Podczas wystawiania dokumentu handlowo magazynowego zapisywany jest na nim identyfikator obowiązującej na dzień jego wystawienia pieczątki firmy. Na wydruki pobierane są zawsze dane firmy powiązane z dokumentem, nie jak dotychczas na bieżąco z konfiguracji. Standardowe wydruki zostały dostosowane do wprowadzonej zmiany. Dzięki temu system zapewnia większą kontrolę prawidłowości danych firmy na wydrukach.

W menu System/ Konfiguracja/ Firma/ Ogólne/ Parametry znajduje się parametr Pytaj o dane firmy dla dokumentów handlowo – magazynowych wystawianych wstecz. Jeśli parametr jest zaznaczony i na dokumencie zmieniono datę wystawienia, podczas zapisu dokumentu wyświetlane jest okno dotyczące wyboru pieczątki, która zostanie przypisana do dokumentu: W dniu wystawienia dokumentu obowiązywały inne dane Twojej firmy. Które dane mają zostać zapisane na dokumencie (Dane historyczne/ Aktualne dane).

Jeśli parametr Pytaj o dane firmy dla dokumentów handlowo – magazynowych wystawionych wstecz jest niezaznaczony, na dokumentach domyślnie zapisują się dane firmy obowiązujące na datę wystawienia dokumentu.

Parametr nie dotyczy deklaracji Intrastat, deklaracji AKC-WW, dokumentu Rozchodu Wewnętrznego, Przyjęcia Wewnętrznego, Przesunięcia Miedzymagazynowego, Przyjęcia Wewnętrznego Produktu, Rozchodu Wewnętrznego Składników, Bilansu Otwarcia Magazynu, Bilansu Zamknięcia Magazynu, Noty korygującej do Faktury Zakupu, Arkusza Inwentaryzacyjnego oraz korekt do tych dokumentów:

  • Dla deklaracji Intrastat drukowana jest zawsze pieczątka firmy (z menu System/ Konfiguracja/ Firma/ Dane firmy/ Pieczątka firmy), która obowiązywała w momencie zapisu deklaracji.
  • Dla deklaracji AKC-WW drukowana jest zawsze pieczątka firmy (z menu System/ Konfiguracja/ Firma/ Dane firmy/ VAT, AKC-WW), która obowiązywała w momencie zapisu deklaracji.
  • Dla dokumentów: Rozchód Wewnętrzny, Przyjęcie Wewnętrzne, Przesunięcie Miedzymagazynowe, Przyjęcie Wewnętrzne Produktu, Rozchód Wewnętrzny Składników, Bilans Otwarcia Magazynu, Bilans Zamknięcia Magazynu, Arkusz Inwentaryzacyjny oraz korekt do tych dokumentów, drukowana jest zawsze pieczątka firmy (z menu System/ Konfiguracja/ Firma/ Dane firmy/ Pieczątka firmy), która obowiązywała na dzień wystawienia dokumentu.
  • Na wydruku Noty Korygującej do Faktury Zakupu drukowana jest zawsze aktualna pieczątka firmy bez względu na datę wystawienia noty korygującej.




Uwaga
Na mocy Ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, od 1 listopada 2019 r. mechanzim odwrotnego obciążenia VAT, dla krajowych podmiotów gospodarczych został zastąpiony mechanizmem podzielonej płatności. Szczegóły tej funkcjonalności zostały opisane w artykule Mechanizm podzielonej płatności.

Odwrotne obciążenie podatkiem od towarów i usług polega na przeniesieniu obowiązku podatkowego z tytułu danej transakcji na nabywcę określonych towarów i usług. Jednocześnie nabywca jest podmiotem uprawnionym do odliczenia podatku naliczonego z tytułu tej transakcji, co oznacza zwolnienie sprzedawcy od obowiązku zapłaty VAT należnego do urzędu skarbowego. Dla transakcji wystawianych od 01.07.2015: 

  • z procedury odwrotnego obciążenia VAT mogą skorzystać tylko podatnicy VAT czynni,
  • wśród towarów odwrotnie obciążonych są również towary, w stosunku do których procedura odwrotnego obciążenia obowiązuje dopiero, gdy wartość jednolitej gospodarczo transakcji dla jednego kontrahenta obejmującej te towary przekroczy kwotę 20 000 PLN (m.in. telefony komórkowe, laptopy, konsole do gier).

Aby możliwe było wystawianie dokumentów z towarami objętymi odwrotnym obciążeniem należy:

  • na karcie kontrahenta, na zakładce [Handlowe] wybrać status Podatnikiem jest nabywca oraz zaznaczyć parametr Podatnik VAT czynny (obydwa parametry można ustawić również na dokumencie – zakładka [Kontrahent]). Podczas zakładania nowej karty kontrahenta, po wybraniu statusu Podatnikiem jest nabywca, parametr Podatnik VAT czynny ustawiany jest automatycznie.
    Na formularzu kontrahenta znajduje się przycisk  Weryfikacja statusu VAT kontrahenta, poprzez który następuje sprawdzenie czy kontrahent powinien mieć zaznaczony parametr Podatnik VAT czynny. Weryfikacja odbywa się na podstawie numeru NIP (weryfikowane są wyłącznie polskie numery NIP). Po wykonaniu weryfikacji, jeżeli kontrahent ma niewłaściwie zaznaczoną wartość parametru Podatnik VAT czynny, Użytkownik jest przenoszony na zakładkę [Handlowe], parametr Podatnik VAT czynny jest zaznaczany bądź odznaczany (w zależności od wyniku weryfikacji), a obok parametru pojawia się komunikat: Ustawiono zgodnie z danymi Ministerstwa finansów. W przypadku kiedy jest to podatnik VAT czynny, a kontrahent w programie widnieje jako osoba fizyczna, dodatkowo ustawiany jest status kontrahenta: Podmiot gospodarczy. Jeżeli kontrahent ma poprawnie ustawione w/w parametry, po wywołaniu funkcji sprawdzenia statusu nie pojawia się żaden komunikat dla Użytkownika.
    Informacje dotyczące statusu VAT kontrahenta pobierane są z Portalu Podatkowego Ministerstwa Finansów dostępnego pod adresem: https://ppuslugi.mf.gov.pl.

