Instrukcja Comarch ERP Menadżer Kluczy

Wprowadzenie

Aplikacja Comarch ERP Menadżer Kluczy jest niezbędnym elementem pozwalającym na aktywację i pobieranie zakupionych modułów produktów Comarch ERP. Może on współpracować zarówno z fizycznymi kluczami HASP, plikami SoftHASP, a także z modułami potrzebnymi dla stacjonarnych wersji Comarch ERP Optima Pulpit Menadżera, Comarch e-Sklep oraz Comarch ERP e-Pracownik. Aplikacja ta zastępuje Serwis klucza HASP oraz Zdalny Serwer Klucza.

Jedną z zalet Menadżera Kluczy jest możliwość pracy na maszynach wirtualnych z kluczami aktywowanymi w Comarch.

Więcej informacji na temat pobierania modułów przez Comarch ERP Optima można znaleźć w biuletynie technicznym OPT007-SerwisHASP.pdf dostępnym na Indywidualnych Stronach Partnerów.

Zmiany w wersji 2018.0.1

  • Poprawiono mechanizm instalacji Menadżera Kluczy w trakcie instalacji Optimy z serwerem SQL.

Zmiany w wersji 2018.2.1

  • Dodano informację o serwerze, na którym zainstalowano serwis Menadżera Kluczy.
  • Dodano reset zaawansowanych ustawień konfiguracyjnych.
  • Ograniczono ustawienie czasu do zwolnienia nieaktywnego modułu do minimum 70 sekund.

Zmiany w wersji 2018.2.2

  • Zmieniono numer SMS obsługujący aktywację tymczasową kluczy wirtualnych. Nowy numer to 7148.

Zmiany w wersji 2018.2.3

  • Dodano obsługę nowych opcji: Faktury – Opcja BR, Handel – Opcja BR oraz Handel Plus – Opcja BR.

Zmiany w wersji 2018.7.1

  • Dodano obsługę nowego modułu XL Business Intelligence – Point – Subskrypcje oraz opcji XL Interfejs obcojęzyczny.
  • Zaktualizowano sterowniki do klucza HASP do wersji 7.80.

Zmiany w wersji 2019.1.1

  • Dodano obsługę nowych opcji: XL – e-Sprawozdania, Optima – Wersja dla Biur Rachunkowych oraz Optima – e-Sprawozdania.

Zmiany w wersji 2019.1.1.988

  • Dodano obsługę nowej opcji: XL Kontrola jakości, XL – e-Sprawozdania Plus oraz Optima – e-Sprawozdania Plus.

Zmiany w wersji 2019.1.1.993

  • Dodano obsługę nowych modułów: Optima PPK Mikro, Optima PPK Standard , Optima PPK Premium, Optima PPK Enterprise 500, Optima PPK Enterprise 1000, Optima PPK Enterprise No Limit, XL PPK Mikro, XL PPK Standard, XL PPK Premium, XL PPK Enterprise 500, XL PPK Enterprise 1000, XL PPK Enterprise No Limit

 

Współpraca z aplikacjami

Menadżer Kluczy w wersji 2019.1.1 obsługuje następujące aplikacje:

  • Comarch ERP Altum oraz Comarch ERP Retail od wersji 2015
  • Comarch ERP Optima w wersji 17.10 przy czym:
    • funkcjonalność wielu kluczy z modułami dla Optima wspierana jest od wersji 2013.3.1
    • klucze wirtualne wspierane są od wersji 2013.0.1
  • Comarch ERP XL
    • Funkcjonalność wielu kluczy jest wspierana od wersji 2013.3.1
  • Comarch ERP Mobile od wersji 2015
  • Comarch WMS od wersji 2015
  • Comarch ERP HRM – wszystkie wersje
  • Comarch e-Sklep od wersji 6.5
  • Comarch ERP Optima Pulpit Menadżera od wersji 5.5, przy czym:
    • funkcjonalność wielu kluczy z modułami dla Pulpitu Menadżera wspierana jest od wersji 5.5.2

Instalacja

Uwaga
Instalację serwisu uruchamiamy na komputerze, gdzie podłączony jest klucz HASP oraz zainstalowany jest Microsoft SQL Server.

W celu zainstalowania serwisu należy kliknąć dwukrotnie na plik Comarch ERP Menadżer Kluczy.exe. Po jego uruchomieniu pojawi się okno z wyborem języka instalacji. Dostępne są cztery wersje językowe: polska, angielska, niemiecka oraz francuska.

Po wyborze języka pojawia się kreator instalacji, w którym można podać katalog, gdzie zostanie umieszczona aplikacja. Przy wyborze katalogu zaleca się pozostawienie wartości domyślnych.

Kolejnym parametrem podawanym w instalatorze Menadżera Kluczy, jest instancja SQL. Musi to być lokalna instancja dla komputera, na którym instalowany jest Menadżer Kluczy. Użytkownik, który będzie logował się do SQL niezależnie od tego czy to będzie Logowanie domenowe, czy serwerowe musi posiadać uprawnienia administracyjne na tym serwerze SQL. W przypadku, gdy wybrany login nie posiada wymaganych uprawnień wyświetlony zostanie odpowiedni komunikat:

Uwaga
Comarch ERP Menadżer Kluczy nie współpracuje z Microsoft SQL Server 2000, minimalna wersja serwera to 2005 z najnowszym pakietem Service Pack (SP4).

W przypadku, gdy na komputerze jest zainstalowana domyślna instancja „Optima” z domyślnym hasłem dla loginu SA, to instalator podpowie je podczas próby podłączania, wystarczy kliknąć dalej, aby połączyć się z serwerem SQL

W celu poprawnej aktywacji wszystkich zmian konfiguracyjnych zaleca się zrestartowanie usługi serwera SQL podczas instalacji Menadżera Kluczy. Można to zrobić automatycznie pozostawiając zaznaczony parametr Restartuj serwer SQL i klikając na przycisk Zakończ w kreatorze instalacji. Jeżeli zrestartowanie usługi SQL nie jest w danym momencie możliwe należy ten parametr odznaczyć i wykonać ponowne uruchomienie SQL w innym czasie.

W ramach instalacji wykonywane są następujące czynności: 

  • Instalacja sterowników klucza HASP
  • Konfiguracja serwera bazy danych
  • Dodanie wyjątku do zapory sieciowej w celu umożliwienia pracy sieciowej
  • Instalacja usługi Zarządzanie kluczami produktów Comarch ERP (ComarchML)
  • Instalacja aplikacji monitora Menadżera Kluczy
  • Dodanie w menu start lub ekranie startowym (Windows 8 i 8.1) grupy Comarch ERP Menadżer Kluczy zawierającej ikonę do uruchomienia monitora Menadżera Kluczy.

Poprawna instalacja powinna zakończyć się następującym komunikatem:

Po zakończeniu instalacji, uruchomieniu Comarch ERP Menadżer Klucza w prawym dolnym rogu ekranu powinna pojawić się ikona informująca o stanie gwarancji na program. Oczywiście wymagane jest jeszcze dodanie właściwych kluczy z modułami. Zielony kolor ikony kłódki informuje o  prawidłowym stanie pozwalającym na pracę
z najnowszymi wersjami oprogramowania dla zakupionych modułów.

Brak informacji o dostępnych modułach, lub zatrzymana usługa „Zarządzanie kluczami produktów Comarch ERP” – aplikacje Comarch mogą pracować jedynie w trybie DEMO

Program poza gwarancją – można pracować, ale tylko na wersjach, których data produkcji jest wcześniejsza od daty ważności zakupionych modułów. Zalecamy przedłużenie ważności gwarancji.

Program na gwarancji – prawidłowy stan pozwalający na pracę z najnowszymi wersjami oprogramowania dla zakupionych modułów.

Monitor Menadżera Kluczy

W skład Menadżera Kluczy wchodzi aplikacja monitora (ComarchMLTray). To ona odpowiada za wyświetlanie ikony kłódki w prawym dolnym rogu ekranu. Monitor uruchamiany jest przy logowaniu do systemu użytkownika, który zainstalował Menadżer Kluczy.

Po kliknięciu prawym klawiszem na ikonie kłódki dostępne są następujące opcje:

Pokaż konfigurację – wyświetla okno aplikacji

Uruchom usługę – uruchamia usługę „Zarządzanie kluczami produktów Comarch ERP” (ComarchML)

Restartuj usługę – restart usługi „Zarządzanie kluczami produktów Comarch ERP” (ComarchML)

Zatrzymaj usługę – zatrzymanie usługi „Zarządzanie kluczami produktów Comarch ERP” (ComarchML)

Zwolnij moduły – wylogowanie z usługi poszczególnych użytkowników i przez to zwolnienie pobranych modułów dla wybranych kluczy

Aktualizuj moduły w kluczu HASP – Aktualizacja modułów w kluczu HASP (programowanie klucza) może być wykonana na dwa sposoby: 

  • Aktualizacja z chmury – po wybraniu tej opcji moduły w kluczu HASP będę zaktualizowane plikiem RUS automatycznie pobranym z serwerów Comarch (opcja wymaga dostępu do Internetu). Aktualizacja z chmury nie jest dostępna dla kluczy partnerskich.
  • Aktualizacja z dysku – po wybraniu tej opcji należy wskazać na dysku plik RUS odpowiedni dla podłączonego klucza HASP w celu wykonania aktualizacji modułów.

Wyłącz monitor Comarch ERP Menadżer Kluczy – wyłączenie ikony kłódki

Ponadto dwukrotne kliknięcie na ikonę zielonej (lub żółtej) kłódki spowoduje uruchomienie okna aplikacji monitora Comarch ERP Menadżer Kluczy, co jest tożsame z wybraniem opcji Pokaż konfigurację.

Po kliknięciu na opcję Pokaż konfigurację uruchamiane jest okno aplikacji z trzema zakładkami: Dostępne moduły, Pobrane moduły oraz Konfiguracja.

Jeżeli na komputerze jest włączony mechanizm kontroli konta (UAC) i jeżeli monitor Menadżera Kluczy nie zostanie uruchomiony jako administrator, to przy próbie użycia funkcji wymagających uprawnień administracyjnych takich jak: Uruchom usługę, Restartuj usługę, Zatrzymaj usługę lub przejście do zakładki Zaawansowane pojawi się monit z prośbą o zaakceptowanie ponownego uruchomienia monitora Menadżera Kluczy, jako administrator, co umożliwi skorzystanie z wymienionych funkcji.

Zakładka Dostępne moduły

Zakładka przedstawia listę dostępnych modułów pochodzących z podłączonego klucza HASP, plików SoftHASP, bądź z modułów aktywowanych w Comarch (kluczy wirtualnych). Te same informacje dostępne są również na stronie http://localhost:5150.

W nagłówku okna widoczny jest numer wersji Menadżera Kluczy.

Kolor wyświetlanych modułów informuje, czy dany moduł jest aktualny, czy jest już po gwarancji. Kolorem zielonym wyświetlane są moduły na gwarancji (data ważności późniejsza lub równa dacie bieżącej), natomiast kolorem żółtym oznaczane są moduły po gwarancji (data ważności wcześniejsza niż data bieżąca). Analogicznie jak to ma miejsce w przypadku koloru ikony kłódki w prawym dolnym rogu ekranu.

Moduły w modelu abonamentowym

Część modułów sprzedawanych jest w modelu abonamentowym, co oznacza, że po upłynięciu daty ważności takiego modułu, aplikacje nie mogą już z niego korzystać. W takim przypadku na zakładce Dostępne moduły oznaczany jest kolorem czerwonym i ilość początkowa resetowana jest do zera. Dodatkowo wyświetlana jest ikona trójkąta z wykrzyknikiem.

Zakładka Pobrane moduły

Zakładka zawiera informacje o modułach pobranych przez aplikacje, które korzystają z Menadżera Kluczy. W kolumnie Zalogowani użytkownicy znajdują się informacje pozwalające zidentyfikować użytkownika, który pobrał dany moduł.

Jeżeli użytkownik na tym samym komputerze uruchomi wielokrotnie program Comarch ERP Optima, to na zakładce Pobrane moduły będzie wyświetlone każde to uruchomienie, przy czym każdy unikalny moduł zostanie pobrany z serwera tylko jeden raz. W przypadku połączeń terminalowych takie działanie występuje w ramach jednego połączenia. Optima uruchomiona w kolejnym połączeniu do tego samego serwera (ale z innej sesji) spowoduje pobranie osobnego zestawu modułów.

Pobrane moduły, które nie zostaną odświeżone przez aplikację, przez czas określony za pomocą parametru „Czas do zwolnienia nieaktywnego modułu” (domyślnie 1800 s), są usuwane z listy pobranych i aktualizowana jest ilość dostępnych modułów.

