• pracownicy etatowi – osoby zatrudnione w danym dniu na etat,
• pracownicy etatowi ze zleceniem – osoby zatrudnione w danym dniu na etat i posiadające aktualną w tym dniu umowę cywilnoprawną (wskazany dzień mieści się pomiędzy datą zawarcia i rozwiązania umowy),
• uczniowie,
• zleceniobiorcy – osoby zatrudnione w danym dniu na umowę – zlecenie.

  Przy liczeniu za okres dłuższy niż jeden dzień – należy wyliczyć średni stan zatrudnienia (dla każdej z wymienionych wyżej podgrup) za analizowany okres, wg zasady: (stan na 1-szy dzień + stan na 2 dzień +…..+ stan na n-ty dzień) / liczba dni

Struktura zatrudnienia wg stanowisk

Analiza przedstawia podział pracowników etatowych wg stanowisk na jakich są zatrudnieni. Pozycje w legendzie obok wykresu tworzone są na podstawie słownika stanowisk zdefiniowanego w module.

Struktura zatrudnienia wg rodzaju umowy

Analiza przedstawia podział pracowników etatowych ze względu na rodzaj podpisanej umowy o pracę:

• zatrudnieni na okres próbny,
• zatrudnieni na czas określony,
• zatrudnieni na czas nieokreślony,
• zatrudnieni na wykonywania określonej pracy.

Pozycje w legendzie widocznej obok wykresu tworzone są na podstawie słownika rodzajów umów zdefiniowanego w module.

Płace – wypłaty pracowników

Koszty wynagrodzeń (wypłaty brutto)

Wykres przedstawia procentowy rozkład kosztów wynagrodzeń. Wykres podzielony jest na 5 podstawowych części:

• Etat,
• Umowy,
• inne,
• zasiłki ZUS – niezależnie od tego na której z list zostały wypłacone,
• zaliczki – bez spłat (spłaty sumują się do tego typu wypłat, przy jakich były potrącone.

Kryterium umieszczania jest miesiąc i rok deklaracji. Możliwy jest także wybór dowolnego okresu dla analizy, poprzez wskazanie początkowego i końcowego miesiąca i roku deklaracji.

Koszty wynagrodzeń dla elementu

Na wykresie podrzędnym otrzymujemy rozbicie wartości danego elementu na 4 części składowe:

• składki na ubezp. społeczne pracownika,
• składki na ubezp. zdrowotne pracownika,
• podatek przekazany do US,
• do wypłaty po odliczeniu podatku i składek.

Taki podział jest widoczny w legendzie do każdego podwykresu, ale poszczególne składowe mogą nie występować jako wycinki konkretnego wykresu (np. dla Zasiłków ZUS w praktyce nie ma składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, a podwykres Zaliczek zawiera tylko część do wypłaty.) Tak więc potencjalny podział na 4 części dotyczy wszystkich wycinków wykresu podstawowego, w praktyce zawsze jest część Do wypłaty, a pozostałe występują wówczas gdy dla danej grupy wypłat wystąpiło potrącenie danego typu.   

• Wszystkie – wyliczona zostanie wartość wszystkich zasobów.
• Grupa – analiza obejmuje tylko towary z wybranej grupy. Po zaznaczeniu tego parametru uaktywnia się pole Grupa, w które należy wpisać/wybrać z listy symbol danej grupy towarowej.
• Kod – raport będzie dotyczył tylko jednego, wybranego towaru. Po zaznaczeniu tego parametru uaktywnia się pole Towar, w które należy wpisać/wybrać z listy kod towaru.

Netto/ brutto – analiza może dotyczyć wartości netto lub brutto zasobów.

Ilość zasobów w czasie

Analiza przedstawia rozkład ilości zasobów na poszczególne dni podanego okresu. Wszystkie magazyny – jeśli parametr jest zaznaczony analiza dotyczy wszystkich magazynów. Po odznaczeniu tego parametru (puste pole) raport będzie dotyczył tylko jednego, wybranego magazynu. Od dnia/ Do dnia – daty określające początek i koniec analizowanego okresu Towary – raport może uwzględniać zasoby:

• Wszystkie – wyliczona zostanie wartość wszystkich zasobów.
• Grupa – analiza obejmuje tylko towary z wybranej grupy. Po zaznaczeniu tego parametru uaktywnia się pole Grupa, gdzie należy wpisać/wybrać z listy symbol danej grupy towarowej.
• Kod – raport będzie dotyczył tylko jednego, wybranego towaru. Po zaznaczeniu tego parametru uaktywnia się pole Towar, w które należy wpisać/wybrać z listy kod towaru.

Ilość – raport można wykonać dla jednej z podanych ilości:

• Ilość – towaru na magazynie.
• Rezerwacje – na ilość zarezerwowanego towaru mają wpływ dokumenty handlowe w buforze (rezerwacje bezterminowe) i rezerwacje odbiorców.
• Braki – powstają, gdy zarezerwowano więcej towaru niż mamy go na magazynie.
• Ilość dostępna – równa jest ilości pomniejszonej o wszystkie rezerwacje.

Plan dostaw

Analiza oparta o wykres ilość zasobów w czasie. Zadaniem wykresu jest pokazanie, czy ilość uwzględniająca rezerwacje i zamówienia (czyli wypadkowa) zawsze będzie powyżej zera (powinna). Jeśli wypadkowa schodzi poniżej zera, oznacza to, że należy zamówić więcej towaru. Na wykresie pokazywane są trzy serie: ilość pomniejszona o rezerwacje, ilość zamówiona i wypadkowa (różnica dwóch pierwszych wartości). Wszystkie magazyny – jeśli parametr jest zaznaczony analiza dotyczy wszystkich magazynów. Po odznaczeniu tego parametru (puste pole) raport będzie dotyczył tylko jednego, wybranego magazynu. Od dnia/ Do dnia – daty określające początek i koniec analizowanego okresu. Towary – raport może uwzględniać zasoby:

• Wszystkie – wyliczona zostanie wartość wszystkich zasobów.
• Grupa – analiza obejmuje tylko towary z wybranej grupy. Po zaznaczeniu tego parametru uaktywnia się pole Grupa, gdzie należy wpisać/wybrać z listy symbol danej grupy towarowej.
• Kod – raport będzie dotyczył tylko jednego, wybranego towaru. Po zaznaczeniu tego parametru uaktywnia się pole Towar, w które należy wpisać/wybrać z listy kod towaru.

Wskaźniki magazynowe

Wskaźniki magazynowe to iloraz sprzedaży, do średniej wartości magazynu w okresie czasu: Wm = S/M S – sprzedaż liczona jako suma wartości netto w zadanym okresie M – średnia wartość stanu magazynowego w zadanym okresie, w Comarch ERP Optima liczona jako suma wartości stanu w poszczególnych dniach podzielona przez ilość dni.

Analogicznie, jeśli ilość dni zostaje zwiększana. Możemy się spotkać z podstawianiem pod M stanu końcowego, stanu początkowego lub sumy tych stanów podzielonej przez 2. Ponieważ w Comarch ERP Optima wyliczenia są bardzo dokładnie, dlatego dla dużych baz danych (duża ilość towarów) liczenie tego raportu może trwać bardzo długo. Jeśli średni stan magazynu dla danego towaru w analizowanym okresie jest zerowy, to dla takiego towaru wskaźnik ustawiany jest na -999999999999999.99. Wskaźnik pokazuje, w jakim stopniu towary się sprzedają. Niski wskaźnik mają towary zalegające na magazynie. Wysoki mają te, które dobrze rotują (duża sprzedaż przy małej wartości stanu), nie zalegają na magazynie w stosunku do sprzedaży. Możemy spotkać się też z innym miernikiem – tzw. rotacja, czyli odwrotność powyższego: R = M/S Interpretacja jest odwrotna – „chodliwe” towary mają niski wskaźnik. Zwykle wskaźniki/rotację liczy się wartościowo – w Comarch ERP Optima mamy dodatkowo ilość, czyli dokładnie to samo, ale zamiast wartości bierzemy do wzorów ilości (ilość sprzedana przez średnią ilość na magazynie).

Wydania zewnętrzne/ Przyjęcia zewnętrzne.

Z poziomu listy WZ i listy PZ dostępne są analogiczne analizy. Różnica pomiędzy nimi polega na uwzględnianiu dokumentów w buforze. Analizy wykonywane dla WZ uwzględniają wszystkie aktywne dokumenty, również te w buforze. Przyjęcia zewnętrzne o statusie bufor są pomijane w trakcie wykonywania analiz. Analizy nie dotyczą dokumentów anulowanych.

Analiza WZ/PZ wg kontrahentów

Raport przedstawia wartość dokumentów WZ/PZ dla poszczególnych kontrahentów. Na raporcie znajdują się następujące pola: Przejmuj filtr z aplikacji – zaznaczenie spowoduje, że raport zostaje wyliczony dla dokumentów wyfiltrowanych na liście, z poziomu której uruchamiamy analizę. Inne parametry nie są wtedy dostępne, ponieważ raport jest wyliczany dla dokumentów wyfiltrowanych na liście. Możliwość zaznaczenia pozostałych parametrów istnieje jedynie wtedy, gdy nie jest aktywne przejmowanie parametrów z listy: Pokaż pierwszych – program uwęgleni pierwszych n kontrahentów, dla których wyliczone wartości będą największe. Data od/ Data do – istnieje możliwość zdefiniowania okresu, w jakim nastąpiło wydanie towaru. Kontrahenci z grupy – raport może obejmować wydania dla wszystkich kontrahentów (parametr niezaznaczony) lub tylko kontrahentów z określonej grupy. Po zaznaczeniu istnieje możliwość wpisania kodu grupy lub jej wybrania z listy wyświetlonej po wciśnięciu przycisku Grupa. Netto/ brutto/ ilość – analiza będzie dotyczyła wartości netto lub brutto dokumentów. W przypadku wyliczania analizy dla ilości należy pamiętać, że program nie rozróżnia jednostek – tzn. wynik będzie obejmował wydaną ilość towaru niezależnie od zdefiniowanej dla towaru jednostki. Raport zawsze wyliczany jest w jednostkach podstawowych towaru, a jeśli na dokumencie wykorzystana była jednostka pomocnicza – zostanie przeliczona na podstawową. Sortowanie wg obrotów/ marży/ kod ros./ nazwa ros. – wyniki mogą być sortowane malejąco wg wartości sprzedaży (netto lub brutto), marży lub kodu/ nazwy kontrahentów. Sortowanie nie dotyczy analizy ilości oraz dokumentów PZ.

Analiza WZ/PZ towarów dla kontrahenta

Analiza wydań (WZ) lub przyjęć (PZ) poszczególnych towarów dla wskazanego kontrahenta. Na wykresie przedstawiona jest wartość sprzedaży (zakupu) poszczególnych towarów oraz w przypadku analizy WZ – również uzyskana marża.

Uwaga

Wykres podrzędny uzyskujemy klikając na wykresie w część odpowiadającą wartości wyliczonej dla konkretnego kontrahenta.

Parametry możliwe do ustalenia: Przejmuj filtr z aplikacji – w raporcie uwzględniane są dokumenty wyfiltrowane na liście. Ustalenie pozostałych parametrów jest możliwe dopiero po jego odznaczeniu. Pokaż pierwszych – analiza obejmie pierwszych n towarów, którymi obrót z danym kontrahentem będzie największy. Zakres dat – istnieje możliwość zdefiniowania okresu czasu, jaki ma obejmować raport. Towary z grupy – analiza może dotyczyć wszystkich towarów (parametr odznaczony) lub z wybranej grupy (należy zaznaczyć parametr i wybrać grupę). Netto/ brutto/ ilość – analiza może dotyczyć wartości netto lub brutto wydanych/ przyjętych towarów. Możliwa jest również analiza ilości – wtedy ilość towaru wyliczana jest w jednostkach podstawowych (jeśli wykorzystywane były jednostki pomocnicze – program przeliczy je na podstawowe). Sortowanie wg obrotów/ marży/ kodu ros./ nazwy ros. – wyniki mogą być sortowane malejąco wg wartości sprzedaży (netto lub brutto) lub marży. Sortowanie nie dotyczy analizy ilości oraz dokumentów PZ.

Analiza WZ wg towarów

Raport ma na celu sporządzenie analizy wartości netto i uzyskanej marży na podstawie wydań lub przyjęć zewnętrznych poszczególnych towarów. Na raporcie znajdują się pola: Przejmuj filtr z aplikacji – zaznaczenie spowoduje, że raport zostaje wyliczony dla dokumentów wyfiltrowanych na liście, z poziomu której uruchamiamy analizę. Pokaż pierwszych – analiza obejmie pierwszych n towarów, którymi obrót był największy. Zaznaczenie pozostałych parametrów jest możliwe jeśli odznaczone jest przejmowanie parametrów z listy: Data od/ Data do – istnieje możliwość określenia okresu, w jakim nastąpiła sprzedaż (podczas wyliczania wartości zostaną uwzględnione jedynie faktury sprzedaży z datą sprzedaży w podanym okresie). Towary z grupy – raport może obejmować sprzedaż wszystkich towarów (parametr niezaznaczony) lub tylko towarów z wybranej grupy w cenniku. Po zaznaczeniu istnieje możliwość wpisania kodu grupy lub jej wybrania z listy wyświetlonej po wciśnięciu przycisku Grupa. Netto/ Brutto/ Ilość – analiza może dotyczyć wartości netto lub brutto wydanych/ przyjętych towarów. W przypadku analizy dotyczącej ilości należy pamiętać, że ilość zawsze wyliczana jest w jednostkach podstawowych (jeśli na transakcjach wykorzystywane były jednostki pomocnicze – zostaną przeliczone na podstawowe). Sortowanie wg obrotów/ marży/ kodu ros./ nazwy ros. – wyniki mogą być sortowane malejąco wg wartości sprzedaży (netto lub brutto) lub marży. Sortowanie nie dotyczy analizy dokumentów PZ oraz analizy wg ilości.

WZ/PZ towaru dla kontrahentów

Analiza wydań/ przyjęć danego towaru dla poszczególnych kontrahentów. Parametry możliwe do ustalenia to: Przejmuj filtr z aplikacji – zaznaczenie spowoduje, że raport zostaje wyliczony dla dokumentów wyfiltrowanych na liście, z poziomu której uruchamiamy analizę. Pokaż pierwszych – w analizie zostanie uwzględnionych pierwszych n kontrahentów, z którymi obrót danym towarem był największy. Zaznaczenie pozostałych parametrów jest możliwe jeśli odznaczone jest przejmowanie parametrów z listy: Data od/ Data do – istnieje możliwość określenia okresu, w jakim nastąpiło wydanie/przyjęcie (podczas wyliczania wartości zostaną uwzględnione jedynie dokumenty z datą zawartą w podanym okresie). Kontrahenci z grupy – uwzględniane są przyjęcia/ wydania dla wszystkich kontrahentów (parametr odznaczony) lub tylko z wybranej grupy (jeśli parametr jest zaznaczony – uaktywniane jest pole Grupa). Netto/ Brutto/ Ilość – analiza może dotyczyć wartości netto lub brutto wydanych/ przyjętych towarów. W przypadku analizy dotyczącej ilości należy pamiętać, że ilość zawsze wyliczana jest w jednostkach podstawowych (jeśli na transakcjach wykorzystywane były jednostki pomocnicze – zostaną przeliczone na podstawowe). Sortowanie wg obrotów/ marży/ kodu ros./ nazwy ros. – wyniki mogą być sortowane malejąco wg wartości sprzedaży (netto lub brutto) lub marży. Sortowanie nie dotyczy analizy ilości oraz dokumentów PZ.

Analiza WZ/PZ wg grup

Raport pozwala uzyskać wartość wydań lub przyjęć zewnętrznych w poszczególnych grupach towarów lub kontrahentów, w zależności od ustalonych parametrów. Pokaż pierwszych – istnieje możliwość określenia ile grup powinno być wykazanych w wynikach raportu. W zależności od wskazanej wartości zostaną uwzględnione grupy o najwyższej wyliczonej wartości. WZ/PZ dla grup, które nie będą uwzględnione jako indywidualne pozycje zostaną ukazane na wykresie zbiorczo jako pozycja Pozostałe. Grupy kontrahentów/ towarowe – w zależności od zaznaczenia raport jest liczony dla grup kontrahentów lub towarów. Data od/ Data do – okres, za jaki mają być uwzględniane wystawione dokumenty Netto/ Brutto/ Ilość – analiza może dotyczyć wartości netto lub brutto wydanych/ przyjętych towarów. W przypadku analizy dotyczącej ilości należy pamiętać, że:

• analiza wydań grup towarowych w ramach wybranej grupy kontrahentów – jeśli wykres nadrzędny dotyczył analizy grup kontrahentów
• analiza wydań dla grup kontrahentów w ramach wybranej grupy towarowej – jeśli wykres nadrzędny dotyczył analizy grup towarowych

Na wykresie aktywne są parametry analogiczne jak w przypadku wykresu nadrzędnego.

Analiza WZ/PZ wg kategorii

Raport pozwala uzyskać wartość netto i marżę w poszczególnych kategoriach przypisanych na transakcjach towarom (w elementach dokumentów) lub kontrahentom (w nagłówkach dokumentów). Pokaż pierwszych – liczba kategorii, które powinny być wykazane w wynikach raportu jako indywidualne pozycje. Kategorii, które nie będą uwzględnione jako indywidualne pozycje zostaną ukazane na wykresie zbiorczo jako pozycja Pozostałe. Dla kategorii towarów/ kontrahentów – w zależności od zaznaczenia raport będzie liczony na podstawie kategorii zapisanych w elementach dokumentów (dla kategorii towarów) lub nagłówkach dokumentów (dla kategorii kontrahentów). Data od/ Data do – okres za jaki powinien być liczony raport. Podczas wyliczania wartości sprzedaży w poszczególnych kategoriach istnieje możliwość dodatkowego określenia grupy kontrahentów i towarów, dla których raport ma być liczony. Kontrahenci wszyscy/ grupa – w zależności od ustawienia w raporcie mogą być uwzględniane dokumenty wystawione tylko dla kontrahentów ze wskazanej grupy. Otrzymujemy tym samym raport sprzedaży dla wskazanej grupy kontrahentów z rozbiciem na poszczególne kategorie. Towary wszystkie/ grupa – w zależności od ustawienia uwzględniane mogą być jedynie pozycje faktur przypisane do wskazanej grupy. Jako wynik otrzymujemy wtedy sprzedaż towarów z danej grupy w rozbiciu na kategorie. Jeśli równocześnie określimy zarówno grupę kontrahentów jak i grupę towarów to otrzymamy raport ukazujący sprzedaż danej grupy towarów dla danej grupy kontrahentów w rozbiciu na kategorie. Netto/ brutto/ ilość – analiza może dotyczyć wartości netto lub brutto wydanych/ przyjętych towarów. Należy pamiętać, że:

• w przypadku analizy wg ilości program sumuje ilości niezależnie od jednostki miary (np. sztuki i komplety),
• wykazane ilości zawsze dotyczą jednostek podstawowych,
• jeśli na transakcjach wykorzystano jednostki pomocnicze – zostaną one przeliczone na jednostki podstawowe.

