Search Results for: -2147467259/feed/rss2/dokumentacja/import-cennika/page/261/formularz-kontrahenta-zakladka-platnosci - Baza Wiedzy programu Comarch ERP Optima Search Results for: -2147467259/feed/rss2/dokumentacja/import-cennika/page/261/formularz-kontrahenta-zakladka-platnosci - Baza Wiedzy programu Comarch ERP Optima

Wiadomości ogólne

Opis ogólny systemu Comarch ERP Optima

System Comarch ERP Optima zbudowany jest z kilku modułów i aplikacji, z których każdy obsługuje inny dział firmy.

Faktury – funkcjonalność modułu obejmuje między innymi wystawianie Faktur Sprzedaży dla podmiotów gospodarczych, Faktury Sprzedaży dla osób fizycznych, z możliwością ich fiskalizacji, korekty (ilości, wartości, podatku VAT) oraz sprzedaż paragonową i Faktury Zakupu. Ponadto obejmuje obsługę kodów kreskowych,  prowadzenie kartotek towarów/ usług, ustalanie cen sprzedaży oraz przygotowanie oferty handlowej.

Handel – zapewnia pełną obsługę firmy handlowej. Funkcjonalność modułu Handel obejmuje funkcjonalność modułu Faktury plus dokumenty zewnętrzne: WZ – Wydania Zewnętrzne i PZ – Przyjęcia Zewnętrzne oraz dokumenty wewnętrzne: BO – Bilanse Otwarcia, PW – Przyjęcia Wewnętrzne, RW – Rozchody Wewnętrzne, MM – Przesunięcia Międzymagazynowe. Program zapewnia obsługę wielu lokalnych magazynów. Rozliczenie kosztu sprzedaży odbywa się z wykorzystaniem jednej z metod: FIFO, LIFO, AVCO.

Handel Plus – moduł rozszerzony, wzbogacony o możliwość przyjęcia i ocechowania konkretnych partii dostawy oraz wydania towaru ze wskazaniem na dostawy. Istnieje tu również możliwość zaewidencjonowania dokumentów handlowych wystawionych na towary z różnych magazynów.

Detal – moduł ten został stworzony z myślą o punktach sprzedaży detalicznej. Umożliwia wystawianie Paragonów oraz powiązanych z nimi Faktur Sprzedaży. Elastyczny układ ekranu optymalizuje pracę pod kątem wprowadzania dokumentów za pomocą klawiatury oraz przy wykorzystaniu ekranów dotykowych. Moduł ten jest ściśle powiązany z programem Comarch ERP Optima – stanowi jego końcówkę sprzedażową.

Księga Handlowa – oprócz funkcji opartych na ogólnych zasadach prowadzenia rachunkowości moduł dostarcza szeroki wachlarz informacji z zakresu analizy finansowej firmy. Program został przygotowany specjalnie dla biur rachunkowych oraz przedsiębiorstw, których forma prawna lub wielkość obrotów zobowiązują do prowadzenia ksiąg handlowych. Celem jego jest zapewnienie najbardziej kompleksowej obsługi księgowości.

Księga Handlowa Plus – posiada pełną funkcjonalność modułu Księga Handlowa, a dodatkowo umożliwia prowadzenie księgowań w walutach obcych.

Księga Podatkowa – obejmuje funkcjonalnie obsługę księgową firmy, rozliczającej się z fiskusem na podstawie księgi przychodów i rozchodów lub na podstawie ewidencji przychodów objętych zryczałtowanym podatkiem dochodowym oraz ewidencji wymaganych w przypadku płatników podatku od towarów i usług (rejestry VAT).

Środki Trwałe – moduł pozwala na prowadzanie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Na podstawie wprowadzonych informacji o poszczególnych środkach użytkownik automatycznie generuje odpisy amortyzacyjne oraz plan amortyzacji. Dodatkowo program pozwala na prowadzenie ewidencji wyposażenia.

Płace i Kadry – zapewniają pełną ewidencję kadrową i płacową . Pozwalają wyliczyć wynagrodzenie etatowe i wypłaty wynikające z zawartych umów cywilno-prawnych. Dzięki współpracy z Programem Płatnik możliwe jest przygotowanie deklaracji zgłoszeniowych (ZUA, ZCNA, ZIUA, ZWUA, ZZA) i rozliczeniowych (DRA wraz z załącznikami). Program przygotowuje również deklaracje rozliczeniowe dla właścicieli i osób z nimi współpracujących. Na podstawie wyliczonych list płac generowane są deklaracje podatkowe PIT-4R i PIT-8AR oraz deklaracje rozliczające pracowników PIT-11 i IFT-1/1R.  Moduł ściśle współpracuje z modułem Kasa/ Bank.

Płace i Kadry Plus – posiada pełną funkcjonalność modułu Płace i Kadry, a dodatkowo umożliwia m.in. tworzenie złożonych systemów wynagrodzeń przy wykorzystaniu zaawansowanych algorytmów obliczeniowych oraz tworzenie opisów analitycznych. Współpracuje z Rejestratorami Czasu Pracy i umożliwia rozliczanie czasu pracy za pomocą wielu stref. Zapewnia obsługę firm wielodziałowych oraz pracowników tymczasowych.

Kasa/Bank – moduł zawiera kompletne dane o ruchu środków pieniężnych w przedsiębiorstwie. Kompletność danych pozwala nie tylko na bieżące analizy wpływów i wydatków, ale również na generowanie precyzyjnych prognoz dotyczących przepływu środków pieniężnych.

Kasa/Bank Plus – posiada pełną funkcjonalność modułu Kasa/Bank, a dodatkowo umożliwia prowadzenie magazynu walut oraz ewidencjonowania i rozliczania delegacji.

CRM – moduł CRM (Customer Relationship Management) służy do zarządzania kontaktami z klientami.

CRM Plus – posiada pełną funkcjonalność modułu CRM, a dodatkowo udostępnia funkcjonalność windykacji.

Przypominacz – to program zewnętrzny, który sprawdza zadania dla Operatora bezpośrednio w bazie danych i niezależnie od operacji przeprowadzanych w samym programie wyświetla informacje o zbliżających się terminach. W programie wyświetlane są również przypomnienia dla zleceń serwisowych wystawionych w module Comarch ERP Optima Serwis oraz przypomnienia dla poszczególnych etapów w module Comarch ERP Optima Obieg dokumentów.

Serwis – moduł przeznaczony do obsługi zleceń w firmach świadczących usługi serwisowe. Pozwala na rejestrację kolejno: przyjęcia sprzętu do serwisu, czynności wykonywanych w ramach realizacji zlecenia, wykorzystanych części, aż do wystawienia dokumentu końcowego (Faktury Sprzedaży bądź Paragonu).

e-Sklep – powstał w celu zaspokojenia potrzeb rynkowych przedsiębiorstw w zakresie sprzedaży on-line. Comarch e-Sklep dedykowany jest firmom, które chcą poszerzyć możliwości dotarcia do klientów poprzez oferowanie swoich towarów w ogólnodostępnym sklepie internetowym.

Pulpit Menadżera – moduł umożliwia podgląd danych zapisanych w bazie Comarch ERP Optima poprzez przeglądarkę internetową. Pulpit Menadżera jest przeznaczony dla Klientów Biur Rachunkowych oraz dla menadżerów różnych szczebli, którzy potrzebują uzyskiwać syntetyczne informacje o: podatkach do zapłaty, deklaracjach do złożenia, przychodach i kosztach firmy, rozliczeniach, danych kadrowych itd.

Biuro Rachunkowe – moduł ten wspiera pracę Biur Rachunkowych, umożliwiając dostęp z jednego miejsca do informacji zapisanych w różnych bazach danych. Dodatkowo z poziomu tego modułu można wykonywać kopie bezpieczeństwa, konwersje baz danych, drukować deklaracje oraz wykonywać różnego rodzaju analizy dla zaznaczonych baz danych.

Obieg Dokumentów – moduł Obieg Dokumentów usprawnia archiwizację dokumentów oraz zarządzanie nimi. Użytkownik może dowolnie opisać plik, nadać status i skojarzyć z elementem systemu Comarch ERP Optima lub dowolnym podmiotem.

Analizy BI – jest to narzędzie, które pozwala w efektywny i prosty sposób tworzyć, przeglądać i zarządzać raportami. Analizy wykorzystują dane pobierane bezpośrednio z bazy firmowej dzięki czemu są zawsze aktualne. Z aplikacją dostarczamy Państwu gotowe raporty. Oprócz tego dołączone są również szablony raportów na podstawie, których w bardzo łatwy sposób można tworzyć własne analizy. Służy do tego przyjazny, intuicyjny i nowoczesny interfejs użytkownika.  Wszystkie przygotowane raporty można subskrybować i regularnie wysyłać na skrzynkę e-mail wybranym odbiorcom. Więcej informacji znajdą Państwo w dokumentacji do tego modułu.

Comarch IBARD – to nowoczesna aplikacja do backupu i archiwizacji danych online, która zapewnia bezpieczeństwo przechowywanych danych.

Migrator – jest to aplikacja służąca do migracji danych z innych systemów do Comarch ERP Optima, ze szczególnym uwzględnieniem Comarch ERP Klasyka. Jest to narzędzie przeznaczone tylko dla Autoryzowanych Partnerów Comarch.

Centralną częścią systemu Comarch ERP Optima jest moduł Kasa/Bank. W nim gromadzona jest pełna informacja dotycząca przepływu środków pieniężnych w firmie. Dane w module Kasa/Bank pochodzą między innymi z:

  • zapisów operatora wykonanych bezpośrednio w tym module,
  • przepływu informacji z innych części systemu.

Z modułów księgowych do Kasy/Banku wprowadzane są informacje o planowanych lub dokonanych płatnościach stanowiących zapłaty za faktury kosztowe oraz związanych z podatkami.

Z modułu Płace i Kadry – listy płac i wszelkie świadczenia związane z pracownikami firmy.

Duża część informacji wymieniana jest również pomiędzy modułami FakturyKasa/Bank np.:

  • każda faktura gotówkowa powoduje zapis (wpłatę lub wypłatę w przypadku korekt) we wskazanym rejestrze kasowym,
  • każda faktura z odroczoną płatnością zapisuje w preliminarzu zdarzenie. Planujemy w ten sposób przyszłe wpłaty i wypłaty związane z realizacją płatności,
  • rozliczenie płatności z poziomu modułu Kasa/Bank automatycznie jest widoczne na fakturze (faktura otrzymuje status zapłaconej).

Moduł Kasa/Bank

Wprowadzane z poziomu Faktur informacje o wystawionych fakturach są przekazywane do rejestrów VAT, a z rejestrów, już na poziomie modułu księgowego dokonywane są zapisy w księdze podatkowej lub na odpowiednich kontach planu kont.

Bazy w systemie Comarch ERP Optima

Każda baza założona w programie tworzy odrębną całość. W chwili zakładania nowej firmy tworzona jest baza, w której zapisywane są informacje o sprzedaży, płatnościach, dane księgowe oraz kadrowo-płacowe.

Każda firma posiada odrębną pieczątkę firmy, własny rejestr kontrahentów, pracowników i wspólników, listę banków i urzędów. Oddzielne są listy dokumentów, zapisów kasowych/ bankowych, rejestry VAT.

Również część konfiguracji jest odrębna dla każdej firmy (Konfiguracja firmy).

Jedyną częścią wspólną dla wszystkich baz jest Konfiguracja programu, czyli m.in. lista walut, lista stawek VAT, progi podatkowe.

Konfiguracja programu

System Comarch ERP Optima stosuje pewną konwencję nazywania baz firmowych oraz konfiguracyjnych. Jeżeli chodzi o nazwę bazy firmowej to składa się ona z podanej przez użytkownika nazwy firmy oraz przedrostka CDN_, np. CDN_ABC, gdzie ABC jest nazwą firmy podaną przez użytkownika podczas tworzenia bazy firmowej. Podobnie tworzona jest nazwa bazy konfiguracyjnej, gdzie do podanej przez użytkownika nazwy dodawany jest przedrostek CDN_KNF. Jeżeli użytkownik jako nazwę nowotworzonej bazy konfiguracyjnej wskaże Konfiguracja_ABC, to na serwerze SQL utworzona zostanie baza konfiguracyjna o nazwie CDN_KNF_Konfiguracja_ABC. Przedrostek CDN_KNF nie jest dodawany podczas podłączania już istniejącej bazy konfiguracyjnej, nawet jeśli jej nazwa nie jest zgodna z podaną konwencją.

Inne informacje

WERSJA STARTOWA, TRYB TYLKO DO ODCZYTU

Do prawidłowej pracy programu niezbędna jest obecność klucza zabezpieczającego HASP. W zależności od rodzaju instalacji klucz może być wpięty do konkretnego stanowiska lub do serwera. W kluczu tym zapisywane są m.in. informacje o wykorzystywanych modułach systemu, dacie ich ważności oraz liczbie stanowisk, na których poszczególne moduły pracują.

Podczas pracy sprawdzana jest obecność klucza HASP. Jeśli program wykrywa obecność klucza – pracuje bez żadnych ograniczeń. Jeśli klucz nie zostanie wykryty – program pracuje w WERSJI STARTOWEJ.

Istnieje więc możliwość zainstalowania programu bez klucza HASP – jest to właśnie WERSJA STARTOWA programu. W tej wersji istnieje tylko jedno ograniczenie – różnica pomiędzy datą  pierwszego i ostatniego wprowadzonego zapisu nie może być większa niż 60 dni.

Jeśli użytkownik zdecyduje się na zakup pełnej wersji programu – wystarczy wpiąć klucz HASP do komputera i bez ponownej instalacji program pracuje w wersji pełnej (bez żadnych ograniczeń).

Uwaga
Jeśli użytkownik wykupił licencję na niektóre moduły – w Konfiguracji programu/ Użytkowe/ Operatorzy/ Karta Operatora/ Zakładka [Ogólne] należy zaznaczyć, które moduły zostały wykupione. Jeśli zaznaczony zostanie moduł bez wykupionej licencji – cały system będzie pracował w WERSJI STARTOWEJ.

W przypadku pracy na programie Comarch ERP Optima w wersji demo, po przekroczeniu okresu 60 dni dla rozpiętości dat na dokumentach, program nie jest blokowany, ale pracuje w trybie tylko do odczytu. W takiej sytuacji pojawia się komunikat: Rozpiętość dat pomiędzy dokumentami wprowadzonymi do bazy danych przekroczyła 60 dni. Program będzie pracował w trybie tylko do odczytu. Ten tryb pracy ma ograniczoną funkcjonalność i pozwala jedynie na podgląd danych i drukowanie. W trybie tylko do odczytu nie jest możliwe generowanie wykresów, wykonywanie funkcji dodatkowych, wysyłanie wydruków do maila.

