Na zakładce [Ogólne] znajdują się pola:

Symbol – 20-znakowa, skrócona nazwa katalogu.

Nazwa – pełna nazwa katalogu.

Symbol w numeracji – istnieje możliwość numerowania dokumentów w obrębie danego katalogu. W tym celu użytkownik definiując schemat numeracji powinien umieścić w nim sekcję Katalog. Podczas numerowania dokumentów w tej sekcji podstawiany będzie podany w polu symbol katalogu (maksymalnie 5-znakowy). Symbol w numeracji jest alfanumeryczny, jednak obowiązuje zasada, że wpisany tu ciąg może zawierać tylko wielkie litery.

Schemat procesu – możliwość przypisywania domyślnego schematu procesu obiegu dla dokumentów zapisywanych w tym katalogu. Schemat będzie automatycznie proponowany po przypisaniu dokumentu do katalogu w Bibliotece.

Folder dla plików na IBARD – w programie istnieje możliwość zapisywania plików poza bazą, na koncie Comarch IBARD.  Z listy folderów na koncie Comarch IBARD możemy wybierać folder na koncie – wtedy pliki na koncie będą umieszczane w tym konkretnym folderze, bądź konto główne – wtedy piki będą zapisywane bezpośrednio na koncie. Szczegóły współpracy programu z Comarch IBARD zostały opisane w Instrukcji użytkownika – Obieg Dokumentów w rozdziale dotyczącym współpracy z innymi modułami systemu.

Lista operatorów na zakładce [Operatorzy] jest obsługiwana przez standardowe przyciski: Dodaj, Zmień, Usuń. Na liście operatorów do wybrania nie pojawią się operatorzy, którzy mają zablokowane konto.

Do danego etapu operator może być przypisany tylko raz (jeśli operator jest dodany do etapu kilka razy, wtedy przy zapisie etapu pojawi się komunikat o duplikacji).

W programie istnieje możliwość seryjnego przypisania operatorów do wskazanych etapów. Funkcja jest dostępna na liście etapów, w menu kontekstowym (pod prawym przyciskiem myszy). Funkcja działa dla etapów zaznaczonych na liście. Po jej wywołaniu pojawia się lista, gdzie użytkownik może zaznaczyć, których operatorów chce przypisać. Jeśli na którymś etapie jest już przypisany dany operator, zostanie on pominięty, a proces dopisania będzie kontynuowany.

W menu kontekstowym jest również dostępna funkcja seryjnego usuwania operatorów z zaznaczonych etapów. Po jej wywołaniu operator wybiera, którzy operatorzy powinni zostać usunięci. Program kontroluje, czy usuwany operator nie jest jedynym operatorem przypisanym do etapu. W takim przypadku użytkownik dostanie informację, a cała operacja usuwania zostanie cofnięta: żaden z operatorów nie zostanie usunięty na żadnym z zaznaczonych etapów.

Na zakładce [Ogólne] dodatkowo można zaznaczyć dwa parametry, związane bezpośrednio z realizacją procesów przypisanych do poszczególnych dokumentów w Bibliotece:

Komentarz nieobowiązkowy – zaznaczenie spowoduje, że podczas przekazania dokumentu do realizacji z danego etapu do kolejnego nie będzie wymagane wpisanie komentarza. Jeśli parametr jest odznaczony, podczas przekazania dokumentu operator musi wpisać obowiązkowy komentarz, który jest zapamiętany w programie i wyświetlany w historii obsługi dokumentu.

Domyślny termin realizacji – w trakcie realizacji procesu, podczas przekazywania dokumentu z etapu poprzedniego do danego, możliwe jest ustalenie terminu jego realizacji. Jeśli parametr nie jest zaznaczony – podczas przekazania nie będzie proponowany termin realizacji, a operator może go ewentualnie ustalić, podając bezpośrednio datę realizacji. Jeśli na definicji etapu będzie podany domyślny termin – wtedy w chwili przekazania dokumentu od razu proponowany będzie termin realizacji etapu. Termin wyliczany jest jako: data bieżąca + ilość dni, wskazana jako domyślny termin realizacji.

