Jak zdefiniować umowę cywilnoprawną z 32% podatkiem?

W programie Comarch ERP Optima nie ma standardowej umowy cywilnoprawnej, od której byłby naliczany 32 % podatek.

Aby zdefiniować taką umowę należy wejść w Konfiguracja / Firma / Płace / Typy wypłat a następnie:

  1. Przyciskiem plusa otworzyć formularz nowego typu wypłaty,
  2. Wpisać nazwę i skrót dodawanej umowy cywilnoprawnej, nazwa musi się różnić od nazw umów istniejących już w programie,
  3. W polu Rodzaj wybrać Umowa,
  4. Określić algorytm wyliczania wartości umowy: 1, 4, 6, 12 (algorytm 12 dostępny tylko w module Płace i Kadry Plus) lub 14,
  5. Na zakładce 2. Podatki/Nieobecności wybrać: 
    • właściwą pozycję na deklaracji PIT (dla umów które mają wchodzić na PIT-11 oraz PIT-4R należy podać jedną z dostępnych pozycji na PIT-8B),
    • sposób naliczania zaliczki podatku – Procent i w polu obok wpisać 32%,
    • sposób naliczania kosztów uzyskania przychodów – procentowe, podając obok właściwy procent – np. 20%,
    • sposób naliczania składek ZUS, składki zdrowotnej,
    • wliczanie umowy do podstawy zasiłków z ubezpieczenia chorobowego.          
  6. Na zakładce 3. Szczegółowe decydujemy o pozostałych parametrach, z uwzględnieniem pól: wliczany do GUS, pozycja na Rp-7.

Tak zdefiniowaną umowę zapisujemy. Będzie ona dostępna do wyboru na formularzu umowy cywilnoprawnej w pozycji ‘Rodzaj umowy’.

Istnieje również możliwość skopiowania standardowego typu wypłaty (np. umowy zlecenia) i wprowadzenia nowych danych (m.in. procentu zaliczki – 32%) na zakładce ‘2. Podatki/Nieobecności’ w pozycjach ‘Sposób naliczania zaliczki podatku’, ‘Sposób naliczania kosztów uzyskania’ itd.
Aby skopiować standardowy typ wypłaty należy w Konfiguracji / Firma / Płace / Typy wypłat: 

  •  po prawej stronie kliknąć w ikonę „lejka” – ‘Pokaż standardowe’,
  • znaleźć na liście odpowiedni składnik np. ‘PIT-8B  6.Przychody z osob.wyk.działaln.’, podświetlić i wcisnąć jednocześnie CTRL + INSERT,
  • po otwarciu kopii konfiguracji standardowej umowy należy zmienić jej nazwę. 


Jak uzyskać na deklaracji ZUS DRA zerowy załącznik RCA dla pracownika etatowego?

W przypadku nowozatrudnionych pracowników etatowych należy wejść w System / Konfiguracja / Firma / Płace Parametry i zaznaczyć parametr Generuj zerowe RCA dla nowo zatrudnionych pracowników. Zaznaczenie spowoduje, że dla ubezpieczonego, który został zatrudniony w miesiącu deklaracji i nie ma wypłaty dla tego miesiąca deklaracji, zostanie wygenerowany zerowy raport ZUS RCA.

Aby wykazać pracownika innego niż nowozatrudniony na deklaracji DRA z zerowym załącznikiem RCA należy stworzyć listę płac o rodzaju ‘Inne’ z okresem i datą wypłaty obejmującą miesiąc, za który zostanie stworzona deklaracja DRA i naliczyć na nowo utworzonej liście wypłatę. Następnie do wypłaty należy dodać element, który zgodnie z definicją typu wypłaty ma mieć naliczane składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne o wartości zerowe.

Uwaga
Typ wypłaty musi być zdefiniowany jako podlegający składkom ZUS, ponieważ w innym przypadku pracownik nie zostanie wykazany na deklaracji.



Co zrobić, żeby program nie/naliczał zasiłków ZUS, gdy firma nie/jest uprawniona do wypłaty świadczeń w imieniu ZUS?

W systemie Comarch ERP Optima istnieje możliwość opcjonalnego naliczania zasiłków ZUS. Decyduje o tym parametr ’Licz zasiłki ZUS’ znajdujący się z poziomu System / Konfiguracja / Firma / Płace / Zobowiązania wobec ZUS/PFRON. Jeśli parametr jest: 

  • zaznaczony [v] (domyślnie): program zawsze nalicza zasiłki
  • nie zaznaczony [ ]: program nie nalicza zasiłków. 