Nowe wersje programu

W związku z wprowadzanymi zmianami przepisów oraz implementacją nowych funkcji w systemie pojawiają się nowe  wersje programu.

W chwili zakupu programu użytkownik otrzymuje 12-miesięczną gwarancję. Po upływie gwarancji użytkownik ma prawo jej przedłużenia (za dodatkową opłatą) – jest to tzw. Upgrade Podstawowy.

W okresie gwarancji ma prawo do otrzymywania na własne życzenie nowych wersji oprogramowania – dostępnych bez dodatkowych opłat. Powyższe prawo nie obejmuje kosztów dostarczenia nowej wersji (przesyłki, dojazdu), nośnika danych oraz instalacji. Informacja o bieżących wersjach jest dostępna w Comarch (w szczególności na stronie internetowej: www.comarch.pl/erp) oraz w Autoryzowanej Sieci Przedstawicieli Comarch. Serwis internetowy posiada możliwość zdefiniowania automatycznego powiadamiania za pośrednictwem e-maila o nowych wersjach programów.

Funkcjonalności dostępne wyłącznie dla programu na gwarancji

Poniżej wymienione funkcje programu dostępne są wyłącznie dla programu na gwarancji – z aktualnym Upgrade Podstawowym:

  • funkcja weryfikacji statusu VAT kontrahenta,
  • weryfikacja numerów rachunków bankowych kontrahentów (Biała Lista),
  • import danych kontrahenta z bazy REGON,
  • funkcja weryfikacji i pobierania danych kontrahenta z bazy VIES,
  • import wskaźników z serwera Comarch,
  • import kursów walut,
  • import banków z bazy KIR,
  • import urzędów z serwera Comarch,
  • integracja Comarch ERP Optima z Sendit, DPD, DHL, Poczta Polska, InPost
  • funkcjonalność aktualizacji wzorów dokumentu elektronicznego dla plików JPK – dodatkowym warunkiem jest posiadanie najnowszej dostępnej wersji programu Comarch ERP Optima,
  • mechanizm automatycznego pobierania aktualizacji umożliwiających wysyłanie deklaracji CIT, PIT i VAT drogą elektroniczną w przypadku, gdy w czasie udostępnienia wersji nie był znany schemat dokumentu elektronicznego,
  • aktualizacja definicji eksportu zestawienia GUS Z-12,
  • import formatów przelewów,
  • współpraca z KRD,
  • import listy Klasyfikacji Środków Trwałych,
  • import listy Organizacji Pożytku Publicznego.

W przypadku nowo dodawanych funkcjonalności wyszczególniona jest informacja, jeśli dana funkcja dostępna jest tylko dla programu na gwarancji

System kontroli daty ważności programu

W programie zaszyta jest informacja o dacie produkcji (można ją sprawdzić w Pomoc/ o programie/ Informacje techniczne . W chwili zainstalowania nowej wersji – data ta ulega zmianie. W kluczu HASP natomiast zawarta jest informacja o dacie ważności programu, czyli terminie, kiedy upływa prawo do bezpłatnych wersji.

W czasie startu program porównuje te dwie daty:

  • jeśli data produkcji wersji jest niższa od daty ważności – program funkcjonuje prawidłowo,
  • jeśli data produkcji jest wyższa od daty ważności – prawidłowe uruchomienie programu w nowej wersji nie będzie możliwe. Stanie się to możliwe dopiero po przedłużeniu gwarancji na kolejne 12 miesięcy (zakup Comarch Asysty) i przeprogramowaniu klucza zabezpieczającego HASP za pomocą pliku otrzymanego z Comarch lub od Autoryzowanego Partnera Comarch.



Personalizacja

Tryb personalizacji okna

Dzięki tej funkcjonalności można dostosować wygląd i działanie okna do indywidualnych potrzeb poszczególnych operatorów.

Funkcja umożliwia ukrywanie niewykorzystywanych przez użytkownika pól co pozwala upraszczać formularze, czynić je czytelniejszymi i przyczynia się do szybszego ich wypełniania. Można również ustawić wybrane pola jako widoczne ale niedostępne do edycji – np. pola, które i tak są wypełniane automatycznie i standardowo nie ma potrzeby ich modyfikacji jak liczba porządkowa czy identyfikator księgowy na fakturze w Rejestrach VAT. Jeżeli jednak czasem istnieje potrzeba modyfikacji takich pól – można jedynie ustawić właściwość, która pozwoli na omijanie ich przy poruszaniu się klawiszem <TAB> po formularzu.

Jeżeli użytkownik chce mieć pewność, że na każdym dokumencie będzie wypełniona kategoria lub opis – można oznaczyć to pole jako wymagalne. Program nie pozwoli zapisać formularza jeżeli takie pole nie będzie wypełnione.

Do trybu wprowadzania ustawień personalizacji dla aktywnego okna operator z uprawnieniami administratora może się dostać przez wciśnięcie przycisku   znajdującego się w prawym górnym rogu okna głównego programu Comarch ERP Optima, poprzez skrót <SHIFT>+<F9> lub poprzez wybór właściwej opcji obok przycisku dotyczącego personalizacji .

Ikona   pojawi się również w prawym górnym rogu okna, które zostało spersonalizowane dla zalogowanego operatora. Dla administratora kliknięcie w tą ikonę powoduje przejście do trybu personalizowania, dla pozostałych operatorów jest to informacja, iż okno to zostało zmodyfikowane przez Administratora systemu.

Po lewej stronie okna personalizacji znajduje się panel narzędziowy, natomiast w prawej jego części pojawia się widok formularza gdzie należy wskazać pola, dla których chcemy zdefiniować ustawienia w panelu narzędziowym. Definiowanie dotyczy tego obszaru (jednego pola, grupy pól, czy całej zakładki), który jest oznaczony w prawym panelu ramką z ‘kłódką’.

Panel narzędziowy

Panel znajduje się w lewej części okna personalizacji. Umożliwia określenie warunków dla poszczególnych operatorów, dla zaznaczonych elementów formularza.

Opcje dostępne w panelu narzędziowym:

Opis – umożliwia zdefiniowanie tekstu pojawiającego się w „chmurce” po najechaniu na dany element. Może być wykorzystywane jako podpowiedź dla użytkowników programu, co w danym polu powinno zostać umieszczone. Opis pojawia się również w pasku informacji o statusie, w dolnej części okna programu i jest wspólny dla wszystkich operatorów.

Widoczne – domyślnie pola są widoczne na formularzu, po wyłączeniu parametru operator nie będzie widział wybranych pól. Jeżeli panel zawierający inne pola lub np. cała zakładka ma ustawiony brak widoczności, wówczas nie można wprowadzać ustawienia widoczności dla elementów, które zawiera (zostaną one ukryte automatycznie). W przypadku wprowadzenia tego ustawienia dla zakładki znika cała zakładka, nie można jej wybrać za pomocą właściwych klawiszy, nie można również jej wybrać z paska szybkiego dostępu oraz menu Nawigacji Moje Skróty.

Przykład
Jeśli chcemy ukryć informacje o zasobach towaru na magazynie, ustawiamy zakładkę „Zasoby” dla formularza towaru jako niewidoczną.

Aktywne – wyłączając parametr można zablokować dostępność pola dla operatora, element będzie widoczny, ale użytkownik nie będzie miał możliwości edycji tego elementu (jeśli element jest przyciskiem, nie będzie możliwości wciśnięcia go, użycia odpowiadających mu klawiszy bądź wyboru właściwej opcji z menu kontekstowego). Jeżeli panel zawierający inne pola lub np. cała zakładka ma ustawiony brak dostępności, wówczas nie można wprowadzać ustawienia dostępności dla elementów, które zawiera (będą one niedostępne).

Przykład
Jeśli nie chcemy, żeby operator miał dostęp do informacji o zysku z całej transakcji – ustawiamy niedostępność ikony „świnki” na formularzu faktury sprzedaży w module Handel.

Wymagane – jeśli zaznaczymy parametr, wówczas uzupełnienie danego pola będzie warunkiem koniecznym dla zapisania formularza. Opcja dotyczy pól, które mogą być edytowane (tekstowe, liczbowe).

Przykład
Jeśli chcemy, żeby pracownicy pamiętali o wypełnianiu pola „Kategoria”, np. na formularzach faktur sprzedaży, ustawiamy jego wymagalność.

Wybór kolumn – dotyczy list, dla których możliwy jest wybór kolumn wyświetlanych. Określa czy operator może dodawać / ukrywać kolumny. Jeśli blokada jest założona, operator może widzieć tylko kolumny zdefiniowane dla układu domyślnego.

Tabulator – jeżeli wybrany Operator dla danego pola czy przycisku ma wyłączoną opcję Tabulator, to przy przechodzeniu klawiszem <TAB> pomiędzy polami są pomijane wskazane pola/przyciski.

Kolumny użytkownika – parametr określający czy dla operatora mają być dostępne do wyboru dodatkowe zdefiniowane kolumny użytkownika. Jeżeli parametr dla operatora będzie odznaczony – wówczas pomimo dodanych nowych kolumn w personalizacji, lista dla tego operatora będzie miała dostępne tylko standardowe kolumny.

Zaznaczanie obszarów personalizowanych

Obsługiwane jest zaznaczanie pojedyncze przez kliknięcie myszką w wybrany obszar oraz wielokrotne z przytrzymanym klawiszem <CTRL>. Aby zaznaczyć całą aktywną zakładkę należy kliknąć w jej nagłówek. Zaznaczenie jest automatycznie usuwane z obszarów, które znajdują się:

  • na zakładce, w momencie przejścia na inną zakładkę,
  • wewnątrz dynamicznego panelu, w momencie jego zwijania.

Obszary, dla których nie można wprowadzić żadnego ustawienia personalizacji są niezaznaczalne.

Dostępność i wartości poszczególnych opcji zależą od tego jakie pola zostały zaznaczone na personalizowanym oknie.

Opcje resetowania oraz importu/eksportu ustawień

W dolnej części panelu narzędziowego znajdują się opcje odnoszące się do ustawień dla personalizowanego okna dla wszystkich operatorów: 

  • Konfiguracja dodatkowych kolumn użytkownika      – zdefiniowanie dodatkowych kolumn na liście (dostępne dla większości okien z listami w programie).
  • Wyczyszczenie ustawień personalizacji okna  – przywraca ustawienia domyślne, działa dla zaznaczonych operatorów. Wyjątek stanowi pole opis, które nie jest czyszczone.
  • Eksport  /import  ustawień personalizacji okna –eksport/import ustawień poprzez plik XML
  • Zapisz zmiany
  • Anuluj zmiany  .

W Konfiguracji Programu/Użytkowe/Operatorzy na formularzu operatora znajdują się opcje eksportu oraz importu ustawień operatora, które uwzględniają również ustawienia personalizacji. Dodatkowo dostępna jest opcja  Reset ustawień personalizacji operatora, która przywraca domyślne ustawienia personalizacji.

Tryb personalizacji kolumn

Tryb personalizacji kolumn umożliwia definiowanie widoczności, dostępności i wymagalności kolumn.

Opcja Widoczna – oznacza, że kolumna będzie widoczna w bieżącym widoku.

Opcja Dostępna – oznacza, że kolumna będzie widoczna do wyboru dla Operatora. Jeżeli zaznaczono również „Widoczna” będzie widoczna w bieżącym widoku, jeżeli odznaczono „Widoczna” – będzie dostępna w kolumnach ukrytych – użytkownik będzie mógł ją przeciągnąć do bieżącego widoku w razie potrzeby.

Opcja Wymagana – oznacza, że przy dodawaniu pozycji na liście wypełnienie kolumny będzie wymagane.

Przykład
Na liście FA chcemy ściśle określić jakie kolumny powinien widzieć Operator, bez możliwości zmiany ustalonego widoku.

Na liście FA włączamy tryb personalizacji okna  (ikona w prawym górnym rogu okna). Po prawej stronie klikamy w obszar kolumn, po lewej stronie rozwijamy plus przy właściwym Operatorze i zaznaczamy, które kolumny mają być widoczne.

Po określeniu, która kolumna ma być widoczna, a która nie odznaczamy parametr Wybór kolumn, co skutkuje tym, iż Operator ustawiając się w nagłówkach kolumn, opcję dostępną pod prawym klawiszem myszy Wybór kolumn, będzie miał wyszarzoną.

Jeśli natomiast damy Operatorowi prawo do częściowej modyfikacji kolumn, to parametr Wybór kolumn należy zaznaczyć, a poza widocznością zwrócić uwagę na dostępność kolumn (Dostępna). Jeśli np. kolumna Brutto będzie niewidoczna, ale dostępna, to Operator po wejściu na listę może ustawiając się w nagłówku kolumn, pod prawym klawiszem wybrać Wybór kolumn i przeciągnąć kolumnę Brutto do nagłówka listy definiując w ten sposób swój indywidualny wygląd okna.

Na rozwijanej liście z dostępnymi kolumnami, dodatkowe kolumny dodane przez użytkownika wraz z przeniesionymi domyślnymi ustawieniami w kolumnach WidocznaDostępna są widoczne na końcu listy, dodatkowo pisane kursywą dla łatwego ich odróżnienia od kolumn standardowych.

Na oknach, dla których wprowadzono zmiany w trybie personalizacji, na belce pojawia się ikona  , która jest aktywna tylko dla Operatorów z prawami administratora.

 Tryb personalizacji wstążki

Do trybu wprowadzania ustawień personalizacji dla głównego okna operator z uprawnieniami administratora może się dostać przez wciśnięcie przycisku  znajdującego się w prawym górnym rogu okna głównego programu Comarch ERP Optima, poprzez skrót <CTRL>+<SHIFT>+<F9> lub poprzez wybór właściwej opcji obok przycisku dotyczącego personalizacji .
Personalizacja wstążki umożliwia Administratorowi ukrywanie przycisków w menu głównym wybranym operatorom.

Tryb personalizacji wydruków

Tryb personalizacji wydruków powstał po to, aby administrator mógł z jednego miejsca zarządzać dostępami oraz ustawieniami domyślności wydruków dla poszczególnych Operatorów. W oknie konfiguracji wydruków dostępna jest zakładka [Personalizacja], która jest widoczna tylko dla Operatora będącego administratorem. Na zakładce tej została umieszczona lista w postaci drzewka z parametrami pozwalającymi zarządzać domyślnością i dostępnością wydruków. Ustawienia dostępności i domyślności wydruków podczas konwersji baz powstałych w wersjach programu wcześniejszych są zachowywane.

