorii szczegółowej. W przypadku kategorii ogólnej pole to jest niewidoczne.

Opis – opis zdarzenia związanego z kategorią.

Stawka VATdomyślna stawka VAT związana z kategorią. Stawka VAT jest wprowadzana ze spuszczanej listy pomocniczej (ang. drop-down) przyciskiem , a lista stawek VAT jest uzupełniana w Konfiguracji programu.

Budżet pole to pozwala na wpisanie planowanego budżetu dla wydatków związanych z daną kategorią.

Nieaktywna – parametr ten służy do oznaczania kategorii jako nieaktywnej. Kategorii nieaktywnej nie można wybrać na dokumencie.

Dodatkowe pola związane z kategorią kosztów:

Odliczenia sposób odliczania podatku VAT na deklaracji VAT-7. Odnosi się do zakupów opodatkowanych związanych ze sprzedażą opodatkowaną (Odliczenia: Tak), zakupów opodatkowanych związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną (Odliczenia: Warunkowo) lub zakupów, od których nie należy się odliczenie VAT (Odliczenia: Nie). Wyboru sposobu odliczeń dokonuje się z rozwijalnej listy pomocniczej, przyciskiem .

Dotyczy wersji: 2019.1.1
Księguj w koszty – parametr widoczny w przypadku ustawionego rodzaju księgowości księga podatkowa. Posiada domyślnie ustawioną wartość 75%. Po zaznaczeniu parametru i wyborze na pozycji dokumentu w rejestrze VAT zakupu bądź ewidencji dodatkowej kosztów kategorii z zaznaczonym tym parametrem, w koszty zostanie zaksięgowana określona część kwoty. Parametr jest domyślnie niezaznaczony.

Podziel odliczenia – możliwość wpisania wartości procentowej odliczeń. Po wyborze tej kategorii na pozycji dokumentu w rejestrze VAT zakupów i zapisaniu wiersza, program podzieli tę pozycję na dwie. W pierwszej pozycji znajdzie się procent kwoty VAT (lub netto i VAT, w zależności od ustawień w Konfiguracji Firmy/ Księgowość/ Parametry) zgodnie z procentem odliczeń określonym na kategorii. Pozycja ta będzie miała odliczenia na TAK (w przypadku wybrania na formularzu kategorii wartości Odliczenia: TAK lub NIE) lub WARUNKOWO (w przypadku wybrania na formularzu kategorii wartości Odliczenia: WARUNKOWO). Reszta kwoty zostanie przeniesiona do drugiego wiersza z odliczeniami na NIE.

Rodzaj określa rodzaj zakupu (towary, inne, środki trwałe, usługi, środki transportu, nieruchomości, paliwo). Wyboru rodzaju zakupu dokonuje się ze rozwijalnej listy pomocniczej, przyciskiem .

Dodatkowe pola związane z kategorią przychodów:

Rodzaj określa rodzaj sprzedaży (towary, usługi, środki transportu). Wyboru rodzaju sprzedaży dokonuje się z rozwijalnej listy pomocniczej, przyciskiem . Opcja jest wykorzystywana podczas rozliczania deklaracji VAT-7.

Fiskalny parametr ten służy do oznaczania sprzedaży zarejestrowanej w kasie fiskalnej.

Detal parametr ten służy do oznaczania nieudokumentowanej sprzedaży detalicznej, podlegającej rozliczeniu strukturą zakupów.

Na formularzu kategorii znajdują się pola Opis do banku, w które można wpisać definicje dla opisu do banku. Podczas definiowania opisu można posłużyć się makrami w oparciu, o które podstawiane są informacje z dokumentu.

Makra, które mogą być wykorzystywane podczas tworzenia opisu do banku na poleceniu przelewu to: 

  • @DOC – w pole Opis do banku wstawiany będzie numer obcy dokumentu. Jeśli dokument nie posiada numeru obcego w pole wstawiany będzie numer własny (nadany w programie)
  • @DATA – data dokumentu
  • @MC – miesiąc pobierany z daty dokumentu
  • @ROK – rok z daty dokumentu
  • @PD –poprzedni dzień (przed datą dokumentu)
  • @BD –data dokumentu (równoważny z @DATA)
  • @ND – następny dzień (po dacie dokumentu)
  • @PM – poprzedni miesiąc (w stosunku do daty wystawienia dokumentu)
  • @BM – bieżący miesiąc
  • @NM – następny miesiąc
  • @PK – poprzedni kwartał (w stosunku do daty wystawienia dokumentu)
  • @BK – bieżący kwartał
  • @NK – następny kwartał
  • @PR – poprzedni rok (w stosunku do daty wystawienia dokumentu)
  • @BR – bieżący rok
  • @NR – następny rok (równoważny z @ROK)
  • @OPISLP – pobiera opis z nagłówka listy z pola OPIS
  • @PodmiotId – przenosi Id podmiotu
  • @PodmiotTyp – przenosi typ podmiotu np: kontrahent, bank…
  • @ZdarzenieId – przenosi id zdarzenia, tylko w przypadku zmiany kategorii na zapisanym wcześniej zdarzeniu.
  • @PodmiotKod – przenosi kod podmiotu z pola domyślny płatnik
  • @KategoriaOpis – pobiera opis z kategorii, która na płatność przenosi się z nagłówka dokumentu
  • @PodmiotNazwa1 – pobiera pierwszą linię nazwy podmiotu, a w przypadku pracownika nazwisko
  • @PodmiotNazwa2 – pobiera drugą linię nazwy podmiotu, a w przypadku pracownika imię
  • @PodmiotNazwa3 – pobiera trzecią linię nazwy podmiotu
  • @DokumentyRozliczające – pobiera numery dokumentów z którymi dana płatność została rozliczona (Poszczególne numery oddzielane są spacjami. Jeżeli makro będzie wpisane na kategorii w kilku liniach opisu do banku, wówczas na płatności w kolejnych liniach opisu do banku będą widoczne kolejne numery dokumentów rozliczających.)