Uwaga
Funkcja weryfikacji statusu VAT kontrahenta dostępna jest wyłącznie dla programów na gwarancji.

Dodatkowo w operacjach seryjnych dostępnych na liście kontrahentów znajduje się opcja Zweryfikuj status VAT. Po jej wyborze następuje seryjne sprawdzanie statusu VAT dla zaznaczonych kontrahentów. W razie rozbieżności z bazą Ministerstwa Finansów statusy kontrahentów w programie są zmieniane, a w logu z przebiegu operacji pojawiają się stosowne informacje.

Ponadto podczas dodawania nowego kontrahenta i uzupełnieniu jego numeru NIP (bądź zmianie numeru NIP na karcie istniejącego już kontrahenta) i przejściu do innego pola, uruchamiany jest proces pobierania informacji o kontrahencie z GUS oraz weryfikacji statusu VAT. Dzięki temu Użytkownik może przenieść dane z bazy GUS na formularz kontrahenta w programie (przycisk Przenieś na formularz), jak również następuje ustawienie kontrahentowi statusu VAT zgodnie z danymi w bazie Ministerstwa Finansów. Warunkiem uruchomienia weryfikacji kontrahenta jest połączenie z siecią Internet oraz to żeby wpisany numer był poprawnym numerem NIP kontrahenta krajowego.

W operacjach seryjnych znajduje się również opcja Zmień status umożliwiająca seryjną zmianę parametru Podatnik VAT czynny. Po zaznaczeniu kontrahentów, którzy są podatnikami VAT czynnymi, należy wykonać operację seryjną, zmieniającą ustawienie tego parametru.

Jeżeli operator zaznaczy Zmień parametr podatnik VAT czynny i nie zaznaczy parametru Podatnik VAT czynny, to na zaznaczonych kartach kontrahentów parametr Podatnik VAT czynny zostanie odznaczony.

Dodatkowo, aby ułatwić to zadanie, na liście kontrahentów poprzez mechanizm Personalizacji (funkcja wywoływana jest kombinacją klawiszy <SHIFT>+<F9> z poziomu listy kontrahentów dla operatora z uprawnieniami administracyjnymi) można dodać kolumnę Knt_Export. Wartość 5 w kolumnie Knt_Export oznacza kontrahentów o statusie Podatnikiem jest nabywca.

  • Konfiguracji Firmy/ Handel/ Parametry (obszar Inne) zaznaczyć parametr Odwrotne obciążenie wg karty towaru. Następnie na karcie towaru należy ustawić Odwrotne obciążenie: Nie/ Tak/ Powyżej limitu.
    • Nie – towar nie podlega odwrotnemu obciążeniu,
    • Tak – towar podlega odwrotnemu obciążeniu,
    • Powyżej limitu – towar podlega odwrotnemu obciążeniu dopiero po przekroczeniu określonego w ustawie o podatku od towarów i usług limitu 20 000 PLN (zastowanie od 1 lipca 2015).

Domyślnie ustawiona jest wartość Nie.

Na liście cennikowej pod ikoną Funkcje dodatkowe (widoczną na górnej wstążce programu) – Karty cennikowe/ Zmiana parametru odwrotne obciążenie możliwe jest seryjne ustawienie odwrotnego obciążenia dla towarów uprzednio zaznaczonych na liście.

Po odznaczeniu parametru w konfiguracji, odwrotne obciążenie będzie dotyczyło wszystkich pozycji na dokumentach.

Aby mechanizm odwrotnego obciążenia VAT miał zastosowanie, kontrahent, dla którego wystawiana jest transakcja musi być podatnikiem VAT czynnym o statusie Podatnikiem jest nabywca. Dla takich transakcji stawka VAT na wszystkich pozycjach ustawiana jest jako NP lub podpowiada się jako NP tylko na tych pozycjach, które na karcie mają ustawione Odwrotne obciążenie (opcja dostępna po zaznaczeniu w Konfiguracji firmy/ Handel/ Parametry – Odwrotne obciążenie wg karty towaru).

Jeżeli nie będzie spełniony któryś z opisanych wyżej warunków, wówczas na dokumencie stosowana jest stawka VAT z karty towaru.

Na Fakturach Sprzedaży, Fakturach Zakupu oraz na korektach do tych dokumentów na zakładce [Ogólne][Kontrahent] znajduje się przycisk   Weryfikacja statusu VAT kontrahenta, za pomocą którego można zweryfikować czy kontrahent jest podatnikiem VAT czynnym. Sprawdzanie kontrahenta odbywa się na podstawie numeru NIP (weryfikowane są wyłącznie polskie numery NIP). Po wykonaniu weryfikacji, jeżeli kontrahent ma niewłaściwie zaznaczoną wartość parametru Podatnik VAT czynny, parametr na dokumencie Podatnik VAT czynny jest zaznaczany bądź odznaczany (w zależności od wyniku weryfikacji), a obok parametru pojawia się komunikat: Ustawiono zgodnie z danymi Ministerstwa finansów. W przypadku, kiedy jest to podatnik VAT czynny, a kontrahent widnieje jako osoba fizyczna, dodatkowo ustawiany jest status kontrahenta: Podmiot gospodarczy. Jeżeli kontrahent ma poprawnie ustawione w/w parametry, po wywołaniu funkcji sprawdzenia statusu nie pojawia się żaden komunikat dla Użytkownika. Jeśli na fakturze zastosowano odwrotne obciążenie, a po zweryfikowaniu  statusu, na transakcji zostanie odznaczony parametr Podatnik VAT czynny, to na pozycjach dokumentu zostanie naliczony podatek VAT zgodnie ze stawką ustawioną na karcie towaru.

Informacje dotyczące statusu VAT kontrahenta pobierane są z Portalu Podatkowego Ministerstwa Finansów dostępnego pod adresem: https://ppuslugi.mf.gov.pl

Uwaga
Funkcja weryfikacji statusu VAT kontrahenta dostępna jest wyłącznie dla programów na gwarancji.

