Formularz typu wypłaty - zakładka Podatki/Nieobecności
Wliczaj do limitu zwolnienia z opodatkowania ZFŚS- Świadczenie z ZFŚS są naliczane jako zwolnione z opodatkowania do obowiązującego limitu. Zaznaczenie parametru określa, że dany element będzie uwzględniany przy sprawdzaniu obowiązującego limitu zwolnienia z podatku.
Wykazuj jako świadczenie socjalne na wydrukach - parametr służy do raportowania na wydrukach informacji o wypłaconych świadczeniach socjalnych.
Pozycja na deklaracji PIT - definiując opodatkowany element wynagrodzenia użytkownik ma prawo rozliczyć go na PIT-4R (jeżeli element wynagrodzenia nie jest opodatkowany wybieramy pozycję PIT: Nie dotyczy).
Uwaga
Zachowano nazewnictwo pozycji PIT-4, natomiast tak zdefiniowany typ wypłaty gwarantuje pojawienie się wypłaconej kwoty na Zaliczce do PIT-4R (miesięczna), jak i na deklaracji PIT-4R.
Aktualnie dostępne są:
PIT-4 1. Wynagrodzenia ze stosunku: pracy, służbowego, spółdzielczego i z pracy nakładczej (program zaproponuje odliczenie standardowych – związanych z pracownikiem – kosztów uzyskania).
PIT-4 2. Dniówki obrachunkowe i udziały w dochodzie podzielnym rolniczej spółdzielni produkcyjnej (program zaproponuje brak możliwości odliczania kosztów uzyskania – nie naliczać).
PIT-4 3. Emerytury – renty krajowe (program zaproponuje brak możliwości odliczania kosztów uzyskania – nie naliczać).
PIT-4 4. Emerytury – renty zagraniczne (program zaproponuje brak możliwości odliczania kosztów uzyskania – nie naliczać).
PIT-4 5. Zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez organ rentowy (program zaproponuje brak możliwości odliczania kosztów uzyskania – nie naliczać).
PIT-4 6. Należności wypłacane za pracę tymczasowo aresztowanym lub skazanym (program zaproponuje brak możliwości odliczania kosztów uzyskania – nie naliczać).
PIT-4 7. Świadczenia wypłacane przez organ zatrudnienia z FP oraz FGŚP (program zaproponuje brak możliwości odliczania kosztów uzyskania – nie naliczać).
PIT-4 8. Inne przychody (program zaproponuje brak możliwości odliczania kosztów uzyskania – nie naliczać).
PIT-4R C.9 Należności wynikające z umowy aktywizacyjnej, o której mowa w art.35a ust.1 Ustawy podatkowej.
PIT-8B 6. Przychody z osobiście wykonywanej działalności w tym umowy zlecenia
PIT-8B 6. Przychody z osobiście wykonywanej działalności w tym umowy o dzieło.
PIT-8B 7. Czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich.
PIT-8B 8. Udział w organach stanowiących osób prawnych.
PIT-8B 9. Kontrakt menedżerski, umowa o zarządzanie przedsiębiorstwem.
PIT-8B 10. Prawa autorskie i inne prawa.
PIT-8B 12. Inne źródła.
Wybranie każdej z powyższych pozycji gwarantuje automatyczne umieszczenie definiowanego składnika wypłaty również na deklaracji PIT-11 (obok PIT-4R).
Niekiedy występuje konieczność zdefiniowania elementu, który ma się pojawić na deklaracji PIT-11, nie pojawiając się na PIT-4R. Aby umożliwić zdefiniowanie tego typu wynagrodzenia lista pozycji PIT uzupełniona została o pozycje PIT-11:
PIT-11 1a. Wynagrodzenia ze stosunku: pracy, służbowego, spółdzielczego i z pracy nakładczej.
PIT-11 1b. Przychody, do których zastosowano odliczenie kosztów uzyskania na podstawie art.22 ust.9 pkt3 Ustawy.
PIT-11 2. Dniówki obrachunkowe i udziały w dochodzie podzielnym rolniczej spółdzielni produkcyjnej.
PIT-11 3. Emerytury – renty zagraniczne.
PIT-11 4. Należności wypłacane za pracę tymczasowo aresztowanym lub skazanym.
PIT-11 5. Świadczenia wypłacane przez organ zatrudnienia z FP oraz FGŚP.
PIT-11 6. Przychody z osobiście wykonywanej działalności.
PIT-11 7. Czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych.
PIT-11. Przychody otrzymywane z zagranicy, o których mowa w art. 21 ust.1 pkt 74 ustawy, m.in. renty inwalidzkie.
PIT-11. Przychody pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy.
PIT-11 8. Udział w organach stanowiących osób prawnych (historyczny).
PIT-11 9. Kontrakt menedżerski, umowa o zarządzanie przedsiębiorstwem (historyczny).
PIT-11 10. Inne źródła.
PIT-11. Wynagrodzenie z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach,
PIT-11. Przychody, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy,
PIT-11. Przychody z tytułu stypendium, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 40b ustawy.
PIT-11. Należności z tytułu praktyk absolwenckich lub staży uczniowskich.
Aby umożliwić rozliczenie nadpłaty/niedopłaty zaliczki podatku, wynikających z deklaracji PIT-40, udostępniono listę pozycji deklaracji PIT-4. Zachowano nazewnictwo pozycji PIT-4, natomiast tak zdefiniowany typ wypłaty gwarantuje pojawienie się wypłaconej kwoty na obowiązującej deklaracji PIT-4R. Przy tych elementach wypłaty program nie proponuje naliczania kosztów uzyskania:
PIT-4.44 Kwota zaliczek, których pobór został ograniczony na podstawie art. 32 ust. 2 Ustawy.
PIT-4.45 Kwota przypadająca do pobrania w związku z ograniczeniem poboru zaliczek w poprzednich miesiącach, dokonanym na podstawie art.32 ust.2 Ustawy.
PIT-4.46 Kwota dodatkowo pobranego podatku, wynikającego z rozliczenia za rok ubiegły.
PIT-4.47 Zaliczenie nadpłaty, wynikającej z rozliczenia za rok ubiegły.
PIT-4.48 Zwrot nadpłaty w gotówce, wynikającej z rozliczenia za rok ubiegły.
Uwaga
Powyższa lista aktualizowana jest każdorazowo przez producenta w przypadku wprowadzenia przez Ministerstwo Finansów nowych wzorów deklaracji PIT.
Pozycje: PIT-4.46, PIT-4.47 i PIT-4.48 mają zastosowanie tylko dla wypłat naliczonych przed 1.01.2018r (dotyczyły rozliczeń na PIT-40, który po raz ostatni można było składać za rok 2016).
W definicji typu wypłaty w polu Pozycja na deklaracji PIT – udostępniono pełny słownik. Aby dać możliwość konfiguracji dodatkowych składników wynagrodzenia i własnych umów cywilnoprawnych udostępniono również pozycje z deklaracji: IFT-1, PIT-8A. PIT-8B, PIT-8C.
IFT-1.D.1 Dochody z żeglugi morskiej, żeglugi śródlądowej i transportu lotniczego,
IFT-1.D.2 Dywidendy,
IFT-1.D.3 Odsetki,
IFT-1.D.4 Należności licencyjne,
IFT-1.D.5 Dochód z wykonywania wolnych zawodów,
IFT-1.D.6 Wynagrodzenie dyrektorów,
IFT-1.D.7 Dochód z działalności artystycznej lub sportowej,
IFT-1.D.8 Dochód z emerytury lub renty i innych podobnych świadczeń,
IFT-1.D.9 Inne dochody,
IFT-1.D.10 Przychód określony zgodnie z art.29 i art.30 ustawy,
PIT-8A 1. Należności wypłacane osobom zagranicznym, wymienione w art.29 ustawy,
PIT-8A 2. Wygrane w konkursach, grach i zakładach wzajemnych oraz nagrody związane ze sprzedażą premiową,
PIT-8A 3. Świadczenia pieniężne oraz zapomogi wypłacane emerytom lub rencistom będącym byłymi pracownikami płatnika,
PIT-8A 4. Świadczenia pieniężne otrzymane przez funkcjonariuszy służb mundurowych oraz żołnierzy,
PIT-8A 5.Świadczenia otrzymane od banków, SKOK-ów lub instytucji finansowych, w związku z promocjami,
PIT-8A 7.Gromadzenie oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym koncie emerytalnym,
PIT-8A 8. Jednorazowe odszkodowanie za skrócenie okresu wypowiedzenia wypłacane żołnierzom,
PIT-8A 10.Odszkodowania przyznane na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
PIT-8A 11.Odprawy lub odszkodowania z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług zarządzania,
PIT-8A 12. Odsetki od pożyczek,
PIT-8A 13.Odsetki i dyskonto od papierów wartościowych,
PIT-8A 14. Odsetki lub inne przychody od środków pienięż. zgromadz. na rachunku podatnika,
PIT-8A 15. Dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (art.30 ust.1 pkt 1a ustawy),
PIT-8A 16. Dochód z tytułu udziału w funduszach kapitałowych (art.30 ust.1 pkt 1c ustawy),
PIT-8A 17.Dochód z tytułu umów ubezpieczenia, o którym mowa w art. 24 ust.15a,
PIT-8A 18. Kwoty wypłacane po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego,
PIT-8A 19. Dochody członka pracowniczego funduszu emerytalnego, z tytułu przeniesienia akcji,
PIT-8A 20. Przychody z tytułu zbycia prawa poboru akcji,
PIT-8A 21.Kwoty jednorazowo wypłacane przez otwarty fundusz emerytalny, w związku ze, śmiercią współmałżonk,a
PIT-8A 22.Kwoty jednorazowo wypłacane przez ZUS, w związku ze śmiercią współmałżonka,
PIT-8A 23.Dochód oszczędzającego na indywidualnym koncie emerytalnym z tytułu zwrotu lub częściowego zwrotu zgromadzonych środków,
PIT-8A 24.Dochód uczestnika pracowniczego programu emerytalnego z tytułu zwrotu zgromadzonych środków,
PIT-8A 25 Kwoty wypłaty gwarantowanej,
PIT-8A 26. Inne należności,
PIT-8AR 6. Należności nie przekraczające – dotyczy umów zlecenia opodatkowanych zryczałtowanym 18% podatkiem dochodowym, przy których nie występują koszty uzyskania przychodu.,
PIT-8C Przychody, o których mowa w art.20 ust. 1 ustawy (historyczny) – to deklaracja roczna wystawiana dla osób, które uzyskały przychody podlegające opodatkowaniu, ale od których nie potrącono podatku (zaliczek miesięcznych). Taka deklaracja jest wystawiana m.in. dla osób bezrobotnych skierowanych na staż, otrzymujących świadczenia integracyjne.
Dotyczy wersji: 2019.1.1
Uwaga
Przychody za 2018 r., o których mowa w art.20 ust. 1 ustawy oraz przychody z tytułu stypendiów od 01.01.2019 r. należy wykazywać w deklaracji PIT-11w części F Informacja o wysokości przychodów, o których mowa w art.20 ust.1 ustawy.
Uwaga
Pozycje na deklaracjach: PIT-8A, PIT-8B oznaczają odpowiednio przeniesienie kwot przychodów odpowiednio na PIT-8AR, PIT-11 i PIT-4R.
Uwaga
Umowy oskładkowane z osobami zagranicznymi będą poprawnie liczone z podatkiem zryczałtowanym (bez pomniejszenia o składki na ubezpieczenia społeczne i składkę zdrowotną) w przypadku, gdy na zakładce [Podatki/Nieobecności] sposób liczenia zaliczki podatku będzie ustawiony jako ‘procent’ lub ‘procent jak dla umów’. W przypadku wybrania opcji naliczać wg progów umowy będą liczone jak standardowe umowy zlecenia.
W programie można naliczyć deklarację PIT-R jako załącznik do deklaracji PIT-11. Na tej deklaracji wykazywane są składniki wynagrodzenia, które mają ustawioną następujące pozycje na deklaracji PIT:
PIT-8B 7. Czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich,
PIT-11 7. Czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych,
PIT-R c. Kwoty wolne od podatku na podstawie art.21 ust.1 pkt.16 lit.b ustawy o pdof,
PIT-R d. Kwoty wolne od podatku na podstawie art.21 ust.1 pkt.17 ustawy o pdof.
Sposób naliczania zaliczki podatku – opcja określa sposób naliczania zaliczki na podatek dochodowy. Podobnie, jak w przypadku procedury kosztów uzyskania, procedura dotyczy wyłącznie opodatkowanych elementów wynagrodzenia (pozycja na deklaracji PIT różna od Nie dotyczy)
Nie naliczać,
Naliczać wg progów,
Procent,
Procent jak dla umów – Dla tak zdefiniowanego typu wypłaty podatek jest liczony w wysokości zgodnej z aktualną na dany rok wartością wskaźnika „Procent zaliczki podatku” z Konfiguracja/ Program/ Płace/ Stałe podatkowe – sekcja „Umowy zlecenia (o dzieło)”.
Wliczać do podstawy opodatkowania – opcja w module Płace i Kadry Plus, dostępna do wyboru tylko dla typów wypłat definiowanych jako wypłacane w walucie z etatu pracownika.
Zawsze naliczaj ulgę podatkową – standardowo dla dodatków opodatkowanych parametr ten jest zaznaczony. Jeśli parametr zostanie odznaczony, ulga podatkowa nie będzie odliczana. Ma to znaczenie w przypadku realizowania dodatkowych list płac dla wypłat opodatkowanych:
Jeśli na danej liście płac znajdą się dwa elementy i jeden z nich będzie miał zaznaczone Zawsze naliczaj ulgę podatkową, a drugi nie, to w momencie wyliczania takich wypłat ulga i tak zostanie potrącona (takie zachowanie programu dotyczy zarówno ulgi jak i kosztów uzyskania).
Gdy najpierw zostanie naliczona wypłata etatowa, gdzie brakuje kwoty na potrącenie ulgi podatkowej, a następnie składnik, w definicji którego nie jest zaznaczony ten parametr, zostanie wypłacony na innej, dodatkowej liście płac, to mimo to program wykaże brakującą kwotę ulgi podatkowej.
Konfiguracja typu wypłaty – zakładka Podatki/Nieobecności
Sposób naliczania kosztów uzyskania – opcja dotyczy wyłącznie opodatkowanych elementów wynagrodzenia. Pozycja na deklaracji PIT musi zostać wybrana inna niż nie dotyczy.
Z poziomu listy dostępne są następujące pozycje:
Nie naliczać – definiowany element nie uprawnia do odliczania kosztów uzyskania (np. zasiłek macierzyński, chorobowy).
Standardowe – wybranie standardowych kosztów uzyskania oznacza, że program, licząc dochód pracownika, ma prawo ująć ten element w sumie (przychodzie), od której odliczane będą koszty uzyskania. Maksymalne możliwe do odliczenia koszty uzyskania odczytywane są z danych kadrowych pracownika (Formularz danych kadrowych pracownika zakładka Szczegółowe/ Dane podatkowe). Program automatycznie dba o to, by odliczone koszty uzyskania (odliczone od wszystkich zaznaczonych w ten sposób elementów) nie przekroczyły wartości przypisanej pracownikowi).
Standardowe+50% (połączenie metody Standardowej z Procentową, przy założeniu stałego procentu kosztów uzyskania 50% i ograniczeniu maksymalnej wartości standardowych kosztów uzyskania). Maksymalne możliwe do odliczenia koszty uzyskania wynoszą: wartość definiowanego elementu wynagrodzenia * zadany procent * 50% + koszty standardowe gdzie: zadany procent – wartość odczytana z pola %.
Procentowe – należy wprowadzić procent kosztów uzyskania
Ryczałt – dostępny, gdy składnik jest umową cywilnoprawną.
Uwaga
Suma wartości, odliczanych w wypłacie standardowych kosztów uzyskania, nie może w sumie przekroczyć wartości odczytanej z formularza danych kadrowych pracownika (zakładka [Szczegółowe/ Dane podatkowe]).
Pozycja na deklaracji ZUS – wybór pozycji zdecyduje o tym, w jaki sposób składnik będzie interpretowany na deklaracjach rozliczeniowych ZUS. Można powiedzieć, że opcja służy do ustalenia, czy dany element jest zasiłkiem czy nie, a jeżeli tak, to jaki to zasiłek. Dostępne elementy listy (drzewa) podzielone zostały na kilka grup (gałęzi):
Nie dotyczy – element wynagrodzenia nie będący zasiłkiem.
Zasiłki rodzinne (i nie związane z nieobecnościami): zasiłek rodzinny, dodatek rodzinny, zasiłek pielęgnacyjny (wypłacane przez pracodawców do 31.08.2006).
Kwota obniżenia podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu opłacania składki w ramach pracowniczego programu emerytalnego.
Kwota wpłaty w ramach pracowniczego planu kapitałowego finansowana przez płatnika składek
Przerwy w opłacaniu składek – opcja wykorzystywana wyłącznie w trakcie definicji konfiguracji nieobecności:
Urlop bezpłatny (111)
Urlop bezpłatny udzielony w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy (historyczny) (112)
Urlop wychowawczy udzielony na podstawie § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 roku w sprawie urlopów i zasiłków wychowawczych (121)
Urlop wychowawczy udzielony na podstawie § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 roku w sprawie urlopów i zasiłków wychowawczych (122)
Okres, za który pracownikowi przysługuje odszkodowanie w związku ze skróceniem okresu wypowiedzenia umowy o pracę (historyczny) (130)
Urlop opiekuńczy w rozumieniu art. 173(1) ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (131)
Okres, za który nie są opłacane składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek (historyczny) (140)
Okres nieobecności usprawiedliwionej, bez prawa do wynagrodzenia lub zasiłku (151)
Okres nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy (152)
Okres niezdolności do pracy bez prawa do wynagrodzenia z przyczyn określonych w art. 92 § 1 Kodeksu pracy (historyczny) (155).
Zasiłki niezwiązane z nieobecnościami (w nawiasach podano kod tytułu świadczenia, przerwy w pracy):
Zasiłek porodowy (historyczny) (211)
Zasiłek wyrównawczy z ubezpieczenia chorobowego (212)
Zasiłek pogrzebowy (historyczny) (213)
Zasiłek wyrównawczy z ubezpieczenia wypadkowego (214)
Wyrównanie zasiłku wyrównawczego z ubezpieczenia chorobowego (215)
Wyrównanie zasiłku wyrównawczego z ubezpieczenia wypadkowego (216)
Składniki wynagrodzenia przysługujące w okresie niezdolności do pracy, jeżeli nie zostały uwzględnione w podstawie wymiaru wynagrodzenia lub zasiłku wypłaconego za czas tej niezdolności (historyczny) (220)
Zasiłki związane z rozliczeniem nieobecności (oraz sytuacje wymagające szczególnej interpretacji na deklaracjach rozliczeniowych):
Zasiłek macierzyński z ubezpieczenia chorobowego za okres ustalony jako okres urlopu macierzyńskiego lub urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego (311)
Zasiłek opiekuńczy z ubezpieczenia chorobowego (312)
Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego (313)
Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego (314)
Wyrównanie zasiłku macierzyńskiego z ubezpieczenia chorobowego za okres ustalony jako okres urlopu macierzyńskiego lub urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego (315)
Wyrównanie zasiłku opiekuńczego z ubezpieczenia chorobowego (316)
Wyrównanie zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego (317)
Wyrównanie zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego (318)
Zasiłek macierzyński z ubezpieczenia chorobowego za okres ustalony jako okres urlopu rodzicielskiego (319)
Wyrównanie zasiłku macierzyńskiego z ubezpieczenia chorobowego za okres ustalony jako okres urlopu rodzicielskiego (320)
Świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia chorobowego (321)
Świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia wypadkowego (322)
Wyrównanie świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia chorobowego (323)
Wyrównanie świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia wypadkowego (324)
Zasiłek macierzyński z ubezpieczenia chorobowego za okres ustalony jako okres dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego (325)
Wyrównanie zasiłku macierzyńskiego z ubezpieczenia chorobowego za okres ustalony jako okres dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego (326)
Zasiłek macierzyński z ubezpieczenia chorobowego za okres ustalony jako okres urlopu ojcowskiego (327)
Wyrównanie zasiłku macierzyńskiego z ubezpieczenia chorobowego za okres ustalony jako okres urlopu ojcowskiego (328)
Podwyższenie zasiłku macierzyńskiego do kwoty świadczenia rodzicielskiego (329)
Wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy z powodu choroby, finansowane ze środków pracodawcy (331)
Wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy z powodu choroby, finansowane ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (332)
Wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową za okres do dnia 31 grudnia 2002, finansowane ze środków pracodawcy (historyczny) (333)
Wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową za okres do dnia 31 grudnia 2002, finansowane ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (historyczny) (334)
Wyrównanie wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy z powodu choroby, finansowane ze środków pracodawcy (335)
Wyrównanie wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy z powodu choroby, finansowane ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (336)
Zasiłek macierzyński z ubezpieczenia chorobowego za okres ustalony jako okres urlopu rodzicielskiego w celu sprawowania opieki nad dzieckiem posiadającym zaświadczenie, o którym mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem” (337)
Zasiłek macierzyński z ubezpieczenia chorobowego za okres ustalony jako okres urlopu rodzicielskiego, przysługującego w wymiarze do 9 tygodni na podstawie art. 182(1a) § 4 albo art. 183 § 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (338)
Wyrównanie zasiłku macierzyńskiego z ubezpieczenia chorobowego za okres ustalony jako okres urlopu rodzicielskiego w celu sprawowania opieki nad dzieckiem posiadającym zaświadczenie, o którym mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem” (339)
Wyrównanie zasiłku macierzyńskiego z ubezpieczenia chorobowego za okres ustalony jako okres urlopu rodzicielskiego przysługującego w wymiarze do 9 tygodni na podstawie art. 182(1a) § 4 albo art. 183 § 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (340)
Wyrównanie wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową za okres do dnia 31 grudnia 2002, finansowane ze środków pracodawcy (historyczny) (337)
Wyrównanie wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową za okres do dnia 31 grudnia 2002, finansowane ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych(historyczny) (338)
Inne świadczenia/przerwy (350).
Pozycja na deklaracji ZUSSposób naliczania składek na ubezpieczenia społeczne
Zgodnie z art. 18 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Przychodem dla celów wyliczania składek na ubezpieczenia społeczne są zarówno przychody opodatkowane, jak i przychody zwolnione od podatku dochodowego (na podstawie art. 21 Ustawy o P.D.O.F. oraz § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. W sprawie wykonania niektórych przepisów Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opublikowanego w Dz. U. Nr 35, poz. 173 z późniejszymi zmianami). Zatem, zwolnienia podatkowe nie mają bezpośredniego wpływu dla ustalania podstawy obliczania składek na ubezpieczenia.