Zaokrąglenie generowanej amortyzacji – określa sposób zaokrąglania kwot amortyzacji automatycznie naliczanej w ewidencji środków trwałych.

Grosze przy amortyzacji dodawane do ostatniego miesiąca – określa sposób liczenia amortyzacji. Jeżeli parametr jest włączony – odpisy za poszczególne miesiące są wyliczane w równej wysokości, a pozostające grosze są doliczane do odpisu za ostatni miesiąc okresu obrachunkowego (dla Księgowości kontowej) / roku kalendarzowego (dla Księgi podatkowej). Jeśli parametr jest wyłączony, wówczas grosze są pozostawiane w odpisie za ten miesiąc, za który zostały matematycznie wyliczone.

Kod firmy – jest to jeden z parametrów podawanych podczas logowania do Comarch ERP Optima Pulpit Menadżera. Domyślnie jest to nazwa bazy konfiguracyjnej bez przedrostka CDN_KNF (wcześniej CDN_). Jednakże za pomocą tego parametru można zmienić jego wartość.

W przypadku księgowości kontowej zobowiązania wobec biura widoczne dla klienta wg modułu – użytkownik może wybrać, z którego miejsca: KH czy Kasa/Bank będą pobierane dane do raportu widocznego w Comarch ERP Optima Pulpit Menadżera w zależności od tego czy biuro rachunkowe prowadzi rozrachunki na kontach czy w module Kasa/Bank.

Zasiłek wychowawczy

Dla celów wypełniania raportu ZUS RCA za osoby przebywające na urlopie wychowawczym z kodem ubezpieczenia 12 11 dostępne są pola:

Świadczenie rodzicielskie

Świadczenie rodzicielskie – kwota świadczenia rodzicielskiego. Jest wykorzystywane przy wyliczaniu podwyższenia zasiłku macierzyńskiego.

W przypadku konieczności zmiany którejkolwiek z wymienionych wartości można wykonać operację Pobierania wskaźników z menu Ogólne lub zgodnie z przyjętym w programie standardem:

1. wyświetlić wskaźniki w miesiącu, od którego będzie obowiązywała nowa wartość,
2. wpisać nową wartość w odpowiednie pole,
3. całość zaakceptować przyciskiem .

Modyfikując odpowiednio zawartość tych dwóch pól (miesiąc i rok) uzyskamy na ekranie podgląd (weryfikację) zgromadzonych danych historycznych.

Wskaźniki ZUS przechowywane w programie na arkuszu Wynagrodzenia to: 

Pozwala na ustalenie w programie standardowych progów podatkowych, kosztów uzyskania, ulgi podatkowej (dla pracowników etatowych) oraz wysokości zaliczki na podatek dochodowy (%) oraz kosztów uzyskania (%) (dla zleceniobiorców).

Progi podatkowe zapamiętywane są w postaci listy elementów (par): próg podatkowy – kwota, procent.

Lista obsługiwana jest przez standardowe przyciski obsługi listy, opisane szczegółowo w niniejszym podręczniku.

Wprowadzone dane co najmniej przez rok (do następnej aktualizacji) będą obowiązywały wszystkich pracowników, dla których nie zostaną one indywidualnie zmienione (w danych pracownika).

Program automatycznie gromadzi zapisy z kolejnych lat. Takie rozwiązanie gwarantuje poprawność naliczania wysokości zaliczki  podatku dochodowego zarówno w wypłatach za bieżący rok, jak i lata poprzednie (istotne przy uzupełnianiu wcześniejszych wypłat).

Podobny mechanizm obowiązuje dla wprowadzonej wysokości kosztów uzyskania i ulgi podatkowej – mają one charakter globalny. Obowiązują dla wszystkich pracowników, poza wybranymi. Dla wybranych pracowników wysokość kosztów uzyskania i ulgi podatkowej może zostać skorygowana poprzez wpisanie odpowiednich współczynników (np. wprowadzenie współczynnika 1.25 dla kosztów uzyskania jest równoważne z podwyższeniem o 25%, czyli ustaleniem w wysokości  przysługującej osobom zatrudnionym poza miejscem zamieszkania; podobnie można zwiększyć dwukrotnie wysokości ulgi podatkowej – istotne dla osób samotnie wychowujących dzieci).