Personalizacji wydruków dokonuje się w konfiguracji wydruków, która szczegółowo została opisana w rozdziale 9 niniejszego podręcznika. W celu wejścia do Konfiguracji wydruków należy posłużyć się kombinacją <CTRL>+ lub skrótem klawiszowym <CTRL>+<F2>. Inny sposób to rozwinięcie listy wydruków w Wydruku danych lub w Podglądzie wydruku.

Menu kontekstowe wydruku danych

Zakładka [Personalizacja] może być wyszarzona jeśli Operator na pierwszej zakładce [Ogólne] odznaczy parametr Ogranicz do bieżącej procedury. Domyślnie po wejściu do konfiguracji wydruków okno zostaje zawężone do bieżącej procedury, więc parametr jest zaznaczony.

Konfiguracja wydruków

Na zakładce [Ogólne], w menu kontekstowym (dostępnym po kliknięciu prawym przyciskiem myszy na wybrany wydruk) znajduje się m.in. funkcja Przestaw domyślny (dla operatorów bez indywidualnie ustawionego wydruku domyślnego). Funkcja ta dostępna jest tylko dla Operatorów z uprawnieniami administratora. Jej wybranie powoduje ustawienie wydruku jako domyślnego dla wszystkich Operatorów nie mających indywidualnie określonej domyślności wydruku na zakładce [Personalizacja]. Wydruk taki oznaczony jest pogrubioną i podkreśloną czcionką. Ustawiona w ten sposób domyślność wydruku będzie obowiązywała również dla nowych Operatorów.

Menu kontekstowe konfiguracji wydruków

Zakładka [Personalizacja] przy wybranym wydruku wygląda w następujący sposób.

Konfiguracja wydruków- zakładka Personalizacja

Po prawej stronie na drzewie wydruków zaznaczamy wydruki, którym chcemy zmienić ustawienie. Jeśli na drzewie wydruków zaznaczonych jest więcej niż jeden wydruk, to na liście Operatorów kolumna Domyślny jest niedostępna.

Konfiguracja wydruków- zakładka Personalizacja

W przeciwnym wypadku dostępne są obie kolumny, a jeśli na drzewie wydruków nie jest zaznaczony żaden wydruk to ustawienia stosują się do aktualnie podświetlonego wydruku lub zestawu.

Konfiguracja wydruków- zakładka Personalizacja

W przypadku zestawu kolumna Domyślny nie jest dostępna.

Konfiguracja wydruków- zakładka Personalizacja

Działanie parametrów na liście operatorów jest następujące:

Dostępny – określa dostępność wybranego wydruku lub zestawu dla danego Operatora. Parametr zaznaczony powoduje, że wybrany wydruk lub zestaw jest dostępny dla danego Operatora. Domyślnie wszystkie zestawy i wydruki są oznaczone jako dostępne. Odznaczenie parametru powoduje założenie blokady na wybrany wydruk lub zestaw. Zestaw lub wydruk zablokowany nie jest widoczny na liście wydruków w Wydruku danychPodglądzie wydruku.

Konfiguracja wydruków- zakładka Personalizacja

 

Menu kontekstowe Wydruku danych

Uwaga
Zablokowanie zestawu wydruków skutkuje zablokowaniem wszystkich wydruków w nim się znajdujących. Jednakże na liście wydruków w oknie personalizacji wydruki te dalej będą oznaczone jako dostępne.

Domyślny – określa domyślność wybranego wydruku dla danego Operatora. Zaznaczenie parametru powoduje ustawienie danemu Operatorowi domyślnego wydruku. Odznaczenie parametru spowoduje, że wydrukiem domyślnym dla tego Operatora będzie wydruk domyślny ogólnie (ustawiany na pierwszej zakładce za pomocą funkcji Przestaw domyślny (dla operatorów bez indywidualnie ustawionego wydruku domyślnego)).

W ramach jednego kontekstu może być ustawiony tylko jeden wydruk domyślny dla wybranego Operatora. Funkcja wydruku domyślnego została szczegółowo opisana w rozdziale 9 niniejszego podręcznika.

Przycisk dyskietki  (widoczny tylko na zakładce [Personalizacja]) zapisuje ustawienia personalizacji i zamyka okno. Ponadto jeżeli Administrator dokonywał zmian w personalizacji i będzie próbował zamknąć okno naciskając (będąc na dowolnej zakładce) krzyżyk , to program wyświetli komunikat z pytaniem o zapisanie zmian.

Konfiguracja dodatkowych kolumn użytkownika

Po kliknięciu z poziomu personalizacji okna ikony Konfiguracja dodatkowych kolumn użytkownika  pojawia się okno Personalizacja listy umożliwiające:

  • dodawanie złączeń do kolejnych tabel bazy danych (również z bazy konfiguracyjnej),
  • dodawanie wyrażeń definiujących nową kolumnę danych, po której będzie można sortować i grupować listę,
  • testowanie całego zapytania.

Personalizacja listy

W przypadku dodawania kolumn na listach na formularzach, jeżeli na oknie formularza jest więcej niż jedna lista, wówczas ikona Konfiguracja dodatkowych kolumn użytkownika staje się aktywna po kliknięciu na odpowiednią listę na oknie personalizacji.

Okno personalizacji listy zostało podzielone na 5 części opisanych poniżej.

Kolumny dostępne z aktualnie wybranych tabel (wraz z dodatkowymi instrukcjami JOIN)

Jest to lista prezentująca wszystkie pola możliwe do pokazania na liście przy aktualnie zdefiniowanej klauzuli FROM wraz z dodatkowymi złączeniami (instrukcjami JOIN) dodanymi przez użytkownika. Lista jest aktualizowana po dołączeniu nowej tabeli przez użytkownika w sekcji Tabele użytkownika. Lista wyświetlana jest w trybie tylko do odczytu, istnieje jednak możliwość „przeciągnięcia” wybranej kolumny na listę Kolumny użytkownika.

Kolumny użytkownika

Sekcja prezentująca listę kolumn dodanych przez użytkownika. Dla dodanej kolumny można określić jej nazwę dla użytkownika, instrukcję pobierania, typ i format wyświetlania, domyślną widoczność i dostępność kolumny oraz dodatkowy opis.

Dla kolumn użytkownika określić można formatowanie zwracanych wartości.

Kolumna Typ formatu wyświetlania przyjmuje 4 wartości:

  • None – dane w definiowanej kolumnie wyświetlane są sposób domyślny,
  • Numeric – dane liczbowe,
  • DateTime – data/czas,
  • Custom – niestandardowy format wyświetlania.

Ostatnie 3 opcje definiują w jaki sposób wartości mają być wyświetlane używając formatu z pola Format wyświetlania.

Kolumna Format wyświetlania

Po kliknięciu w kolumnie Format wyświetlania pojawia się przycisk , po kliknięciu którego otwierane jest okno Formatowanie wartości umożliwiające łatwe formatowanie wyświetlanych wartości typu liczba oraz data/czas, poprzez wybór jednego z predefiniowanych formatów.

Formatowanie wartości

W dalszym ciągu możliwe jest ręczne określenie formatu wyświetlania, na podstawie zasad opisanych poniżej.

  • Standardowe formaty wyświetlania dla liczb.

Standardowy format wyświetlania dla liczb składa się z litery (określającej rodzaj formatu) oraz 2 cyfr (określających precyzję). Rodzaj formatu decyduje w jaki sposób wartość jest transformowana.

Rodzaj formatuOpisPrzykład formatuPrzykładowa wartość
c lub CLiczba jest wyświetlana jako wartość walutowa. Specyfikacja precyzji określa żądaną ilość miejsc dziesiętnych. Jeżeli precyzja nie zostanie wpisana, zostanie użyta domyślna precyzja wartości formatu waluty z ustawień regionalnych.c2$1,234.00
n lub NLiczba jest wyświetlana w formie "-d,ddd,ddd.ddd...", gdzie każde 'd' oznacza cyfrę. Wartość będzie poprzedzona znakiem minus, jeżeli liczba jest ujemna. Separator tysięcy jest wstawiany między każdą grupę 3 cyfr na lewo od kropki dziesiętnej. Specyfikacja precyzji określa żądaną ilość miejsc dziesiętnych. Jeżeli precyzja nie zostanie wpisana, zostanie użyta domyślna precyzja wartości formatu waluty z ustawień regionalnych.n01,234
d lub DWartość jest wyświetlana jako liczba całkowita ze znakiem minus. Jeżeli wyświetlana będzie liczba z częścią dziesiętna, zostanie ona sformatowana domyślnie. Specyfikacja precyzji określa minimalną ilość cyfr, która ma zostać pokazana. Jeżeli będzie to potrzebne, liczba zostanie dopełniona „nieistotnymi” zerami z lewej strony, aby zapewnić odpowiednią długość wartości. Jeżeli precyzja nie zostanie wybrana, pokazane zostanie dokładnie tyle cyfr, ile potrzeba do reprezentowania wartości bez początkowych zer.D84392
p lub PLiczba mnożona jest przez 100 i wyświetlana ze znakiem %. Specyfikacja precyzji określa żądaną ilość miejsc dziesiętnych. Jeżeli nie zostanie określona, pokazywane są 4 miejsca dziesiętne.P289,64%

  • Standardowe formaty wyświetlania dla daty i czasu.

Standardowy format daty/czasu składa się z jednej litery, która określa wzorzec, wg którego wartości będą wyświetlane (czy i w jaki sposób wyświetlać lata, miesiące itd.).

FormatOpisPrzykład
dWzorzec daty krótkiej.04-06-2014
DWzorzec daty długiej.4 czerwca 2014
tWzorzec czasu krótkiego.14:08
TWzorzec czasu długiego.14:08:00
fWzorzec daty długiej i czasu krótkiego.4 czerwca 2014 14:08
FWzorzec daty długiej i czasu długiego.4 czerwca 2014 14:08:00
gWzorzec daty krótkiej i czasu krótkiego.04-06-2014 14:08
GWzorzec daty krótkiej i czasu długiego.04-06-2014 14:08:00
m lub MWzorzec miesiąca i dnia.4 czerwca
y lub YWzorzec roku i miesiąca.cze-14
sWzorzec sortowalny.2014-06-04T14:08:00

  • Niestandardowe formaty dla liczb.

Formaty niestandardowe używane są do ręcznego stworzenia odpowiedniego wzorca. Tego sposobu formatowania należy używać tylko wtedy, gdy standardowe formaty nie są wystarczające. Wszystkie formaty składające się z litery, za którą występują jedna lub dwie cyfry, traktowane są jako formaty standardowe. Wszystkie pozostałe są interpretowane jako formaty niestandardowe. Poniżej znajdują się najczęściej używane symbole do konstruowanie niestandardowych formatów.

ZnakZnaczenie
0Cyfra jest wyświetlana zawsze.
#Cyfra jest wyświetlana, gdy jest potrzebna (używane np. aby nie wyświetlać początkowych zer).
.Określa miejsce kropki dziesiętnej. Wygląd symbolu dziesiętnego zależy od ustawień regionalnych.
,Wyznacza użycie separatora tysięcy. Wygląd separatora zależy od ustawień regionalnych.
%Mnoży liczbę przez 100 i wstawia symbol % zgodny z ustawieniami regionalnymi.
\Kolejny znak jest wstawiany literalnie do wyniku.

  • Niestandardowe formaty daty i czasu

Aby stworzyć wzorzec daty i czasu należy połączyć symbole z tabel poniżej, reprezentujące rok, miesiąc, dzień itd. w różnych formatach.

  • Symbole dotyczące dat:

SymbolZnaczenieWynik formatownia przykładowej daty (22.06.2014)
yyOstatnie dwie cyfry roku.14
yyyyCztery cyfry roku.2014
MMNumer miesiąca.6
MMMSkrót nazwy miesiąca.cze
MMMMPełna nazwa miesiąca.czerwiec
ddNumer dnia.22
dddSkrót dnia tygodnia.N
ddddPełna nazwa dnia tygodnia.niedziela
/Separator daty. Pobierany z ustawień regionalnych. 

  • Symbole dotyczące czasu:

SymbolZnaczenie
hhGodziny.
mmMinuty.
ssSekundy.
:Separator czasu. Pobierany z ustawień regionalnych.

Kolumna Styl wg kolumny

W kolumnie tej można wybrać inną kolumnę użytkownika. Wówczas warunki kolorowania i czcionki zdefiniowane dla innej kolumny zostaną również użyte na wskazanej kolumnie. Nie jest możliwe, aby 2 kolumny nawzajem przejmowały od siebie styl. W takiej sytuacji pojawia się komunikat: Kolumna […] używa już stylu edytowanej kolumny.

Styl wartości

Pod sekcją Kolumny użytkownika znajduje się przycisk Styl wartości . Jego kliknięcie powoduje otwarcie okna Styl kolumny użytkownika umożliwiającego ustawienie koloru i stylu czcionki dla wartości w kolumnach użytkownika spełniających określone przez Operatora warunki.

Styl kolumny użytkownika

Okno Styl kolumny użytkownika zawiera trzy kolumny: Kolor, Czcionka oraz Warunek. Warunek musi być wypełniony, kolor i czcionka mogą przyjmować wartości puste, ale nie jednocześnie – co najmniej jedna z tych dwóch kolumn musi być wypełniona dla każdego wiersza. Warunki są przetwarzane wg kolejności na liście: jeżeli pierwszy i drugi warunek są spełnione, użyty zostanie kolor i styl czcionki z pierwszej pozycji. Jeżeli nie zostanie znaleziony element spełniający warunek z wybranym kolorem/stylem kolumny, zostanie zastosowany albo styl z innej kolumny użytkownika (w przypadku wskazania innej kolumny jako Styl wg kolumny) bądź domyślny kolor bądź styl dla wartości wyświetlanych w kolumnie.

Warunki dla pozycji na liście Styl kolumny użytkownika mogą być w łatwy sposób uzupełniane za pomocą konstruktora warunku, dostępnego po kliknięciu ikony w kolumnie Warunek. Działanie Konstruktora warunku jest bardzo zbliżone do działania Konstruktora filtra.

Konstruktor warunku

Istnieje możliwość odwoływania się do do wybranych globalnych zmiennych dynamicznych oraz wartości z panelu filtra. Umożliwia to uzależnienie wartości pokazywanych w dodatkowych kolumnach np. od zalogowanego Operatora bądź parametru ustawionego w panelu filtra.

Po kliknięciu prawym przyciskiem myszy w polu Instrukcja pobierania danych w sekcji Kolumny użytkownika oraz w polu Instrukcja łączenia w sekcji Tabele użytkownika w menu kontekstowym można wywołać dostępną listę parametrów standardowych oraz parametrów filtra dla określonego okna.