Podstawy wymiaru składek nie stanowią jednak (będące przychodem):
Wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłki z ubezpieczeń społecznych.
W związku z powyższym, opcja Sposób naliczania składek na ubezpieczenia społeczne dostępna jest wyłącznie dla elementów wynagrodzenia:
O zadeklarowanej Pozycji na deklaracji PIT różnej od Nie dotyczy (nieopodatkowane).
Nie będących zasiłkami (wynagrodzeniem za czas choroby), Pozycja na deklaracji ZUS: Nie dotyczy.
Zasiłków macierzyńskich i wychowawczych.
Program pozostawia do wyboru użytkownikowi cztery możliwości:
Nie naliczać,
Naliczać,
Naliczać jak wychowawczy – wykorzystywane wyłącznie do naliczania refundowanych przez budżet państwa składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe od zasiłków wychowawczych (dla wypłat z pozycją na RSA 121 lub 122),
Naliczać jak macierzyński – wykorzystywane wyłącznie do naliczania refundowanych przez budżet państwa składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe od zasiłków macierzyńskich (dla wypłat z pozycją na RSA 311),
Wliczać do podstawy składek ZUS – opcja w module Płace i Kadry Plus, dostępna do wyboru tylko dla typów wypłat definiowanych jako wypłacane w walucie z etatu pracownika.
Po wybraniu w polu Pozycja na deklaracji ZUS kodu 311 automatycznie podstawi się w polu Sposób naliczania składek ZUS wartość naliczać jak macierzyński. Jeśli dla kodu 311 ustawimy Składki ZUS inaczej, to flagę Koszt pracodawcy na zakładce [Szczegółowe] należy ustawić ręcznie.
Uwaga
Wybranie opcji Naliczać oznacza, wyłącznie, że dany element może stanowić podstawę naliczania składek ZUS. W przypadku przekroczenia 30-krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy pomimo opcji Naliczać program automatycznie ograniczy pobór składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.
Sposób naliczania składki na ubezpieczenie zdrowotne
W świetle art. 81 Ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. O świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Z 2004r. nr 210, poz. 2135 ze zmianami), podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, z zastrzeżeniem, że pomniejsza się ją o kwoty składek finansowanych przez ubezpieczonych oraz wlicza wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, a nie stosuje się do niej ograniczenia do trzydziestokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.
W związku z powyższym, składniki przychodu wymienione w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. W sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106; ostatnia zmiana w Dz. U. Z 1999 r. Nr 75, poz. 847) nie stanowią podstawy wymiaru składek zarówno na ubezpieczenia społeczne, jak i na ubezpieczenie zdrowotne.
Program pozostawia użytkownikowi do wyboru trzy możliwości:
Nie naliczać,
Naliczać,
Naliczać jak wychowawczy – wykorzystywane wyłącznie do naliczania refundowanych przez budżet państwa składek na ubezpieczenia zdrowotne od zasiłków wychowawczych (dla wypłat z pozycją na RSA 121 lub 122) dla osób przebywających na urlopach wychowawczych, nie zgłoszonych do ubezpieczenia zdrowotnego jako członek rodziny,
Wliczać do podstawy składki zdrowotnej – opcja w module Płace i Kadry Plus, dostępna do wyboru tylko dla typów wypłat definiowanych jako wypłacane w walucie z etatu pracownika.
Okres wypłaty
Przypisując pracownikowi dodatek (potrącenie), można uczynić to w dwóch miejscach: w etacie pracownika (kadry) lub bezpośrednio w wybranej wypłacie.
Składnik wynagrodzenia przypisany pracownikowi w wypłacie będzie zawsze dodatkiem jednorazowym – w kolejnych miesiącach program nie zaproponuje jego wypłaty (bez względu na zawartość pola Okres wypłaty). Wykasowanie wypłaty spowoduje utratę informacji o dodatku. Przy ponownym naliczeniu wypłaty omawiany element już nie będzie generowany.
Składnik wynagrodzenia „związany” z pracownikiem to znaczy wpisany na listę dodatków pracownika zachowa się zgodnie ze wskazaniami odnotowanymi w polu Okres wypłaty (ustawienia aktywne tylko dla modułu Comarch ERP Optima Płace i Kadry Plus):
Jednorazowa – zgodnie z nazwą program zaproponuje wypłatę tylko raz. Po jej zaakceptowaniu odpowiedni zapis zostanie przeniesiony do historii składnika.
Każda (każdy okres) – w trakcie miesiąca program pozwala zrealizować praktycznie dowolną liczbę wypłat wybranego elementu. Wypłaty mogą zostać zrealizowane na przykład za okresy np.:1 – 10 danego miesiąca, 11-17 danego miesiąca, 18 – koniec miesiąca. W trakcie dodawania składnika do etatu pracownika nie będzie wymagane podanie dat od i do.
Co 1, 2, 3, 4, 6, 12 miesięcy – element wynagrodzenia wypłacany jest zawsze na początku zadeklarowanego okresu. Program wymaga podania daty od. Premia kwartalna (okres wypłaty 3 miesiące) przypisana pracownikowi od 1 stycznia PIERWSZY raz wypłacona zostanie na koniec stycznia). Nagroda roczna (okres wypłaty 12 miesięcy) przypisana pracownikowi od 1 stycznia PIERWSZY raz wypłacona zostanie na koniec stycznia).
Uwaga
W module Płace i Kadry, bez względu na zdefiniowanie okresu wypłaty, dany element dodany w kadrach będzie zawsze proponowany do wypłaty co miesiąc. Jednocześnie ma to wpływ na sposób wliczania do podstawy zasiłków.
Dodatki okresowe, wypłacane za okresy dłuższe niż 12 miesięcy, należy definiować jako dodatki jednorazowe, nie uwzględniane przy wyliczaniu podstawy zasiłków.
Uwaga
Dla dodatków o okresie 2 -12 miesięcy miesięczna podstawa naliczania zasiłku zostanie zwiększana o 1/12 sumy dodatków wypłaconych w trakcie ostatnich 12 miesięcy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami premie i inne składniki wynagrodzenia, przysługujące za okresy miesięczne, wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w kwocie wypłaconej pracownikowi za miesiące kalendarzowe, z których wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Składnik wynagrodzenia, którego zasady wypłaty nie określają okresu, za który przysługuje, traktuje się, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku, jako przysługujący za miesiąc, w którym został wypłacony. Składnik ten wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku w kwocie wypłaconej w tym miesiącu, z którego wynagrodzenie przyjmowane jest do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku.
Składniki wynagrodzenia wypłacone za okres dłuższy niż jeden miesiąc są wliczane do podstawy zasiłku w 1/12 wysokości tylko dla pracowników zatrudnionych (ubezpieczonych) przez okres co najmniej 12 miesięcy. Jeśli okres zatrudnienia jest krótszy niż rok, to dodatki okresowe będą wliczane do podstawy zasiłku w ułamku odpowiadającym okresowi zatrudnienia – np. dla pracownika zatrudnionego przez 6 miesięcy w 1/6 wysokości. Taki sposób liczenia dotyczy składników wynagrodzenia zdefiniowanych jako wypłacane co 1, 2, 4, 6, 12 miesięcy i wliczanych do podstawy zasiłków chorobowych.
Podstawa prawna – Komentarz do znowelizowanej Ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa opublikowany przez Departament Świadczeń Krótkoterminowych ZUS na stronie internetowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Uwaga
Do podstawy ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wliczane są składniki okresowe, czyli składniki wypłacane co kilka miesięcy (co 2, 3, 4, 6, 12 m-cy) oraz nadgodziny (Dopłata do nadgodzin 50% oraz Dopłata do nadgodzin 100%) w przypadku, gdy na kalendarzu przypisanym do pracownika ustawiony jest okres rozliczeniowy większy od 1 miesiąca. Dodatki okresowe są wliczane do podstawy ekwiwalentu w wysokości, w jakiej został wypłacony dodatek na liście płac i dodatkowo w konfiguracji typu wypłaty ustawiono sposób wliczania do podstawy naliczania ‘ekwiwalentu za czas urlopu’ różny od ‘Nie wliczać’.
Korygowana – parametr służy skorygowaniu wartości wypłacanego dodatku za czas nieobecności. Wracając do przykładu opisanego powyżej (przy opisie parametru Składnik związany), gdzie występowały dwa dodatki D1 i D2. Dla dodatku wypłacanego za czas nieobecności – D2 możliwe są 2 rozwiązania:
dodatek ma nie być korygowany – nie zaznaczamy parametru Korygowana. W wypłacie pojawi się tylko jeden element – korekta dodatku za czas obecności D1,
dodatek ma być korygowany – musi mieć zaznaczony parametr Korygowana. W momencie liczenia wypłaty program wygeneruje dwa dodatkowe elementy: korektę dodatku D1 o wartości ujemnej (pomniejszenie) i korektę dodatku D2 o zerowej wartości. To Użytkownik systemu musi wpisać poprawną wartość korekty (przepisać kwotę z korekty D1).
Uwaga
W definicjach dodatków powiązanych pole Korygowana powinno być tak samo ustawione. To znaczy, jeżeli w dodatku za czas przepracowany (oskładkowanym) to pole jest zaznaczone, to również powinno być zaznaczone w dodatku za czas nieobecności (nieoskładkowanym).
Wliczać do podstawy naliczania zasiłków chorobowych
Zgodnie z ustawą z dnia 25 czerwca 1999 r. O świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. Nr 60, poz. 636) podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego w okresie ubezpieczenia chorobowego, z tytułu którego przysługuje zasiłek.
W zależności od swojego charakteru składniki wynagrodzenia w podstawie naliczania zasiłków mogą być uwzględniane na kilka sposobów. Zostały one zapisane w postaci listy.
Wliczać do podstawy naliczania zasiłków chorobowych:
Parametr
Sposób rozliczenia w podstawie zasiłków chorobowych
Zastosowanie
Nie wliczać
Nie uwzględniany w podstawie naliczania zasiłków chorobowych
Dla elementów wynagrodzenia do których pracownik zachowuje prawo w trakcie trwania nieobecności tzn. dodatków, potrąceń netto nie pomniejszanych za nieobecności
Wliczać
Do podstawy zasiłku wliczana kwota faktycznie wypłacona (po odjęciu składek ZUS)
Dla elementów nie podlegających dopełnieniu np. dopłaty za nadgodziny
Dopełniać wg dni
Dopełnienie polega na podzieleniu osiągniętego wynagrodzenia przez liczbę dni przepracowanych i pomnożenie przez liczbę dni normy w danym miesiącu
Dla elementów pomniejszanych proporcjonalnie do czasu trwania usprawiedliwionych nieobecności
Dopełniać wg godzin
Bardziej dokładny sposób niż poprzedni, dzielimy i mnożymy odpowiednio przez liczbę godzin pracy i godzin do przepracowania w miesiącu
Dla dodatków wypłacanych pracownikom o zróżnicowanych normach czasu pracy w poszczególnych dniach, może dać większą dokładność niż dopełnienie wg dni
Wliczać w pełnej wysokości
Nie uwzględnia się pomniejszeń z tytułu usprawiedliwionej nieobecności w pracy, lecz dodatek jest wliczany w stałej miesięcznej wysokości
Dla dodatków na stałe przypisanych w kadrach
Wliczać jak zasadnicze
Do podstawy wliczana jest wartość składnika podstawowego skorygowana o pomniejszenia za nieobecności typu "urlop" i "nieusprawiedliwiona" oraz odchyłki od normy.
Analogicznie jak wliczanie wynagrodzenia zasadniczego dla pracowników (wg stawki miesięcznej lub godzinowej)
Uwaga
Procedura dopełniania dotyczy wyłącznie usprawiedliwionych nieobecności w pracy. Jeśli pracownik miał nieobecność nieusprawiedliwioną, wówczas do podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się wynagrodzenie osiągnięte w tym miesiącu bez uzupełniania. Przy ustalaniu wynagrodzenia za pełny miesiąc, w liczbie dni, którą pracownik był obowiązany przepracować, nie należy uwzględniać dni nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku uwzględnia się wyłącznie te składniki wynagrodzenia, dla których postanowienia układów zbiorowych pracy lub przepisy o wynagradzaniu przewidują ich zmniejszenie za okres pobierania zasiłku.
Z przepisów o wynagradzaniu obowiązujących w zakładzie pracy może wynikać, że ten sam element wynagrodzenia (np. dodatek stażowy) przysługuje pracownikom za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek na przykład choroby i nie przysługuje na przykład za okres przebywania na urlopie macierzyńskim. W konsekwencji nie należy go uwzględniać w podstawie liczenia zasiłków za okres choroby i należy go uwzględniać w podstawie liczenia zasiłków macierzyńskich.
Aktualnie obowiązujące przepisy przewidują jedynie dopełnienie wynagrodzenia według dni. Operacja dopełniania ma na celu ustalenie wynagrodzenia, jakie pracownik osiągnąłby, gdyby przepracował cały miesiąc. W przypadku, gdy w poszczególne dni miesiąca pracujemy taką samą liczbę godzin, dopełnienie według dni gwarantuje wystarczające przybliżenie.
Nowelizacja Kodeksu pracy ustalająca 5-dniowy i 40-godzinny tydzień pracy może spowodować, że tego typu dopełnienie będzie niewystarczające. Jeżeli praca w różnych dniach miesiąca trwa różną liczbę godzin dopełnienie wg dni może się okazać procedurą stosunkowo niedokładną, wówczas można zastosować dopełnienie wg godzin. Procedura ta ma swoje odbicie w procedurze pomniejszania wynagrodzenia.
Przykład
Pracownik zatrudniony jest w stawce godzinowej - 20.00 zł/godz. i dodatkowo otrzymuje dodatek funkcyjny. Pracuje od poniedziałku do piątku po 8 godzin. W miesiącu pracownik powinien przepracować 23 dni, 184 godziny. Jednak 3 dni (24 godziny) przebywał na urlopie bezpłatnym.
Pracownik uzyskał dodatek funkcyjny w kwocie: 1.440,00 zł.
W miesiącu tym podstawą naliczania zasiłków będzie wynagrodzenie zasadnicze oraz dopełniony dodatek funkcyjny. W omawianym przypadku zarówno dopełnienie wg godzin jak i dopełnienie wg dni pozwoli uzyskać identyczny wynik.
Dopełnienie wg dni: [1.440.00 zł / (23 dni - 3 dni)] x 23 dni = 1.656,00zł
Dopełnienie wg godzin: [1.440.00 zł / (184:00 h - 24:00 h)] x 184:00 h = 1.656.00 zł
Przykład
Pracownik zatrudniony jest w stawce godzinowej - 25.00 zł/godz. i dodatkowo otrzymuje dodatek funkcyjny. Pracuje od poniedziałku do czwartku po 8:30 godzin, w piątki 8:00 godzin. Wszystkie soboty są wolne. W rozważanym miesiącu pracownik powinien przepracować 23 dni, 185 godzin. Jednak 3 dni: środa, czwartek, piątek (25 godzin) przebywał na urlopie bezpłatnym.
Pracownik uzyskał dodatek funkcyjny w kwocie 800.00 zł.
W miesiącu tym podstawą naliczania zasiłków będzie wynagrodzenie zasadnicze oraz dopełniony dodatek funkcyjny. Tym razem dopełnienie wg godzin oraz dopełnienie wg dni pozwoli uzyskać różne wyniki.
Dopełnienie wg dni: [800.00 zł / (23 dni - 3 dni)] x 23 dni = 920.00 zł
Dopełnienie wg godzin: [800.00 zł / (185:00 h - 25:00 h)] x 185:00 h = 925.00 zł.
Przykład
Jeżeli pracownik otrzymuje wynagrodzenie stałe miesięczne, podstawę wymiaru zasiłku stanowi wynagrodzenie stałe miesięczne w wysokości określonej w umowie o pracę lub w innym akcie nawiązującym stosunek pracy.
Według jednej z interpretacji obowiązujących przepisów jeżeli pracownik w umowie o pracę ma zagwarantowaną premię procentową, to podstawą naliczania zasiłków będzie procent stawki zaszeregowania, a nie dopełnionego wynagrodzenia zasadniczego. W wielu przypadkach tak rozumianej podstawy naliczania zasiłku chorobowego nie da się uzyskać metodą prostego dopełniania. Konieczny jest odpowiedni wzór (cecha).
Pracownik zatrudniony jest w stawce miesięcznej - 2500.00 zł./miesiąc. W umowie o pracę ma zagwarantowaną 50% premię. Pracuje od poniedziałku do piątku po 8:00 godzin. Wszystkie soboty są wolne. W rozważanym miesiącu pracownik powinien przepracować 22 dni, tj. 176 godzin. Jednak 3 dni (24 godziny) przebywał na urlopie bezpłatnym oraz 5 dni (40 godzin) przebywał na zasiłku wychowawczym.
Pracownik uzyskał wynagrodzenie zasadnicze w kwocie: 2600.00 zł - [(24:00 h / 176:00 h) x 2600.00 zł] - [(5 dni / 30 dni) x 2600.00 zł] = 1654,54 zł
Pracownik uzyskał premię w kwocie: 1654,54 zł x 50% = 827,27 zł
Dopełnienie premii wg dni pozwoli do podstawy naliczania zasiłków wliczyć
kwotę: [827,27 zł / (22 - 3 - 5)] x 22 = 1299,99 zł
Dopełnienie premii wg godzin pozwoli uzyskać wynik identyczny, ale różny od kwoty, którą pracownik otrzymałby pracując pełny miesiąc: 2600.00 zł x 50% = 1300,00 zł
W takim przypadku pożądany wynik uzyskamy wyłącznie licząc podstawę zasiłków jako 50% nominalnego wynagrodzenia zasadniczego (a zatem stosując zupełnie nowy wzór). Dla pełnej zgodności z obowiązującymi przepisami w omawianym wzorze należałoby jeszcze uwzględnić wpływ nieobecności nieusprawiedliwionych na wysokość wynagrodzenia nominalnego.
Dodatek okresowy – wliczać w podwójnej wysokości, gdy nie wypłacono go za ostatni okres – parametr umożliwia uwzględnienie w podstawie zasiłku ostatniego wypłaconego dodatku okresowego (okres wypłaty co 2, 3, 4, 6 miesięcy) danego typu w podwójnej wysokości, gdy do dnia liczenia podstawy zasiłku, nie został jeszcze wypłacony dodatek okresowy należny za okres poprzedzający miesiąc, w którym zaczyna się zwolnienie chorobowe. Parametr jest dostępny jeśli w polu wliczać do podstawy naliczania zasiłków chorobowych jest wybrana inna opcja niż nie wliczać. Domyślnie jest niezaznaczony.
Na wydruku Zaświadczenie płatnika składek Z-3 dodatek okresowy, który powinien być wliczany do podstawy zasiłku w podwójnej wysokości jest wykazywany dwukrotnie w zależności od okresu, za jaki jest wypłacany w tabeli 12 Składniki wynagrodzenia za okresy kwartalne lub 14 Składniki wynagrodzenia za inne okresy.
Przykład
Pracownik zatrudniony od 1.09.2016. W styczniu 2018 roku ma zwolnienie chorobowe. Pracownik otrzymał premie kwartalne za okres:
10.2016 - 31.12.2016 (IV kwartał 2016) - 800 zł
01.2017 - 31.03.2017 (I kwartał 2017) - 1000 zł
04.2017 - 30.06.2017 (II kwartał 2017) - 1200 zł
07.2017 - 30.09.2017 (III kwartał 2017) – 1400 zł
10.2017 - 31.12.2017 (IV kwartał 2017) – premia jest należna, ale nie została wypłacona.
Parametr Dodatek okresowy - wliczać w podwójnej wysokości, gdy nie wypłacono go za ostatni okres zaznaczony.
W podstawie zasiłku zostanie uwzględniona w podwójnej wysokości premia za okres 1.07.2017 – 30.09.2017 (III kwartał 2017) oraz premie za okres 1.01.2017 – 31.03.2017 (I kwartał) oraz 1.04.2017 – 30.06.2017 (II kwartał).
Dodatek roczny – wliczać za poprzedni okres, gdy nie wypłacono go do momentu naliczenia zasiłku.
Parametr umoliwia uwzględnianie w podstawie zasiłku dodatku okresowego rocznego (okres wypłaty co 12 miesięcy), wypłaconego za wcześniejszy okres, gdy do dnia liczenia podstawy zasiłku, nie został jeszcze wypłacony dodatek roczny należny za ostatni okres. Dodatek roczny wypłacony za poprzedni okres zostanie wliczony do podstawy, pod warunkiem, że nie wypłacono jeszcze tego dodatku za ostatni rok i dodatek za poprzedni rok został wypłacony w okresie 18 miesięcy przed zwolnieniem chorobowym. Parametr jest aktywny, gdy w polu Okres wypłaty ustawiono opcję ‘co 12 miesięcy’ oraz w polu Wliczać do podstawy naliczania zasiłków chorobowych jest wybrana inna opcja niż ‘’nie wliczać”. Domyślnie nie jest zaznaczony.
Kolejnym parametrem do ustawienia w konfiguracji typu wypłaty jest określenie sposobu wliczania definiowanego składnika do Wynagrodzenia za czas urlopu.
Parametr
Sposób rozliczenia w podstawie wynagrodzenia za urlop
Zastosowanie
Nie wliczać
Składnik nie będzie uwzględniany w naliczaniu wynagrodzenia za czas urlopu
Dla elementów uwzględnionych w rozporządzeniu MPiPS z dnia 8 stycznia 1997r. W sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego […] (Dz. U. Z 2003r. nr 230, poz. 2290)
Wliczać
Wliczana kwota faktycznie wypłacona
Składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy nie dłuższe niż miesiąc, poza określonymi w stawce miesięcznej w stałej wysokości
Wliczać po przeliczeniu
Przeliczanie składnika według stałej okresowej np. stawka zaszeregowania, płaca minimalna. Po wybraniu tej opcji należy zadeklarować stałą okresową, według której będzie przeliczana wartość dodatku. Stałą okresową może być wskaźnik zdefiniowany przez Użytkownika (wskaźnik-firma), wskaźnik-program, wzory. w razie zmiany kwoty składnika podstawę ustala się z uwzględnieniem tych zmian.