Więcej informacji na temat pobierania modułów przez Comarch ERP Optima można znaleźć w biuletynie technicznym OPT007-SerwisHASP.pdf dostępnym na Indywidualnych Stronach Partnerów.

Odśwież <F5> – pozwala zaktualizować widok, opcja dostępna również poprzez klawisz <F5>.

 Usuń <Delete> – usuwa wszystkie pobrane moduły Comarch ERP Optima dla zaznaczonego użytkownika. Moduły dla Pulpitu Menadżera oraz Comarch ERP e-Sklep zwalniane są w momencie zamknięcia puli aplikacji IIS, na której działają. Nie można ich zwalniać z tego poziomu, dlatego dla tych modułów nie jest dostępna funkcja Usuń. Usuwanie modułów Comarch ERP możliwe jest również poprzez klawisz <Delete>.

Moduły nazwane

Moduły nazwane są modułami, które są przypisywane do konkretnego urządzenia lub użytkownika. Raz pobrane nie są zwalniane po wylogowaniu z aplikacji. Również restart usługi nie powoduje zwolnienia modułu nazwanego, który został przypisany do identyfikatora przesłanego przez urządzenie lub użytkownika. Reset takiego modułu można wykonać poprzez telefoniczny kontakt z Asystą Comarch.

Zakładka Konfiguracja

Lista kluczy

Na zakładce Konfiguracja podana jest lista wszystkich kluczy podłączonych do Menadżera Kluczy. Wśród nich może być klucz HASP, klucze wirtualne lub tzw. SoftHASP w postaci plików Softhasp.sig i Softhasp.dat umieszczonych na dysku komputera (domyślnie C:\).

Klucz standardowy przeznaczony dla Klientów na zakładce Konfiguracja ma kolor oliwkowy, natomiast klucz partnerski wyświetlany jest w kolorze fioletowym. W pierwszej kolumnie Dane identyfikacyjne firmy znajduje się numer NIP firmy, która jest właścicielem klucza lub jej akronim.

Dodatkowo wraz z wprowadzeniem mechanizmu kontroli NIP pojawiły się dwa nowe rodzaje kluczy: firmowy oraz wielofirmowy.

Klucz firmowy pokazywany jest na liście w kolorze jasnoniebieskim. Klucz ten może działać tylko z bazą, która w danych o firmie ma przypisany ten sam numer NIP, jaki związany jest z tym kluczem (kolumna Dane identyfikacyjne firmy). Klucz firmowy może występować w postaci klucza HASP bądź klucza wirtualnego.

Klucz wielofirmowy jest podświetlany na pomarańczowo. W przypadku tego klucza mamy do czynienia z przypisaniem więcej niż jednego numer NIP do klucza. Wszystkie numery NIP dla zaznaczonego klucza wielofirmowego wyświetlane są w dodatkowej tabeli poniżej listy kluczy. Klucz wielofirmowy jest rozszerzeniem klucza firmowego i działa analogicznie jak klucz firmowy, przy czym mamy możliwość połączenia z bazą, która zawiera jeden z numerów NIP przypisanych do tego klucza. Klucze wielofirmowe występują wyłącznie w postaci kluczy wirtualnych.

Jeżeli przynajmniej jeden z kluczy na liście posiada ograniczenie czasowe (niezależne od daty ważności modułów), to data tego ograniczenia wyświetlana jest w dodatkowej kolumnie Ograniczenie czasowe klucza. Pozostałe klucze na liście, które nie mają tego ograniczenia w tej kolumnie moją wpisane: Bez ograniczeń. Pole ograniczenia czasowego nie jest wyświetlane dla kluczy partnerskich. W przypadku gdy data ograniczenia czasowego zostanie przekroczona, to ten klucz zmienia kolor na czerwony i zostają wyzerowane ilości wszystkich modułów podłączonych do tego klucza.

Funkcje dostępne na zakładce Konfiguracja

 Aktualizuj moduły <Ctrl+F5> – wymusza połączenie z serwerami Comarch, aktualizuje widok. Opcja dostępna również poprzez kombinację klawiszy <Ctrl+F5>.

 Aktualizacja modułów w przypadku braku połączenia internetowego <Ctrl+F6> – stosowana w przypadku braku sieci, pozwala na aktywację modułów na kolejne 24 h w przypadku modułów Optimy oraz kolejne 72 h dla modułów Altum/XL. Aktywację można przeprowadzić na trzy sposoby. Po pierwsze można wysłać wiadomość SMS pod numer 7148 (koszt 1 zł + VAT) o treści
awartej w ramce to znaczy: ERP PL Kod_aktywacji. Duże i małe litery nie są rozróżniane. Usługa aktywacji poprzez SMS jest dostępna tylko na terenie Polski. Jako odpowiedź na wysłaną wiadomość wysyłany jest SMS z kodem aktywacyjnym, który należy wpisać w puste pola na dole okna

Dodatkowo zamiast ręcznie wpisywać treść SMS można za pomocą aplikacji zeskanować kod QR. Po tej operacji odpowiedni SMS zostanie przygotowany i będzie czekał na zatwierdzenie wysłania przez Użytkownika.

Drugim sposobem aktywacji jest wysłanie wiadomości email na adres: mk@comarch.pl. W treści wiadomości należy wkleić cały ciąg aktywacji zawarty w ramce to znaczy: ERP kod_języka kod_aktywacji. Można również kliknąć w przycisk „Wyślij email, aby aktywować”, co przygotuje gotową do wysłania wiadomość. Funkcja ta wymaga skonfigurowanego domyślnego klienta poczty w systemie Windows, gdzie zainstalowany jest Menadżer Kluczy.

Trzecim sposobem aktywacji jest wykonanie telefonu pod numer +48 12 681 4300 i podanie konsultantowi kodu wyświetlanego w ramce. Na podstawie podanego kodu wygenerowany zostanie kod aktywacyjny, który należy wpisać w puste pola.

Opcja dostępna również poprzez kombinację klawiszy <Ctrl+F6>. Po zastosowaniu tej opcji stan klucza w kolumnie Stan zmienia się na „Aktywny tymczasowo”.

Jeżeli czas do odnowienia klucza będzie mniejszy niż 2h, wyświetlony zostanie specjalny komunikat nad przyciskiem „Aktualizacji modułów w przypadku braku podłączenia internetowego” z informacją o możliwości tymczasowej aktywacji klucza wirtualnego przy użyciu SMS.

 Dodaj <Insert> – pozwala na dodanie klucza wirtualnego, który wymaga cyklicznego kontaktu z serwerami Comarch (minimum, co 24 godziny w przypadku modułów Comarch ERP Optima oraz co 72h dla Comarch ERP XL
i Comarch ERP Altum). W celu dodania takiego klucza w oknie „Dodaj klucz” należy podać: ID Klienta, Pin, Nr klucza oraz Adres e-mail, jeżeli nie jest jeszcze wpisany w Konfiguracji Menadżera Kluczy (Adres e-mail administratora). Opcja dostępna również poprzez klawisz <Insert>.

Dane te Klient otrzymuje przy zakupie modułów. Po dodaniu klucza należy wcisnąć przycisk Aktualizuj moduły. Połączenie z serwerami Comarch wykonywane jest co 2 godziny.

 Edytuj – opcja pozwala na edycję danych dotyczących klucza wirtualnego, może ona być wykorzystana tylko w przypadku, gdy klucz wirtualny nie jest jeszcze aktywny.

 Usuń <Delete> – usuwa klucz wirtualny (nie dotyczy kluczy HASP oraz SoftHasp). Opcja dostępna również poprzez klawisz <Delete>. Po usunięciu klucza wirtualnego z Menadżera Kluczy, może on zostać aktywowany na innym komputerze.

W przypadku, gdy Menadżer Kluczy nie ma łączności z Internetem a próbujemy usunąć klucz wirtualny, wyświetlany jest następujący komunikat: Ze względu na brak połączenia z siecią Internet, po usunięciu klucza wirtualnego nie będzie można go podłączyć na innym komputerze. Podłącz komputer do sieci i spróbuj ponownie. Jeżeli jednak usuniesz klucz wirtualny, zadzwoń pod numer 12 681 43 00 wew. 2 w celu zresetowania tego klucza. Czy usunąć wybrany klucz wirtualny? (Tak/Nie) Po wybraniu opcji „Tak” klucz jest usuwany.

Odświeżenie widoku <F5> – po wybraniu klawisza <F5> następuje odświeżenie widoku tego okna, w szczególności odświeżany jest czas, jaki pozostał do następnej aktualizacji modułów.

Zaawansowane – uruchamia dodatkową zakładkę z zaawansowanymi parametrami konfiguracji

Czas do zwolnienia nieaktywnego modułu – jest to czas w sekundach po jakim moduły, które nie zostały prawidłowo zwolnione (np. w wyniku wymuszenia zamknięcia aplikacji z poziomu Menadżera zadań) są usuwane. Parametr ten był wcześniej konfigurowany z poziomu rejestru i nosił nazwę IdleTime.

Poziom logowania – określa stopień szczegółowości logowania: 0 – tylko wyjątki, 1 – mały, 2 – średni, 3 – największy. Domyślnie parametr ten ustawiony jest na 0.

Spakuj logi – kliknięcie na przycisk powoduje spakowanie wszystkich logów Menadżera Kluczy i umieszczenie ich w folderze %temp% użytkownika Windows.

Ustawienia Proxy – włącza komunikację poprzez zdefiniowany dalej serwer proxy

Adres IP/Nazwa serwera – Adres IP lub nazwa serwera Proxy

Port – port używany przez serwer Proxy.

Autoryzacja proxy – zaznaczenie tego parametru umożliwia podanie danych do uwierzytelnienia na serwerze proxy.

Użytkownik – nazwa użytkownika do uwierzytelnienia na serwerze proxy.

Hasło – hasło użytkownika do uwierzytelnienia na serwerze proxy.

Instalacja klastrowa – zaznaczenie włącza działanie Menadżera Kluczy na klastrze SQL.

Nazwa klastra SQL – nazwa sklastrowanej usługi serwera SQL.

Adres e-mail Administratora – adres e-mail, na który wysyłane są ważne wiadomości dotyczące Menadżera Kluczy oraz powiadomienia o utracie kontaktu z serwerami Comarch przez klucz wirtualny.

Powiadom, gdy klucz utraci kontakt z serwerami Comarch – zaznaczenie tej opcji spowoduje, że na adres e-mail Administratora kluczy wirtualnych wysyłane jest powiadomienie, gdy jeden z kluczy wirtualnych podłączonych
w danej instalacji utracił kontakt z serwerami Comarch przynajmniej przez czas 8h.

Przywróć ustawienia domyślne – przywraca standardowe ustawienia zaawansowane.

Przenoszenie klucza na inny komputer

W przypadku klucza HASP bądź plików SoftHASP, wystarczy zainstalować Comarch ERP Menadżer Kluczy na nowym komputerze i do tego komputera podłączyć klucz HASP bądź przenieść pliki SoftHASP.

Przeniesie klucza wirtualnego z jednego komputera na drugi wymaga usunięcia go z pierwotnej instalacji i dopiero później aktywacji na nowym komputerze po zainstalowaniu Comarch ERP Menadżer Kluczy. Bez usunięcia klucza wirtualnego z pierwotnego komputera nie będzie możliwa jego aktywacja w nowym środowisku.
W przypadku braku dostępu do komputera, gdzie był aktywowany klucz wirtualny, bądź gdy nie ma on połączenia z Internetem prosimy o kontakt z Asystą Comarch w celu resetu ustawień przenoszonego klucza wirtualnego.

Praca z kluczami HASP

Po podłączeniu klucza HASP do komputera należy odczekać kilkanaście do kilkudziesięciu sekund w celu zainstalowania klucza w systemie. Następnie w celu aktywacji klucza w Menadżerze Kluczy wymagany jest restart usługi Menadżera Kluczy.

Praca z wieloma kluczami

Od wersji 2013.3.1 Comarch ERP Optima i Comarch ERP XL oraz od wersji 2015.0.1 Comarch ERP Altum wprowadzono możliwość pracy z wieloma kluczami zawierającymi moduły tej samej aplikacji.

Może to być klucz HASP oraz klucze wirtualne lub same klucze wirtualne. Każdy klucz tworzy osobną pulę modułów, ilości modułów nie sumują się pomiędzy kluczami. Poszczególne pule są identyfikowane poprzez numer danego klucza, dlatego w Comarch ERP Optima oraz w Detalu w polu serwer klucza po nazwie serwera SQL oraz dwóch dwukropkach „::” dodawany jest numer klucza, jeżeli chcemy pobierać moduły z określonej puli.