W programie Comarch ERP Optima w Konfiguracji / Firma / Płace / Zobowiązania wobec ZUS/PFRON funkcjonuje mechanizm historyczności danych umożliwiający zapisanie w konfiguracji firmy zmian ustawień, odpowiednio do tego, jak te zmiany następowały w czasie. U góry okna wyświetlany jest miesiąc i rok (domyślnie bieżący) – z możliwością przesuwania na inne okresy. Parametry pokazywane są z wartościami aktualnymi na miesiąc wyświetlony w nagłówku okna, z dodatkową informacją (wyszarzane pola z datami obok parametrów), od kiedy obowiązuje taka wartość danego parametru. Zmiana ustawień – np. zaznaczenie parametru, który wcześniej nie był zaznaczony – jest zapisywane z datą 1-go dnia miesiąca wyświetlonego w nagłówku okna.

Przykład

Firma była na tyle mała, że w 2017 r. nie wypłacała zasiłków w imieniu ZUS, ale w związku ze wzrostem zatrudnienia (powyżej 20 pracowników) od  stycznia 2018 r. ma obowiązek wypłacać zasiłki ZUS. W konfiguracji wprowadzamy to w następujący sposób.
Po wejściu w „Zobowiązania wobec ZUS/PFRON”, ustawiamy w nagłówku styczeń 2017, następnie usuwamy zaznaczenie przy parametrze „Licz zasiłki ZUS” (domyślnie w nowych bazach parametr jest zaznaczony „od zawsze”) i zapisujemy ustawienie za pomocą przycisku „dyskietki” – obok zmodyfikowanego parametru wyświetli się data 2017-01-01. Następnie zmieniamy miesiąc/rok w nagłówku okna na styczeń 2018, zaznaczamy parametr „Licz zasiłki ZUS” i zapisujemy ustawienie przyciskiem „dyskietki” – obok ponownie zmienionego parametru wyświetli się data 2018-01-01.

Gdy następnie będziemy przeglądać konfigurację firmy, to po wybraniu w nagłówku okna dowolnego miesiąca z 2017 roku, zobaczymy niezaznaczony parametr „Licz zasiłki ZUS” i obok niego datę 2018-01-01. Jeśli wybierzemy jakikolwiek miesiąc późniejszy niż grudzień 2017, to zobaczymy zaznaczony parametr i datę 2017-01-01. Rozliczenia nieobecności w wypłatach również będą zgodne z tymi ustawieniami – to znaczy w wypłatach za okres 2017 r. zasiłek chorobowy ZUS (po przekroczeniu 33/14 dni) pokaże się w kwocie 0,00 zł, a w wypłatach za 2018 r. w takim przypadku naliczy się odpowiednia niezerowa wartość zasiłku.



Jakie ustawienia należy wprowadzić w systemie, aby dla pracownika/zleceniobiorcy, który osiąga wynagrodzenie niższe niż minimalne, nie naliczała się składka na Fundusz Pracy?

Obowiązkowe składki na Fundusz Pracy ustala się od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (bez stosowania rocznego ograniczenia), wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca, co najmniej minimalne wynagrodzenie. Przy czym jeżeli ubezpieczony podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z więcej niż jednego tytułu, to obowiązek opłacania składek na Fundusz Pracy powstaje z każdego z tych tytułów wtedy, gdy łączna kwota stanowiąca podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyniesie co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę. Jeśli oskładkowane zarobki pracownika są niższe niż minimalne wynagrodzenie, pracodawca nie płaci tej składki. Ubezpieczony jest zobowiązany złożyć stosowne oświadczenie każdemu pracodawcy lub w terenowej jednostce organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli sam opłaca składki na ubezpieczenia społeczne. Takie rozstrzygnięcie wynika z art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. nr 99, poz. 1001; z późn. zm.). W systemie Comarch ERP Optima istnieje możliwość opcjonalnego naliczania składki na Fundusz Pracy. Decyduje o tym parametr ’Nie naliczać FP dla podstawy poniżej minimalnej płacy’ znajdujący się na formularzu danych kadrowych – zakładka Inne informacje. Jeżeli parametr jest: 

  • nie zaznaczony [ ] (domyślnie) – program zawsze nalicza składkę na Fundusz Pracy, ustawienie zalecane przy pracownikach zatrudnionych w pełnym wymiarze etatu
  • zaznaczony [v] – program nalicza składkę na Fundusz Pracy, jeśli podstawa wymiaru składek do ubezpieczeń społecznych wynosi co najmniej minimalne wynagrodzenie obowiązujące w danym roku. 