Uwaga: Przy ustawieniu opcji wliczać po przeliczeniu do podstawy urlopowej nie można używać Stałej okresowej - Wzory - wynagrodzenie rzeczywiste
Składniki zmienne przysługujące za okres nie dłuższy niż miesiąc, zależne od stałej, której wartość może ulec zmianie
Wliczać aktualną wartość
Wliczona kwota wypłacona w bieżącym miesiącu, która po podzieleniu przez czas przepracowany da stawkę za godzinę urlopu
Elementy określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości
Wliczać jak zasadnicze
Traktowane jak Wliczać aktualną wartość dla pracownika ze stawką miesięczną lub jak Wliczać dla pracownika ze stawką godzinową(dla elementów innych niż wynagrodzenie zasadnicze/godz. (praca.podst.).
Uwaga: W przypadku elementu wynagrodzenie zasadnicze/godz. (praca.podst.) gdy stawka pracownika uległa zmianie do podstawy wliczane jest wynagrodzenie przeliczone według nowej stawki.
Analogicznie jak wliczanie wynagrodzenia zasadniczego dla pracowników (wg stawki miesięcznej lub godzinowej)
Wliczać jako składnik stały
Dodatki są uwzględniane w podstawie urlopu jedynie z miesiąca wystąpienia urlopu, w pełnej należnej kwocie bez pomniejszeń za nieobecności oraz bez uwzględniania odchyłek. Dodatek jest dzielony przez normę czasu pracy pobieraną z planu pracy pracownika.
Składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości.
W przypadku liczenia wynagrodzenia za urlop dla pracowników tymczasowych, począwszy od 1.06.2017 r. do podstawy urlopu są wliczane składniki wypłacone w poprzednich miesiącach w kwocie faktycznie wypłaconej, niezależnie od tego jaki sposób wliczania do urlopu ustawiono w typie wypłaty, za wyjątkiem zdefiniowanych jako nie wliczane do urlopu.
Uwaga
W przypadku zatrudnienia/zwolnienia w trakcie miesiąc dodatek, który ma ustawioną opcję wliczać jako składnik stały do wynagrodzenia za czas urlopu jest dzielony przez normę zawężoną do okresu zatrudnienia. Jeśli w trakcie miesiąca pracownik miał zmianę wymiaru etatu, norma uwzględniana do wyliczenia podstawy urlopu jest sumą norm z odpowiednich okresów.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997r. W sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego […] z podstawy naliczania wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego wyłączone są:
jednorazowe lub nieperiodyczne wypłaty za spełnienie określonego zadania bądź za określone osiągnięcie,
wynagrodzenie za czas gotowości do pracy oraz za czas niezawinionego przez pracownika przestoju,
gratyfikacje (nagrody) jubileuszowe,
wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego, a także za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
ekwiwalenty pieniężne za urlop wypoczynkowy,
wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
dodatkowe wynagrodzenie radcy prawnego z tytułu zastępstwa sądowego,
nagrody z zakładowego funduszu nagród,
należności przysługujących z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej,
odprawy emerytalne lub rentowe albo inne odprawy pieniężne,
wynagrodzenia i odszkodowania przysługujące w razie rozwiązania stosunku pracy.
Składniki wynagrodzenia wypłacane za okresy dłuższe niż jeden miesiąc wypłaca się w przyjętych terminach wypłaty tych składników, przy czym okres urlopu jest traktowany na równi z okresem wykonywania pracy. W programie elementom tym odpowiadać będzie opcja Nie wliczać.
W praktyce opcja Wliczać po przeliczeniu może zostać wykorzystana na przykład dla premii procentowej liczonej jako procent wynagrodzenia zasadniczego:
Dla pracowników wynagradzanych w stawce miesięcznej interpretacja przepisów jest jednoznaczna – taki element wynagrodzenia, podobnie jak wynagrodzenie zasadnicze powinien zostać przeliczony według aktualnej stawki zaszeregowania. W tym przypadku wybierzemy Wliczać aktualną wartość – przy obliczaniu wartości jednego dnia dodatku urlopowego wartość wskazanego elementu wynagrodzenia podzielona zostanie przez liczbę dni faktycznie przepracowanych
W przypadku pracowników wynagradzanych w stawce godzinowej interpretacje mogą być dwie:
Taki składnik wynagrodzenia zostanie potraktowany jak wynagrodzenie zasadnicze (przyjmujemy, że prawo do premii i procent premii zostały „na stałe” wpisane do umowy o pracę) – ustawienie Wliczać jak zasadnicze.
Taki składnik zostanie potraktowany jak zmienny element wynagrodzenia (procent premii nie został zagwarantowany w umowie o pracę, zmienia się z miesiąca na miesiąc) – ustawienie Wliczać.
Przykład
Wykorzystanie opcji Wliczać po przeliczeniu, stała okresowa to najniższe wynagrodzenie.
Pracownik wynagradzany jest w stawce godzinowej. Poza wynagrodzeniem zasadniczym otrzymuje premię liczoną jako procent minimalnej płacy (z uwzględnieniem wszelkiego rodzaju pomniejszeń z tytułu nieobecności), procent jest zmienny z miesiąca na miesiąc. Dla potrzeb procedury liczenia dodatków urlopowych:
wynagrodzenie zasadnicze posiada standardowo zdefiniowany atrybut Wliczać po przeliczeniu
premia poza Wliczać po przeliczeniu uzyska drugi atrybut – współczynnik proporcjonalności: Najniższe wynagrodzenie. (Standardowy wskaźnik „miesięczny”).
Kolejnym parametrem do ustawienia jest sposób wliczania danego składnika do podstawy naliczania Ekwiwalentu za czas urlopu. Ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy ustala się stosując zasady obowiązujące przy obliczaniu wynagrodzenia urlopowego. W danym typie wypłaty można ustawić następujące sposoby wliczania do ekwiwalentu za czas urlopu.
Parametr
Sposób rozliczenia w podstawie ekwiwalentu za niewykorzystany urlop
Zastosowanie
Nie wliczać
Składnik nie będzie uwzględniany w naliczaniu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop
Dla elementów uwzględnionych w rozporządzeniu MPiPS z dnia 8 stycznia 1997r. W sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego […] (Dz. U. Z 2003r. nr 230, poz. 2290)
Wliczać
Wliczana kwota faktycznie wypłacona
Składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy nie dłuższe niż miesiąc, poza określonymi w stawce miesięcznej w stałej wysokości
Wliczać po dopełnieniu
Składnik zostanie dopełniony do wysokości jaką pracownik otrzymałby, gdyby pracował pełen okres
Jeśli pracownik nie przepracował pełnego okresu wyliczania podstawy, to otrzymane wynagrodzenie dopełnione zostanie do wysokości, jaką otrzymałby, gdyby pracował pełen okres
Wliczać jak zasadnicze
Traktowane jak Wliczać aktualną wartość dla pracownika ze stawką miesięczną lub jak Wliczać dla pracownika ze stawką godzinową (dla elementów innych niż wynagrodzenie zasadnicze/godz. (praca.podst.).
Uwaga: W przypadku elementu wynagrodzenie zasadnicze/godz. (praca.podst.) gdy stawka pracownika uległa zmianie do podstawy wliczane jest wynagrodzenie przeliczone według nowej stawki.
Analogicznie jak wliczanie wynagrodzenia zasadniczego dla pracowników (wg stawki miesięcznej lub godzinowej)
Wliczać po przeliczeniu bez dopełnienia
Przeliczanie składnika według stałej okresowej, ale nie dopełniany z przeliczenia czasu pracy do wymiaru miesiąca.
Składniki zmienne przysługujące za okres nie dłuższy niż miesiąc, zależne od stałej, której wartość może ulec zmianie
Wliczać aktualną wartość
Dodatki są uwzględniane w podstawie ekwiwalentu jedynie z miesiąca, za który jest wypłacany ekwiwalent, w pełnej należnej kwocie bez pomniejszeń za nieobecności oraz bez uwzględniania odchyłek.W przypadku zatrudnienia/ zwolnienie pracownika w trakcie miesiąca dodatek jest dopełniany do kwoty należnej za pełny miesiąc.
Elementy określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości
Wliczać po przeliczeniu i dopełnieniu
Przeliczanie składnika według stałej okresowej. W razie zmiany kwoty składnika podstawę ustala się z uwzględnieniem tych zmian. Dodatkowo składnik jest dopełniany do wysokości jaką pracownik otrzymałby, gdyby pracował pełen okres.
Uwzględniając powyższe zastosowania jednocześnie.
Wliczać jako składnik stały
Dodatki są uwzględniane w podstawie ekwiwalentu jedynie z miesiąca, za który jest wypłacany ekwiwalent, w pełnej należnej kwocie bez pomniejszeń za nieobecności oraz bez uwzględniania odchyłek. W przypadku zatrudnienia / zwolnienie pracownika w trakcie miesiąca dodatek jest dopełniany do kwoty należnej za pełny miesiąc. W przypadku pracowników tymczasowych opcja wliczać jako składnik stały działa analogicznie jak opcja wliczać .
Składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości.
Wliczać bez pomniejszeń
Dodatki są uwzględniane z poprzednich miesięcy, tak jak elementy zmienne, w pełnej należnej kwocie bez pomniejszeń za nieobecności oraz bez uwzględniania odchyłek. W przypadku zatrudnienia / zwolnienie pracownika w trakcie miesiąca dodatek jest dopełniany do kwoty należnej za pełny miesiąc.
Składniki określone w stawce miesięcznej pomniejszane z tytułu innych nieobecności niż urlop.
W przypadku liczenia ekwiwalentu za niewykorzystany urlop dla pracowników tymczasowych, począwszy od 1.06.2017 r. do podstawy ekwiwalentu są wliczane składniki wypłacone w poprzednich miesiącach w kwocie faktycznie wypłaconej, niezależnie od tego jaki sposób wliczania do urlopu ustawiono w typie wypłaty, za wyjątkiem zdefiniowanych jako nie wliczane do ekwiwalentu.
Typy wypłat – dostępne algorytmy
ALGORYTM 1 - Kwota
Algorytm umożliwia definicję elementów typu: Premia uznaniowa, Nagroda, Dodatek funkcyjny.
Program pozwala wybrać wartość definiowanego elementu z listy Stałe okresowe lub wprowadzić ją bezpośrednio z klawiatury (pole: Kwota). W drugim z przypadków wprowadzona w trakcie konfiguracji kwota traktowana będzie jako propozycja w czasie przypisywania dodatku (potrącenia) wybranemu pracownikowi.
Gdy kwota wpisana została przez użytkownika lub gdy z definicji wybranej „stałej" NIE WYNIKA WPROST jej zależność od czasu pracy, program dodatkowo umożliwia automatycznie pomniejszenie definiowanego elementu w przypadku odnotowania pracownikowi nieobecności.
Przykład
Pracownikom przyznana została Premia uznaniowa. Jej wysokość ustalana była indywidualnie dla każdego z pracowników i nie zależy ona wprost od czasu pracy. Jednak w większości przypadków wynosi ona 100.00 zł.
Definiujemy element typu Kwota i nadajemy mu wartość 100.00 zł (jako najczęściej występującą), wpisując ją w pole Kwota (NIE odwołujemy się do stałych okresowych). Ponieważ z regulaminu wynagrodzeń nie wynika wprost zależność pomiędzy czasem pracy a wartością premii wyłączamy (odznaczamy) opcję Automatycznie pomniejszać wynagrodzenie z tytułu.
Przypisując pracownikom premię w etacie lub bezpośrednio w wypłacie, mamy możliwość dowolnego modyfikowania jej wartości (włącznie z wpisywaniem zera).
Przykład
Pracownicy, którzy powstrzymują się od palenia w trakcie pracy otrzymują w 2001 roku dodatek motywacyjny w wysokości 50.00 zł.
Dodatek w tej kwocie jest wypłacany wszystkim pracownikom, bez względu na zajmowane stanowisko. Dodatek wypłacany jest wyłącznie za czas pracy.
Ponieważ dodatek wypłacany jest wszystkim pracownikom w jednakowej wysokości (z dokładnością do nieobecności) warto jego wartość zapisać w stałej okresowej np. Za niepalenie.
Ponieważ wysokość wypłacanego dodatku zależy od czasu pracy pozostawiamy zaznaczoną opcję: Automatycznie pomniejszać wynagrodzenie w przypadku odnotowania oraz wszystkie wymienione nieobecności.
Dodatkową zaletą zapisania wartości dodatku za pomocą stałej okresowej jest możliwość modyfikacji jej wartości. Jeżeli w następnym roku wartość dodatku zwiększy się np. do 60.00 zł, to wystarczy zaktualizować wyłącznie stałą okresową BEZ KONIECZNOŚCI modyfikacji (aktualizacji) zapisów u poszczególnych niepalących pracowników.
ALGORYTM 2 - Procent wynagrodzenia zasadniczego
Algorytm umożliwia definicję elementów typu: Premia procentowa.
Wartość definiowanego elementu wyliczana będzie jako procent wybranej z listy podstawy. Podstawą naliczania definiowanego elementu wynagrodzenia może być:
Wynagrodzenie zasadnicze bez nadgodzin – ustalone z pominięciem wynagrodzenia za pracę ponad/poniżej przyjęte normy (również wynikające za zmiany strefy czasu pracy, np. Z Czas pracy podstawy na Czas pracy w akordzie). W przypadku nadgodzin nie zostanie uwzględnione wynagrodzenie powyżej normy (podstawowe) ani dopłaty do nadgodzin, a w przypadku tak zwanych niedogodzin – pomniejszenia poniżej normy.
Wynagrodzenie zasadnicze bez dopłat do nadgodzin – ustalone jako iloczyn czasu pracy (z uwzględnieniem pracy w nadgodzinach) i godzinowej stawki zaszeregowania.
Wynagrodzenie zasadnicze z dopłatami do nadgodzin – ustalone jako suma wynagrodzenia uzyskanego w normalnym czasie pracy oraz w nadgodzinach (wraz z odpowiednimi dopłatami).
Wynagrodzenie nominalne. Dla pracowników wynagradzanych w stawce miesięcznej jest to stawka zaszeregowania. Dla pracowników wynagradzanych w stawce godzinowej jest to iloczyn stawki zaszeregowania i nominalnego czasu pracy (wynikającego z kalendarza pracownika).
Uwaga
Wpisany w definicji procent będzie traktowany wyłącznie jako propozycja w trakcie „wiązania” definiowanego elementu wynagrodzenia z pracownikiem (procent dla każdego pracownika może przybierać indywidualną wartość).
Tylko wtedy, gdy podstawą naliczanego elementu będzie wynagrodzenie nominalne, program umożliwi automatyczne pomniejszanie wartości w przypadku odnotowania nieobecności (identycznie jak dla algorytmu Kwota).
Przykład
Pracownikom przyznana została Premia procentowa. Jej wysokość (procent wynagrodzenia zasadniczego) ustalana była indywidualnie dla każdego z pracowników. W większości przypadków jest to 20% wynagrodzenia zasadniczego, bez dopłat do nadgodzin.
Definiując premię wpisuje w pole Procent: 20 ( jako najczęściej występujący) i z dostępnej listy wybieramy: Zasadniczego bez dopłat do nadgodzin. Ponieważ wartość wybranej podstawy wprost zależy od czasu pracy, program wyłączył automatycznie sekcję: Automatycznie pomniejszać wynagrodzenie z tytułu.
Przypisując pracownikom premie w etacie, ewentualnie bezpośrednio w wypłacie, mamy możliwość dowolnego modyfikowania procentu premii (włącznie z wpisywaniem zera).
Przykład
Pracownik zatrudniony na stawce godzinowej (10zł/godz.) pracuje przez cały miesiąc w akordzie przykładowo w czasie 168 godzin wykonał 120 szt. po 15 zł. Wprowadzenie akordu na dany miesiąc powoduje, że w kalendarzu rzeczywistym (nieobecności) zostaje podmieniona strefa czasu pracy z Czas pracy podstawy (PP) na Czas pracy w akordzie (AK).
Wynagrodzenie za pracę w akordzie wyniesie 1800,00zł (120 szt. * 15 zł). Natomiast wynagrodzenie zasadnicze (praca podstawowa) wyniesie 0,00zł, ponieważ akord powoduje pomniejszenie wynagrodzenia zasadniczego.
Premia procentowa, liczona jako 10% od wynagrodzenia zasadniczego bez nadgodzin, w tym przypadku zostanie wyliczona w kwocie 168 zł, czyli 10% od kwoty wynagrodzenia podstawowego 1680,00zł (10 zł *168 godzin), bez uwzględnienia wynagrodzenia poniżej normy ze względu na pracę w akordzie. Aby premia procentowa była wyliczona w kwocie zerowej należy w kalendarzu normatywnym (planie pracy) odnotować pracę w akordzie zamiast pracy podstawowej. W takiej sytuacji w wypłacie nie zostanie wyliczone wynagrodzenie poniżej normy, a wynagrodzenie zasadnicze (praca podstawowa) będzie równe zero.
ALGORYTM 3 – Element zależny od stażu i stałej okresowej
Algorytm umożliwia definicję elementów typu: Dodatek stażowy (Wysługa lat).
Podstawę naliczania dodatku wybieramy z listy stałych okresowych. Standardowo dostępnymi z poziomu listy wielkościami są między innymi:
Zasadnicze nominalne – dla pracowników wynagradzanych w stawce miesięcznej jest to stawka zaszeregowania. Dla pracowników wynagradzanych w stawce godzinowej jest to iloczyn stawki zaszeregowania i nominalnego czasu pracy (wynikającego z kalendarza pracownika).
Najniższe wynagrodzenie.
Zależność pomiędzy stażem pracy a wysokością (procentem) dodatku stażowego definiujemy przy pomocy opcji podając kolejno staż pracy (liczony w latach) i odpowiadający mu procent dodatku stażowego. Dla zachowania pełnej poprawności zapisu pierwszą pozycją listy powinien być zapis: 0 lat 0.00 procent dodatku.
W procedurze liczenia dodatków stażowych uwzględniany może być:
Staż pracy poza firmą (wynikający z zapisów w danych kadrowych: Kadry/ Historia zatrudnienia).
Staż pracy w firmie (wynikający z poszczególnych zapisów historycznych w danych etatowych pracownika).
Okres nauki (wynikający z zapisów w danych kadrowych: Kadry/ Historia wykształcenia).
Definicja progów stażu pracy
Staż pracy pracownika może być wyliczany na dwa sposoby, uzależnione jest to od ustawienia parametru Staż pracy liczony na. Jeśli wybrano, że staż pracy liczony jest na :
Pierwszy dzień miesiąca rozliczeniowego – oznacza to, że sprawdzamy staż na początek okresu rozliczeniowego. Jeśli w trakcie tego okresu nastąpi przekroczenie progów stażu to i tak dodatek wyliczany jest według niższego procentu.
Ostatni dzień– staż pracy wyliczany jest na ostatni dzień okresu rozliczeniowego i jeśli w tym okresie nastąpi przekroczenie wartości progowych dodatek wyliczany jest wg wyższego procentu.
Standardowo zaznaczony jest parametr pierwszy dzień.
Zazwyczaj kwota dodatku stażowego nie jest pomniejszana, gdy pracownik z przyczyn usprawiedliwionych jest nieobecny pracy. Jedynie nieobecność nieusprawiedliwiona (NN) skutkuje odpowiednim pomniejszeniem. Za okres zwolnienia lekarskiego wypłacany jest dodatek stażowy nieoskładkowany. W takim przypadku należy:
odznaczyć wszystkie nieobecności poza: Nieobecność nieusprawiedliwiona , Zwolnienie lekarskie.
ALGORYTM 4 – Element typu iloczyn: ilość, stała okresowa, współczynnik
Algorytm umożliwia definicję elementów typu: Dodatek za pracę w warunkach szkodliwych, Dodatek za pracę w nadgodzinach.
Wartość definiowanego elementu może być liczona jako iloczyn trzech czynników:
Stałej okresowej (wybór z listy, identycznie jak w przypadku wcześniejszych algorytmów),
Współczynnika (liczby wpisanej w trakcie definiowania typu wynagrodzenia,
Ilości wpisywanej (modyfikowanej) w trakcie przypisywania pracownikowi definiowanego dodatku w etacie lub bezpośrednio przed realizacją wypłaty.
Jeżeli stała okresowa definiuje wynagrodzenie za jedną godzinę pracy można zrezygnować z definiowania współczynnika, pozostawiając wartość 1.00 (jeden).
Przykład
Pracownikowi za pracę w warunkach szkodliwych przysługuje dodatek w wysokości 1.20 zł za każdą godzinę pracy w tych warunkach. Czas pracy w warunkach szkodliwych ustalany jest na podstawie Karty pracy i wprowadzany do programu bezpośrednio przed wypłatą. W takim przypadku warto stworzyć stałą okresową np. Szkodliwe 1 godz. (wynagrodzenie za jedną godzinę pracy w warunkach szkodliwych) i odwołać się do niej bezpośrednio (w trakcie definiowania dodatku), pomijając współczynnik (ustalając jego wartość na 1.00).
Przykład
Pracownikowi za pracę w warunkach szkodliwych i przysługuje dodatek w wysokości 10% godzinowej stawki zaszeregowania za każdą godzinę pracy w tych warunkach.
Pracownikowi za pracę w warunkach szkodliwych II przysługuje dodatek w wysokości 15% godzinowej stawki zaszeregowania za każdą godzinę pracy w tych warunkach.
Podobnie jak w poprzednim przykładzie czas pracy w warunkach szkodliwych i i II ustalany jest na podstawie Karty pracy i wprowadzany do programu bezpośrednio przed wypłatą.
W takim przypadku stałą okresową wykorzystywaną do wyliczenia dodatku będzie wynagrodzenie nominalne (1 godz.). Wysokość dodatku modyfikowana będzie przy pomocy współczynnika, który przyjmie odpowiednio wartość 0.10 oraz 0.15.
ALGORYTM 5 – Element typu procent wynagrodzenia brutto
Algorytm umożliwia definicję elementów typu: Składka PKZP, Składka na związki zawodowe.
Większość znanych potrąceń definiowana jest kwotowo np. Składka PZU (algorytm Kwota) lub jako procent wynagrodzenia brutto, przy czym pojawia się w takim przypadku co najmniej kilka interpretacji pojęcia brutto. Definiując takie potrącenie można wybrać jedną z sześciu wartości:
Wynagrodzenie brutto wraz z zasiłkami – suma wszystkich opodatkowanych elementów wypłaty.
Wynagrodzenie brutto bez zasiłków – suma opodatkowanych elementów wypłaty z pominięciem zasiłków wypłacanych ze środków ZUS (ubezpieczenie chorobowe lub wypadkowe).