Przy zapisie dokumentu FS, WZ, RO, FPF, na którym będą towary z odwrotnym obciążeniem, ale nie będzie ustawiony typ kontrahenta jako podatnikiem jest nabywca albo nie będzie zaznaczony parametr Podatnik VAT czynny, wyświetlony zostanie komunikat: Na dokumencie występują pozycje z odwrotnym obciążeniem. Aby poprawnie wystawić dokument należy zmienić status kontrahenta na: Podatnikiem jest nabywca i zaznaczyć parametr: Podatnik VAT czynny. Czy chcesz zmienić status i zaznaczyć parametr? (Tak/ Nie).

Jeżeli operator wybierze TAK, na transakcji zostanie ustawiony status kontrahenta na podatnikiem jest nabywca oraz zostanie zaznaczony parametr Podatnik VAT czynny, stawki VAT dla towarów z wybraną opcją odwrotne obciążenie – TAK, zostaną zmienione na NP.

W sytuacji, kiedy użytkownik na dokumencie, na zakładce [Kontrahent] ustawi status Podatnikiem jest nabywca, parametr Podatnik VAT czynny zostanie zaznaczony automatycznie.

Po zaznaczeniu w Konfiguracji firmy/ Handel/ Parametry parametru Odwrotne obciążenie wg karty towaru, na zakładce [Ogólne] formularza dokumentu FS, WZ, RO, FPF będzie widoczny panel Odwrotne obciążenie – limit. Sekcja ma zastosowanie dla towarów, które na karcie mają zaznaczone Odwrotne obciążenie – Powyżej limitu.

Od 01.07.2015 dla takich towarów procedurę odwrotnego obciążenia stosuje się, jeżeli łączna wartość sprzedaży tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekracza 20 000 PLN.

W polu Wartość sprzedaży wyświetlana jest suma wartości netto w PLN wszystkich towarów, które znajdują się na fakturze i mają na swojej karcie towarowej ustawione odwrotne obciążenie powyżej limitu. Na dokumentach walutowych w polu Wartość sprzedaży wyświetlana jest kwota w PLN.

Po przekroczeniu na dokumencie wartości netto 20 000 PLN, wyświetlane jest ostrzeżenie informujące operatora o tym, że powinien zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia:

W związku z tym, że przepisy definują jednolitą gospodarczo transakcję jako transakcję obejmującą umowę, w ramach której występuje jedna lub więcej dostaw towarów w niesprecyzowanym bliżej okresie, oraz transakcję obejmującą więcej niż jedną umowę, jeżeli okoliczności towarzyszące tej transakcji lub warunki, na jakich została ona zrealizowana, odbiegały od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie, na dokumentach sprzedaży za pomocą przycisku  można wywołać raport z informacją o sumarycznej wartości sprzedaży towarów z ustawionym odwrotnym obciążeniem – powyżej limitu. Wartość sprzedaży wyświetlana jest dla kontrahenta wybranego na bieżącym dokumencie. W oknie raportu można wskazać zakres dat, za który ma być liczona wartość sprzedaży. Do wyliczanej wartości sprzedaży wchodzą zawsze towary z bieżącego dokumentu (niezależnie od wybranego zakresu dat oraz niezależnie od zaznaczenia parametrów FS, WZ).

Na raporcie można uwzględnić dokumenty FS i WZ.

Jeżeli na transakcji wartość sprzedaży towarów z odwrotnym obciążeniem powyżej limitu nie przekroczy wartości 20 000 PLN, operator mimo to powinien sprawdzić na podstawie raportu sprzedaży, jaka była sprzedaż w wybranym okresie czasowym i zdecydować, czy na transakcji ma być zastosowane odwrotne obciążenie.

W chwili, kiedy wartość sprzedaży przekroczy 20 000 PLN, w panelu Odwrotne obciążenie – limit zostanie zaznaczony parametr Stawka NP. Będzie to skutkowało tym, że stawki VAT na pozycjach z opcją odwrotne obciążenie powyżej limitu zmienią się automatycznie na NP, pod warunkiem, że kontrahent ma status: Podatnik VAT czynnyPodatnikiem jest nabywca. Po automatycznym zaznaczeniu parametru Stawka NP, operator może odznaczyć ten parametr, wówczas stawki VAT zostaną pobrane z kartotek towarowych.

Uwaga
Podczas przekształcenia WZ do FS, ustawienia dotyczące parametru Stawka NP przenoszone są z dokumentu WZ bez możliwości modyfikacji na FS. Jeśli zajdzie konieczność zmiany stawek VAT, do FS należy wystawić korektę stawki VAT.

Korekty

Na dokument korekty przenoszone są ustawienia parametrów i stawek VAT z dokumentu korygowanego, parametr Podatnik VAT czynny jest dostępny do edycji, panel Odwrotne obciążenie wg limitu nie jest widoczny.

Na korektach stawki VAT dla Faktur Sprzedaży i Zakupu, można zmienić status kontrahenta, dzięki czemu możliwe jest wykonanie korekty dotyczącej odwrotnego obciążenia.

Kopiowanie dokumentów

W przypadku kopiowania dokumentów, stawki VAT pozycji przenoszą się ze skopiowanego dokumentu – nie są ustawiane na podstawie statusów kontrahenta. Aby program ustawił stawkę VAT NP na pozycjach na podstawie statusów kontrahenta Podatnikiem jest nabywcaPodatnik VAT czynny, należy po skopiowaniu dokumentu ponownie wybrać kontrahenta.

Aktualizacja danych kontrahenta

Za pomocą funkcji Aktualizacja danych kontrahenta dostępnej na liście dokumentów pod prawym przyciskiem myszy (po zaznaczeniu w Konfiguracji programu/ Użytkowe/ Operatorzy – na karcie operatora, na zakładce [Parametry] Aktualizacja kontrahenta na dokumencie) można zaktualizować na dokumencie zaznaczenie parametru Podatnik VAT czynny. Na transakcję pobierane jest aktualne ustawienie z karty kontrahenta (funkcja przydatna m.in. przy przekształcaniu Wydań Zewnętrznych wystawionych przed lipcem b.r. do Faktur Sprzedaży z datą od 1 lipca bądź przy tworzeniu Faktur Sprzedaży do Faktur Pro Forma, gdzie Faktury Zaliczkowe na towary z odwrotnym obciążeniem były wystawiane przez lipcem b.r.). Funkcja nie powoduje zmiany stawek VAT na dokumencie.