Sortowanie wg obrotów/ marży – wyniki mogą być sortowane malejąco wg wartości sprzedaży (netto lub brutto) lub marży. Sortowanie nie dotyczy analizy ilości oraz dokumentów PZ.

WZ/PZ grup w kategorii

Analiza dokumentów WZ/PZ w obrębie danej kategorii z uwzględnieniem grup kontrahentów lub grup towarów. Raport przedstawia wydania/ przyjęcia w obrębie danej kategorii towaru lub kontrahenta (w zależności od ustawień w wykresie nadrzędnym) z podziałem na grupy towarowe lub kontrahentów. Możliwe do ustalenia parametry to: Grupy kontrahentów/ towarowe – w zależności od ustawień otrzymujemy raport przedstawiający:

• kontrahentów – wartość netto i marżę dla poszczególnych grup kontrahentów w obrębie danej kategorii.
• towarów – sprzedaż dla poszczególnych grup towarowych w obrębie danej kategorii.

Pokaż pierwszych – liczba grup towarowych/ kontrahentów, które powinny być wykazane w wynikach raportu jako indywidualne pozycje. Sprzedaż dla grup, które nie będą uwzględnione jako indywidualne pozycje zostaną ukazane na wykresie zbiorczo jako pozycja Pozostałe. Data od/ Data do– istnieje możliwość ponownego określenia zakresu dat, które powinien obejmować raport podrzędny. Netto/ brutto/ ilość – analiza może dotyczyć wartości netto lub brutto wydanych/ przyjętych towarów. W przypadku analizy ilości obowiązują zasady podobne jak w przypadku wykresu nadrzędnego. Sortowanie wg obrotów/ marży – wyniki mogą być sortowane malejąco wg wartości sprzedaży (netto lub brutto) lub marży. Sortowanie nie dotyczy analizy ilości oraz dokumentów PZ.

Wydanie zewnętrzne – formularz dokumentu

Marża na dokumencie

Analiza pokazuje dwie wartości: wartość netto zadanego dokumentu i marżę na tym dokumencie (wyliczoną jako różnica wartości netto i wartości zakupu). Jako wykres podrzędny możemy otrzymać raport obrazujący wartość i marżę poszczególnych towarów wydanych na tym dokumencie. Raport otrzymujemy klękając w obszarze kolumny na wykresie nadrzędnym.

Marża dokumentu wg towarów

Analiza pokazuje udziały poszczególnych towarów w wartości netto zadanego dokumentu i w marży na tym dokumencie.

Przyjęcia wewnętrzne/ Rozchody wewnętrzne

Wykresy dostępne z poziomu listy PW/RW są analogiczne do wykresów z Listy wydań zewnętrznych. Jedyną różnicą jest analiza tylko wartości netto lub brutto dokumentu (na liście WZ analizowana była dodatkowo marża). W przypadku analizy dokumentów PW – nie są uwzględniane dokumenty w buforze. Analiza na liście dokumentów PW/RW może obejmować:

• analizę wg kontrahentów – pokazuje sumaryczne obroty netto z poszczególnymi kontrahentami.
• Wykres podrzędny to analiza RW/PW towarów dla kontrahenta – pokazuje sumaryczne obroty netto z zadanym kontrahentem w rozbiciu na poszczególne towary.
• Analizę wg towarów – pokazuje sumaryczne obroty poszczególnymi towarami.
• Wykres podrzędny to analiza RW/PW towaru dla kontrahentów – pokazuje sumaryczne obroty netto na zadanym towarze w rozbiciu na poszczególnych kontrahentów.
• Analizę wg grup – pokazuje sumaryczne obroty na poszczególnych grupach kontrahentów albo towarowych.
• Wykres podrzędny – analiza „grup w grupie” – pokazuje sumaryczne obroty netto na poszczególnych grupach towarowych w ramach zadanej grupy kontrahentów albo na poszczególnych grupach kontrahentów w ramach zadanej grupy towarowej.
• Analizę wg kategorii – pokazuje sumaryczne obroty w poszczególnych kategoriach kontrahentów (kategoria pobrana towarów nagłówka transakcji) albo towarów (kategoria pobrana z elementu dokumentu).

Wykres podrzędny – analiza grup w kategorii – pokazuje sumaryczne obroty netto na poszczególnych grupach kontrahentów albo towarowych w ramach zadanej kategorii. Więcej informacji dotyczących obsługi okien z wykresami znajduje się w rozdziale dotyczącym analizy dla dokumentów WZ i PZ.

Przesunięcia międzymagazynowe

Wykresy dostępne z poziomu listy przesunięć międzymagazynowych są analogiczne do wykresów z Listy wydań zewnętrznych. Różnice są następujące:

• analiza dotyczy tylko wartości netto lub brutto dokumentu (na liście WZ analizowana była dodatkowo marża),
• nie są uwzględniane dokumenty w buforze,
• nie występuje analiza ani parametry zależne od kontrahentów.

Analiza na liście dokumentów MM może obejmować:

• analizę wg towarów – pokazuje sumaryczne obroty poszczególnymi towarami,
• analizę wg grup – pokazuje sumaryczne obroty na poszczególnych grupach towarowych,
• analizę wg kategorii – pokazuje sumaryczne obroty w poszczególnych kategoriach kontrahentów (kategoria pobrana towarów nagłówka transakcji) albo towarów (kategoria pobrana z elementu dokumentu).

Wykres podrzędny – analiza grup w kategorii – pokazuje sumaryczne obroty netto na poszczególnych grupach towarowych w ramach zadanej kategorii. Więcej informacji dotyczących obsługi okien z wykresami znajduje się w rozdziale dotyczącym analizy dla dokumentów WZ i PZ.

Kompletacja – Przyjęcia produktów/ Rozchody składników

Wykresy dostępne z poziomu listy PW produktów/ RW składników są analogiczne do wykresów z Listy wydań zewnętrznych. W przypadku analizy dokumentów PW produktów – nie są uwzględniane dokumenty w buforze. Analiza na liście dokumentów PW produktów/ RW składników może obejmować:

• analizę wg towarów – pokazuje sumaryczne obroty poszczególnymi towarami,
• analizę wg grup – pokazuje sumaryczne obroty na poszczególnych grupach towarowych,
• analizę wg kategorii – pokazuje sumaryczne obroty w poszczególnych kategoriach kontrahentów (kategoria pobrana towarów nagłówka transakcji) albo towarów (kategoria pobrana z elementu dokumentu).

Więcej informacji dotyczących obsługi okien z wykresami znajduje się w rozdziale dotyczącym analizy dla dokumentów WZ i PZ.

Bilans otwarcia

Wykresy Wartość zasobów w czasie i Ilość zasobów w czasie została już opisana w rozdziale dotyczącym analiz dla modułu Comarch ERP Optima Handel w części obejmującej zasoby. 

• nagłówka faktury – wartość doliczana jest do kategorii widocznej w nagłówku zapisu. Kategorie elementów są pomijane.
• Elementu faktury – wartość poszczególnych pozycji dopisywana jest do przypisanych im kategorii/kategorii2. Jeśli element nie ma przypisanej kategorii – jego wartość doliczana jest do pozycji NIEOKREŚLONA.

Istnieje możliwość analizy kosztów w oparciu o kategorie ogólne lub szczegółowe. Zestawienie kosztów uwzględnia zapisy z rejestru za wybrany okres. Przejmij filtr z aplikacji – raport generowany jest dla pozycji wyfiltrowanych na liście zapisów w chwili otwarcia analizy. Parametry do ustalenia (po odznaczeniu parametru przejmującego filtr z listy): Zestawienie wg nagłówków/ elementów – użytkownik decyduje, czy zestawienie ma być liczone wg kategorii przypisanych do nagłówków czy elementów zapisu. Kategorie elementu – użytkownik decyduje, czy zestawienie ma być liczone dla kategorii czy kategorii2. Kategorie ogólne/ wszystkie – użytkownik określa, czy analiza ma być wykonywana w oparciu o kategorie ogólne czy szczegółowe. W przypadku kategorii ogólnych – wszystkie pozycje z przypisanymi kategoriami szczegółowymi są wliczane w odpowiednią kategorię ogólną. np. kategoria ogólna to Koszty, a przypisane do niej kategorie szczegółowe to Biuro, Telefon, Materiały Biurowe. W raporcie liczonym dla kategorii szczegółowych pojawią się trzy pozycje: Biuro, Telefon, Materiały biurowe, gdzie zsumowane będą zapisy z poszczególnymi kategoriami. W raporcie liczonym dla kategorii ogólnej wszystkie zapisy z kategorią Biuro, Telefon, Materiały biurowe trafią do jednej pozycji Koszt. Okres – proponowany okres jest pobierany z listy. Można go jednak zmienić (np. posługując się kalendarzem dostępnym pod prawym przyciskiem myszy).

Rejestry VAT wg stawek

Analiza prezentuje zapisy w rejestrze VAT w układzie wg stawek VAT. Filtr przejmowany z listy – wymusza przejęcie filtra zgodnie z ustawieniami na liście. Parametry możliwe do ustalenia: Od… Do… – zakres dat, z których są pobierane zapisy do analizy.

Rejestr VAT wg klasyfikacji

Analiza prezentuje zapisy w rejestrze VAT w układzie wg klasyfikacji związanej z rozliczeniem podatku VAT. W zależności od tego, czy jest to rejestr zakupów czy sprzedaży, klasyfikacja jest robione ze względu na:

• w rejestrze zakupów – wg rodzaju zakupu (towary, inne, środki trwałe) i odliczenia VAT,
• w rejestrze sprzedaży – wg odbiorcy (krajowy/eksportowy i finalny/firma) oraz wg statusu sprzedaży (fiskalna, fakturowana, detaliczna).

Parametry: Filtr przejmowany z listy – wymusza przejęcie filtra zgodnie z ustawieniami na liście. Od… Do…– zakres dat, z których są pobierane zapisy do analizy. Dostępne wyłącznie, jeśli filtr nie jest przejmowany z listy.

Ewidencja samochodów

Koszty używania samochodu

Analiza prezentuje koszty używania samochodów prywatnych do celów służbowych w rozbiciu na poszczególne samochody. Możliwa jest analiza wykonana wg faktycznie poniesionych wydatków bądź wg przejazdów (tzn. kosztów wynikających z pomnożenia ilości przejechanych kilometrów razy stawkę za kilometr) bądź wg rozliczeń (tzn. kosztów podlegających zaksięgowaniu). Zestawienie wg – możliwość wyboru porównania kosztów wg faktycznie poniesionych wydatków, wg przejechanych kilometrów bądź wg rozliczeń . Okres – okres za jaki ma być wykonana analiza. Rok i miesiąc (Od, Do) – zakres miesięcy za jaki wykonywana jest analiza rozliczeń. Kontrolki widoczne wyłącznie wtedy, gdy wybrana jest analiza wg rozliczeń.

Ewidencja dodatkowa

Ewidencja dodatkowa wg kategorii

Ewidencja dodatkowa umożliwia rejestrację dokumentów kosztowych, które nie są zapisywane w żadnej innej ewidencji w programie (np. zakupy, niepotwierdzone fakturą). Wykres przedstawia strukturę kosztów dodatkowych pod względem kategorii przypisanej do:

• nagłówka dokumentu – wartość doliczana jest do kategorii widocznej w nagłówku zapisu. Kategorie elementów są pomijane.
• Kwot dodatkowych dokumentu – wartość poszczególnych pozycji dopisywana jest do przypisanych im kategorii. Jeśli element nie ma przypisanej kategorii/kategorii2 – jego wartość doliczana jest do pozycji NIEOKREŚLONA.

Przejmij filtr z aplikacji – raport generowany jest dla pozycji wyfiltrowanych na liście zapisów w chwili otwarcia analizy. Parametry do ustalenia (po odznaczeniu parametru przejmującego filtr z listy): Zestawienie wg nagłówków/ kwot dodatkowych – użytkownik decyduje, czy zestawienie ma być liczone wg kategorii przypisanych do nagłówków czy kwot dodatkowych zapisu. Kategorie elementu – użytkownik decyduje, czy zestawienie ma być liczone dla kategorii czy kategorii2 z kwot dodatkowych. Kategorie ogólne/ wszystkie – użytkownik określa, czy analiza ma być wykonywana w oparciu o kategorie ogólne czy szczegółowe. W przypadku kategorii ogólnych – wszystkie pozycje z przypisanymi kategoriami szczegółowymi są wliczane w odpowiednią kategorię ogólną. Okres – proponowany okres jest pobierany z listy. Można go jednak zmienić (np. posługując się kalendarzem dostępnym pod prawym przyciskiem myszy).

Ewidencja środków trwałych

Struktura majątku firmy

Wykres służy do analizy wartości majątku trwałego firmy w układzie grup środków trwałych lub ich kategorii. Możliwa jest analiza zarówno według wartości brutto środków trwałych jak i wartości netto (pomniejszonej o dokonane umorzenia). raport nie uwzględnia środków zlikwidowanych i zbytych. Parametry: Klasyfikacja wg – umożliwia wybór, czy analiza będzie wykonana w układzie grup środków trwałych czy kategorii. Wartości – umożliwia wybór, czy analizujemy wartości netto czy brutto środków trwałych. Rodzaj – określa, czy analizujemy środki trwałe, czy wartości niematerialne i prawne.

Wartość środka trwałego

Wykres jest dostępny z poziomu listy środków trwałych. Wykres obrazuje zmiany wartości środka trwałego w czasie jego eksploatacji. Prezentowane są zarówno zmiany brutto tej wartości (uwzględniające wartość zakupu, przeszacowania oraz modernizacje) jak i wartości netto (uwzględniającej dodatkowo umorzenie środka). Jedynym parametrem na wykresie jest możliwość wyboru środka trwałego.

Lista dokumentów środków trwałych: zakładka Wszystkie

Struktura kosztów amortyzacji

Wykres umożliwia analizę struktury kosztów amortyzacji według grup środków trwałych bądź według kategorii dokumentów amortyzacji. Parametry: Klasyfikacja wg – umożliwia wybór, czy analiza będzie wykonana w układzie grup środków trwałych czy kategorii. Rok, Miesiąc – określa, za jaki miesiąc dokonujemy analizy. Rodzaj – określa, czy analizujemy środki trwałe, czy wartości niematerialne i prawne.

Księga Podatkowa: Zapisy KPiR

Zapisy księgowe wg kategorii

Raport jest dostępny z poziomu Księgi Podatkowej (Księgowość/ Zapisy KPiR). Wykres prezentuje zestawienie przychodów lub kosztów według kategorii zapisów księgowych. Istnieje możliwość analizowania przychodów lub kosztów w oparciu o kategorie ogólne lub szczegółowe. Wykres jest kreowany automatycznie zgodnie z ustawionymi parametrami w oknie Księga podatkowa, jednak istnieje możliwość wyboru zapisów: z księgi, bufora lub wszystkich za wybrany okres bezpośrednio na wykresie. Przejmij filtr z aplikacji – raport generowany jest dla pozycji wyfiltrowanych na liście zapisów w chwili otwarcia analizy. Po odznaczeniu parametru możliwe są do ustalenia inne parametry: Raport przychodów/ kosztów – użytkownik określa, czy zestawienie ma prezentować przychody czy koszty. Zapisy księga/ bufor/ wszystkie – raport może obejmować tylko zapisy zatwierdzone do księgi, tylko zapisy w buforze (na brudno) lub wszystkie zapisy. Kategorie ogólne/ szczegółowe – użytkownik określa, czy analiza ma być wykonywana w oparciu o kategorie ogólne czy szczegółowe. W przypadku kategorii ogólnych – wszystkie pozycje z przypisanymi kategoriami szczegółowymi są wliczane w odpowiednią kategorię ogólną. Okres – proponowany okres jest pobierany z listy. Można go jednak zmienić (np. posługując się kalendarzem dostępnym pod prawym przyciskiem myszy).

Zapisy księgowe wg kolumn

Raport jest dostępny z poziomu Księgi Podatkowej (Księgowość/ Zapisy KPiR). Wykres prezentuje obroty w poszczególnych kolumnach księgi podatkowej za wybrany okres. Przejmij filtr z aplikacji – raport generowany jest dla pozycji wyfiltrowanych na liście zapisów w chwili otwarcia analizy. O odznaczeniu inne parametry możliwe do ustalenia to: Zapisy księga/ bufor/ wszystkie – raport może obejmować tylko zapisy zatwierdzone do księgi, tylko zapisy w buforze (na brudno) lub wszystkie zapisy. Okres – proponowany okres jest pobierany z listy. Można go jednak zmienić (np. posługując się kalendarzem dostępnym pod prawym przyciskiem myszy).

Bilans aktualny

Raport jest dostępny z poziomu Księgi Podatkowej (Księgowość/ Zapisy KPiR). Wykres prezentuje zestawienie przychodów lub kosztów za dany okres czasu zgodnie z poszczególnymi kolumnami książki przychodów i rozchodów z możliwością podziału na konkretnego wspólnika. Na podstawie przychodów i kosztów jest wykazywany dochód/strata z uwzględnienie spisów z natury i przekroczenia limitu na koszty reprezentacji i reklamy. Wykres jest kreowany automatycznie zgodnie z ustawionymi parametrami w oknie Księga podatkowa, jednak istnieje możliwość wyboru zapisów: z księgi, bufora lub wszystkich za wybrany okres bezpośrednio na wykresie. Dostępne parametry: Wspólnik – użytkownik może wybrać jednego ze wspólników . Zapisy księga/ bufor/ wszystkie – raport może obejmować tylko zapisy zatwierdzone do księgi, tylko zapisy w buforze (na brudno) lub wszystkie zapisy. Data od: – możliwość wybory daty, od której zapisy mają być brane pod uwagę. Data do: – możliwość wybrania daty ograniczającej zapisy.