Wynagrodzenie brutto bez zasiłków i wynagrodzenia za czas choroby – suma opodatkowanych elementów wypłaty z pominięciem zasiłków wypłacanych ze środków ZUS oraz wynagrodzenia w obniżonej wysokości za czas choroby (na podstawie art. 92 kodeksu pracy).
Wynagrodzenie brutto wraz z zasiłkami (pomniejszone o składki ZUS) – suma jak wraz z zasiłkami, pomniejszona o składki ZUS przypadające na pracownika.
Wynagrodzenie brutto bez zasiłków (pomniejszone o składki ZUS) – suma jak bez zasiłków, pomniejszona o składki ZUS przypadające na pracownika.
Wynagrodzenie brutto bez zasiłków i wynagrodzenia za czas choroby (pomniejszone o składki ZUS) – suma bez zasiłków i wynagrodzenia za czas choroby, pomniejszona o składki ZUS przypadające na pracownika. Procent potrącenia definiowany jest identycznie jak dla drugiego algorytmu.
Uwaga
Wpisany w definicji procent będzie traktowany wyłącznie jako propozycja w trakcie „wiązania” definiowanego elementu wynagrodzenia z pracownikiem (procent dla każdego pracownika może przybierać indywidualną wartość).
Aby element traktowany był jako potrącenie, wymagane jest zaznaczenie pola Potrącenie na zakładce [Ogólne]. W inny sposób omawiany algorytm NIE umożliwia wprowadzania ujemnych wartości (potrąceń).
ALGORYTM 6 – Element typu iloczyn: stała okresowa, współczynnik
Algorytm umożliwia definicję elementów typu Prowizja.
Wartość definiowanego elementu może być liczona jako iloczyn dwóch czynników:
Stałej okresowej (wybór z listy, identycznie w przypadku wcześniejszych algorytmów)
Współczynnika (liczby wpisanej w trakcie definiowania typu wynagrodzenia.
ALGORYTM 7 – Element liczony jak urlop wypoczynkowy
Algorytm ten daje nam możliwość zdefiniowania elementu wypłaty, który będzie wyliczany analogicznie jak urlop wypoczynkowy.
Definiując element wynagrodzenia wyliczany według tego algorytmu musimy podać ilość miesięcy przyjętych do obliczeń. Standardowo do urlopu wypoczynkowego przyjmuje się wypłaty z 3 miesięcy poprzedzających daną nieobecność. Takie działanie programu uzyskamy po zaznaczeniu pola standardowa ilość miesięcy. Zaznaczenie parametru Liczony z okresu zatrudnienia powoduje uwzględnienie w obliczeniach całego okresu zatrudnienia pracownika. Ten parametr wykorzystywany jest przy obliczaniu np. wynagrodzenia za urlop przypadający przed 1 czerwcem 2017 r. dla pracowników tymczasowych. W przypadku jednoczesnego zaznaczenia parametrów Standardowa oraz Liczony z okresu zatrudnienia w podstawie wynagrodzenia za urlop uwzględniane jest wypłacone wynagrodzenie za okres 3 miesięcy lub 90 dni zatrudnienia przypadających w okresie 6 miesięcy przed miesiącem, w którym pracownik przebywa na urlopie uzyskane u danego pracodawcy‑użytkownika.
Parametr Kwota przeliczana na dni lub godziny wskazuje, czy dany typ wypłaty ma być przeliczony na dni czy na godziny.
ALGORYTM 8 – Element liczony jak urlop okolicznościowy
Algorytm ten pozwala na definiowanie elementów liczonych jak urlop okolicznościowy, czyli ze składników wypłacanych w miesiącu nieobecności. W ten sposób można zdefiniować np. wynagrodzenie przysługujące pracownikowi, który honorowo oddaje krew („krwiodawstwo”).
Uwaga
Algorytmy 7 i 8 służą do definiowania rozliczeń nieobecności. Tak zdefiniowanych elementów nie można wpisać na listę stałych dodatków pracownika.
ALGORYTM 9 – Element liczony jak ekwiwalent za urlop
Zgodnie z nazwą, algorytm umożliwia definicję elementów liczonych jak ekwiwalent za niewykorzystanego urlopu.
Definiując taki dodatek należy podać liczbę miesięcy przyjmowaną do wyliczenia podstawy ekwiwalentu i współczynnik. W trakcie definicji dodatku można także wstępnie zadeklarować liczbę dni, za którą definiowany w ten sposób dodatek będzie przysługiwał. W praktyce liczba ta będzie podawana prawie zawsze dopiero w momencie przypisywania pracownikowi dodatku w etacie lub bezpośrednio przed realizacją wypłaty.
Ilość miesięcy uwzględniana przy wyliczaniu podstawy może być podana „ręcznie”. Po zaznaczeniu parametru Standardowo program przyjmie domyślną liczbę miesięcy. Zaznaczenie parametru Liczony z okresu zatrudnienia spowoduje uwzględnienie przy liczeniu podstawy liczby miesięcy zgodnych z okresem zatrudnienia danego pracownika. Jednoczesne zaznaczenie parametrów Standardowa oraz Liczony z okresu zatrudnienia spowoduje uwzględnienie w podstawie wynagrodzenia za okres 3 miesięcy lub 90 dni zatrudnienia, przypadających w okresie 6 miesięcy przed miesiącem, w którym pracownik nabył prawo do ekiwalentu uzyskane u danego pracodawcy‑użytkownika.
W celu poprawnego naliczania ekwiwalentu należy wpisać Współczynnik. Jest to liczba dni kalendarzowych w danym roku pomniejszona o wszystkie dni wolne (wolne soboty, niedziele, święta i dni dodatkowo wolne od pracy), a następnie podzielona przez 12. W programie można pobrać wartość współczynnika z konfiguracji po zaznaczeniu parametru Pobrany z konfiguracji, wpisać ręcznie lub zaznaczyć opcję Wg planu pracy, co spowoduje wyliczenie go na podstawie zdefiniowanego kalendarza.
Wartość dzielona przez – możliwy jest wybór dwóch opcji: ilość godzin z możliwością określenia ilości godzin oraz norma dobowa do urlopu z etatu. Domyślnie po zaznaczeniu proponuje się zaznaczenie w polu ilość godzin i wartość 8 godzin. Zmienna ta powoduje wyliczenie ekwiwalentu na godzinę. Parametr norma dobowa do urlopu z etatu wykorzystywany jest przy wyliczeniu podstawy ekwiwalentu za niewykorzystany urlop z uwzględnieniem normy dobowej pracownika (określoną na formularzu danych kadrowych pracownika) np. W przypadku wyliczenia ekwiwalentu dla osób niepełnosprawnych, dla których norma dobowa wynosi 7h.
O sposobie uwzględniania poszczególnych elementów w procedurze liczenia ekwiwalentu decyduje zawartość pola: Wliczać do podstawy naliczania ekwiwalentu (Zakładka: [Nieobecności]).
Dla elementów wynagrodzenia liczonych według tego algorytmu sekcja Automatycznie pomniejszać wynagrodzenie w przypadku odnotowania jest niedostępna.
Algorytmem tym można również policzyć Odprawy pieniężne przy ustawieniu wartości współczynnika na 1. Wówczas program wylicza średnią miesięczną ze wskazanej liczby miesięcy.
ALGORYTM 10 – Element liczony jak zasiłek chorobowy
Za podstawę tego algorytmu przyjęto sposób wyliczania wynagrodzenia za czas zwolnienia lekarskiego. Kryterium uwzględniania w obliczeniach danego elementu uzależnione jest od zmiennej Wliczać do podstawy naliczania zasiłków chorobowych (Zakładka [Nieobecności]). Definiując dodatek wyliczany według tego algorytmu należy podać:
Standardowy okres wyliczania podstawy – przy definiowaniu nowego typu wypłaty parametr ten jest domyślnie zaznaczony, po odznaczeniu parametru istnieje możliwość wpisania okresu różnego od standardu (12) w polu Okres wyliczania podstawy (liczba miesięcy).
Okres wyliczania podstawy – liczbę miesięcy jaką przyjmujemy do wyliczenia podstawy.
Procent podstawy, przyjmowany do obliczeń tego elementu wypłaty.
Dla Użytkowników korzystających z modułu Comarch ERP Optima Płace i Kadry Plus udostępniono dwa dodatkowe algorytmy. Od wersji 8.5 dodatki liczone według algorytmu 11 i 12 można przyznawać w wypłacie.
ALGORYTM 11 – Element liczony jako procent wybranych składników
Algorytm ten wyliczany jest jako wartość procentowa z sumy wybranych elementów. Użytkownik powinien zadeklarować:
Procent – wartość procentową
Wzorzec – Dla algorytmu 11 można wskazać okres, z jakiego mają być sumowane wybrane składniki płacowe. W tym celu pod przyciskiem „Wzorzec” z wyświetlonej listy wzorców należy wybrać odpowiedni wzorzec płacowy typu okres. Z tego poziomu można również dodawać (definiować) nowe wzorce. Raz zdefiniowany wzorzec może być wielokrotnie stosowany w definicjach różnych typów wypłat. Wzorce opisane są w odrębnym rozdziale.
Składniki – na zakładce [Ogólne] definiowanego typu wypłaty według algorytmu 11 znajduje się przycisk „Składniki”. Z listy składników wypłaty można wybrać elementy, które będą stanowiły podstawę naliczania tego dodatku. Lista dostępnych składników zawiera wszystkie zdefiniowane w programie elementy płacowe. W celu szybszego odszukiwania na liście potrzebnych składników można ją ograniczyć poprzez wybór filtra. W programie zdefiniowano następujące filtry:
Użytkownika – lista zostanie ograniczona do elementów zdefiniowanych przez użytkownika,
Standardowe – lista standardowych elementów, bez tych dopisanych przez użytkownika,
Podstawowe – wynagrodzenia zasadnicze, dopłaty do nadgodzin, świąt, godzin nocnych i dochód deklarowany właściciela,
PIT-8A PIT-8B, IFT-1 – wszystkie składniki wypłaty wchodzące na PIT-8A, PIT-8B i deklaracje IFT,
Korekty – składniki związane z korektą podatku za rok poprzedni,
Zasiłki ZUS – wszystkie zasiłki wypłacane w imieniu ZUS, w szczególności świadczenia rehabilitacyjne, chorobowe, wychowawcze, macierzyńskie i ich wyrównania,
Rozliczenia nieobecności – składniki stanowiące koszt pracodawcy w przypadku rozliczania nieobecności (zwolnienie lekarskie, urlop),
Inne dodatki i potrącenia – zdefiniowane w programie standardowe premie, ekwiwalent za urlop, zaliczki i spłata zaliczki.
W celu wyświetlenia listy wszystkich dodatków zdefiniowanych w programie należy wybrać filtr Wszystkie.
Suma podzielona przez – 0 (domyślnie ustawienie). W tym jednak przypadku 0 podczas obliczania wypłaty jest traktowane jak 1.
ALGORYTM 12 – Element liczony jako iloraz stałych okresowych i współczynników
Algorytm ten pozwala na zdefiniowanie elementu, który będzie liczony jako iloraz z iloczynu stałych okresowych i współczynników. Do wykorzystania mamy wpisane w programie stałe okresowe:
Wskaźniki firmy – to zdefiniowane przez użytkownika wskaźniki np. wysokość składki PZU,
Wskaźniki programu – wszystkie, wspólne dla całego programy wartości zapisywane w Konfiguracji programu/ Płace/ Wynagrodzenia i Zasiłki,
Wzory – wyliczane w programie zasadnicze rzeczywiste, zasadnicze nominalne, stawka zaszeregowania, stawka zaszeregowania/h, najniższe wynagrodzenia/h.
Zaawansowana konstrukcja algorytmu – dla typu wypłaty liczonego algorytmem 12:
Wybór opcji zaawansowana (konstrukcja algorytmu) – pozwala na konstruowanie rozbudowanych wzorów do liczenia wypłat. Taki wzór algorytmu może zawierać:
Stałe okresowe – wskaźniki z konfiguracji,
Wzorce płacowe typu kwota,
Można w nim zastosować również operatory matematyczne: dodawanie, odejmowanie, mnożenie, dzielenie, jak również nawiasy i liczby.
Ponadto, dostępne są funkcje opisane poniżej.
Uwaga
Przy stosowaniu we wzorze liczb zapisywanych z miejscami po przecinku, jako separator dziesiętny należy wstawiać kropkę (np. 1.25 a nie 1,25), ponieważ przecinek jest interpretowany jako separator oddzielający parametry wewnątrz funkcji.
Obsługa formularza - dostępne przyciski
Ikona - sprawdzanie poprawności składni we wzorze. Sprawdzaniu podlegają błędy typu: podwójny operator matematyczny (np. ++ czy */), dwa kolejne nawiasy w układzie )(, niepoprawna ilość nawiasów, liczba na zewnątrz nawiasu nie oddzielona od niego operatorem matematycznym. W dodatkowej linii pod wzorem - na wysokości ikony - jest wyświetlana informacja o poprawności składni bądź opis błędu, jeśli taki występuje. Wraz ze wskazaniem, w którym kolejnym znaku wzoru wystąpił błąd, w tej samej linii w odrębnym polu jest wyświetlana informacja, na którym kolejnym znaku wzoru znajduje się aktualnie kursor – co ułatwia wyszukanie i poprawienie ewentualnych błędów.
- usuwanie ze zdefiniowanego wcześniej wzoru (edycja zapisanego już typu wypłaty) wskazanych stałych okresowych i wzorców płacowych. Do czasu zapisania dodatku kasowanie jest możliwe tylko przez „czyszczenie” całości wzoru ikoną gumki .
- czyszczenie formularza - usuwanie całości wzoru.
– pozwala na wybór z listy stałych okresowych: wskaźników firmy, wskaźników programu i prostych wzorów (typu stawka za 1 godzinę, czy wynagrodzenie nominalne).
– wyświetla listę zdefiniowanych wzorców płacowych – umożliwia wybór do wzoru wzorców typu kwota (zostały opisane w algorytmie 11), można też dodawać (definiować) z tego poziomu nowe wzorce.
– wstawianie do wzoru wskazanych operatorów matematycznych, nawiasów i funkcji warunkowych (możliwe również dopisywanie ich „ręcznie”).
Zestawienie dostępnych funkcji i parametrów wraz z przykładami zawierają poniższe tabele.
Funkcje zwracające okres (wykorzystywane w innych funkcjach)
Nazwa funkcji + parametry lub nazwa stałej
Zwracany rezultat
Opis
OkresMies(int Ile, <int wstecz >)
okres
działa identycznie jak funkcja WypOkres liczona odpowiednio dla miesięcy/kwartałów/lat
te funkcje mogą być używane zamiennie z funkcją WypOkres (np. W SumaSkladnikow lub WypSuma)
drugi parametr tych funkcji jest opcjonalny
OkresKwart(int Ile, <int Wstecz>)
okres
OkresRok(int Ile, <int Wstecz>)
okres
OkresBiezacy
okres
zwraca bieżący okres wypłaty funkcja nie wymaga użycia nawiasów (ich użycie spowoduje błąd)
WypOkres(const Typ, int Ile, int Wstecz)
okres
param.1: typ okresu, do wyboru: miesiące (wartość domyślna = 0), kwartały (= 1), lata (= 2))
param.2: ilość miesięcy pobierana do okresu
param.3: od ilu miesięcy wstecz ma być wliczane do okresu
tą funkcją można zdefiniować wszystkie funkcje zwracające okres (OkresBiezacy etc), które są szczególnymi przypadkami funkcji WypOkres
Zwracanym rezultatem tych funkcji jest okres. Należy ich używać we wzorach w kontekście innych funkcji wyliczających. Nie można ich używać samodzielnie - podczas naliczenia płac zostanie wówczas zwrócony komunikat o błędzie.
Konstrukcja wzoru WypOkres tworzona jest podczas użycia konstruktora wzorca płacowego (typ okres). Jeśli na zapisie okna jest ustawiony wzorzec typu Okres, to są zablokowane ustawienia dotyczące wzorca typu kwota: wybrane rodzaje/typy wypłat i wybrane rodzaje wartości.
WypOkres()
1 parametr: Okres: 0 - miesiące, 1- kwartały, 2 – lata
2 parametr: Ile miesięcy
3 parametr: Od którego miesiąca wstecz
Przykład
WypOkres(0, 2, 1) – jeśli miesiącem rozliczeniowym jest lipiec, to dany składnik liczony z uwzględnieniem tego wzoru będzie miał okres rozliczeniowy przestawiony na 2 miesiące licząc od 1 wstecz, tzn. od maja do czerwca.
WypOkres(0, 2, 2) – okres rozliczeniowy będzie obejmował kwiecień oraz maj (2 miesiące, licząc od 2 wstecz w stosunku do lipca).
WypOkres(0, 1, 0) – aktualny okres rozliczeniowy (w tym przypadku lipiec).
WypOkres(1, 1, 1) – wypłaty z 1 kwartału, liczonego 1 kwartał wstecz w stosunku do kwartału, w którym „znajduje się” lipiec (czyli okres od kwietnia do czerwca włącznie).
Zastosowanie wzorów WypOkres (0, 1, 0), OkresBiezacy i OkresMies(1, 0) we wszystkich funkcjach zwracających kwoty daje ten sam wynik. Różne są natomiast wartości funkcji czasowych zdefiniowanych za pomocą wzorów OkresBiezacy i OkresMies(1, 0) – szczegółowe różnice zamieszczone zostały poniżej w opisach poszczególnych funkcji.
Przykład
Poniższe 3 wzory (pomimo różnego sposobu definicji) zwracają wartość za ten sam okres bieżący:
WypSuma(3, 0x00000001, WypOkres(0, 1, 0))
WypSuma(3, 0x00000001, OkresMies(1, 0))
WypSuma(3, 0x00000001, OkresBiezacy)
Funkcja zwracająca liczbę dni kalendarzowych
Nazwa funkcji + parametry lub nazwa stałej
Zwracany rezultat
Opis
Liczba CzasKalend (okres, <param>)
liczba dni kalendarzowych w podanym okresie
Pierwszy parametr musi być funkcją zwracającą okres.
Drugi parametr jest opcjonalny, można wskazać, czy okres ma być dodatkowo zawężany do zatrudnienia pracownika.
Jeśli w funkcji liczba CzasKalend ustawiono tylko parametr dotyczący okresu zostaną zwrócone następujące wartości:
Dla wzoru OkresBiezacy program będzie zawężał liczbę dni kalendarzowych do okresu bieżącego miesiąca i do dat odczytywanych z elementu wypłaty, który tą funkcją jest zdefiniowany.
Użycie wzoru OkresMies, OkresRok będzie zwracało zawsze pełną liczbę dni kalendarzowych dla podanego okresu, bez dodatkowego zawężania do jakichkolwiek okresów.
Jeśli podano po przecinku drugi parametr Const.Zatr, zwracana wartość będzie zawężana do okresu zatrudnienia.
Przykład
Dla pracownika zatrudnionego od 1-go do 24-go lipca, w wypłacie za lipiec, funkcja zależnie od parametrów zwróci wynik: CzasKalend (OkresMies(1,0)) = 31 - liczba dni kalendarzowych w lipcu, bez zawężenia do okresu zatrudnienia
CzasKalend (OkresMies(1,0), Const.Zatr) = 24 - liczba dni kalendarzowych w lipcu, z dodatkowym zawężeniem do okresu zatrudnienia na etacie.
Funkcje zwracające czas normatywny w dniach lub godzinach
Nazwa funkcji + parametry lub nazwa stałej
Zwracany rezultat
Opis
CzasNormaDniokres,<string AkronimStrefy>)
liczba dni normy w podanym okresie
1 parametr - musi być funkcja zwracająca okres
2 parametr - w przypadku funkcji CzasNormaGodz można zastosować dodatkowo drugi parametr, który jest opcjonalny i przyjmuje wartość AKRONIMU strefy, wtedy rezultatem funkcji jest liczba
dni lub czas dla konkretnej strefy
CzasNormaGodz(okres,<string AkronimStrefy>)
czas normatywny w godzinach w podanym okresie
CzasNormaKPGodz(okres)
liczba godzin normy ustalonej zgodnie z art. 130 k.p.
przy wyliczaniu normy uwzględniany jest wymiar etatu oraz norma dobowa obowiązująca pracownika
Funkcje te umożliwiają odwołanie się do czasu normatywnego za podany okres. Wynik otrzymujemy w dniach lub godzinach.
Dla funkcji CzasNormaGodz jako drugi parametr można wpisać akronim strefy w cudzysłowie (nie w apostrofach) - zawęża on wynik do czasu w danej strefie. Wciśnięcie <ALT> + <STRZAŁKA w DÓŁ>, po ustawieniu kursora wewnątrz cudzysłowu, wyświetla listę dostępnych akronimów stref.
Brak drugiego parametru lub parametr zapisany błędnie powodują, że liczony jest łączny czas niezależnie od tego, do jakiej należy strefy. Nie należy używać parametru strefy dla funkcji CzasNormaDni, ponieważ w planie pracy w obrębie dnia mogą być zdefiniowane wejścia z różnymi strefami.
Godziny do obliczeń są uwzględniane z minutami przeliczonymi na części dziesiętne godzin – przykładowo, przy przemnożeniu czasu pracy 160:15 (160 godzin i 15 minut) przez 1 zł, otrzymamy kwotę 160,25 zł (bo 15 minut to ¼ = 25/100 z pełnej godziny).
Zastosowanie różnych wzorów na okres, w jakim będzie zliczana funkcja, może dać różne wyniki.
Dla wzoru OkresBiezacy program będzie zawężał zwracaną wartość do okresu zatrudnienia pracownika w bieżącym miesiącu i do dat odczytywanych z elementu wypłaty, który tą funkcją jest zdefiniowany.
Użycie wzoru OkresMies będzie zwracało zawsze wartość czasu normatywnego dla pełnego miesiąca kalendarzowego, bez dodatkowego zawężania do jakichkolwiek okresów.
Przykład
Zastosowanie funkcji
CzasNormaGodz(OkresBiezacy,"czas przestoju") – liczba godzin normy w aktualnie rozliczanym miesiącu w strefie "czas przestoju", z okresu zawężonego do okresu zatrudnienia i zakresu obowiązywania dodatku.
CzasNormaDni(OkresMies(2,0)) – norma w dniach pracy z pełnych dwóch miesięcy, bieżącego i poprzedniego.
CzasNormaGodz(OkresKwart(3)) – liczba godzin normy w pełnych trzech poprzednich kwartałach.
