Drukarki fiskalne

Lista drukarek fiskalnych współpracujących z programem. System Comarch ERP Optima współpracuje aktualnie z następującymi drukarkami: 

  • ELZAB MERA,
  • ELZAB OMEGA,
  • EMAR PRINTO 57 T,
  • INNOVA MARKET,
  • NOVITUS,
  • POSNET (DF 301) oraz drukarkami zgodnymi,
  • POSNET TH. HS FV POS,
  • POSNET THERMAL,
  • TORELL ANDROS,
  • TORELL (Duo Pro).

Podczas dopisywania nowej drukarki należy określić:

Nazwa – w pole należy dokładnie przepisać symbol drukarki (typ) zgłaszany po zainstalowaniu obsługującego ją sterownika (Konfiguracja stanowiska/ Drukarka fiskalna).

Opis – dokładny opis drukarki.

Lista drukarek jest obsługiwana przez standardowe przyciski obsługi listy, opisane szczegółowo w niniejszym podręczniku.

Należy pamiętać, by przed rozpoczęciem wydruków na drukarce fiskalnej stawki VAT zdefiniowane w programie przyporządkować stawkom na drukarce fiskalnej. Dokładniejszy opis znajduje się w rozdziale o Symbolach stawek VAT.



Formularz schematu procesu

Formularz schematu procesu

Na formularzu schematu użytkownik wprowadza:

Kod – kod schematu, widoczny potem podczas wprowadzania dokumentu do Biblioteki.

Nazwa – nazwa schematu.

Nieaktywny – pozwala na zaznaczenie schematów, które nie są już wykorzystywane w firmie. Schematy nieaktywne nie są widoczne na liście schematów podczas wprowadzania dokumentów do Biblioteki.

W przypadku, gdy schemat został przypisany do dokumentu, a następnie zaznaczony jako nieaktywny – dokument nadal będzie obsługiwany wg tego schematu, natomiast nie będzie można wybrać schematu na nowych dokumentach.

Formularz schematu procesu zbudowany jest z dwóch części:

  • Etapy,
  • Etapy kolejne.

Definiując schemat użytkownik najpierw musi wskazać wszystkie etapy, z jakich budowany będzie schemat. Robi to w części Etapy. Dopiero potem może budować powiązania pomiędzy nimi. Dla  etapu z części lewej użytkownik musi wskazać, jaki etap następuje w procesie bezpośrednio po nim. Służy do tego część Kolejne etapy.

Schemat procesu: Etapy

W części Etapy użytkownik musi wskazać wszystkie etapy, jakie składają się na dany proces.

W schemacie procesu funkcjonują dwa typy etapów:

  • główne – etapy, w oparciu o które buduje się proces i ustala kolejność „przechodzenia” przez etapy podczas obsługi dokumentu,
  • powiązane – etapy, które powinny być wykonane w ramach realizacji danego etapu głównego.

Przykład
Podczas realizacji procesu związanego z zapytaniem ofertowym występuje etap związany z przygotowaniem oferty. Do tego konieczna jest konsultacja handlowa. Wtedy podczas definiowania schematu procesu jako jeden z etapów wskazany będzie etap przygotowania oferty, natomiast jako etap powiązany do niego: konsultacja.

Istnieć mogą dwa rodzaje etapów powiązanych:

  • obowiązkowe – bez wykonania etapu powiązanego obowiązkowego podczas realizacji procesu użytkownik nie będzie mógł przekazać dokumentu do kolejnego etapu,
  • nieobowiązkowe – operator będzie mógł przekazać dokument „dalej” nawet w przypadku, gdy taki etap powiązany nie będzie wykonany.

Na liście Etapy widoczne są kolumny:

  • Symbol – symbol etapu z jego definicji,
  • Nazwa – nazwa etapu z jego definicji,
  • Obowiązkowy – w kolumnie zapisywana jest informacja, czy wykonanie danego etapu podczas realizacji procesu jest wymagane. Parametr jest zaznaczony zawsze dla etapów głównych i użytkownik nie ma możliwości zmiany zaznaczenia (etapy te są zawsze wymagane, jeśli zostaną wskazane podczas realizacji procesu). Użytkownik może zaznaczać i odznaczać ten parametr tylko w przypadku etapów powiązanych, gdzie może zadecydować, który etap będzie wymagany podczas realizacji procesu.

Lista jest obsługiwana jest przez przyciski:

 Dodaj – pozwala dopisać nowy etap do schematu. Po wciśnięciu wyświetlana jest lista etapów zdefiniowanych w Konfiguracji programu/ Obieg dokumentów/ Etapy.