Księga Handlowa: Plan kont

Obroty na kontach

Analiza jest dostępna z poziomu Planu kont oraz Obrotów i sald. Analiza obrotów na kontach kosztowych lub przychodowych z podziałem na poszczególne konta. Wykres prezentuje obroty na kontach wg zadanych parametrów: Konta typu przychody lub typu koszty/ koszty – obroty muszą dotyczyć określonego kont typu. Za wyłączeniem kont – przy wyborze typu kont można wyłączyć daną grupę kont. Funkcja może być wykorzystana szczególnie w przypadkach, gdy ewidencja kosztów jest prowadzona w dwóch układach: rodzajowym (konta zespołu 4) i kalkulacyjnym (konta zespołu 5). Wybór kont typu Koszty z wyłączeniem zespołu 4 (5) pozwoli uniknąć dwukrotnego prezentowania na wykresie tych samych kosztów. Obroty winien/ ma – obroty muszą dotyczyć określonego kont typu po stronie winien lub ma. Okres – obroty na kontach wyliczane są dla wskazanego okresu czasu. Zapisy zatwierdzone/ bufor/ wszystkie – istnieje możliwość uwzględnienia w wyliczanych wartościach tylko zapisów zatwierdzonych, tylko zapisów w buforze lub wszystkich. Waluta – użytkownik ma możliwość wyboru dowolnej waluty zdefiniowanej w programie. W przypadku wyboru konkretnej waluty program uwzględni w analizie tylko zapisy z kont prowadzonych w tej walucie. Również wartość zostanie wykazana w walucie obcej. Jeśli użytkownik wybierze opcje wszystkie – wtedy program uwzględni wszystkie zapisy, niezależnie od waluty, w jakiej zostały wprowadzone. Wartość będzie wykazana w walucie systemowej PLN, zgodnie z kursami wprowadzonymi na poszczególnych zapisach księgowych. Menu z wykresami podrzędnymi jest wywoływane po wciśnięciu prawego przycisku myszy na wykresie nadrzędnym.

Obroty i salda na koncie

Wykres prezentuje historię obrotów i sald konta w roku obrachunkowym w rozbiciu na poszczególne miesiące. Użytkownik ma do wyboru następujące parametry: Numer konta – wybór konta, którego ma dotyczyć analiza – możliwość wyboru z planu kont. Konto jest przekazywane z procedury nadrzędnej (formularza konta lub z wykresu nadrzędnego). Uwzględniać bufor – wskazuje, czy mają być uwzględniane zapisy wszystkie, czy tylko zatwierdzone (na czysto). Salda narastająco – wskazuje sposób obliczania sald – narastająco oznacza, że salda w poszczególnych miesiącach będą obliczane narastająco z uwzględnieniem bilansu otwarcia. Wyłączenie parametru oznacza, że salda w poszczególnych miesiącach będą liczone wyłącznie z uwzględnieniem obrotów z danego miesiąca. Waluta – użytkownik ma możliwość wyboru waluty, w jakiej ma być wyliczona analiza. W przypadku kont walutowych istnieje możliwość wybrania waluty, w jakiej konto jest prowadzone – wartość zostanie wykazana w walucie obcej. Jeśli użytkownik wybierze opcje wszystkie – wtedy wartość zostanie wykazana w walucie systemowej PLN, zgodnie z kursami wprowadzonymi na poszczególnych zapisach księgowych. Program nie filtruje listy walut, jakie mają być dostępne dla konkretnego konta. W przypadku, gdy użytkownik wybierze walutę inną niż waluta konta – nie zostaną wyświetlone żadne wyniki.

Obroty na koncie wg kategorii

Analiza służy do prezentacji obrotów na wybranym koncie z podziałem na kategorie (zgodnie z kategoriami zapisów księgowych). Parametry: Numer konta – wybór konta, którego ma dotyczyć analiza. Istnieje możliwość wyboru z planu kont. Obroty – wybór strony, według której analizujemy obroty (Dt, Ct). Zapisy – do wyboru zapisy księgowe, które będą uwzględniane w analizie, według stanu ich zatwierdzenia: na czysto (zatwierdzone), w buforze lub wszystkie. Od, Do – okres, którego dotyczy analiza (zakres dat analizowanych księgowań). Proponowane są daty od początku okresu obrachunkowego, do daty bieżącej. Waluta – użytkownik ma możliwość wyboru waluty, w jakiej ma być wyliczona analiza. W przypadku kont walutowych istnieje możliwość wybrania waluty, w jakiej konto jest prowadzone – wartość zostanie wykazana w walucie obcej. Jeśli użytkownik wybierze opcje wszystkie – wtedy wartość zostanie wykazana w walucie systemowej PLN, zgodnie z kursami wprowadzonymi na poszczególnych zapisach księgowych. Program nie filtruje listy walut, jakie mają być dostępne dla konkretnego konta. W przypadku, gdy użytkownik wybierze walutę inną niż waluta konta – nie zostaną wyświetlone żadne wyniki.

Persaldo na koncie wg kategorii

Analiza służy do prezentacji sald na wybranym koncie z podziałem na kategorie (zgodnie z kategoriami zapisów księgowych). Bilans otwarcia uwzględniany jest w saldzie wyłącznie wg tej kategorii, jaka została określona na dokumencie b.o. Wartości dodatnie reprezentują saldo winien, wartości ujemne reprezentują saldo ma Parametry: Numer konta – wybór konta, którego ma dotyczyć analiza – możliwość wyboru z planu kont. Saldo na dzień – określamy datę, na którą chcemy obliczyć saldo. Zapisy – do wyboru zapisy księgowe, które będą uwzględniane w analizie, według stanu ich zatwierdzenia: na czysto (zatwierdzone), w buforze lub wszystkie. Waluta – użytkownik ma możliwość wyboru waluty, w jakiej ma być wyliczona analiza. W przypadku kont walutowych istnieje możliwość wybrania waluty, w jakiej konto jest prowadzone – wartość zostanie wykazana w walucie obcej. Jeśli użytkownik wybierze opcje wszystkie – wtedy wartość zostanie wykazana w walucie systemowej PLN, zgodnie z kursami wprowadzonymi na poszczególnych zapisach księgowych. Program nie filtruje listy walut, jakie mają być dostępne dla konkretnego konta. W przypadku, gdy użytkownik wybierze walutę inną niż waluta konta – nie zostaną wyświetlone żadne wyniki.

Obroty na kontach wg kategorii

Wykres przedstawia obroty na kontach typu koszty lub przychody wg kategorii. Użytkownik ma możliwość analizy struktury obrotów ze względu na kategorie dekretów księgowych. Parametry, które należy określić dla raportu to: Konta typu przychody/ koszty – typ konta. Za wyłączeniem kont – przy wyborze typu kont można wyłączyć daną grupę kont. Funkcja może być wykorzystana szczególnie w przypadkach, gdy ewidencja kosztów jest prowadzona w dwóch układach: rodzajowym (konta zespołu 4) i kalkulacyjnym (konta zespołu 5). Wybór kont typu Koszty z wyłączeniem zespołu 4 (5) pozwoli uniknąć dwukrotnego prezentowania na wykresie tych samych kosztów. Obroty winien/ ma – obroty muszą dotyczyć określonego kont typu po stronie winien lub ma. Okres – obroty na kontach wyliczane są dla wskazanego okresu czasu. Zapisy zatwierdzone/ bufor/ wszystkie – istnieje możliwość uwzględnienia w wyliczanych wartościach tylko zapisów zatwierdzonych, tylko zapisów w buforze lub wszystkich. Waluta – użytkownik ma możliwość wyboru dowolnej waluty zdefiniowanej w programie. W przypadku wyboru konkretnej waluty program uwzględni w analizie tylko zapisy z kont prowadzonych w tej walucie. Również wartość zostanie wykazana w walucie obcej. Jeśli użytkownik wybierze opcje wszystkie – wtedy program uwzględni wszystkie zapisy, niezależnie od waluty, w jakiej zostały wprowadzone. Wartość będzie wykazana w walucie systemowej PLN, zgodnie z kursami wprowadzonymi na poszczególnych zapisach księgowych.

Obroty i salda na koncie

Analiza służy do prezentacji obrotów na wybranym koncie z podziałem na kategorie (zgodnie z kategoriami zapisów księgowych). Wykres został opisany jako wykres podrzędny dla analizy obrotów na kontach wywoływanej z poziomu planu kont.

Obroty na koncie wg kategorii

Wykres kołowy przedstawia obroty na danym koncie wg kategorii. Operator może analizować strukturę obrotów na koncie ze względu na kategorie dekretów księgowych. Wykres może być istotny w przypadku nie rozbudowanej analityki kont. Wykres został opisany jako wykres podrzędny dla analizy obrotów na kontach wywoływanej z poziomu planu kont.

Persaldo na koncie wg kategorii

Analiza służy do prezentacji sald na wybranym koncie z podziałem na kategorie (zgodnie z kategoriami zapisów księgowych). Wykres został opisany jako wykres podrzędny dla analizy obrotów na kontach wywoływanej z poziomu planu kont.

Konto księgowe – formularz

Obroty i salda na koncie

Analiza służy do prezentacji obrotów na wybranym koncie z podziałem na kategorie (zgodnie z kategoriami zapisów księgowych). Wykres został opisany jako wykres podrzędny dla analizy obrotów na kontach wywoływanej z poziomu planu kont.

Obroty na koncie wg kategorii

Wykres kołowy przedstawia obroty na danym koncie wg kategorii. Operator może analizować strukturę obrotów na koncie ze względu na kategorie dekretów księgowych. Wykres może być istotny w przypadku nie rozbudowanej analityki kont. Wykres został opisany jako wykres podrzędny dla analizy obrotów na kontach wywoływanej z poziomu planu kont.

Persaldo na koncie wg kategorii

Analiza służy do prezentacji sald na wybranym koncie z podziałem na kategorie (zgodnie z kategoriami zapisów księgowych). Wykres został opisany jako wykres podrzędny dla analizy obrotów na kontach wywoływanej z poziomu planu kont.

Obroty i salda

Obroty na kontach

Analiza dotyczy obrotów na kontach kosztowych lub przychodowych z podziałem na poszczególne konta. Wykres został opisany w rozdziale dotyczącym analizy dostępnej z poziomu planu kont.

Obroty i salda na koncie

Wykres prezentuje historię obrotów i sald konta w roku obrachunkowym w rozbiciu na poszczególne miesiące. Wykres został opisany jako wykres podrzędny dla raportu Obroty na kontach dostępnego z poziomu planu kont.

Obroty na koncie wg kategorii

Analiza służy do prezentacji obrotów na wybranym koncie z podziałem na kategorie (zgodnie z kategoriami zapisów księgowych). Wykres został opisany jako wykres podrzędny dla raportu Obroty na kontach dostępnego z poziomu planu kont.

Persaldo na koncie wg kategorii

Analiza służy do prezentacji sald na wybranym koncie z podziałem na kategorie (zgodnie z kategoriami zapisów księgowych). Wykres został opisany jako wykres podrzędny dla raportu Obroty na kontach dostępnego z poziomu planu kont.

Obroty na kontach wg kategorii

Analiza podobna do raportu Obroty na kontach, z tym, że kryterium podziału nie są poszczególne konta, ale kategorie zapisów księgowych. Wykres został opisany w rozdziale dotyczącym analizy dostępnej z poziomu planu kont.

Obroty i salda na koncie

Wykres prezentuje historię obrotów i sald konta w roku obrachunkowym w rozbiciu na poszczególne miesiące. Wykres został opisany jako wykres podrzędny dla analizy obrotów na kontach wywoływanej z poziomu planu kont.

Obroty na koncie wg kategorii

Analiza służy do prezentacji obrotów na wybranym koncie z podziałem na kategorie (zgodnie z kategoriami zapisów księgowych). Wykres został opisany jako wykres podrzędny dla analizy obrotów na kontach wywoływanej z poziomu planu kont.

Dzienniki – Zapisy księgowe

Obroty w dzienniku

Wykres dostępny jest z poziomu Zapisów księgowych zakładka [Dzienniki]. Obroty po stronie Wn i po stronie Ma są prezentowane w układzie miesięcznym. Wykres jest kreowany zgodnie z parametrami ustawionymi w oknie Zapisy księgowe. W zależności od ustawień na liście zapisów jest liczony dla wszystkich dzienników lub tylko wybranego. Bezpośrednio na wykresie operator ma możliwość wyboru jedynie rodzaju zapisów: zatwierdzonych, z bufora lub wszystkich.

Obroty w dziennikach wg kategorii

W Księgowości/ Dzienniki dostępny jest raport Obroty w dziennikach wg kategorii. Dostępny jest z menu wydruków zdefiniowanych dla Listy zapisów księgowych (Księgowość/ Dzienniki). Raport pozwala uzyskać analizę wg kategorii ogólnych oraz szczegółowych. Raport wyliczany jest na podstawie zapisów widocznych na liście. W związku z tym w chwili wyliczania raportu uwzględniane są ustawienia zdefiniowane w oknie z listą zapisów:

• zapisy: bufor/ zatwierdzone/ wszystkie,
• dziennik: wszystkie lub wybrane,
• za okres: dzień/ miesiąc/ rok.

Z poziomu wykresu można zdefiniować czy raport ma być wyliczany na podstawie kategorii ogólnych czy szczegółowych. Jeśli na zapisie nie została zdefiniowana kategoria – wartość będzie dopisana do pozycji Nieokreślona.

Uwaga

Raport wyliczany jest na podstawie kategorii określonych dla elementów zapisu księgowego. Kategoria wpisana do nagłówka nie jest uwzględniana.

Zapisy na kontach

Raport zapisów księgowych na danym koncie podawanym przy wywołaniu analizy lub na wszystkich kontach. Istnieje możliwość podania zakresu dat za jaki ma zostać sporządzony raport oraz zadecydowania czy interesują nas zapisy z  bufora, zatwierdzone, czy wszystkie.

Zapisy od konta do konta

Raport zapisów księgowych od konta do konta. Mamy możliwość podania zakresu kont oraz zadecydowania czy interesują nas zapisy z bufora, zatwierdzone, czy wszystkie. Jeśli wywołanie analizy następuje z zakładki konto i jest wypełnione pole maska to ustawienie to jest również brane pod uwagę przy wywołaniu analizy. W takim wypadku można również zastosować parametr „Bez kont uwzględnionych w masce”.

Rozrachunki

Struktura wiekowa rozrachunków na kontach

Analiza ta pozwala na uzyskanie sumy przeterminowanych należności lub zobowiązań w poszczególnych przedziałach oraz zapisów, które składają się na sumy w poszczególnych przedziałach. Parametry możliwe do ustalenia to: Wykonanie analizy: stan aktualny / na wybrany dzień – możliwość wyboru czy analiza ma zostać przeprowadzona na dzień generowania raportu lub na dzień wybrany przez użytkownika. W drugim przypadku program wyliczając kwoty dla poszczególnych przedziałów uwzględnia rozliczenia historycznie czyli stan na podany dzień. Oznacza to, że jeśli data rozliczenia dekretu jest późniejsza niż data wybrana przez użytkownika – dekret będzie uwzględniony w raporcie jako nierozliczony. Raport dla: Należności/ Zobowiązań – w przypadku zaznaczenia „Należności” pobierane są dane ze strony Winien, natomiast wybranie opcji „Zobowiązania” powoduje pobieranie danych ze strony Ma. Dekret z ujemną kwotą po stronie Wn w strukturze wiekowej rozrachunków zostanie ujęty jako zobowiązanie, natomiast dekret z ujemną kwotą po stronie Ma jako należność. Dla kont: od … do … – użytkownik ma możliwość podania zakresu kont. Waluta – domyślnie jest wybrana waluta „-wszystkie-„ i wyświetlane są kwoty w walucie systemowej (PLN). Jeśli użytkownik wybierze konkretną walutę, wtedy wyświetlane będą kwoty w walucie obcej. Uwzględniać zapisy w buforze – zaznaczenie tego parametru powoduje, że są uwzględniane dekrety zarówno zatwierdzone jak i w buforze. Odznaczenie tego parametru skutkuje pobieraniem do analizy tylko dekretów zatwierdzonych. Obliczenia według: Terminu płatności/ Daty księgowania – dla wybranej pierwszej opcji dekrety są grupowane do poszczególnych przedziałów na podstawie terminu płatności, natomiast jeśli została wybrana druga opcja – według daty księgowania. Przedziały – domyślnie podpowiadają się następujące przedziały:

• Przedział 1 – do 30 dni (1-30 dni),
• Przedział 2 – do 60 dni (31-60 dni),
• Przedział 3 – do 90 dni (61-90 dni),
• Przedział 4 – do 180 dni (91-180 dni),
• Przedział 5 – do 360 dni (181-360 dni).

Użytkownik ma możliwość zdefiniowania własnych przedziałów. Zakładka [Dane serii wykresu] zawiera wyniki wykonywanej analizy w formie tabeli z wynikami. Po podwójnym kliknięciu na wybrany wiersz, wyświetlane są dekrety wchodzące do wybranego przedziału. Wyświetlenie dekretów następuje także po jednokrotnym kliknięciu na wybranej części wykresu. Do listy zapisów tworzących wybrany przedział użytkownik może także przejść za pomocą ikony  Wprzód albo kombinacji klawiszy <CTRL>+<RIGHT> lub ikony  Na koniec albo kombinacji klawiszy <CTRL>+<END>. Na zakładce [Dane serii wykresu] użytkownik ma możliwość ustalenia podobnych parametrów jak na zakładce [Wykres]. Wykonanie analizy: stan aktualny / na wybrany dzień – analogicznie jak na zakładce [Wykres]. Analiza na dzień – analiza jest wykonywana historycznie, na zadany przez użytkownika dzień. Raport dla: Należności / Zobowiązań / Wszystkich – analogicznie jak na zakładce [Wykres]. Dodatkowo użytkownik może wybrać opcję Wszystkich, co powoduje wyświetlenie zapisów zarówno ze strony Wn jak i Ma wybranego zakresu kont. W takiej sytuacji należności będą prezentowane ze znakiem plus, a zobowiązania ze znakiem minus. Dla kont: od … do … – analogicznie jak na zakładce [Wykres]. Waluta – analogicznie jak na zakładce [Wykres]. Uwzględniać zapisy w buforze – analogicznie jak na zakładce [Wykres] . Obliczenia według: Terminu płatności / Daty księgowania – analogicznie jak na zakładce [Wykres]. Terminowość: Wszystkie / w terminie / Po terminie – wybranie jednej z tych opcji powoduje wyświetlenie zapisów o wybranym statusie płatności. Przedziały –.domyślnie podpowiadają się przedziały analogiczne jak na zakładce [Wykres]. Użytkownik może wybrać przedział, dla którego zostaną wyświetlone zapisy. Dostępne są następujące możliwości:

• Przedział 1 – do 30 dni (1-30 dni),
• Przedział 2 – do 60 dni (31-60 dni),
• Przedział 3 – do 90 dni (61-90 dni),
• Przedział 4 – do 180 dni (91-180 dni),
• Przedział 5 – do 360 dni (181-360 dni),
• Więcej – powyżej 360 dni.

Uwaga

Zaznaczenie opcji Wszystkie i Po terminie pozwala użytkownikowi zdefiniować własne przedziały. Tylko dla wybranej opcji Po terminie użytkownik ma możliwość wyboru przedziału, dla którego zostaną wyświetlone zapisy.

