CRM
Więcej filmów instruktażowych z tej tematyki znajduje się na naszym kanale na Youtube.
CRM
CRM Plus
Ofertowanie
Skrzynka pocztowa
Płace i Kadry
Więcej filmów instruktażowych z tej tematyki znajduje się na naszym kanale na Youtube.
Kadry
Płace
Comarch HRM
JPK
Comarch ERP Optima Analizy BI
Nowości i zmiany w Comarch ERP Optima Analizy BI dostępne są pod linkiem :
https://www.ibard.com/d/69449ba51a8c4d84cb5a2535ec7da32f6ae0ec3f
Scenariusze i przykłady
Klient płaci w ratach
- Prowadzimy sprzedaż ratalną. Aby łatwiej rozliczać kolejne raty tworzymy odrębny rejestr bankowy o nazwie np. SPRZEDAŻ_RATALNA.
- Można również utworzyć odrębną formę płatności np. Raty, przelew, związaną z rejestrem bankowym SPRZEDAŻ_RATALNA.
- Teraz klient kupuje u nas towar o wartości 1000 zł. Pierwsze 50% płaci gotówką przy zakupie towaru, kolejne 50% – będzie płacił w pięciu równych miesięcznych ratach.
- Wystawiamy fakturę z formą płatności raty.
- Na zakładce [Rozliczenia] wpisujemy najpierw wpłatę gotówkową 500 zł, a następnie wprowadzamy jeszcze pięć zapisów na kwotę 100 zł, z formą płatności raty i z terminem ustalonym na kolejne miesiące.
- Po zatwierdzeniu faktury w kasie pojawi się zapis kasowy na 500 zł, zaś w Preliminarzu w rejestrze SPRZEDAŻ_RATALNA – pięć kolejnych planowanych wpłat.
- Jeśli na wyciągu z banku otrzymamy potwierdzenie, że kolejna rata została spłacona – wprowadzamy zapis do rejestru bankowego i rozliczamy go ze zdarzeniem w Preliminarzu.
Jeśli do niezapłaconej kwoty doliczamy odsetki, to musimy je ręcznie wprowadzić w Preliminarzu Płatności jako pięć odrębnych zdarzeń (formy i terminy płatności powinny pokrywać się z kolejnymi ratami). Wtedy z banku otrzymujemy potwierdzenie wpłaty kolejnej raty wraz z należnymi odsetkami. Zapis bankowy rozliczamy z dwoma zdarzeniami z Preliminarza: wpłatą raty (związanej z fakturą) oraz spłatą należnych odsetek.
Istnieje tutaj możliwość wykorzystania również funkcji kategorii. Sprzedaż towaru wiążemy z kategorią np. Sprzedaż, natomiast dla spłacanych odsetek tworzymy odrębną kategorię typu przychody (np. Odsetki). Wtedy, w bardzo prosty sposób, korzystając z zakładki [Zapisy kategorii] na Liście zapisów kasowych/ bankowych, możemy otrzymać informację, jaka była łączna kwota odsetek, jakie wpłynęły w związku ze sprzedażą ratalną.
Podział zdarzenia
W tym przykładzie postaram się przybliżyć zasadę działania dwóch funkcji: Podziel (menu kontekstowe na liście zdarzeń w Preliminarzu) i Uzgodnij kwotę płatności z wartością rozliczanych dokumentów (parametr na zakładce [Rozliczenia] na Formularzu zdarzenia/zapisu).
Załóżmy, że planowaliśmy zakup sprzętu biurowego za kwotę 2000 zł. Planowany zakup wprowadziliśmy do Preliminarza Płatności jako jedno zdarzenie na kwotę 2000 zł ze statusem Bufor. Okazało się jednak, że najpierw kupiliśmy tylko część sprzętu za kwotę 900 zł. Wtedy:
- Zdarzenie w Preliminarzu rozbijamy na dwa zdarzenia: jedno na kwotę 900 zł, drugie na pozostałe 1100 zł (przy pomocy funkcji Podziel dostępnej z menu kontekstowego na liście zdarzeń).
- Kiedy uregulujemy zaległość wprowadzamy zapis bankowy na kwotę 900 zł.
- Zdarzenie na kwotę 900 zł rozliczamy całkowicie z zapisem bankowym na 900 zł.
- Pozostaje jeszcze zdarzenie na 1100 zł. Okazuje się jednak, że pozostały sprzęt kupiliśmy nie za 1100 zł (jak planowaliśmy), ale za 1200 zł.
- W chwili uregulowania płatności wprowadzamy zapis bankowy na 1200 zł.