Wydruki

Na wydrukach FS, WZ i FPF w kolumnie VAT dla towarów z zaznaczonym parametrem pojawia się „—*”, natomiast pod listą sprzedawanych towarów i usług wydrukowana zostanie adnotacja „*) – odwrotne obciążenie”.

Zakup

Dla Faktur Zakupu, Przyjęć Zewnętrznych, Zamówień u Dostawców panel Odwrotne obciążenie wg limitu zawiera tylko parametr Stawka NP. Użytkownik musi zaznaczyć ten parametr jeśli na otrzymanym dokumencie sprzedaży występują towary odwrotnie obciążone powyżej limitu 20 000 PLN (parametr nie jest zaznaczany automatycznie jak w przypadku dokumentów sprzedaży). Po zaznaczeniu tego parametru dla towarów, które na karcie mają ustawione Odwrotne obciążenie – Powyżej limitu zostanie ustawiona na dokumencie stawka VAT NP.

W przypadku handlu towarami wrażliwymi obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy będącym podatnikiem VAT. Jednocześnie nabywcom przysługuje prawo do odliczenia VAT.

W programie mechanizm ten realizowany jest poprzez Dokumenty Wewnętrzne Sprzedaży i Dokumenty Wewnętrzne Zakupu. Po wystawieniu Faktury Zakupu (dla kontrahenta o statusie Podatnikiem jest nabywca oraz dla transakcji od 1 lipca 2015 o statusie Podatnik VAT czynny), należy ten dokument przekształcić do Faktury Wewnętrznej Sprzedaży w celu naliczenia podatku VAT następnie FWS do Faktury Wewnętrznej Zakupu w celu odliczenia VAT-u.

Na liście FZ dostępny jest przycisk  Generuj fakturę wewnętrzną sprzedaży.

Aby możliwe było przekształcenie FZ do FWS, pozycje na FZ:

  • Nie mogą mieć naliczonego podatku VAT,
  • W przypadku kiedy na FZ część pozycji ma wykazany podatek VAT, na FWS zostaną przeniesione wyłącznie pozycje bez naliczonego VAT-u.

Na liście FWS (menu Handel/ Inne/ Dokumenty Wewnętrzne Sprzedaży) dostępny jest przycisk  Generuj dokument wewnętrzny zakupu. FWZ można wygenerować także z formularza FWS zaznaczając FWZ.

Podczas księgowania dokumentów do rejestrów VAT, zaznaczenie parametru Podatnik VAT czynny jest przenoszone z dokumentu.

Transakcje wewnątrzunijne i pozaunijne

Na potrzeby deklaracji VAT-7, na karcie kontrahenta (menu Ogólne/ Kontrahenci), na zakładce [Handlowe] można ustawić status: Wewnątrzunijny – Podatnikiem jest nabywca, Pozaunijny – Podatnikiem jest nabywca. Statusy te są przenoszone na dokumenty.

W przypadku dokumentów FZ i PZ dla kontrahentów o statusie Wewnątrzunijny – Podatnikiem jest nabywca lub Pozaunijny – Podatnikiem jest nabywca odwrotne obciążenie jest stosowane bez względu na to czy kontrahent jest podatnikiem VAT czynnym oraz bez względu na to czy parametr Odwrotne obciążenie wg karty towaru jest ustawiony w Konfiguracji firmy/ Handel/ Parametry. Stawka VAT na wszystkich pozycjach dokumentu jest ustawiana na NP.

Dla dokumentów sprzedaży odwrotne obciążenie jest stosowane tylko dla pozycji ze stawką VAT NP (bez względu na to czy kontrahent jest podatnikiem VAT czynnym oraz bez względu na ustawienie parametru Odwrotne obciążenie wg karty towaru). Stawki VAT na pozycjach dokumentów są ustawiane w identyczny sposób jak dla transakcji wewnątrzunijnych i pozauniijnych, z tym, że na wydrukach dla pozycji ze stawką VAT NP widnieje adnotacja dotycząca odwrotnego obciążenia.




Opcja importu i eksportu do pliku XML jest dostępna dla następujących dokumentów:  

  • Faktura Sprzedaży (FS),
  • Paragon (PA),
  • Rezerwacja Odbiorcy (RO),
  • Faktury Pro Forma (FPF),
  • Faktury Zakupu (FZ),
  • Zamówienia u Dostawcy (ZD),
  • Dokumenty Wewnętrzne Sprzedaży (FWS),
  • Wydania Zewnętrzne (WZ),
  • Przyjęcia Zewnętrzne (PZ),
  • Rozchody wewnętrzne (RW),
  • Przyjęcia Wewnętrzne (PW)
  • Przesunięcia międzymagazynowe (MM)
  • Dokumenty kaucyjne WKA i PKA

Uwaga
Aby wystawiać dokumenty magazynowe wymagana jest licencja na moduł Handel lub Handel Plus.

Eksport dokumentu jest możliwy bezpośrednio z poziomu formularza dokumentu z menu wyświetlanego pod przyciskiem strzałki  w pasku zadań. Przy eksporcie należy wskazać plik, w którym zapisany będzie dokument. Domyślną ścieżkę dostępu do katalogu można wpisać w Konfiguracji stanowiska/ Handel/ Parametry: Eksport dokumentów – katalog dla plików XML.

W pliku zapisywane są wszystkie informacje z eksportowanego dokumentu:

  • pozycje (ilość, cena, wartość)
  • kontrahent
  • płatności

Import dokumentu jest możliwy z poziomu listy dokumentów z menu wyświetlanego pod przyciskiem strzałki   w pasku zadań. Przy imporcie należy wskazać plik, z którego odczytywany będzie dokument. Domyślną ścieżkę dostępu do katalogu można wpisać w Konfiguracji stanowiska/ Handel/ Parametry: Import dokumentów – katalog dla plików XML. W oknie importu dla Faktur Sprzedaży, Faktur Zakupu i Paragonów jest dostępny parametr Utwórz dokument (-y) pierwotny (-e). Funkcja jest przydatna w sytuacji kiedy w Comarch ERP Optima należy wystawić korektę do dokumentu wystawionego uprzednio w poprzednim programie.

