• Prowadzimy sprzedaż ratalną. Aby łatwiej rozliczać kolejne raty tworzymy odrębny rejestr bankowy o nazwie np. SPRZEDAŻ_RATALNA.
• Można również utworzyć odrębną formę płatności np. Raty, przelew, związaną z rejestrem bankowym SPRZEDAŻ_RATALNA.
• Teraz klient kupuje u nas towar o wartości 1000 zł. Pierwsze 50% płaci gotówką przy zakupie towaru, kolejne 50% – będzie płacił w pięciu równych miesięcznych ratach.
• Wystawiamy fakturę z formą płatności raty.
• Na zakładce [Rozliczenia] wpisujemy najpierw wpłatę gotówkową 500 zł, a następnie wprowadzamy jeszcze pięć zapisów na kwotę 100 zł, z formą płatności raty i z terminem ustalonym na kolejne miesiące.
• Po zatwierdzeniu faktury w kasie pojawi się zapis kasowy na 500 zł, zaś w Preliminarzu w rejestrze SPRZEDAŻ_RATALNA – pięć kolejnych planowanych wpłat.
• Jeśli na wyciągu z banku otrzymamy potwierdzenie, że kolejna rata została spłacona – wprowadzamy zapis do rejestru bankowego i rozliczamy go ze zdarzeniem w Preliminarzu.

Parametr MPP – podzielona płatność  widoczny jest również na innych płatnościach niż wyżej wymienione (np. płatnościach z BO, do dokumentów wprowadzonych do Ewidencji dodatkowej, ręcznie wprowadzonych do Preliminarza płatności) wprowadzonych na kontrahenta lub urząd, jednak domyślnie jest on zawsze niezaznaczony.

Po zaznaczeniu parametru w polu:

• Numer dokumentu –podpowiadany jest Numer obcy ze zdarzenia,
• NIP –podpowiadany jest numer NIP odczytany z formularza kontrahenta,
• Kwota podatku – domyślnie jest zero, należy ją wpisać samodzielnie. Kwota VAT nie może być większa niż kwota płatności

Przy podziale takiego zdarzenia program przepisuje informacje o stosowaniu podzielonej płatności .Kwota podatku jest wyliczona proporcjonalnie na obu płatnościach. 

Od 1 listopada 2019 roku z rachunku VAT można regulować płatności dotyczące:

• podatku dochodowego od osób prawnych,
• podatku dochodowego od osób fizycznych,
• podatku akcyzowego,
• należności celnych
• składek ZUS.

W związku z tym, na płatnościach, które powstały do zaliczek/ deklaracji parametr MPP – podzielona płatność jest domyślnie zaznaczany. W polu Kwota podatku podpowiadana jest cała kwota płatności, jako numer dokumentu wprowadzony jest numer deklaracji, np. DEK/11/2019/VAT7 oraz uzupełniany jest numer NIP (dla podatku od osób fizycznych podpowiadany jest NIP wspólnika, dla pozostałych typów podatków NIP z Pieczątki firmy). Wszystkie te pola można modyfikować.

Mechanizm podzielonej płatności dostępny jest na zdarzeniach, które znajdują się w rejestrach bankowych i dotyczą kontrahentów lub urzędów.

Jeżeli płatność podlega mechanizmowi podzielonej płatności  to na zdarzeniu pojawiają się dodatkowe pola: Kwota podatku, NIP i Numer dokumentu. Na zdarzeniach, które nie mają zaznaczonego parametru Split payment pola są niewidoczne. Na zdarzeniach, które nie mają zaznaczonego parametru MPP – podzielona płatność pola są niewidoczne.

W przypadku dokumentów handlowych (faktury zakupu, faktury sprzedaży, faktury zaliczkowej, faktury finalnej i wystawionych do nich korekt) oraz dokumentów wprowadzonych do rejestru VAT parametr MPP

• na dokumenty handlowe, np. faktury zakupu i dokumenty w rejestrze VAT dziedziczony jest z karty kontrahenta (można go samodzielnie zaznaczyć/odznaczyć),
• na płatności do tych dokumentów parametr dziedziczony jest z dokumentów źródłowych (z możliwością zmiany).

Wyjątek stanowią dokumenty wystawione w innej walucie. Jeśli na dokumencie walutowym parametr Płatność VAT w PLN jest:

• zaznaczony – powstają dwa zdarzenia, pierwsze w walucie dokumentu (kwota netto) i parametr MPP – podzielona płatność nie jest zaznaczony oraz drugie zdarzenie w PLN (równowartość kwoty VAT) z zaznaczonym parametrem o podzielonej płatności.
• niezaznaczony – powstaje płatność w walucie, parametr związany z podzieloną płatnością nie jest zaznaczony

Na płatnościach do dokumentu , który ma zaznaczony parametr MPP – podzielona płatność program automatycznie:

• zaznacza MPP – podzielona płatność – parametr odczytany jest z nagłówka dokumentu źródłowego wystawionego dla kontrahenta / urządu,
• uzupełnia Numer dokumentu – pobiera go z dokumentu, z którym związana jest płatność,
• uzupełnia Numer NIP kontrahenta – numer NIP pobierany jest z dokumentu, z którym związana jest dana płatność (numer NIP wpisany na zakładce [2. Kontrahent na fakturze/w rejestrze VAT]),
• przenosi łączną kwotę VAT.