- Otwieramy formularz zdarzenia w Preliminarzu Płatności na kwotę 1100 zł. Na zakładce [Rozliczenia] włączamy parametr Uzgodnij kwotę płatności z wartością rozliczanych dokumentów.
- Rozliczamy zdarzenie (na kwotę 1100 zł) z zapisem bankowym na kwotę 1200 zł. Wartość zdarzenia zostaje zmieniona na 1200 zł. Zdarzenie i zapis otrzymują status rozliczonych całkowicie.
Ten przykład pozwoli wyjaśnić zasadę podziału płatności split payment. W rejestrze VAT prowadzono dokument kosztowy VAT/2018/101 dla kontrahenta o numerze NIP 444-44-44-444. Netto 1000 zł, VAT 230 zł. Kontrahent na formularzu, na drugiej zakładce na zaznaczony parametr Split payment. W preliminarzu płatności powstało zdarzenie KW na kwotę 1230 zł, parametr split payment jest zaznaczony, NIP to 4444444444, Numer dokumentu VAT/2018/101, kwota VAT 230 zł. Korzystając z funkcji Podziel, zdarzenie to podzielimy na 3 płatności: 230 zł, 500 zł i 500 zł. Po podziale otrzymamy trzy zdarzenia:: Zdarzenie nr 1, kwota płatności = 230 zł – kwota VAT = 43,01 zł Zdarzenie nr 2, kwota płatności = 500 zł – kwota VAT = 93,49 zł Zdarzenie nr 3, kwota płatności = 500 zł – kwota VAT = 93,50 zł Łączna wartość płatności to 1230 zł, kwota VAT 230 zł. Na zdarzeniu numer 2 odznaczamy parametr split payment. Na zdarzeniu nr 1 kwotę VAT zwiększamy do 180 zł. Pojawi się komunikat informujący że łączna kwota VAT na płatnościach przekroczyła podatek VAT na dokumencie w rejestrze VAT. Maksymalna kwota jaką możemy wpisać to 136,50 zł (43,01+93,49). Przykład pozwoli wyjaśnić, jak zmiana danych na dokumencie źródłowym wpływa na informacje o split payment na zdarzeniu. W rejestrze VAT mamy dokument kosztowy numer VAT/2018/101, dla kontrahenta o numerze NIP 444-44-44-444 z włączoną metodą split payment na kwotę netto 100 zł + 23 VAT = 123 zł. W preliminarzu płatności mamy zdarzenie, na którym parametr Split payment – zaznaczony, numer dokumentu VAT/2018/101, NIP 4444444444, kwota VAT 23. Tworząc zlecenie przelewów do banku należy wybrać format eksportu dedykowany dla przelewów split payment. W zleceniu takim zapisywana jest informacja o numerze NIP kontrahenta, kwocie VAT i numerze dokumentu. W przypadku przelewów częściowo rozliczonych należy ustalić kwotę podatku VAT, która powinna być zapisana w zleceniu przelewu. W preliminarzu płatności mamy zdarzenie na kwotę 1230 zł, kwota VAT to 230 zł. Zdarzenie to zostało częściowo rozliczone i do zapłaty pozostało 500 zł. Przed wysłaniem przelewu do banku, należy uzgodnić kwotę podatku VAT. Mamy dwie możliwość:Podział zdarzenia split payment
Zmiana danych na dokumencie w rejestrze VAT a płatność split payment
Eksport częściowo rozliczonych przelewów split payment
Split payment a inne zdarzenia
Po zaznaczeniu parametru w polu:
- Numer dokumentu –podpowiadany jest Numer obcy ze zdarzenia,
- NIP –podpowiadany jest numer NIP odczytany z formularza kontrahenta,
- Kwota VAT – domyślnie jest zero, należy ją wpisać samodzielnie. Kwota VAT nie może być większa niż kwota płatności
Przy podziale takiego zdarzenia program przepisuje informacje o split payment. Kwota VAT jest wyliczona proporcjonalnie na obu płatnościach.
