Wygląd formularza kategorii zależny jest od następujących czynników:

• Typu kategorii (przychodów, kosztów),
• Rodzaju kategorii (ogólna, szczegółowa),
• Rodzaju księgowości (księga handlowa, książka podatkowa, ewidencja ryczałtowa),

Poniżej zostaną omówione poszczególne informacje zawarte na formularzu kategorii w przypadku opcji Księga handlowa.

Formularz kategorii posiada następujące pola:

Kod ogólny kategorii – jest to pole na wpisanie kodu kategorii ogólnej. W przypadku kategorii szczegółowych pole to jest nieaktywne i wpisany jest w nie kod kategorii ogólnej, do której należy dana kategoria szczegółowa.

Kod szczegółowy kategorii – jest to pole na wpisanie kodu kategorii szczegółowej. W przypadku kategorii ogólnej pole to jest niewidoczne.

Opis – opis zdarzenia związanego z kategorią.

Stawka VAT – domyślna krajowa stawka VAT związana z kategorią. Stawka VAT jest wprowadzana ze spuszczanej listy pomocniczej (ang. drop-down) przyciskiem , a lista stawek VAT jest uzupełniana w Konfiguracji programu.

Budżet – pole to pozwala na wpisanie planowanego budżetu dla wydatków związanych z daną kategorią.

Nieaktywna – parametr ten służy do oznaczania kategorii jako nieaktywnej. Kategorii nieaktywnej nie można wybrać na dokumencie.

Kody JPK_V7 – Na kategoriach o typie Koszty istnieje możliwość wskazania typu dokumentu i procedur dotyczących zakupu, dowolnych kodów towarowych oraz znacznika technicznego ZakupVAT_Marza. Na kategoriach o typie Przychody istnieje możliwość wskazania typu dokumentu i procedur dotyczących sprzedaży oraz dowolnych kodów towarowych. Możliwe jest dodanie więcej niż jednego kodu towarowego i więcej niż jednej procedury oraz tylko jednego typu dokumentu. Możliwość dodania określonych kodów zależy od ustawionej w programie daty bieżącej.

Kody JPK_V7 uzupełnione na formularzu kategorii ogólnej nie są przenoszone na formularz dodanej do niej kategorii szczegółowej. Jeżeli użytkownik chce, aby kody JPK_V7 uzupełnione na formularzu kategorii ogólnej zostały przeniesione na wszystkie dodane do niej kategorie szczegółowe, może skorzystać w menu kontekstowym z operacji seryjnej Kopiuj kody JPK_V7 na podkategorie z poziomu listy kategorii. Opcja ta dostępna jest tylko dla kategorii ogólnych.

Stawki VAT (procedura OSS) – sekcja zawierająca tabelę z listą domyślnych stawek VAT dla poszczególnych krajów UE. Tabela zawiera takie informacje, jak: kod kraju, nazwa kraju i stawka VAT. Dla każdego kraju możliwe jest wskazanie tylko jednej stawki VAT przenoszonej na dokument z danej kategorii.

Dodatkowe pola związane z kategorią kosztów:

Odliczenia – sposób odliczania podatku VAT na deklaracji VAT-7/JPK_V7. Odnosi się do zakupów opodatkowanych związanych ze sprzedażą opodatkowaną (Odliczenia: Tak), zakupów opodatkowanych związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną (Odliczenia: Warunkowo) lub zakupów, od których nie należy się odliczenie VAT (Odliczenia: Nie). Wyboru sposobu odliczeń dokonuje się z rozwijalnej listy pomocniczej, przyciskiem .

Podziel odliczenia – możliwość wpisania wartości procentowej odliczeń. Po wyborze tej kategorii na pozycji dokumentu w rejestrze VAT zakupów i zapisaniu wiersza, program podzieli tę pozycję na dwie. W pierwszej pozycji znajdzie się procent kwoty VAT (lub netto i VAT, w zależności od ustawień w Konfiguracji Firmy/ Księgowość/ Parametry) zgodnie z procentem odliczeń określonym na kategorii. Pozycja ta będzie miała odliczenia na TAK (w przypadku wybrania na formularzu kategorii wartości Odliczenia: TAK lub NIE) lub WARUNKOWO (w przypadku wybrania na formularzu kategorii wartości Odliczenia: WARUNKOWO). Reszta kwoty zostanie przeniesiona do drugiego wiersza z odliczeniami na NIE.