Opis pojawi się automatycznie w polu Opis do banku, jeśli na zdarzeniu wybrana zostanie kategoria, dla której zdefiniowano zawartość pola Opis do banku.

W Konfiguracji firmy /Kasa/Bank /Parametry dostępny jest także parametr Domyślny początek opisu do banku dla przelewów zwykłych.

Zaznaczenie parametru spowoduje, że wpisany w konfiguracji opis będzie przenoszony dla nowotworzonych płatności na zdarzenie w preliminarzu do pierwszej linii „Opis do Banku” dla przelewów zwykłych.

Jeżeli parametr nie będzie zaznaczony opis  zostanie pobrany z makr na kategorii bądź też w przypadku braku kategorii podpowiadać się będzie domyślnie: „Zapłata za” lub „Wynagrodzenie za”.

Eksportując przelewy zbiorczo dla poszczególnych podmiotów, powtarzająca się fraza np. „Zapłata za” do pliku przenosić się będzie tylko na początku, a po niej będą pojawiać się numery kolejnych dokumentów.

Segmenty księgowe

W celu usprawnienia i przyśpieszenia pracy przy księgowaniu dokumentów, na których określamy kategorię, w programie Comarch ERP Optima na Ogólne/ Kategorie sekcja Segmenty księgowe została dodana możliwość określenia segmentów księgowych: Konto Wn, Konto Ma. Z tego poziomu możemy dla poszczególnych segmentów przypisać całe konto (np. 700-01) lub jakiś jego fragment (np. 01), który jest związany konkretnie z daną kategorią (np. towar 1 zawsze księgowany jest na konto 700-01). Pozwoli to na ograniczenie liczby pozycji na schemacie. Jeżeli w planie kont nie będzie określonego konta program automatycznie założy go. W tym celu konieczne jest zaznaczenie parametru w Konfiguracji firmy/ Księgowość/ Parametry Automatyczne zakładanie kont analitycznych niesłownikowych, który domyślnie jest niezaznaczony.

Uwaga
Ten parametr pozwala tylko na automatyczne zakładanie kont analitycznych niesłownikowych. Nie zakłada kont syntetycznych (należy takie konto dodać z poziomu planu kont), a za automatyczne zakładanie kont słownikowych odpowiada inny parametr w konfiguracji.

Założone w ten sposób konto w swojej nazwie będzie miało numer konta.

Poniżej kilka przykładów, w jaki sposób można funkcję wykorzystać.

Mamy kilka towarów i przypisanych do nich kategorii,  na których określono następujące segmenty:

Przykład
TowarKategoriaSegment Ma
Towar 1T1700-01
Towar 2T2700-02
Towar 3T3700-03

Przykład
TowarKategoriaSegment Ma
Towar 1T101
Towar 2T202
Towar 3T303

W segmencie w przykładzie 2 użyliśmy jedynie fragmentu konta, jego ostatniego elementu, który w planie kont występuje na wielu kontach (np. 700-1-01, 701-1-01 itp.).

Schematy księgowe wykorzystujące segmenty księgowe.

Kreatory schematów zostały wyposażone w następujące makra pozwalające na skorzystanie z segmentów księgowych:

@KatNagKontoWn – konto po stronie Wn, które zostało przypisane na kategorii, która została użyta w nagłówku księgowanego dokumentu,

@KatNagKontoMa - konto po stronie Ma, które zostało przypisane na kategorii, która została użyta w nagłówku księgowanego dokumentu,

@KatElemKontoWn - konto po stronie Wn, które zostało przypisane na kategorii, która została użyta na pozycji księgowanego dokumentu,

@KatElemKontoMa - konto po stronie Ma, które zostało przypisane na kategorii, która została użyta na pozycji księgowanego dokumentu.

Korzystając z makr możemy stworzyć schematy, który dzięki temu znacznie się uproszczą:

Dla przykładu 1.

Konto WnKonto MaSłownikKwotaWarunek
201 Podmioty@brutto 
 221 @vat 
 @KatElemKontoMa @netto 

Dla przykładu 2.

Konto WnKonto MaSłownikKwotaWarunek
201 Podmioty@brutto 
 221 @vat 
 ‘700-1-‘+@KatElemKontoMa @netto 

Schematy pozwolą na zaksięgowanie wartości brutto na konto kontrahenta, kwoty VAT na konto rozrachunków z tytułu VAT, a kwota netto zostanie zaksięgowana w zależności od użytej na dokumencie kategorii.

Jeśli mamy następująco fakturę w rejestrze VAT:

KategoriaStawkaNettoVATBrutto
T122%1 000,002201 220,00
T222%2 000,004402 440,00
T322%3 000,006603 660,00

to zostanie ona rozksięgowana następująco:

Księgowanie schematem 1.

Konto WnKonto MaKwota
201 7 320,00
 2211 320,00
 700-011 000,00
 700-022 000,00
 700-033 000,00

Księgowanie schematem 2.

Konto WnKonto MaKwota
201 7 320,00
 2211 320,00
 700-1-011 000,00
 700-1-022 000,00
 700-1-033 000,00

[/su_list]