Przykład
Zastosowanie funkcji w różnych okresach. Obliczenia wykonywane dla miesiąca maja 2016 (kalendarz standard). Pracownik zatrudniony od 5 maja 2016 do 25 maja 2016 ma dodatkowy element wypłaty z okresem 15 maja – 20 maja 2016.Wartości liczbowe poszczególnych funkcji:CzasNormaGodz(OkresBiezacy) = 40 – wartość za okres 15 maja – 20 maja 2016CzasNormaDni(OkresBiezacy) = 5 – wartość za okres 15 maja – 20 maja 2016 CzasNormaGodz(OkresMies(1,0)) = 160 – wartość za okres 1 maja – 31 maja 2016CzasNormaDni(OkresMies(1,0)) = 20 – wartość za okres 1 maja – 31 maja 2016
Funkcje zwracające czas przepracowany w dniach lub godzinach
Nazwa funkcji + parametry lub nazwa stałej
Zwracany rezultat
Opis
CzasPracaDni(okres,<string AkronimStrefy>)
Liczba dni pracy, w podanym okresie, (dni, w których nie ma żadnej nieobecności).
Pierwszy parametr musi być funkcją zwracająca okres
W przypadku funkcji
CzasPracaGodz można zastosować dodatkowo drugi
parametr, który przyjmuje
wartość AKRONIMU strefy, wtedy rezultatem funkcji jest
czas pracy w godzinach dla konkretnej strefy;
Liczba dni pracy, w podanym okresie. Uwzględnia również dni pracy, w których wystąpiły nieobecności na część dnia.
CzasPracaGodz(okres,<string AkronimStrefy>)
czas przepracowany w godzinach w podanym okresie
CzasPracaGodzUmowy(OkresMies(1), )
czas przepracowany i wpisany w godzinach w podanym okresie
Funkcja pozwala zsumować czas przepracowany (zestawienie czasu pracy wg Kalendarza) i odnotowany w kalendarzu obecności dla zleceniobiorców nie zatrudnionych na etat. W wypłacie umowy zostanie zsumowany czas pracy wpisany w kalendarzu, zarówno łączny, jak i z zawężeniem do wskazanej strefy. Funkcja bierze pod uwagę cały miesiąc, to znaczy, jeśli umowa została zawarta w trakcie miesiąca, to chcąc mieć prawidłowy czas pracy należy odpowiednio zmodyfikować czas pracy na kalendarzu obecności.
CzasPracaWybranyDzienGodz(okres, dzień tygodnia, )
Czas pracy w godzinach we wskazanym dniu tygodnia, czyli poniedziałek, wtorek itd
Jako dzień tygodnia należy podać wartość 1 dla poniedziałku, 2 dla wtorku, aż do 7, która oznacza niedzielę.
CzasPracaWybranyDzienDni(okres, dzień tygodnia)
Liczba dni, np. sobót czy niedziel, w których pracownik pracował.
CzasPracaSwietoGodz(okres, )
Czas pracy w godzinach, w dni świąteczne.
Jako święta traktowane są niedziele oraz święta, niezależnie od tego czy te dni są ustawione w planie pracy pracownika jako dni świąteczne czy pracy.
CzasPracaSwietoDni(okres)
Liczba niedziel oraz dni świątecznych, w których pracownik pracował.
CzasPracaTypDniaGodz(okres, typ dnia, )
Czas pracy w godzinach w dni, które mają ustawiony typ jako pracy, wolny lub świąteczny.
Funkcja zwracająca czas pracy w godzinach w dni, które mają ustawiony typ jako pracy, wolny lub świąteczny. Jako typ dnia należy podać wartość 1 dla typu dnia ‘pracy’, 2 dla typu dnia ‘wolny’, 3 dla typu dnia świąteczny.
CzasPracaTypDniaDni(okres, typ dnia)
Liczb dni, które mają ustawiony typ jako pracy, wolny lub świąteczny, w których pracownik wykonywał pracę
Funkcja zwracająca liczbę dni, które mają ustawiony typ jako pracy, wolny lub świąteczny, w których pracownik wykonywał pracę.
Funkcje te umożliwiają odwołanie się do rzeczywistego czasu pracy za podany okres. Wynik otrzymujemy w dniach lub godzinach. Godziny do obliczeń są uwzględniane z minutami przeliczonymi na części dziesiętne godzin – jak dla poprzedniej funkcji CzasNorma.
Dla funkcji CzasPracaGodz, CzasPracaWybranyDzienGodz, CzasPracaSwietoGodz, CzasPracaTypDniaGodz jako drugi parametr można wpisać akronim strefy w cudzysłowie (nie w apostrofach) – zawęża on wynik do czasu pracy w danej strefie. Wciśnięcie <ALT>+<STRZAŁKA w DÓŁ>, po ustawieniu kursora wewnątrz cudzysłowu, wyświetla listę dostępnych akronimów stref. Brak drugiego parametru lub parametr zapisany błędnie powodują, że liczony jest łączny czas niezależnie od tego, do jakiej należy strefy.
Nie należy używać parametru strefy dla funkcji CzasPracaDni oraz CzasPracaDniWszystkie, ponieważ w obrębie dnia mogą być odnotowane wejścia z różnymi strefami.
Zastosowanie różnych wzorów na okres, w jakim będzie zliczana funkcja oraz różne sposoby rozliczeń czasu pracy pracownika mogą dać różne wyniki.
Dla pracowników rozliczanych wg zestawienia wzór OkresBiezacy i OkresMies zwraca zawsze pełny miesiąc kalendarzowy.
Dla pozostałych rozliczeń (wg kalendarza i wg obecności) wzór OkresBiezacy będzie zawężał zwracaną wartość do okresu zatrudnienia pracownika w bieżącym miesiącu i do dat odczytywanych z elementu wypłaty, który tą funkcją jest zdefiniowany. Natomiast użycie wzoru OkresMies będzie dawało wartość czasu pracy zawężoną tylko do okresu zatrudnienia.
Uwaga
Dla uzyskania poprawnych obliczeń samej umowy, przy wykorzystaniu funkcji CzasPracaUmowy(OkresMies(1),<AKRONIMSTREFY>), należy pamiętać, że typ wypłaty z użyciem tej funkcji musi mieć rodzaj Umowa. W przypadku, gdy funkcja ma służyć do wyliczenia jakiegoś dodatku do umowy, to może być zdefiniowana o rodzaju Dodatek i wypłacona przez listę płac Inne.
Przykład
Zastosowanie funkcji:
CzasPracaGodz(OkresBiezacy,"czas przestoju") – liczba godzin pracy w bieżącym miesiącu w strefie "czas przestoju"
CzasPracaGodz(OkresMies(1,2),„praca.pdst”) – czas pracy z 1 miesiąca licząc od 2-wstecz od aktualnie rozliczanego dla strefy „praca.pdst”
Przykład
Zastosowanie funkcji w różnych okresach, dla różnych rozliczeń czasu pracy.
Obliczenia wykonywane dla miesiąca maja 2016 (kalendarz standardowy). Pracownik zatrudniony od 2016.05.05, do 2016.05.25 ma dodatkowy element wypłaty z okresem 2016.05.15-2016.05.20.Wartości liczbowe poszczególnych funkcji dla pracownika rozliczanego wg kalendarza:CzasPracaGodz(OkresBiezacy) = 40; wartość za okres 2016.05.15 - 2016.05.20CzasPracaDni(OkresBiezacy) = 5; wartość za okres 2016.05.15 - 2016.05.20CzasPracaGodz(OkresMies(1, 0)) = 120; wartość za okres 2016.05.05 - 2016.05.25CzasPracaDni(OkresMies(1, 0)) = 15; wartość za okres 2016.05.05 - 2016.05.25Wartości liczbowe poszczególnych funkcji dla pracownika rozliczanego wg zestawienia:CzasPracaGodz(OkresBiezacy) = 160; wartość za okres 2016.05.01 - 2016.05.31CzasPracaDni(OkresBiezacy) = 20; wartość za okres 2016.05.01 - 2016.05.31CzasPracaGodz(OkresMies(1, 0)) = 160; wartość za okres 2016.05.01 - 2016.05.31CzasPracaDni(OkresMies(1, 0)) = 20; wartość za okres 2016.05.01 - 2016.05.31
Funkcje zwracające ilości nadgodzin i godzin nocnych
Nazwa funkcji + parametry lub nazwa stałej
Zwracany rezultat
Opis
Nadgodz(<period Okres>)
ilość nadgodzin w godzinach
funkcja sumuje wszystkie nadgodziny, domyślnie za bieżący okres wypłaty (wyrażone w częściach dziesiętnych)
Nadgodz50(<period Okres>)
ilość nadgodzin 50% w godzinach
„pięćdziesiątki”, domyślnie za bieżący okres wypłaty (wyrażone w częściach dziesiętnych) - nadgodziny dobowe 50% oraz nadgodziny 50% liczone bez podziału na nadgodziny dobowe i średniotygodniowe
Nadgodz100(<period Okres>)
ilość nadgodzin 100% w godzinach
„setki”, domyślnie za bieżący okres wypłaty (wyrażone w częściach dziesiętnych) - nadgodziny dobowe 100% oraz nadgodziny 100% liczone bez podziału na nadgodziny dobowe i średniotygodniowe (nie są uwzględniane nadgodziny średniotygodniowych)
PracaNoc(<period Okres>)
ilość godzin nocnych
„nocne”, domyślnie za bieżący okres wypłaty (wyrażone w częściach dziesiętnych)
CzasOdchylka(okres,<string AkronimStrefy>)
Czas odchyłek w wybranej strefie lub odchyłek łącznie
Liczba godzin przepracowanych powyżej lub poniżej normy (wyrażone w częściach dziesiętnych)
Zwracanym rezultatem tych funkcji jest odpowiedni czas w godzinach i minutach (ewentualne minuty zostają wyrażone w częściach dziesiętnych przez podzielenie przez 60).
Zastosowanie różnych wzorów na okres, w jakim będzie zliczana funkcja oraz różne sposoby rozliczeń czasu pracy pracownika mogą dać różne wyniki.
Dla pracowników rozliczanych wg zestawienia wzór OkresBiezacy i OkresMies zwraca zawsze pełny miesiąc kalendarzowy.
Dla pozostałych rozliczeń (wg kalendarza i wg obecności) wzór OkresBiezacy będzie zawężał zwracaną wartość do okresu zatrudnienia pracownika w bieżącym miesiącu i do dat odczytywanych z elementu wypłaty, który tą funkcją jest zdefiniowany. Natomiast użycie wzoru OkresMies będzie dawało wartość czasu zawężoną tylko do okresu zatrudnienia.
Przykład
Zastosowanie funkcji:
Nadgodz(OkresBiezacy) – ilość nadgodzin w aktualnie rozliczanym okresie
Nadgodz100(OkresBiezacy) – ilość nadgodzin „setek” w aktualnie rozliczanym okresie
PracaNoc(OkresBiezacy) – ilość godzin „nocnych” w aktualnie rozliczanym okresie
Nadgodz(WypOkres(0, 3, 1)) – ilość nadgodzin w okresie, który obejmuje 3 miesiące, licząc od 1 miesiąca wstecz w stosunku do miesiąca bieżącego
Przykład
Pracownik w jednym dniu pracy przepracował 9 godzin 30 minut (norma w tym dniu wynosiła 8 godzin), oraz w jednym dniu pracy pracował w porze nocnej 8 godzin.
Wymienione funkcje zwrócą następujące wartości:
Nadgodz(OkresBiezacy) – 7.25 (nadgodziny 7:15 h)
Nadgodz50(OkresBiezacy) – 1.50 (nadgodziny „50” 1:30 h)
PracaNoc(OkresBiezacy) – 8.00 (godziny „nocne” 8:00 h)
Funkcje sumujące wybrane składniki (wzorce płacowe typu kwota)
Nazwa funkcji + parametry lub nazwa stałej
Zwracany rezultat
Opis
WypSuma(enum RodzajeSkladnikow, enum RodzajeWartosci, period Okres) (sumowanie wypłat pogrupowanych wg pewnych kryteriów, np. wszystkie opodatkowane)
kwota, suma wybranych składników wypłaty według filtrów i okresu
funkcja definiowalna wyłącznie za pomocą kreatora Rodzaje składników wypłaty;
param.1: lista rodzajów składników pobieranych do sumowania;
param.2: lista rodzajów wartości, przefiltrowujących kwoty składników;
param.3: okres za jaki mają być sumowane składniki
SumaSkladnikow(period Okres, enum RodzajeWartosci, string NazwaWzorca) (sumowanie wypłat wybranych wg nazw z listy typów wypłat w konfiguracji danej bazy)
kwota, suma wybranych typów wypłaty według filtrów i okresu
funkcja definiowalna wyłącznie za pomocą kreatora Typy składników wypłaty;
param.1: okres za jaki mają być sumowane składniki;
param.2: lista rodzajów wartości, przefiltrowujących kwoty składników;
param.3: nazwa wzorca definiującego funkcję
Zwracanym rezultatem tych funkcji jest zsumowana wartość składników wypłat wg podanego filtra i okresu.
Jednym z parametrów funkcji jest Okres - jest to osobna funkcja, która została przedstawiona wcześniej.
Konstrukcja wzoru WypSuma tworzona jest podczas użycia konstruktora wzorca płacowego (typ kwota – Rodzaje składników wypłaty).
Konstrukcja wzoru SumaSkladnikow tworzona jest podczas użycia konstruktora wzorca płacowego (typ kwota – Typy składników wypłaty).
Wzorce płacowe są jedynie elementem pomocniczym przy konstruowaniu wzorów liczących składniki wynagrodzenia (dodatki). Zastosowanie wzorca typu kwota w konstrukcji zaawansowanego algorytmu oznacza zapisanie w definicji typu wypłaty wzoru matematycznego zgodnego z aktualna definicją wzorca płacowego. Zmiana ustawień wzorca płacowego nie powoduje automatycznej zmiany wzorów liczących zdefiniowane wcześniej typy wypłat (dodatki), w których zastosowano taki wzorzec płacowy. Aby przy liczeniu wypłat została zastosowana zmodyfikowana formuła wzorca, konieczne jest zaktualizowanie wzorów w typach wypłat – poprzez usunięcie „starego” wzorca i ponowne „podpięcie” zmodyfikowanego wzorca płacowego w odpowiednim miejscu wzoru.
Przykład
Zastosowanie funkcji
WypSuma(8, 0x00400020, WypOkres(0, 1, 0)) wartość składnika = zaliczka podatku + składka zdrowotna odliczona (drugi parametr) składników rodzaju opodatkowane (pierwszy parametr), z okresem ustawionym na aktualny okres rozliczeniowy (parametr trzeci).
SumaSkladnikow(WypOkres(0, 1, 0), 0x00000001 ,’aaa’) wartość składnika = wartość brutto (drugi parametr) wybranych typów składników z aktualnego okresu rozliczeniowego (pierwszy parametr), nazwa wzorca definiującego funkcję ’aaa’.
1 parametr: wyrażenie logiczne zwracające prawdę lub fałsz (1 lub 0); jeśli prawda, to funkcja zwróci 2 parametr; jeśli fałsz, to funkcja zwróci parametr trzeci
We wzorze algorytmu może być również zastosowana funkcja warunkowa, która zwraca wartość pod pewnym (zdefiniowanym) warunkiem.
Warunek(wyrażenie, wartość1, wartość2)
Gdzie:
wyrażenie – wyrażenie podlegające sprawdzeniu
wartość1 – wartość, jaką zwraca funkcja jeśli wyrażenie jest prawdziwe
wartość2 – wartość, jaką zwraca funkcja jeśli wyrażenie jest fałszywe
Jeżeli jest spełniony warunek (1 parametr) wykonywane jest to co znajduje się w 2 parametrze - w przeciwnym wypadku wykonywane jest to co znajduje się w 3 parametrze.
Funkcje warunkowe mogą być wielopoziomowe:
Warunek(AtrybutLiczba("ile")==10,100,Warunek(AtrybutLiczba("ile")==20,60,10))
Badany jest pierwszy warunek, w przypadku niespełnienia warunku warunek drugi, itd.
Warunek(Atrybut(‘’Jezyk_ang”)==”B2”,200, Warunek(Atrybut(‘’Jezyk_ang”)==”C1”,300, 0)) W tym przypadku jeżeli pierwszy warunek nie jest spełniony to badany jest drugi, który, jeśli nie zostanie spełniony zwrócona będzie wartość 0.
Uwaga
Znak równości w pierwszym parametrze funkcji warunkowej musi być zapisany jako podwójny: „==”, a nie pojedynczy „=”.Znak „!=” oznacza nierówność (A!=B, a jest różne od B).
Znaki: równości, większości i mniejszości (=, <, >) są dopuszczalne tylko w wyrażeniu zastosowanym w funkcji warunkowej. Wstawianie do wzoru stałych okresowych, wzorców płacowych i operatorów matematycznych jest dostępne jako wybór z listy pod przyciskami z odpowiednimi opisami – wybierany w taki sposób element jest zawsze dopisywany na końcu wzoru. Liczby oraz znaki „=”, „<”, „>” można wpisywać za pomocą klawiatury.
Przykład
Zastosowanie funkcji
Warunek(3<2, 6, 8) – funkcja zwróci wartość 8, ponieważ warunek 3<2 jest fałszywy
Warunek(SumaSkladnikow(WypOkres(0, 1, 0), 0x00000001) > 0, SumaSkladnikow(WypOkres(0, 1, 0),
0x00000001), Konfig("/Program/Płace/Wskaźniki/Najniższe wynagrodzenie", Okres.Do))
Jeśli wartość zwracana przez funkcję SumaSkladnikow jest większa od zera, to całkowita wartość wyrażenia
będzie równa wartości tej funkcji, w przeciwnym wypadku wartość wyrażenia będzie równa stałej okresowej
„Najniższe wynagrodzenie”
Przykład
Dofinansowanie z funduszu socjalnego, zależne od wysokości średniego wynagrodzenia brutto pracownika z poprzedniego kwartału:
nie jest wypłacane przy zarobkach powyżej 3000 zł
wypłacane w kwocie 200 zł dla osób o zarobkach od 1000 zł do 3000 zł
w kwocie 400 zł dla osób o zarobkach do 1000 zł,
Wzór wyliczający warunkowo - w taki sposób - dopłatę można zapisać funkcją:
Warunek((SumaKwartał/3)<=1000,400,warunek((SumaKwartał/3)<=3000,200,0))
Gdzie: SumaKwartał – to przykładowa nazwa wzorca płacowego typu kwota sumującego wynagrodzenie brutto pracownika z poprzedniego kwartału
zaokrąglony parametr pierwszy (kwota lub liczba całkowita)
1 parametr: wartość zaokrąglana;
2 parametr: precyzja (ile miejsc po przecinku lub, ze znakiem minus, ile miejsc przed przecinkiem);
3 parametr: rodzaj przyjmuje wartości:
0 – zaokrąglanie matematyczne (0-4 w dół, 5-9 zaokrągla w górę),
1 – zawsze w górę,
2 – zawsze w dół,
Dwa ostatnie parametry opcjonalne (domyślna precyzja=1, rodzaj=0)
Funkcja stosowana w przypadku części składowych definiowanego elementu wyliczanego wg algorytmu 12. Zwracanym rezultatem przez funkcję Zaokr() jest wartość odpowiednio zaokrąglona (wg podanych parametrów).
Funkcja Zaokr(wartość, precyzja, rodzaj), gdzie rodzaj równy 0 jest matematycznym zaokrągleniem wartości i jest przyjmowany domyślnie (gdy brak jest 3 parametru).
Precyzja oznacza z jaką dokładnością po przecinku zostanie zapisana wartość (domyślna precyzja wynosi 0).
Funkcja dopuszcza precyzję po lewej stronie separatora liczby dziesiętnej (precyzja ze znakiem minus).
Precyzja zapisana jako liczba cyfr po przecinku, np. 2 oznacza dokładność do 2 miejsca po przecinku, 0 to zaokrąglenie do liczby całkowitej, a -1 (minus jeden) to dokładność do jednego miejsca przed przecinkiem.
Przykład
Zastosowanie funkcji
Zaokr(14.26, 1, 1) – wartość 14.30 Zaokr(14.26, 0) – wartość 14
Zaokr(14.26, 1, 2) – wartość 14.20 Zaokr(14.26) – wartość 14
Zaokr(14.26, 1) – wartość 14.30 Zaokr(14.26, -1) – wartość 10
Przykład
Typ wypłaty zdefiniowany algorytmem 12 z zaokrągleniem na zakładce Szczegółowe ustawionym wg metody standardowej (matematycznej) z precyzją 0.01 zł. Dodatek zdefiniowany jako iloczyn stawki za godzinę liczonej od minimalnej płacy i liczby godzin przepracowanych w wybranej strefie (o akronimie "szkodliwe").
Norma pracownika za dany miesiąc = 168 godzin, stawka minimalna 1850 zł,Czas przepracowany w strefie "szkodliwe" = 80 godzin.Wzór: (Konfig("/Program/Płace/Wskaźniki/Najniższe wynagrodzenie", Okres.Do))/ CzasNormaGodz(OkresBiezacy, "")*CzasPracaGodz(OkresBiezacy, "szkodliwe")Wyliczenie dla zaokrąglenia do 1 grosza (ustawienie na zakładce Szczegółowe):1850 / 168 * 80 = 880,9523808, czyli wynik 880,95 złWyliczenie dla stawki policzonej od minimalnej zaokrąglanej do 1 grosza. Dopiero potem pomnożenie przez czas przepracowany w strefie. Wzór:Zaokr((Konfig("/Program/Płace/Wskaźniki/Najniższe wynagrodzenie", Okres.Do))/ CzasNormaGodz(OkresBiezacy, ""),2,0) *CzasPracaGodz(OkresBiezacy, "szkodliwe")Wyliczenie wartości brutto (kwoty) w wypłacie:1850 / 168 = 11,01190476, czyli po zaokrągleniu 11,01 zł. 11,01* 80 = 880,80 po zaokrąglenie kwoty końcowej do 1 grosza (z zakładki Szczegółowe) również 880,80 zł.