Rodzaj – określa rodzaj zakupu (towary, inne, środki trwałe, usługi, środki transportu, nieruchomości, paliwo). Wyboru rodzaju zakupu dokonuje się ze rozwijalnej listy pomocniczej, przyciskiem . Opcja jest wykorzystywana podczas rozliczania deklaracji VAT-7/JPK_V7.

Dodatkowe pola związane z kategorią przychodów:

Rodzaj – określa rodzaj sprzedaży (towary, usługi, środki transportu). Wyboru rodzaju sprzedaży dokonuje się z rozwijalnej listy pomocniczej, przyciskiem . Opcja jest wykorzystywana podczas rozliczania deklaracji VAT-7.

Fiskalny – parametr ten służy do oznaczania sprzedaży zarejestrowanej w kasie fiskalnej.

Detal – parametr ten służy do oznaczania nieudokumentowanej sprzedaży detalicznej, podlegającej rozliczeniu strukturą zakupów.

Na formularzu kategorii znajdują się pola Opis do banku, w które można wpisać definicje dla opisu do banku. Podczas definiowania opisu można posłużyć się makrami w oparciu, o które podstawiane są informacje z dokumentu.

Makra, które mogą być wykorzystywane podczas tworzenia opisu do banku na poleceniu przelewu to: 

• @DOC – w pole Opis do banku wstawiany będzie numer obcy dokumentu. Jeśli dokument nie posiada numeru obcego w pole wstawiany będzie numer własny (nadany w programie)
• @DATA – data dokumentu
• @MC – miesiąc pobierany z daty dokumentu
• @ROK – rok z daty dokumentu
• @PD –poprzedni dzień (przed datą dokumentu)
• @BD –data dokumentu (równoważny z @DATA)
• @ND – następny dzień (po dacie dokumentu)
• @PM – poprzedni miesiąc (w stosunku do daty wystawienia dokumentu)
• @BM – bieżący miesiąc
• @NM – następny miesiąc
• @PK – poprzedni kwartał (w stosunku do daty wystawienia dokumentu)
• @BK – bieżący kwartał
• @NK – następny kwartał
• @PR – poprzedni rok (w stosunku do daty wystawienia dokumentu)
• @BR – bieżący rok
• @NR – następny rok (równoważny z @ROK)
• @OPISLP – pobiera opis z nagłówka listy z pola OPIS
• @PodmiotId – przenosi Id podmiotu
• @PodmiotTyp – przenosi typ podmiotu np: kontrahent, bank…
• @ZdarzenieId – przenosi id zdarzenia, tylko w przypadku zmiany kategorii na zapisanym wcześniej zdarzeniu.
• @PodmiotKod – przenosi kod podmiotu z pola domyślny płatnik
• @KategoriaOpis – pobiera opis z kategorii, która na płatność przenosi się z nagłówka dokumentu
• @PodmiotNazwa1 – pobiera pierwszą linię nazwy podmiotu, a w przypadku pracownika nazwisko
• @PodmiotNazwa2 – pobiera drugą linię nazwy podmiotu, a w przypadku pracownika imię
• @PodmiotNazwa3 – pobiera trzecią linię nazwy podmiotu
• @DokumentyRozliczające – pobiera numery dokumentów z którymi dana płatność została rozliczona (Poszczególne numery oddzielane są spacjami. Jeżeli makro będzie wpisane na kategorii w kilku liniach opisu do banku, wówczas na płatności w kolejnych liniach opisu do banku będą widoczne kolejne numery dokumentów rozliczających.)

• Kategorie ogólne – na liście wyświetlane są w postaci wyrównanej do lewej krawędzi listy. Kategorie ogólne mogą grupować w sobie podlisty kategorii szczegółowych.
• Kategorie szczegółowe – zawsze należą do pewnej kategorii ogólnej.