W przypadku Pulpitu Menadżera, serwer SQL na którym zainstalowany został Menadżer Kluczy oraz numer klucza podawany jest w pliku appSettings.config, który znajduje się w katalogu programu, domyślnie C:\inetpub\wwwroot\pulpitm\.

Uwaga
 

  • Menadżer Kluczy obsługuje tylko jeden klucz HASP podłączony do komputera.
  • Jeżeli w Menadżerze Kluczy aktywowane są dwa klucze, przy czym tylko jeden z nich zawiera moduły dla Comarch ERP Optima, a drugi  moduły dla Pulpitu Menadżera lub Comarch ERP e-Sklep oraz oba klucze zostały wygenerowane dla tego samego kontrahenta to w Comarch ERP Optima oraz Detalu, w polu serwer klucza nie trzeba wskazywać numeru klucza, wystarczy podać samą nazwę serwera SQL lub zostawić puste pole jeżeli Menadżer Kluczy został zainstalowany na tym samym serwerze SQL co bazy danych. Tak samo jest w przypadku Pulpitu Menadżera, w którym również nie trzeba podawać numeru klucza.

Jeżeli w Menadżerze Kluczy zostanie aktywowany więcej niż jeden klucz to na zakładkach Dostępne moduły oraz Pobrane moduły pojawia się dodatkowa lista rozwijana: Wybierz klucz, gdzie można wskazać, dla którego klucza mają być wyświetlane informacje. Na liście jako pierwszy jest numer klucza, a za nim w nawiasach kwadratowych jest identyfikator Klienta, którym jest NIP firmy lub akronim firmy.

Funkcjonalność obsługi wielu kluczy może być wykorzystywana również w przypadku kilku firm, które chcą korzystać z jednego Menadżera Kluczy.

Interfejs WWW dla wielu kluczy

Wywołanie w przeglądarce adresu http://localhost:5150 pozwoli na wyświetlenie informacji o dostępnych i pobranych modułach z poziomu interfejsu www, gdy aktywowany jest jeden klucz. Jeżeli w Menadżerze Kluczy aktywowany jest więcej niż jeden klucz, wówczas aby wyświetlić informacje poprzez interfejs www należy podać numer jednego z aktywowanych kluczy po ukośniku w adresie: http://localhost:5150/nr_klucza, np. jeżeli jeden z kluczy ma numer 5000000107, wówczas w celu wyświetlenia stanu modułów dla niego należy wpisać w przeglądarce adres http://localhost:5150/5000000107.

Weryfikacja NIP

Od 1 lipca 2015 dla nowych Klientów Comarch ERP Optima, a od 1 września 2015 roku dla dotychczasowych Klientów Comarch ERP Optima zostanie uruchomiona funkcja weryfikacji NIP. Oznacza to przejście na klucze Firmowe i klucze Wielofirmowe. Poniżej lista wszystkich typów kluczy.

Mechanizm weryfikacji

Weryfikacja NIP aktywna jest tylko dla kluczy firmowych i wielofirmowych. W przypadku Comarch ERP Optima przy odpytaniu Menadżera Kluczy porównywany jest NIP z pieczątki firmy, z numerem NIP zapisanym w kluczu. Jeżeli numery są zgodne, program uruchamia się i pozwala na normalną pracę. Jeżeli natomiast numery nie są zgodne, wyświetlony zostanie odpowiedni komunikat o niezgodności numerów NIP i krokach, które należy podjąć. Comarch ERP Optima umożliwia w takiej sytuacji zmianę numeru NIP przy wykorzystaniu logowania serwisowego lub podanie poprawnego adresu serwisu klucza HASP na oknie logowania. Oczywiście zmiana NIP musi być zgodna z warunkami gwarancji, to znaczy możemy użyć numeru NIP, do którego mamy prawo. Więcej informacji dotyczących weryfikacji można znaleźć w dokumentacji do poszczególnych aplikacji, które współpracują z Menadżerem Kluczy.

Praca na klastrze SQL

Wprowadzenie

Konfiguracja Menadżera Kluczy na klastrze SQL pozwala na zwiększenie dostępności tej usługi. Przełączenie klastra na nowy węzeł powoduje udostępnienie modułów w Menadżerze Kluczy na nowym, aktywnym węźle. Użytkownicy aplikacji ERP pobierającej moduły po przelogowaniu mogą normalnie pracować bez dodatkowych zmian i konfiguracji. Funkcjonalność przekazywania modułów pomiędzy węzłami klastra dostępna jest tylko dla kluczy wirtualnych, klucze HASP nie są obsługiwane w ten sposób.

Przed przystąpieniem do wykonywania instrukcji należy przygotować klaster windows oraz uruchomić na nim klastrowaną usługę SQL.

Instrukcja konfiguracji Menadżera Kluczy w środowisku klastra SQL

Poniższe kroki należy wykonać na każdym węźle klastra:

1. Zainstalować Menadżer Kluczy

2. Konfiguracja po stronie Menadżera Kluczy z poziomu zakładki Zaawansowane 

  • Zaznaczyć parametr Instalacja klastrowa
  • Podać nazwę klastra SQL
  • Nazwę klastra SQL można sprawdzić w narzędziu zarządzania klasterem (Failover Cluster Manager)

3. Ustawienia usługi Menadżera Kluczy – Zarządzanie kluczami produktów Comarch ERP 

  • Założyć domenowe konto, na którym będzie działać usługa Menadżera Kluczy. Proponowana nazwa konta to domena\ComarchMKUser
  • Dodać konto domena\ComarchMKUser do grupy administratorzy na komputerach, które są węzłami klastra
  • Ustawić konto domena\ComarchMKUser jako konto, na którym działa usługa Menadżera Kluczy. W tym celu należy uruchomić przystawkę services.msc

We właściwościach usługi „Zarządzanie kluczami produktów Comarch ERP” na zakładce Logowanie ustawić utworzone wcześniej konto i podać hasło.

  • Na zakładce Ogólne zmienić typ uruchomienia usługi z „Automatyczny” na „Automatycznie (opóźnione uruchomienie)”
  • Nadanie uprawnień po stronie serwera SQL. Zalogować się do klastrowanej usługi SQL
    i wykonać poniższy skrypt:

Po wykonaniu kroków 1-3 na wszystkich węzłach należy wykonać restart usługi Menadżera Kluczy.

4. Dodanie kluczy wirtualnego na każdym z węzłów klastra.

Na wszystkich węzłach dodajemy ten sam klucz (klucze).

Zasada działania

W klastrze pracy awaryjnej Windows mamy węzły, którymi są serwery tworzące klaster. Tylko jeden
z węzłów w danym momencie jest aktywny, pozostałe są nieaktywne. Do usługi klastrowanej, jaką jest np. SQL Server łączymy się poprzez jej nazwę. Pod tą nazwą dostępny jest aktywny w danym momencie węzeł klastra. Moduły w Menadżerze Kluczy znajdują się na aktywnym węźle, na pozostałych węzłach wyświetlana jest informacja o nieaktywności węzła i nie ma modułów do pobrania.

Na aktywnym węźle klastra w kolumnie stan powinien wyświetlać się komunikat: Aktywny. Natomiast na nieaktywnym węźle w kolumnie stan mamy: Nieaktywny, bądź jeżeli moduły jeszcze nie były pobierane to w kolumnie stan będzie komunikat: Moduły nie były jeszcze pobierane.

W momencie przełączenia klastra nowy węzeł staje się aktywny i na nim udostępniane są moduły. Uprzednio aktywny węzeł przechodzi w tryb nieaktywny, co za tym idzie klucz w Menadżerze na tym węźle dezaktywuje się i przestaje udostępniać moduły.

 




Ćwiczenie dodatkowe: budowanie prostych filtrów

Cel ćwiczenia: utworzenie filtra przy pomocy Konstruktora filtra.

Aby szybko odnaleźć dokument np. w Rejestrach VAT, Zapisach Kasowych/Bankowych czy Preliminarzu, znając jego numer, wystarczy w polu Filtr wpisać numer faktury (lub jego część)

  1. Jeżeli pinezka (widoczna obok ikony filtrowania) jest włączona, zmiany będą widoczne od razu.
  2. Jeżeli pinezka jest wyłączona , po wpisania poszukiwanego fragmentu należy kliknąć przycisk . Na liście zostaną wyświetleni wyłącznie pracownicy spełniający zadane kryterium.

Bezpośrednio w polu Filtr można wpisywać również nazwę kontrahenta czy kwotę – program zawęzi listę dokumentów do tych, które spełniają warunek zawarty w filtrze. Przy pomocy Konstruktora filtra , można natomiast tworzyć bardziej zaawansowane zapytania.

Filtr na zapisach kasowych/bankowych

W tym ćwiczeniu zbudowaliśmy schemat księgowy dla raportów kasowych/bankowych, który wykorzystuje konto przeciwstawne na zapisach kasowych/bankowych. Aby mieć pewność, że na każdym zapisie KP/KW, pole Konto przeciwstawne, zostało wypełnione, można użyć odpowiedniego filtra. Filtr będzie zawężał listę zapisów danego raportu do tych, na których pole Konto przeciwstawne jest puste. Aby zbudować taki filtr należy:

  1. Wejść do menu Kasa/Bank/ Zapisy kasowe/bankowe, a następnie kliknąć na ikonę Konstruktora filtra,
  2. W polu Nazwa wpisać np.: Brak konta przeciwstawnego,
  3. Na zakładce Ogólne, obok domyślnego operatora Oraz wcisnąć przycisk aby dodać warunek.
  4. W warunku kliknąć na domyślnie podstawione pierwsze pole z bazy danych – pojawi się lista dostępnych pól, po których można filtrować zapisy,
  5. Z listy wybrać: Bzp_KontoPrzeciwstawneKonto przeciwstawne dla potrzeb prostych księgowań,
  6. Po kliknięciu na domyślnie wyświetlany operator wybieramy z listy operator: Jest puste,
  7. Następnie zatwierdzamy całą formatkę Konstruktor filtra.

Aby wypróbować działanie filtra, w rejestrze PKO i raporcie: RKB/1/20XX/PKO, można dodać dwa dokumenty: w jednym wypełniając pole Konto przeciwstawne, a w drugim nie, a następnie użyć filtra wybierając go z listy rozwijanej dostępnej w polu Filtr. Filtr wyświetli zapis, który nie ma wypełnionego pola Konto przeciwstawne.

Filtr w Rejestrach VAT

Dla firm rozliczających VAT wg struktury zakupów przydatny może być filtr, który wyszuka dokumenty oznaczone jako „Sprzedaż detaliczna”. Dlatego też zdefiniujemy filtr złożony wykorzystując Konstruktor filtra.

  1. Otwieramy menu Rejestry VAT/ Rejestry VAT, wybieramy Rejestr sprzedaży, podrejestr SPRZEDAŻ.
  2. Klikamy na ikonę Konstruktora filtra .
  3. W polu Nazwa wpisujemy: Sprzedaż detaliczna,
  4. Na zakładce Ogólne, obok domyślnego operatora Oraz wciskamy przycisk aby dodać warunek.
  5. W warunku klikamy na domyślnie podstawione pierwsze pole z bazy danych – pojawi się lista dostępnych pól, po których można filtrować faktury,
  6. Z listy wybieramy VaN_Detal – Transakcja detaliczna,
  7. Po kliknięciu na domyślnie wyświetlany operator wybieramy Jest równe,
  8. Po kliknięciu w polu <wpisz wartość> podajemy wartość 1,
  9. Na zakładce Zaawansowane pojawiło się następujące wyrażenie: VaN_Detal=1
  10. Zatwierdzamy filtr ikoną . Opcja 1 oznacza, że dana transakcja jest transakcją detaliczną. Wśród wprowadzonych dokumentów w trakcie ćwiczeń nie została zarejestrowana żadna operacja tego typu, stąd po uruchomieniu filtra lista dokumentów w rejestrze jest pusta (dokumenty mają pole VaN_Detal=0).

Uwaga
Filtr domyślnie zapisywany jest jako filtr Użytkownika czyli będzie widoczny tylko na tym stanowisku komputerowym, na którym został stworzony. Aby z danego filtra mogli korzystać użytkownicy również na innych stanowiskach, należy w Konstruktorze filtra, na zakładce Opcje zaznaczyć typ filtra: Globalny. Filtr można skasować z listy, która pojawi się po naciśnięciu klawisza <Ctrl> na klawiaturze i kliknięciu na ikonę konstruktora filtra.

Uwaga
Listy zapisów posiadają predefiniowane filtry globalne. Można je zobaczyć rozwijając drop-down obok pola Filtr lub trzymając klawisz <Ctrl> i jednocześnie klikając myszką w Konstruktor filtra.