Zmienne dostępne w grupie Parametry filtra są to wartości z panelu filtra danej zakładki określonego okna. W związku z tym zmienne dostępne dla poszczególnych zakładek danego okna mogą być różne.

Po wybraniu z menu kontekstowego odpowiedniej wartości w polu  Instrukcja pobierania danych lub Instrukcja łączenia w miejscu gdzie znajduje się kursor zostanie wstawiony odpowiedni alias dla parametru: #NazwaParametru#. Po zapisaniu zmian, na oknie na którym została wybrana kolumna Użytkownika, alias zostanie zamieniony przez program na odpowiednią wartość przekazaną do zapytania wyświetlającego wynik dla Użytkownika.

Tabele domyślne

Jest to treść FROM zapytania standardowo wysyłanego do serwera SQL – pole do odczytu. Sekcja ta jest domyślnie ukryta, ale można ją wyświetlić zaznaczając parametr Pokaż tabele domyślne.

Tabele użytkownika

Sekcja umożliwiająca dołączenie kolejnych tabel przez użytkownika. Aby dołączyć nową tabelę należy wskazać jej nazwę (wraz z prefixem „CDN”) oraz podać instrukcję łączenia, czyli klauzulę potrzebną do wykonania połączenia tabel (np. TrN_KntID= Knt_KntID)

Wynikowe zapytanie SQL

Prezentowane jest tu zapytanie utworzone z kolumn zdefiniowanych przez użytkownika i instrukcji FROM z dodanymi złączeniami (instrukcjami JOIN) użytkownika, z możliwością sprawdzenia poprawności wykonania – pole do odczytu.

Na oknie Personalizacja listy znajduje się przycisk sprawdzający poprawność utworzonego zapytania  możliwy do wywołania w dwóch trybach (rozwijalna lista obok ikony):

  • Sprawdź składnię – weryfikacja poprawności składni zapytań użytkownika, w przypadku poprawnego wykonania testu pojawia się komunikat: Kolumny zostały dodane poprawnie.
  • Sprawdź wydajność – zmierzenie czasu wykonania zapytania użytkownika; pierwsze wykonanie zmienionego zapytania SQL może nie być miarodajne, gdyż Serwer SQL nie będzie jeszcze miał w pamięci cache tego zapytania, w związku z czym pierwsze wykonanie zapytania może być dłuższe, niż kolejne.

Jeżeli po wprowadzeniu zmian użytkownik nie sprawdzi poprawności zapytania, zostanie to wykonane w momencie zapisu zmian w dodatkowych kolumnach. Jeżeli zapytanie nie będzie poprawne, okna nie będzie można zapisać. Podczas zapisu okna personalizacji listy sprawdzane jest również, czy modyfikacja zapytania nie

spowodowała efektu „rozmnożenia” wierszy na liście (np. faktura pokazuje się na liście tyle razy, ile ma elementów) – taka sytuacja jest błędna i niektóre funkcje programu mogą wówczas nie działać prawidłowo.

W prawym dolnym rogu okna dodane zostały przyciski eksportu  i importu  dodatkowych kolumn użytkownika, bez pozostałych ustawień personalizacji. Eksport wykonywany jest do formatu XML.

W przypadku stosowania dodatkowych kolumn użytkownika, wydruki z list mogą nie działać poprawnie, jednakże wydruk bieżącego widoku powinien zawsze działać poprawnie.

Podczas uruchamiania okna programu z listą, która ma dodane przez użytkownika niestandardowe tabele, zostanie najpierw wykonane sprawdzenie czy zapytanie użytkownika nie zwraca większej ilości wierszy, niż zapytanie standardowe. Jeżeli ilość wierszy będzie taka sama, wówczas okno uruchomi się w spersonalizowanym trybie. Jeżeli natomiast ilość wierszy będzie różna, wówczas wygenerowany zostanie komunikat: Dodatkowe tabele dodane w personalizacji powodują powielanie wierszy na liście. Lista zostanie uruchomiona w trybie standardowym., po czym nastąpi uruchomienie okna bez dodatkowych kolumn i tabel.

Uwaga
Dodanie każdej tabeli użytkownika powoduje modyfikację treści FROM zapytania. W związku z tym wskazanie np. tabeli z elementami dokumentu (nawet bez wybrania kolumn z tej tabeli) będzie powodować zduplikowanie wyświetlanych wierszy i generowanie powyższego komunikatu przy otwieraniu listy.

Dodatkowo, jeżeli nie uda się pobieranie danych na listę z dodatkowymi kolumnami i/lub tabelami, pokazany zostanie komunikat: Błąd pobierania danych na listę. Lista zostanie uruchomiona w trybie standardowym., a następnie okno programu zostanie uruchomione bez dodatkowych kolumn i tabel.

Na listach w programie, na których dodano kolumny użytkownika, pokazywana jest ikona personalizacji .

Uwaga
Na listach bądź formularzach, na których dodane zostały kolumny Użytkownika, funkcja Przywróć układ domyślny powoduje usunięcie niestandardowych kolumn wybranych po dodaniu kolumny użytkownika. Kolumny wybrane wcześniej można usunąć za pomocą funkcji Usuń tę kolumnę.




Paragony

Paragon jest dokumentem handlowym, powoduje naliczenie podatku VAT i płatności. W zależności od ustawień parametrów może powodować tylko rezerwacje towaru lub pomniejszać stan na magazynie. Parametry te ustawiamy w Konfiguracji firmy/ Magazyn/ Inicjacja dokumentu. Do wyboru mamy: 

  • rezerwacje – Paragon nie pomniejsza stanu. Paragon zatwierdzony na stałe lub zapisany do bufora powoduje tylko zarezerwowanie towaru (pomniejsza ilość dostępną). Jest to rezerwacja bezterminowa. Pełny proces sprzedaży i wydania towaru wymaga przekształcenia Paragonu do Wydania Zewnętrznego.
  • pobranie – po zaznaczeniu tego parametru Paragon pomniejsza ilość i ilość dostępną (nie tworzy rezerwacji). Przy takim ustawieniu nie można wystawić dokumentu jeśli nie mamy odpowiedniej ilości towaru w magazynie.
  • pozwalaj na zmianę – po zaznaczeniu tego parametru na formularzu paragonu widoczne są dwa dodatkowe parametry: rezerwacja i pobranie. Jeśli dokument jest w buforze, możliwa jest zmiana ustawień z rezerwacji na pobranie i odwrotnie. Musi przy tym być spełniony jeden warunek – po zaznaczeniu pobrania musimy na magazynie posiadać wystarczającą ilość towaru.

Jeśli deklarujemy pobranie towaru na Paragonie, w Konfiguracji firmy/ Magazyn/ Parametry możemy zaznaczyć parametr Kontrola ilości na dok. rozchodowychprzy akceptacji pozycji (przez bufor) – wówczas ilość sprawdzana jest w chwili wpisywania towaru na dokument i równocześnie dokument jest zapisywany do bufora. Jeżeli parametr nie jest aktywny, ilość sprawdzana jest przy zapisie całego dokumentu (do bufora/ na stałe).

Pamiętajmy, że parametr kontroli ilości – przy akceptacji pozycji (przez bufor)  dotyczy tylko dokumentów rozchodowych FS i PA zapisywanych do bufora oraz nieskojarzonych z dokumentami magazynowymi, które mają zadeklarowane pobieranie towaru z magazynu. Jeśli na dokumencie zadeklarowana jest rezerwacja towaru – parametr ten nie jest wykorzystywany.  




Wydania zewnętrzne

Co należy wiedzieć o Wydaniach Zewnętrznych

Wydania zewnętrzne to dokumenty, które powodują zmianę ilości i wartości magazynu.

Uwaga
Wszystkie Wydania Zewnętrzne, zatwierdzone na stałe i te w buforze, powodują zmianę ilości w magazynie i ilości dostępnej.

Dokumenty WZ powinny być skojarzone z Fakturą Sprzedaży. Kojarzenie może być wykonywane na różne sposoby:

  • możemy wystawić FS i w chwili zatwierdzania automatycznie utworzyć dokument WZ,
  • możemy wystawić FS, zatwierdzić ją i dopiero potem utworzyć dokument WZ (w chwili wydania towaru),
  • możemy wystawić WZ i w chwili zatwierdzenia automatycznie zostanie utworzona Faktura Sprzedaży (widoczna będzie na liście Faktur Sprzedaży),
  • możemy zatwierdzić WZ i dopiero potem wystawić do niej Fakturę Sprzedaży.

Ten ostatni mechanizm – zatwierdzenia WZ bez automatycznego tworzenia FS – daje możliwość ewidencjonowania wydań towarów bez konieczności natychmiastowego wystawiania Faktury Sprzedaży. Dzięki temu można wystawić kilka dokumentów dla tego samego klienta, a później przekonwertować je do jednego dokumentu sprzedaży.

Warunki powodzenia takiej operacji to:

  • zgodność algorytmu – muszą być wyliczane wg tego samego algorytmu (netto lub brutto),
  • wskazane WZ nie mogą być w buforze ani anulowane.

W menu System/ Konfiguracja/ Firma/ Magazyn/ Parametry znajduje się parametr Kontrola ilości na dok. rozchodowych:

  • w edycji przed zapisem – przy próbie dodania pozycji, której brakuje na magazynie na dokument WZ, RW, MM lub FS/PA z opcją pobrania towaru z magazynu, użytkownik otrzyma informację o brakującej ilości (towar nie zostanie dodany na dokument). Podczas weryfikacji ilości program bierze pod uwagę ilość dostępną towaru (pomniejszoną o rezerwacje) jeśli w Konfiguracji firmy/ Magazyn/ Parametry jest zaznaczona opcja Nie pozwalaj na wydanie towaru, gdy występują rezerwacje, jeśli nie jest zaznaczona, sprawdzana jest całkowita ilość.
  • przy akceptacji pozycji (przez bufor) – parametr dotyczy akceptacji pozycji na dokumentach rozchodowych w buforze. W trakcie dopisywania pozycji program sprawdza ilość towaru Każde dopisanie pozycji powoduje automatyczne zapisanie dokumentu do bufora. Należy pamiętać, że po dopisaniu pozycji i wycofaniu się z wystawianego dokumentu, dokument ten i tak pojawi się na liście (będzie w buforze). Włączenie tego parametru, w niektórych przypadkach, może spowolnić pracę.

Lista Wydań Zewnętrznych

Listę wystawionych WZ uruchamiamy z menu – Handel/ Wydania zewnętrzne. Na ekranie wyświetlone zostaną wszystkie wystawione wcześniej dokumenty. Zasady dotyczące obsługi listy, grupowania, sortowania, wyszukiwania pozycji (filtrowania) i ogólnie przystosowywania wyglądu listy do indywidualnych potrzeb użytkownika zostały opisane w rozdziale Standardy w programie.

Każda pozycja listy standardowo zawiera:

Numer dokumentu – numer dokumentu nadany zgodnie ze stosowanymi schematami numeracji

Status – w kolumnie wyświetlane są informacje na temat dokumentów powiązanych z WZ:

  • FS – dokument jest powiązany z Fakturą Sprzedaży,
  • PA – dokument jest powiązany z Paragonem,
  • RO – dokument został utworzony z Rezerwacji Odbiorcy,
  • PF – dokument został utworzony z Faktury Pro Forma.

Magazyn – magazyn, z którego wydano towar.

Kontrahent – kod kontrahenta, któremu wydano towar.

Data wydania – data wydania towaru z magazynu.

Netto – wartość netto dokumentu Wydania Zewnętrznego.

Wartość zakupu – koszt zakupu towarów umieszczonych na Wydaniu Zewnętrznym oraz usług (w sytuacji, kiedy koszt został zadeklarowany na karcie usługi, na zakładce [Dodatkowe]polu Koszt usługi lub wprowadzony na pozycji dokumentu, na zakładce [Szczegóły] w polu Koszt zakupu).

Lista wydań zewnętrznych

W oknie dostępne są przyciski:

 – księgowanie na konta księgowe. Księgowanie dotyczy zatwierdzonych i zaznaczonych dokumentów. Po wciśnięciu przycisku program pyta o schemat księgowy.

– korekta ilościowa lub wartościowa Wydania Zewnętrznego:

  • nie można korygować WZ będących w buforze,
  • korygować można tylko dokumenty niezwiązane z Fakturą Sprzedaży/Paragonem,
  • korekta WZ skojarzonego z FS/PA możliwa jest jedynie poprzez korektę dokumentu handlowego, która spowoduje automatyczne wygenerowanie korekty do WZ. Przycisk „Utworzenie faktury sprzedaży” – utworzenie faktury sprzedaży. Fakturę Sprzedaży można utworzyć z jednego lub kilku Wydań Zewnętrznych wystawionych dla danego kontrahenta i dotyczących tego samego magazynu. Nowo utworzona Faktura Sprzedaży jest zapisywana do bufora (podlega edycji).

– przekształcenie do Paragonu. Do Paragonu mogą być przekształcane tylko dokumenty WZ liczone algorytmem „od brutto”.

tworzenie dokumentu kaucyjnego. Przycisk jest widoczny tylko w przypadku, gdy firma wykorzystuje funkcję obrotu opakowaniami kaucjonowanymi (menu System/ Konfiguracja/ Firma/ Magazyn/ Kaucje).

– Operacje seryjne umożliwiające:

  • dodawanie/ usuwanie/ zmianę atrybutów dokumentu,
  • zmianę kategorii dokumentu.

 
Więcej informacji na ten temat jest dostępnych w artykule Operacje seryjne.

Formularz WZ – obsługa

Zasady obsługi formularza zostały opisane szczegółowo TUTAJ.




Cennik

Cennik zawiera listę wszystkich towarów/ usług oferowanych przez firmę. Jest dostępny z menu Ogólne. Zapisane tu informacje są wykorzystywane podczas wystawiania dokumentów w module sprzedaży.

Cennik

Na liście dostępne jest drzewo grup. Użytkownik ma możliwość zawężenia listy do pozycji cennikowych należących do  dowolnej grupy/grup oraz podgrupy/podgrup, które mają być wyświetlane na liście.

Panel drzewa grup rozwijany jest za pomocą pionowego przycisku „Wybrana grupa: …”, a ustawienie widoczności panelu filtrowania wg drzewa grup na stałe włącza się przez wciśnięcie przycisku pinezki:

      

Po zaznaczeniu bądź podświetleniu konkretnej grupy w menu Ogólne/ Cennik lub Handel/ Zasoby – na dodawanej pozycji cennika jako grupa domyślna automatycznie podpowiada się grupa wskazana na liście grup.