Kategorie na liście uporządkowane są wg następującej zasady: Kategorie ogólne uporządkowane są alfabetycznie wg kodu. Kategorie szczegółowe uporządkowane są alfabetycznie wg kodu w ramach kategorii ogólnej.

Ponadto kategorie dzielą się na dwa podstawowe typy:

• Kategorie kosztów – dotyczące zapisów związanych z kosztami, jak np. rejestr zakupów VAT, lista wynagrodzeń itp.
• Kategorie przychodów – dotyczące zapisów związanych z przychodami, jak np. faktury sprzedaży, przychody z lokat bankowych ….

Należy podkreślić, że kategorie przychodów i kosztów są zupełnie równoprawne, a podział na dwa typy wynika z faktu, że dla każdego z tych typów kategorii definiowane są różne parametry domyślne.

W efekcie lista przyjmuje wygląd dwupoziomowego drzewa, na którym uwidocznione są Kod kategorii oraz jej Opis.

Lista posiada następujące przyciski i pola pozwalające na przeszukiwanie listy oraz dodawanie, zmianę i usuwanie kategorii z listy:

Lokator – w celu znalezienia na liście kategorii ogólnej wraz ze wszystkimi podrzędnymi kategoriami szczegółowymi, należy kod poszukiwanej kategorii ogólnej wpisać z klawiatury. Wpisywany ciąg znaków (poszukiwany kod) będzie pojawiał się w nagłówku listy, pod nazwą kolumny Kod.

Tylko ogólne – włączenie tego parametru zawęża wyświetlaną listę wyłącznie do kategorii ogólnych (bez rozwiniętego poziomu kategorii szczegółowych).

Pokazuj nieaktywne – włączenie tego parametru pozwala na wyświetlenie na liście dodatkowo kategorii nieaktywnych. Takie kategorie na liście wyświetlane są w kolorze szarym.

Typ – pozwala na wyświetlenie listy kategorii przychodów lub kosztów. Wyboru typu kategorii dokonuje się poprzez wybór ze spuszczanej listy pomocniczej (ang. drop-down).

– Zwiń wszystko, Rozwiń wszystko – przycisk umożliwia rozwinięcie listy kategorii (widoczne będą zarówno kategorie ogólne jaki i szczegółowe) lub zwinięcie listy kategorii do kategorii ogólnej.

– dodaj kategorie ogólną – przycisk służy do dodawania kategorii na poziomie kategorii ogólnej. Dodania kategorii ogólnej można dokonać również klawiszami <SHIFT>+<INSERT>. Dodanie kategorii ogólnej może być realizowane również w trybie kopiowania, przez wciśnięcie przycisku Dodaj kategorie ogólną wraz z klawiszem <CTRL> lub przez kombinację klawiszy <CTRL>+<INSERT>.

 – dodaj kategorie szczegółową <INSERT> – przycisk służy do dodawania kategorii na poziomie kategorii szczegółowej. Kategoria szczegółowa zostanie dodana do aktualnie wybranej kategorii ogólnej. Dodanie kategorii szczegółowej może być realizowane również w trybie kopiowania, przez wciśnięcie przycisku Dodaj kategorie szczegółową wraz z klawiszem <CTRL> lub przez kombinację klawiszy <CTRL>+<INSERT>.

 Zmień – przycisk otwiera formularz kategorii – <CTRL>+<ENTER>. Na formularzu możemy zobaczyć szczegółowe dane kategorii, jak również dokonać ich zmiany.

 Usuń <DEL> – przycisk usuwa kategorię z listy, przy czym, jeżeli kategoria jest wprowadzona na dowolnym dokumencie, wówczas usunięcie takiej kategorii nie jest możliwe. Jeżeli kasujemy kategorię ogólną, wówczas zostaną skasowane również wszystkie kategorie szczegółowe, podrzędne wobec tej kategorii ogólnej.