Po wciśnięciu strzałki z boku przycisku użytkownik może wybrać czy dodaje etap główny, czy powiązany. Jeśli wybierze etap powiązany – wtedy zostanie on dodany do etapu głównego, na którym aktualnie ustawiony jest kursor. Jeśli kursor ustawiony jest na innym etapie powiązanym – do etap zostanie dodany jako powiązany do skojarzonego z nim etapu głównego.

Uwaga
Należy pamiętać, że etap może być dopisany do danego schematu tylko raz. Podczas dodawania kolejnych etapów lista jest zawężana i nie widać na niej tych etapów, które już zostały dopisane do schematu. Zasada ta obowiązuje tylko podczas dodawania etapów głównych. Etapy powiązane (na drugim poziomie) mogą być dodawane wielokrotnie, bez ograniczeń.

 Usuń – pozwala usunąć etap ze schematu.

Uwaga
W przypadku, gdy etap ma przyporządkowane etapy powiązane (na drugim poziomie) to usunięcie etapu głównego spowoduje automatyczne usunięcie ze schematu podpiętych etapów powiązanych.

Etap może być usunięty tylko w przypadku, gdy nie został jeszcze wskazany jako etap kolejny w prawej części okna. Jeśli etap jest już wskazany jako kolejny – należy najpierw usunąć powiązanie (z części Etapy kolejne), a dopiero potem można usunąć etap ze schematu.

Zasada ta obowiązuje tylko podczas usuwania etapów głównych. Etapy powiązane mogą być usuwane bez ograniczeń.

  Przesuń w górę/ Przesuń w dół – pozwala użytkownikowi na zmianę kolejności wyświetlania etapów na liście.

Możliwość zmiany kolejności etapów na liście dotyczy tylko etapów głównych. Etapy powiązane, które z założenia są równorzędne, widoczne są na liście w kolejności ich dodawania do schematu.

Uwaga
Jeśli dla etapu wskazane są już etapy kolejne i użytkownik przestawia kolejność etapów w prawej części okna, to dotychczas ustalone etapy kolejne pozostają bez zmian.

Schemat procesu: Etapy kolejne

Jeśli na liście użytkownik wskazał już wszystkie etapy, z których budowany jest proces może ustalać kolejność „przechodzenia” pomiędzy nimi podczas obsługi dokumentu.

Lista etapów kolejnych obsługiwana jest przez przyciski:

 Dodaj – pozwala dodać etap kolejny,

 Usuń – pozwala usunąć etap kolejny. Usuwane jest tylko powiązanie pomiędzy etapami, natomiast sam etap pozostaje w definicji procesu.

Istnieją dwa sposoby definiowania kolejności etapów w schemacie:

  • automatycznie poprzez kliknięcie ikony pioruna

Sposób ten można zastosować w przypadku prostych procesów, gdzie poszczególne etapy następują kolejno po sobie. W takim przypadku użytkownik powinien ustawić etapy w lewej części okna w kolejności, w jakiej po sobie następują. Następnie po wciśnięciu przycisku pioruna program sam wygeneruje powiązania pomiędzy etapami głównymi, w kolejności ich ustawienia na liście.

  • ręcznie.

Sposób ten musi być stosowany podczas tworzenia bardziej skomplikowanych procesów, gdzie:

  • nie ma możliwości ustawienia etapów w kolejności ich realizacji,
  • operator po zrealizowaniu etapu musi mieć wybór, który z kilku etapów będzie realizowany następnie (węzły decyzyjne).

Aby zdefiniować etap kolejny lub węzeł decyzyjny w lewej części okna Etapy użytkownik ustawia kursor na etapie, dla którego wskazywany będzie etap kolejny. Następnie w prawej części okna przyciskiem Dodaj może wskazać etap kolejny.

  • Lista etapów podczas dodawania etapu kolejnego jest zawężana do etapów wpisanych wcześniej w oknie lewym. Nie można jako etapu kolejnego wskazać etapu, który nie jest ujęty w definicji procesu.
  • Do jednego etapu można wskazać wiele etapów kolejnych. Wtedy podczas realizacji procesu kończąc wykonanie „swojego” etapu operator będzie mógł wybrać, który ze wskazanych etapów kolejnych będzie w ramach danego procesu realizowany.
  • Jeśli etap nie będzie miał skazanego etapu kolejnego – program potraktuje go jako etap końcowy i podczas realizacji procesu operator nie będzie miał możliwości przekazania dokumentu „dalej”.
  • Etap, który w procesie występuje jako ostatni, nie powinien mieć wskazanego etapu kolejnego.