Wydruki dla struktury wiekowej rozrachunków księgowych

Z zakładki [Wykres] dostępny jest wydruk Wykres [Struktura wiekowa rozrachunków księgowych]. Z zakładki [Dane serii wykresu] dla analizy „Struktura wiekowa rozrachunków księgowych” dostępny jest Wydruk struktury wiekowej zawierający tabelę z kwotami zapisów w poszczególnych przedziałach, a także informacje o wybranych parametrach. Z zakładki [Dane serii wykresu], dla analizy „Zapisy struktury wiekowej rozrachunków księgowych”, dostępne są następujące wydruki:

• Zapisy struktury wiekowej wg kont,
• Suma zapisów struktury wiekowej wg kont,
• Zapisy struktury wiekowej wg podmiotów,
• Suma zapisów struktury wiekowej wg podmiotów,
• Zapisy struktury wiekowej. 

• Wykres
• Parametry graficzne
• Dane serii wykresu

Uwaga

W oknie może nie pojawiać się zakładka Parametry graficzne. Pojawienie się tej zakładki jest uzależnione od możliwości definiowania parametrów dla wykresu.

Zakładka Wykres

Na zakładce [Wykres] otrzymujemy graficzną interpretację wyników raportu. Generowanie wykresów obsługiwane jest przez przyciski: Odśwież lub klawisz <F5> – powoduje ponowne przeliczenie raportu. W przypadku zmiany parametrów wykresu przycisk zmienia się na , co informuje użytkownika o konieczności ponownego przeliczenia raportu.

Uwaga

Jeśli na danym wykresie istnieje możliwość ustalenia tylko jednego parametru – przeliczanie następuje najczęściej automatycznie w chwili jego zmiany. Jeśli parametrów jest więcej – przeliczenie należy wywołać przy pomocy przycisku Odśwież.

Anuluj – zamyka okno.

Uwaga

Dla niektórych raportów (głównie analizujących sprzedaż/ zakupy w modułach Comarch ERP Optima Faktury i Comarch ERP Optima Handel) wyniki nie są wyliczane od razu po wywołaniu analizy, z parametrami domyślnymi. Raport jest wyliczany dopiero po ustaleniu parametrów (np. zakresu dat) przez użytkownika i wciśnięciu przycisku.

Kilka raportów w ramach jednej analizy. W ramach jednej analizy możliwe jest zdefiniowanie „kolejki” kilku wykresów. Są to tzw. wykresy nadrzędne i podrzędne. Wykres podrzędny otwieramy klikając w część odpowiadającą wynikom, które użytkownik chce nadal analizować. Jeśli w obrębie danej analizy dostępne jest kilka raportów wówczas w oknie aktywne są przyciski: – Wprzód – powoduje przejście do poprzednio wykonanego podrzędnego wykresu – Na koniec – powoduje przejście do ostatniego wykonanego wykresu zdefiniowanego w ramach danej analizy  – Wstecz – powoduje cofnięcie do poprzednio wykonanego nadrzędnego wykresu – Na początek – powoduje cofnięcie do pierwszego wykresu zdefiniowanego w ramach danej analizy W dolnej części okna znajdują się parametry, dzięki którym użytkownik ma możliwość parametryzowania informacji zawartych na wykresie. Zestawienie parametrów jest uzależnione od wywołanego właśnie wykresu. Warto pamiętać, że na wykresie można zobaczyć również wartości liczbowe odpowiadające danej części (punktowi) wykresu. W tym celu należy „najechać” kursorem na interesującą część wykresu i chwilę poczekać – obok kursora pojawi się pole, w którym podane będą odpowiednie wartości.

Zakładka Parametry graficzne

Pozwala ustalić parametry graficzne dla generowanego wykresu. Należy jednak pamiętać, że zakładka [Parametry graficzne] nie pojawi się w oknie raportu, gdzie nie ma możliwości definiowania takich parametrów.

Zakładka Dane serii wykresu

Zakładka zawiera wyniki wykonywanej analizy w formie tabeli z wynikami. Obsługa okna jest identyczna jak w przypadku zakładki [Wykres] (z tą różnicą, że zagłębianie się następuje po podwójnym kliknięciu w interesujący nas wiersz danych).

Edycja wykresów

Warto wiedzieć, że istnieje możliwość definiowania własnych wykresów przez użytkownika. Bliższych informacji udzieli Państwu Autoryzowany Przedstawiciel Comarch.   

• Jako narastające saldo zapisów rachunku w danym dniu rozumiemy sumę salda BO rachunku i zrealizowanych na nim obrotów o dacie dokumentu zawartej w przedziale od minus nieskończoności do tego dnia włącznie.
• Jako narastające saldo zdarzeń rachunku w danym dniu rozumiemy sumę planowanych obrotów o dacie realizacji zawartej w przedziale od minus nieskończoności do tego dnia włącznie.
• Jako narastające saldo sumaryczne w danym dniu rozumiemy sumę salda BO rachunku, zrealizowanych obrotów zawartych o dacie dokumentu zawartej w przedziale od minus nieskończoności do tego dnia włącznie oraz planowanych obrotów o dacie realizacji zawartej w przedziale od minus nieskończoności do tego dnia włącznie. Z powyższego określenia wynika, że saldo sumaryczne jest sumą sald zapisów i zdarzeń.

Parametry możliwe do ustalenia to: Wszystkie rachunki – raport może być wyliczany na podstawie zapisów i zdarzeń wprowadzonych we wszystkich rejestrach (parametr zaznaczony). Otrzymujemy tym samym raport o ogólnym stanie środków pieniężnych w firmie. Raport może być liczony dla jednego wskazanego rachunku – parametr powinien być wyłączony, natomiast w polu Rachunek należy wskazać konkretny rejestr. Okres – okres, za jaki liczony powinien być raport. Pomijaj dni bez obrotów – umożliwia pominięcie na wykresie dni, w których nie było obrotów.

Uwaga

Wszystkie salda są wyliczane w walucie, w jakiej prowadzony jest rejestr. Natomiast jeśli użytkownik zaznaczy opcję wszystkie rachunki – wtedy salda wykazywane są w PLN. Wartość poszczególnych zapisów/ płatności jest przeliczana na PLN zgodnie z kursem podanym na dokumencie.

Zapisy + Preliminarz

Analiza pokazuje historię obrotów na rachunku. Obejmuje rozbite na poszczególne dni (w zadanym okresie) sumy obrotów zadanego rachunku: zrealizowanych oraz planowanych. Wyliczenia dotyczą wartości wpływów w danym dniu i nie są prowadzone narastająco (tzn. nie uwzględniają bilansu otwarcia rachunku oraz wartości wpływów w okresie poprzedzającym). Możliwe jest ustalenie Rachunku, dla którego wyliczany jest raport: może to być jeden wskazany (lista dostępna po wciśnięciu przycisku Rachunek) lub wszystkie rachunki (zaznaczony parametr Wszystkie rachunki). Waluta – użytkownik ma możliwość wyboru dokumentów wprowadzonych w jednej z walut lub wszystkich dokumentów, niezależnie od waluty w jakiej zostały wprowadzone. W przypadku wyboru konkretnej waluty – program ze wszystkich dokumentów wprowadzonych w rejestrze wybierze te danej walucie na ich podstawie wyliczy raport. Wartość będzie wykazana w walucie. Natomiast w przypadku wyboru opcji wszystkie – w raporcie zostaną uwzględnione wszystkie dokumenty, niezależnie od waluty. Wartość zostanie wykazana w walucie systemowej (PLN), zgodnie z kursem podanym na poszczególnych dokumentach.

Wydatki wg kategorii

Raport przedstawia strukturę wydatków w firmie z podziałem na kategorie przypisane zapisom kasowym/ bankowym. Analiza pokazuje dotyczące zadanego rachunku wydatki zrealizowane w zadanym okresie plus, opcjonalnie, wydatki planowane w innym okresie, w rozbiciu na kategorie (ogólne bądź wszystkie). Dokładniej, wykazywana wartość wydatków dla danej kategorii jest sumą:

• Zrealizowanych wydatków na zadanym rachunku, związanych z rozważaną kategorią, których data jest zawarta w zadanym okresie. Pod uwagę brane są zawsze zapisy z zamkniętych raportów, natomiast zapisy raportów otwartych są uwzględniane opcjonalnie.
• Opcjonalnie planowanych wydatków na zadanym rachunku, związanych z rozważaną kategorią, których termin mieści się w zadanym okresie.

Parametry możliwe do ustalenia to: Rachunek – podczas wyliczania raportu możliwe jest wskazanie konkretnego rejestru, dla którego struktura powinna być wyliczona (lista dostępna po wciśnięciu przycisku Rachunek). Możliwe jest również wyliczenie struktury dla wszystkich rachunków (zaznaczony parametr). Za okres – okres, za jaki mają być uwzględniane zapisy kasowe/ bankowe. Uwzględniaj otwarte raporty – domyślnie wartości liczone są w oparciu o zamknięte raporty kasowe/ bankowe. Zaznaczenie parametru powoduje, że uwzględniane będą również raporty o statusie otwarty. Uwzględniaj preliminarz płatności za okres – zaznaczenie parametru spowoduje, że w wyliczanych wartościach zostaną uwzględnione również planowane wydatki z Preliminarza płatności (zdarzenia typu Rozchód w części pozostającej do rozliczenia). Waluta – użytkownik ma możliwość wyboru dokumentów wprowadzonych w wybranej walucie lub wszystkich dokumentów, niezależnie od waluty w jakiej zostały wprowadzone. W przypadku wyboru konkretnej waluty – program ze wszystkich dokumentów wprowadzonych w rejestrze wybierze te danej walucie na ich podstawie wyliczy raport. Wartość będzie wykazana w walucie. Natomiast w przypadku wyboru opcji wszystkie – w raporcie zostaną uwzględnione wszystkie dokumenty, niezależnie od waluty. Wartość zostanie wykazana w walucie systemowej (PLN), zgodnie z kursem podanym na poszczególnych dokumentach. Uwzględniaj kategorie:

• Ogólne – w strukturze zostaną uwzględnione tylko kategorie ogólne (wyliczona wartość obejmie również wszystkie zapisy/ zdarzenia z kategoriami zdefiniowanymi jako szczegółowe w danej kategorii ogólnej)
• Wszystkie – analiza uwzględni wszystkie występujące na zapisach/ zdarzeniach kategorie, bez względu na to, czy będą to kategorie ogólne czy szczegółowe.

Wpływy wg kategorii

Raport przedstawia strukturę wydatków w firmie z podziałem na kategorie przypisane zapisom kasowym/ bankowym. Analiza pokazuje dotyczące zadanego rachunku przychody zrealizowane w zadanym okresie plus, opcjonalnie, przychody planowane w innym okresie, w rozbiciu na kategorie (ogólne bądź wszystkie). Dokładniej, wykazywana wartość przychodów dla danej kategorii jest sumą:

• Zrealizowanych przychodów na zadanym rachunku, związanych z rozważaną kategorią, których data jest zawarta w zadanym okresie. Pod uwagę brane są zawsze zapisy z zamkniętych raportów, natomiast zapisy raportów otwartych są uwzględniane opcjonalnie.
• Opcjonalnie planowanych przychodów na zadanym rachunku, związanych z rozważaną kategorią, których termin mieści się w zadanym okresie.

Raport jest obsługiwany w sposób identyczny jak Wydatki wg kategorii.

Historia obrotów na rachunku

Analiza pokazuje obroty zrealizowane na zadanym rachunku w zadanym okresie w rozbiciu na poszczególne dni. Wykazywana wartość obrotów dla danego dnia jest sumą zrealizowanych obrotów na danym rachunku tego dnia. Parametry możliwe do ustalenia: Rachunek – raport może obejmować wszystkie zdefiniowane rejestry (zaznaczony parametr) lub tylko jednego wybranego (lista dostępna po wciśnięciu przycisku Rachunek). Waluta – użytkownik ma możliwość wyboru dokumentów wprowadzonych w wybranej walucie lub wszystkich dokumentów, niezależnie od waluty w jakiej zostały wprowadzone. W przypadku wyboru konkretnej waluty – program ze wszystkich dokumentów wprowadzonych w rejestrze wybierze te danej walucie na ich podstawie wyliczy raport. Wartość będzie wykazana w walucie. Natomiast w przypadku wyboru opcji wszystkie – w raporcie zostaną uwzględnione wszystkie dokumenty, niezależnie od waluty. Wartość zostanie wykazana w walucie systemowej (PLN), zgodnie z kursem podanym na poszczególnych dokumentach. Zakres dat – analiza dotyczy wskazanego okresu czasu Uwzględniaj otwarte raporty kasowe/ bankowe – domyślnie raport obejmuje tylko zamknięte raporty kasowe/ bankowe. Opcjonalnie mogą być brane pod uwagę zapisy ze wszystkich (tj. zamkniętych i otwartych) raportów (parametr zaznaczony).

Lista raportów

Wywoływane zostaje okno z listą raportów otwartych w danym rejestrze.

Formularz raportu kasowego/ bankowego

Historia obrotów na rachunku

Raport został opisany w części dotyczącej analizy dostępnej dla Listy rejestrów kasowych/ bankowych.

Lista raportów kasowych/ bankowych dla rejestru

Historia obrotów na rachunku

Raport został opisany w części dotyczącej analizy dostępnej dla Listy rejestrów kasowych/ bankowych.

Raport kasowy/ bankowy – formularz

Historia obrotów na raporcie

Analiza pokazuje obroty zrealizowane na danym raporcie w rozbiciu na poszczególne dni, w których występowały zapisy. Możliwość wyboru raportu, którego ma dotyczyć analiza istnieje po wciśnięciu przycisku Raport. Domyślnie wyświetlana jest lista raportów otwartych w formularzu rejestru, z którego wywoływana była analiza. Użytkownik ma możliwość wyboru dokumentów wprowadzonych w wybranej walucie lub wszystkich dokumentów, niezależnie od waluty w jakiej zostały wprowadzone. W przypadku wyboru konkretnej waluty – program ze wszystkich dokumentów wprowadzonych w rejestrze wybierze te danej walucie na ich podstawie wyliczy raport. Wartość będzie wykazana w walucie. Natomiast w przypadku wyboru opcji wszystkie – w raporcie zostaną uwzględnione wszystkie dokumenty, niezależnie od waluty. Wartość zostanie wykazana w walucie systemowej (PLN), zgodnie z kursem podanym na poszczególnych dokumentach.

Lista zapisów kasowych/ bankowych

Wydatki wg kategorii

Raport został opisany w części dotyczącej analizy dla Listy rejestrów kasowych/ bankowych.

Przychody wg kategorii

Raport został opisany w części dotyczącej analizy dla Listy rejestrów kasowych/ bankowych.

Preliminarz płatności

Dłużnicy/ wierzyciele

Analiza pokazuje bieżące sumaryczne zaległości największych dłużników/wierzycieli. Pokazywane są zaległości dla wybranej liczby największych dłużników/wierzycieli; wszyscy pozostali są agregowani do jednego rekordu POZOSTALI. Raport obsługiwany jest przez: Raport największych dłużników/ wierzycieli – zaznaczenie parametru decyduje, czy raport jest liczony dla zobowiązań czy należności. Pokaż największych – w raporcie uwzględniona będzie określona tu liczba firm dłużników/ wierzycieli, dla których wartość należności/ zobowiązań jest największa. Terminowość – analiza ma możliwość wprowadzenia typu zaległości, który ma być uwzględniany:

• wszystkie,
• w terminie – takie, których termin jeszcze nie upłynął,
• po terminie – przeterminowane.

Analiza zaległości po terminie może dotyczyć zaległości w zadanym przedziale przeterminowania: 1, 2, 3 lub więcej. Ilość dni w danym przedziale określamy w dolnej części okna. Uwzględniać zapisy niepodlegające rozliczeniu – parametr dotyczy wszystkich płatności ze statusem nie podlega. Użytkownik ma możliwość określenia, czy powinny być uwzględniane (parametr zaznaczony), czy nie (parametr odznaczony). Waluta – użytkownik ma możliwość uzyskania informacji o płatnościach w zależności od waluty, w jakiej zostały zarejestrowane zdarzenia. Jeśli wybrana zostanie konkretna waluta program wyfiltruje spośród dokumentów takie, które zostały wystawione w danej walucie i na ich podstawie wyliczy raport. Wartości wykazane będą również w walucie. Jeśli natomiast użytkownik wybierze opcję wszystkie – program uwzględni w raporcie wszystkie należności/ zobowiązania, niezależnie od waluty, w jakiej zostały wystawione, a wartość zostanie wyliczona w PLN, zgodnie z kursem podanym na poszczególnych płatnościach.

Płatności klienta

Raport podrzędny dla raportu Dłużnicy/ Wierzyciele to Płatności klienta. Wykres ma postać tabeli, zawierającej wszystkie nierozliczone płatności kontrahenta, zgodnie z ustalonymi na wykresie nadrzędnym informacjami o terminowości (czy płatności wszystkie/ w terminie/ po terminie, a w przypadku płatności po terminie odpowiedni przedział czasowy). W zależności od wybranej na raporcie Dłużnicy/ Wierzyciele waluty kwoty dokumentów na liście Płatności klienta są wykazywane albo w wybranej walucie albo w walucie systemowej (PLN) – jeśli na nadrzędnym raporcie w polu Waluta wybrano opcję wszystkie. Tabela zawiera następujące informacje:

• numer dokumentu,
• kod i nazwę kontrahenta,
• datę dokumentu,
• termin płatności,
• kwotę dokumentu (całkowitą) oraz kwotę pozostającą jeszcze do rozliczenia,
• ilość dni, jaka minęła od wyznaczonego terminu płatności (w przypadku płatności w terminie 0).

Struktura wiekowa na zadany dzień

Raport ukazuje strukturę wiekową należności/ zobowiązań w poszczególnych przedziałach: w terminie i przeterminowanych (przeterminowanych z możliwością ustalenia przedziałów). Parametry możliwe do ustalenia to: Wykonanie analizy: stan aktualny / na wybrany dzień – możliwość wyboru czy analiza ma zostać przeprowadzona na dzień generowania raportu czy też na dzień wybrany przez użytkownika. W drugim przypadku program wyliczając kwoty dla poszczególnych przedziałów uwzględnia wszystkie dokonane później rozliczenia. Oznacza to, że jeśli data rozliczenia dokumentu jest późniejsza niż data wybrana przez użytkownika – zapis będzie uwzględniony w raporcie jako nierozliczony. Raport dla należności/ zobowiązań – w zależności od ustawień raport będzie liczony dla należności lub zobowiązań. Typ podmiotu – jest możliwość ustawienia czy przeliczenie ma zostać wykonane dla wszystkich typów podmiotów czy wybranego. Dodatkowo, jeśli wybrano typ podmiotu Kontrahenci, to jest możliwość wykonania analizy dla wszystkich kontrahentów, wybranej grupy kontrahentów lub też jednego wybranego. Uwzględniać zapisy niepodlegające rozliczeniom – parametr dotyczy zapisów ze statusem Nie podlega:

• jeśli jest zaznaczony – w raporcie uwzględniane są wszystkie zapisy zarówno te podlegające rozliczeniom jak i te nierozliczane
• jeśli jest odznaczony – w raporcie uwzględniane są tylko zapisy podlegające rozliczeniom. Jako wykres podrzędny wywoływany jest raport Zapisy struktury wiekowej.