 Wybierz <ENTER> – przycisk ten jest widoczny tylko, jeżeli lista kategorii została otwarta w trybie wyboru, tzn. została wywołana jako lista pomocnicza, np. przy określaniu kategorii dla pozycji w cenniku. Powoduje on wybranie podświetlonej kategorii i wprowadzenie jej do procedury wywołującej listę pomocniczą.

Lista kategorii

Funkcje Dodaj kategorię ogólną, Dodaj kategorię szczegółową, Zmień, Usuń, Wybierz są również dostępne w menu kontekstowym (uruchamianym poprzez jednokrotne kliknięcie prawym klawiszem myszy na wybranej kategorii).

• Liczbę nadgodzin ustali program poprzez porównanie kalendarza nominalnego (planu pracy) z  zapisami o  obecnościach i nieobecnościach, które wprowadzi się w kalendarzu (czas pracy). Rozliczenie wynagrodzenia za pracę w nadgodzinach i odpowiednich dopłat odbywa się automatycznie. W tym przypadku dla poprawnego ustalenia liczby nadgodzin konieczna jest odpowiadająca rzeczywistości definicja kalendarza i szczegółowa, wprowadzona do programu informacja o czasie pracy (dzień po dniu).
• Liczba nadgodzin wprowadzana zostanie bezpośrednio przez użytkownika systemu. Ten sposób związany jest z ewidencją czasu pracy według zestawienia. Pozwala on znacznie zyskać na czasie, gdyż na zestawieniu sumarycznie odnotowuje się czas przepracowany w podanym okresie oraz czas przepracowanych nadgodzin. Niestety rozwiązanie to ma jedną istotną wadę – utracimy możliwość drukowania z poziomu programu szczegółowej ewidencji czasu pracy. Decyzja należy do użytkownika.

• Norma dobowa (wymiar) – podpowiada się 8:00. Zmienna ta oznacza, ilość godzin pracy powyżej których naliczane będą nadgodziny w dni robocze, jeśli rozliczanie kalendarza będzie ustalone według normy dobowej i średniotygodniowej. Norma dobowa jest brana także do ustalenia nadgodzin w dni wolne od pracy oraz świąteczne.
• Norma średniotygodniowa – użytkownik ma możliwość modyfikowania wymienionej normy. W szczególności modyfikacja przyjętych norm czasu pracy może odbywać się poprzez zapisanie ich bezpośrednio w kalendarzu.
• Norma zgodna z planem pracy – po zaznaczeniu parametru za normę czasu pracy przyjmowany będzie czas odczytany z nominalnego kalendarza (planu pracy).

Z uwzględnieniem przedłużonych dobowych wymiarów z planu pracy (równoważny czas pracy) – parametr domyślnie nie jest zaznaczony. Odznaczenie pola Norma zgodna z planem pracy powoduje uaktywnienie normy dobowej (8h) i tygodniowej (40h) oraz tego parametru, ale bez automatycznego zaznaczenia. Użytkownik sam decyduje o jego zaznaczeniu.

W niektórych systemach czasu pracy dopuszczalne jest przedłużenie dobowego wymiaru ponad 8h (np. W równoważnym systemie czasu pracy, w systemie skróconego tygodnia pracy, czy w systemie pracy weekendowej). Wydłużenie dobowego wymiaru czasu pracy (ponad 8h) powinno być rekompensowane skróceniem dobowego wymiaru czasu pracy (poniżej 8h) w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy. W takich sytuacjach, parametr ten powinien być zaznaczony, co spowoduje inny  sposób naliczania nadgodzin dobowych z uwzględnieniem przedłużonych dobowych wymiarów czasu pracy określonych w planie pracy pracownika (w stosunku do normy dobowej określonej w definicji kalendarza), co pośrednio wpłynie na wyliczenie nadgodzin wynikających z przekroczenia normy średniotygodniowej (nadgodziny dobowe  nie są uwzględniane w sprawdzaniu, czy doszło do przekroczenia normy).