Ćwiczenie: Ewidencja środków trwałych

Cel ćwiczenia: wprowadzenie środka trwałego do programu

Dodajemy środek trwały do ewidencji środków trwałych: komputer na podstawie faktury nr FZ 15/2011

1. Aby wprowadzić do bazy danych nowy środek do ewidencji, należy otworzyć listę Ewidencja środków trwałych z menu głównego: Księgowość/ Ewidencja środków trwałych.

2. Z poziomu zakładki Środki trwałe wybieramy grupę środków trwałych: KOMPUTERY.

3. Dodajemy nowy środek trwały. Wypełniamy kolejno dane środka trwałego.

  • Zakładka Ogólne:
    • Numer inwentarzowy: K1/2014
    • Kod kreskowy: naciskamy na przycisk Kod kreskowy, pole uzupełnia się automatycznie na podstawie numeru inwentarzowego
    • Nazwa: Komputer
    • po wciśnięciu przycisku Historia osób odpowiedzialnych na zakładce Osoby i miejsca w sekcji Osoba odpowiedzialna ikoną Plusa dodajemy osobę odpowiedzialną wybierając z listy pracowników: Kowalska Zofia
    • po wciśnięciu przycisku Historia miejsc użytkowania na zakładce Osoby i miejsca w sekcji Miejsce użytkowania ikoną  dodajemy lokalizację wybierając ze słownika miejsc użytkowania: Kraków
    • Data zakupu, data przyjęcia do używania, początek amortyzacji, wartość początkowa: wypełniają się automatycznie po wpisaniu danych dokumentu na zakładce Dokumenty
  • Zakładka Dokumenty:
    • Dodajemy dokument: klikamy przycisk strzałki obok ikony Dodaj, wybieramy opcję Bez wskazania dokumentu i wpisujemy numer dokumentu FZ 15/2014, data 2014.12.29, kwota: 5000 zł
  • Zakładka Amortyzacja:
    • Metoda amortyzacji: liniowa
    • Stawka amortyzacji: 30%
    • Współczynnik: 1
    • Wartość netto (początkowa): 5000 zł

Program wymaga, aby na formularzu dodania nowego środka bezwzględnie wypełnione były pola Grupa, Numer inwentarzowy i Nazwa. Jeżeli którekolwiek z tych pól jest niewypełnione, wówczas program nie pozwoli zatwierdzić formularza.

4. Zatwierdzamy formularz.

Uwaga
Numer inwentarzowy musi być unikalny, tzn. program nie pozwoli dodać dwóch środków trwałych o identycznym numerze.

Dodajemy środek trwały do ewidencji środków trwałych na podstawie faktury z rejestru zakupów VAT 

1. Wprowadzamy samochód Ford na podstawie faktury wprowadzonej wcześniej do rejestru VAT (faktura numer: FZ 4/20XX).
2. Aby wprowadzić do bazy danych nowy środek do ewidencji, należy otworzyć listę Ewidencja środków trwałych z menu głównego: Księgowość/ Ewidencja środków trwałych.
3. Z poziomu zakładki Środki trwałe wybieramy grupę środków trwałych: SAMOCHODY.
4. Dodajemy nowy środek trwały. Wypełniamy kolejno dane środka trwałego.

  • Zakładka Ogólne:
    • Numer inwentarzowy: S1/20XX
    • Kod kreskowy: naciskamy na przycisk Kod kreskowy, pole uzupełnia się automatycznie na podstawie numeru inwentarzowego
    • Nazwa: Ford Focus
    • po wciśnięciu przycisku Historia osób odpowiedzialnych na zakładce Osoby i miejsca w sekcji Osoba odpowiedzialna ikoną  dodajemy osobę odpowiedzialną wybierając z listy pracowników: Wierzbicki Krzysztof
    • po wciśnięciu przycisku Historia miejsc użytkowania na zakładce Osoby i miejsca w sekcji Miejsce użytkowania ikoną  dodajemy lokalizację wybierając ze słownika miejsc użytkowania: Warszawa
    • Data zakupu, data przyjęcia do używania, początek amortyzacji, wartość początkowa: wypełniają się automatycznie po wskazaniu dokumentu na zakładce Dokumenty
  • Zakładka Dokumenty:
    • Dodajemy dokument: klikamy ikonę Dodaj i wybieramy z listy faktur z rej. VAT dokument FZ 4/20XX
  • Zakładka Amortyzacja:
    • Amortyzacja: zaznaczamy: Różna amortyzacja bilansowa i kosztowa
    • Stawka amortyzacji: 20%
    • Współczynnik: 1
    • metoda: liniowa
    • Wartość netto kosztowa: 40 000 zł
    • Wartość netto bilansowa: 52 000 zł

Program wymaga, aby na formularzu dodania nowego środka bezwzględnie wypełnione były pola Grupa,  Numer inwentarzowy i Nazwa. Jeżeli którekolwiek z tych pól jest niewypełnione, wówczas program nie pozwoli zatwierdzić formularza.

5. Zatwierdzamy formularz.

Generowanie planu amortyzacji

1. Wygenerowanie na ekran planu amortyzacji za bieżący okres obrachunkowy dla wszystkich środków trwałych. Na liście środków trwałych:

  • wybieramy Grupa: wszystkie
  • zaznaczamy obydwie pozycje na liście

2. Generowanie planu amortyzacji uruchamiamy przyciskiem Generacja planu amortyzacji

3. Po wygenerowaniu planu amortyzacji program wyświetli informację oraz plan amortyzacji, który można wydrukować klikając na ikonę drukarki.

Generowanie odpisów amortyzacyjnych

1. Aby wygenerować odpisy amortyzacyjne na liście środków trwałych:

  • wybieramy Grupa: wszystkie
  • zaznaczamy obydwie pozycje na liście

2. Generujemy amortyzację za pomocą ikony Generacja amortyzacji

3. W parametrach generacji odpisów wpisujemy miesiąc: 01 rok: 20XX i zatwierdzamy

4. Odpisy zostały wygenerowane tylko dla środka K1/2014 (ponieważ początek amortyzacji dla środka trwałego S1/20XX to 20XX-02-01 – odpisy dla tego środka będą generowane od lutego)

5. Amortyzacja będzie widoczna z menu Księgowość/ Dokumenty środków trwałych:

  • miesiąc: 01
  • typ dokumentów: amortyzacja

Z tego poziomu możliwe jest zaksięgowanie amortyzacji za pomocą ikony Księguj. Wcześniej należy zdefiniować schemat księgowy w menu Księgowość/ Inne/ Schematy księgowań typ schematu: Amortyzacja s.t.

Uwaga
Moduł Środki Trwałe współpracujący z Księgą Handlową wymaga zdefiniowania w konfiguracji Firma/ Księgowość/ Okresy obrachunkowe okresów obrachunkowych, dla których prowadzona będzie ewidencja środków trwałych. Jeśli okres obrachunkowy został zdefiniowany dla księgowości kontowej, nie ma potrzeby wprowadzania dodatkowych ustawień w konfiguracji dla księgi inwentarzowej. O tym, który okres będzie wyświetlany w module ST jako bieżący decyduje data bieżąca. Można ją zmieniać z poziomu Narzędzia/ Data bieżąca.




Ćwiczenie: Zaliczka na PIT-36/PIT-36L

Cel ćwiczenia: wyliczenie zaliczek na deklarację PIT-36/PIT-36L na podstawie wprowadzonych wcześniej danych.

W celu przeliczenia zaliczek na PIT-36/PIT-36L konieczne jest uzupełnienie danych w konfiguracji, wprowadzenie danych o wspólnikach oraz podpięcie odpowiednich kont księgowych do gałęzi zestawienia systemowego PIT-36.

Dane o nazwie firmy uzupełniliśmy w ćwiczeniu 4.2, PODLINKOWAĆ informacje na temat formy płatności deklaracji oraz stawek pozostawiamy ustawione domyślnie w konfiguracji. 

Wprowadzamy wspólnika

1. W celu wprowadzenia danych o wspólnikach z menu Ogólne/ Inne wybieramy Właściciele, a następnie dodajemy wspólnika:

  • Akronim: KN
  • Nazwisko: Nowiński
  • Imię: Ksawery
  • Data urodzenia: 1972-04-28
  • NIP: 944-107-67-35
  • Województwo: Małopolskie, Powiat/Gmina: Kraków
  • Adres: 30-776 Kraków, ul. Akacjowa 5/7
  • Na zakładce Szczegółowe, w polu Urząd Skarbowy, wybieramy z listy Urząd Skarbowy Kraków – Stare Miasto

2. Klikamy na przycisk Kwoty deklaracji , otrzymujemy formatkę kwot deklaracji PIT-36 (dawniej PIT-5) dla danego wspólnika za poszczególne miesiące. Dodajemy kwoty deklaracji

  • miesiąc: 01
  • na zakładce PIT-36 w pozycji Odliczenia od dochodu: Składki na ubezpieczenie społeczne wpisujemy: 502,56
  • na zakładce PIT-36 w pozycji Odliczenia od podatku: Składka na ubezpieczenie zdrowotne wpisujemy 141,21.
  • Zakładka PIT-36L – jeżeli podatnik rozlicza się wg podatku liniowego należy zaznaczyć parametr
  • na zakładce Działalność gospodarcza automatycznie uzupełniły się pola dot. działalności (Konfiguracja/Firma/Dane firmy/PIT-36,PIT-36L), należy wpisać jedynie udziały, wpiszmy 100/100 czyli 100%.
  • uzupełniamy dane dla drugiej działalności gospodarczej: Nazwa:H.U. ŚWIATOPEŁEK, NIP: 333-333-33-33, REGON: 35002585, Adres: ul. Zielona 20, 34-400 Wrocław, Przychody: 10 000,00, Koszty: 1 000,00, Udziały: 1/2.
  • na zakładce Najem wpisujemy przychody z najmu kamienicy przy ulicy Krakowskiej: Najem: Kamienica ul. Krakowska 123, Adres: ul. Krakowska 123, 31-322 Kraków, Przychody: 750,00, Koszty: 150,00, Udział: 1/3.

3. Zatwierdzamy formularz kwot deklaracji miesiąca bieżącego, a następnie zamykamy formularz Lista kwot deklaracji właściciela.

4. Na koniec zatwierdzamy cały formularz danych wspólnika: wspólnik Ksawery Nowiński pojawił się na liście właścicieli.

 

Definiujemy gałęzie zestawienia PIT-36/PIT-36L

1. Z menu Księgowość wybieramy Zestawienia księgowe zakładka Systemowe. Mamy tam zdefiniowane gałęzie zestawienia PIT-36, pod które należy podpiąć odpowiednie konta księgowe. Korzystając z Konfiguratora bazy danych i generując wzorcowy plan kont dla typu podmiotu: osoba fizyczna, zestawienie systemowe PIT-36 posiada już podpięte odpowiednie konta księgowe. Użytkownik powinien jednak sprawdzić czy konta są podpięte prawidłowo zwłaszcza wtedy, gdy nastąpiła modyfikacja wzorcowego planu kont.

Wyliczenie zaliczki na deklarację PIT-36/PIT-36L

1. Z menu Księgowość wybieramy Zaliczki na PIT-36

  • dodajemy deklarację
  • wybieramy: miesiąc 01
  • wybieramy wspólnika Ksawery Nowiński (klikając na przycisk Właściciel i wybierając go z listy)
  • zaznaczamy parametr Uwzględniać zapisy w buforze,
  • ikoną Pioruna przeliczamy deklarację.
  • zatwierdzamy deklarację

2. W module Kasa/Bank pojawia się planowana płatność związana z wyliczoną deklaracją. Powstała w rejestrze PKO, ponieważ w Konfiguracji Firmy/ Księgowość/ Deklaracje jako Płatność dla deklaracji zdefiniowaną mamy formę przelew (powiązaną z rejestrem PKO).




Ćwiczenie: Zestawienia księgowe

Cel ćwiczenia: poznanie mechanizmu tworzenia oraz generowania zestawień księgowych na przykładzie bilansu firmy.

Definiujemy nagłówek zestawienia:

1. Otwieramy menu Księgowość/ Zestawienia księgowe.


2. Dodajemy nowe zestawienie.
3. Pojawia się okno nagłówka zestawienia, w którym na zakładce Ogólne wprowadzamy:

  • Symbol – BILANS2
  • Nazwa – BILANS FIRMY
  • Opis – Bilans firmy – ćwiczenia
  • zaznaczamy parametr Uwzględniać zapisy w buforze
  • wybieramy Schemat numeracji : –-, A, X, 1 dla czterech kolejnych poziomów

4. Na zakładce Kolumny dodajemy dwie kolumny:

  • I/ Nazwa – Początek okresu
  • Okres – Bilans otwarcia
  • II/ Nazwa – Koniec okresu
  • Okres – Bieżący okres

5. Zdefiniowane parametry zapisujemy za pomocą ikony Zapisz zmiany.

 

Definiujemy elementy zestawienia księgowego

1. Przyciskiem  przechodzimy na listę gałęzi:

  • dodajemy pierwszą pozycję zestawienia (ikoną plusa lub klawiszem <Ins>): Nazwa: Aktywa
  • zapisujemy przyciskiem Zapisz (każdorazowo musimy zapisać zdefiniowaną pozycję).

2. Dopisujemy pozycję podrzędną do Aktywów używając przycisku , który związany jest z ikoną . Z rozwiniętego podmenu wybieramy Dodaj pozycję na następnym poziomie i wprowadzamy:

  • Nazwa – Aktywa trwałe
  • Sumowanie ze znakiem – +

3. Ustawiamy się na pozycji Aktywa trwałe i analogicznie jak w pkt. 2. dodajemy pozycję podrzędną do Aktywów trwałych:

  • Nazwa – Wartości niematerialne i prawne
  • Sumowanie ze znakiem – +

4. Wprowadzamy gałąź równorzędną do Wartości niematerialnych i prawnych, a podrzędną do Aktywów trwałych, ustawiając się na Wartościach niematerialnych i prawnych i wykorzystując ikonę Dodaj:

  • Nazwa – Rzeczowe aktywa trwałe
  • Sumowanie ze znakiem – +

5. Uzupełniamy zestawienie o gałęzie najniższego poziomu dla pozycji Rzeczowe aktywa trwałe.
6. Pierwszą z nich wprowadzamy przez ikonę i rozwijane przez nią podmenu, z którego wybieramy Dodaj pozycję na następnym poziomie:

  • Nazwa – Grunty własne
  • Sumowanie ze znakiem – +

7. Kolejne przez ustawienie się na pozycji Grunty własne lub na innych pozycjach równorzędnych i wykorzystując przycisk Dodaj:

  • I/ Nazwa – Budynki i budowle
  • Sumowanie ze znakiem – +
  • II/ Nazwa – Urządzenia techniczne i maszyny
  • Sumowanie ze znakiem – +
  • III/ Nazwa – Środki transportu
  • Sumowanie ze znakiem – +

Podpinamy definicję do pozycji zestawienia księgowego

  1. Za pomocą ikony , lub przez dwukrotne kliknięcie lewym klawiszem myszy edytujemy pozycję zestawienia Urządzenia techniczne i maszyny
  2. Wybieramy przycisk  uruchamiający kreator wyrażenia
  3. W polu Łącznik akceptujemy znak „+”
  4. Cyfrę 1,00 pozostawiamy w polu współczynnik (wartość wyrażenia zostanie przemnożona przez 1)
  5. Klikamy na przycisku Kwota i z podmenu wybieramy Funkcje kont.
  6. Kursorem ustawiamy się na pozycji Saldo Wn, akceptujemy ją przez kliknięcie lewym klawiszem myszy.
  7. Pojawi się plan kont. Podświetlamy właściwe konto księgowe (011-2) i akceptujemy przyciskiem . Konto będące argumentem funkcji księgowej pojawi się automatycznie w polu Argument.
  8. Aby wyrażenie zostało zapamiętane należy kliknąć na ikonie . Jego treść pojawi się w górnym polu zatytułowanym Kwota @SaldoWn (011-2)
  9. W celu odjęcia Salda Ma konta 071-2, w polu łącznik wybieramy znak „-”
  10. Akceptujemy cyfrę 1,00 w polu współczynnik
  11. Klikamy na przycisku Kwota, z podmenu wybieramy Funkcje kont.
  12. Kursorem ustawiamy się na pozycji Saldo Ma, akceptujemy ją przez kliknięcie lewym klawiszem myszy.
  13. Z planu kont wybieramy konto 071-2, które pojawi się na formatce definicji wyrażenia jako argument.
  14. Przyciskiem  akceptujemy definicję.
  15. W górnym polu Kwota do pierwszego elementu wyrażenia zostaje dodany drugi.
  16. Otrzymujemy następującą definicję wyrażenia @SaldoWn(011-2)-@SaldoMa(071-2)
  17. Ostateczna akceptacja wyrażenia odbywa się przez wybranie ikony  i powrót do formatki Pozycja zestawienia, którą zatwierdzamy.
  18. Przyciskiem  wycofujemy się do formatki z listą zestawień księgowych.

Generujemy zestawienie księgowe

  1. Ikoną Przelicz  wybrane zestawienie wywołujemy obliczenie zestawienia i wyniki są prezentowane na ekranie. Z tego poziomu istnieje możliwość wydruku zestawienia lub eksportu do Excela.
  2. Wycofujemy się z prezentowanych wyników. Ponownie podglądamy wyniki przeliczonego wcześniej zestawienia (w kolumnie Data obliczenia zestawienia widoczna jest data przeliczenia) przez użycie przycisku Wyniki zestawienia.

Uzupełniamy istniejące zestawienie księgowe w związku modyfikacją wzorcowego planu kont

  1. W Ćwiczeniu dodaliśmy do wzorcowego planu kont wygenerowanego przez Konfigurator bazy danych, konto 233 Rozrachunki ze zleceniobiorcami. W związku z tym, że jest to konto, które wchodzi do zestawienia: BILANS FIRMY, należy je dodać w odpowiedniej pozycji. Dodajmy więc saldo Debet tego konta do gałęzi AKTYWÓW B.II.2.c Należności od pozostałych jednostek inne, natomiast Saldo Kredyt do gałęzi PASYWÓW B.III.2.h Zobowiązania z tytułu wynagrodzeń.
  2. W menu Księgowość/ Zestawienia księgowe, na zakładce Ogólne podświetlamy zestawienie o symbolu: BILANS FIRMY. Za pomocą  ikony edytujemy zestawienie, ustawiamy kursor na pozycji AKTYWÓW B.II.2.c i edytujemy pozycję za pomocą ikony . Klikamy w przycisk , następnie Funkcje kont/Saldo Wn  i wybieramy konto 233. Zatwierdzamy formatkę.
  3. Ustawiamy kursor na gałęzi PASYWÓW B.III.2.h, edytujemy gałąź. Klikamy w przycisk , następnie Funkcje kont/Saldo Ma i wybieramy konto 233. Zatwierdzamy formatkę.
  4. Za pomocą ikony  wycofujemy się z formularza pozycji zestawienia.
  5. W ćwiczeniu dotyczącym modyfikacji planu kont dodaliśmy również konto 227, które należy podpiąć pod odpowiednie gałęzie zestawienia BILANS FIRMY.



Ćwiczenie: schematy księg. – wzorzec dla księgowania listy płac

Cel ćwiczenia: stworzenie automatycznych wzorców księgowań listy płac wygenerowanej w module Kadry i Płace. Załóżmy że schemat księgowania listy płac w firmie NOVA wygląda następująco

Lp.Konto WnKonto MaKwotaWarunek
1431231Bruttobez kwoty zasiłków, pracownicy etatowi
2431233Bruttopracownicy na umowę-zlecenie
3231227-51Składki na ub. społeczne płacone przez pracownika
4231227-52Składki na ub. zdrowotne
5445227-51Składki na ub. społeczne płacone przez firmę
6445227-53FP i FGŚP
7231220Podatek

1. Z menu Księgowość wybieramy Inne/ Schematy księgowe, a następnie typ schematu: Lista płac.

2. Dodajemy schemat ikoną , definiujemy nagłówek:

  • Symbol: LP
  • Nazwa: Lista płac
  • Dziennik: INNE
  • Księgowanie przez bufor
  • Data księgowania – domyślnie zaznaczony parametr Pobierz datę księgowania z konfiguracji
  • Opis: Nr listy płac (@Dokument)

3. Dodajemy pierwszą pozycję schematu przyciskiem , która będzie księgowała kwotę brutto dla pracowników etatowych:

  • Konto Wn: 431, Konto Ma: 231, podział na słowniki: Podmioty,
  • Kwota /Kwota/ Suma elemetrów wypłat (@WynagrodzenieBrutto),
  • Opis: Nr wypłaty (@WyplataNr)
  • Warunek:
    • uruchamiamy Kreator pozycji schematu ,
    • wybieramy: Funkcja/ Nr listy płac
    • Operator: zaczyna
    • w polu Wartość wpisujemy: E (symbol numeru listy płac dla pracowników etatowych to E np. E/20xx/01/0001)
    • zatwierdzamy wyrażenie oraz warunek, który powinien wyglądać następująco: @Dokument LIKE 'E%’
  • zapisujemy pozycję schematu przyciskiem dyskietki .

4. Dodajemy drugą pozycję schematu, która będzie księgowała kwotę brutto dla pracowników zatrudnionych na umowę zlecenie:

  • Konto Wn: 431, Konto Ma: 233, podział na słowniki: Podmioty,
  • Kwota /Kwota/ Suma elemetrów wypłat (@WynagrodzenieBrutto),
  • Opis: Nr wypłaty (@WyplataNr)
  • Warunek:
    • uruchamiamy Kreator pozycji schematu ,
    • wybieramy: Funkcja/ Nr listy płac
    • Operator: zaczyna
    • w polu Wartość wpisujemy: U (symbol numeru listy płac dla pracowników zatrudnionych na umowę zlecenie to U np. U/20xx/01/0001)
    • zatwierdzamy wyrażenie oraz cały warunek, który powinien wyglądać następująco:
      @Dokument LIKE 'U%’
  • zapisujemy pozycję schematu przyciskiem Zapisz .

5. Dodajemy trzecią pozycję schematu:

  • Konto Wn: 231, Konto Ma: 227-51, podział na słowniki: Podmioty,
  • Kwota /Składki ubezpieczonego/ Emerytalna, Rentowa, Chorobowa (@ZUSEmerPrac + @ZUSRentPrac + @ZUSChorPrac)
  • Opis: Nr wypłaty (@WyplataNr),
  • Warunek pozostawiamy pusty,
  • zapisujemy pozycję schematu przyciskiem Zapisz .

6. Dodajemy czwartą pozycję schematu:

  • Konto Wn: 231, Konto Ma: 227-52, podział na słowniki: Podmioty,
  • Kwota /Składki ubezpieczonego/ Zdrowotna razem (@UbZdrowPrac)
  • Opis: Nr wypłaty (@WyplataNr),
  • Warunek pozostawiamy pusty.
  • zapisujemy pozycję schematu przyciskiem Zapisz .

7. Dodajemy piątą pozycję schematu:

  • Konto Wn: 445, Konto Ma: 227-51, podział na słowniki: brak,
  • Kwota /Składki płatnika / Emerytalna, Rentowa, Wypadkowa (@ZUSEmerFirma + @ZUSRentFirma + @ZUSWypadFirma)
  • Opis: Nr listy płac (@Dokument),
  • Warunek pozostawiamy pusty.
  • zapisujemy pozycję schematu przyciskiem Zapisz .

8. Dodajemy szóstą pozycję schematu:

  • Konto Wn: 445, Konto Ma: 227-53, podział na słowniki: brak,
    • uruchamiamy kreator definicji kwoty za pomocą ikony ,
    • w polu współczynnik wpisujemy 0,0245,
    • Kwota/ Podstawa /FP,
    • za pomocą ikony plusa zatwierdzamy definicję kwoty (@PodstawaFP*0.0245),
    • wybieramy łącznik „+”, współczynnik 0,001, Kwota: Podstawa/ FGŚP i zatwierdzamy (@PodstawaFP*0.0245 + @PodstawaFGSP*0.001),
    • następnie zatwierdzamy całą definicję kwoty ikoną Zapisz ,
  • Opis: Nr listy płac (@Dokument),
  • Warunek pozostawiamy pusty.
  • zapisujemy pozycję schematu przyciskiem .

9. Dodajemy siódmą pozycję schematu:

  • Konto Wn: 231, Konto Ma: 220, podział na słowniki: Podmioty,
  • Kwota /Kwota/ Podatek (@Zaliczka)
  • Opis: Nr wypłaty (@WyplataNr),
  • Warunek pozostawiamy pusty.
  • zapisujemy pozycję schematu przyciskiem Zapisz .

Schemat jest gotowy – można nim zaksięgować listy płac (etatową i umów zleceń) wygenerowane w module Kadry i Płace w ćwiczeniach dla tego modułu.