Lista może być dodatkowo zawężona do konkretnego typu czy kombinacji typów pozycji cennikowych. W programie zdefiniowano cztery typy pozycji i są to:

  • Usługa prosta (UP)
  • Towar prosty (TP)
  • Usługa złożona (UZ)
  • Towar złożona (TZ)

W programie określenie złożony oznacza towar lub usługę (produkt) z którą związana jest jakaś receptura.

Uwaga
Towary proste, towary złożone oraz usługi złożone dostępne są jedynie w modułach Handel, Handel Plus. W module Faktury dostępne są wyłącznie usługi proste.

Listę pozycji w cenniku można dodatkowo ograniczyć do towarów/usług aktywnych. Służy do tego parametr Nieaktywne.  Po jego zaznaczeniu na liście pojawia się wszystkie pozycje, bez względu na to czy są aktywne czy nie (pozycje nieaktywne są wyświetlane w kolorze czerwonym). Stan danego towaru (aktywny/ nieaktywny) zaznaczamy na formularzu zasobu na zakładce [Dodatkowe].  Zmienna ta pozwala na „ukrycie” pozycji, których nie ma już w naszej ofercie w wyniku np. zmiany sprzedawanego asortymentu.

Jeżeli pozycje cennika mają przypisane kody kreskowe, możliwe jest wyszukanie towaru po wpisaniu tego kodu w pole EAN.

Po otwarciu listy zawsze wyświetlana jest cena domyślna – deklarowana na karcie towaru indywidualnie dla każdej pozycji. Zmiana wyświetlanej ceny jest możliwa po rozwinięciu listy dostępnej w polu Cena. Po dokonaniu zmiany (np. Z domyślnej na hurtową 1) wybrana cena obowiązuje dla wszystkich towarów.

W oknie możliwe jest dokonywanie wszelkich operacji dotyczących kart towarów jak przeglądanie, usuwanie czy dodawanie nowych pozycji.

Na liście w menu kontekstowym (pod prawym przyciskiem myszy) dostępne są opcje: Utwórz fakturę, Utwórz paragon. Dokument tworzony jest:

  • dla pozycji cennikowych zaznaczonych na liście bądź dla pozycji podświetlonej na liście, jeśli nie zaznaczono żadnych pozycji,
  • na dokumencie domyślnie podpowiada się kontrahent !NIEOKREŚLONY!,
  • cena na dokument jest pobierana zgodnie z ustawioną na liście towarów,
  • magazyn na dokumencie tworzonym z listy zasobów podpowiada się odpowiednio w kolejności jako:
    • magazyn domyślny operatora,
    • magazyn domyślny stanowiska,
    • magazyn główny.

Na liście dostępne są przyciski:

 – dodanie pozycji <INSERT> – umożliwia dodanie nowej karty towaru,

 – edycja pozycji <CTRL>+<ENTER> – umożliwia podgląd karty towaru,

 – usunięcie <DEL> – usunięcie karty towaru jest możliwe tylko, jeśli dany towar nie jest pozycją na żadnym dokumencie,

 – zamknięcie okna,

 – eksport cennika. Funkcja umożliwia eksport listy cennikowej do pliku w formacie XML lub MS Excel na dysk lokalny lub do Comarch IBARD. Funkcja może być wykorzystywana podczas wymiany cennika pomiędzy różnymi bazami w systemie Comarch ERP Optima.

 – import cennika z pliku wygenerowanego przez program Comarch ERP Optima, programy Comarch ERP Klasyka (FPP lub FA) lub z pliku MS Excel z dysku lokalnego lub z Comarch IBARD. Wszystkie pozycje zaimportowane z FA będą usługami, z FPP lub programu Comarch ERP Optima importowane pozycje będą przyjmowały status: towar lub usługi (analogicznie jak w programie FPP), przepisane zostaną również ustawienia dotyczące cen sprzedaży. Możliwe jest wskazanie pliku do importu poprzez przeciągnięcie go z eksploratora Windows.

Szczegółowe informacje na temat importu i eksportu cennika zostały opisane w artykule Eksport/ Import cennika. 

Historia towaru – analiza transakcji towaru.

Z poziomu listy cennikowej dostępnej w menu Ogólne/Cennik istnieje możliwość podglądu wszystkich atrybutów binarnych oraz załączników przypisanych do poszczególnych pozycji cennikowych.

W pasku narzędzi aktywne są przyciski:

 – funkcje dodatkowe <F11>:

Dla kart cennikowych umożliwiają:

  • Zmianę aktualizacji cen (należy wskazać cenę, dla której parametr aktualizacji ma zostać ustawiony i wybrać sposób aktualizacji Tak/Nie).
  • Zmianę waluty i wartości dla wybranej waluty (dla pozycji zaznaczonych na liście można zmienić walutę dla wybranej ceny i wykonać przeliczenie wg podanego kursu),
  • Zmianę stawki VAT/ nazwy,
  • Przecenę grup towarowych,
  • Konwersję PKWiU 2008 do PKWiU 2015,
  • Dotyczy wersji: 2020.3.1
    Przypisanie kodów CN na podstawie PKWiU 2015
  • Zmianę kodu PKWiU (mechanizm umożliwiający seryjne usunięcie kodów PKWiU lub zdefiniowanie konkretnego numeru PKWiU dla pozycji cennikowych uprzednio zaznaczonych na liście),
  • Zmianę ustawienia parametru Odwrotne obciążenie (Nie/ Tak/ Powyżej limitu), dostępnego na karcie towaru na zakładce [Ogólne] po zaznaczeniu parametru Odwrotne obciążenie wg karty towaruKonfiguracji Firmy/ Handel/ Parametry.
  • Zmianę ustawienia parametrów: Kopiuj opis na fakturę, Pozwól na edycję nazwy na fakturze, Pozwól na edycję opisu na fakturze, dostępnych na karcie towaru na zakładce [Dodatkowe],
  • Zmianę ustawienia parametru Karta nieaktywna,
  • Zmianę ceny domyślnej towarów i usług.

 

Konwersja PKWiU 2008 do PKWiU 2015:

Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) została wprowadzona Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (DZ. U. z 2015 r. poz. 1676) do stosowania od dnia 1 stycznia 2016 r.

Do 31.12.2016 roku obowiązuje obecna klasyfikacja PKWiU (do celów statystycznych).

Do 31.12.2017 roku obowiązuje obecna klasyfikacja PKWiU (do celów podatkowych).

Aby usprawnić pracę klientom, dodano konwerter (na podstawie dostępnych tabeli transkrypcji), który zamienia kody PKWiU 2008 na kody PKWiU 2015 zgodnie z kluczem powiązań.

Informacje oraz tabele transkrypcji dostępne są na stronie: http://stat.gov.pl/Klasyfikacje/doc/pkwiu_15/

Funkcja jest dostępna w menu Ogólne/ Cennik pod przyciskiem Funkcje dodatkowe znajdującym się na górnej wstążce programu – Karty cennikowe/ Konwersja PKWiU 2008 do PKWiU 2015.

Konwersja PKWiU 2004 do PKWiU 2015

Konwersja kodów wykonywana jest dla wszystkich pozycji cennika.

Po wykonaniu konwersji zostaje wyświetlony raport zmian, który może składać się z trzech sekcji (w zależności od konwertowanych kodów PKWiU):

  • Pozycje cennika, dla których kod PKWiU nie został rozpoznany (sekcja zawiera kody towarów oraz PKWiU przed konwersją) – kod PKWiU jest niepoprawny lub nie został uwzględniony w kluczu powiązań, na podstawie którego wykonywana jest konwersja http://stat.gov.pl/Klasyfikacje/doc/pkwiu_15/
  • Pozycje cennika, dla których kod PKWiU musi być zweryfikowany (sekcja zawiera kody towarów, PKWiU przed i po konwersji) – kody, które w klasyfikacji PKWiU 2015 oznaczone są gwiazdką oznaczającą, że w klasyfikacji 2008 istniał jeden kod, który w klasyfikacji 2015 podzielono na kilka. Dlatego po konwersji użytkownik powinien zweryfikować przydzielony dla pozycji cennika kod.
  • Pozycje cennika, dla których nie napotkano problemów podczas zmiany kodu PKWiU (sekcja zawiera kody towarów, PKWiU przed i po konwersji).

Przypisanie kodów CN na podstawie PKWiU 2015:

Funkcja umożliwia przypisanie do towarów kodów CN na podstawie numerów PKWiU 2015.

Uwaga
Uwaga: Funkcja Przypisanie kodów CN na podstawie PKWiU 2015 jest aktywna po zalogowaniu na moduł Comarch ERP Optima Handel/ Handel Plus.

Funkcja – Przypisanie kodów CN na podstawie PKWiU 2015

  • Funkcja jest wykonywana dla wszystkich pozycji cennikowych o typie towar.
  • Po jej wywołaniu do towarów, na podstawie przypisanych do nich numerów PKWiU 2015, zostaną nadane kody CN (zgodnie z kluczem powiązań Głównego Urzędu Statystycznego: PKWiU2015 – CN https://stat.gov.pl/Klasyfikacje/doc/pkwiu_15/index.html):
    • kody CN, których nie ma w programie, zostaną automatycznie dopisane do listy kodów CN wraz z przypisanym do nich Opisem (menu Ogólne/ Inne/ Kody CN).
      Uwaga
      Uwaga: Jeśli numer PKWiU 2015 posiada wiele kodów CN, do towaru zostanie automatycznie przypisany pierwszy kod CN. Użytkownik musi zweryfikować poprawność przypisania takiego kodu CN do towaru.
    • Operacja przypisania kodów CN jest nieodwracalna. Aby mieć wgląd do danych sprzed konwersji, przez rozpoczęciem należy wykonać kopię bezpieczeństwa bazy danych.
    • Kody CN nie zostaną uzupełnione dla towarów, które posiadają numery PKWiU niezgodne z nomenklaturą 2015.
  • Po zakończeniu procesu, w Raporcie konwersji przedstawione zostaną wyniki operacji z podziałem na pozycje cennika, dla których:
    • kod PKWiU nie został rozpoznany.
    • należy zweryfikować kod CN (kod CN został uzupełniony na karcie towaru, ale jest niezgodny z nową matrycą kodów CN lub dla PKWiU 2015 jest przypisanych wiele kodów CN),
    • nie napotkano problemów podczas ustawiania kodu CN.

Uwaga
Uwaga: Funkcja Przypisanie kodów CN na podstawie PKWiU 2015 jest niedostępna dla operatora mającego zakaz dodawania kodów CN (karta operatora, zakładka [Blokady dostępu] – procedura Formularz kodów CN).

Użytkownik ma możliwość tworzenia własnych funkcji dodatkowych.

 

 




Formularz kontrahenta – zakładka Płatności

Zakładka [Płatności] zawiera takie informacje o kontrahencie, jak dane rachunków bankowych kontrahenta, forma płatności.

Forma płatności – domyślna forma płatności, jaką udzielamy odbiorcy. Lista zdefiniowanych w programie form płatności jest dostępna po wciśnięciu strzałki widocznej po prawej stronie okna. Z formą płatności zdefiniowany jest również termin płatności.

Termin płatności – indywidualny termin płatności kontrahenta. Po zaznaczeniu tego parametru mamy możliwość wpisania indywidualnego terminu płatności.

Przykład
W konfiguracji zdefiniowany jest przelew z terminem 7 dni. U  kontrahenta formą płatności jest przelew, termin płatności wynosi 10 dni. Wystawiamy fakturę sprzedaży w dniu 15.11.2001 . Program pobierze potrzebne dane z karty kontrahenta i na FA zostanie ustalony termin płatności na 25.11.2001. Jeśli nie zaznaczymy tego parametru termin płatności na FA zostanie ustalony  na 22.11.2001.

Domyślna waluta – wybrana w tym miejscu waluta będzie podpowiadała się na wystawianych dla tego kontrahenta:

  • dokumentach w module Handel (w przypadku zaznaczenia parametru Zezwalaj na zmianę waluty dokumentuKonfiguracji Firmy/ Handel/  Parametry),
  • dokumentach w rejestrze VAT i ewidencji dodatkowej,
  • zapisach kasowych/bankowych i zdarzeniach w Preliminarzu płatności (pod warunkiem, że walutą rejestru kasowego/bankowego jest PLN; w przypadku kiedy walutą rejestru jest waluta obca, zapis kasowy/bankowy bądź zdarzenie powstaje w walucie wskazanej na rejestrze),
  • dokumentach kompensaty, notach odsetkowych, ponagleniach zapłaty, potwierdzeniach salda oraz na liście Rozliczenia podmiotu.

Maksymalna zwłoka – maksymalna zwłoka, jaką dopuszczamy w regulowaniu należności przez tego klienta lub zwłoka jaką nasz dostawca dopuszcza przy realizowaniu naszych zobowiązań. Zwłoka jest doliczana do terminu realizacji w preliminarzu.

Nie rozliczaj płatności – parametr stosowany w przypadku, gdy z kontrahentem nie są prowadzone rozliczenia. Jeśli jest on zaznaczony – wszystkie płatności i zapisy kasowe związane z tym kontrahentem od razu otrzymują status Nie podlega i nie ma możliwości ich rozliczenia.

MPP – podzielona płatność– zaznaczenie tego parametru powoduje, że płatności złotówkowe trafiające do rejestru bankowego mają automatycznie ustawioną metodę podzielonej płatności.

Numery rachunków bankowych – lista jest obsługiwana przez standardowe klawisze obsługi listy, opisane szczegółowo tutaj.

Lista rachunków bankowych kontrahenta zawiera kolumny:

  • Opis – opis rachunku bankowego kontrahenta,
  • Bank – nazwa oddziału banku,
  • Numer rachunku – pełny numer rachunku bankowego,
  • Domyślny – informacja czy dany rachunek bankowy jest domyślnym rachunkiem kontrahenta; tylko jeden rachunek kontrahenta może być domyślny,
  • Data ostatniego sprawdzenia – data wykonania ostatniego sprawdzenia rachunku bankowego w wykazie podatników VAT,
  • W wykazie – kolumna określająca status weryfikacji i przyjmująca wartość Tak lub Nie – w zależności od tego czy określony rachunek widnieje w Wykazie podatników VAT Ministerstwa Finansów).

Na liście rachunków bankowych kontrahenta znajdą się wszystkie rachunki, zarówno te zweryfikowane pozytywnie jak i negatywnie w Wykazie podatników VAT. Automatyczna weryfikacja dotyczy kontrahentów krajowych, mających jako kod kraju przed numerem NIP wybrane PL bądź pusty przedrostek. Nie są weryfikowane numery rachunków bankowych kontrahentów bez uzupełnionego numeru NIP Automatyczna weryfikacja rachunku bankowego dotyczy też numeru wpisywanego ręcznie przez użytkownika. W tabelce Historia weryfikacji rachunku bankowego pojawia się wpis na datę bieżącą z wynikiem weryfikacji.. Po wprowadzeniu na formularzu rachunku bankowego kontrahenta nowego numeru rachunku, następuje automatyczna jego weryfikacja i w tabelce Historia weryfikacji rachunku bankowego pojawia się wpis na datę bieżącą z wynikiem weryfikacji.