Zgodnie z przepisami osoba zatrudniona w pełnym wymiarze nie może otrzymywać wynagrodzenia poniżej minimalnej płacy (proporcjonalnie do przepracowanego czasu). Z kolei od osób zatrudnionych w niepełnym wymiarze, nie ma obowiązku opłacania składek na FP, jeżeli ich wynagrodzenie jest niższe niż obowiązująca minimalna płaca w danym roku (np.: 2100 zł w 2018 r.). Stąd dla osób zatrudnionych w niepełnym wymiarze etatu, z niskim wynagrodzeniem (nieprzekraczającym minimalnej płacy), dla których zaznaczono parametr ‘Nie naliczać FP dla podstawy poniżej minimalnej płacy’, składka na FP jest naliczana warunkowo: nalicza się tylko wtedy, gdy podstawa za miesiąc przekroczy wartość minimalnej płacy (np. gdy pracownik otrzymał w danym miesiącu dodatkowa premię, która spowodowała przekroczenie progu minimalnej płacy).



Jak dodać kolejną listę płac tego samego rodzaju za ten sam okres?

W programie istnieje możliwość dodawania wielu list płac o tym samym rodzaju np. Etat za ten sam okres. Można to zrobić na dwa sposoby.

  1. Wprowadzając kolejne dokumenty o nowych oznaczeniach (symbolach),
  2. Wykorzystując w definicji dokumentu serię lub wydział.

Definicja dokumentów jest dostępna zarówno z poziomu formularza listy płac (po kliknięciu w przycisk ‘Dokument’) jak i z poziomu Konfiguracji / Firma / Definicje dokumentów / Płace / Listy płac.

Istnieje możliwość, aby dodać nowy dokument plusem lub skopiować (po podświetleniu pozycji wciskamy CTRL + INS) standardowy dokument np. E –  podając inny symbol dokumentu np. E1. Nowo dodany dokument E1 można wówczas wybrać na formularzu kolejnej listy płac o tym samym rodzaju za ten sam okres.

Jeżeli natomiast w definicji dokumentu jako jeden z członów w schemacie numeracji wybierzemy – unikatową serię, wówczas na formularzu każdej kolejnej listy płac za ten sam okres po wybraniu tego samego dokumentu w pozycji ‘Seria dokumentu’ będzie można wskazać inną serię i w ten sposób zapisać wiele list płac o symbolu np. E – różniących się serią. Lista serii jest dostępna z poziomu Konfiguracja / Firma / Definicje dokumentów / Płace / Serie dokumentów.
W przypadku gdy w schemacie numeracji zostanie wybrany wydział (dostępne w module Płace i Kadry Plus) należy na formularzu wydziału wypełnić pole ‘Symbol listy płac’.



Gdzie w programie należy wprowadzić numer indywidualnego rachunku składkowego ZUS?

Numer indywidualnego rachunku składkowego należy wprowadzić na formularzu ZUS, który dostępny jest z poziomu Ogólne/ Inne/ Urzędy /Urzędy ZUS. W zakładce Rachunki w sekcji Indywidualne rachunki składkowe w pozycji Pracownicy można wprowadzić nr rachunku dla pracowników. Nr rachunku właściciela rozliczającego się indywidualnie należy wprowadzić dodając pozycję Właściciele.



Jak w programie Comarch ERP Optima naliczyć świadczenia z ZFŚS zwolnione od podatku do wysokości 1000 zł?

W związku z ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. 2175, poz. 2175) są zwolnione od podatku do wysokości 1000 zł w skali roku.

Jeśli w bieżącym roku nie wypłacono jeszcze takich świadczeń, ale będą one naliczane w kwocie wyższej niż 1000 zł, wówczas z poziomu System / Konfiguracja / Firma / Płace / Typy wypłat należy zdefiniować dwa typy wypłat: 

  • świadczenie socjalne nieopodatkowane (świadczenie do kwoty 1000 zł)
  • świadczenie socjalne opodatkowane (świadczenie wynikające z przekroczenia kwoty 1000 zł)

O tym czy składnik jest elementem opodatkowanym / niepodatkowanym decydują ustawienia na zakładce 2. Podatki/Nieobecności w definicji typu wypłaty w Konfiguracji. Pracownik, który uzyskuje świadczenie w wysokości np. 1250 zł powinien mieć zatem naliczone na liście płac dwa dodatki: świadczenie nieopodatkowane – 1000 zł oraz świadczenie opodatkowane – 250 zł.