Funkcja zaokrąglająca staż
Nazwa funkcji + parametry lub nazwa stałej
Zwracany rezultat
Opis
Staz(const date Data, <int Firma>,<int Praca>,<int Nauka>)
liczba lat stażu
parametr 1: stałe reprezentujące daty Okres.Od lub Okres.Do – uwaga na kropki
(odpowiednio pierwszy lub ostatni dzień okresu rozliczeniowego);
parametry 2, 3, 4 przyjmują wartości:
- 0 - nie wliczać do stażu pracy,
- 1 - wliczać do stażu
Są to parametry opcjonalne (domyślne wartości oznaczających wliczanie do stażu pracy zatrudnienia:
- Firma=1,
- Poza firmą=1,
- Nauka=0
parametry 5, 6, 7 określają różne rodzaj stażu. Rodzaje stażu pobierane są z formularza historii
zatrudnienia pracownika (lista słownikowa):
- jeśli chcemy zsumować dwa rodzaje stażu
liczonych łącznie należy podać je jako parametr 5 i parametr 6,
- dla trzech rodzajów stażu liczonych łącznie należy podać je jako parametr 5, parametr 6 i parametr 7.
Rodzaje staży należy wpisywać w cudzysłowiu.C8
Zwracanym rezultatem funkcji Staz() jest wartość stażu pracy pracownika (obliczona wg podanych parametrów). Do stażu wyliczany może być okres nauki i okres zatrudnienia w różnych miejscach pracy/branżach.
Przykład
Zastosowanie funkcji
Staz(Okres.Od) - staż pracy liczony na dzień będący pierwszym dniem okresu rozliczeniowego wypłaty – staż uwzględnia zatrudnienie w firmie i poza firmą, nie uwzględnia okresu nauki,
Staz(Okres.Do, 0, 0, 1) - staż pracy liczony na ostatni dzień okresu rozliczeniowego wypłaty - nie jest wliczany do stażu okres pracy w firmie i poza firmą, jest wliczany okres nauki (gdyż tylko ostatni parametr ma wartość = 1).
Staz(Okres.Do, 0, 1, 0, „zakład_A”, „zakład_B”) - staż pracy liczony na ostatni dzień okresu rozliczeniowego wypłaty - wliczamy okres pracy poza firmą w zakładach A i B.
Staz(Okres.Od, 1, 1, 1) – staż pracy liczony na dzień będący pierwszym dniem okresu rozliczeniowego wypłaty, staż uwzględnia zatrudnienie w firmie, poza firmą i okres nauki
Przykładowo wpisano w historii zatrudnienia pracownika rodzaje stażu:
praktyka,
prace na wysokościach,
praca w warunkach szkodliwych
Staz(Okres.Od, 1, 1, 1, „praktyka”, „prace na wysokościach”) - staż pracy liczony na dzień będący pierwszym dniem okresu rozliczeniowego wypłaty, staż uwzględnia zatrudnienie w firmie i okres nauki oraz wlicza dwa rodzaje stażu poza firmą – praktykę i okres pracy na wysokościach
Staz(Okres.Od, 1, 1, 1, „praktyka”) - staż pracy liczony na dzień będący pierwszym dniem okresu rozliczeniowego wypłaty, staż uwzględnia zatrudnienie w firmie i okres nauki oraz wlicza z poza firmą jeden rodzaj stażu – praktyka
Staz(Okres.Od, 1, 1, 1, „praktyka”, „prace na wysokościach”, „praca w warunkach szkodliwych”) - staż pracy liczony na dzień będący pierwszym dniem okresu rozliczeniowego wypłaty, staż uwzględnia zatrudnienie w firmie i okres nauki oraz wlicza trzy możliwe rodzaje staży poza firmą: praktyka, okres pracy na wysokościach i pracy w warunkach szkodliwych.
Funkcja zwracająca wymiar etatu pracownika
Nazwa funkcji + parametry lub nazwa stałej
Zwracany rezultat
Opis
WymiarEtatu
Wymiar etatu
Funkcja zwraca wymiar etatu (wyrażony w częściach dziesiętnych)
Zwracanym rezultatem funkcji WymiarEtatu() jest wartość wymiaru etatu wyrażona w częściach dziesiętnych.
Przykład
Zastosowanie funkcji
Dla pracownika zatrudnionego na 1/4 etatu funkcja zwróci wartość 0.25.
Funkcja zwracająca wartość diety pracownika oddelegownego do pracy za granicę
Nazwa funkcji + parametry lub nazwa stałej
Zwracany rezultat
Opis
kwota DietaNaDzien(<param>)
Dzienna kwoty diety
Funkcja zwraca dzienną kwotę diety pracownika oddelegowanego do pracy
za granicę w walucie lub PLN w zależności od ustawienia dodatkowego parametru.
Funkcja DietaNaDzien("WalutaEtat") - funkcja zwraca wartość diety w walucie,
Funkcja DietaNaDzien("WalutaSystemowa") - funkcja zwraca wartość diety
w przeliczeniu na walutę systemową (PLN) według kursu ustawionego na formularzu listy płac,
Wartość diety jest pobierana z zapisu historycznego pracownika aktualnego na dzień zgodny z datą Okres Do wyliczanego w wypłacie elementu z pola Dieta/dzień, jeśli nie ustawiono kraju oddelegowania. W przypadku wskazania u pracownika kraju oddelegowania funkcja zwraca wartość diety dla danego kraju z konfiguracji. Funkcja DietaNaDzien(<param>) zwraca wartość tylko w wypłatach liczonych na listach płac dla pracowników oddelegowanych. W wypłatach naliczanych za czas pracy w kraju zawsze zwracana jest wartość zero.
Przykład
Zastosowanie funkcji
Pracownik oddelegowany do pracy za granicę cały miesiąc – kwota diety/dzień = 40 EUR. Kurs waluty na liście płac: 1 EUR = 4.0000 PLN.
Funkcja DietaNadzien() w wypłacie walutowej tego pracownika zwróci odpowiednio:
DietaNaDzien(„WalutaEtat”) = 40,00
DietaNaDzien(„WalutaSystemowa”) = 160,00
Przykład
Pracownik oddelegowany do pracy za granicę cały miesiąc. Do 11.04 jest oddelegowany do Niemiec – kwota diety/dzień 40 EUR, od 12.04 do Francji – kwota diety/dzień 42 EUR.
Dodatek zwracający wartość dietę w walucie zdefiniowany z okresem wypłaty każda, w wypłacie za kwiecień naliczy się w dwóch częściach:
Za okres 1-10.04 = 40.00
Za okres 11-30.04 = 42.00
Dodatek zwracający wartość dietę w walucie zdefiniowany z okresem wypłaty co 1 miesiąc, w wypłacie za kwiecień zwróci wartość 42 za cały miesiąc.
norma w okresie nie- zatrudnienia (plan pracy) za zadany okres. Funkcja w obrębie podanego okresu wybiera taki okres, w którym pracownik nie był zatrudniony
Funkcja zwraca czas niezatrudnienia za dany okres: parametr 2 (Wynik): Const.Dni, lub Const.Godz – rodzaj zwracanego rezultatu (odpowiednio w dniach roboczych, lub w godzinach); parametr 3 (Dni): rodzaj dni branych pod uwagę podczas sumowania (stałe);parametr 4 (Param): Na razie nie jest używany
Parametr
Wartość
Wynik
Const.Godz (wynik w godzinach)
Const.Dni (wynik w dniach pracy)
Dni
Const.Razem – wszystkie dni
Const.Kalend – dni kalendarzowe
Const.Praca – dni pracy
Funkcja zwraca czas niezatrudnienia za dany okres, np.:
Niezatr(OkresBiezacy, Const.Godz) – liczba godzin pracy w okresie niezatrudnienia.
NieZatr(OkresBiezacy, Const.Dni, Const.Praca) – liczba dni pracy w okresie niezatrudnienia.
NieZatr(OkresBiezacy, Const.Dni, Const.Kalend) – liczba dni kalendarzowych w okresie niezatrudnienia.
W funkcji Niezatr() dla drugiego parametru Const.Dni, trzeci ustawiony na Const.Kalend zwraca liczbę dni kalendarzowych niezatrudnienia, a Const.Praca liczbę dni pracy w okresie niezatrudnienia.
Zastosowanie różnych wzorów na okres, w jakim będzie zliczana funkcja może dać różne wyniki.
Dla wzoru OkresBiezacy program będzie zawężał zwracaną wartość do okresu zatrudnienia pracownika w bieżącym miesiącu i do dat odczytywanych z elementu wypłaty, który tą funkcją jest zdefiniowany. Czyli wartość funkcji Nieobec() będzie zawsze wynosiła zero.
Użycie wzoru OkresMies będzie zwracało zawsze wartość czasu normatywnego dla pełnego miesiąca kalendarzowego, baz dodatkowego zawężania do jakichkolwiek okresów.
Przykład
Zastosowanie funkcji w różnych okresach.
Obliczenia wykonywane dla miesiąca maja 2006 (kalendarz standardowy). Pracownik zatrudniony od 2006.05.05
do 2006.05.25 ma dodatkowy element wypłaty z okresem 2006.05.15-2006.05.20.
Wartości liczbowe poszczególnych funkcji:
Niezatr(OkresBiezacy) = 0; wartość za okres 2006.05.15 – 2006.05.20
Niezatr(OkresBiezacy) = 0; wartość za okres 2006.05.15 – 2006.05.20
Niezatr(OkresMies(1, 0)) = 48; wartość za okres 2006.05.01 – 2006.05.31
Niezatr(OkresMies(1, 0)) = 6; wartość za okres 2006.05.01 - 2006.05.31.
czas nieobecności całodziennych i wpisanych na część dnia
Funkcja zwraca czas nieobecności za dany okres;
parametr 2 (Nieobec): rodzaj nieobecności
parametr 3 (Param): dla Nieobec
parametr 4 (Dni): rodzaj zwracanego wyniku.
Const.Godz (wynik w godzinach)
Const.Dni (wynik w dniach pracy)
Const.Kalend (wynik w dniach kalendarzowych)
Występują następujące pary parametrów:
Parametr 2
Parametr 3
Const.Nazwa
<nazwa> gdzie nazwa jest podana w ciapkach np. „Urlop”. Istotna jest tu wielkość liter.
Const.PozaNazwa
<nazwa> gdzie nazwa jest podana w cudzysłowiu np. „Urlop”. Istotna jest tu wielkość liter.
Const.Razem
W tym przypadku trzeci parametr nie jest sprawdzany, zaliczane są wszystkie nieobecności w podanym okresie. Należy parametry 2 i 4 rozdzielić dodatkowym przecinkiem i podwójnym cudzysłowem.
<KodZUS na deklaracji> w cudzysłowiu np. ”112”. Dotyczy tylko tych typów nieobecności, które mają wpisany kod. Kod ”331” zawraca wszystkie zwolnienia lekarskie, a ”0” nieobecności bez pozycji ZUS (w bazie 999).
Const.PozaZUS
<Kod ZUS na deklaracji> w cudzysłowiu np. ”112”. Dotyczy tylko tych typów nieobecności, które mają wpisany kod.
W tym przypadku trzeci parametr nie jest sprawdzany, zaliczane są wszystkie nieobecności typu urlop na żądanie. Parametry 2 i 4 należy rozdzielić dodatkowym przecinkiem i podwójnym cudzysłowem
Const.Przyczyna
W cudzysłowiu należy podać przyczynę nieobecności zgodnie ze słownikiem dostępnym z poziomu formularza nieobecności np. ,"Zwolnienia lekarskie" Ustawienie parametru spowoduje zwrócenie liczby dni, w których pracownik ma wprowadzoną nieobecność ze wskazaną przyczyną.
Funkcja uwzględnia tylko nieobecności całodzienne.
Parametry opisane w tabeli powyżej.
Funkcja zwraca czas nieobecności za dany okres. Posiada cztery parametry, przy czym parametr trzeci jest ściśle powiązany z parametrem drugim.
W funkcji Nieobec(OkresBiezacy,Const.Razem,"",Const.Dni) po parametrze Const.Razem należy użyć podwójny cudzysłów. W tym przypadku trzeci parametr nie jest sprawdzany, zliczane są wszystkie nieobecności w podanym okresie. <ALT>+<STRZAŁKA W DÓŁ> po ustawieniu kursora na końcu wzoru bezpośrednio po ciągu znaków: Const. (po kropce) - wyświetla listę dostępnych "rozwinięć" dla parametrów typu Const.
Możliwe jest pominięcie przedrostka Const. - w takim przypadku należy jednak parametr ująć w cudzysłów.
W funkcji Nieobec, NieZatr stałe muszą być poprzedzone przedrostkiem Const. (z dużej litery i kropki na końcu). Po wpisaniu Const. I naciśnięciu <ALT>+<STRZAŁKA W DÓŁ> dostaniemy listę dostępnych stałych. Innym sposobem jest bezpośrednie wpisanie stałej w cudzysłowiu. Należy tu ściśle przestrzegać dużych i małych liter.
Zastosowanie różnych wzorów na okres, w jakim będzie zliczana funkcja może dać różne wyniki. Dla wzoru OkresBiezacy program będzie zawężał zwracaną wartość do okresu zatrudnienia pracownika w bieżącym miesiącu i do dat odczytywanych z elementu wypłaty, który tą funkcją jest zdefiniowany.
Użycie wzoru OkresMies będzie zwracało zawsze wartość czasu normatywnego dla pełnego miesiąca kalendarzowego, baz dodatkowego zawężania do jakichkolwiek okresów.
Przykład
Zastosowanie funkcji
Nieobec(OkresBiezacy,Const.Typ,Const.ZwZUS,Const.Dni) – nieobecności typu zwolnienie ZUS.
Nieobec(OkresBiezacy,Const.ZUS,”312”,Const.Dni) – nieobecności z kodem 312 (urlop opiekuńczy).
Nieobec(OkresBiezacy,”ZUS”,”331”,”Dni”) – nieobecności z kodem 331 (zwolnienia lekarskie).
Nieobec(OkresBiezacy, Const.Typ, Const.Uspraw, Const.Dni) - liczba dni pracy przypadających podczas nieobecności usprawiedliwionych.
Nieobec(OkresBiezacy,Const.UrlNaZadanie, “”,Const.Dni) – liczba dni urlopu na żądanie.
Przykład
Zastosowanie funkcji w różnych okresach.
Obliczenia wykonywane dla miesiąca maja 2016 (kalendarz standardowy). Pracownik zatrudniony od 2016.05.05
do 2016.05.25 i był nieobecny cały ten okres. Ma dodatkowy element wypłaty z okresem 2016.05.15-2016.05.20.
Wartości liczbowe poszczególnych funkcji:
Nieobec(OkresBiezacy, Const.Razem, „”, Const.Godz) = 40; wartość za okres 2016.05.15 – 2016.05.20
Nieobec(OkresBiezacy, Const.Razem, „”, Const.Dni) = 5; wartość za okres 2016.05.15 – 2016.05.20
Nieobec(OkresMies(1, 0), Const.Razem, „”, Const.Godz) = 160; wartość za okres 2016.05.01 – 2016.05.31
Nieobec(OkresMies(1, 0), Const.Razem, „”, Const.Dni) = 20; wartość za okres 2016.05.01 - 2016.05.31
Przykład
Przykładowo pracownik ma zwolnienie chorobowe na 3 dni (wg planu pracy 8-godzinne) i 1 dzień urlopu na część dnia w ilości 3:00 godz. Funkcje sumujące nieobecności zwrócą następujące informacje:
Wyliczenie czasu trwania nieobecności w dniach:
Nieobec(OkresBiezacy, Const.Razem, Const.Razem, Const.Dni) = 4 (to łącznie są 4 dni z nieobecnościami: 3 całodzienne + 1 na część dnia),
NieobecCalodzienne(OkresBiezacy, Const.Razem, Const.Razem, Const.Dni) = 3 (tylko 3 dni są z nieobecnościami całodziennymi),
Wyliczenie czasu trwanie nieobecności w godzinach:
Nieobec(OkresBiezacy, Const.Razem, Const.Razem, Const.Godz) = 27 (24 godz. Z nieobecności całodziennych + 3 godz. na część dnia)
NieobecCalodzienne(OkresBiezacy, Const.Razem, Const.Razem, Const.Godz) = 24 (bo nieobecności całodzienne trwały 24 godziny)
Funkcja zwracająca wartość atrybutu pracownika
Nazwa funkcji + parametry lub nazwa stałej
Zwracany rezultat
Opis
Atrybut(string NazwaAtrybutu)
Wartość atrybutu (tekst)
Nazwa atrybutu w cydzysłowiu
AtrybutLiczba(int NazwaAtrybutu)
Wartość atrybutu (liczba)
Zwracanym rezultatem funkcji Atrybut() oraz AtrybutLiczba() jest wartość atrybutu pracownika (odpowiednio tekstowa lub liczbowa). Jeśli wartością atrybutu jest liczba, to zawsze stosujemy funkcję AtrybutLiczba().
Dla funkcji tego typu podczas definiowania rozwijany jest słownik klas atrybutów. Dostępne są: flaga, liczba, SQL,tekst. Listę dostępnych atrybutów rozwija kombinacja klawiszy <ALT>+<STRZAŁKA W DÓŁ>.
Atrybuty typu flaga i tekst mogą być użyte tylko w funkcji warunkowej.
Jeżeli użyta jest funkcja warunkowa z atrybutem typu flaga (Tak/Nie) - np. Warunek(Atrybut("flaga")=="Tak", 120,
Warunek(Atrybut("flaga")=="Nie",10,0)) - i nie jest spełniony żaden warunek (ani Tak ani Nie) to wyliczoną wartością jest zero (występuje w przypadku nie dodania pracownikowi atrybutu lub atrybut poza zakresem obowiązywania).
Uwaga
Istotna jest tu wielkość liter (poprawna jest tylko wartość Tak/Nie). Jeżeli słowo ‘Tak’ w definicji zostanie wpisane dużymi lub małymi literami to składnik zwraca zawsze zero.
Przykład
Zastosowanie funkcji
Atrybut(„Wiek”) - zwraca wartość tekstową atrybutu o nazwie „Wiek”
Jeśli chcemy np. dodać lub odjąć od takiej funkcji wartość innego atrybutu typu liczba np. „Wiek emerytalny” to należy zapisać wzór jako: AtrybutLiczba(„Wiek emerytalny”) – AtrybutLiczba(„Wiek”) a nie w postaci:
Atrybut(„Wiek emerytalny”) – Atrybut(„Wiek”).
Uwaga
W zaawansowanej konstrukcji algorytmu 12 istnieją podpowiedzi wprowadzanych części wzoru. Podpowiedzi osiągane są poprzez kombinację klawiszy <ALT>+<STRZAŁKA W DÓŁ>. Dotyczą one parametrów poszczególnych funkcji używanych we wzorach i są wywoływane kontekstowo (przy pustym polu z wzorem nie rozwija się żadne menu pomocnicze).
Pomocnicze funkcje
Nazwa funkcji + parametry
Rezultat
Opis
Okres.Od
data
początkowa data okresu rozliczeniowego wypłaty (data Clarion)
Okres.Do
data
końcowa data okresu rozliczeniowego wypłaty (data Clarion)
Wylicz1h(currency Kwota)
kwota, stawka na godz.
funkcja wylicza wartość według wzoru:
parametr1/czas normatywny w danym okresie rozliczeniowym
Data Clarion - ilość czasu jaka upłynęła od daty '1899-12-30 00:00:00' do dnia obecnego - wartość taką zwracają funkcje Okres.Od i Okres.Do.
Przykład
Zastosowanie funkcji
Wylicz1h(1000) - przy normie = 168, wartość stawki na godzinę = 1000/168 = 5.95
Wylicz1h(Historia.Etat.Stawka) - wylicza stawkę na godzinę dla stawki miesięcznej z etatu (użycie stałej okresowej).
Uwaga
Stałe muszą być poprzedzone przedrostkiem Const. (z dużej litery i kropki na końcu). Po wpisaniu Const. I naciśnięciu <ALT>+<STRZAŁKA W DÓŁ> dostaniemy listę dostępnych stałych. Innym sposobem jest bezpośrednie wpisanie stałej w cudzysłowiu. Należy ściśle przestrzegać dużych i małych liter.
Parametry użyte we wzorach poszczególnych funkcji oznaczają możliwe do użycia typy danych:
int – liczba całkowita
date - data
currency – liczba zmiennoprzecinkowa (kwota)
period – okres
const – stała
bool – typ logiczny (prawda/fałsz)
string – tekst, łańcuch znaków
enum – typ wyliczeniowy, lista
<> - parametr opcjonalny
Zapisany w definicji zaawansowanej wzór może mieć maksymalnie 2048 znaków. W przypadku dłuższego wzoru program zapisuje tylko dozwoloną ilość znaków.
Przy stosowaniu we wzorze liczb zapisywanych z miejscami po przecinku jako separator dziesiętny należy wstawiać kropkę (np. 1.25 a nie 1,25), ponieważ przecinek jest interpretowany jako separator oddzielający parametry wewnątrz funkcji.
Wstawianie do wzoru stałych okresowych, wzorców płacowych i operatorów matematycznych jest dostępne jako wybór z listy pod przyciskami z odpowiednimi opisami – wybierany w taki sposób element jest zawsze dopisywany na końcu wzoru. Liczby oraz znaki „==”, „!=”, „<”, „>” można wpisywać za pomocą klawiatury.
W funkcjach zwracających czas normy, pracy, nieobecności i wartości atrybutów istnieją podpowiedzi wprowadzanych części wzoru. Podpowiedzi osiągane są poprzez kombinację klawiszy <ALT> + <STRZAŁKA W DÓŁ> Dotyczą one parametrów poszczególnych funkcji używanych we wzorach i są wywoływane kontekstowo (przy pustym polu z wzorem nie rozwija się żadne menu pomocnicze). Podpowiedzi opisane zostały w opisie poszczególnych funkcji.
Przykład
Definiowanie wzoru za pomocą funkcji
Chcąc zdefiniować wzór sumujący wszystkie nieobecności typu Zwolnienia ZUS z bieżącego miesiąca w przeliczeniu na dni pracy, możemy - korzystając z podpowiedzi - zrobić to następująco: z listy rozwijanej przy przycisku "Operatory i funkcje" wybieramy pozycję: liczba Nieobec (okres,rodzaj, <param>,<dni>), w polu z wzorem podstawia się ciąg znaków:
Nieobec(OkresBiezacy)
Usuwamy nawias domykający i dopisujemy przecinek, a za nim ciąg znaków Const. wskazujący, że funkcja będzie doprecyzowana drugim parametrem, wzór po tej zmianie:
Nieobec(OkresBiezacy,Const.
Ustawiamy kursor na końcu po kropce, naciskamy <ALT> + <STRZAŁKA w DÓŁ> i z wyświetlonej listy wybieramy Typ - wzór ma postać:
Nieobec(OkresBiezacy,Const.Typ
Dopisujemy ręcznie przecinek i następny Const.:
Nieobec(OkresBiezacy,Const.Typ,Const.