Funkcja eksportu i importu dokumentów może być wykorzystywana podczas przekształcania dokumentów m.in. wtedy, jeśli w programie nie ma funkcji umożliwiającej bezpośrednią konwersję dokumentów.

Jeżeli w importowanym pliku XML znajduje się nazwa kontrahenta to przy imporcie do Comarch ERP Optima nazwa jest pobierana z pliku, jeśli w pliku XML nie ma nazwy kontrahenta to jest ona pobierana z karty kontrahenta z Comarch ERP Optima rozpoznanego przy imporcie po kodzie, NIP lub GLN.

Przykład
Funkcja importu dokumentów z pliku XML nie jest dostępna w wersji oddziałowej programu (współpracującej z systemem Comarch  ERP XL) dla dokumentów WZ i PZ.

Zakładanie kart towarów i kontrahentów podczas importu dokumentów z pliku XML

Podczas importu dokumentów handlowo-magazynowych z pliku XML (z pominięciem Przyjęć Kaucji, Wydań Kaucji) możliwe jest automatyczne założenie kart towarów i kontrahentów, których nie ma w bazie docelowej. Opcja jest dostępna na liście dokumentów, na górnej wstążce pod ikoną Funkcje dodatkowe/ Import dokumentów.

Na oknie importu dokumentów z pliku XML znajdują się domyślnie zaznaczone parametry: Załóż karty kontrahentów, Załóż karty towarów.

Na oknie importu dodatkowo znajduje się parametr Utwórz dokument pierwotny, po zaznaczeniu sprzedaż i zakup zostaną zaimportowane jako dokument pierwotny (szczegóły w artykule Korekty do dokumentów nie istniejących w systemie).

Dodawanie towarów

Towary, które zostaną dodane do bazy, wyświetlane są w oknie Wybierz parametry dodawanych towarów.

W tym miejscu można dla każdej pozycji określić:

Typ – towar lub usługa,

Produkt – prosty lub złożony,

Kaucja – parametr należy zaznaczyć jeśli towar ma być opakowaniem kaucjonowanym (opcja dostępna dla modułu Handel jeśli w konfiguracji włączono obsługę opakowań kaucjonowanych).

Karta jest zakładana na podstawie danych zawartych w pliku – kodu, nazwy, opisu, kodu EAN, PKWiU, numeru katalogowego, stawki VAT, jednostki miary podstawowej, jednostki miary pomocniczej.

Jednostki miary z pliku, których nie ma w programie, zostaną dodane i ustawione na karcie towaru. Dotyczy to zarówno jednostek podstawowych, jak i pomocniczych wraz z przelicznikiem.

Jeżeli karta towaru i powiązane z nią jednostki znajdują się już w programie, ale przelicznik w pliku jest inny niż na karcie, wówczas na importowany dokument przelicznik zostanie pobrany z pliku.

Dodawanie kontrahentów

W momencie importu dokumentów, jeżeli nie znaleziono kontrahenta – dotyczy to zarówno nabywcy (sekcja Płatnik w pliku XML), jak i odbiorcy (sekcja Odbiorca w pliku XML) – założona zostanie nowa kartoteka.

  • Jeżeli w pliku znajduje się NIP, karta kontrahenta zostanie założona na podmiot gospodarczy, w przeciwnym wypadku zostanie założona na osobę fizyczną. Jeśli w pliku jest również prefiks NIP, dla prefiksu PL kontrahent zostanie zaimportowany jako krajowy, dla pozostałych prefiksów (występujących w programie) jako wewnątrzunijny.
  • Forma płatności jest pobierana z pliku (forma płatności musi znajdować się w bazie docelowej, aby import się powiódł).
  • Domyślna waluta ustawiana na karcie kontrahenta jest zgodna z walutą dokumentu (jeśli waluty nie ma w bazie docelowej, zostanie ona dodana podczas importu).

 

 

 




Podczas wystawiania dokumentu handlowego możliwe jest wykorzystanie nierozliczonych dotąd zapisów kasowych/bankowych. Na zakładce [Płatności] znajduje się tabela Zaliczki do rozliczenia. Jeśli istnieją nierozliczone zaliczki związane z podmiotem wybranym na zakładce [Kontrahent]polu Domyślny płatnik, ikona plusa znajdująca się pod tabelą, zawiera wykrzyknik  . Po jej naciśnięciu można wskazać zaliczki, które chcemy rozliczyć z wystawianym dokumentem.

Przycisk wyboru zaliczkobiorcy w rozwijanym menu umożliwia wybór innych podmiotów: banku, pracownika, wspólnika czy urzędu.

Ikony   pozwalają na dodawanie, edycję oraz usuwanie zaliczek.

Uwaga
Na liście pojawią się zapisy kasowe, które jako walutę rozliczenia mają podaną walutę zgodną z walutą dokumentu. Walutę rozliczenia Użytkownik ustala wprowadzając dokument kasowy do raportu w module Kasa/Bank.

Lista składa się z kolumn:

Kwota – wpisujemy kwotę zaliczki jaką chcemy rozliczyć na tej fakturze. Standardowo program proponuje kwotę maksymalną. Program kontroluje, aby rozliczana kwota zaliczki nie była większa od kwoty możliwej do rozliczenia.

Kwota maks. – program wyświetla kwotę zaliczki jaka pozostała nam do rozliczenia. Pole nie podlega edycji.

Numer dokumentu – numer zapisu KP, na podstawie którego zaliczka została zarejestrowana w kasie.