Po zaznaczeniu tego parametru, praca w godzinach nadliczbowych dobowych będzie liczona następująco:

• W dniach pracy – program będzie sprawdzał oprócz normy dobowej określonej w definicji kalendarza (np. 8h) również dobowy wymiar czasu pracy ustalony w planie pracy (grafiku) pracownika . W dniach przedłużonego dobowego wymiaru czasu pracy (np. 12h) – nadgodziny dobowe wystąpią po przekroczeniu tego wymiaru (czyli po 12h).  Natomiast w dniach skróconego dobowego wymiaru czasu pracy (np. 6h)  – nadgodziny dobowe wystąpią po przekroczeniu dobowej normy czasu pracy określonej w definicji kalendarza, czyli po przekroczeniu 8h.
• W dniach wolnych od pracy (nieświątecznych, które nie są ustalone jako wolne w zamian za pracę w niedzielę lub święto) – program będzie sprawdzał tylko normę dobową określoną w definicji kalendarza (np. 8h), czyli czas pracy po przekroczeniu tej normy będzie zaliczany do nadgodzin dobowych. Natomiast czas przepracowany w obrębie (do) normy dobowej będzie uwzględniany w algorytmie sprawdzania przekroczenia normy średniotygodniowej.
• W dniu świątecznym – program będzie sprawdzał normę dobową określoną w definicji kalendarza (np. 8h), czyli czas pracy po przekroczeniu tej normy będzie zaliczany do nadgodzin dobowych. Natomiast czas przepracowany w obrębie (do) normy dobowej będzie uwzględniany w algorytmie sprawdzania przekroczenia normy średniotygodniowej.

Z uwzględnieniem standardowych świąt – parametr wpływa na wyliczenie normy do nadgodzin. Działanie parametru:

• Zaznaczony – norma do nadgodzin jest pomniejszana o standardowe święta zaszyte w programie przypadające w okresie rozliczeniowym, niezależnie od tego czy zostały naniesione w kalendarzu,
• Niezaznaczony – norma jest pomniejszana tylko o święta naniesione w planie pracy w dniach innych niż niedziela w okresie rozliczeniowym określonym w definicji kalendarza.

Podział dopłat na nadgodziny dobowe i średniotygodniowe – parametr umożliwia podział dopłat do nadgodzin na dobowe i średniotygodniowe. Działanie parametru:

• Zaznaczony – w przypadku okresu rozliczeniowego dłuższego niż miesiąc dopłaty do nadgodzin dobowych są naliczane w miesiącu wystąpienia nadgodzin, natomiast dopłaty do nadgodzin średniotygodniowych na koniec okresu rozliczeniowego. Jako rozliczenie nadgodzin w wypłacie generują się standardowe typy wypłat: Dopłata do nadgodzin dobowych 50%, Dopłata do nadgodzin dobowych 100%, Dopłata do nadgodzin średniotygodn. 100%.
• Niezaznaczony (domyślne ustawienie) – dopłaty do nadgodzin są naliczane w wypłacie za ostatni miesiąc okresu rozliczeniowego. Jako rozliczenie generują się standardowe elementy Dopłaty do nadgodzin 50%, Dopłaty do nadgodzin 100%.

Rozliczenie (Konfiguracja okresu rozliczeniowego) – funkcjonalność dostępna dla użytkowników posiadających moduł Płace i Kadry Plus.

W module tym program domyślnie przyjmuje rozliczenie nadgodzin co 1 miesiąc, czyli wypłata nadgodzin następuje w miesiącu, w którym one wystąpiły. Długość okresu rozliczeniowego podaje się w miesiącach. Kodeks pracy dopuszcza stosowanie 6-miesięcznego okresu rozliczeniowego nadgodzin oraz, w uzasadnionych sytuacjach, pozwala wydłużyć go do 12 miesięcy. Za określenie okresu rozliczeniowego odpowiada parametr Rozliczenie Co, który przyjmuje wartości z zakresu 0 – 12.