Do listy rachunków bankowych kontrahenta automatycznie dopisywane są również nowe rachunki, które zostały wprowadzone bezpośrednio na płatności dotyczącej tego kontrahenta. Wyjątkiem jest karta kontrahenta o kodzie !NIEOKREŚLONY! – nie są na nią automatycznie dodawane numery rachunków bankowych.

Po wybraniu ikony  wyświetli się formularz rachunku bankowego kontrahenta, należy na nim uzupełnić:

Kod banku – można wybrać z wprowadzonej w programie listy banków lub w pole Bank wpisać z klawiatury akronim banku lub jego nr rozliczeniowy. Jeśli wpisany zostanie poprawny akronim/numer rozliczeniowy – program automatycznie pobierze dane o banku z listy banków.

Nazwa banku – zostaje pobrana automatycznie po zatwierdzeniu akronimu banku.

Numer konta – numer rachunku bankowego kontrahenta. Pierwszy segment czyli Numer Rozliczeniowy Banku (dla numeru standardowego) lub Cyfra Kontrolna – NRB (dla numeru IBAN) zostaje pobrany z karty ewidencyjnej banku, natomiast numer rachunku należy uzupełnić. Dokładnie zasady obsługi pól związanych z bankiem zostały opisane w rozdziale Zasady obsługi pól związanych z bankiem w instrukcji do modułu Kasa/Bank.

IBAN – czy numer konta zapisany jest w standardzie IBAN (dotyczy tylko rachunków polskich).

Zaznaczenie parametru Domyślny spowoduje wyświetlanie numeru konta kontrahenta np. na wyciągu bankowym.

Sekcja Historia weryfikacji rachunku bankowego jest listą zawierającą kolumny:

  • Stan na dzień – uzupełniana datą sprawdzenia,
  • NIP – numer NIP, dla którego sprawdzony został rachunek,
  • W wykazie – informacja czy numer rachunku znajduje się w wykazie podatników VAT, kolumna przyjmuje wartości Tak / Nie,
  • Identyfikator wyszukiwania – unikalny identyfikator otrzymany po sprawdzeniu.

Możliwe jest również zaimportowanie rachunków bankowych kontrahenta na żądanie użytkownika. Na karcie kontrahenta na zakładce [Płatności] dostępny jest przycisk Import rachunków kontrahenta. Po jego kliknięciu wykonywany jest import rachunków z Wykazu podatników VAT na podstawie numeru NIP kontrahenta. Podobnie jak w przypadku importu wykonywanego automatycznie, jeżeli liczba rachunków kontrahenta jest większa od 5, wówczas przed pobraniem listy rachunków pojawia się pytanie czy pobrać wszystkie. Jeżeli na jego karcie kontrahenta były już wprowadzone numery rachunków bankowych, podczas importu nie są one usuwane ani nadpisywane.

Informacje o dodaniu i weryfikacji numerów rachunków bankowych kontrahentów (zarówno tych zaczytywanych automatycznie jak i dodawanych ręcznie przez użytkownika) zapisywane są również w logu Historia zmian.

Windykacja należności:

Schemat windykacji należy wybrać schemat windykacji jaki ma być stosowany dla danego kontrahenta spośród zdefiniowanych uprzednio w module CRM Plus w menu CRM/ Schematy windykacji.

Osoba kontaktowa przedstawiciel kontrahenta zdefiniowany uprzednio na formularzu kontrahenta na zakładce [Dodatkowe] w tabeli Przedstawiciele.

E-Mailnależy podać adres e-mail, na który mają być wysyłane wiadomości e-mail generowane automatycznie w trakcie realizacji schematu windykacji. Jeśli e-mail nie zostanie uzupełniony wiadomości wysyłane są na adres e‑mail z zakładki [Ogólne], z kartoteki kontrahenta. Jeśli na zakładce [Ogólne] również nie został uzupełniony e-mail, wiadomość wysłana przez automat windykacji trafia do folderu Elementy wysłane, natomiast na Skrzynkę odbiorczą przychodzi e-mail informujący o tym, że nie można dostarczyć wiadomości: Nie zdefiniowano adresata wiadomości e-mail. Nie można wysłać wiadomości o temacie [Nieuregulowane płatności[OPT!MA:EMAIL/761/2013]]

Telefon SMS – pole służy do wpisania numeru telefonu, wykorzystywanego przy wysyłaniu przez automat windykacji wiadomości sms. Funkcja jest dostępna dla użytkowników modułu CRM.  




Formularz kontrahenta – zakładka Ogólne

Zakładka [Ogólne] zawiera podstawowe informacje dotyczące nazwy oraz siedziby kontrahenta.

Na karcie zduplikowanego kontrahenta na zakładce [Ogólne] widoczna jest informacja: To jest karta duplikująca kontrahenta [Kod kontrahenta głównego]. Używaj karty głównej. Karta oznaczona w ten sposób jest nieaktywna (nie można wprowadzać na niej żadnych zmian).

Pola na formularzu widoczne jako pogrubione muszą być koniecznie wypełnione:

Kod – pole pozwalające na wprowadzenie 20 znakowego kodu, identyfikującego kontrahenta. Pole to może zawierać dowolny ciąg znaków (liter, cyfr), przy czym powinien być on nadawany w sposób pozwalający na łatwą identyfikacje kontrahenta (np. może być to skrót nazwy). Kod musi posiadać unikalną wartość, tzn. W ewidencji nie może znaleźć się dwóch kontrahentów o identycznym kodzie (program posiada zabezpieczenie uniemożliwiające wprowadzenie dwóch kontrahentów o identycznych kodach). Kod może być nadawany automatycznie po zaznaczeniu w Konfiguracji Firmy/ Ogólne/ Parametry: Autonumeracja akronimów kontrahentów przy dodawaniu.

Grupa – wybierana jest z listy pomocniczej przez przyciśnięcie klawisza . Aby dodać nową grupę należy wybrać <NOWA…>, wpisać nazwę, opis i zapisać zmiany dyskietką. Lista grup dostępna jest w konfiguracji firmy.

Rodzaj – pomocnicze pole pozwalające klasyfikować kontrahentów wg rodzaju. Program umożliwia przypisanie kontrahentowi statusu: odbiorca, dostawca, konkurencja lub partner: , gdzie:

O – odbiorca,

D – dostawca,

K – konkurencja,

P – partner,

PT – klient potencjalny

Istnieje możliwość zaznaczenia kilku parametrów równocześnie. Dzięki temu można określić dokładnie rodzaj kontrahenta w przypadku, gdy jest on zarówno dostawcą jak i odbiorcą. Określony rodzaj kontrahenta jest wykorzystywany podczas domyślnego zawężania listy wywoływanej na dokumentach przychodowych (kontrahenci typu Dostawca) i rozchodowych (kontrahenci typu Odbiorca).

NIP – Numer Identyfikacji Podatkowej. Numer zapamiętywany jest w bazie w postaci pozwalającej na identyfikację kontrahenta wg numeru NIP niezależnie od sposobu wprowadzenia separatorów (kresek).

Format numeru jest dostosowany do standardów numeracji obowiązujących w krajach Unii Europejskiej. Numer NIP składa się z dwuliterowego przedrostka oraz unikalnego ciągu liter/ cyfr. Zarówno na karcie kontrahenta jak i wszystkich formularzach (dokumentach), gdzie numer NIP jest podawany, istnieje dodatkowe pole, gdzie można wpisać przedrostek. Lista jest zdefiniowana w programie i zawiera kody krajów zgodne ISO 3166, uzupełnione o kody 5 krajów:

  • SX – Wyspa Sint Maarten(część holenderska),
  • BQ – Bonaire, Sint Eustatius i Saba,
  • SS – Sudan Południowy,
  • CW – Curacao,
  • GR – Grecja.


Użytkownik ma możliwość wyboru odpowiedniej pozycji z rozwijanej listy. Dla ułatwienia wyboru właściwego prefiksu kraju, rozwijalna lista obok kodów zawiera również kolumnę z nazwą kraju. 5 najczęściej wybieranych prefiksów krajów wyświetlanych jest początku listy pogrubioną czcionką, bezpośrednio pod wierszem z pustym prefiksem. Ustawienia są zapamiętywane dla każdego Operatora i każdej bazy firmowej.

Po wyborze na karcie kontrahenta prefiksu kraju przed numerem NIP, automatycznie na tej podstawie uzupełniane jest pole Kraj oraz pole Kraj ISO w sekcji Dane teleadresowe.

Jeżeli wybrany zostanie prefiks PL lub pusty prefiks – na zakładce [Handlowe] ustawiony zostanie status kontrahenta: Krajowy. Jeżeli wybrany zostanie prefiks któregoś z krajów UE – ustawiony zostanie status: Wewnątrzunijny, natomiast po wyborze prefiksu innego kraju niż należącego do UE – kontrahent otrzyma status: Pozaunijny.

Podczas zakładania nowej karty kontrahenta pole przeznaczone na przedrostek nie jest wypełniane.

Program posiada mechanizm ostrzegający w przypadku próby wprowadzenia dwóch kontrahentów o tym samym numerze NIP – w takim przypadku pojawia się odpowiedni komunikat, przy czym po wybraniu OK, program pozwala na wprowadzenie dwóch kontrahentów o takim samym numerze NIP.

Program sprawdza także poprawność podanego numeru NIP, w zależności od ustawień parametru konfiguracyjnego (Konfiguracja firmy/ Ogólne/ Parametry). Jeśli parametr jest aktywny program będzie sprawdzał poprawność wprowadzanych numerów tylko w takim przypadku, gdy pole przeznaczone na przedrostek jest puste lub zawiera skrót PL. W takim przypadku program nie pozwoli zatwierdzić formularza, jeśli numer nie będzie spełniał określonych algorytmów. Jeśli status sugeruje, że dany kontrahent jest kontrahentem zagranicznym – poprawność numeru NIP nie jest kontrolowana.

Podczas dodawania nowego kontrahenta i uzupełnieniu jego numeru NIP (bądź zmianie numeru NIP na karcie istniejącego już kontrahenta) i przejściu do innego pola, uruchamiany jest proces pobierania informacji o kontrahencie z GUS oraz weryfikacji statusu VAT. Jeżeli przed wpisaniem numeru NIP kontrahenta wybrano przedrostek kraju UE inny niż PL, program rozpocznie pobieranie informacji o kontrahencie z bazy VIES (VAT Information Exchange System). Warunkiem jest  zaznaczenie w Konfiguracji Firmy/ Ogólne/ Parametry parametru Automatyczne pobieranie danych kontrahenta z bazy REGON/VIES oraz weryfikacja statusu w VAT. Dzięki temu Użytkownik może przenieść dane z bazy GUS na formularz kontrahenta w programie (przycisk Przenieś na formularz), jak również następuje ustawienie kontrahentowi statusu VAT zgodnie z danymi w bazie Ministerstwa Finansów. Przed przeniesieniem na formularz dane kontrahenta mogą zostać przez Użytkownika zmienione. Warunkiem uruchomienia weryfikacji kontrahenta jest połączenie z siecią internet oraz to  żeby wpisany numer był poprawnym numerem NIP kontrahenta krajowego lub wewnątrzwspólnotowego.

Podczas dodawania nowego kontrahenta po wpisaniu krajowego numeru NIP następuje automatyczne pobranie danych z bazy REGON i przeniesienie ich na formularz kontrahenta w programie bez potrzeby zatwierdzania danych przed pobraniem przez Użytkownika. Funkcja ta dostępna jest wyłącznie dla programów na gwarancji.

Podczas wprowadzania nowego kontrahenta mamy możliwość automatycznego pobierania rachunków bankowych kontrahentów z Wykazu podatników VAT (tzw. Białej listy). W tym celu w Konfiguracji Firmy/ Ogólne/ Parametry dostępny jest parametr Automatyczne pobieranie rachunków bankowych z Wykazu podatników VAT. Jeżeli jest on zaznaczony (domyślne ustawienie), wówczas podczas wprowadzania nowego kontrahenta (bądź edycji istniejącego) po wpisaniu numeru NIP następuje pobranie listy rachunków bankowych tego kontrahenta z Wykazu podatników VAT. Jeżeli liczba rachunków kontrahenta jest większa od 5, wówczas przed pobraniem listy rachunków pojawia się pytanie: Liczba rachunków bankowych kontrahenta w Wykazie podatników VAT wynosi X. Czy pobrać wszystkie? Po wybraniu opcji Tak następuje pobranie listy rachunków kontrahenta. Wybór opcji Nie powoduje że rachunki bankowe kontrahenta nie zostaną pobrane. Dla każdego pobranego rachunku pojawia się informacja że na dzień bieżący występuje on w Wykazie podatników VAT. Pierwszy z zaimportowanych rachunków jest oznaczany jako Domyślny. W przypadku edycji numeru NIP istniejącego kontrahenta, jeżeli na jego karcie były już wprowadzone numery rachunków bankowych, zostaną one przed automatycznym importem usunięte.

Kontrahent może nie mieć wpisanego numeru NIP. W trakcie zapisu dokumentu, np. faktury sprzedaży, program o tym poinformuje odpowiednim komunikatem i umożliwi uzupełnienie brakującego numeru.

REGON – pole na wprowadzenie numeru REGON

PESEL – pole na wprowadzenie numeru PESEL. Program sprawdza poprawność numeru PESEL. W przypadku wpisania numeru nie spełniającego algorytmu poinformuje o tym odpowiednim komunikatem.

Dotyczy wersji: 2019.1.1
Dok. tożsamości – na potrzeby dokumentowania sprzedaży węgla w przypadku kontrahenta, który jest osobą fizyczną należy podać rodzaj i numer dowodu tożsamości (w przypadku dowodu osobistego wystarczy sam numer). Wartość jest przenoszona na Fakturę Sprzedaży, z możliwością ręcznej edycji z poziomu dokumentu. Informacja o dokumencie tożsamości jest pobierana z FS na wydruk oświadczenia nabywcy o przeznaczeniu wyrobów na cele uprawniające do zwolnienia z podatku akcyzowego (dotyczy faktur wystawionych od 1 stycznia 2019 r.).

Nazwa – program pozwala na wprowadzenie nazwy kontrahenta składającej się z trzech linii. W dwóch pierwszych można wprowadzić po 50 znaków, w trzeciej 250 znaków.