Przykład

Całkowite rozliczenie

Wystawiamy fakturę płatną gotówką. Kontrahent prosi o rozliczenie wpłaconych wcześniej zaliczek Faktura opiewa na kwotę brutto 800 zł. Klient wcześniej wpłacił kwotę 200 zł, co odnotowane zostało dokumentem KP. Na zakładce Płatności pojawi się zapis:

  • termin – data dzisiejsza
  • forma płatności: gotówka
  • kwota: 800 zł
  • kwota rozliczona: 0 zł

W oknie obok Zaliczki do rozliczenia pojawi się ikona plusa z wykrzyknikiem, informująca o istniejącej nierozliczonej zaliczce, po wskazaniu KP z listy dokumentów do rozliczenia

  • Kwota – wyświetla się maksymalna kwota zaliczki, jaką możemy wykorzystać (200), ponieważ rozliczamy całą zaliczkę, zostawiamy tą kwotę 200 zł
  • Kwota maks. – program wyświetla 200 zł, ponieważ to jest kwota nierozliczonego zapisu kasowego

Fakturę zatwierdzamy (trwale – nie do bufora!). Program sygnalizuje wpłatę gotówki – 600 zł do kasy. Efekty zatwierdzenia faktury płatnej gotówką przy jej wystawieniu to:

  • w raporcie kasowym pojawił się zapis kasowy KP z kwotą wpłaconą 600 zł. Zapis ma status Rozliczony.
  • zapis kasowy odpowiadający zaliczce również otrzymał status Rozliczony
  • w Preliminarzu płatności pojawiło się zdarzenie związane z wystawioną fakturą ze statusem Rozliczone.

Na zakładce Rozliczenia widać, że faktura została rozliczona dwoma zapisami kasowymi:

  • KP 200 zł – odpowiadające wpłaconej zaliczce
  • KP 600 zł – odpowiadające wpłacie dokonanej przy wystawieniu dokumentu
  • na zakładce Ogólne, w polu Zapłacono pojawiła się kwota 800 zł

na zakładce Płatności kwota rozliczona również będzie równa 800 zł (do kasy wpłynęła zapłata 200zł+600zł)

Przykład

Częściowe rozliczenie

Wystawiamy fakturę płatną przelewem na kwotę 1000 zł. Kontrahent wpłacił wcześniej zaliczkę 500 zł (zapis KP o statusie Nierozliczony), jednak prosi, by rozliczyć z niej tylko 300 zł.

Na fakturze (zakładka Płatności) pojawi się jedna płatność:

  • termin: za 14 dni
  • forma płatności: przelew
  • kwota: 1000 zł
  • kwota rozliczona: 0 zł

W oknie z zaliczkami pojawi się ikona plusa z wykrzyknikiem, informująca o istniejącej nierozliczonej zaliczce, po wskazaniu KP z listy dokumentów do rozliczenia ustalamy:

  • Kwota – wpisujemy 300 zł (które kontrahent chce rozliczyć)
  • Kwota maks. – widać maksymalną kwotę do rozliczenia, czyli 500 zł

Fakturę zatwierdzamy (nie do bufora!). W efekcie:

  • w Preliminarzu płatności pojawiło się zdarzenie ze statusem Rozliczono częściowo:
  • kwota rozliczona: 300 zł
  • pozostaje do rozliczenia: 700 zł
  • na zakładce Rozliczenia widać, że faktura została rozliczona z zapisem odpowiadającym zaliczce.
  • Zapis kasowy odpowiadający zaliczce ma status Rozliczony częściowo:
  • kwota rozliczona: 300 zł
  • na zakładce Rozliczenia widać, że zapis została rozliczona z wystawioną wcześniej fakturą.
  • Na fakturze sprzedaży:
  • na zakładce Ogólne kwota zapłacona to 300 zł, pozostaje do zapłaty 700 zł

na zakładce Płatności kwota rozliczona to 300 zł.

 

 

 




Na karcie kontrahenta znajdują się parametry dotyczące limitu kredytu oraz limitu przeterminowanych płatności dla określonego kontrahenta. W programie istnieje mechanizm, który pozwala kontrolować przy zatwierdzaniu Faktur Sprzedaży oraz Paragonów, czy któryś z limitów nie został przekroczony.

Funkcja działa jeśli na karcie ewidencyjnej kontrahenta został określony limit kredytu lub limit przeterminowanych płatności dla kontrahenta.

Uprawnienia operatorów

Sposób kontroli przeterminowanych płatności ustawiany jest dla każdego operatora indywidualnie (na jego karcie w Konfiguracji). Dostępne opcje to: 

  • brak – program nie kontroluje płatności podczas zapisu dokumentów, niezależnie od tego, czy kontrahent ma ustawione limity, czy nie. opcja jest dostępna tylko podczas zapisu dokumentów do bufora.
  • ostrzeżenie – podczas zapisu dokumentu program informuje o ewentualnym przekroczeniu limitu kredytu lub limitu przeterminowanych płatności (w zależności od ustawienia parametrów na karcie kontrahenta), ale pozwala na jego zatwierdzenie
  • blokada – program blokuje możliwość zapisu dokumentu w przypadku, gdy kontrahent przekroczy przyznany limit kredytu lub przeterminowanych płatności. Operator może jedynie powrócić na formularz dokumentu, by dokonać na nim zmian.

Istnieje możliwość kontroli płatności (zarówno limitu kredytowego, jak i limitu płatności przeterminowanych) podczas zapisu dokumentu do bufora. Jeśli użytkownik chce kontrolować płatności podczas zapisu dokumentu do bufora powinien dla operatora zaznaczyć odpowiednią opcję dla parametru Kontrola płatności przy sprzedaży – zapis do bufora. Jeśli użytkownik wybierze opcję brak, wtedy podczas zapisu dokumentów  do bufora limity płatności nie będą kontrolowane. Natomiast w przypadku zapisu na stałe – kontrola jest prowadzona zawsze, jeśli kontrahent na swojej karcie ma określony limit kredytu lub limit przeterminowanych płatności.

Warto przy tym pamiętać, że odrębnie ustalane są uprawnienia dotyczące zapisu do bufora, a odrębnie zapisu na stałe.

Z obsługą funkcji związany jest dodatkowo parametr na karcie operatora Zmiana limitu na karcie kontrahenta:

  • jeśli parametr jest aktywny – operator może ustalać limit kredytu na karcie kontrahenta
  • jeśli parametr nie jest aktywny – pole dotyczące limitu kredytu na karcie kontrahenta nie jest dostępne dla operatora

Kontrola limitu kredytu dotyczy transakcji: Faktur Sprzedaży oraz Paragonów i dokumentów WKA (które można wystawiać w module Handel, Handel Plus).