Obliczenia według terminu płatności / daty dokumentu – parametr dotyczy ustawienia daty, która jest brana pod uwagę przy obliczeniu struktury wiekowej Dokumenty – możliwość ustawienia rodzaju dokumentów, które będą uwzględnione w wynikach analizy. Tylko zdarzenia kasowo/bankowe, tylko zapis kasowo/bankowe lub oba rodzaje dokumentów. Uwzględniaj zapisy k/b zawsze w przedziale „w terminie” – jeśli w parametrze [Dokumenty] wybrano zapisy k/b lub wszystkie to ten parametr jest dostępny. Zaznaczenie jego spowoduje że zapisy k/b zawsze będą uwzględnione w przedziale „w terminie”. W przeciwnym wypadku zostaną uwzględnione zgodnie z datą dokumentu Ilość dni w przedziałach – ilość dni w poszczególnych, definiowalnych przez Użytkownika, przedziałach.

Przykład

Jeśli przedział pierwszy ma zawierać płatności, których termin płatności minął pomiędzy 1-30 dni należy wpisać ilość dni 30, Jeśli przedział drugi zawiera płatności, których termin minął 31-60 dni należy jako ilość dni wpisać kolejne 30, Jeśli przedział trzeci zawiera płatności, których termin minął pomiędzy 61-90 dni jako ilość dni należy wpisać kolejne 30. 

Z zakładki [Dane] serii wykresu dostępny jest Wydruk struktury wiekowej przedstawiający zagregowane dane w formie tabelarycznej.  

Zapisy struktury wiekowej

Raport zawiera tabelę z informacjami o zdarzeniach składających się na dany przedział. Tabela zawiera m.in.:

• numer dokumentu,
• kod i nazwę kontrahenta,
• datę dokumentu,
• termin płatności,
• kwotę dokumentu (całkowitą) oraz kwotę pozostającą jeszcze do rozliczenia,
• ilość dni, jaka minęła od wyznaczonego terminu płatności.

Raport domyślnie wyliczany jest dla przedziału wybranego (klikniętego) na wykresie nadrzędnym. Jednak już poziomu tabeli z zapisami istnieje możliwość określenia nowych parametrów dla tabeli (bez konieczności wycofania się do raportu nadrzędnego). Oprócz parametrów określanych dla raportu nadrzędnego (raport dla należności/ zobowiązań) istnieje możliwość sporządzenia analizy dla wszystkich dokumentów (w tym wypadku zobowiązania prezentowane są ze znakiem minus). Użytkownik ma również możliwość wybrania, z poziomu wykresu terminowości. Terminowość:

• wszystkie – tabela będzie zawierać wszystkie płatności nierozliczone, niezależnie od wybranego wcześniej przedziału,
• w terminie – tabela będzie zawierać wszystkie płatności, których termin jeszcze nie minął,
• po terminie – w przypadku wybrania opcji po terminie istnieje możliwość ponownego zdefiniowania przedziałów, dla jakich powinien być liczony raport.

Po zdefiniowaniu kolejnych przedziałów dla płatności przeterminowanych użytkownik powinien wybrać, dla którego przedziału będzie liczony raport. Dokonuje tego w części Przedziały – do wyboru ma przedział 1, 2 i 3 (zgodnie ze zdefiniowanym wcześniej przedziałami). Jeśli wybierze przedział Więcej – w tabeli znajdą się wszystkie płatności, których termin nie mieści się nawet w trzecim zdefiniowanym przedziale. Z zakładki [Dane] serii wykresu dostępne są wydruki: Zapisy struktury wiekowej oraz Zapisy struktury wiekowej wg podmiotów. Wydruki Zapisy struktury wiekowej (wzór 2) oraz Zapisy struktury wiekowej wg podmiotów (wzór 2) prezentują zapisy z podziałem na poszczególne przedziały.

Planowane wydatki wg kategorii

Analiza pokazuje dotyczące zadanego rachunku wydatki planowane w zadanym okresie w rozbiciu na kategorie (ogólne bądź wszystkie). Dokładniej, wykazywana wartość planowanych wydatków dla danej kategorii jest sumą planowanych wydatków na zadanym rachunku, związanych z rozważaną kategorią, których data jest zawarta w zadanym okresie. Parametry możliwe do ustalenia to: Rachunek – podczas wyliczania raportu możliwe jest wskazanie konkretnego rejestru, dla którego struktura powinna być wyliczona (lista dostępna po wciśnięciu przycisku Rachunek). Możliwe jest również wyliczenie struktury dla wszystkich rachunków (zaznaczony parametr). Uwzględniaj zakres dat – standardowo raport uwzględnia wszystkie planowane wydatki we wskazanym rejestrze. Po zaznaczeniu parametru można zawęzić ten okres. Uwzględniaj rozliczone płatności – jeśli parametr jest zaznaczony raport uwzględnia wszystkie zdarzenia zarejestrowane w preliminarzu (zarówno w części rozliczonej jak i  pozostałej do rozliczenia). Jeśli parametr jest odznaczony – w raporcie uwzględnione są tylko zdarzenia w części jeszcze nierozliczonej.

Uwaga

Zdarzenia ze statusem Nie podlega są uwzględniane zawsze (zarówno w raporcie obejmującym płatności rozliczone jak i tym, który nie uwzględnia).

Waluta – użytkownik ma możliwość wyboru dokumentów wprowadzonych w wybranej walucie lub wszystkich dokumentów, niezależnie od waluty w jakiej zostały wprowadzone. W przypadku wyboru konkretnej waluty – program ze wszystkich dokumentów wprowadzonych w rejestrze wybierze te danej walucie na ich podstawie wyliczy raport. Wartość będzie wykazana w walucie. Natomiast w przypadku wyboru opcji wszystkie – w raporcie zostaną uwzględnione wszystkie dokumenty, niezależnie od waluty. Wartość zostanie wykazana w walucie systemowej (PLN), zgodnie z kursem podanym na poszczególnych dokumentach. Uwzględniaj kategorie:

• Ogólne – w strukturze zostaną uwzględnione tylko kategorie ogólne (wyliczona wartość obejmie również wszystkie zapisy/ zdarzenia z kategoriami zdefiniowanymi jako szczegółowe w danej kategorii ogólnej).
• Wszystkie – analiza uwzględni wszystkie występujące na zapisach/ zdarzeniach kategorie, bez względu na to, czy będą to kategorie ogólne czy szczegółowe.

Planowane przychody wg kategorii

Analiza pokazuje dotyczące zadanego rachunku przychody planowane w zadanym okresie w rozbiciu na kategorie (ogólne bądź wszystkie). Dokładniej, wykazywana wartość planowanych przychodów dla danej kategorii jest sumą planowanych przychodów na zadanym rachunku, związanych z rozważaną kategorią, których data jest zawarta w zadanym okresie. Parametry możliwe do ustalenia to: Rachunek – podczas wyliczania raportu możliwe jest wskazanie konkretnego rejestru, dla którego struktura powinna być wyliczona (lista dostępna po wciśnięciu przycisku Rachunek). Możliwe jest również wyliczenie struktury dla wszystkich rachunków (zaznaczony parametr). Uwzględniaj zakres dat – standardowo raport uwzględnia wszystkie planowane wpływy we wskazanym rejestrze. Po zaznaczeniu parametru można zawęzić ten okres. Uwzględniaj rozliczone płatności – jeśli parametr jest zaznaczony raport uwzględnia wszystkie zdarzenia zarejestrowane w preliminarzu (zarówno w części rozliczonej jak i pozostałej do rozliczenia). Jeśli parametr jest odznaczony – w raporcie uwzględnione są tylko zdarzenia w części jeszcze nierozliczonej.

Uwaga

Zdarzenia ze statusem Nie podlega są uwzględniane zawsze (zarówno w raporcie obejmującym płatności rozliczone jak i tym, który ich nie uwzględnia).

Waluta – użytkownik ma możliwość wyboru dokumentów wprowadzonych w wybranej walucie lub wszystkich dokumentów, niezależnie od waluty w jakiej zostały wprowadzone. W przypadku wyboru konkretnej waluty – program ze wszystkich dokumentów wprowadzonych w rejestrze wybierze te danej walucie na ich podstawie wyliczy raport. Wartość będzie wykazana w walucie. Natomiast w przypadku wyboru opcji wszystkie – w raporcie zostaną uwzględnione wszystkie dokumenty, niezależnie od waluty. Wartość zostanie wykazana w walucie systemowej (PLN), zgodnie z kursem podanym na poszczególnych dokumentach. Uwzględniaj kategorie:

• Ogólne – w strukturze zostaną uwzględnione tylko kategorie ogólne (wyliczona wartość obejmie również wszystkie zapisy/ zdarzenia z kategoriami zdefiniowanymi jako szczegółowe w danej kategorii ogólnej).
• Wszystkie – analiza uwzględni wszystkie występujące na zapisach/ zdarzeniach kategorie, bez względu na to, czy będą to kategorie ogólne czy szczegółowe.

Kalendarz

Wykres jest dostępny z poziomu zakładki [Kalendarz]. Wykres został dokładnie opisany w rozdziale dotyczącym analizy dostępnej na Liście raportów kasowych/ bankowych.  

• Dłużnicy / wierzyciele (Kasa/Bank: Preliminarz płatności: Dłużnicy i wierzyciele),
• Analiza sprzedaży wg kontrahentów (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg kontrahentów),
• Analiza zakupów wg kontrahentów (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg kontrahentów),
• Analiza sprzedaży wg grup (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg grup),
• Analiza zakupów wg grup (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg grup),
• Analiza sprzedaży wg kategorii (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg kategorii),
• Analiza zakupów wg kategorii (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg kategorii),
• Udziały kontrahentów w sprzedaży (Faktury: Lista dokumentów: Udziały kontrahentów w sprzedaży),
• Udziały kontrahentów w zakupie (Faktury: Lista dokumentów: Udziały kontrahentów w sprzedaży).

Poza wymienionymi wykresami są podłączone następujące, wcześniej nie omawiane:

Dostawcy/ odbiorcy

Analiza pokazuje zrealizowane obroty (w sensie modułu Comarch ERP Optima KASA/BANK) w rozbiciu na kontrahentów. Pokazywane są obroty dla wybranej liczby kontrahentów o największych obrotach; wszyscy pozostali kontrahenci są agregowani do jednego rekordu POZOSTALI. Analiza daje także możliwość ograniczenia zbioru kontrahentów pod względem typu kontrahenta: dostawca (uwzględniane są tylko zapisy o ujemnym kierunku) albo odbiorca (uwzględniane są tylko zapisy o dodatnim kierunku). Brane są pod uwagę wszystkie zapisy kasowe, również z otwartych raportów.

Lista kategorii

Do listy kategorii są podłączone wyłącznie wykresy uprzednio omawiane w rozdziale HANDEL. Tutaj ograniczymy się jedynie do ich wypunktowania i podania odpowiednich odnośników:

• Analiza sprzedaży wg kategorii (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg kategorii),
• Analiza zakupów wg kategorii (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg kategorii),
• Analiza sprzedaży wg grup (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg grup),
• Analiza zakupów wg grup (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg grup).

Cennik

Do cennika są podłączone głównie wykresy uprzednio omawiane w rozdziale HANDEL. Tutaj ograniczymy się jedynie do ich wypunktowania i podania odpowiednich odnośników:

• Analiza sprzedaży wg towarów (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg towarów),
• Analiza zakupów wg towarów (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg towarów),
• Analiza sprzedaży wg grup (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg grup),
• Analiza zakupów wg grup (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg grup),
• Analiza sprzedaży wg kategorii (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg kategorii),
• Analiza zakupów wg kategorii (Faktury: Lista dokumentów: Analiza sprzedaży wg kategorii),
• Udziały towarów w sprzedaży (Faktury: Lista dokumentów: Udziały towarów w sprzedaży),
• Udziały towarów w zakupie (Faktury: Lista dokumentów: Udziały towarów w sprzedaży).

Poza wymienionymi wykresami są podłączone następujące, wcześniej nie omawiane:

Zasoby z dostaw

Raport Zasoby z dostaw stanowi symulację stanów magazynowych w oparciu o wprowadzone dokumenty zakupu i sprzedaży. Analiza pokazuje (w postaci tabelarycznej) bieżące stany ilościowe poszczególnych towarów (dokładniej usług), w podziale na towary, których sprzedano mniej niż zakupiono (dodatni stan, tzw. dostępne dostawy) oraz towary, których sprzedano więcej niż zakupiono (ujemny stan, tzw. sprzedaż bez dostaw lub braki). Zasoby z dostaw – podczas liczenia raportu użytkownik może ustalić jakie pozycje powinny być uwzględniane:

• Razem – uwzględniane są wszystkie towary, zarówno te wykazujące stany do sprzedaży jak i braki.
• Bez zer – uwzględniane są tylko towary wykazujące stany lub braki (w zależności od ustawień). Towary wykazujące stan 0 są pomijane.
• Zasoby – uwzględniane są tylko towary wykazujące stany.
• Braki – uwzględniane są tylko towary wykazujące braki.

Zasady wyliczania:

• W przypadku dokumentów wprowadzających towar do magazynu (FZ) – uwzględniane są tylko dokumenty zapisane trwale (nie do bufora).
• Uwzględniane są jedynie elementy aktywne (tzn. pomijane są dokumenty anulowane).

Raport handlowy towarów

Raport wylicza dla poszczególnych towarów bilans ilości zakupionej i sprzedanej. W oparciu o symulację wylicza również stan początkowy (na dzień podany jako data początkowa liczenia raportu) oraz ilość aktualną towaru (z uwzględnieniem stanu początkowego). Raport ma postać tabeli, w której otrzymujemy informację o: Stan początkowy – stan towaru na początek liczonego okresu, wyliczany jest na podstawie dokumentów zakupu i sprzedaży zarejestrowanych w systemie przed datą początkową raportu. Faktury zakupu – ilość zakupiona na fakturach zakupu w podanym okresie czasu. Faktury sprzedaży – ilość sprzedana na fakturach w podanym okresie czasu. Uwzględniane są również faktury skojarzone z paragonami. Paragony – ilość sprzedana na paragony w podanym okresie czasu. Stan końcowy – bilans wyliczany na podstawie stanu początkowego, ilości zakupionej oraz sprzedanej. Użytkownik może określić: Okres – okres za jaki ma być wyliczana ilość zakupiona i sprzedana. Bilans – użytkownik może ustalić jakie pozycje powinny być uwzględniane:

• Razem – uwzględniane są wszystkie towary, zarówno te wykazujące bilans dodatni jak i ujemny oraz zerowy,
• Bez zer – uwzględniane są tylko towary wykazujące bilans różny od zera,
• Dodatni – uwzględniane są tylko towary wykazujące bilans dodatni,
• Ujemny – uwzględniane są tylko towary wykazujące bilans ujemny.

• Program nie rozróżnia jednostek miary tzn. sumuje ze sobą ilości określone w różnych jednostkach miary (np. sztuki i komplety). Należy o tym pamiętać podczas wyliczania raportów dotyczących kontrahentów (gdzie sprzedawane im towary nie zawsze maja taką samą jednostkę miary).
• Ilość dla poszczególnych towarów zawsze wykazywana jest w jednostce podstawowej.
• Jeśli na transakcji wystąpił towar w opakowaniu zbiorczym – ilość zostaje przeliczona na jednostkę podstawową.

Na raportach dotyczących sprzedaży (FA i PA) dostępne są parametry dotyczące rodzaju dokumentów, które powinny być uwzględniane podczas liczenia. Użytkownik ma do dyspozycji następujące parametry:

• Uwzględniaj FA bez WZ – uwzględnione zostaną faktury, do których nie zostały utworzone dokumenty WZ (z wyłączeniem FA utworzonych do paragonów, nawet jeśli te nie posiadają WZ)
• Uwzględniaj FA z WZ – uwzględnione zostaną faktury z WZ (z wyłączeniem FA tworzonych do paragonów, nawet jeśli te posiadają WZ)
• Uwzględniaj PA bez FA – uwzględnione zostaną paragony bez FA (niezależnie od tego, czy posiadają dokumenty WZ)
• Uwzględniaj PA z FA – uwzględnione zostaną paragony, do których utworzono FA (niezależnie od tego, czy posiadają dokumenty WZ)

W zależności od zaznaczeń program wylicza raport dla określonych typów dokumentów. Tak więc w przypadku, gdy zaznaczone zostaną dwa pierwsze parametry (FA bez WZ oraz FA z WZ) – analiza obejmie wszystkie FA, z wyjątkiem tych wystawionych do PA. Aby analiza obejmowała wszystkie Faktury Sprzedaży – użytkownik powinien dodatkowo zaznaczyć opcję PA z FA. Dodatkowo użytkownik może w raporcie uwzględnić korekty do dokumentów pierwotnych. Należy pamiętać, że w przypadku korekt do dokumentów pierwotnych nie jest znany koszt własny towaru, w związku z czym cała ich wartość jest wliczana również w marżę.

Uwaga

Analizy, które można wykonać w oparciu o wskazaną grupę towarów liczone są wyłącznie w odniesieniu do grupy głównej towaru, definiowanej na zakładce [Ogólne] karty towarowej. W analizach nie są uwzględniane grupy wskazane na zakładce [Grupy karty towaru].

Analizy dostępne z list dokumentów

Raporty zdefiniowane dla modułu Comarch ERP Optima Faktury są dostępne z poziomu list dokumentów.