Centralizacja jednostek budżetowych:

Jednostka podlega pod – możliwość wskazania głównej jednostki samorządowej (np. gminy), której podlega kontrahent.

Dane teleadresowe:

Kraj – kraj siedziby kontrahenta.

Kraj ISO – dwuznakowy kod kraju wg standardu  ISO 3166-1 alpha-2.  Wykorzystywany podczas wysyłania danych kontrahenta do Comarch e-Sklep.

Miasto – miejscowość, w której kontrahent ma siedzibę. Zarówno miasto, jak i pocztę można podać korzystając ze słownika miejscowości (po wciśnięciu odpowiedniego przycisku obok pola). Słownik miejscowości jest dostępny w menu Ogólne/ Inne/ Miejscowości. Pole można również uzupełnić, wpisując nazwy bezpośrednio w pole.

Kod pocztowy – kod pocztowy siedziby kontrahenta. W systemie nie jest prowadzona kontrola formatu kodu pocztowego. Oznacza to, że w polu przeznaczonym na kod pocztowy można wpisywać dowolny ciąg znaków. Dzięki temu możliwe jest wpisywanie adresów dla kontrahentów zagranicznych

Uwaga
Jeśli podczas uzupełniania danych kontrahenta użytkownik w polu Kraj wpisze Polska, a w polu przeznaczonym na kod pocztowy – pięć cyfr, to przy zatwierdzaniu kodu program automatycznie dostosuje wpisany kod do formatu ##-### obowiązującego w Polsce.

Dodatkowe – w pole to można wprowadzić dodatkowe informacje związane z adresem, do 40 znaków.

Województwo – w polu tym można określić województwo, w jakim znajduje się siedziba kontrahenta. Województwo wybiera się z listy pomocniczej zawierającej wykaz aktualnych województw.

Telefony – karta zawiera dwa pola na podanie numerów telefonów kontrahenta. Ponieważ miejsce na wpisanie numeru telefonu nie zawiera dodatkowych pól na wpisanie numeru kierunkowego, numery telefonu oraz faksu należy wpisywać wraz z numerami kierunkowymi, np. (022) 278-12-87; +39 (25) 239-01-23

Telefon SMS – pole służy do wpisania numeru telefonu, wykorzystywanego przy wysyłaniu wiadomości sms. Funkcja jest dostępna dla użytkowników modułu CRM. Szczegółowy opis tej funkcjonalności jest dostępny w podręczniku do modułu CRM.

Fax – pole przeznaczone na wpisanie numeru faksu kontrahenta

E-Mail – pole to służy do wpisania adresu elektronicznego firmy. Obok adresu e-mail znajduje się przycisk wyślij pocztę. Przycisk ten jest aktywny tylko wtedy, gdy wypełniony jest adres elektroniczny kontrahenta, a jego wciśnięcie powoduje otwarcie okna wysyłającego wiadomość w programie pocztowym lub w module CRM (jeżeli w Konfiguracji programu/ CRM/ Konta e-mail zostało zdefiniowane konto pocztowe oraz Operator należy do użytkowników takiego konta) z automatycznie wpisanym adresem. W przypadku, kiedy na zakładce [e-Sklep] został wskazany co najmniej jeden sklep, pole E-Mail jest nieaktywne. Zmiana adresu e-mail jest wówczas możliwa z poziomu sklepu internetowego.

URL – miejsce na wpisanie adresu serwera WWW zawierającego dane o kontrahencie. Obok adresu URL znajduje się przycisk otwórz stronę www. Przycisk ten umożliwia otwarcie przeglądarki internetowej z automatycznym wpisaniem podanego adresu URL.

Kopiuj dane adresowe – funkcja jest dostępna pod przyciskiem . Umożliwia ona kopiowanie danych adresowych do schowka. Skopiowana zostaje zawartość pól: Nazwa, Kod pocztowy, Miasto/Poczta (jeśli pole Miasto jest puste), Ulica z numerami, NIP. Skopiowane dane można następnie wkleić poprzez <CTRL>+<V> do dokumentu Word lub Excel. Po rozwinięciu dodatkowych opcji dla tego przycisku pojawia się funkcja Kopiuj do adresu korespondencyjnego służąca do skopiowanie danych adresowych do adresu korespondencyjnego kontrahenta.

Adres korespondencyjny:

Grupę Adres korespondencyjny można rozwinąć przyciskiem . Obejmuje ona następujące pola: Miasto, Kraj, Poczta, Kod pocztowy, Ulica, Numer lokalu, Numer domu. Dane z grupy Adres korespondencyjny są drukowane na wydruku Etykiety adresowe (Gen Rap), jeżeli przed wykonaniem wydruku użytkownik zaznaczy parametr Etykiety wg adresu korespondencyjnego.

Inne:

Kategoria sprzedaży – po wyborze pola Kategoria sprzedaży użytkownik domyślnie dokonuje wyboru kategorii typu Przychody. Kategoria sprzedaży jest przenoszona przy dodawaniu dokumentów przychodowych, np. faktury sprzedaży, paragony, faktury Pro Forma, rezerwacje, wydania zewnętrzne, zapisy kasa/bank oraz zdarzenia kasa/bank typu wpłata, noty odsetkowe, dokument w Rejestrze sprzedaży VAT oraz Ewidencji przychodów.

Kategoria zakupu – po wyborze pola Kategoria zakupu wyboru domyślnie dokonujemy z listy kategorii typu Koszty. Kategoria zakupu jest przenoszona przy dodawaniu dokumentów rozchodowych, np. faktury zakupu, przyjęcia zewnętrzne, zapisy kasa/bank oraz zdarzenia kasa/bank typu wypłata, dokument w Rejestrze zakupów VAT oraz Ewidencji kosztów.

W trakcie przekształcania dokumentów, np. faktury zakupu do faktury wewnętrznej sprzedaży, na dokumenty powstałe z przekształcenia przenoszona jest kategoria z dokumentu źródłowego.

Nr zezwolenia miejsce na wpisane numeru zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej.

ILN/GLN –  globalny numer identyfikacyjny nadawany firmie w Polsce przez EAN Polska (http://www.ean.pl/). Identyfikator (numer) wykorzystywany jest w elektronicznej wymianie informacji w formacie EDI (Electronic Data Interchange) pomiędzy Comarch ERP Optima, a innymi systemami informatycznymi (np. firmy Ahold).

EAN (karta) – kod kreskowy.

Id SISC – 17-znakowy numer identyfikacyjny. Wartość tego pola przenoszona jest na formularz zgłoszenia SENT. Pole widoczne jest zawsze, niezależnie od tego, czy w menu System/ Konfiguracja/ Firma/Handel/SENT jest zaznaczony parametr SENT.




Formularz kontrahenta

Formularz karty kontrahenta służy do wprowadzania, zmiany oraz przeglądania szczegółowych danych o kontrahencie. Okno formularza podzielone jest na dziewięć-jedenaście zakładek (w zależności od posiadanych modułów):

  • [Ogólne] – zawiera ogólne dane dotyczące nazwy oraz siedziby kontrahenta.
  • [Płatności] zawiera informacje o formie płatności, numerach kont bankowych.
  • [Handlowe] – zawiera informacje dotyczące warunków handlowych, dodatkowe uwagi o kontrahencie.
  • [Księgowe] – zawiera informację o domyślnych kontach księgowych danego kontrahenta oraz listę kont księgowych skojarzonych z kontrahentem.
  • [Dodatkowe] – zawiera informacje personalne dotyczące przedstawiciela firmy oraz listę odbiorców.
  • Dotyczy wersji: 2018.5.1
     [Zgody] – zawiera listę zgód wyrażonych przez kontrahenta. 
  • [Atrybuty] – zawiera listę atrybutów (cech) skojarzonych z danym kontrahentem. Mechanizm definiowania i kojarzenia atrybutów jest dokładnie opisany w Podręczniku użytkownika systemu Comarch ERP Optima moduł Handel (Faktury).
  • [JPK] – zawiera listę kodów JPK_V7 przenoszonych na dokumenty handlowe i w Rejestrze VAT.
  • [e-Sklep] – służąca do określenia domyślnych cen dla kontrahenta stosowanych w Comarch e-Sklep.
  • [Komornik] – zawiera dane uzupełniane w przypadku, gdy podmiot jest komornikiem. Zaznaczenie parametru Komornik umożliwia wybranie danego podmiotu na liście zajęć wynagrodzenia pracownika w module Płace i Kadry Plus.
  • [Historia weryfikacji VAT/VIES] – zawiera dane o wyniku weryfikacji kontrahenta w VAT.

Formularz karty kontrahenta obsługują standardowe przyciski obsługi, opisane szczegółowo w rozdziale Ogólne uwagi na temat pracy z programem.

Na formularzu kontrahenta, pod przyciskami ZapiszAnuluj znajduje się przycisk Sprawdź w rejestrze REGON”. Funkcję można również wywołać za pomocą skrótu <CTRL>+<SHIFT>+<G>. Funkcja pozwala na szybsze wprowadzanie danych identyfikacyjnych i adresowych kontrahentów oraz wyeliminowanie pomyłek związanych z ręcznym wypełnianiem formularzy.

Przycisk jest aktywny, gdy w polu z prefiksem kraju (przed NIP-em) jest wybrany przedrostek PL lub przedrostek jest niewypełniony (kontrahent jest krajowy) i uzupełniony jest NIP.

Uwaga
Usługa importu danych z bazy GUS jest dostępna wyłącznie dla Klientów z aktualną gwarancją.

Przycisk uruchamia nowe okno (formularz) z następującymi polami:

  • NIP – numer pobrany z formularza kontrahenta, bez przedrostka unijnego, pole edytowalne.
  • Stan danych na dzień.
  • Data rozpoczęcia działalności. Data nie jest podawana gdy firma jest zlikwidowana.
  • Data zakończenia działalności. Data nie jest wyświetlana gdy firma nadal działa.
  • Jeżeli firma jest zlikwidowana – pojawia się czerwony napis „Podmiot został wykreślony z rejestru REGON.
  • Jeżeli w nazwie firmy występuje „w likwidacji” – czerwony napis „Podmiot w stanie likwidacji”.
  • Jeżeli w nazwie firmy występuje „w upadłości” – czerwony napis „Podmiot w stanie upadłości”.
  • Jeżeli numer nie występuje w rejestrze - czarny napis „Numer identyfikacyjny [numer]
    nie występuje w rejestrze REGON”.

w tabelce pojawią się następujące informacje:

  • Nazwa
  • REGON
  • Forma prawna
  • Województwo
  • Powiat, Miejscowość, Ulica, nr domu i lokalu
  • Kod pocztowy, Poczta
  • Telefon, Fax, E-mail, adres www
  • Data powstania, PKD (nie przenoszone do programu)

Dane w tabelce są edytowalne i mogą zostać zmienione przez Użytkownika przed przeniesieniem na formularz.

Po pobraniu danych pod tabelką dostępny jest przycisk „Przenieś na formularz”. Jego użycie powoduje przeniesienie (w tym nadpisanie) danych z tabelki na formularz kontrahenta i zamknięcie okna. Jeżeli nie uda się połączyć z usługą, wyświetli się komunikat: Wystąpił błąd: Nie udało się połączyć z usługą.

Uwaga
Dane są pobierane bezpośrednio ze strony www.stat.gov.pl/regon. Od dostępności i poprawnego działania wyszukiwarki na stronie zależy poprawne działanie opcji w programie.

Dodatkowo na działanie funkcji importu z GUS na platformach serwerowych mają wpływ ustawienia opcji internetowych. Należy m.in. włączyć opcję „Inicjowanie i wykonywanie skryptów formantów ActiveX niezaznaczonych jako bezpieczne do wykonania”.

Na formularzu kontrahenta znajduje się również przycisk Weryfikacja statusu VAT kontrahenta. Umożliwia on weryfikację statusu VAT kontrahenta – czy jest podatnikiem VAT czynnym. Sprawdzanie kontrahenta odbywa się na podstawie numeru NIP (weryfikowane są wyłącznie polskie numery NIP).

Po wykonaniu weryfikacji, jeżeli kontrahent jest czynnym podatnikiem VAT, pojawia się komunikat: Jest podatnikiem VAT czynnym. Jeżeli parametr Podatnik VAT czynny na zakładce [Handlowe] dla kontrahenta nie był zaznaczony, następuje jego zaznaczenie. Jeżeli kontrahent w programie widniał jako osoba fizyczna, dodatkowo ustawiany jest status kontrahenta: Podmiot gospodarczy.

W przypadku kiedy kontrahent nie jest podatnikiem VAT, pojawia się komunikat: Nie jest podatnikiem VAT czynnym. Jeżeli parametr Podatnik VAT czynny na zakładce [Handlowe] dla kontrahenta był zaznaczony, następuje jego odznaczenie.

Jeżeli kontrahent na swojej karcie w sekcji Centralizacja jednostek budżetowych ma wskazany podmiot nadrzędny któremu podlega (np. gminę), wówczas podczas sprawdzania statusu VAT weryfikowany będzie numer NIP jednostki nadrzędnej. Informacje dotyczące statusu VAT kontrahenta pobierane są z Portalu Podatkowego Ministerstwa Finansów dostępnego pod adresem: https://ppuslugi.mf.gov.pl. Funkcja weryfikacji statusu VAT kontrahenta dostępna jest wyłącznie dla programów na gwarancji.

Poniżej znajduje się również przycisk  Sprawdź w bazie VIES. Umożliwia weryfikację numeru indentyfikacyjnego VAT w przypadku podmiotów gospodarczych zarejestrowanych w Unii Europejskiej dla potrzeb transakcji transgranicznych dotyczących towarów i usług w bazie VIES (VAT Information Exchange System). Weryfikacja następuje na podstawie wprowadzonego numeru NIP wraz z przedrostkiem kraju UE. Po kliknięciu na ikonę otwierane jest okno z następującymi danymi:

  • NIP – numer pobrany z formularza kontrahenta, wraz z przedrostkiem unijnym, pole nieedytowalne,
  • Stan na dzień (pole nieedytowalne),
  • Wynik weryfikacji (pole nieedytowalne),
  • Nazwa,
  • Ulica, Numer domu, Numer mieszkania
  • Kod pocztowy,
  • Miasto,
  • Kraj.

Dane kontrahenta są edytowalne i mogą zostać zmienione przez Użytkownika przed przeniesieniem na formularz.

Wybranie opcji Wyszukaj ponownie umożliwia ponowne wpisanie numeru NIP wraz z przedrostkiem na podstawie którego zostanie przeszukana baza VIES.

Uwaga
Funkcja weryfikacji i pobierania danych kontrahenta z bazy VIES dostępna jest wyłącznie dla programów na gwarancji.