W trakcie zatwierdzania dokumentu, jeśli stan zadłużenia przekracza przyznany limit, a operator blokadę sprzedaży po przekroczeniu limitu, wyświetlany jest komunikat z informacją o kwocie przekraczającej dopuszczalne zadłużenie. Operator ma do wyboru dwie opcje:

  • Anuluj – powoduje powrót na formularz dokumentu (operator może wtedy zmienić formę płatności)
  • Pokaż zaległości– otwierany jest Preliminarz płatności kontrahenta, gdzie widać wszystkie dokumenty nierozliczone.

Jeśli stan zadłużenia/ przeterminowanych płatności przekracza przyznany limit, a operator ma ustawione jedynie ostrzeżenie o przekroczeniu limitu, podczas zatwierdzenia faktury/ paragonu pojawia się dodatkowo możliwość zatwierdzenia dokumentu (OK).

Uwaga
Podczas seryjnego zatwierdzania faktur kontrolowane są zarówno limit kredytu jak i limit przeterminowanych płatności. W przypadku, gdy kontrahent przekroczy któryś z tych limitów – dokument nie zostanie zatwierdzony, niezależnie od uprawnień operatora (ostrzeżenie/ blokada).

Limit kredytu kontrahenta

Informacja dotycząca aktualnego zadłużenia kontrahenta jest widoczna na jego karcie ewidencyjnej (zakładka [Handlowe]) w polu Limit wykorzystany. Wartość w polu jest wyliczana na bieżąco podczas wystawiania dokumentów dla kontrahenta, wprowadzania zapisów kasowo/bankowych oraz dokonywania rozliczeń.

Zasady obliczania limitu wykorzystanego:

Podczas obliczania zadłużenia uwzględniane są kwoty jeszcze pozostające do rozliczenia.

Podczas obliczania zadłużenia kontrahenta uwzględniane są zdarzenia w buforze.

Podczas obliczania zadłużenia nie są uwzględniane zdarzenia o statusie nie podlega.

Podczas obliczania zadłużenia kwota zadłużenia jest pomniejszana o wpłacone przez kontrahenta zaliczki.

Podczas obliczania zadłużenia kwota zadłużenia jest pomniejszana o zobowiązania wobec kontrahenta (np. nierozliczone faktury korygujące sprzedaż, Faktury Zakupu od kontrahenta itp.)

W przypadku dokumentów w walucie obcej – wartość transakcji w PLN jest wyliczana na podstawie kursu podanego na dokumencie.

W przypadku dokumentów płatnych częściowo gotówką, a częściowo np. przelewem – podczas obliczania zadłużenia kontrahenta program uwzględnia tylko część z odroczonym terminem płatności.

Limit jest kontrolowany również podczas zatwierdzania faktury płatnej gotówką. Program sprawdza, czy kwota wpłacana nie jest mniejsza niż do zapłaty. Jeśli tak – program sprawdza limit kredytu kontrahenta, uwzględniając kwotę pozostającą do zapłaty.

Kontrola limitu kredytu nie jest aktywna w trakcie wystawiania dokumentów pierwotnych (wykorzystywanych podczas wystawiania korekt do dokumentów nie zarejestrowanych w systemie).

Limit przeterminowanych płatności

Wartość przeterminowanych płatności nie jest zapisywana w bazie, tylko wyliczana jest na bieżąco w momencie zatwierdzania dokumentów.

Uwaga
Wartość przeterminowanych płatności dla kontrahenta jest wyliczana w momencie zatwierdzania dokumentu na podstawie dokumentów przeterminowanych w Preliminarzu płatności. Jako datę graniczną, wg której określany jest termin do blokady przyjmowany jest termin realizacji płatności.

Należy pamiętać, że termin realizacji płatności uwzględnia automatycznie dwa parametry: dopuszczalną zwłokę kontrahenta (określaną na jego karcie ewidencyjnej) oraz czas realizacji przelewu przez bank. Jeśli więc użytkownik chce, by blokada nie następowała zaraz po przekroczeniu terminu płatności, tylko dopuszcza jeszcze jakiś okres „przejściowy” od terminu płatności, zanim sprzedaż zostanie zablokowana – może wypełnić na karcie kontrahenta pole Dopuszczalna zwłoka. Na jej podstawie zostanie wyliczony termin realizacji płatności. W efekcie, podczas wyliczania wartości przeterminowanych płatności, program uwzględni przyznany kontrahentowi „okres przejściowy”.

Podczas wyliczania wartości przeterminowanych płatności uwzględniane są dokumenty z Preliminarza: typu przychodowego, zarówno płatności w buforze, jak i „do realizacji”.

Obsługa limitu kredytu kontrahenta na dokumentach WZ, RO, FPF

Limit kredytu oraz limit przeterminowanych płatności kontrahenta mogą być kontrolowane również podczas wystawiania Wydań Zewnętrznych, Rezerwacji Odbiorcy oraz Faktur Pro Forma. Funkcjonalność jest dostępna po zaznaczeniu parametru Kontrola płatności na dokumentach WZ, RO, FPF w Konfiguracji Programu/ Użytkowe/ Operatorzy na karcie operatora, na zakładce [Parametry].

Ponieważ dokumenty WZ, RO oraz FPF nie tworzą zdarzeń w Preliminarzu Płatności, nie będą wpływać na wysokość zadłużenia kontrahenta oraz przeterminowane płatności. Oznacza to, że kwota z zapisywanego dokumentu nie zwiększy wykorzystanej już kwoty limitu.

W przypadku, gdy któryś z limitów zostanie przekroczony, program zadziała zgodnie z ustawieniami wprowadzonymi na karcie operatora (ostrzeżenie, blokada, brak reakcji).

Podczas wystawiania dokumentu WZ, w przypadku, gdy Klient ma przekroczony limit, wydanie towaru będzie możliwe jeżeli od razu zostanie uregulowana za niego należność (po zaznaczeniu parametru Płatność na dokumencie WZ).

Uwaga
Aby wystawiać dokumenty magazynowe (w tym WZ, RO) wymagana jest licencja na moduł Handel lub Handel Plus.