Analiza sprzedaży wg kontrahentów

Raport ma na celu sporządzenie analizy wartości sprzedaży dla poszczególnych kontrahentów. Na raporcie znajdują się pola: Przejmuj filtr z aplikacji – zaznaczenie spowoduje, że raport zostaje wyliczony dla dokumentów wyfiltrowanych na liście, z poziomu której uruchamiamy analizę. Inne parametry nie są wtedy dostępne, ponieważ raport jest wyliczany dla dokumentów wyfiltrowanych na liście. Możliwość zaznaczenia pozostałych parametrów istnieje jedynie wtedy, gdy nie jest aktywne przejmowanie parametrów z listy: Kontrahenci z grupy – raport może obejmować sprzedaż dla wszystkich kontrahentów (parametr niezaznaczony) lub tylko kontrahentów z określonej grupy. Po zaznaczeniu istnieje możliwość wpisania kodu grupy lub jej wybrania z listy wyświetlonej po wciśnięciu przycisku Grupa. Za okres – istnieje możliwość określenia okresu, w jakim nastąpiła sprzedaż (podczas wyliczania wartości zostaną uwzględnione jedynie faktury z datą sprzedaży w podanym okresie). Uwzględniane dokumenty – użytkownik może tworzyć dowolne zestawienia uwzględniające wybrane rodzaje dokumentów. Zasady zostały opisane w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Pokaż pierwszych – w zależności od ustawionej wielkości program wylicza raport dla pierwszych n kontrahentów (wg wielkości obrotu). Wartość netto/ brutto/ ilość – w zależności od zaznaczenia wyniki ukazują wartość sprzedaży netto lub brutto albo sprzedaną ilość. Zasady zostały opisane w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Sortowanie wg: obrotów/ marży/ kodu/ nazwy – parametr jest odpowiedzialny za sposób sortowania wyników w raporcie. Podczas sortowania uwzględniana może być wielkość obrotów, wielkość marży lub tylko kod/ nazwa kontrahenta. W przypadku raportów liczonych dla ilości – wyniki mogą być sortowane albo wg wartości (jeśli zaznaczona jest opcja wg obrotu/ wg marży) lub zgodnie z kodem kontrahentów (jeśli zaznaczona jest opcja wg kodu).

Sprzedaż towarów dla kontrahenta

Wykresem podrzędnym dla Analizy sprzedaży dla kontrahentów jest sprzedaż poszczególnych towarów dla wybranego kontrahenta.

Uwaga

Wykres podrzędny uzyskujemy klikając na wykresie w część odpowiadającą wartości sprzedaży dla konkretnego kontrahenta.

Parametry możliwe do ustalenia: Towary z grupy – uwzględniane mają być wszystkie towary lub z wybranej grupy (jeśli parametr jest zaznaczony – uaktywniane jest pole Grupa). Uwzględniaj faktury/ Uwzględniaj paragony – w zależności od zaznaczenia w raporcie uwzględniane są tylko faktury sprzedaży, tylko paragony lub obydwa typy dokumentów równocześnie. W przypadku raportu liczonego dla paragonów – nie zostaną uwzględnione paragony przekształcone do faktur Pokaż pierwszych – w zależności od ustawionej wielkości program wylicza raport dla pierwszych n towarów (wg wielkości obrotu). Wartość netto/ brutto/ ilość – w zależności od zaznaczenia wyniki ukazują wartość sprzedaży netto lub brutto lub wg sprzedanej ilości. Zasady wyliczania raportu dla ilości zostały opisane w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Sortowanie wg: obrotów/ marży/ kodu/ nazwy – parametr jest odpowiedzialny za sposób sortowania wyników w raporcie. Podczas sortowania uwzględniana może być wielkość obrotów, wielkość marży lub tylko kod\ nazwę towaru. W przypadku raportów liczonych dla ilości – wyniki mogą być sortowane albo wg wartości (jeśli zaznaczona jest opcja wg obrotu/ wg marży) lub zgodnie z kodem towarów (jeśli zaznaczona jest opcja wg kodu). Uwzględniane dokumenty – użytkownik ma możliwość zdefiniowania, które typy dokumentów mają być uwzględniane podczas wyliczania raportów. Zasady opisano w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY.

Analiza sprzedaży wg towarów

Raport ma na celu sporządzenie analizy wartości netto sprzedaży w zależności od kodu towaru.

Na raporcie znajdują się pola: Przejmuj filtr z aplikacji – zaznaczenie spowoduje, że raport zostaje wyliczony dla dokumentów wyfiltrowanych na liście, z poziomu której uruchamiamy analizę. Zaznaczenie pozostałych parametrów jest możliwe po odznaczeniu przejmowania parametrów z listy: Towary z grupy – raport może obejmować sprzedaż wszystkich towarów (parametr niezaznaczony) lub tylko towarów z wybranej grupy w cenniku. Po zaznaczeniu istnieje możliwość wpisania kodu grupy lub jej wybrania z listy wyświetlonej po wciśnięciu przycisku Grupa. Za okres – istnieje możliwość określenia okresu, w jakim nastąpiła sprzedaż (podczas wyliczania wartości zostaną uwzględnione jedynie faktury sprzedaży z datą sprzedaży w podanym okresie). Uwzględniane dokumenty – użytkownik ma możliwość zdefiniowania, które typy dokumentów mają być uwzględniane podczas wyliczania raportów. Zasady opisano w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Pokaż pierwszych – w zależności od ustawionej wielkości program wylicza raport dla pierwszych n-kontrahentów (wg wielkości obrotu). Wartość netto/ brutto/ ilość – w zależności od zaznaczenia wyniki ukazują wartość sprzedaży netto lub brutto lub wg sprzedanej ilości. Zasady wyliczania raportu dla ilości zostały opisane w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Sortowanie wg: obrotów/ marży/ kodu/ nazwy – parametr jest odpowiedzialny za sposób sortowania wyników w raporcie. Podczas sortowania uwzględniana może być wielkość obrotów, wielkość marży lub tylko kod\nazwa towaru. W przypadku raportów liczonych dla ilości – wyniki mogą być sortowane albo wg wartości (jeśli zaznaczona jest opcja wg obrotu/ wg marży) lub zgodnie z kodem\nazwą towarów (jeśli zaznaczona jest opcja wg kodu\ wg nazwy).

Uwaga

Podczas wyliczania raportu uwzględniana jest zaznaczona kombinacja parametrów

Np. jeśli określimy grupy towarów oraz okres raportu – wyliczona zostanie sprzedaż danej grupy w podanym okresie. Jeśli zaznaczymy przejmowanie parametrów z listy oraz określimy grupę towarów – wyliczony zostanie raport obejmujący sprzedaż wybranej grupy towarów na wyfiltrowanych na liście dokumentach sprzedaży.

Sprzedaż towaru dla kontrahentów

Jako wykres podrzędny podpięta jest Analiza sprzedaży towaru dla kontrahentów, przedstawiająca sprzedaż wybranego towaru dla poszczególnych kontrahentów.

Uwaga

Wykres podrzędny uzyskujemy klikając na wykresie w część odpowiadającą wartości sprzedaży konkretnego towaru.

Parametry możliwe do ustalenia to: Kontrahenci z grupy – uwzględniana ma być sprzedaż towaru dla wszystkich kontrahentów lub tylko z wybranej grupy (jeśli parametr jest zaznaczony – uaktywniane jest pole Grupa). Uwzględniane dokumenty – użytkownik ma możliwość zdefiniowania, które typy dokumentów mają być uwzględniane podczas wyliczania raportów. Zasady opisano w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Pokaż pierwszych – w zależności od ustawionej wielkości program wylicza raport dla pierwszych n kontrahentów (wg wielkości obrotu). Wartość netto/ brutto/ ilość – w zależności od zaznaczenia wyniki ukazują wartość sprzedaży netto lub brutto lub wg sprzedanej ilości. Zasady wyliczania raportu dla ilości zostały opisane w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Sortowanie wg: obrotów/ marży/ kodu/ nazwy – parametr jest odpowiedzialny za sposób sortowania wyników w raporcie. Podczas sortowania uwzględniana może być wielkość obrotów, wielkość marży lub tylko kod/nazwa towaru. W przypadku raportów liczonych dla ilości – wyniki mogą być sortowane albo wg wartości (jeśli zaznaczona jest opcja wg obrotu/ wg marży) lub zgodnie z kodem towarów (jeśli zaznaczona jest opcja wg kodu).

Analiza sprzedaży wg grup

Raport pozwala uzyskać wartość sprzedaży netto w poszczególnych grupach towarów lub kontrahentów, w zależności od ustalonych parametrów. Przejmuj filtr z aplikacji – zaznaczenie spowoduje, że raport zostaje wyliczony dla dokumentów wyfiltrowanych na liście, z poziomu której uruchamiamy analizę. Inne parametry nie są wtedy dostępne, ponieważ raport jest wyliczany dla dokumentów wyfiltrowanych na liście. Możliwość zaznaczenia pozostałych parametrów istnieje jedynie wtedy, gdy nie jest aktywne przejmowanie parametrów z listy: Pokaż pierwszych – istnieje możliwość określenia ile grup powinno być wykazanych w wynikach raportu. W zależności od wskazanej wartości zostaną uwzględnione grupy o najwyższej wartości sprzedaży. Sprzedaż dla grup, które nie będą uwzględnione jako indywidualne pozycje zostaną ukazane na wykresie zbiorczo jako pozycja Pozostałe. Za okres – okres, za jaki mają być uwzględniane wystawione dokumenty. Grupy kontrahentów/ towarowe – w zależności od zaznaczenia raport jest liczony dla grup kontrahentów lub towarów. Uwzględniane dokumenty – użytkownik ma możliwość zdefiniowania, które typy dokumentów (FA, PA) mają być uwzględniane podczas wyliczania raportów. Zasady opisano w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Wartość netto/ brutto/ ilość – w zależności od zaznaczenia wyniki ukazują wartość sprzedaży netto lub brutto lub wg sprzedanej ilości. Zasady wyliczania raportu dla ilości zostały opisane w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Jako wykres podrzędny w przypadku analizy sprzedaży otrzymamy:

• jeśli wykonywana jest analiza sprzedaży wg grup kontrahentów – wykres podrzędny to analiza sprzedaży wg grup towarowych w wybranej grupie kontrahentów,
• jeśli wykonywana jest analiza sprzedaży wg grup towarowych – wykres podrzędny to analiza sprzedaży wg grup kontrahentów w wybranej grupie towarowej.

Sprzedaż wg grup towarowych w grupie kontrahentów

Wykres otrzymamy jeśli jako wykres nadrzędny zdefiniowana będzie analiza sprzedaży dla grup kontrahentów. Analizę dla konkretnej grupy kontrahentów uzyskujemy klikając na wykresie w część odpowiadającą sprzedaży dla tej właśnie grupy. Na wykresie aktywny są parametry: Pokaż pierwszych – określa ilość grup, które powinny być wykazane w raporcie jako indywidualne pozycje (parametr dział analogicznie jak w przypadku wykresu nadrzędnego). Od dnia… do dnia – okres za jaki liczony ma być raport (wartości przejmowane są z wykresu nadrzędnego, ale można je zmienić) Uwzględniane dokumenty – użytkownik ma możliwość zdefiniowania, które typy dokumentów mają być uwzględniane podczas wyliczania raportów. Zasady opisano w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Wartość netto/ brutto/ ilość – w zależności od zaznaczenia wyniki ukazują wartość sprzedaży netto lub brutto lub wg sprzedanej ilości. Zasady wyliczania raportu dla ilości zostały opisane w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY.

Sprzedaż wg grup kontrahentów w grupie towarowej

Wykres otrzymamy jeśli jako wykres nadrzędny zdefiniowana będzie analiza sprzedaży dla grup towarowych. Analizę dla konkretnej grupy towarowej uzyskujemy klikając na wykresie nadrzędnym w część odpowiadającą sprzedaży dla tej właśnie grupy. Obsługa okna jest identyczna jak w przypadku analizy wg grup towarowych.

Analiza sprzedaży wg kategorii

Raport pozwala uzyskać wartość sprzedaży netto w poszczególnych kategoriach przypisanych na transakcjach towarom (w elementach dokumentów) lub kontrahentom (w nagłówkach dokumentów). Przejmuj filtr z aplikacji – zaznaczenie spowoduje, że raport zostaje wyliczony dla dokumentów wyfiltrowanych na liście, z poziomu której uruchamiamy analizę. Inne parametry nie są wtedy dostępne, ponieważ raport jest wyliczany dla dokumentów wyfiltrowanych na liście. Możliwość zaznaczenia pozostałych parametrów istnieje jedynie wtedy, gdy nie jest aktywne przejmowanie parametrów z listy: Pokaż pierwszych – liczba kategorii, które powinny być wykazane w wynikach raportu jako indywidualne pozycje. Sprzedaż dla kategorii, które nie będą uwzględnione jako indywidualne pozycje zostaną ukazane na wykresie zbiorczo jako pozycja Pozostałe. Okres – okres za jaki powinien być liczony raport Dla kategorii towarów/ kontrahentów – w zależności od zaznaczenia raport będzie liczony na podstawie kategorii zapisanych w elementach dokumentów (dla kategorii towarów) lub nagłówkach dokumentów (dla kategorii kontrahentów). Podczas wyliczania wartości sprzedaży w poszczególnych kategoriach istnieje możliwość dodatkowego określenia grupy kontrahentów i towarów, dla których raport ma być liczony. Kontrahenci wszyscy/ grupa – w zależności od ustawienia w raporcie mogą być uwzględniane dokumenty wystawione tylko dla kontrahentów ze wskazanej grupy. Otrzymujemy tym samym raport sprzedaży dla wskazanej grupy kontrahentów z rozbiciem na poszczególne kategorie. Towary wszystkie/ grupa – w zależności od ustawienia uwzględniane mogą być jedynie pozycje faktur przypisane do wskazanej grupy. Jako wynik otrzymujemy wtedy sprzedaż towarów z danej grupy w rozbiciu na kategorie. Jeśli równocześnie określimy zarówno grupę kontrahentów jak i grupę towarów to otrzymamy raport ukazujący sprzedaż danej grupy towarów dla danej grupy kontrahentów w rozbiciu na kategorie. Uwzględniane dokumenty – użytkownik ma możliwość zdefiniowania, które typy dokumentów mają być uwzględniane podczas wyliczania raportów. Zasady opisano w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Wartość netto/ brutto/ ilość – w zależności od zaznaczenia wyniki ukazują wartość sprzedaży netto lub brutto lub wg sprzedanej ilości. Zasady wyliczania raportu dla ilości zostały opisane w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY.

Sprzedaż wy grup towarowych/ kontrahentów w kategorii

Jako wykres podrzędny zdefiniowana jest analiza sprzedaży wg grup towarowych/ kontrahentów w obrębie wybranej kategorii.

Uwaga

Wykres podrzędny uzyskujemy klikając na wykresie w część odpowiadającą sprzedaży w konkretnej kategorii.

Klikając w część wykresu otrzymujemy raport określający sprzedaż w obrębie danej kategorii, z podziałem na grupy towarowe lub kontrahentów (w zależności od ustawień w oknie). Możliwe do ustalenia parametry to: Grupy kontrahentów/ towarowe – w zależności od ustawień otrzymujemy raport przedstawiający:

• kontrahentów – sprzedaż dla poszczególnych grup kontrahentów w obrębie danej kategorii,
• towarów – sprzedaż dla poszczególnych grup towarowych w obrębie danej kategorii.

Pokaż pierwszych – liczba grup towarowych/ kontrahentów, które powinny być wykazane w wynikach raportu jako indywidualne pozycje. Sprzedaż dla grup, które nie będą uwzględnione jako indywidualne pozycje zostaną ukazane na wykresie zbiorczo jako pozycja Pozostałe. Uwzględniane dokumenty – użytkownik ma możliwość zdefiniowania, które typy dokumentów mają być uwzględniane podczas wyliczania raportów. Zasady opisano w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Wartość netto/ brutto/ ilość – w zależności od zaznaczenia wyniki ukazują wartość sprzedaży netto lub brutto lub wg sprzedanej ilości. Zasady wyliczania raportu dla ilości zostały opisane w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Okres – istnieje możliwość ponownego określenia zakresu dat, które powinien obejmować raport podrzędny. Można to wykorzystać w następujący sposób: wyliczamy raport dla kategorii za okres trzech miesięcy. Następnie w ramach danej kategorii otrzymujemy raport wykazujący sprzedaż dla grup kontrahentów. Dzięki możliwości zmiany daty na wykresie podrzędnym jesteśmy w stanie wyliczyć raport ukazujący sprzedaż za poszczególne miesiące (bez konieczności odwoływania się i ponownego przeliczania raportu nadrzędnego).

Udziały kontrahentów w sprzedaży

Raport pozwala ustalić udział w sprzedaży (wartość netto sprzedaży) dla poszczególnych kontrahentów w zależności od ustalonych parametrów. Okres – okres za jaki mają być uwzględniane dokumenty. Tylko pierwszych – liczba kontrahentów, którzy mają być uwzględnieni w wynikach jako indywidualne pozycje. Sprzedaż dla pozostałych kontrahentów jest uwzględniana jako jedna pozycja Pozostali. Kontrahenci z grupy – raport może być liczony tylko dla kontrahentów ze wskazanej grupy. Towary – raport może uwzględniać sprzedaż towarów dla kontrahentów (wszystkich lub z grupy):

• wszystkie – sprzedaż wszystkich towarów dla poszczególnych kontrahentów
• grupy – sprzedaż wybranej grupy towarów dla poszczególnych kontrahentów . Uaktywnione zostaje pole Grupa gdzie należy wpisać / wybrać z listy kod grupy towarowej.
• kod – sprzedaż wybranego towaru dla poszczególnych kontrahentów. Uaktywnione zostaje pole Towar, gdzie należy wpisać/ wybrać z listy kod towaru.

Wartość netto/ brutto/ ilość – w zależności od zaznaczenia wyniki ukazują wartość sprzedaży netto lub brutto lub wg sprzedanej ilości. Zasady wyliczania raportu dla ilości zostały opisane w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Uwzględniane dokumenty – użytkownik ma możliwość zdefiniowania, które typy dokumentów mają być uwzględniane podczas wyliczania raportów. Zasady opisano w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY.

Udziały towarów w sprzedaży

Raport pozwala ustalić udział w sprzedaży (wartość netto sprzedaży) poszczególnych towarów w zależności od ustalonych parametrów. Okres – okres za jaki mają być uwzględniane dokumenty. Tylko pierwszych – liczba towarów, które mają być uwzględnione w wynikach jako indywidualne pozycje. Sprzedaż pozostałych towarów jest uwzględniana jako jedna pozycja Pozostali. Towary z grupy – raport może być liczony tylko dla towarów ze wskazanej grupy. Kontrahenci – raport może uwzględniać sprzedaż towarów (wszystkich lub wybranej grupy) dla kontrahentów:

• wszyscy – sprzedaż poszczególnych towarów dla wszystkich kontrahentów
• grupa – sprzedaż poszczególnych towarów dla wybranej grupy kontrahentów. Uaktywnione zostaje pole Grupa gdzie należy wpisać/ wybrać z listy kod grupy kontrahentów.
• kod – sprzedaż poszczególnych towarów dla danego kontrahenta. Uaktywnione zostaje pole Kontrahent, gdzie należy wpisać/ wybrać z listy kod kontrahenta.

Wartość netto/ brutto/ ilość – w zależności od zaznaczenia wyniki ukazują wartość sprzedaży netto lub brutto lub wg sprzedanej ilości. Zasady wyliczania raportu dla ilości zostały opisane w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Uwzględniane dokumenty – użytkownik ma możliwość zdefiniowania, które typy dokumentów mają być uwzględniane podczas wyliczania raportów. Zasady opisano w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY.