Podczas zapisywania  zdefiniowanego schematu procesu program sprawdza tylko podstawowe powiązania pomiędzy etapami. Jeśli w schemacie zdefiniowanych jest więcej niż jeden etap główny – program sprawdza, czy są zdefiniowane jakiekolwiek relacje pomiędzy etapami (bez kontroli ich logiki).



Schematy procesów

Schematy procesów, czyli ścieżki, wg których obsługiwane są dokumenty w firmie, są wspólne dla wszystkich baz firmowych podpiętych do danej bazy konfiguracyjnej. Oznacza to, że te same schematy mogą być wykorzystywane na wszystkich dokumentach firmowych i wspólnych.

Lista schematów

Na liście schematów widoczne są symbol i nazwa schematu. Schematy, które nie są już wykorzystywane firmie, użytkownik może oznaczyć jako nieaktywne. W związku z tym na liście znajduje się parametr Pokazuj też nieaktywne schematy:

  • jeśli jest zaznaczony – na liście widoczne są wszystkie schematy,
  • jeśli jest odznaczony – na liście pojawiają się tylko schematy aktywne, które można wskazać z poziomu dokumentu.

Lista schematów obsługiwana jest przez standardowe przyciski:

 Dodaj – umożliwia dopisanie nowego schematu,

 Zmień – umożliwia podgląd i modyfikację istniejącego schematu.

Uwaga
W przypadku, gdy operator wskaże schemat na dokumencie, a następnie dokona w nim zmian – wtedy dokument będzie obsługiwany zgodnie ze schematem w wersji z chwili jego przypisania do dokumentu (nie będzie uwzględniał zmian).

 Usuń – pozwala usunąć schemat. Podczas usuwania schematu program kontroluje, czy nie został on przypadkiem wykorzystany na dokumencie wspólnym. Jeśli tak – blokuje usunięcie. Jeśli jednak schemat został wykorzystany na dokumencie firmowym – program pozwoli go usunąć, bez ostrzeżenia. Wtedy na dokumentach, gdzie taki schemat został przypisany, pojawi się ostrzeżenie o braku schematu w konfiguracji. Użytkownik będzie mógł jednak kontynuować obsługę procesu zgodnie z wersją aktualną podczas przypisywania procesu do dokumentu.



Parametry

Katalog IBARD do przechowywania kopii elektronicznych wydruków – w tym polu istnieje możliwość wskazania folderu w Comarch IBARD służącego do przechowywania kopii elektronicznych wydruków, dla których zaznaczono że ich kopia elektroniczna ma być zapisywana na Comarch IBARD.

 



Katalogi wspólne

Dokumenty, które użytkownik będzie gromadził w swojej Bibliotece, mogą być przyporządkowane do tzw. katalogów. Katalogi zdefiniowane w tej gałęzi dotyczą dokumentów wspólnych (tzn. zapisywanych w danej bazie konfiguracyjnej).

Na liście katalogów znajdują się przyciski:

 Dodaj – dodaje nowy katalog,

 Zmień – wyświetla formularz istniejącego katalogu,

 Usuń – pozwala usunąć katalog pod warunkiem, że nie jest on skojarzony z żadnym dokumentem w Bibliotece i nie jest on katalogiem domyślnym.

Na formularzu utworzonego katalogu znajdują się dwie zakładki: [Ogólne] i [Zakazy].

 



Etapy

Procesy budowane są na podstawie etapów. W programie istnieje jedna wspólna lista etapów, a jeden etap może być wykorzystany w wielu różnych schematach.

Lista etapów

Lista obsługiwana jest przez standardowe przyciski:

 Dodaj – umożliwia dodanie nowego etapu. Na liście etapów działa możliwość kopiowania, przy czym kopiowana jest również lista z zakładki [Operatorzy] (można ta funkcjonalność wykorzystać, by skrócić czas wprowadzania etapu z podobną listą osób uprawnionych do wykonania).

 Zmień – umożliwia podgląd i zmianę istniejącego etapu.

 Usuń – umożliwia usunięcie etapu. Usunięcie etapu jest możliwe tylko w przypadku, gdy etap nie był wykorzystany w żadnym schemacie.

Uwaga
Program blokuje możliwość usunięcia definicji etapu w sytuacji, gdy ten jest wykorzystany w schemacie. Jednak w przypadku, gdy etap nie jest wprowadzony w definicji schematu, ale został dopisany podczas obsługi procesu bezpośrednio na dokumencie, program pozwoli na jego usunięcie. W takim przypadku po otwarciu dokumentu pojawi się komunikat o braku definicji etapu w konfiguracji i dalsza obsługa procesu nie będzie możliwa.