Rozliczenie z przesunięciem dotyczy okresów co najmniej 2 miesięcznych. Jest to przesunięcie okresu rozliczania nadgodzin względem początku roku:

• 0 miesięcy – pierwszy okres rozliczeniowy w roku rozpoczyna się w styczniu,
• 1 miesiąc – pierwszy okres rozliczeniowy w roku rozpoczyna się w lutym (jest przesunięty o 1 miesiąc względem stycznia)
• 2 miesiące – pierwszy okres rozliczeniowy w roku rozpoczyna się w marcu (jest przesunięty o 2 miesiące względem stycznia, dotyczy okresów rozliczeniowych co najmniej 3 miesięcznych).

Rozliczenie z opóźnieniem – oznacza przesunięcie wypłat nadgodzin względem ostatniego dnia okresu rozliczeniowego. Oznacza, co ile miesięcy będą rozliczane nadgodziny.

• 0 miesięcy – rozliczenie nadgodzin następuje w ostatnim miesiącu okresu rozliczeniowego
• 1 miesiąc – rozliczenie następuje w pierwszym miesiącu po zakończeniu okresu rozliczeniowego (okres rozliczeniowy styczeń – marzec zostanie rozliczony w kwietniu).

Dopłaty do nadgodzin rozliczane są zgodnie z ustawieniami zadeklarowanymi w kalendarzu. Przy wyliczaniu dopłat program bierze pod uwagę stawkę zaszeregowania pracownika z miesiąca, w którym następuje rozliczenie. Brane są pod uwagę również inne składniki, jeśli w ustawieniu tych typów wypłat zaznaczony jest parametr Uwzględniaj przy dopłatach za nadgodziny (Konfiguracja/ Płace/ Typy wypłat/ Szczegółowe).

• zaznaczając pole Do dnia, program umożliwi bezpośrednie wpisanie daty „do”,
• zaznaczając pole Powtórzenia, program automatycznie poda datę „do” na podstawie wprowadzonej liczby powtórzeń, gdyż seria nanoszona jest zawsze w całości.

Ponadto należy ustalić, czy w czasie nanoszenia serii podlegają modyfikacji zdefiniowane już dni, niedziele i święta oraz dni wolne. Jest to istotne w przypadku zdefiniowania serii, która ustawia w niedziele, święta, dni wolne – dni pracy. Konieczne jest wtedy wyłączenie standardowo zaznaczonych opcji pozostawienia bez zmian niedziel i świąt oraz dni wolnych.

Zakładka [Seria] – należy rozwinąć listę serii dostępną w polu Wykorzystaj serię, wybrać serię i zaakceptować. Proces nanoszenia serii na kalendarz rozpoczyna się klawiszem  Wykonaj.

Procedura zalecana – najpierw nanosi się serię, później uzupełnia listę świąt i dni dodatkowo wolnych od pracy, poprzez naciśnięcie ikony  Wstawianie świąt.

Niedziele, święta i dni wolne mogą na kalendarz być nanoszone na okres jednego, wybranego miesiąca (Okres, Wybrany miesiąc) lub roku (Okres, Wybrany rok). Można również przenieść na kalendarz definicje: niedziel, świąt lub wolnych sobót (zaznaczając odpowiednio). Standardowe ustawienia programu:

• Okres – proponowany jest wybrany rok,
• Wstaw – zaznaczone są święta,
• Zamieniaj zdefiniowane dni – program nanosi serię nie sprawdzając czy dni były już wcześniej zdefiniowane (wszystkie dni zostaną zdefiniowane zgodnie z wykorzystywaną serią – pole standardowo zaznaczone). Jeśli pole nie będzie zaznaczone, wówczas przy nanoszeniu serii modyfikacji podlegają tylko te dni, które nie były wcześniej definiowane.

Ostatni etap definicji kalendarza obejmuje naniesienie lokalnych modyfikacji. Te modyfikacje mogą dotyczyć zarówno podmiany definicji dni (na przykład pracująca sobota zamiast dnia wolnego), jak i korekt w obrębie dnia (skrócenie bądź wydłużenie zaproponowanego czasu pracy). Mogą być wykonane poprzez edycję konkretnych dni lub za pomocą funkcji kopiowania zdefiniowanych dni.