Split payment a zdarzenia powstałe do deklaracji
- VAT-7 v.18
- VAT-7K v.12
- VAT-8 v.9
- VAT-9M v.8
parametr Split payment jest domyślnie zaznaczany. W polu Kwota VAT podpowiadana jest cała kwota płatności, jako numer dokumentu wprowadzony jest numer deklaracji, np. DEK/07/2018/VAT7 oraz uzupełniany jest numer NIP firmy. Wszystkie te pola można modyfikować. [/version]
Split payment a zdarzenia związane z fakturą/dokumentem z rejestru VAT
Metoda podzielonej płatności dostępna jest na zdarzeniach, które znajdują się w rejestrach bankowych i dotyczą kontrahentów lub urzędów. Jeżeli płatność podlega metodzie split payment (parametr Split payment jest zaznaczony) to na zdarzeniu pojawiają się dodatkowe pola: Kwota VAT, NIP i Numer dokumentu. Na zdarzeniach, które nie mają zaznaczonego parametru Split payment pola są niewidoczne. W przypadku dokumentów handlowych (faktury zakupu, faktury sprzedaży, faktury zaliczkowej, faktury finalnej i wystawionych do nich korekt) oraz dokumentów wprowadzonych do rejestru VAT parametr dziedziczony jest z karty kontrahenta, dla którego został wystawiony dokument. Parametr dziedziczony jest na wszystkie płatności związane z tym dokumentem. Wyjątek stanowią dokumenty wystawione w innej walucie. Jeśli na dokumencie walutowym parametr Płatność VAT w PLN jest: Jeżeli dokument został wystawiony dla podmiotu znajdującego się na liście Urzędy parametr Split payment zaznacza się na płatności automatycznie. Pozostałe pola odczytywane są z dokumentu powiązanego z daną płatnością. Na płatnościach do transakcji związanej z kontrahentem, który ma zaznaczony parametr Split payment program automatycznie: Użytkownik ma możliwość modyfikacji kwoty VAT. Program kontroluje, aby kwota VAT na zdarzeniu:
Księgowanie według opisu analitycznego
W programie Comarch ERP Optima istnieje możliwość księgowania według opisu analitycznego następujących dokumentów:
- Dokument TaxFree,
- Dokument wewnętrzny sprzedaży,
- Dokument wewnętrzny zakupu,
- Ewidencja kosztów,
- Ewidencja przychodów,
- Faktury sprzedaży,
- Faktury zakupu,
- Kompletacja przyjęcie produktów,
- Kompletacja rozchód składników
- Paragony,
- Przesunięcia międzymagazynowe,
- Przyjęcie kaucji,
- Przyjęcie wewnętrzne,
- Przyjęcie zewnętrzne,
- Rejestr sprzedaży,
- Rejestr zakupu,
- Rozchód wewnętrzny,
- Wydanie kaucji,
- Wydanie zewnętrzne.
Użytkownik ma możliwość księgowania dokumentów na konta związane z elementami wymiaru oraz tworzenia kont księgowych na podstawie segmentów składających się z numerów kont lub nazw elementów. W schematach o typie: Dokumenty wewn. sprz., Dokumenty wewn. zak., Ewidencja kosztów, Ewidencja przychodów, Faktury sprzedaży, Faktury zakupu,Paragony, Przesunięcie międzymagazynowe, Przyjęcia kaucji, Przyjęcia wewnętrzne, Przyjęcia zewnętrzne, PW produkcyjne, Rejestr sprzedaży VAT Rejestr zakupów VAT, Rozchody wewnętrzne, RW produkcyjne, Tax Free, Wydania kaucji oraz Wydania kaucji w pozycji Konto, Kwota, Opis oraz Warunek (w elemencie schematu) dostępne są makra pozwalające na księgowanie według uzupełnionego na dokumencie opisu analitycznego.
Odwołanie się w schemacie księgowym w polu Konto do makra OpisAnalitycznyKonto1(’NAZWA WYMIARU’) umożliwia księgowanie:
- w przypadku wymiaru o typie Opisowy na konto wskazane na elemencie wybranego w schemacie wymiaru,
- w przypadku wymiaru o typie Z planu kont na konkretne konto z planu kont uzupełnione na pozycji opisu analitycznego na dokumencie,
- w przypadku wymiaru o typie Kategoria na konto wskazane na formularzu kategorii w polu Konto – segment Wn,
- w przypadku wymiaru o typie Słownik – Kontrahent/ Pracownik/ Wspólnik na konto wskazane na formularzu danego podmiotu w polu Przychód/ Konto 1,
- w przypadku wymiaru o typie Słownik – Towar/ Środek trwały/ Bank/ Urząd nie ma możliwości skorzystania z powyższego makra.