Użytkownik ma możliwość modyfikacji kwoty VAT oraz numeru dokumentu. Program kontroluje, aby kwota VAT na zdarzeniu:

• nie przekroczyła kwoty VAT wykazanej na dokumencie, z którym płatność jest związana,
• nie była wyższa niż kwota tej płatności

• Dokument TaxFree,
• Dowód wewnętrzny sprzedaży,
• Dowód wewnętrzny zakupu,
• Ewidencja kosztów,
• Ewidencja przychodów,
• Faktury sprzedaży,
• Faktury zakupu,
• Kompletacja przyjęcie produktów,
• Kompletacja rozchód składników
• Paragony,
• Przesunięcia międzymagazynowe,
• Przyjęcie kaucji,
• Przyjęcie wewnętrzne,
• Przyjęcie zewnętrzne,
• Rejestr sprzedaży,
• Rejestr zakupu,
• Rozchód wewnętrzny,
• Wydanie kaucji,
• Wydanie zewnętrzne.

Użytkownik ma możliwość księgowania dokumentów na konta związane z elementami wymiaru oraz tworzenia kont księgowych na podstawie segmentów składających się z numerów kont lub nazw elementów. W schematach o typie: Dokumenty wewn. sprz., Dokumenty wewn. zak., Ewidencja kosztów, Ewidencja przychodów, Faktury sprzedaży, Faktury zakupu,Paragony, Przesunięcie międzymagazynowe, Przyjęcia kaucji, Przyjęcia wewnętrzne, Przyjęcia zewnętrzne, PW produkcyjne, Rejestr sprzedaży VAT Rejestr zakupów VAT, Rozchody wewnętrzne, RW produkcyjne, Tax Free, Wydania kaucji oraz Wydania kaucji w pozycji Konto, Kwota, Opis  oraz Warunek (w elemencie schematu) dostępne są makra pozwalające na księgowanie według uzupełnionego na dokumencie opisu analitycznego.

Odwołanie się w schemacie księgowym w polu Konto do makra OpisAnalitycznyKonto1(’NAZWA WYMIARU’) umożliwia księgowanie:

• w przypadku wymiaru o typie Opisowy na konto wskazane na elemencie wybranego w schemacie wymiaru,
• w przypadku wymiaru o typie Z planu kont na konkretne konto z planu kont uzupełnione na pozycji opisu analitycznego na dokumencie,
• w przypadku wymiaru o typie Kategoria na konto wskazane na formularzu kategorii w polu Konto – segment Wn,
• w przypadku wymiaru o typie Słownik – Kontrahent/ Pracownik/ Wspólnik na konto wskazane na formularzu danego podmiotu w polu Przychód/ Konto 1,
• w przypadku wymiaru o typie Słownik – Towar/ Środek trwały/ Bank/ Urząd nie ma możliwości skorzystania z powyższego makra.

Odwołanie się w schemacie księgowym w polu Konto do makra OpisAnalitycznyKonto2(’NAZWA WYMIARU’) umożliwia księgowanie:

• w przypadku wymiaru o typie Opisowy na konto wskazane na elemencie wybranego w schemacie wymiaru,
• w przypadku wymiaru o typie Z planu kont na konkretne konto z planu kont uzupełnione na pozycji opisu analitycznego na dokumencie,
• w przypadku wymiaru o typie Kategoria na konto wskazane na formularzu kategorii w polu Konto – segment Ma,
• w przypadku wymiaru o typie Słownik – Kontrahent/ Pracownik/ Wspólnik na konto wskazane na formularzu danego podmiotu w polu Rozchód/ Konto 2,
• w przypadku wymiaru o typie Słownik – Towar/ Środek trwały/ Bank/ Urząd nie ma możliwości skorzystania z powyższego makra. 

Odwołanie się w schemacie księgowym w polu Konto do makra @OpisAnalitycznyElement(’NAZWA WYMIARU’) umożliwia księgowanie:

• w przypadku wymiaru o typie Opisowy na konto utworzone na podstawie kodu podwymiaru lub kodu elementu wymiaru,
• w przypadku wymiaru o typie Z planu kont na konkretne konto z planu kont uzupełnione na pozycji opisu analitycznego na dokumencie,
• w przypadku wymiaru o typie Kategoria na konto utworzone na podstawie kodu kategorii,
• w przypadku wymiaru o typie Słownik na konto utworzone na podstawie kodu danego słownika.

Jeżeli w Konfiguracji Firmy/ Księgowość/ Księgowość kontowa zaznaczono parametr Automatyczne zakładanie kont analitycznych niesłownikowych to użytkownik ma możliwość tworzenia kont analitycznych niesłownikowych poprzez łączenie  ze sobą elementów – przykładowo wprowadzając w polu Konto ‘501-’+@OpisAnalitycznyElement(‘NAZWA WYMIARU’).

W polu Kwota dodano makro @OpisAnalitycznyKwota pobierające wartość z pozycji, która jest księgowana.

W polu Opis (w elemencie schematu) oraz Warunek (w elemencie schematu) dodano makra:

• OpisAnalitycznyKonto1(’NAZWA WYMIARU’) – pobiera informację o numerze konta,
• OpisAnalitycznyKonto2(’NAZWA WYMIARU’) – pobiera informację o numerze konta,
• @OpisAnalitycznyElement(’NAZWA WYMIARU’) – pobiera informację o kodzie podwymiaru, kodzie elementu wymiaru, koncie księgowym, kodzie kategorii lub akronimie słownika. Przykładowo jeżeli na pozycji opisu analitycznego na dokumencie dla wymiaru KATEGORIA wskazano KATEGORIA/AMORTYZACJA/KUP to do opisu przeniesie się: KUP.
• @OpisAnalitycznyPozycja(’NAZWA WYMIARU’) – pobiera informację o całej pozycji opisu analitycznego na dokumencie z pominięciem kodu wymiaru. Przykładowo jeżeli na pozycji opisu analitycznego na dokumencie dla wymiaru KATEGORIA wskazano KATEGORIA/AMORTYZACJA/KUP to do opisu przeniesie się: AMORTYZACJA/KUP.