Ustawiamy kursor na końcu, naciskamy <ALT> + <STRZAŁKA w DÓŁ> i wybieramy ZwZUS:
Nieobec(OkresBiezacy,Const.Typ,Const.ZwZUS
Dopisujemy po raz ostatni przecinek i Const.:
Nieobec(OkresBiezacy,Const.Typ,Const.ZwZUS,Const.
Pod <ALT>+<STRZAŁKA w DÓŁ> wybieramy Dni:
Nieobec(OkresBiezacy,Const.Typ,Const.ZwZUS,Const.Dni
Dodajemy nawias domykający i otrzymujemy wzór w ostatecznej postaci:
Nieobec(OkresBiezacy,Const.Typ,Const.ZwZUS,Const.Dni)
Priorytety – jeżeli we wzorze w typie wypłaty wg algorytmu 12 odwołujemy się do wartości z bieżącego miesiąca innego typu wypłaty zdefiniowanego algorytmem 12, to wliczany typ wypłaty musi mieć niższy priorytet niż ten typ wypłaty do którego wliczamy.
Przykład
Dodatek a jest równy połowie dodatku B, oba zdefiniowane algorytmem 12, a wyliczy się poprawnie tylko jeśli będzie mieć wyższy priorytet niż B.
Istnieje możliwość ręcznego dodania w wypłacie typów wypłat zdefiniowanych algorytmem 12 - pozwala to na wypłacanie przez inne wypłaty dodatków liczonych w oparciu o ten algorytm.
Algorytm 13 - Akord
Wybór algorytmu 13 oznacza, że będzie on wykorzystywany do liczenia wypłat typu akordowego. Na formularzu typu wypłaty na pierwszej zakładce dla algorytmu 13 nie udostępniono żadnych parametrów, zablokowano również opcje dotyczące automatycznego pomniejszania za czas nieobecności. Edycji – w pełnym zakresie - podlegają natomiast pozostałe zakładki.
W programie zdefiniowano jeden standardowy typ wypłaty o nazwie „Akord” wyliczany algorytmem 13. Jest on wliczany do chorobowego, urlopu i ekwiwalentu.
Algorytm 14 – Umowa- zlecenie godzinowa
Algorytm 14 służy do definiowania umów cywilnoprawnych rozliczanych godzinowo. Jest on dostępny na formularzu typu wypłaty, gdy w polu Rodzaj ustawiona jest opcja Umowa. W definicji umowy zdefiniowanej algorytmem 14 można ustawić stawkę za godzinę lub odwołać się do stałej okresowej.
Definiowanie własnej umowy cywilnoprawnej
Użytkownik może zdefiniować typ wypłaty będący umową cywilnoprawną. Wówczas, na formularzu umowy należy w polu Rodzaj wybrać Umowa. Lista dostępnych algorytmów zostanie zawężona do 4 wzorów (algorytmów):
Algorytm 1 – kwota umowy jest znana
Algorytm 4 – stosowany, gdy z góry nie jest znana ilość (np. sztuk), za którą będzie realizowana wypłata. Wartość liczona może być jako iloczyn 3 składników: stałej okresowej (wybór z listy), współczynnika (może być wpisany w konfiguracji składnika albo bezpośrednio na wypłacie), ilości (wpisywanej bezpośrednio przed wypłatą)
Algorytm 6 – wartość umowy może być liczone według dwóch elementów: stałej okresowej (wybór z listy) i współczynnika (można go wpisać w konfiguracji składnika albo bezpośrednio na wypłacie.
Algorytm 12 (definicja zaawansowana) – dostępny tylko w module Płace i Kadry Plus. Pozwala na obliczanie wartości umów według rozbudowanych wzorów. Do definiowania umowy cywilnoprawnej według tego algorytmu można wykorzystać wyłącznie definicję zaawansowaną. W definicji tego algorytmu można między innymi odwołać się do atrybutów pracownika, co pozwoli np. na zdefiniowanie umowy zlecenie rozliczanej godzinowo.
Algorytm 14 – wartość umowy wyliczana jest jako iloczyn stawki za godzinę i ilości przepracowanych godzin przez zleceniobiorcę. Stawka za godzinę może być wpisana w definicji umowy w konfiguracji, na formularzu umowy zleceniobiorcy lub podana jako stała okresowa. Czas pracy zleceniobiorcy pobierany jest z uproszczonego zestawienia lub kalendarza (Nie)obecności, w zależności od ustawień na formularzu umowy zleceniobiorcy.
Po zdefiniowaniu umowy w Konfiguracji będzie ją można odnaleźć na liście słownikowej Rodzaj umowy na formularzu umowy cywilnoprawnej.
Uwaga
Zdefiniowane przez użytkownika umowy (za wyjątkiem umowy definiowanej algorytmem 1 Kwota) mają zablokowane (nieaktywne) pola z kwotami na formularzu umowy. Ponadto, na liście umów cywilnoprawnych – umowy użytkownika – wyświetlane są jako niespłacone (zielone).
Na liście umów cywilnoprawnych – umowy Użytkownika - wyświetlane są jako niespłacone (zielone). Flaga ta nie jest zaznaczana automatycznie przy naliczaniu wypłat. Status umowy na Spłacona może być zmieniony tylko ręcznie przez Operatora. W tym celu należy otworzyć formularz umowy i zaznaczyć flagę . Umowa pojawi się w kolorze czarnym.
Uwaga
Usunięcie wypłaty do definiowanej przez Użytkownika umowy oznaczonej jako spłacona, nie powoduje wyłączenia flagi spłacona na tej umowie. Jeśli zaistnieje potrzeba ponownego naliczenia wypłaty do takiej umowy, to należy ręcznie wyłączyć na formularzu umowy flagę na czas ponownego naliczenia wypłaty.
W przypadku definiowania w konfiguracji własnych typów wypłat o rodzaju „umowa” dla umów ryczałtowych, w polu „Pozycja na deklaracji PIT” należy wybrać PIT-8AR Należności nie przekraczające, a w polu Sposób naliczania zaliczki podatku ustawić Procentjak dla umów.
Formularz typu wypłaty - zakładka Szczegółowe
Zaokrąglenie - wartość poszczególnych elementów wynagrodzenia liczona może być z narzuconą przez użytkownika dokładnością. Standardowo proponowane jest zaokrąglenie do 0.01 zł (1 grosz), co w przypadku elementów typu kwota oznacza praktycznie BRAK zaokrąglenia (zapis 0.00 – w programie niedopuszczalny).
Rys 18. Konfiguracja typu wypłaty – zakładka SzczegółoweSposób zaokrąglania - w programie są trzy możliwości:
Standardowo – domyślne ustawienie, oznaczające zaokrąglanie w dół, gdy na kolejnym miejscu po przecinku jest cyfra mniejsza od 5 i w górę, jeśli kolejna cyfra jest równa lub większa od 5 (czyli 0.114 zostanie zaokrąglone do 0.11, a 0.115 do 0.12),
Zawsze w górę – zarówno 0.111, jak i 0.119 zostanie zaokrąglone do 0.12,
Zawsze w dół – zarówno 0.111, jak i 0.119 zostanie zaokrąglone do 0.11.
Przyrównuj do najniższego wynagrodzenia – zgodnie z Ustawą z dnia 10 października 2002r. O minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. Z 2005r. nr 157, poz.1314) przy ustalaniu najniższego wynagrodzenia za pracę należy wyłączyć:
nagrody jubileuszowe,
odprawy pieniężne przysługujące pracownikom w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy,
wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych.
Jeżeli definiowanym przez użytkownika elementem wynagrodzenia jest jeden z wyżej wymienionych – to parametr Przyrównuj do najniższego wynagrodzenia należy odznaczyć.
Uwaga
Parametru Przyrównuj do najniższego wynagrodzenia nie należy zaznaczać dla potrąceń pomniejszających bezpośrednio kwotę „do wypłaty” (np. składki PZU, składki PKZP).
Uwzględnij przy dopłatach za nadgodziny – za pracę w godzinach nadliczbowych oprócz normalnego wynagrodzenia przysługuje dodatek w wysokości 50% lub 100% wyliczony tylko od stawki osobistego zaszeregowania (wartości stawki zaszeregowania w przeliczeniu na 1 godzinę). Natomiast, jeżeli dopłaty do nadgodzin mają być liczone również od innych elementów (np. dodatku funkcyjnego, premii) to należy w definicji tych elementów zaznaczyć pole Uwzględnij przy dopłatach za nadgodziny. w takiej sytuacji wyliczenie wartości dopłaty do nadgodzin (za 1 godz.) będzie następujące:
podstawowe składniki wynagrodzenia zasadniczego i dodatków (nie pomniejszone) / dzielone przez normę danego miesiąca * odpowiedni procent (50% lub 100%).
Wpływa na kwotę do wypłaty – niezaznaczone pole oznacza, że wyliczona WARTOŚĆ NETTO danego elementu nie wpłynie na kwotę do wypłaty (np. dobrowolna wpłata na III filar nie powiększy kwoty do wypłaty, zostanie jednak uwzględniona przy naliczaniu należnej zaliczki podatku.
Przykład
Pracownik uzyskuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 1230.16 zł. Jednocześnie pracodawca w jego imieniu odprowadza co miesiąc do towarzystwa ubezpieczeniowego kwotę 100.00 zł (III filar).
Gotówką pracownik uzyska 1230.16 – 230.16 (składki ZUS) – 143.00 (zaliczka podatku od wynagrodzenia zasadniczego) = 857.00 – 36.00 (zaliczka podatku od opłaconego ubezpieczenia) = 821.00 zł.
Ubezpieczenie takie:
Zwiększy przychód (dochód pracownika),
Spowoduje konieczność odprowadzenia odpowiednio większej kwoty zaliczki podatku,
Nie wpłynie jednak bezpośrednio na kwotę „do wypłaty”.
Uwzględnij przy wynagrodzeniu zasad. powyżej normy – parametr ten określa czy dany składnik będzie uwzględniany wraz ze stawką zaszeregowania podczas naliczania elementu ‘wynagrodzenie zasad. powyżej normy’. Gdy parametr jest zaznaczony do wyliczeń wynagrodzenia zasad. powyżej normy przyjmowana jest pełna kwota dodatku bez pomniejszania o ewentualne nieobecności. Uwzględniany jest dodatek wypłacony za miesiąc zgodny z miesiącem, za który wyliczane jest wynagrodzenie zasadniecze powyżej normy.
W związku z tym, że wynagrodzenie powyżej normy jest generowane nie tylko w przypadku wystąpienia nadgodzin, ale także np. w przypadku zmiany strefy czasu pracy, w której pracował pracownik w kalendarzu (Nie)obecności i wtedy za taką samą liczbę godzin jest generowane w wypłacie wynagrodzenie powyżej normy oraz wynagrodzenie poniżej normy, które się bilansują umożliwiono naliczanie wynagrodzenie poniżej normy (naliczanego jako oddzielny element wynagrodzenia w wypłacie) także z uwzględnieniem dodatkowych elementów wynagrodzenia. W tym celu na formularzu typu wypłaty znajduje się parametr Uwzględnij przy wynagrodzeniu zasad. poniżej normy. Po zaznaczeniu parametru wynagrodzenie poniżej normy jest wyliczane według takich samych zasad jak opisane powyżej wynagrodzenie powyżej normy.
Stanowi koszt pracodawcy – pole domyślnie zaznaczone dla wszystkich typów wypłat nie będących zasiłkami. Parametr ten wykorzystywany jest przy raportowaniu. Pole odznacza się po określeniu, że dany typ jest potrąceniem. Przy dodawaniu nowego typu wypłaty flaga jest domyślnie zaznaczana, jeśli w polu pozycja ZUS ustawiono Nie dotyczy lub jeden z kodów oznaczających wynagrodzenie chorobowe płacone przez firmę (331, 333, 335, 337, 999). Standardowe typy wypłat – flaga nie jest zaznaczona w następujących typach wypłat:
wyn.za czas niezd. do pracy FGŚP
wyn.za czas niezd. do pracy/wyp.FGŚP
Zaliczka netto
Spłata zaliczki
Pożyczka
Spłata pożyczki.
Standardowe typy wypłat podlegające edycji mają zaznaczony parametr. Są to:
Karnet sportowy (bez ZUS)
Karnet sportowy (z ZUS)
Dodatek funkcyjny
Ekwiwalent za niewykorzystany urlop
Ekwiwalent z tytułu pracy zdalnej
Premia procentowa
Premia uznaniowa
Odprawa emerytalna
Odprawa pośmiertna
Opieka medyczna (bez ZUS)
Opieka medyczna (z ZUS)
Ryczałt z tytułu pracy zdalnej
Wyrównanie do minimalnej stawki (umowa)
Wyrównanie do najniższego wynagrodzenia.
Zwrot kosztów kierowcy (sanitariaty)
Nie zapisuj w wypłacie zerowych elementów – jeżeli na typie wypłaty zaznaczony jest parametr i podczas naliczania wypłaty wartość elementu wypłaty etatowej wynosi zero to składnik nie pojawi się jako pozycja na formularzu wypłaty w zakładce [Elementy wypłaty].Wykaż na ZUS RPA/RIA jako element wypłacany obok zasiłków – w przypadku elementów, od których nie są naliczane składki na ubezpieczenie społeczne, zaznaczenie parametru spowoduje wykazanie wartości tego składnika na deklaracji ZUS RPA/RIA w pozycji dotyczącej przychodu wypłaconego obok wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy oraz zasiłków. Parametr domyślnie jest niezaznaczony.
Wliczaj do wynagrodzenia na deklaracji PFRON – parametr ten określa, czy dany element będzie uwzględniany przy generowaniu deklaracji INF-D-P. Jego wartość zależy od zmiennej Sposób naliczania składek ZUS. Jeśli w typie wypłaty wybrano wyliczanie składek ZUS (element będzie stanowił podstawę do składek społecznych), program automatycznie zaznaczy uwzględnianie na deklaracji SOD. Domyślnie zmienna ta została zaznaczona we wszystkich oskładkowanych typach wypłat oraz w typach wypłat, które w polu pozycja ZUS mają ustawione 331 lub 335 (wynagrodzenie chorobowe i wyrównanie do wynagrodzenia chorobowego). Zgodnie z komunikatem nr 4 PFRON (Rzeczpospolita z dn.8.03.2004) mogą występować oskładkowane elementy wypłat, których nie należy wykazywać na deklaracji PFRON – np. ekwiwalent za urlop.
Składka członkowska na rzecz związków zawodowych- składniki, w których ustawiono parametr na deklaracji PIT-11 są wykazane w polu Składki członkowskie na rzecz związków zawodowych pobrane przez płatnika, podlegające odliczeniu od dochodu, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2c ustawy. Składki są wykazywane w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 840 zł.
Doliczany po ograniczeniu potrąceń – zaznaczenie parametru powoduje, że dany składnik będzie liczony dopiero po wyliczeniu potrąceń według grup ograniczeń. Parametr można wykorzystywać w konfiguracji typów wypłat, które są zdefiniowane jako nieopodatkowane i nieoskładkowane i mają nie wpływać w żaden sposób na wyliczenie kwot potrąceń komorniczych. Parametr dostępny w module Płace i Kadry Plus.
Opis analityczny zgodny z opisem czasu pracy – jeśli parametr jest zaznaczony, to opis analityczny jest pobierany z kalendarza lub zastawienia czasu pracy pracownika – niezależnie od stref. Jeśli parametr jest niezaznaczony, opis pozostaje zgodny z opisem w kadrach. Parametr wymaga przypięcia dodatku w kadrach. Parametr domyślnie jest nie zaznaczony (opcja dostępna tylko w module Comarch ERP Optima Płace i Kadry Plus).
Przykład
Pracownik ma przypisany na stałe składnik ‘Dodatek funkcyjny’ z zaznaczonym parametrem Opis analityczny zgodny z opisem czasu pracy.
W marcu przepracował 104h w wydziale A i 80 h w wydziale B.
W wypłacie pracownika naliczył się ‘Dodatek funkcyjny’ w kwocie 100 zł.
Opis analityczny dodatku generuje się zgodnie z proporcją wynikającą z globalnego czasu pracy w miesiącu, czyli:
Wydział A- 56,5217 % = 56,52 zł
Wydział B- 43,4783 %= 43,48 zł
Zwrot kosztów dla pracownika – kierowcy – parametr należy zaznaczyć w składnikach wypłacanych kierowcom wykonującym międzynarodowe przewozy drogowe, jako zwrot równowartości poniesionych przez nich kosztów noclegu, sanitariatów i innych.
Zaznaczenie parametru powoduje automatyczne wyszarzenie i ustawienie na zakładce [2 Podatki/ Nieobecności] takich pozycji jak:
Pozycja PIT – ‘Nie dotyczy’
Sposób naliczenia zaliczki – ‘nie naliczać’
Zawsze naliczać ulgę – niezaznaczone
Sposób naliczenia kosztów – ‘nie naliczać’
Sposób naliczania składek ZUS –‘naliczać’
Sposób naliczania skł. na ubezp. zdrow.- ‘naliczać’
Typ wypłaty z zaznaczonym parametrem Zwrot kosztów dla pracownika – kierowcy w przypadku, gdy przychód pracownika będzie wyższy niż przeciętne prognozowane wynagrodzenie będzie traktowany jako element nieoskładkowany, a gdy przychód będzie niższy, automatycznie będzie stanowił podstawę składek na ubezpieczenie społeczne.
Priorytet naliczania – pole pozwala na określenie kolejności wyliczania dodatków. Priorytet umożliwia między innymi wliczanie do podstawy dodatku (zdefiniowanego algorytmem 12) innych dodatków liczonych algorytmem 12. Wliczany typ wypłaty musi mieć niższy priorytet niż ten typ wypłaty, do którego wliczamy. Możliwy zakres wartości priorytetu uzależniony jest od algorytmów. Dla algorytmów:
1 do 10 – priorytet może przyjąć wartość z zakresu 1-99
11 – priorytet może przyjąć wartość z zakresu 100-199
12 – priorytet może przyjąć wartość od 200-299.
Wliczany do GUS – w zależności od ustawienia flagi można zdecydować, czy dany typ wypłaty będzie uwzględniany na wydruku pomocniczym do sprawozdania GUS (Z-06) dostępnego z listy pracowników w Kadrach i w której pozycji, a także czy i w której pozycji zostanie uwzględniony w pliku eksportowanym do Sprawozdania GUS Z-12. Dostępne opcje:
Nie wliczać,
Wynagrodzenia osobowe,
Wynagrodzenia osobowe (nadgodziny),
Wynagrodzenia bezosobowe (umowy),
Honoraria,
Wynagrodzenia prowizyjno – agencyjne,
Zysk/nadwyżka bilansowa,
Dodatkowe wynagrodzenie roczne
Dodatki za pracę zmianową,
Premie regulaminowe,
Nagrody i premie uznaniowe.
Standardowe typy wypłat zostały ustawione zgodnie z „Załącznikiem do objaśnień do sprawozdawczości z zatrudnienia i wynagrodzeń” .
Typy wypłat edytowane przez użytkownika mają ustawioną opcję – nie wliczać.
PKZP – parametr dostępny tylko w module Comarch ERP Optima Płace i Kadry Plus. Istotny dla firm, w których funkcjonują Pracownicze Kasy Zapomogowo – Pożyczkowe, gdzie w związku z przynależnością pracowników do PKZP istnieje konieczność rozróżnienia wkładów i potrąceń. Zdefiniowano 5 opcji:
nie dotyczy,
wpisowe – zwykle pracownik przyjmowany do PKZP jest zobowiązany do wpłacenia określonej kwoty, tzw. wpisowego, które jest jednorazową wpłatą i nie jest sumowane do zgromadzonych wkładów,
składka – regularne, comiesięczna wpłata określonej kwoty, jako składki członkowskiej,
zapomoga – w ramach PKZP mogą być wypłacane bezzwrotne (nieopodatkowane) zapomogi w przypadkach losowych,
pożyczka – zależnie od firmy mogą być to długoterminowe pożyczki mieszkaniowe, tak zwane „chwilówki”.
W zależności od definiowanego typu wypłaty, związanego z PKZP, należy wybrać jedną z wyżej wymienionych opcji. Następnie z poziomu menu Płace i Kadry / Kasy Zapomogowo – Pożyczkowe będzie można przypisać pracownikowi do listy dodatków te, którym odpowiednio wypełniono w konfiguracji pole PKZP.
Uwaga
Typy wypłat zdefiniowane przez Użytkownika jako dodatki dostępne w PKZP – wpisowe, składka, zapomoga – są widoczne wyłącznie z poziomu odpowiedniej listy w PKZP. Nie są dostępne z listy dodatkówpracownika wywołanej na listach: pracowników w Kadrach ani na liście wypłat pracowników.
Parametr 1, Parametr 2 – nazwy zmiennych na formularzu elementu wypłaty pracownika.
Opisane powyżej algorytmy obliczeniowe uwzględniają możliwość uzupełniania części danych indywidualnie dla pracownika (np. Procent dodatku funkcyjnego) lub nawet pojedynczej wypłaty (Liczba nadgodzin „50”).
Z drugiej strony, ten sam algorytm może być wykorzystywany dla liczenia dodatku za nadgodziny i dodatku za pracę w warunkach szkodliwych.
Dla uniknięcia niejednoznaczności w trakcie wprowadzania danych (u pracownika, w wypłacie) program pozwala odpowiednio opisać wprowadzaną wielkość (np. Liczba godzin pracy w warunkach szkodliwych).
Raporty – sekcja ta zawiera parametry wykorzystywane tylko do wydruków, nie mające wpływu na samo wyliczanie wypłaty. Dostępne parametry:
Typ wypłaty będący wskaźnikiem – jeśli tak, należy zaznaczyć,
Pozycja ERP-7 – pole z rozwijaną listą pozycji:
Nie wchodzi,
Stały składnik wynagrodzenia,
Zmienny składnik wynagrodzenia,
Inna wypłata,
Świadczenia w naturze,
Świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego.
Składnik niepodlegający ubezpieczeniu społecznemu
Dotyczy wersji: 2020.7
Świadczenie rehabilitacyjne i dodatki wyrównawcze,
Przychód podlegający ubezpieczeniu wypadkowemu.
Uwaga
Przy dodawaniu nowego typu wypłaty nie jest ustawiana wartość w polu Pozycja ERP-7. Domyślnie ustawia się pozycja ERP-7 - nie wchodzi. Tak samo jest w przypadku konwersji do 9.0 typów wypłat zdefiniowanych przez Użytkownika.