Ćwiczenie: Ewidencja VAT

Cel ćwiczenia: wprowadzenie zapisów bezpośrednio do rejestrów VAT

Faktura sprzedaży

1. Dodajemy fakturę sprzedaży towarów dla firmy F.H. ALOZA sp. z o.o. na wartość netto 9 000.00 zł do rejestru SPRZEDAŻ.
2.Otwieramy menu Rejestry VAT/ Rejestry VAT

  • wybieramy rodzaj rejestru Sprzedaż (zakładka pionowa)
  • wybieramy zakładkę poziomą Rejestr VAT
  • wybieramy podrejestr SPRZEDAŻ
  • wskazujemy miesiąc 01

3. Dodajemy nowy zapis:

  • Kontrahent: ALOZA
  • Kategoria: PRZYCHODY (pole wypełnia się automatycznie)
  • Numer dokumentu: FA 9/20XX
  • Data sprzedaży i wystawienia: 20XX-01-14
  • Forma płatności: przelew
  • Termin płatności: 20XX-01-21

4. Fakturę należy rozbić na stawki:

  • netto 23%=6 000zł, VAT 23%=1 380zł, brutto 23%=7 380zł, Towary, Uwzględniać w proporcji
  • netto 8%=2 000zł, VAT 8%= 160zł, brutto 8%=2 160zł, Towary, Uwzględniać w proporcji
  • netto ZW = 1000 zł, Towary, Tylko w mianowniku

5.Zatwierdzamy formularz
6.W module Kasa/Bank, w Preliminarzu płatności pojawia się planowana płatność powiązana z wprowadzoną fakturą sprzedaży. Zdarzenie powstaje w rejestrze PKO (powiązanym z formą płatności przelew) po stronie przychodu (kwota: 10 540,00).

 

Faktura kosztowa

1. Dodajemy fakturę gdzie mamy dwa rodzaje kosztów: od firmy BIUROWIEC sp. z o.o. na wartość netto 250,00 zł, zakup całkowicie związany ze sprzedażą opodatkowaną do rejestru KOSZT.
2. Otwieramy menu Rejestry VAT/ Rejestry VAT

  • wybieramy rodzaj rejestru Zakup (zakładka pionowa)
  • wybieramy zakładkę poziomą Rejestr VAT
  • wybieramy podrejestr KOSZT
  • wskazujemy miesiąc 01

3. Dodajemy nowy zapis:

  • Kontrahent: BIUROWIEC
  • Numer dokumentu: FZ 2/20XX
  • Data wystawienia, wpływu i zakupu: 20XX-01-03
  • Forma płatności: gotówka

4. Fakturę należy rozbić na kategorie:

  • Koszty energii
    • Kategoria: ENERGIA
    • VAT: 23%
    • wartość netto 150 zł
    • Rodzaj: INNE
    • Odliczenia VAT: TAK
  • Koszty wynajmu
    • Kategoria: INNE (USŁUGI OBCE)
    • VAT: 23%
    • wartość netto 100 zł
    • Rodzaj: Inne
    • Odliczenia VAT: TAK

5. Zatwierdzamy formularz
6. W module Kasa/Bank w Preliminarzu płatności pojawia się płatność powiązana z wprowadzoną fakturą kosztową:

  • zdarzenie powstaje w rejestrze KASA (powiązanym z formą płatności gotówka) po stronie rozchodu i znajduje się na liście rozliczonych dokumentów.
  • ponieważ w menu Konfiguracja Firmy/ Kasa/Bank/ Parametry jest zaznaczony parametr Automatyczna generacja kasy dla Rejestrów VAT – automatycznie po zapisaniu faktury gotówkowej, w Zapisach kasowych/bankowych raportu RKB/1/20XX/KASA powstał zapis KW na kwotę brutto faktury 307,50 zł.
  • zapis ma status R, czyli jest rozliczony.

 

Faktura kosztowa: Paliwo

1. Dodajemy fakturę na zakup paliwa, od którego możemy odliczyć 50% podatku VAT.
2. Edytujemy formularz kategorii kosztowej (Ogólne/Kategorie) PALIWO-SAM.OSOBOW.

  • Zaznaczamy parametr: Podziel odliczenia 50%
  • Odliczenia VAT: TAK

3. Otwieramy menu Rejestry VAT/ Rejestry VAT

  • wybieramy rodzaj rejestru Zakup (zakładka pionowa)
  • wybieramy zakładkę poziomą Rejestr VAT
  • wybieramy podrejestr KOSZT
  • wskazujemy miesiąc 01

4. Dodajemy nowy zapis:

  • Kontrahent: CPN
  • Numer dokumentu: FZ 22/20XX
  • Data wpływu, zakupu, wystawienia: 20XX-01-27
  • Forma płatności: gotówka
  • Rozliczyć w deklaracji VAT: 20XX.01

5. Wprowadzamy wartości netto z faktury

  • Kategoria: PALIWO-SAM.OSOBOW.
  • Wartość netto 120 zł
  • Rodzaj: Paliwo
  • Odliczenia VAT: TAK

6. Faktura została podzielona zgodnie z prawem do odliczenia: 50%.

 

Faktura na zakup samochodu

1. Dodajemy fakturę na zakup samochodu osobowego Ford na wartość netto 52,000.00 zł do rejestru TRWAŁE.
2. Do listy kategorii (Ogólne/ Kategorie) dopisujemy nową kategorię ogólną:

  • Typ: Koszty
  • Kod/Opis: Samochody
  • stawka 23%
  • Odliczenia: Tak
  • Rodzaj: Środki transportu
  • zatwierdzamy formularz

3. Otwieramy menu Rejestry VAT/Rejestry VAT

  • wybieramy rodzaj rejestru Zakup (zakładka pionowa)
  • wybieramy zakładkę poziomą Rejestr VAT
  • wybieramy podrejestr TRWAŁE
  • wskazujemy miesiąc 01

4. Dodajemy zapis:

  • Kontrahent: KOLASA
  • Kategoria: Samochody
  • Numer dokumentu: FZ 4/20XX
  • Data wpływu: 20XX-01-22
  • Data zakupu: 20XX-01-17
  • Data wystawienia: 20XX-01-17
  • Forma płatności: przelew
  • Termin płatności: 20XX-01-31

5. Wprowadzamy wartości z faktury:

  • Kategoria: Samochody
  • VAT: 23%
  • Wartość netto: 52 000.00 zł
  • Rodzaj: Środki transportu
  • Odliczenia VAT: TAK

6. Zatwierdzamy formularz
7. W module Kasa/Bank pojawia się planowana płatność powiązana z wprowadzoną fakturą zakupu. Zdarzenie powstaje w rejestrze PKO (powiązanym z formą płatności przelew) po stronie rozchodu (kwota: 63 960,00).

 

Faktura kosztowa: telefon

1. Dodajemy fakturę zakupu: opłata za usługi telekomunikacyjne na wartość netto 500.00 zł, gdzie termin płatności to następny miesiąc (Rozliczenie na deklaracji zgodne z datą płatności miesiąc następny). Koszt ten związany jest ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną (odliczenia VAT – Warunkowo).
2. Otwieramy menu Rejestry VAT/Rejestry VAT

  • wybieramy rodzaj rejestru Zakup (zakładka pionowa)
  • wybieramy zakładkę poziomą Rejestr VAT
  • wybieramy podrejestr KOSZT
  • wskazujemy miesiąc 01

3. Dodajemy nowy zapis:

  • Kontrahent: TPSA
  • Numer dokumentu: FZ 10/20XX
  • Data wpływu, zakupu, wystawienia: 20XX-01-27
  • Forma płatności: przelew
  • Termin płatności: 20XX-02-03
  • Rozliczyć w deklaracji VAT: 20XX.02

4. Wprowadzamy wartości netto z faktury

  • Kategoria: TEL. STACJONARNE
  • Wartość netto 500 zł
  • Rodzaj: Inne
  • Odliczenia VAT: WARUNKOWO

5. Po uzupełnieniu danych zatwierdzamy formularz
6. Faktura zostanie wykazana na deklaracji VAT-7 za miesiąc luty, a kwota netto zostanie przemnożona przez współczynnik szacunkowy struktury sprzedaży (określony na formularzu deklaracji VAT-7).
7. Podobnie jak we wcześniejszych przykładach w module Kasa/Bank pojawia się planowana płatność powiązana z wprowadzoną faktura zakupu. Zdarzenie powstaje w rejestrze PKO (powiązanym z formą płatności przelew) po stronie rozchodu (kwota: 615,00).

 

Faktura zakupu: Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów

1. Aby prawidłowo wykazać WNT na deklaracji VAT-7 oraz VAT-UE, a także aby w Preliminarzu znalazła się prawidłowa kwota zobowiązania wobec kontrahenta, należy wprowadzić 3 dokumenty: fakturę główną (dokumentującą nasze zobowiązanie wobec kontrahenta),dokument wewnętrzny sprzedaży DWS (za pomocą której naliczamy VAT należny na VAT-7) oraz dokument wewnętrzny zakupu DWZ (za pomocą której dokumentujemy VAT naliczony na VAT-7, jeżeli mamy prawo do odliczenia).

2. Otwieramy menu Rejestry VAT/Rejestry VAT

  • wybieramy rodzaj rejestru Zakup (zakładka pionowa)
  • wybieramy zakładkę poziomą Rejestr VAT
  • wybieramy podrejestr TOWAR
  • wskazujemy miesiąc 01

3. Dodajemy nowy zapis:

  • Kontrahent: AURELIA
  • Numer dokumentu: FZ 155/20XX
  • Data wpływu: 20XX-01-27
  • zakupu, wystawienia: 20XX-01-05
  • Forma płatności: przelew_BPH
  • Termin płatności: 20XX-02-03
  • Rozliczyć w deklaracji VAT: 20XX.01

4. Na zakładce Waluta, program ustawia domyślną walutę kontrahenta: EUR. Wpisujmy kurs ręczny: 1 EURO = 4,1234 PLN
5. Na zakładce Ogólne, wprowadzamy wartość netto z faktury w stawce NP:

  • Wartość netto 500 EUR
  • Rodzaj: Towary
  • Odliczenia VAT: NIE

6. Po uzupełnieniu danych zatwierdzamy formularz
7. Podobnie jak we wcześniejszych przykładach w module Kasa/Bank pojawia się planowana płatność powiązana z wprowadzoną fakturą zakupu. Zdarzenie powstaje w rejestrze BPHEUR (powiązanym z formą płatności przelew_BPH i walutą EUR) po stronie rozchodu (kwota: 500,00 EUR).
8. Po zapisaniu formularza pojawi się okno generowania dokumentu wewnętrznego. Istnieje możliwość wygenerowania od razu dwóch dokumentów wewnętrznych i zakupu i sprzedaży, ale można również generować dokumenty wewnętrzne oddzielnie, najpierw sprzedaży, później zakupu.
9. Podajemy rejestry w jakich mają się znaleźć te faktury, czyli dla sprzedaży FWS, a dla zakupów FWZ. Pojawia się formatka dokumentu wew. sprzedaży, sprawdzamy dane:

  • Kontrahent: AURELIA
  • Numer dokumentu: 1/20XX/DWS oraz 1/20XX/DWZ
  • wystawienia, sprzedaży: 20XX-01-05
  • Faktura wewnętrzna: zaznaczony
  • Rozliczyć w deklaracji VAT: 20XX.01
  • Stawka VAT: 23%
  • Wartość netto: 2 061,70 PLN
  • Uwzględniać w proporcji: nie uwzględniaj
  • Zatwierdzamy formularz

10. Zaznaczenie parametru: Dokument wewnętrzny, powoduje że płatność w Preliminarzu nie jest generowana po zapisaniu dokumentu. Zaznaczenie tego parametru powoduje również automatyczne odznaczenie parametru Rozliczać w VAT-UE, w ten sposób w deklaracji VAT-7 zostają uwzględnione dokumenty wewnętrzne, natomiast w deklaracji VAT-UE zostanie uwzględniona faktura pierwotna zakupu (w stawce NP).
11. W Rejestrze zakupów VAT, w podrejestrze DWZ, pojawi się dokument wewnętrzny zakupu o takich samych parametrach jak DWS. W kolumnie Odliczenia deklarujemy: TAK.

 

Wyliczenie deklaracji VAT –7 za miesiąc bieżący i miesiąc następny.

1. Otwieramy Konfigurację i wybieramy Firma/ Dane firmy/ Deklaracje:

  • Wybieramy z listy urząd skarbowy: 03 – Urząd Skarbowy Kraków-Krowodrza
  • Zapisujemy zmiany
  • Zamykamy konfigurację

2. Otwieramy menu Rejestry VAT/ Deklaracje VAT-7.

3. Na Liście deklaracji VAT-7 dodajemy deklarację:

  • wprowadzamy miesiąc bieżący
  • zaznaczamy parametr: Współczynnik szacunkowy struktury sprzedaży i wpisujemy 80%
  • przeliczamy deklarację ikoną pioruna

4. Po wprowadzeniu faktur zgodnie z niniejszym ćwiczeniem w deklaracji powinna wyjść nadwyżka podatku naliczonego nad należnym.
5. Aby zablokować deklarację przed zmianami należy zaznaczyć parametr na pierwszej zakładce Dane ogólne: Zablokuj deklarację przed zmianami. Odblokowanie deklaracji jest możliwe z poziomu listy deklaracji po kliknięciu prawym klawiszem myszy na daną deklarację i wybraniu opcji Odblokuj deklarację.
6. Aby wydrukować deklarację należy edytować formatkę deklaracji, kliknąć przycisk strzałki obok ikony z drukarką i wybrać wydruk pełny lub nadruk na oryginalny formularz.
7. Należy zwrócić uwagę, że na deklaracji VAT-7 wyliczona została nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, w związku z czym w Preliminarzu nie powstanie żadne zdarzenie planujące zapłatę.

W innym przypadku w module Kasa/Bank powstaje zdarzenie związane z wyliczoną deklaracją. Rejestr, do którego ma trafić płatność związana z deklaracją określany jest w Konfiguracji Firmy/ Dane firmy/ Deklaracje: Forma płatności dla deklaracji (forma powiązana jest z rejestrem). Dane Urzędu Skarbowego zostaną pobrane dla US wybranego w Konfiguracji Firmy/ Dane firmy/ Deklaracje w polu U.S. (VAT).

8. W taki sam sposób przeliczamy deklarację za miesiąc luty. Proszę zwrócić uwagę iż w miesiącu lutym pojawia się zakup związany ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną (FZ 10/20XX na kwotę netto 500 zł). Kwota netto została przemnożona przez współczynnik 80% i na deklaracji pojawiła się kwota netto 400 zł i VAT 92 zł. Z poziomu otwartej deklaracji VAT-7 można wywołać wydruk Rozliczenie VAT naliczonego, na którym m.in. znajduje się kwota zakupów związanych ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną w 100% oraz po przemnożeniu przez współczynnik.




Ćwiczenie: schematy księg. – wzorzec dla księgowania raportu kasowego

Cel ćwiczenia: stworzenie automatycznych wzorców księgowań prostych z zastosowaniem konta przeciwstawnego na zapisach kasowych/bankowych.

Wykorzystując konto księgowe związane z danym rejestrem kasowym czy bankowym oraz konta przeciwstawne do nich znajdujące się na poszczególnych zapisach kasowych czy bankowych, stworzymy prosty wzorzec, który przeniesie poszczególne dowody KP/KW na odpowiednie konta księgowe.

 

Budowanie schematu księgowego

Aby zaksięgować raport kasowy na konto przypisane do danej kasy i po przeciwnej stronie na konto wypełnione na dowodzie KP/KW, należy stworzyć następujący schemat:

1. Z menu Księgowość wybieramy Inne/ Schematy księgowe, a następnie typ schematu: Raporty Kasa/Bank.
2. Dodajemy schemat ikoną , definiujemy nagłówek:

  • Symbol: RAPORT_KASA
  • Nazwa: Raport kasowy
  • Dziennik: KASA
  • Księgowanie przez bufor
  • Data księgowania – domyślnie zaznaczony parametr Pobierz datę księgowania z konfiguracji
  • Opis: Nr dokumentu/ Wewnętrzny + Rachunek/ Symbol (@NumerPelny+’ '+@Rachunek)

3. Dodajemy pierwszą pozycję schematu przyciskiem  (będzie to pozycja służąca do zaksięgowania wpływu pieniędzy do kasy):

  • przyciskiem strzałki obok ikony KontoWn rozwijamy listę dostępnych opcji i wybieramy makro Konta/ Konto kasy (rachunku). W okienku obok pojawia się makro @KontoRach,
  • przyciskiem strzałki obok ikony KontoMa rozwijamy listę dostępnych opcji i wybieramy makro Konta/ Konto przeciwstawne. W okienku obok pojawia się makro @KontoPrzeciw,
  • podział na słowniki: Podmioty
  • następnie klikamy na przycisku Kwota i wybieramy Kwota/Przychód. W okienku obok pojawia się makro @Przychod
  • jako Opis wybieramy Nr dokumentu/Wewnętrzny. W okienku obok pojawia się makro @NumerPelny.
  • pozycję schematu zapisujemy przyciskiem dyskietki.

4. Dodajemy drugą pozycję schematu przyciskiem  (będzie to pozycja służąca do księgowania wypłaty pieniędzy z kasy):

  • przyciskiem strzałki obok ikony KontoWn rozwijamy listę dostępnych opcji i wybieramy makro Konta/ Konto przeciwstawne. W okienku obok pojawia się makro @KontoPrzeciw,
  • przyciskiem strzałki obok ikony KontoMa rozwijamy listę dostępnych opcji i wybieramy makro Konta/ Konto kasy (rachunku). W okienku obok pojawia się makro @KontoRach,
  • podział na słowniki: Podmioty
  • następnie klikamy na przycisku Kwota i wybieramy Kwota/Rozchód. W okienku obok pojawia się makro @Rozchod
  • jako Opis wybieramy Nr dokumentu/Wewnętrzny. W okienku obok pojawia się makro @NumerPelny.

5. Pozycję schematu zapisujemy przyciskiem .

6. Schemat zapisujemy przyciskiem .

 

Zakładając, że dla każdego KP/KW generowany jest jeden dekret – powyższy wzorzec jest wystarczający do zaksięgowania raportu kasowego. W praktyce zdarza się jednak, że np. dowód KW dokumentuje koszt, który dekretowany jest na konto zespołu „4” i równolegle na konta zespołu „5”. Aby w schemacie księgowym automatycznie została uwzględniona również taka sytuacja, można wykorzystać, znane z poprzedniego ćwiczenia, kwoty dodatkowe.

1. Edytujmy więc zapisany schemat: RAPORT_KASA i dodajmy jeszcze jedną pozycję:

  • przyciskiem strzałki obok ikony KontoWn rozwijamy listę dostępnych opcji i wybieramy makro Kwoty dodatkowe/Konto Wn. W okienku obok pojawia się makro @KontoDodatWn
  • przyciskiem strzałki obok ikony KontoMa rozwijamy listę dostępnych opcji i wybieramy makro Kwoty dodatkowe/Konto Ma. W okienku obok pojawia się makro @KontoDodatMa
  • podział na słowniki: Podmioty
  • następnie klikamy na przycisku Kwoty i wybieramy Kwoty dodatkowe/Kwota. W okienku obok pojawia się makro @KwotaDodat
  • jako Opis wybieramy Nr dokumentu/ Wewnętrzny. W okienku obok pojawia się makro @NumerPelny.

2. pozycję schematu, a następnie cały schemat, zapisujemy przyciskiem .

W naszych ćwiczeniach utworzyliśmy osobny dziennik do księgowania raportów kasowych i osobny do księgowania wyciągów bankowych. Raporty księgowane powyższym wzorcem trafią do dziennika: KASA (ponieważ tak ustaliliśmy w nagłówku schematu księgowego). Powyższy schemat jest jednak na tyle uniwersalny, że możemy wykorzystać go do księgowania raportów bankowych:

  • na liście schematów dla raportów kasowych/bankowych, podświetlamy schemat o symbolu: RAPORT_KASA,
  • kopiujemy schemat naciskając kombinację klawiszy <Ctrl>+<Ins>
  • zmieniamy symbol schematu na: RAPORT_BANK i opis na: Raport bankowy
  • zmieniamy dziennik do jakiego mają być księgowane raporty bankowe na dziennik BANK
  • następnie cały schemat, zapisujemy przyciskiem Zapisz – schemat pojawił się na liście, zamykamy listę schematów księgowych.

 

Księgowanie raportu kasowego/bankowego

Z menu Kasa/Bank otwieramy Rejestry kasowe/bankowe i edytujemy kolejno rejestry:

  • BPH – wpisując w polu Konto księgowe numer konta banku BPH: 131-BPH-PLN i zapisujemy przyciskiem Zapisz,
  • BPHEUR – wpisując w polu Konto księgowe numer konta banku BPH: 131-BPH-EUR i zapisujemy przyciskiem Zapisz,
  • KASA – wpisując w polu Konto księgowe numer konta kasy gotówkowej: 100 i zapisujemy przyciskiem Zapisz,
  • PKO – wpisując w polu Konto księgowe numer konta banku PKO: 131-PKO i zapisujemy przyciskiem Zapisz.

Z menu Kasa/Bank otwieramy Zapisy kasowe/bankowe i edytujemy kolejno zapisy dla rejestrów:

1. KASA i raportu: RKB/1/20XX/KASA:

  • zapis KW/1/20XX/KASA – w polu Konto przeciwstawne wpisujemy konto rozrachunków z dostawcami: 202-2-1 i zapisujemy formatkę,l
  • zapis KP/1/20XX/KASA – w polu Konto przeciwstawne wpisujemy konto rozrachunków z odbiorcami: 201-2-1, zapis KP/1/20XX/KASA został skompensowany w ćwiczeniu 8.7 z zapisem KW/1/20XX/KASA, w kwotach dodatkowych dodamy dekret odpowiadający tej operacji: przyciskiem Kwoty dodatkowe otwieramy formatkę kwot dodatkowych i dodajemy pierwszą pozycję:
    Wn 201-2-1, kwota 700 i druga pozycja: Ma 202-2-1, kwota 700 i zapisujemy formatkę kwot dodatkowych, a następnie formatkę KW,
  • zapisy FZ 2/20XX i FZ 22/20XX – zapłata za fakturę wystawioną przez naszego dostawcę (ćwiczenie), w polu Konto przeciwstawne wpisujemy konto rozrachunków z dostawcami: 202-2-1 i zapisujemy formatkę.

2. BPH i raportu: RKB/1/20XX/BPH:

  • zapis KP/1/20XX/BPH – w polu Konto przeciwstawne wpisujemy konto rozrachunków z odbiorcami: 201-2-1,
  • zapis KW/1/20XX/BPH – w polu Konto przeciwstawne wpisujemy konto rozrachunków z dostawcami: 202-2-1 i zapisujemy formatkę,

 

Aby zaksięgować poszczególne raporty kasowe/bankowe na konta, z menu Kasa/Bank otwieramy Raporty kasowe/bankowe:

  1. Rejestr KASA
  • edytujemy raport RKB/1/20XX/KASA i zaznaczamy parametr: Zamknięty, a następnie zapisujemy formatkę,
  • zaznaczamy raport RKB/1/20XX/KASA i ikoną Księguj uruchamiamy księgowanie. Wybieramy schemat: RAPORT_KASA i zatwierdzamy ikoną wybierz,
  • dekret można obejrzeć edytując raport kasowy i klikając przycisk lupki obok pola zapis księgowy lub z poziomu Księgowość/ Dzienniki wybierając dziennik księgowań KASA, bufor i miesiąc 01, raport został zaksięgowany z datą zamknięcia raportu.

 

  1. Rejestr BPH:
  • edytujemy raport RKB/1/20XX/BPH i zaznaczamy parametr: Zamknięty, a następnie zapisujemy formatkę,
  • zaznaczamy raport RKB/1/20XX/BPH i ikoną Księguj uruchamiamy księgowanie. Wybieramy schemat: RAPORT_BANK i zatwierdzamy ikoną wybierz,
  • dekret można obejrzeć edytując raport bankowy i klikając przycisk lupki obok pola zapis księgowy lub z poziomu Księgowość/ Dzienniki wybierając dziennik księgowań BANK, bufor i miesiąc 01, raport został zaksięgowany z datą zamknięcia raportu.

W praktyce może się zdarzyć, że dodając poszczególne dowody KP/KW nie od razu będziemy wypełniać pole Konto przeciwstawne lub nie wszystkie dowody od razu będą predekretowane. Przed przystąpieniem do księgowania warto więc sprawdzić czy wśród zapisów kasowych/bankowych nie ma takiego, któremu nie wypełniliśmy pola Konto przeciwstawne aby później uniknąć błędów w trakcie księgowania schematem. Można do tego celu użyć odpowiedniego filtra – ćwiczenie 10.18




Ćwiczenie: schematy księg. – wzorzec księgowania zakupów

Cel ćwiczenia: stworzenie automatycznych wzorców księgowań dla faktur walutowych.

 

Definiujemy nagłówek schematu księgowego 

1. Dodajemy nowy wzorzec księgowy za pomocą przycisku .
2. Definiujemy podstawowe informacje nagłówka schematu księgowego. Wprowadzamy w polach:

  • Symbol – ZAKUPY-WALUTOWE
  • Nazwa – Zakupy walutowe
  • Dziennik – ZAKUP
  • Pozostawiamy zaznaczony parametr: Księgowanie przez bufor
  • Data księgowania – odznaczamy parametr Pobierz datę księgowania z konfiguracji i wybieramy opcję Data wpływu (@DataWplywu)
  • Opis – wybieramy za pomocą przycisku Opis Nr dokumentu wybranie tej pozycji spowodowało pojawienie się w polu obok symbolu @Dokument.

 

Definiujemy element schematu księgowego.

1. Dodajemy pierwszą pozycję schematu:

  • klikamy na przycisku konta księgowego Konto Ma, z listy wybieramy konto syntetyczne rozrachunkowe 203 (Rozrachunki walutowe), w polu Podział na słowniki wybieramy Podmioty.
  • przechodzimy do definicji kwoty. Klikamy na przycisku Kwota/Brutto/Razem co skutkuje pojawieniem się w okienku obok makra @Brutto.
  • klikamy na przycisku Opis i wybieramy Nr dokumentu.
  • zaznaczamy: księgowanie walutowe
  • nie będziemy uzależniać księgowania na konto 203 od żadnego warunku.
  • przyciskiem Zapisz akceptujemy daną pozycję schematu.

2. Definiujemy drugą pozycję schematu:

  • W oknie Konta księgowego klikamy na przycisku Konto Wn, z listy wybieramy konto analityczne 303-2 (Rozliczenie zakupu towarów), Podział na słowniki: Brak
  • Przechodzimy do definicji kwoty. Klikamy na przycisku Kwota/Netto/Razem co skutkuje pojawieniem się w okienku obok makra @Netto.
  • Klikamy na przycisku Opis i wybieramy Nr dokumentu, w okienku obok pojawia się makro: @Dokument
  • Przyciskiem Zapisz akceptujemy daną pozycję schematu.

3. Definiujemy trzecią pozycję schematu:

  • W oknie Konta księgowego klikamy na przycisku Konto Wn, z listy wybieramy konto analityczne 221-1 (Naliczony podatek VAT), Podział na słowniki: Brak
  • Przechodzimy do definicji kwoty. Klikamy na przycisku Kwota/VAT/Razem, co skutkuje pojawieniem się w okienku obok makra @Vat.
  • Klikamy na przycisku Opis i wybieramy Nr dokumentu, w okienku obok pojawia się makro: @Dokument
  • Przyciskiem Zapisz akceptujemy daną pozycję schematu.

 

Księgowanie wzorcem faktur z rejestru zakupów VAT:

1. Aby zaksięgować fakturę wprowadzoną w rejestrze VAT należy wybrać:

  • menu Rejestry VAT/ Rejestry VAT
  • zakładkę Zakup,
  • rejestr Towar
  • miesiąc 01

2. Zaznaczamy fakturę,
3. Przyciskiem uruchamiamy księgowanie:

  • pojawia się okno Księgowanie dokumentów schematem księgowym,
  • wybieramy schemat ZAKUPY – WALUTOWE
  • akceptujemy przyciskiem wybierz.
  • po zakończeniu procesu księgowania program poda informację o jego przebiegu, z okienka wycofujemy się np. klawiszem <Esc>.

4. Zaksięgowany dokument można zobaczyć:

  • z poziomu faktury – zakładka Dokumenty
  • z poziomu Księgowość/ Dzienniki po wybraniu bufora, dziennika ZAKUP i miesiąca 01.



Ćwiczenie: schematy księg. – wielowariantowy wzorzec księgowania zakupów

Cel ćwiczenia: stworzenie automatycznych wzorców księgowań prostych z zastosowaniem warunków oraz przeksięgowanie wprowadzonych faktur. 

Załóżmy, że w naszej firmie księgowanie faktur w rejestrze KOSZT odbywa się w następujący sposób:

  • Kwota brutto jest księgowana na stronę Kredyt konta służącego do prowadzenia rozrachunków z określonym dostawcą (202-2-1).
  • Kwota naliczonego podatku VAT jest księgowana po stronie Debet konta 221-1 VAT NALICZONY jeżeli odliczenia VAT deklarujemy na TAK lub WARUNKOWO.
  • Kwota netto księgowana jest w zależności od dokonanej klasyfikacji na stronę Debet konta 411 Zużycie materiałów i energii lub stronę Debet konta 429 Usługi obce.
  • Jeżeli w pozycji dokumentu jest wybrana kategoria PALIWO-SAM.OSOBOW., nie przysługują nam odliczenia VAT i księgujemy całą kwotę brutto w koszty.

W tym celu moglibyśmy stworzyć dwa wzorce księgowe i w trakcie księgowania dokonywać wyboru jednego z nich, może to być jednak uciążliwe, posłużmy się więc wzorcem wielowariantowym wykorzystując kategorie.

Z poziomu menu głównego otwieramy Księgowość/ Inne/ Schematy księgowań i wybieramy typy schematów: Rejestr zakupów VAT

Definiujemy nagłówek schematu księgowego

1. Dodajemy nowy wzorzec księgowy za pomocą przycisku .

2. Definiujemy podstawowe informacje nagłówka schematu księgowego. Wprowadzamy w polach:

  • Symbol – KOSZTY
  • Nazwa – Koszty
  • Dziennik – ZAKUP
  • Pozostawiamy zaznaczony parametr: Księgowanie przez bufor
  • Data księgowania – odznaczamy parametr Pobierz datę księgowania z konfiguracji i wybieramy opcję Data wpływu (@DataWplywu)
  • Opis – wybieramy za pomocą przycisku Opis Nr dokumentu wybranie tej pozycji spowodowało pojawienie się w polu obok symbolu @Dokument.

 

Definiujemy element schematu księgowego.

1. Dodajemy pierwszą pozycję schematu:

  • klikamy na przycisku konta księgowego Konto Ma, z listy wybieramy konto syntetyczne rozrachunkowe 202-2-1 (Rozrachunki z dostawcami), w polu Podział na słowniki wybieramy Podmioty.
  • przechodzimy do definicji kwoty. Klikamy na przycisku Kwota/Brutto/Razem co skutkuje pojawieniem się w okienku obok makra @Brutto.
  • klikamy na przycisku Opis i wybieramy Nr dokumentu.
  • nie będziemy uzależniać księgowania na konto 202-2-1 od żadnego warunku.
  • przyciskiem Zapisz akceptujemy daną pozycję schematu.

2. Definiujemy drugą pozycję schematu:

  • w oknie Konta księgowego klikamy na przycisku Konto Wn, z listy wybieramy konto analityczne 221-1 (VAT naliczony), Podział na słowniki: Brak
  • przechodzimy do definicji kwoty. Klikamy na przycisku Kwota/Vat/Razem co skutkuje pojawieniem się w okienku obok makra @Vat.
  • klikamy na przycisku Opis i wybieramy Nr dokumentu.
  • uzależniamy księgowanie na konto VAT’u od tego czy odliczenia deklarujemy na TAK lub WARUNKOWO; nie księgujemy na to konto, jeżeli odliczenia są na NIE. Klikamy więc na przycisk kreatora warunku schematu a następnie na przycisk Funkcja i z listy dostępnych opcji wybieramy Odliczenia VAT -> TAK, zatwierdzamy wybór ikoną plusa, w okienku powyżej pojawia się wyrażenie: @Odliczenia =’TAK’. W polu Łącznik wybieramy OR, Funkcja -> Odliczenia VAT -> Warunkowo i zatwierdzamy wybór ikoną plusa. W okienku powyżej znajduje się wyrażenie: @Odliczenia =’TAK’ OR @Odliczenia =’WARUNKOWO’. Ikoną dyskietki zatwierdzamy cały warunek.
  • przyciskiem Zapisz akceptujemy daną pozycję schematu.

3. Definiujemy trzecią pozycję schematu:

  • W oknie Konta księgowego klikamy na przycisku Konto Wn, z listy wybieramy konto analityczne 411 (Zużycie materiałów i energii), Podział na słowniki: Brak
  • Przechodzimy do definicji kwoty. Klikamy na przycisku Kwota/Netto/Razem co skutkuje pojawieniem się w okienku obok makra @Netto.
  • Klikamy na przycisku Opis i wybieramy Kategoria pozycji/Kategoria Szczegółowa następnie ponownie klikamy na przycisku Opis i tym razem wybieramy Nr dokumentu, w okienku obok pojawiają się makra: @KategoriaElem+’ '+@Dokument
  • Tym razem uzależnimy księgowanie na konto 411 od kategorii szczegółowej ENERGIA. W tym celu klikamy na przycisk Warunek i wybieramy Kategoria pozycji/Szczegółowa, a ze słownika, który nam się podpowiedział wybieramy kategorię szczegółową ENERGIA. Skutkiem naszego wyboru jest pojawienie się w okienku obok makra @KategoriaElem =’ENERGIA’
    OR @KategoriaElem =’PALIWO-SAM.OSOBOW.’
  • Przyciskiem Zapisz akceptujemy daną pozycję schematu.

4. Definiujemy czwartą pozycję schematu:

  • Kopiujemy trzecią pozycję schematu podświetlając ją na liście, naciskając klawisz <Ctrl> i klikając na przycisk plusa.
  • W oknie Konta księgowego: Konto Wn, usuwamy konto 411 i wprowadzamy konto 429 (Usługi obce), Podział na słowniki: Brak – pozostaje bez zmian.
  • Definicji kwoty nie modyfikujemy pozostawiając @Netto.
  • Definicji opisu również nie modyfikujemy pozostawiając @KategoriaElem+’ '+@Dokument
  • Tym razem również uzależnimy księgowanie na konto 429 od kategorii szczegółowej (na dane konto będą księgowane wszystkie pozycje, których kategoria jest inna niż ENERGIA i inna niż PALIWO-SAM.OSOBOW.). Usuwamy więc warunek @KategoriaElem =’ENERGIA’ i w jego miejsce wprowadzamy @KategoriaElem <>’ENERGIA’ AND @KategoriaElem <>’PALIWO-SAM.OSOBOW.’ (W tym celu klikamy na przycisk Warunek i wybieramy Kategoria pozycji/Szczegółowa, a ze słownika, który nam się podpowiedział wybieramy kategorię szczegółową ENERGIA. Następnie ponownie klikamy przycisk Warunek, wybieramy Kategoria pozycji/Szczegółowa i wybieramy kategorię szczegółową PALIWO-SAM.OSOBOW. Następnie zmieniamy znaki „=” na „<>”).
  • Przyciskiem Zapisz akceptujemy daną pozycję schematu.

5. Definiujemy piątą pozycję schematu:

  • Kopiujemy trzecią pozycję schematu podświetlając ją na liście, naciskając klawisz <Ctrl> i klikając na przycisk plusa.
  • W oknie Konta księgowego: Konto Wn, pozostawiamy konto 411, Podział na słowniki: Brak – pozostaje również bez zmian.
  • Usuwamy definicję kwoty i wprowadźmy Kwota -> Brutto -> Razem (@Brutto).
  • Definicji opisu nie modyfikujemy pozostawiając @KategoriaElem+’ '+@Dokument
  • Tym razem uzależnimy księgowanie na konto 411 od kategorii szczegółowej PALIWO-SAM.OSOBOW oraz tego czy odliczenia są na NIE. Usuwamy więc warunek @KategoriaElem =’ENERGIA’ i klikamy na kreator tworzenia warunku . Klikamy na przycisk Funkcja i wybieramy Kategoria pozycji/Szczegółowa, a ze słownika, który nam się podpowiedział wybieramy kategorię szczegółową PALIWO-SAM.OSOBOW, akceptujemy pozycję ikoną plusa. Następnie wybieramy Łącznik AND, Funkcja -> Odliczenia VAT-> NIE i akceptujemy ikoną plusa. W polu powyżej powinno pojawić się wyrażenie: @KategoriaElem =’PALIWO-SAM.OSOBOW.’ AND @Odliczenia =’NIE’.

6. Po zdefiniowaniu wszystkich pozycji schematu, przyciskiem  zapisujemy cały schemat.

Księgowanie wzorcem faktur z rejestru zakupów VAT:

1. Aby zaksięgować fakturę wprowadzoną w rejestrze VAT należy wybrać:

  • menu Rejestry VAT/ Rejestry VAT
  • zakładkę Zakup,
  • rejestr KOSZT
  • miesiąc 01

2. Zaznaczamy faktury (lewy klawisz myszy lub wszystkie poprzez kombinację klawiszy <Ctrl>+<A>).

3. Przyciskiem uruchamiamy księgowanie:

  • pojawia się okno Księgowanie dokumentów schematem księgowym,
  • wybieramy schemat KOSZTY
  • akceptujemy przyciskiem ptaszka.
  • po zakończeniu procesu księgowania program poda informację o jego przebiegu, z okienka wycofujemy się np. klawiszem <Esc>.

4. Zaksięgowany dokument można zobaczyć:

  • z poziomu faktury – zakładka Dokumenty
  • z poziomu Księgowość/ Dzienniki po wybraniu bufora, dziennika ZAKUP i miesiąca 01.