Początkowa cena sprzedaży, która będzie podpowiadała się na dokumencie, zależy od tego, jaka cena domyślna została ustawiona dla magazynu, kontrahenta i towaru oraz od rabatów kontrahenta i towaru. Podczas dodawania pozycji na dokument sprawdzane są kolejno:

  1. Rabat typu stała cena – ponieważ rabat ten ma najwyższy priorytet w programie, stała cena będzie podpowiadać się na dokumencie bez uwzględniania pozostałych rabatów kontrahenta i towaru.
  2. Cena domyślna dla magazynu – jeżeli dla towaru nie ustawiono stałej ceny, w następnym kroku sprawdzane jest, czy na formularzu magazynu (Ogólne/ Inne/ Magazyny), na który wystawiany jest dokument, przypisano domyślną cenę sprzedaży spośród cen zdefiniowanych w Konfiguracji Firmy/ Handel/ Ceny towarów i usług.
    Łatwa sprzedaż: Jeżeli magazyn wybrany na oknie Łatwej Sprzedaży jest powiązany z ceną domyślną, na formularzu podpowie się ona automatycznie, jako cena sprzedaży.
    Handel Plus: Wmodule Handel Plus ceny dla towarów pobierane są z magazynu ustawionego w nagłówku dokumentu bez względu na to, jaki magazyn został ustawiony na pozycji.
  1. Cena domyślna kontrahenta – jeśli na karcie kontrahenta na zakładce [Handlowe] wybrano cenę domyślną, zostanie ona ustawiona jako cena początkowa dla tego kontrahenta.
  2. Cena domyślna towaru – jeżeli na karcie kontrahenta w polu Cena domyślna wybrano domyślna, to początkowa cena sprzedaży zostanie pobrana z karty towaru (zakładka [Ogólne], pole Cena domyślna).
  3. Rabaty – po ustaleniu początkowej ceny sprzedaży program wylicza cenę końcową uwzględniając rabaty ustawione w Ogólne/Rabaty, na karcie kontrahenta (zakładka [Handlowe]), w nagłówku dokumentu lub na pozycji dokumentu w kolumnie Rabat.

Uwaga
Cena domyślna dla magazynu oraz Rabaty z menu Ogólne/ Rabaty są dostępne w modułach Handel, Handel Plus.




Zestawienie dostępne jest z poziomu: 

  • listy kontrahentów,
  • formularza kontrahenta,
  • formularzy dokumentów: Faktura Sprzedaży, Paragon, Rezerwacja Odbiorcy, Faktura Pro Forma, Wydanie Zewnętrzne,
  • okna Sprzedaż dedykowana.

Zestawienie jest tworzone w oparciu o rabaty procentowe i typu stała cena, zdefiniowane w oknie Ogólne/ Rabaty.

W oknie Rabaty kontrahenta znajduje się przycisk , który umożliwia wyliczenie zarówno informacji o przydzielonych rabatach, jak również indywidualnego cennika „na życzenie” użytkownika. Dane nie są wyświetlane zaraz po otwarciu okna – pojawiają się dopiero po wciśnięciu przycisku. Jeśli użytkownik zmieni parametry wyświetlania przycisk zmieni się na , informując o konieczności ponownego wyliczenia.

Zakładka [Rabaty]

Zestawienie zawiera wszystkie rabaty typu procentowego, przyznane kontrahentowi. Na zakładce wyświetlane są rabaty obowiązujące dla kontrahenta – w przypadku, gdy kontrahentowi przyznane jest kilka rabatów na ten sam towar, wyświetlany jest ten o najwyższym priorytecie (na przykład przyznany jest rabat typu wszyscy kontrahenci/ jeden towar oraz jeden kontrahent/ jeden towar – w takim przypadku wyższy priorytet ma rabat jeden kontrahent/ jeden towar i on pojawi się na zestawieniu). Przy czym jeśli na dany towar przyznany jest zarówno upust typu rabat kontrahenta i rabat towaru – to na zestawieniu wyświetlone zostaną obydwa upusty.

Na zestawieniu pojawiają się wszystkie towary, na które został udzielony jakikolwiek rabat.

Typ rabatu – określa sposób przyznania rabatu dla kontrahenta:

  • kontrahent – rabat dla pojedynczego kontrahenta,
  • grupa kontrahentów – rabat dla grupy kontrahentów,
  • wszyscy kontrahenci – rabat dla wszystkich kontrahentów.

Na co – określa sposób przyznania rabatu na dany towar:

  • towar – rabat dla wskazanego pojedynczego towaru,
  • grupa towarów – rabat przyznany dla całej grupy towarów,
  • wszystkie towary – upust standardowy na wszystkie towary.

Przykład

Kombinacja tych dwóch wartości określa, jakiego typu jest dany rabat.

Kontrahent i Grupa towarów [Akcesoria] – jest to rabat typu pojedynczy kontrahent/ grupa towarowa [Akcesoria]

Wszyscy kontrahenci i towar – jest to rabat typu jeden towar/ wszyscy kontrahenci


Zakładka [Stała cena]

Na zakładce widoczne są wszystkie przyznane kontrahentowi rabaty typu stała cena. W kolumnie Poziom podana jest informacja, czy jest to stała cena przyznana na towar dla pojedynczego kontrahenta, grupy kontrahentów czy też wszystkich kontrahentów. Przy czym należy pamiętać, że na zestawieniu wyświetlana jest stała cena o najwyższym priorytecie. Przykładowo, jeśli na jeden towar ustalona jest stała cena zarówno dla grupy kontrahentów jak i dla pojedynczego kontrahenta – na zestawieniu pojawi się cena przyznana dla pojedynczego kontrahenta.

Zakładka [Indywidualny cennik]

Na zakładce dostępny jest cennik dla kontrahenta, uwzględniający wszystkie przyznane kontrahentowi stałe ceny, rabaty oraz sposób ich wyliczania. Na zestawieniu widoczne są ceny końcowe na wszystkie towary oraz procentowa wartość udzielonych na nie upustów (jeśli przyznane rabaty są typu procentowego).

Cennik indywidualny dla kontrahenta jest wyliczany po wciśnięciu przycisku „pioruna”. Wyliczany cennik można zawęzić do wybranej grupy towarów (uwzględniana jest grupa domyślna, przypisana na karcie towaru na zakładce [Ogólne]), po zaznaczeniu parametru Nieaktywne uwzględniane są również towary, które na kartotece, na zakładce [Dodatkowe] mają zaznaczoną opcję Karta nieaktywna.