Edycja lub modyfikacja konkretnego dnia obejmuje:

• Wskazanie kursorem wybranego dnia i naciśnięcie „Lupy” lub poprzez dwukrotne kliknięcie myszką,
• Wybór z listy typu dnia (lista dostępna jest po kliknięciu na polu lewym klawiszem myszki lub <STRZAŁKI W DÓŁ>)
• Ewentualne modyfikacje godziny rozpoczęcia pracy (Od godziny) i czasu jej zakończenia (Do godziny) oraz rodzaju czasu pracy (Strefa).

Kopiowanie zdefiniowanych dni

Kopiowanie polega na zaznaczeniu jednego lub kilku zdefiniowanych dni i wybraniu z menu kontekstowego opcji Kopiuj lub naciśnięciu skrótu klawiszowego <CTRL>+<C>. Aby zaznaczyć kilka dni należy trzymając wciśnięty klawisz <CTRL> kliknąć kursorem na dowolne dni. W przypadku zaznaczenia dnia niezdefiniowanego lub dni zdefiniowanych i niezdefiniowanych opcja Kopiuj jest niedostępna.

Kopiowanie zdefiniowanego dnia

Po skopiowaniu dnia/dni można jego/ich definicję wstawić na inne, dowolne dni. Wstawianie polega na zaznaczeniu dnia/dni i wybraniu z menu kontekstowego opcji Wklej lub naciśnięciu skrótu klawiszowego <CTRL>+<V>. Wklejanie wykonywane jest dla zaznaczonych dni niezależnie od tego, czy były wcześniej zdefiniowane, czy niezdefiniowane.

Wklejanie ustawień dnia

W przypadku kopiowania jednego dnia można go wkleić na inny dzień lub dowolne dni (nie muszą być kolejne). Jeśli kopiowane było kilka dni, wklejanie jest dostępne po zaznaczeniu tylko jednego dnia. Oznacza to, że z jednego dnia można skopiować ustawienia na dowolną liczbę innych zaznaczonych dni, z kolei kopiowanie ustawień z grupy dni może być wykonane na grupę (serię dni) zaczynających się od dnia zaznaczonego przed wybraniem opcji Wklej.

Po wykonaniu wklejania każdy ze wskazanych dni będzie miał takie same ustawienia, dotyczące typu dnia oraz listy wejść z przypisanymi godzinami i strefami, jak dzień, z którego zrobiono kopię.

Kopiowanie i wklejanie zdefiniowanych dni jest dostępne w obrębie jednego kalendarza, ale z możliwością kopiowania ustawień z dnia/dni z jednego miesiąca na dzień/dni w innych miesiącach.

Podsumowanie

Definicja pierwszego kalendarza obejmuje zazwyczaj:

• Weryfikację parametrów globalnych (Konfiguracja Firmy/ Płace/ Konfiguracja kalendarzy).
• Pogrupowanie dni w serie (Konfiguracja Firmy/ Płace/ Serie kalendarzy).
• Określenie parametrów lokalnych kalendarza (nazwa, interpretacja) – Konfiguracja Firmy/ Płace/ Kalendarze.
• Uzupełnienie kalendarza przy pomocy przygotowanych uprzednio serii (dostępne od wersji 3.0).
• Naniesienie na kalendarz lokalnych modyfikacji, odstępstw od serii (Konfiguracja Firmy/ Kalendarze/ zakładka [Kalendarz]).

Definiując kolejne kalendarze:

• Korzysta się zazwyczaj z istniejącej już listy serii.
• Powiela się kalendarze wykorzystując do tego celu wcześniej zdefiniowany kalendarz np. standard (STD).