Odwołanie się w schemacie księgowym w polu Konto do makra OpisAnalitycznyKonto2(’NAZWA WYMIARU’) umożliwia księgowanie:
- w przypadku wymiaru o typie Opisowy na konto wskazane na elemencie wybranego w schemacie wymiaru,
- w przypadku wymiaru o typie Z planu kont na konkretne konto z planu kont uzupełnione na pozycji opisu analitycznego na dokumencie,
- w przypadku wymiaru o typie Kategoria na konto wskazane na formularzu kategorii w polu Konto – segment Ma,
- w przypadku wymiaru o typie Słownik – Kontrahent/ Pracownik/ Wspólnik na konto wskazane na formularzu danego podmiotu w polu Rozchód/ Konto 2,
- w przypadku wymiaru o typie Słownik – Towar/ Środek trwały/ Bank/ Urząd nie ma możliwości skorzystania z powyższego makra.
Odwołanie się w schemacie księgowym w polu Konto do makra @OpisAnalitycznyElement(’NAZWA WYMIARU’) umożliwia księgowanie:
- w przypadku wymiaru o typie Opisowy na konto utworzone na podstawie kodu podwymiaru lub kodu elementu wymiaru,
- w przypadku wymiaru o typie Z planu kont na konkretne konto z planu kont uzupełnione na pozycji opisu analitycznego na dokumencie,
- w przypadku wymiaru o typie Kategoria na konto utworzone na podstawie kodu kategorii,
- w przypadku wymiaru o typie Słownik na konto utworzone na podstawie kodu danego słownika.
Jeżeli w Konfiguracji Firmy/ Księgowość/ Księgowość kontowa zaznaczono parametr Automatyczne zakładanie kont analitycznych niesłownikowych to użytkownik ma możliwość tworzenia kont analitycznych niesłownikowych poprzez łączenie ze sobą elementów – przykładowo wprowadzając w polu Konto ‘501-’+@OpisAnalitycznyElement(‘NAZWA WYMIARU’).
W polu Kwota dodano makro @OpisAnalitycznyKwota pobierające wartość z pozycji, która jest księgowana.
W polu Opis (w elemencie schematu) oraz Warunek (w elemencie schematu) dodano makra:
- OpisAnalitycznyKonto1(’NAZWA WYMIARU’) – pobiera informację o numerze konta,
- OpisAnalitycznyKonto2(’NAZWA WYMIARU’) – pobiera informację o numerze konta,
- @OpisAnalitycznyElement(’NAZWA WYMIARU’) – pobiera informację o kodzie podwymiaru, kodzie elementu wymiaru, koncie księgowym, kodzie kategorii lub akronimie słownika. Przykładowo jeżeli na pozycji opisu analitycznego na dokumencie dla wymiaru KATEGORIA wskazano KATEGORIA/AMORTYZACJA/KUP to do opisu przeniesie się: KUP.
- @OpisAnalitycznyPozycja(’NAZWA WYMIARU’) – pobiera informację o całej pozycji opisu analitycznego na dokumencie z pominięciem kodu wymiaru. Przykładowo jeżeli na pozycji opisu analitycznego na dokumencie dla wymiaru KATEGORIA wskazano KATEGORIA/AMORTYZACJA/KUP to do opisu przeniesie się: AMORTYZACJA/KUP.
Aby zaksięgować na wszystkie konta poszczególnych elementów dla wymiaru KATEGORIA w schemacie ksiegowym należy wskazać: W polu Konto: @OpisAnalitycznyKonto1(’KATEGORIA’) W polu Kwota: @OpisAnalitycznyKwota Dodatkowo aby wykluczyć próbę księgowania pozycji opisu analitycznego w których nie wybrano kategorii (aby nie pojawiał się komunikat o braku kategorii), w polu Warunek należy wskazać: @OpisAnalitycznyPozycja(’KATEGORIA’)<>’’
Aby zaksięgować na konto1 wymiaru KATEGORIA tylko dla konkretnej kategorii AMORTYZACJA w schemacie ksiegowym należy wskazać: W polu Konto: @OpisAnalitycznyKonto1(’KATEGORIA’) W polu Kwota: @OpisAnalitycznyKwota W polu Warunek: @OpisAnalitycznyElement(’KATEGORIA’) = ‘AMORTYZACJA’ lub @OpisAnalitycznyPozycja(’KATEGORIA’) = ‘AMORTYZACJA’ (jeżeli nie ma kolejnych poziomów) lub @OpisAnalitycznyPozycja(’KATEGORIA’) LIKE '%AMORTYZACJA%’ (jeżeli ma zawierać w pozycji kategorię AMORTYZACJA).
Makra związane z opisem analitycznym można łączyć jedynie z makrami dotyczącymi nagłówka dokumentu. Nie można łączyć ich z makrami odwołującymi się do pozycji dokumentu.