Koszty uzyskania – pole zawiera wartość miesięcznych kosztów uzyskania w pojedynczej wysokości.

Koszty uzyskania podwyższone o 25% – pole zawiera wartość kosztów podwyższonych.

Ulga podatkowa (miesięczna) – pole zawiera kwotę miesięcznej ulgi podatkowej

Ulga podatkowa (roczna) – kwota roczna ulgi podatkowej.

Wyłącznie dla umów zleceń zawieranych z osobami NIE będącymi jednocześnie pracownikami zleceniodawcy istotna jest kwota „ryczałtu” (Ryczałt poniżej kwoty (PIT-8AR)).

Charakter globalny (dla wszystkich zawieranych umów zleceń i o dzieło) ma również definicja procentu zaliczki podatku (Procent zaliczki podatku).

W przypadku konieczności zmiany którejkolwiek z wymienionych wartości należy (zgodnie z przyjętym standardem):

1. wybrać odpowiednią datę (rok) od której będzie ona obowiązywała i
2. we właściwe pole wpisać nową wartość.
3. Całość należy zaakceptować przyciskiem .

Modyfikując odpowiednio zawartością pola rok uzyskamy na ekranie podgląd zgromadzonych danych historycznych.

Ubezpieczenia społeczne

Stopy procentowe składek na ubezpieczenia społecznie odnotowane są zgodnie z Ustawą z 13 października 1998 r. O systemie ubezpieczeń społecznych.

Ubezpieczenia zdrowotne

Stopa procentowa składki na ubezpieczenie zdrowotne odnotowana jest zgodnie z obowiązującą Ustawą z dnia 27 sierpnia 2004r. O świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych – art. 79 z zastrzeżeniem art. 242 – (Dz.U. Z 2004r. nr 210 poz. 2135).

Jednocześnie Ustawa z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Z 2000r. nr 14 poz. 176 z późn. zm.) zachowuje przepis, że kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki.

Ponadto Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych utrzymała w mocy ograniczenie w poborze składki na ubezpieczenie zdrowotne do wysokości naliczonej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych obliczonej przez płatnika zgodnie z przepisami Ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Z 2000r. nr 14 poz. 176 z późn. zm.).

Zachowana została historyczność danych co oznacza, że w programie zapisane są wielkości stawek na powszechne ubezpieczenie zdrowotne obowiązujące w latach poprzednich.

Inne składki

Pozostałe składki to składki na: 

1. wyświetlić miesiąc i rok, od którego będzie obowiązywać nowa składka,
2. w odpowiednie pole wpisać nową wartość (zapis będzie obowiązywał od pierwszego dnia miesiąca, za który wyświetlane były składki na ubezpieczenie),
3. Zmianę należy zapisać przyciskiem .

Modyfikując odpowiednio zawartość tych dwóch pól uzyskamy na ekranie podgląd zgromadzonych danych historycznych.

Roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne oraz ubezpieczenia rentowe ubezpieczonych w danym roku kalendarzowym nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej 30-krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, określonego w ustawie budżetowej, ustawie o prowizorium budżetowym lub ich projektach.

Program działając zgodnie z obowiązującymi przepisami nalicza składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe do osiągnięcia kwoty 30-krotności przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego (zapisanej w polu Roczna podstawa składek ZUS). Od nadwyżki ponad tę kwotę składki na te ubezpieczenia emerytalne i rentowe automatycznie nie będą naliczane.

W przypadku konieczności aktualizacji zapisu należy:

1. wybrać datę od której ona obowiązuje (zmieniamy tylko rok, zapis zawsze obowiązuje od 1 stycznia danego roku),
2. wpisać nową kwotę ograniczenia podstawy,
3. zmodyfikowany zapis należy zaakceptować przyciskiem .

Modyfikując odpowiednio zawartość pola określającego dany rok uzyskamy na ekranie podgląd zgromadzonych danych historycznych. Wartość tej zmiennej jest używana również do wyliczania minimalnej podstawy ZUS dla osób oddelegowanych. Podstawa składek w wypłacie walutowej jest przyrównywana do 1/30 z kwoty wpisanej jako roczna podstawa składek ZUS.