• służą do klasyfikowania dokumentów. Dzięki dwupoziomowej strukturze listy kategorii, analizy przychodów i kosztów bądź płatności prowadzone pod kątem kategorii, pozwalają na wyciągnięcie z programu informacji o przeprowadzonych transakcjach w rozbiciu na różne stopnie szczegółowości.
• służą jako słownik pomocniczy opisów zdarzeń gospodarczych. Można więc wykorzystywać je jako listę pomocniczą opisów wprowadzanych na dokumentach rejestrach VAT, zapisach księgowych lub kasowych i bankowych.
• służą jako wzorce przy wprowadzaniu dokumentów. Wprowadzając dokumenty do rejestru VAT, kategorie automatycznie ustawiają domyślne wartości stawek VAT, sposobu księgowania dokumentu, sposobu odliczania podatku na deklaracji VAT-7.
• służą do klasyfikowania dokumentów. Mogą potem być wykorzystywane przy tworzeniu schematów księgowych i odpowiedniego księgowania dokumentów.

• jeżeli jest to pierwszy import – zostanie on uruchomiony,
• jeżeli data importowanego pliku jest późniejsza niż data pliku ostatnio importowanego – import zostanie uruchomiony,
• jeżeli data importowanego pliku jest taka sama bądź wcześniejsza od daty pliku ostatnio importowanego – import nie zostanie wykonany, a w logu pojawia się komunikat: Źródło importu nie jest nowsze niż ostatnio wykonany import,
• jeżeli z pliku nie uda się odczytać daty przy imporcie pojawia się komunikat: Błąd odczytu daty źródła i import nie jest wykonywany.

• Urzędy Skarbowe – wyświetlane są jedynie US, do których firma, jej właściciele i pracownicy mają obowiązek odprowadzać należne podatki i inne zobowiązania.
• Urzędy ZUS – wyświetlane są jedynie ZUSy.
• Urzędy celno-skarbowe i delegatury oraz Izby celne – wyświetlane są jedynie Urzędy celno‑skarbowe i delegatury oraz Izby celne, do których firma składa deklarację akcyzową AKC-WW/AKC-WWn.
• Inne urzędy – wyświetlane są jedynie urzędy określone jako inne, np. urząd miasta bądź urząd gminy.

Status urzędu skarbowego, ZUS, urzędu celno-skarbowgo i delegatury lub Izby celnej bądź innego urzędu zależy od zakładki, z której tworzona była karta urzędu (ZUSy muszą być wpisywane z poziomu zakładki Urzędy ZUS, skarbowe – z poziomu zakładki [Urzędy Skarbowe] itp.).

Informacja, czy dany urząd jest US czy ZUS jest wykorzystywana podczas generowania przelewów (ze względu na specyficzny charakter przelewów do ZUS).

Lista obsługiwana jest przez standardowe przyciski obsługi listy, opisane szczegółowo tutaj.

Ponadto na liście dostępny jest przycisk:

 – Importuj urzędy

Dodatkowo w  menu dostępne są przyciski:

 – wyświetlone zostaje okno z listą zapisów kasowych/ bankowych urzędu zaznaczonego kursorem,

– preliminarz płatności urzędu,

 – lista rozliczeń z urzędem,

– Kontakty CRM – lista zadań i kontaktów z urzędem oraz wiadomości e-mail, zarejestrowanych w module Comarch ERP Optima CRM.

Pokazuj nieaktywne – parametr po zaznaczeniu powoduje, że na liście pojawiają się również urzędy oznaczone jako nieaktywne. Urzędy nieaktywne są wyświetlane w kolorze szarym.

• Numer – kolejny danego dnia.
• Typ dnia – określa się, czy jest to dzień pracy, wolny, czy święto, poprzez wybór ze zdefiniowanej listy.
• Rodzaj dnia wolnego– w którym można ustawić oznaczenie dnia wolnego ( pole jest aktywne w przypadku ustawienia w polu ‘Typ dnia’ opcji ‘Święto’ lub ‘Wolny’ )
• Lp – numer kolejnego wejścia.
• Od godziny (godzina rozpoczęcia pracy) Do godziny (godzina zakończenia pracy). Ma to znaczenie w przypadku wyliczania dopłat do godzin nocnych.
• Strefa – podajemy strefę związaną z czasem pracy. W przypadku dnia wolnego i święta strefa powinna pozostać pusta (niezdefiniowana).

Pracę w obrębie dnia można zdefiniować w nieograniczonej liczbie wejść – funkcjonalność dostępna w module Płace i Kadry Plus.