Sprzedaż w czasie

Raport pozwala ustalić wartość sprzedaży w poszczególnych dniach/ miesiącach na podstawie określonych parametrów. Okres – okres jaki ma obejmować raport Grupuj wg dni/ miesięcy – otrzymujemy wartość sprzedaży w danym dniu lub w całym miesiącu (analiza ma sens dla okresu obejmującego kilka miesięcy). Kontrahenci – raport może obejmować sprzedaż dla kontrahentów:

• wszyscy – raport obejmuje sprzedaż dla wszystkich kontrahentów
• grupa – raport obejmuje sprzedaż dla wybranej grupy kontrahentów. Uaktywnione zostaje pole Grupa, gdzie należy wpisać/ wskazać kod grupy kontrahentów.
• kod – raport obejmuje sprzedaż tylko dla wybranego kontrahenta. Uaktywnione zostaje pole Kontrahent, gdzie należy wpisać/ wskazać z listy kod kontrahenta.

Towary – raport może uwzględniać sprzedaż towarów:

• wszystkie – raport obejmuje sprzedaż wszystkich towarów
• grupa – raport obejmuje sprzedaż tylko wybranej. Uaktywnione zostaje pola Grupa, gdzie należy wpisać/ wybrać z listy kod grupy towarów.
• kod – raport obejmuje sprzedaż wybranego towaru. Uaktywnione zostaje pole Towar, gdzie należy wpisać/ wybrać z listy kod towaru.

Wartość netto/ brutto/ ilość – w zależności od zaznaczenia wyniki ukazują wartość sprzedaży netto lub brutto lub wg sprzedanej ilości. Zasady wyliczania raportu dla ilości zostały opisane w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. Uwzględniane dokumenty – użytkownik ma możliwość zdefiniowania, które typy dokumentów (FA, PA) mają być uwzględniane podczas wyliczania raportów. Zasady opisano w rozdziale Analizy dla modułu Comarch ERP Optima FAKTURY. W oknie wykresu Sprzedaż w czasie aktywna jest zakładka [Parametry graficzne], gdzie mamy możliwość określenia typu wykresu kolumnowy/ liniowy.

Formularz faktury sprzedaży

Marża dokumentu

Analiza pokazuje wartość netto zadanego dokumentu i marżę na tym dokumencie (wyliczoną jako różnica wartości netto i wartości zakupu). Sposób wyliczania marży na dokumencie zależy od kombinacji dwóch parametrów w Konfiguracji firmy/ Magazyn/ Parametry: parametr Inicjacja dokumentu: rezerwacja/ pobranie: czy dokument FS/ PA rezerwuje towar czy pobiera go od razu z magazynu (bez dokumentu WZ) parametr Symulacja wartości zakupu (marży): czy symulacja wartości zakupu ma opierać się na średniej cenie zakupu, czy na ostatniej cenie zakupu z karty towaru Jeśli faktura sprzedaży REZERWUJE towar to do momentu utworzenia dokumentu WZ nie ma informacji o rzeczywistych cenach zakupu. Symulacja wartości zakupu może przebiegać na trzy sposoby:

• jeśli parametr dotyczący symulacji marży nie jest aktywny: koszt nie jest wyliczany tzn. marża = wartości sprzedaży,
• jeśli zaznaczona jest symulacja wg ostatniej ceny zakupu: koszt towaru wyliczany jest na podstawie ostatniej ceny zakupu pobieranej z karty towaru,
• jeśli zaznaczona jest symulacja wg średniej ceny z zasobów: na podstawie łącznej wartości zasobów w magazynie oraz ilości towaru program wylicza średnią cenę z zasobów i na jej podstawie wylicza koszt towaru.

Jeśli faktura sprzedaży POBIERA towar z magazynu to informacja o rzeczywistym koszcie towaru jest dostępna już przed wygenerowaniem dokumentu WZ. o tym, kiedy towar jest zdjęty z magazynu (automatycznie wtedy mamy informacje o koszcie towaru) decyduje parametr Kontrola ilości na dok. rozchodowych w Konfiguracji firmy/ Magazyn/ Parametry:

• przy akceptacji pozycji – towar jest pobierany w chwili wpisania pozycji na fakturę. Tak więc od razu mamy informację o rzeczywistym koszcie towaru i podana marża jest marżą rzeczywistą,
• w edycji przed zapisem – towar jest pobierany z magazynu w chwili pierwszego zapisu całego dokumentu. Dlatego też aby otrzymać informację o rzeczywistym koszcie należy zapisać dokument (np. do bufora). Po ponownym otwarciu, kiedy towar został już zdjęty z magazynu, wykazywana marża jest wyliczona na podstawie rzeczywistego kosztu własnego towaru. Przed pierwszym zapisem dokumentu – wykazana marża oparta jest na symulacji (podobnie jak w przypadku rezerwacji towaru na fakturze).

Marża dokumentu wg towarów

Jako wykres podrzędny dla Marży dokumentu zdefiniowana jest analiza marży wg towarów. Wykres pokazuje udziały poszczególnych towarów w wartości netto zadanego dokumentu i w marży na tym dokumencie. 

• jeśli parametr jest zaznaczony – otrzymany wynik przedstawia koszt (w PLN) obsługi klienta,
• jeśli parametr nie jest zaznaczony – wykres przedstawia czas poświęcony poszczególnym klientom 

• zgromadzone w Panelu analiz w menu Ogólne,
• kontekstowo jako osobna funkcja wywoływana z poziomu poszczególnych list i formularzy.

Wyniki przedstawiane są jako zestawienia, tabele zmiennych oraz w postaci dynamicznych wykresów. Wykresy mogą przyjmować postać wykresów tortowych, słupkowych, liniowych i innych. Aktywność wykresów daje możliwość: Zmiany wykresu na podrzędny lub nadrzędny (tzw. drill-down lub drill-up) – po kliknięciu w wybrany punkt wykresu wywoływany jest kolejny wykres ukazujący analizowane dane w innym przekroju. Istnieje również możliwość odwołania się do danych w postaci odpowiednio odfiltrowanej listy (tzw. drill-through). Zmiany danych na wykresie – użytkownik ma możliwość zmiany parametrów mających wpływ na dane i w ten sposób definiowania informacji zawartych na wykresie. Zmiany ustawień graficznych wykresu (np. typu wykresu, jego tytułu, zmiany palety kolorów i inne). Resetuj ustawienia wykresu – przywraca domyślne ustawienia graficzne. Eksport wykresu – zapis wykresu w formie graficznej w jednym ze standardowych formatów graficznych. Eksport – zapis danych w formie tekstowej w jednym ze standardowych formatów tekstowych. Moduł Analizy daje możliwość raportowania informacji gromadzonych przez wszystkie pozostałe wykorzystywane w firmie moduły. Warto przy tym wiedzieć, że moduł Analiz ma możliwość otwierania danych „do odczytu”, w związku z czym osoba zajmująca się analizą nie musi posiadać licencji na pozostałe moduły systemu. Z poziomu modułu Comarch ERP Optima Kasa/Bank możliwe jest raportowanie np. stanu środków pieniężnych na rachunkach bankowych, kalendarza płatności, struktury wiekowej należności i zobowiązań. Można również otrzymać zestawienie „największych” wierzycieli i dłużników. Dane zebrane w module Comarch ERP Optima Handel mogą dostarczyć wielu informacji nt. sprzedaży towarów analizowanej w różnych przekrojach: wg towarów, wg kontrahentów, wg kategorii. Możliwa jest również analiza porównawcza ukazująca rozkład sprzedaży towarów w czasie z możliwością porównania ze sprzedażą w innych okresach. Dla modułu Comarch ERP Optima Handel dostępne są analizy przedstawiające ilość lub wartość zasobów w czasie. Możliwa jest również analiza wydań i przyjęć zewnętrznych w rozbiciu na poszczególnych kontrahentów, towary, grupy czy kategorie. Dla modułu Comarch ERP Optima Księga Handlowa możliwe jest otrzymanie zestawienia obrotów i sald na koncie w układzie miesięcznym, zestawienia obrotów na kontach w poszczególnych kategoriach czy obroty w dziennikach. Na pewno istotną informacją w każdej firmie będzie również zestawienie obrotów na kontach kosztowych analizowane w różnych przekrojach (wg kategorii czy na poszczególnych kontach). Dla modułu Comarch ERP Optima Księga Podatkowa analiza obejmuje m.in. zestawienie przychodów i kosztów w różnych przekrojach (w układzie księgi, w rejestrach VAT czy wg kategorii). Analiza dla Środków Trwałych to możliwość otrzymania raportu o strukturze majątku czy strukturze kosztów amortyzacji, z uwzględnieniem kategorii i grup. Dla modułu Comarch ERP Optima Płace i Kadry analiza daje możliwość generowania zestawień dotyczących wypłat, kosztów wynagrodzeń czy narzutów na wynagrodzenia. Jak więc widać moduł Analizy daje bardzo szeroką możliwość raportowania gromadzonych danych. Jeśli dodamy do tego atrakcyjną formę graficzną oraz utworzone całe serie wykresów analizujących informacje w różnych przekrojach – okazuje się, że Analizy stają się narzędziem niezbędnym w każdej nowoczesnej i sprawnie zarządzanej firmie.

Użytkowanie modułu

W Konfiguracji programu / Użytkowe / Operatorzy, na karcie operatora istnieje parametr, który pozwala określić, czy dany operator może używać modułu Comarch ERP Optima Analizy. Jeśli parametr jest zaznaczony – istnieje możliwość wywołania okna z wykresami. Jeśli parametr nie jest aktywny – okno z wykresami nie jest dostępne. W chwili zaznaczenia modułu Comarch ERP Optima Analizy i zaznaczenia Pełne menu dla modułu Comarch ERP Optima Analizy aktywowane jest menu dostępu do wszystkich modułów (Faktury, Kasa/Bank, Księgowość, Rejestry VAT, Płace i Kadry…), niezależnie od ustawień dotyczących pozostałych modułów. Listy, które są dostępne w przypadku używania modułu Comarch ERP Optima Analizy (tzn. użytkowanie odpowiedniego modułu nie jest zaznaczona w Konfiguracji) uruchamiane są w trybie „do odczytu” tzn. nie ma możliwości podglądu zapisów ani wprowadzania jakichkolwiek zmian. Jeśli użytkownik zaznaczy użytkowanie modułu Comarch ERP Optima Analizy, który nie został wykupiony – moduł będzie działał w wersji start, tzn. dopóki zakres zapisów w Kasie/ Banku nie przekroczy 60 dni. Po 60 dniach – dostęp do wszystkich modułów zostanie zablokowany. Należy wtedy odznaczyć moduł Analizy.    

• Eksploracji wykresu

Eksploracja polega na wybraniu jednego z punktów bieżącego wykresu i zagłębieniu się w niego to znaczy wykonaniu wykresu podrzędnego dla danych pobranych z tego punktu. Można np. kliknąć na ‘kawałku tortu’ obrazującym łączne obroty na wybranym rejestrze kasowym/bankowym i dostać podwykres obrazujący rozbicie wartości tego ‘kawałka’ na obroty poszczególnych raportów. Mamy tu do czynienia z tzw. akcją drill-down. Następnie można wybrać jeden z raportów i, klikając w punkt jemu odpowiadający, wyświetlić listę zapisów składających się na obroty tego raportu (ta z kolei akcja, polegająca na wyświetleniu listy a nie podwykresu jest nazywana drill-through). Oczywiście mamy możliwość powrotu z eksploracji do poprzedniego wykresu (tzw. nadwykresu; jest to tzw. akcja drill-up) aż do wykresu, od którego zaczęliśmy. Całość przypomina więc surfowanie po stronach WWW – nieprzypadkowo zatem, jak się przekonamy później, okno wynikowe z wykresami posiada wiele analogii do przeglądarki internetowej.

• Przeładowania (odświeżenia) danych na wykresie

Po zmianie przez Użytkownika parametrów wpływających na dane na wykresie jest możliwe przeładowanie tych danych, a więc powtórne wykonanie wykresu. Odświeżenie wykresu może również być wykonane (na żądanie) bez zmiany jakichkolwiek wartości parametrów (np. ze względu na możliwość zmian dokonanych w bazie w związku z normalną pracą tej albo innych stacji roboczych).

• Zmiany parametrów graficznych wykresu

Wśród możliwych do zmiany parametrów mogą się także znajdować parametry graficzne nie wpływające na same dane wykresu ale określające jego postać graficzną (np. powiększenie, typ wykresu, wymiarowość: 3D/2D,…). Te parametry również można zmieniać na bieżąco z poziomu okna z wykresem.

• Wydrukowania wykresu na drukarce graficznej

Wydruk wykresu jest realizowany poprzez mechanizm wydruku bieżącego widoku oraz standardowym mechanizmem wydruków. Będzie o tym mowa w rozdziale poświęconym wydrukom wykresów.

• Zmiany ustawień graficznych wykresu (np. typu wykresu, jego tytułu, zmiany palety kolorów i inne).
• Resetuj ustawienia wykresu – przywraca domyślne ustawienia graficzne.
• Eksport wykresu – zapis wykresu w formie graficznej w jednym ze standardowych formatów graficznych.
• Eksport – zapis danych w formie tekstowej w jednym ze standardowych formatów tekstowych.

Integracja modułu wykresów z resztą systemu polega na udostępnieniu przez moduł wykresów mechanizmu podobnego jak w przypadku wydruków: w dowolnym oknie aplikacji programista może udostępnić obsługę analiz. Z punktu widzenia Użytkownika wykresy są zwykle dostępne w tych samych punktach programu (tzw. punkty wywołania wykresów, w skrócie: wywołania), co wydruki. Do każdego punktu wywołania można podłączyć dowolną ilość wykresów (tzw. wykresów startowych), z których jeden jest domyślny (domyślność analiz można zmieniać przez przełączanie specjalnej flagi określonej na poziomie podłączenia, a w przypadku nie ustawienia tej flagi na żadnym z połączeń wykresów startowych domyślnym wykresem jest pierwszy w kolejności lp – kolejność tą można zmieniać wykorzystując mechanizm bąbelkowania). Wykresy mogą być zagnieżdżane tzn. każdy wykres może mieć dowolną ilość podłączonych do niego (pod)wykresów (dzieci). Z drugiej strony ten sam wykres może być równocześnie podłączony do dowolnej ilości (nad)wykresów (ojcowie). Zagnieżdżanie wykresów może zawierać zapętlenia, tzn. wykres a może mieć podwykres B, który z kolei posiada podwykres a (co więcej, wykres może być podłączony nawet do samego siebie). Edycja (dodawanie, modyfikacja, testowanie, usuwanie) wykresów, ich podłączanie (także warunkowe) do punktów wywołania oraz do siebie nawzajem, ustalanie domyślności i kolejności a także różne inne operacje są dostępne z poziomu specjalnego drzewa hierarchii wykresów. Wykresy, podobnie jak wydruki, są podzielone na dwie grupy:

• wykresy standardowe (dostarczane przez Comarch)
• wykresy użytkownika (definiowane).

Edycja wykresów standardowych przez Użytkownika jest bardzo ograniczona – sprowadza się do zmiany dostępności wykresu (globalny / operatora lub stanowiska), zmiany ustawień opcji wysyłania wyniku oraz przełączania domyślności wykresów. Wyniki wykonania wykresów (ich graficzna postać i/albo dane tabelaryczne składające się na serie danych wykresu) są umieszczane na specjalnym oknie wynikowym analiz. Okno to stanowi dla Użytkownika właściwe środowisko pracy z analizami. To tu Użytkownik widzi wyniki analizy, może zmieniać parametry i przeliczać wykres, tu także może nawigować po grafie wykresów (eksplorować wykresy czyli przechodzić do podwykresów i wracać z powrotem) oraz wykonywać inne, pomocnicze operacje (np. drukowanie wyników, ich zapis do pliku w wybranym formacie czy wysyłanie wyników analizy do innych programów).

Uszczegółowienie koncepcji

Hierarchiczna struktura wykresów (nawigacja po grafie wykresów)

Przyciski wykresów na toolbarze, punkty wywołania wykresów

Jak powiedziano na początku, w programie istnieją specjalne punkty (tzw. punkty wywołania wykresów, w skrócie: wywołania), do których można podłączać analizy. Od strony Użytkownika punkty te są zazwyczaj tożsame z punktami podłączania wydruków: tam gdzie na toolbarze pojawiają się przyciski wydruków, zwykle pojawiają się także kontrolki do obsługi wykresów. Są to dwa przyciski: przycisk z ikoną wykresu, którego naciśnięcie powoduje wykonanie domyślnego wykresu startowego oraz przycisk z ikoną strzałki w dół powodujący rozwinięcie popup-menu z wyborem wykresu startowego, który należy wykonać. Wykonanie akcji na jednej z kontrolek wykresu powoduje załadowanie danych i otwarcie okna z wynikami (wykresem w postaci graficznej i/albo tabelarycznej). Okno z wynikami posiada własne przyciski wydruków; pozwala to na definiowanie wydruków analiz. Ponieważ jest jedno wspólne okno wynikowe, na którym pojawiają się wszystkie wykresy – definicje wydruków dla wszystkich wykresów w systemie są wspólne; może tak być bo zawsze będziemy robić wydruk na podstawie kolejki o ustalonej strukturze, w której zgromadzone są dane wykresu.

Wykresy startowe, domyślny i bieżący wykres startowy

Do każdego wywołania można podłączyć dowolną ilość wykresów – są to tzw. wykresy startowe danego wywołania. Wykresy te są odpowiednio posortowane (wg lp) a jeden z nich jest domyślnym wykresem startowym danego wywołania. Domyślność wykresu startowego oznacza dla Użytkownika najprostszą możliwość wykonania wykresu – poprzez jeden klik lewym przyciskiem myszy w główny przycisk analiz. Każdy inny wykres startowy w tym punkcie może być wykonany tylko poprzez jego wybór z menu kontekstowego. Określanie domyślnego wykresu startowego danego punktu wywołania przebiega wg następującego algorytmu:

• Sprawdzamy czy do wywołania (np. kontekstu) jest podłączony wykres użytkownika z zaznaczoną flagą Domyślny. Jeśli tak – wykres ten jest domyślnym wykresem startowym – kończymy poszukiwanie. Jeśli nie:
• Sprawdzamy czy do kolejnych gałęzi nadrzędnych wywołania (np. procedury, potem roota) jest podłączony wykres użytkownika z zaznaczoną flagą Domyślny. Jeśli tak – wykres ten jest domyślnym wykresem startowym – kończymy poszukiwanie. Jeśli nie:
• Sprawdzamy czy do wywołania (np. kontekstu) jest podłączony wykres standardowy z zaznaczoną flagą Domyślny. Jeśli tak – wykres ten jest domyślnym wykresem startowym – kończymy poszukiwanie. Jeśli nie:
• Sprawdzamy czy do kolejnych gałęzi nadrzędnych wywołania (np. procedury, potem roota) jest podłączony wykres standardowy z zaznaczoną flagą Domyślny. Jeśli tak – wykres ten jest domyślnym wykresem startowym – kończymy poszukiwanie. Jeśli nie:
• Pobieramy pierwszy w kolejności lp wykres startowy użytkownika podłączony do wywołania a w przypadku jego braku do kolejnych gałęzi nadrzędnych wywołania. Jeśli taki wykres znajdziemy – wykres ten jest domyślnym wykresem startowym – kończymy poszukiwanie. Jeśli nie:
• Pobieramy pierwszy w kolejności lp wykres startowy standardowy podłączony do wywołania a w przypadku jego braku do kolejnych gałęzi nadrzędnych wywołania. Jeśli taki wykres znajdziemy – wykres ten jest domyślnym wykresem startowym – kończymy poszukiwanie.