Formularz typu wypłaty - zakładka Ogólne
Nazwa – nazwa typu wypłaty może mieć maksymalnie 40 znaków np. dodatek funkcyjny, premia miesięczna itp.
Uwaga
W programie nie mogą występować dwa typy wypłat o identycznych nazwach.
Skrót - skrócona nazwa typu wypłaty (maksymalnie 40 znaków) np. dod. funk. Chociaż nie jest to zalecane, wiele typów może posiadać ten sam skrót (nie ma formalnego ograniczenia). Skrót wykorzystywany jest głównie przy tworzeniu wielokolumnowych zestawień (raportów), kiedy ze względu na ograniczoną szerokość poszczególnych kolumn nie jest możliwe drukowanie pełnej nazwy.
Unikalność skrótów dla standardowych typów wypłat jest potrzebna ze względu na działanie schematów księgowych. Istnieje możliwość księgowania typów wypłat wykorzystując unikalną nazwę lub takie same skróty (księgowanie zbiorcze).
Potrącenie
Definiując dany typ wypłaty można od razu określić, że jest on potrąceniem. W tym celu należy zaznaczyć pole Potrącenie. Standardowo to pole jest puste (niezaznaczone). W przypadku potrąceń określonych konkretną kwotą, należy je wpisywać w wartości bezwzględnej (nie wpisujemy znaku „minus”).
Zajęcie wynagrodzenia
Zaznaczenie parametru umożliwia wskazanie danego typu wypłaty na Liście zajęć wynagrodzenia pracownika. Parametr jest aktywy jedynie w przypadku, gdy dany typ wypłaty ma zaznaczony parametr Potrącenie. Jest dostępny tylko w module Płace i Kadry Plus.
Przychód z tytułu naliczania PPK
Parametr należy zaznaczyć w elementach, które będą służyły do rozliczania przychodu z tytułu składek PPK finansowanych przez pracodawcę dla osób wykonujących pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej. Parametr jest aktywny, gdy w polu ‘Rodzaj’ została wybrana opcja ‘dodatek’. Tak oznaczony typ wypłaty należy powiązać z umową cywilnoprawną. Należy tego dokonać z poziomu formularza typu wypłaty będącego umową poprzez wskazanie definiowanego składnika w polu "Przychód PPK".
Rodzaj - dostępne są 3 rodzaje: dodatek, umowa, pożyczka.
Dodatek – oznacza, że zdefiniowany typ wypłaty będzie dodatkiem.
Umowa – oznacza, że definiowany typ wypłaty będzie umową cywilnoprawną.
Pożyczka – ostatnim rodzajem typu wypłaty możliwym do zdefiniowania jest pożyczka. W ten sposób udostępniono możliwość definiowania własnych pożyczek. Wybierając ten rodzaj, program automatycznie proponuje następujące ustawienia:
Zakładka [Podatki] – wszystkie pola dotyczące podatków i składek: Nie naliczać, w polu Okres wypłaty – jednorazowa,
Zakładka [Nieobecności] – wszystkie pola: nie wliczać,
Zakładka [Szczegółowe] – zaznaczone: wpływa na kwotę do wypłaty.
Waluta w wypłacie
W module Comarch ERP OptimaPłace i Kadry Plus dostępna jest opcja Waluta w wypłacie z możliwością wyboru: waluta systemowa (domyślnie zaznaczony przy dodawaniu typu wypłaty) i waluta z etatu pracownika, waluta z umowy cywilnoprawnej. Parametr wykorzystywany przy definiowaniu typu wypłaty rozliczanym w innej walucie niż PLN (dedykowany dla typów wypłat dla pracowników oddelegowanych).
Dla dodatków, dla których zmienia się waluta wypłaty należy zdefiniować odrębny typ wypłaty. Jeden dodatek nie może być do pewnego momentu wypłacany w PLN a następnie w obcej. Typ wypłaty zdefiniowany jako wypłacany w walucie z etatu (a nie w PLN), przypięty na liście dodatków pracownika w kadrach, będzie się automatycznie wyliczał tylko w wypłatach przypadających w okresie oddelegowania, nie będzie natomiast naliczał się w wypłatach za okresy, w których pracownik nie jest oddelegowany do pracy za granicą. Nie należy też dodawać ręcznie w wypłacie nie dotyczącej okresu oddelegowania dodatków zdefiniowanych jako wypłacane w walucie z etatu, gdyż dla nich naliczanie podatku i składek jest realizowane wyłącznie wg zasad dotyczących pracowników oddelegowanych i tylko w wypłacie naliczonej na liście płac oznaczonej jako lista płac dla pracowników oddelegowanych.
Uwaga
Ustawienie, że element ma być wypłacany w walucie z etatu jest dostępne tylko dla typów wypłat o rodzaju dodatek. Jeśli w polu Rodzaj Operator ustawi opcję umowa, bądź pożyczka wówczas parametr dotyczący waluty będzie się automatycznie przestawiał na walutę systemową i nie pozwalając na zmianę Walutę z etatu można natomiast zaznaczyć w przypadku dodatku, który w polu PKZP na zakładce [Szczegółowe] ma wybraną opcję np. składka/zapomoga/wpisowe.
Typ wypłaty zdefiniowany jako wypłacany w walucie z etatu będzie naliczany tylko w wypłacie na liście płac dla oddelegowanych. Nie będzie generowany na liście, która nie jest walutowa.
Dla typów wypłat zdefiniowanych jako wypłacane w walucie z etatu są dostępne tylko dwie opcje dotyczące naliczania podatku i składek, pozwalające na wskazanie czy wartość takiego elementu wypłaconego wliczać, czy nie wliczać do podstawy podatku/składek ZUS/składek zdrowotnych.
Ustawienie wliczać do podstawy opodatkowania/składek ZUS/składki zdrowotnej oznacza, że wartość typu wypłaty zdefiniowanego w taki sposób jest uwzględniana w wyliczeniu wartości elementu wypłaty stanowiącego podstawę podatku/ składek ZUS.
Uwaga
Opcje dotyczące naliczania podatku i składek, dedykowane dla wypłat walutowych nie są dostępne do wyboru w typach wypłat definiowanych jako wypłacane w walucie systemowej.
Jeżeli w konfiguracji własnego typu wypłaty zostanie zaznaczony na zakładce [Ogólne] parametr waluta z etatu pracownika wówczas na zakładce [Podatki/Nieobecności] w polu:
Pozycja na deklaracji PIT domyślnie zostanie ustawione Nie dotyczy, ponieważ na deklarację PIT wchodzi wartość ze standardowych elementów Podstawa podatku PL lub odpowiednio (w kolumnie z nieopodat) Podstawa podatku zagr.,
Wliczać do podstawy naliczania zasiłków chorobowych – Nie wliczać – podstawa zasiłku dla pracownika oddelegowanego liczona ze średniej z wypłat za okres oddelegowania, jest wyliczana w oparciu zapisane w wypłatach podstawy składki chorobowej (pomniejszonej o składki ZUS finansowane przez ubezpieczonego), a nie poprzez uwzględnianie wartości z poszczególnych elementów.
Typ wypłaty zdefiniowany jako Waluta z umowy cywilnoprawnej, który jest powiązany z daną umową lub jest wypłacany z umową, jest naliczany w takiej samej walucie jak umowa.
Przypisanie do grupy
Dany typ wypłaty można przypiąć za pomocą przycisku Przypisanie do grupy do grupy typów wypłat. Ta opcja jest dostępna tylko dla składników o rodzaju Dodatek, które można przypiąć na liście stałych dodatków pracownika. Nie można przypiąć typu wypłaty, który ma zaznaczony parametr Tylko za okres zwolnienia, a także typów wypłat zdefiniowanych algorytmami 7, 8, 9 i 13 (akordy). Typu wypłaty dodanego do grupy typów składników nie można usunąć. Aby usunąć typ wypłaty najpierw należy odpiąć z grupy. Po naciśnięciu przycisku Przypisanie do grupy pojawia się lista zawierająca wszystkie zdefiniowane w programie grupy typów składników. Grupy nieaktywne mają w nazwie dodane oznaczenie (nieaktywna). Funkcjonalność dotycząca grup typów składników jest dostępna w module Płace i Kadry Plus.
Algorytm naliczania wartości
Definiując element wynagrodzenia, w części dotyczącej sposobu ustalania jego wartości, można posłużyć się jednym z dostępnych algorytmów. Algorytmy te zaprojektowane zostały tak, by umożliwić definicję większości spotykanych elementów wynagrodzenia. Algorytmy poprzez swoją konstrukcję ograniczają do minimum możliwość popełniania przypadkowych błędów. Wybór algorytmu decyduje o pojawieniu się na formularzu dodatkowych pól istotnych wyłącznie dla definiowanego wzoru.
Na końcową wartość definiowanego elementu mogą mieć wpływ wybrane nieobecności.
Po zaznaczeniu pola Automatycznie korygować wynagrodzenie z tytułu dostępne stają się pola nieobecności takich jak:
Urlopu, nieobecności płatnej (traktowane w rozliczeniach z ZUS jak czas pracy),
Nieobecności usprawiedliwionej (bez prawa do wynagrodzenia za czas ich trwania),
Nieobecności nieusprawiedliwionej,
Zwolnienia lekarskiego,
Odchyleń od normy.
Poszczególne nieobecności – po zaznaczeniu – będą pomniejszać definiowany element wynagrodzenia według tych samych zasad, według których pomniejszane będzie wynagrodzenie zasadnicze danego pracownika.
Elementy wynagrodzenia (dodatki) o okresie wypłaty dłuższym niż miesiąc – zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 roku w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego […], nie powinny być pomniejszane ze względu na nieobecność typu urlop (§12 pkt 1 – „Składniki wynagrodzenia wypłacane za okresy dłuższe niż jeden miesiąc wypłaca się w przyjętych terminach wypłaty tych składników, przy czym okres urlopu jest traktowany na równi z czasem wykonywania pracy”).
Uwaga
Jeśli zaznaczono parametr Pomniejszenie za zwolnienie lekarskie – 1/30 i równocześnie zaznaczono, że dany typ wypłaty ma być automatycznie pomniejszany przy zwolnieniach lekarskich, to za czas nieobecności typu Zwolnienie ZUS program liczy Pomniejszenie 1/30 – czyli 1/30 stawki podstawowej za każdy dzień kalendarzowy, zamiast Pomniejszenie proporcjonalnie.
Konfiguracja typu wypłaty – zakładka Ogólne
Pola Składnik związany i Tylko za okres zwolnienia przydatne są do definiowania składników wynagrodzenia przysługujących pracownikom również za czas nieobecności, jeśli od części takiego składnika wypłacanej za czas nieobecności chorobowych nie są odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne.
Składnik związany – podajemy kod składnika, z którym związany jest nasz dodatek. Pole to powinno być wypełnione w dodatku głównym i dodatku z nim związanym. Wyboru dokonujemy z listy wszystkich typów wypłat zdefiniowanych w firmie. Lista ta obejmuje standardowe typy wypłat (np. dochód deklarowany, wynagrodzenie zasadnicze/ miesiąc, wynagrodzenie za czas urlopu) i typy wypłat samodzielnie zdefiniowane przez użytkownika.
Tylko za okres zwolnienia – zaznaczony w przypadku definiowania dodatku, który jest wypłacany tylko i wyłącznie za okres zwolnienia. Parametr ten powoduje automatyczne powiązanie dodatku z wprowadzonym w kadrach zwolnieniem.
Przykład
Pracownik ma w kadrach przyznany dodatek D1. Jest on pomniejszany z tytułu nieobecności, ale za czas trwania nieobecności pracownik powinien dostać dodatek D2. Mamy więc dwa dodatki ze sobą powiązane.
Definiując dodatek D1 zaznaczamy :
automatyczne korygowanie wynagrodzenia z tytułu nieobecności i wybieramy nieobecności powodujące to pomniejszenie
zaznaczamy, że składnik jest powiązany z dodatkiem D2. Wyboru dokonujemy przez wpisanie kodu dodatku lub wybór z listy, którą uzyskamy po wciśnięciu przycisku „Składnik związany”.
Dodatek D2 powinien być zdefiniowany następująco:
nie zaznaczone: Automatyczne pomniejszanie z tytułu nieobecności
zaznaczony parametr Tylko za okres zwolnienia
jako składnik związany podajemy dodatek główny, w naszym przypadku D1.
W przypadku, gdy w danym miesiącu rozliczamy nieobecność z miesiąca poprzedniego (lista płac ma ustawiony parametr miesięcy wstecz = 1), nastąpi automatyczna korekta dodatku D1 (za czas obecności). Definiując ten dodatek nie trzeba zaznaczać parametru Korygowany.
Jeśli chodzi o dodatek wypłacany za czas nieobecności D2 możliwe są 2 rozwiązania:
dodatek ma nie być korygowany – nie zaznaczamy parametru Korygowany, w wypłacie pojawi się tylko jeden element – korekta dodatku za czas obecności D1,
dodatek ma być korygowany – musi mieć zaznaczony parametr Korygowany. W momencie liczenia wypłaty program wygeneruje 2 dodatkowe elementy: korektę dodatku D1 o wartości ujemnej (pomniejszenie) i korektę dodatku D2 o dodatniej wartości. To użytkownik systemu musi wpisać poprawną wartość korekty (przepisać kwotę z korekty D1).
Uwaga
Jeśli parametr Korygowany zaznaczony jest tylko w dodatku D2 (nie jest zaznaczony w dodatku D1), to D2 wygeneruje się w wartości zerowej.
Parametry te pozwalają na zdefiniowanie - na przykład - dodatku oskładkowanego - przysługującego pracownikowi za czas pracy i dodatku nieoskładkowanego - wypłacanego za czas nieobecności.
Uwaga
Typ wypłat z zaznaczoną opcją automatycznej korekty Korygowany [v]. Aby taki dodatek został pomniejszony powinien być wprowadzony w dodatkach pracownika. Jeżeli wprowadzamy go "z ręki" - zarówno w naliczonej wypłacie etatowej jak i innej liście - będzie się generował w pełnej wysokości.
Przychód PPK
Pole jest edytowalne jedynie dla typów wypłat będących umową. W polu należy wskazać typ wypłaty, który został oznaczony jako Przychód PPK dla umów cywilnoprawnych. Wskazanie odpowiedniego elementu wypłaty we wspomnianym polu określi sposób naliczenia przychodu z tytułu PPK dla danego rodzaju umowy. W momencie dodania umowy domyślnie w polu Przychód PPK domyślnie podpowiada się opcja Przychód z tytułu PPK/U
Typy wypłat
Konfiguracja Firmy/ Płace/ Typy wypłat – wstandardowej wersji programu są zdefiniowane podstawowe elementy wypłaty. Widoczne są one po naciśnięciu Pokaż standardowe i nie podlegają modyfikacjom przez użytkownika. Możliwy jest natomiast podgląd ustawień w tych elementach.
Istnieje możliwość edycji standardowych elementów wypłaty, które stanowią Przychód PPK / mają zaznaczony w konfiguracji parametr Przychód PPK dla umów cywilnoprawnych.
Dostępne są także typy wypłat wstępnie zdefiniowane w programie, których definicje można modyfikować, do tych składników należą:
Dodatek funkcyjny,
Ekwiwalent z tytułu pracy zdalnej
Ekwiwalent za niewykorzystany urlop,
Ekwiwalent za niewykorzyst.url.(tymcz.),
Karnet sportowy (bez ZUS)
Karnet sportowy (potrącenie)
Karnet sportowy (z ZUS)
Odprawa emerytalna,
Odprawa pośmiertna,
Opieka medyczna (bez ZUS)
Opieka medyczna (potrącenie)
Opieka medyczna (z ZUS)
Potrącenie alimentacyjne
Potrącenie komornicze
Premia procentowa,
Premia uznaniowa,
Ryczałt z tytułu pracy zdalnej,
Ubezpieczenie grupowe,
Wyrów. wynagr. zasad. wg stawki (oddel.),
Wyrów. wynagr. zasad. wg stawki zaszer.,
Wyrównanie do minimalnej stawki (umowa),
Wyrównanie do najniższego wynagrodzenia.
Zwrot kosztów kierowcy (sanitariaty)
W celu dodania własnego dodatku należy:
Wejść do Konfiguracja Firmy/ Płace/ Typy wypłat.
Nacisnąć „Plus”, pojawi się formularz typu wypłaty.
Należy samodzielnie uzupełnić wszystkie zakładki, poniżej znajduje się szczegółowy opis wszystkich pól.
Formularz typu wypłaty – zakładki:
[Ogólne]– nazwa elementu i sposób ustalania jego wartości (wybór algorytmu, sposób pomniejszania ze względu na odnotowane nieobecności).
[Podatki/Nieobecności] – sposób uwzględniania definiowanego elementu na deklaracjach PIT i ZUS oraz sposób uwzględniania definiowanego elementu w podstawie wymiaru ustalania: zasiłków ZUS, wynagrodzenia za czas urlopu urlopowego oraz ekwiwalentu za czas urlopu.
[Szczegółowe] – między innymi: zaokrąglenie, sposób uwzględniania definiowanego elementu w procedurze rozliczania nadgodzin.
Formularz grupy typów składników
Definiowanie grupy typów składników
Na formularzu grupy typów składników należy uzupełnić pola:
Nazwa – jest to pole jednoznacznie określające daną grupę typów składników – podczas dodawania nowej pozycji wymagana jest unikalność nazwy.
Składniki – w oknie uruchamianym za pomocą przycisku Składniki widoczne są listy: po lewej stronie pełna lista istniejących w konfiguracji aktywnych typów wypłat, które są możliwe do przypięcia na liście stałych dodatków pracownika, po prawej lista tych, które wybrano do edytowanej grupy. Po zaznaczeniu parametru Pokazuj nieaktywne na liście pojawiają się także składniki mające ustawioną opcję nieaktywny. Strzałki pozwalają na przesuwanie typów wypłat pomiędzy oknami. Strzałka w prawo – wybranie typu wypłaty z listy po lewej stronie okna i przypisanie go do grupy – nazwa wskazanego składnika pojawi się w prawym oknie. Strzałka w lewo – usunięcie typu wypłaty z grupy – nazwa wskazanego w lewym oknie składnika zostanie usunięta (zniknie) z prawego okna. Przycisk „Usuń wszystkie elementy” pozwala na równoczesne usunięcie wszystkich typów wypłat z grupy – wyczyszczenie okna po prawej stronie.
Definiowanie grupy typów składników - edycja
Typy wypłat - grupy
Jest to lista wyświetlająca zdefiniowane grupy typów składników. Grupa służy do łączenia zdefiniowanych typów wypłat o rodzaju dodatek. Nie można przypiąć do grupy typów wypłaty o rodzaju pożyczka, umowa i dodatków, które mają zaznaczony parametr Tylko za okres zwolnienia, a także typów wypłat zdefiniowanych algorytmami 7, 8, 9 i 13 (akordy). Składnik można przypiąć do grupy z poziomu formularza grupy typów składników oraz formularza typu wypłaty za pomocą przycisku Przypisanie do grupy. Typu wypłaty dodanego do grupy typów składników nie można usunąć
Grupa może być wykorzystywana do szybkiego przyznawania należących do niej typów wypłat pracownikowi lub pracownikom. Wybierając grupę u pracownika, wszystkie należące do niej typy wypłat pojawią się na liście dodatków. Funkcja dostępna jest tylko w module Płace i Kadry Plus.
Zdefiniowane grupy typów składników można dodać indywidualnie pracownikowi za pomocą opcji Dodaj grupę dodatków dostępnej przy przycisku „plusa” na liście dodatków pracownika lub dla zaznaczonych pracowników za pomocą operacji seryjnej. Po dodaniu pracownikowi grupy dodatków wszystkie należące do niej typy wypłat pojawią się na liście dodatków. Przy dodawaniu dla pracownik grupy dodatków, następuje dodanie tylko tych typów wypłat, których pracownik wcześniej nie miał przypiętych na liście dodatków.
Na liście są widoczne jedynie nazwy grup. Przeglądanie i edycja zawartości - lista dodatków przypiętych do danej grupy – są dostępne z poziomu formularza grupy. Na formularzu grupy typów składników możliwe jest przypisywanie oraz usuwanie do/z danej grupy istniejących typów wypłat.
Z programu można korzystać online
W bezpiecznej Chmurze Comarch, w miesięcznym abonamencie. Wygodnie i bez zobowiązań.
podając kolejno staż pracy (liczony w latach) i odpowiadający mu procent dodatku stażowego. Dla zachowania pełnej poprawności zapisu pierwszą pozycją listy powinien być zapis: 0 lat 0.00 procent dodatku.
W procedurze liczenia dodatków stażowych uwzględniany może być:
- sprawdzanie poprawności składni we wzorze. Sprawdzaniu podlegają błędy typu: podwójny operator matematyczny (np. ++ czy */), dwa kolejne nawiasy w układzie )(, niepoprawna ilość nawiasów, liczba na zewnątrz nawiasu nie oddzielona od niego operatorem matematycznym. W dodatkowej linii pod wzorem - na wysokości ikony 
- usuwanie ze zdefiniowanego wcześniej wzoru (edycja zapisanego już typu wypłaty) wskazanych stałych okresowych i wzorców płacowych. Do czasu zapisania dodatku kasowanie jest możliwe tylko przez „czyszczenie” całości wzoru ikoną gumki .
- czyszczenie formularza - usuwanie całości wzoru.
– pozwala na wybór z listy stałych okresowych: wskaźników firmy, wskaźników programu i prostych wzorów (typu stawka za 1 godzinę, czy wynagrodzenie nominalne).
– wyświetla listę zdefiniowanych wzorców płacowych – umożliwia wybór do wzoru wzorców typu kwota (zostały opisane w algorytmie 11), można też dodawać (definiować) z tego poziomu nowe wzorce.
– wstawianie do wzoru wskazanych operatorów matematycznych, nawiasów i funkcji warunkowych (możliwe również dopisywanie ich „ręcznie”).
Zestawienie dostępnych funkcji i parametrów wraz z przykładami zawierają poniższe tabele.
Funkcje zwracające okres (wykorzystywane w innych funkcjach)
. Umowa pojawi się w kolorze czarnym.
Pokaż standardowe i nie podlegają modyfikacjom przez użytkownika. Możliwy jest natomiast podgląd ustawień w tych elementach.
Istnieje możliwość edycji standardowych elementów wypłaty, które stanowią Przychód PPK / mają zaznaczony w konfiguracji parametr Przychód PPK dla umów cywilnoprawnych.
Dostępne są także typy wypłat wstępnie zdefiniowane w programie, których definicje można modyfikować, do tych składników należą:
