• Dodatek – oznacza, że zdefiniowany typ wypłaty będzie dodatkiem.
• Umowa – oznacza, że definiowany typ wypłaty będzie umową cywilnoprawną.
• Pożyczka – ostatnim rodzajem typu wypłaty możliwym do zdefiniowania jest pożyczka. W ten sposób udostępniono możliwość definiowania własnych pożyczek. Wybierając ten rodzaj, program automatycznie proponuje następujące ustawienia:
  • Zakładka [Podatki] – wszystkie pola dotyczące podatków i składek: Nie naliczać, w polu Okres wypłaty – jednorazowa,
  • Zakładka [Nieobecności] – wszystkie pola: nie wliczać,
  • Zakładka [Szczegółowe] – zaznaczone: wpływa na kwotę do wypłaty.

Waluta w wypłacie

W module Comarch ERP Optima Płace i Kadry Plus dostępna jest opcja Waluta w wypłacie z możliwością wyboru: waluta systemowa (domyślnie zaznaczony przy dodawaniu typu wypłaty) i waluta z etatu pracownika. Parametr wykorzystywany przy definiowaniu typu wypłaty rozliczanym w innej walucie niż PLN (dedykowany dla typów wypłat dla pracowników oddelegowanych).

Dla dodatków, dla których zmienia się waluta wypłaty należy zdefiniować odrębny typ wypłaty. Jeden dodatek nie może być do pewnego momentu wypłacany w PLN a następnie w obcej. Typ wypłaty zdefiniowany jako wypłacany w walucie z etatu (a nie w PLN), przypięty na liście dodatków pracownika w kadrach, będzie się automatycznie wyliczał tylko w wypłatach przypadających w okresie oddelegowania, nie będzie natomiast naliczał się w wypłatach za okresy, w których pracownik nie jest oddelegowany do pracy za granicą. Nie należy też dodawać ręcznie w wypłacie nie dotyczącej okresu oddelegowania dodatków zdefiniowanych jako wypłacane w walucie z etatu, gdyż dla nich naliczanie podatku i składek jest realizowane wyłącznie wg zasad dotyczących pracowników oddelegowanych i tylko w wypłacie naliczonej na liście płac oznaczonej jako lista płac dla pracowników oddelegowanych.

Typ wypłaty zdefiniowany jako wypłacany w walucie z etatu będzie naliczany tylko w wypłacie na liście płac dla oddelegowanych. Nie będzie generowany na liście, która nie jest walutowa.

Dla typów wypłat zdefiniowanych jako wypłacane w walucie z etatu są dostępne tylko dwie opcje dotyczące naliczania podatku i składek, pozwalające na wskazanie czy wartość takiego elementu wypłaconego wliczać, czy nie wliczać do podstawy podatku/składek ZUS/składek zdrowotnych.

Ustawienie wliczać do podstawy opodatkowania/składek ZUS/składki zdrowotnej oznacza, że wartość typu wypłaty zdefiniowanego w taki sposób jest uwzględniana w wyliczeniu wartości elementu wypłaty stanowiącego podstawę podatku/ składek ZUS.

Jeżeli w konfiguracji własnego typu wypłaty zostanie zaznaczony na zakładce [Ogólne] parametr waluta z etatu pracownika wówczas na zakładce [Podatki/Nieobecności] w polu:

• Pozycja na deklaracji PIT domyślnie zostanie ustawione Nie dotyczy, ponieważ na deklarację PIT wchodzi wartość ze standardowych elementów Podstawa podatku PL lub odpowiednio (w kolumnie z nieopodat) Podstawa podatku zagr.,
• Wliczać do podstawy naliczania zasiłków chorobowych – Nie wliczać – podstawa zasiłku dla pracownika oddelegowanego liczona ze średniej z wypłat za okres oddelegowania, jest wyliczana w oparciu zapisane w wypłatach podstawy składki chorobowej (pomniejszonej o składki ZUS finansowane przez ubezpieczonego), a nie poprzez uwzględnianie wartości z poszczególnych elementów.

Przypisanie do grupy

Dany typ wypłaty można przypiąć za pomocą przycisku Przypisanie do grupy do grupy typów wypłat. Ta opcja jest dostępna tylko dla składników o rodzaju Dodatek, które można przypiąć na liście stałych dodatków pracownika. Nie można przypiąć typu wypłaty, który ma zaznaczony parametr Tylko za okres zwolnienia, a także typów wypłat zdefiniowanych algorytmami 7, 8, 9 i 13 (akordy). Typu wypłaty dodanego do grupy typów składników nie można usunąć. Aby usunąć typ wypłaty najpierw należy odpiąć z grupy. Po naciśnięciu przycisku Przypisanie do grupy pojawia się lista zawierająca wszystkie zdefiniowane w programie grupy typów składników. Grupy nieaktywne mają w nazwie dodane oznaczenie (nieaktywna). Funkcjonalność dotycząca grup typów składników jest dostępna w module Płace i Kadry Plus.

Algorytm naliczania wartości

Definiując element wynagrodzenia, w części dotyczącej sposobu ustalania jego wartości, można posłużyć się jednym z dostępnych algorytmów. Algorytmy te zaprojektowane zostały tak, by umożliwić definicję większości spotykanych elementów wynagrodzenia. Algorytmy poprzez swoją konstrukcję ograniczają do minimum możliwość popełniania przypadkowych błędów. Wybór algorytmu decyduje o pojawieniu się na formularzu dodatkowych pól istotnych wyłącznie dla definiowanego wzoru.

Na końcową wartość definiowanego elementu mogą mieć wpływ wybrane nieobecności.

Po zaznaczeniu pola Automatycznie korygować wynagrodzenie z tytułu dostępne stają się pola nieobecności takich jak:

• Urlopu, nieobecności płatnej (traktowane w rozliczeniach z ZUS jak czas pracy),
• Nieobecności usprawiedliwionej (bez prawa do wynagrodzenia za czas ich trwania),
• Nieobecności nieusprawiedliwionej,
• Zwolnienia lekarskiego,
• Odchyleń od normy.

Poszczególne nieobecności – po zaznaczeniu – będą pomniejszać definiowany element wynagrodzenia według tych samych zasad, według których pomniejszane będzie wynagrodzenie zasadnicze danego pracownika.

Elementy wynagrodzenia (dodatki) o okresie wypłaty dłuższym niż miesiąc – zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 roku w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego […], nie powinny być pomniejszane ze względu na nieobecność typu urlop (§12 pkt 1 – „Składniki wynagrodzenia wypłacane za okresy dłuższe niż jeden miesiąc wypłaca się w przyjętych terminach wypłaty tych składników, przy czym okres urlopu jest traktowany na równi z czasem wykonywania pracy”).

Konfiguracja typu wypłaty – zakładka Ogólne

Pola Składnik związany i  Tylko za okres zwolnienia przydatne są do definiowania składników wynagrodzenia przysługujących pracownikom również za czas nieobecności, jeśli od części takiego składnika wypłacanej za czas nieobecności chorobowych nie są odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne.

Składnik związany – podajemy kod składnika, z którym związany jest nasz dodatek. Pole to powinno być wypełnione w dodatku głównym i dodatku z nim związanym. Wyboru dokonujemy z listy wszystkich typów wypłat zdefiniowanych w firmie. Lista ta obejmuje standardowe typy wypłat (np. dochód deklarowany, wynagrodzenie zasadnicze/ miesiąc, wynagrodzenie za czas urlopu) i typy wypłat samodzielnie zdefiniowane przez użytkownika.

Tylko za okres zwolnienia – zaznaczony w przypadku definiowania dodatku, który jest wypłacany tylko i wyłącznie za okres zwolnienia. Parametr ten powoduje automatyczne powiązanie dodatku z wprowadzonym w kadrach zwolnieniem.

W przypadku, gdy w danym miesiącu rozliczamy nieobecność z miesiąca poprzedniego (lista płac ma ustawiony parametr miesięcy wstecz = 1), nastąpi automatyczna korekta dodatku D1 (za czas obecności). Definiując ten dodatek nie trzeba zaznaczać parametru Korygowany.

Jeśli chodzi o dodatek wypłacany za czas nieobecności D2 możliwe są 2 rozwiązania:

• dodatek ma nie być korygowany – nie zaznaczamy parametru Korygowany, w wypłacie pojawi się tylko jeden element – korekta dodatku za czas obecności D1,
• dodatek ma być korygowany – musi mieć zaznaczony parametr Korygowany. W momencie liczenia wypłaty program wygeneruje 2 dodatkowe elementy: korektę dodatku D1 o wartości ujemnej (pomniejszenie) i korektę dodatku D2 o dodatniej wartości. To użytkownik systemu musi wpisać poprawną wartość korekty (przepisać kwotę z korekty D1).