Formularz etapu

Formularz etapu składa się z dwóch zakładek:

  • [Ogólne] – tutaj użytkownik musi wprowadzić kod i nazwę etapu.
  • [Operatorzy] – tutaj użytkownik wprowadza listę operatorów, którzy są uprawnieni do wykonania danego

 



Dokumenty wspólne

Użytkownik musi wskazać jeden wybrany schemat numeracji (spośród wszystkich utworzonych w Konfiguracji programu/ Definicje dokumentów/ Obieg dokumentów/ Biblioteka dokumentów). Schemat ten będzie traktowany jako domyślny podczas wprowadzania nowych dokumentów wspólnych do Biblioteki. Ponadto, jeśli schemat zawiera serię, użytkownik może wskazać również serię domyślną.



Zaokrąglenia

Lista pozwala określić zaokrąglenia właściwe dla deklaracji VAT-7, VAT-UE, PIT-4 i deklaracji rocznych.



Stawki podatkowe

Zawiera informacje dotyczące stawek i progów podatkowych.

Stawki podatku zryczałtowanego – zawierają trzy pola do wpisania stawek obowiązujących dla zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych oraz datę ich obowiązywania.

Podatek od remanentu likwidacyjnego – wielkość zryczałtowanego podatku dochodowego od remanentu likwidacyjnego firmy.

Podatek liniowy od osób fizycznych – stawka podatku liniowego od osób fizycznych.

Dane aktualne w: Miesiąc, Rok – umożliwia weryfikację (przegląd) zgromadzonych w programie danych. Modyfikując odpowiednio zawartość tych dwóch pól uzyskamy na ekranie podgląd zgromadzonych danych historycznych.

Informacje na temat stawek podatku dochodowego od osób fizycznych są zapisane w konfiguracji w sekcji Program/ Księgowość/ Stałe podatkowe.



Stałe podatkowe

Ta opcja konfiguracji pozwala na ustalenie w programie: standardowych progów podatkowych, kosztów uzyskania, ulgi podatkowej (dla pracowników etatowych) oraz wysokości zaliczki na podatek dochodowy (%) oraz kosztów uzyskania (%) – dla zleceniobiorców.

Progi podatkowe zapamiętywane są w postaci listy elementów (par): próg podatkowy kwota, procent.

Lista obsługiwana jest przez standardowe przyciski obsługi listy, opisane szczegółowo w niniejszym podręczniku.

Wprowadzone dane co najmniej przez rok (do następnej aktualizacji) będą obowiązywały wszystkich pracowników, dla których nie zostaną one indywidualnie zmienione (w danych pracownika).

Program automatycznie gromadzi zapisy z kolejnych lat. Takie rozwiązanie gwarantuje poprawność naliczania wysokości zaliczki podatku dochodowego zarówno w wypłatach za bieżący rok, jak i  lata poprzednie (istotne przy uzupełnianiu wcześniejszych wypłat).

Podobny mechanizm obowiązuje dla wprowadzonej wysokości kosztów uzyskania i ulgi podatkowej – mają one charakter globalny. Obowiązują dla wszystkich pracowników, poza wybranymi. Dla wybranych pracowników wysokość kosztów uzyskania i ulgi podatkowej może zostać skorygowana poprzez wpisanie odpowiednich współczynników (np. wprowadzenie współczynnika 1.25 dla kosztów uzyskania jest równoważne z podwyższeniem o 25%, czyli ustaleniem w wysokości  przysługującej osobom zatrudnionym poza miejscem zamieszkania; podobnie można zwiększyć dwukrotnie wysokości ulgi podatkowej – istotne dla osób samotnie wychowujących dzieci).

Charakter globalny (dla wszystkich zawieranych umów zleceń i o dzieło) ma również definicja procentu zaliczki podatku (Procent zaliczki podatku).

Wyłącznie dla umów zleceń zawieranych z osobami NIE będącymi jednocześnie pracownikami zleceniodawcy istotna jest kwota „ryczałtu” (Ryczałt poniżej kwoty (PIT-8AR)).

Uwaga
Tego typu dochodów (przychodów) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł i pobiera się od nich podatek w formie ryczałtu (bez odliczania kosztów uzyskania). W związku z powyższym NIE zostaną one wykazane w rozliczeniu rocznym pracownika (zleceniobiorcy): PIT-11.

W przypadku konieczności zmiany którejkolwiek z wymienionych wartości należy (zgodnie z przyjętym standardem):

  • wybrać odpowiednią datę (rok) od której będzie ona obowiązywała,
  • we właściwe pole wpisać nową wartość.