Po kliknięciu na karcie istniejącego kontrahenta przycisku  Sprawdź w bazie VIES a następnie przeniesieniu danych na formularz, jeżeli okaże się że kontrahent z przedrostkiem kraju UE innym niż PL ma aktywny numer VAT a w programie nie jest oznaczony jako wewnątrzunijny, wówczas Użytkownik jest przenoszony na zakładkę [Handlowe] i tam ustawiany jest status Wewnątrzunijny a w dymku pojawia się odpowiednia informacja.

Z poziomu formularz kontrahenta możliwy jest eksport danych osobowych kontrahenta do pliku XML za pomocą ikony  Eksport danych osobowych do XML. Jej kliknięcie powoduje otwarcie okna na którym należy wskazać lokalizację dla tworzonego pliku:

Plik XML z danymi osobowymi kontrahenta może zostać zapisany zarówno na lokalnym dysku komputera, jak i na IBARD. Plik tworzony jest o nazwie zgodnej z akronimem kontrahenta.

Dodatkowo w pasku narzędzi dostępne są przyciski:

 - wyświetlane jest okno z listą  zapisów kasowych/ bankowych kontrahenta,

- wyświetlenie preliminarza płatności kontrahenta,

- wyświetlenie rozliczeń kontrahenta,

- rabaty związane z danym kontrahentem. Sposób ustalania rabatów, ich rodzaje i działanie został opisany w rozdziale Udzielanie rabatów.

- Historia obrotów z kontrahentem – dotyczy głównie dokumentów handlowych i magazynowych.

- Kontakty z kontrahentem - pojawia się, gdy użytkownik posiada moduł CRM.

 - Historia zmian – po naciśnięciu przycisku otwierane jest nowe okno, na którym widoczna jest lista zmian dotycząca kontrahenta.

 

- Biblioteka dokumentów – pojawia się tylko w przypadku, gdy operator jest zalogowany do modułu Obieg Dokumentów. Przycisk wywołuje listę dokumentów w Bibliotece, zawężoną do dokumentów skojarzonych z danym podmiotem. Lista wyświetlana jest na zakładce [Biblioteka dokumentów]: Podmiotu.

Sprawdź raport – wysłanie zapytania do Krajowego Rejestru Długów o szczegółowy raport dotyczący konkretnego kontrahenta. Weryfikacja kontrahenta odbywa się po numerze NIP określonym na jego karcie. Usługa wymaga posiadania konta w KRD i uzupełnienia loginu i hasła do usługi w Konfiguracji firmy/ Ogólne/ Krajowy Rejestr Długów. W przypadku kiedy w ciągu ostatnich 90 dni wysłano zapytanie o szczegółowy raport dotyczący kontrahenta, przy ponownym zapytaniu istnieje możliwość pobrania ostatniego raportu bądź wysłania nowego zapytania. Pobranie ostatniego raportu nie powoduje zmniejszenia limitu zapytań.

Po otwarciu karty kontrahenta mającego przeterminowane należności bądź zobowiązania pojawia się informacja: Kontrahent posiada przeterminowane płatności.




Lista kontrahentów

Ewidencja kontrahentów służy do gromadzenia i przechowywania informacji o współpracujących z firmą kontrahentach, przy czym gromadzone są tu informacje zarówno o dostawcach jak i odbiorcach. Zapisane dane są następnie wykorzystywane w programie jako słownik kontrahentów i mogą być używane do szybkiego wprowadzania danych kontrahentów np. na faktury czy do zapisów kasowych.

Ewidencja kontrahentów może zostać wyświetlona poprzez wywołanie funkcji Ogólne/ Kontrahenci z menu głównego programu lub z poziomu Paska skrótów Comarch ERP Optima/ Ogólne.

Na liście działają standardowe przyciski obsługi listy, opisane szczegółowo w niniejszym podręczniku.

W pasku zadań dostępne są również przyciski:

 – wyświetlenie listy zapisów kasowych/ bankowych kontrahenta zaznaczonego kursorem,

 – wyświetlenie preliminarza płatności kontrahenta zaznaczonego kursorem,

– wyświetlenie rozliczeń kontrahenta zaznaczonego kursorem,

 – Generacja dokumentów kasowych – z poziomu listy możliwe jest generowanie not odsetkowych, ponagleń zapłaty i potwierdzeń salda dla poszczególnych kontrahentów. W oknie generacji not odsetkowych oraz ponagleń zapłaty istnieje możliwość wskazania rodzaju odsetek, jakie mają być naliczone. Można również wskazać konkretną walutę, dla której mają być wygenerowane dokumenty. Opcja Wg statusu kontrahenta działa następująco: dla kontrahentów o statusie Osoba fizyczna będą wyliczane odsetki ustawowe od zaległości, dla kontrahentów o statusie Podmiot gospodarczy będą wyliczane odsetki od zaległości w transakcjach handlowych.

– Historia obrotów z kontrahentem – raport przedstawia historię dokumentów (głównie handlowych i magazynowych) wystawionych dla poszczególnych kontrahentów.

– Rabaty kontrahenta – zestawienie rabatów przyznanych kontrahentowi.

– Kontakty CRM – lista zadań i kontaktów z kontrahentem, zarejestrowanych w module Comarch ERP Optima CRM.

– Biblioteka dokumentów – pojawia się tylko w przypadku, gdy operator jest zalogowany do modułu Obieg Dokumentów. Przycisk wywołuje listę dokumentów w Bibliotece, zawężoną do dokumentów skojarzonych z kontrahentem, gdzie aktualnie ustawiony jest kursor.

– Monitoring w KRD – kliknięcie tego przycisku powoduje, że na liście kontrahentów jako druga kolumna obok kodu kontrahenta pojawi się kolumna Monitoring KRD. W kolumnie wyświetlane są informacje czy kontrahent podlega monitoringowi: Tak/Nie. Informacja pobierana jest z Krajowego Rejestru Długów. Usługa wymaga posiadania konta w KRD i uzupełnienia loginu i hasła do usługi w Konfiguracji firmy/ Ogólne/ Krajowy Rejestr Długów. Jeśli na kontrahenta jest  założony monitoring to informacja o jakiekolwiek zmianie stanu jego zadłużenia jest wysyłana mailem do użytkownika. Usługa jest dostępna wyłącznie dla Klientów Comarch ERP Optima z aktualną gwarancją na program.

Dla kontrahentów nie mających włączonego monitoringu, po kliknięciu na kontrahenta prawym przyciskiem myszy  pojawia się opcja Zgłoś do monitoringu KRD. Dla kontrahentów mających włączony monitoring, po kliknięciu na kontrahenta prawym przyciskiem myszy  dostępna jest opcja Wyłącz monitoring KRD.

– Sprawdź w KRD – możliwość sprawdzenia, którzy z zapisanych w bazie kontrahentów są zgłoszeni do Krajowego Rejestru Długów. Funkcjonalność polega na wysłaniu zestawu numerów NIP kontrahentów z bazy i porównaniu ich z numerami NIP kontrahentów zgłoszonych do KRD. Porównaniu podlega pierwsze 10 000  aktywnych kontrahentów z bazy, mających status krajowy lub podatnikiem jest nabywca. Użytkownicy Comarch ERP Optima posiadający aktualną Asystę mogą jednorazowo sprawdzić, którzy z zapisanych w ich bazie kontrahentów są zgłoszeni do KRD. Weryfikacja, czy Klient już wykonał odpytanie globalne, odbywa się na podstawie jego numeru ID, co oznacza, że w przypadku posiadania wielu baz/ wielu oddziałów, odpytanie globalne będzie mógł wykonać tylko na jednej z nich.

Powyższa ikona na liście kontrahentów jest widoczna w przypadku, gdy w Konfiguracji firmy/ Ogólne/ Krajowy Rejestr Długów nieuzupełnione są login i hasło do usługi. W przypadku uzupełnienia tych danych, na liście kontrahentów w miejscu ikony Sprawdź w KRD widnieje ikona   Sprawdź raport powodująca wysłanie zapytania do Krajowego Rejestru Długów o szczegółowy raport dotyczący podświetlonego na liście kontrahenta.

Połącz kontrahentów – funkcja służąca do łączenia zduplikowanych kart kontrahentów.

Przepnij dokumenty CRM, OBD i Serwis – funkcja służąca do przeniesienia dokumentów znajdujących się w modułach CRM, Obieg dokumentów i Serwis z kontrahenta podrzędnego na głównego.

Na liście kontrahentów użytkownik ma możliwość definiowania poszczególnych kolumn – kolumny widoczne w układzie domyślnym to Kod, Nazwa, NIP, EAN, Kod pocztowy, Miasto, Ulica, Telefon, Uwagi. Kolumny możliwe do dodania na listę: e-mail, ILN/GLN, Limit kredytu, Nr rachunku, PESEL, Regon, URL, Windykacja – schemat, Windykacja e-mail (zawiera adres e-mail kontrahenta uzupełniony w sekcji Windykacja), Windykacja telefon  SMS, Telefon SMS. Kolumny dotyczące windykacji mają zastosowanie w module CRM Plus. Kolumna Kod jest obowiązkową kolumną i nie ma możliwości jej usunięcia.

Dostępne na liście kontrahentów kolumny: Należności PLN oraz Zobowiązania PLN prezentują kwoty dotyczące sumy nierozliczonych należności i zobowiązań kontrahenta w walucie systemowej (PLN). Kwoty z dokumentów w walucie obcej są przeliczane na walutę PLN. Kolumny te są domyślnie widoczne na liście. Wyświetlane w nich kwoty prezentowane są w kolorze czarnym jeżeli kontrahent posiada nierozliczone odpowiednio: należności lub zobowiązania, ale nie minął jeszcze termin płatności żadnej z nich. Jeżeli natomiast termin płatności dla którejś należności lub zobowiązania minął, wówczas wartości w tych kolumnach wyświetlane są w kolorze czerwonym. Jeżeli dla kontrahenta nie ma żadnych nierozliczonych należności/zobowiązań, wspomniane kolumny dla tego kontrahenta pozostają puste.

Lokator – aby działał lokator np. W kolumnie kod, należy włączyć sortowanie tej kolumny, następnie wpisać z klawiatury kod poszukiwanego kontrahenta, kursor ustawi się na żądanym kontrahencie.

Grupa – jest to pole służące do wyboru grupy kontrahentów. Pole to posiada listę pomocniczą, zawierającą nazwy grup kontrahentów, oraz dodatkowo pozycję wszystkie grupy. Jeżeli wybrane zostanie wszystkie grupy, wówczas lista zawierać będzie wszystkich kontrahentów, jeżeli wybrana zostanie konkretna grupa, wówczas lista zostanie ograniczona jedynie do kontrahentów należących do wybranej grupy.

Rodzaj – listę kontrahentów możemy zawęzić wybierając rodzaj kontrahenta określony na jego karcie (zakładka Ogólne/ Rodzaj).

Nieaktywni – kontrahenci, którzy zostali oznaczeni jako Nieaktywni (karta kontrahenta, zakładka Handlowe/ Nieaktywny), są pokazani na liście poprzez wyświetlenie ich kodów w kolorze czerwonym. Lista zostaje zawężona tylko do kontrahentów aktywnych, jeśli odznaczony jest parametr Nieaktywni.

Pokaż duplikaty – po zaznaczeniu parametru na liście wyświetlani są kontrahenci oznaczeni jako podrzędni. Parametr aktywny po zaznaczeniu poprzedniego parametru.

Sekcja Kontrahenci z nierozliczonymi płatnościami służy do wyfiltrowania dłużników bądź wierzycieli. Jako parametry można wskazać minimalną kwotę należności/zobowiązań, przeterminowanie płatności bądź walutę.

Dodanie pozycji nowego kontrahenta do ewidencji może odbywać się również w trybie kopiowania – jeżeli przycisk  lub klawisz <INSERT> wciśniemy wraz z klawiszem <CTRL>, wówczas dla nowo dodawanej karty kontrahenta zostaną zaproponowane identyczne dane jak dane aktualnie podświetlonego na liście kontrahenta (konieczna jest zmiana kodu).

Lista kontrahentów

Usunięcie karty kontrahenta jest możliwe pod warunkiem, że nie zostały dla niego wprowadzone żadne zapisy w bazie.

Ponadto nie można usunąć kontrahentów zsynchronizowanych z Comarch eSklep, wszystko.pl, Comarch ERP Optima Detal oraz Comarch Mobile Sprzedaż.

Uwaga
Jeśli nie został zaznaczony żaden rekord, kasowany jest kontrahent podświetlony na liście. W przypadku zaznaczenia kontrahenta lub kilku kontrahentów (wypełniony checkbox) usunięcie będzie dotyczyć wszystkich zaznaczonych wierszy.
 

Dotyczy wersji: 2018.1.1

W przypadku modułów Faktury, Handel, Handel Plus na liście kontrahentów pod prawym przyciskiem myszy (menu kontekstowe) dostępne są opcje: Utwórz fakturę, Utwórz paragon.

  • dokument tworzony jest dla kontrahenta podświetlonego na liście,
  • dokument tworzony jest zgodnie z warunkami handlowymi ustalonymi na karcie kontrahenta.
  • magazyn na tworzonym dokumencie podpowiada się odpowiednio w kolejności jako:
    • magazyn domyślny operatora,
    • magazyn domyślny stanowiska,
    • magazyn główny.

Dodatkowo na liście kontrahentów działają przyciski:

 – eksportuj kontrahentów do pliku MS Excel na dysk lokalny lub do Comarch IBARD,

– importuj kontrahentów z arkusza MS Excel z dysku lokalnego lub z Comarch IBARD,

– operacje seryjne na kartach kontrahentów.

Po rozwinięciu przycisku strzałki  obok przycisku, widoczne są opcje:

 

Wszystkie funkcje działają dla kontrahentów zaznaczonych na liście, bądź w przypadku braku zaznaczenia – dla podświetlonego kontrahenta.

Uwaga
Funkcjonalność przepinania kont e-Sklep dostępna jest dla Comarch e-Sklep w wersji 2016.5.1 i późniejszych.

Przycisk  – wybór pozycji <ENTER> – widoczny jest tylko, jeżeli lista kontrahentów została otwarta w trybie wyboru, tzn. została wywołana jako lista pomocnicza, np. z poziomu zapisu kasowego. Powoduje on wprowadzenie danych wybranego kontrahenta do procedury wywołującej listę pomocniczą.

Zasady dotyczące grupowania, sortowania, wyszukiwania dokumentów (filtrowania) i ogólnie przystosowywania wyglądu list do indywidualnych potrzeb użytkownika zostały opisane w rozdziale Standardy na listach.




Hello world!

Welcome to WordPress. This is your first post. Edit or delete it, then start writing!