Obsługa przycisków wykresu jest analogiczna jak w przypadku wydruków; mamy tu trzy akcje:

• Wykonaj domyślny wykres startowy (przycisk główny wykresów lub klawisz F12),
• Wybierz wykres startowy z menu kontekstowego i wykonaj go (dodatkowy przycisk wykresów z ikoną strzałki lub klawisz Alt-F12) oraz
• Edycja węzła wykresów¬ (Ctrl + lewy klawisz myszy na przycisku głównym lub klawisz Ctrl-F12).

Po wykonaniu domyślnego lub wybranego wykresu startowego jest otwierane okno wynikowe analiz. Obiekt wykresu po aktywacji (otwarcie okna z wykresem) widzi tylko węzeł narysowanego wykresu a więc mimo, że do danego wywołania możemy mieć podłączoną dowolną ilość wykresów startowych – tylko jeden z nich jest ‘bieżącym wykresem startowym’. Wykresy startowe mogą być filtrowane przez zastosowanie dynamicznych warunków, które decydują czy w danej sytuacji (przy bieżących ustawieniach przez aplikację zmiennych występujących w warunku podłączenia wykresu) dany wykres startowy ma być widoczny w danym kontekście czy też nie.

Zagnieżdżanie wykresów (podwykresy)

Każdy wykres (w szczególności także wykresy startowe dla danego wywołania) może mieć dowolną ilość wykresów podrzędnych (podwykresów) podłączonych do niego w uporządkowany sposób; jeden z tych podwykresów jest traktowany jako domyślny (decyduje ustawienie flagi Domyślny podłączenia a w przypadku jej nie ustawienia dla żadnego podwykresu – kolejność podwykresów wg lp; kolejność tą można zmieniać na drzewie hierarchii wykresów używając mechanizmu bąbelkowania). Z drugiej strony każdy wykres może być podłączony do dowolnej ilości wykresów nadrzędnych w stosunku do niego. Nie ma tu ograniczenia aby wykresy ‘nie zapętlały’ się tzn. aby dla żadnego łańcucha wykresów nie zachodziła sytuacja, że jakiś wykres występuje w tym łańcuchu więcej niż jeden raz. Takie podejście, poza prostotą implementacji ma tą dodatkową zaletę, że pozwala wykonać ten sam wykres jako swój podwykres, ale z innymi parametrami. Nie przewidujemy na razie implementacji warunkowego zagnieżdżania wykresów.

Graf wykresów – nawigacja w czasie wykonywania

Ponieważ każdy wykres może posiadać dowolną liczbę wykresów podrzędnych – mamy do czynienia z ukierunkowanym grafem i podczas wykonywania wykresów zachodzi konieczność umożliwienia nawigacji poprzez ten graf. Przede wszystkim w każdym węźle-wykresie (poza ‘liśćmi’ nie zawierającymi już podwykresów) musimy umożliwić tzw. drill-down czyli eksplorację do węzłów (wykresów) podrzędnych – jest to realizowane jako akcja wykonywana przy kliknięciu w punkt wykresu. Jeśli klikamy prawym klawiszem – pojawia się menu kontekstowe zawierające pozycje odpowiadające wykresom podrzędnym. Natomiast lewy klik na punkcie wykresu powoduje wykonanie domyślnego podwykresu. Ponieważ zbiór wykresów podłączonych do wywołania stanowi graf, po którym możemy się poruszać – istnieje potrzeba zapamiętywania przebytych ścieżek i ponownego poruszania się po nich (w ramach jednej ‘sesji’ z danym wywołaniem). Ciąg wykonań wykresów danego punktu wywołania, począwszy od bieżącego wykresu startowego nazywamy historią wykonań wykresów. Zapis wykonania wykresu do historii następuje przy wczytywaniu bieżącego wykresu startowego, a następnie przy wykonywaniu akcji Eksploruj. W odpowiednich zmiennych zapamiętywane są dane pozwalające odtworzyć wyświetlony uprzednio wykres w niezmienionej postaci (z dokładnością do zmian wynikających z odświeżenia wyników); dane te to oczywiście zapytanie i wartości parametrów ostatnio użyte w tych zapytaniach oraz ostatnie wartości parametrów graficznych. Na każdym wykresie (poza bieżącym startowym dla opcji Na początek), na specjalnych przyciskach, są dostępne dodatkowo cztery opcje: Na początek (powrót do bieżącego wykresu startowego), Wstecz (powrót do poprzednio wykonanego wykresu), Wprzód (przejście do następnego ‘historycznie’ wykresu) i Na koniec (przejście do ostatniego ‘historycznie’ wykresu). Opcja Wstecz (także Na początek ) nie pojawia się w przypadku gdy jesteśmy na bieżącym wykresie startowym. Wszystkie parametry wykresu (z zapytania i graficzne), do którego się cofamy są odtwarzane na podstawie odpowiednich zmiennych ale dane wykresu są przeładowywane (jest to robione ze względów technicznych – nie przewidujemy cache-owania danych wynikowych wykresu). Analogiczne uwagi dotyczą opcji Wprzód, którą dodatkowo trzeba odróżniać od Eksploruj także w tym sensie, że nawet jeśli Wprzód powoduje przejście do podrzędnego wykresu (tak jak Eksploruj) to po pierwsze nie koniecznie jest to ten sam wykres podrzędny (jeśli jest ich więcej), a po drugie opcja Eksploruj dotyczy klikniętego w momencie jej wybrania punktu a opcja Wprzód bierze pod uwagę punkt poprzednio kliknięty, tj. kliknięty w trakcie wykonywania opcji Eksploruj, które wprowadziło dany wykres do historii.

Uwaga

Zapisujemy do kolejki historii tylko bieżący wykres startowy i eksploracje (każdą). Cofanie ani posuwanie się wprzód nie dopisuje do kolejki rekordów a tylko przesuwa pointer wskazujący bieżącą pozycję. Eksploracja usuwa wszystkie rekordy z kolejki historii będące ‘po’ rekordzie odpowiadającym eksplorowanemu wykresowi, dopisuje rekord docelowego podwykresu i ustawia na nim pointer. Powoduje to ‘zapominanie’ części historii po wykonaniu eksploracji ale jest to standardowe zachowanie (por. MSIE).

Edycja wykresów

Do wygodnego podłączania wykresów startowych do wywołań oraz wykresów do wykresów (zagnieżdżanie) zostało utworzone specjalne wielopoziomowe drzewo (korzeń, procedura, kontekst, wykresy startowe, wykresy podrzędne). Poza podstawowymi operacjami takimi jak dodawanie, podłączanie i odłączanie wykresów, ich edycja (w tym testowanie) i usuwanie dostępne będą także różne funkcje pomocnicze, np. włączanie/wyłączanie flagi domyślności, bąbelkowanie, szukanie wykresu zawierającego w definicji podany ciąg znaków i inne.

Źródła danych do wykresów

Każdy wykres może być tworzony w oparciu o jedno z niżej wymienionych źródeł:

• Zapytanie SQL i dane w bazie

Jest to podstawowy rodzaj źródła danych dla wykresów. Przez zapytanie rozumiemy tu ciąg dowolnych instrukcji T-SQL, w którym ostatnią jest instrukcja SELECT o strukturze zgodnej ze strukturą specjalnej kolejki. Struktura ta, w przypadku gdy mamy do czynienia z prawdziwym wykresem, a nie tylko z tabelą wynikową, nakłada pewne ograniczenia na typy i zawartość pierwszych trzech kolumn zapytania. Pierwsza kolumna numeruje wiersze wyniku zatem musi być całkowita a jej wartości unikalne, druga kolumna określa wartości na osi X – musi więc być rzeczywista lub całkowita a jej wartości unikalne, wreszcie trzecia kolumna określa opisy osi X – powinna być znakowa a jej wartości unikalne choć akurat te wymagania są tylko zaleceniami a nie formalnymi wymogami. W przypadku wykresów typu ‘tylko tabela’ powyższe ograniczenia nie obowiązują. Wszystkie kolumny zwracane przez SELECT muszą być nazwane. Jeśli więc w liście tej występują agregaty lub stałe – należy koniecznie użyć aliasów (np. SELECT PunktID=1, TrN_TrNID, TrN_NumerPelny, RazemNetto=SUM(TrE_WartoscNetto) FROM … ). W tekście zapytania w definicji wykresu mogą występować tzw. parametry dynamiczne, których wartości są wyliczane i wstawiane w miejsce definicji (odwołań do) tych parametrów przed przesłaniem wynikowego zapytania na serwer. Poza parametrami dynamicznymi w zapytaniu można umieszczać wyrażenia, zmienne tekstowe, wstawki tekstowe i wiele innych konstrukcji, które przed podaniem zapytania do serwera SQL są rozwijane (wyliczane i podstawiane wartościami). Język użyty w zapytaniu wykresu jest więc połączeniem T-SQL i specjalnego języka obsługi parametrów dynamicznych, tzw. DPL, opisanego w osobnym dokumencie.

• Kolejka globalna wypełniona przez aplikację

Dane serii wykresu mogą także pochodzić ze specjalnych kolejek. Ma to miejsce w przypadkach, gdy aplikacja dysponuje już danymi (często uzyskanymi w inny sposób niż tylko wykonanie SELECT-ów).

• Wywołanie procedury

Wykonanie ‘wykresu’ może polegać nie tylko na uzyskaniu wyników i ich graficznej i/albo tabelarycznej prezentacji (wykresy normalne / wykresy typu ‘tylko tabela’), ale także na wywołaniu procedury (tzw. drill-trough). W tym przypadku składnia ‘zapytania’ nie ma nic wspólnego z SQL-em – wywołanie procedury następuje zgodnie ze składnią języka DPL.

Parametry dynamiczne wykresów

Parametrem dynamicznym wykresu (w skrócie: parametrem) nazywamy zmienną występującą w zapytaniu lub parametrach graficznych (można np. sparametryzować tytuł wykresu), której wartość jest ustalana i wstawiana w miejsce definicji parametru w czasie wykonywania wykresu (tzw. runtime). Ogólna składnia definicji parametru dynamicznego jest następująca: ?@[H]Picture[(_Q|_NQ)]|[Nazwa|]Prompt:Default[@?]                                        (PD) W przypadku, gdy chcemy użyć w parametrze bardziej wyrafinowanych opcji lub zadeklarować wszystkie parametry w jednym miejscu – używamy deklaracji parametru dynamicznego mającej postać: @PAR Definicja Opcje PAR@                                                                                      (PD-DEKL) gdzie Definicja jest określona przez (PD). Deklaracja różni się od definicji pod jeszcze jednym, istotnym względem. Mianowicie deklaracja przy rozwinięciu jest usuwana z tekstu. Definicja parametru jest natomiast zamieniana jego wartością. Niezależnie od tego czy zadeklarujemy czy też zdefiniujemy parametr dynamiczny – najczęściej występuje potrzeba wielokrotnego odwoływania się jego wartości w innych częściach tekstu – korzystamy wówczas z odwołania do parametru dynamicznego (nazywanego także definicją powtórzonego parametru): ??[(_Q|_NQ)]Nazwa                                                                                                                        (PD2) Szczegółowy opis parametrów dynamicznych został umieszczony w osobnym dokumencie. Początkowe wartości parametrów (tzn. te, które są użyte przy pierwszym wykonaniu wykresu w danej sesji wywołania) mogą być przekazywane do wykresu z poniższych źródeł i wg poniższej kolejności określającej priorytet źródła:

• Z danych pobranych z eksplorowanego punktu wykresu nadrzędnego – nie dotyczy to oczywiście bieżącego wykresu startowego.
• Z kolejki parametrów dynamicznych wykresu nadrzędnego (wiązanie po nazwie) – nie dotyczy to oczywiście bieżącego wykresu startowego

Jeśli np. W zapytaniu nadrzędnym i podrzędnym mamy parametr o nazwie RaportyZamkniete to eksplorując wykres z ustawioną wartością parametru dziedziczymy tą wartość na podwykresie.

• Parametry dynamiczne zdefiniowane w parametrach graficznych dziedziczą wartości z parametrów dynamicznych zdefiniowanych w zapytaniu bieżącego wykresu.
• Z kolejki zmiennych dynamicznych przekazanych do wykresu z aplikacji (dokładniej: z okna, z którego uruchamiamy analizę) – dotyczy to tylko bieżącego wykresu startowego.
• Z wartości domyślnych określonych w definicji parametru (także włączając opcjonalny odczyt ostatnio użytych wartości z rejestru).

Z takimi początkowymi wartościami parametrów tworzony jest wykres po raz pierwszy (w sesji danego wywołania). Przed tym jednak na oknie wykresu są tworzone kontrolki wszystkich parametrów a ich wartości ustalane są na wartości początkowe. Po narysowaniu wykresu możliwa jest edycja parametrów za pomocą wykreowanych kontrolek i odświeżenie wykresu z nowymi wartościami parametrów. Na oknie wynikowym analiz znajduje się znacznik określający, czy pobrane dane są zgodne z bieżącymi ustawieniami kontrolek parametrów czy też nie (podobnie jak przycisk lejka w konstruktorze filtra).

Uwaga

Jeśli w parametrach graficznych definicji wykresu umieścimy parametr /@AutoRefresh to odświeżanie będzie następowało automatycznie (tj. bez wciskania przycisku odświeżenia) przy każdej zmianie któregokolwiek z parametrów dynamicznych (zapytania lub graficznych).

Oto szczegóły mechanizmu, którego używa obiekt przy ustalaniu wartości parametrów wykresu. Przed wykonaniem bieżącego wykresu startowego lub potomnego po raz pierwszy w danej sesji wywołania obiekt przeszukuje zapytanie i parametry graficzne wykresu w poszukiwaniu parametrów dynamicznych. Po znalezieniu wszystkich parametrów, przed wykonaniem wykresu obiekt stara się ustalić ich wartości:

• Jeśli mamy do czynienia z bieżącym wykresem startowym – są przeszukiwane parametry przekazane z aplikacji. Wiązanie odbywa się po Nazwie parametru. Dotyczy to tylko parametrów dynamicznych zdefiniowanych w zapytaniu.
• Jeśli wykonujemy opcję Eksploruj – najpierw sprawdzane jest zapytanie wykresu nadrzędnego (dokładniej kolekcja Fields jego wynikowego recordsetu) w poszukiwaniu kolumn o nazwie zgodnej z Nazwą parametru. Jeśli taka kolumna zostanie znaleziona – jest pobierany kliknięty rekord z kolejki z danymi nadrzędnego wykresu a następnie w miejsce parametru wstawiana jest wartość z odpowiedniej kolumny tego rekordu. Dotyczy to zarówno parametrów zapytania jak i graficznych. Jeśli szukana kolumna nie zostanie znaleziona – jest przeszukiwana kolejka parametrów dynamicznych nadwykresu (czyli eksplorowanego wykresu). Jeśli w kolejce tej zostanie znaleziony parametr o nazwie Nazwa – następuje odziedziczenie wartości. Oczywiście dla parametrów zdefiniowanych w zapytaniu przeszukiwana jest kolejka parametrów dynamicznych ‘nadzapytania’ a dla parametrów zdefiniowanych w parametrach graficznych – kolejka parametrów dynamicznych ‘nadparametrów’ graficznych.
• Jeśli mamy do czynienia z parametrem dynamicznym zdefiniowanym w parametrach graficznych, niezależnie od wyników poprzednich poszukiwań, następuje próba odziedziczenia wartości tego parametru z parametru dynamicznego o takiej samej nazwie, zdefiniowanego w zapytaniu bieżącego wykresu. Mamy tu zatem do czynienia z bezwarunkowym dziedziczeniem wartości graficznych parametrów dynamicznych z wartości zapytaniowych parametrów dynamicznych bieżącego wykresu.
• W obu przypadkach jeśli poszukiwania nie dadzą rezultatu – wartość parametru jest ustalana na podstawie jego Defaultu (wartości odczytanej z definicji parametru)

Wszystkie parametry danego wykresu, łącznie z ustalonymi wartościami zapisywane są w odpowiedniej kolejce. Na podstawie tej kolejki kreowane są dynamicznie kontrolki parametrów i od razu rysowany wykres. Przed wykonaniem wykresu, który już wcześniej został wczytany (Na początek, Wstecz, Wprzód Na koniec, Odśwież) następuje wykreowanie kontrolek parametrów tego wykresu z wartościami ostatnio użytymi i narysowanie wykresu w oparciu o te wartości. Teraz Użytkownik może manipulować wartościami parametrów poprzez kontrolki – wartości te są zapisywane do kolejki w momencie wykonania akcji Odśwież.

Zmienne dynamiczne przekazywane z aplikacji do bieżącego wykresu startowego

Zmienne dynamiczne mają za zadanie zainicjalizować wybrane parametry dynamiczne wykresu wartościami przekazanymi z aplikacji. Wartości tych zmiennych są ustalane w czasie wykonywania programu i przesyłane do bieżącego wykresu startowego. Można np. przekazać z procedury-listy zmienną zawierającą aktualnie zastosowany filtr na liście.

Uwaga

Zmienne dynamiczne są podstawiane pod parametry dynamiczne tylko dla bieżącego wykresu startowego (nie dotyczą podwykresów – tam występuje dziedziczenie wartości parametrów o zgodnej nazwie).

Wyrażenia

Wyrażenia to ciągi znaków występujące w zapytaniach oraz w parametrach graficznych wykresu takie, których wartości są obliczane przed wykonaniem wykresu. W wyrażeniach mogą występować m.in. odwołania do parametrów dynamicznych a także zmienne i funkcje systemowe. Wyrażeń używa bardzo często do określania wartości początkowych parametrów dynamicznych (np. bieżąca data). Składnia wyrażenia jest następująca: {ciąg_znaków}                                                                                                                 (W) Szczegółowy opis wyrażeń został umieszczony w osobnym dokumencie.

Predefiniowane wstawki tekstowe

Wstawki tekstowe

Potrzeba wprowadzenia wstawek tekstowych wynikła z trudności, jakie występowały przy utrzymywaniu standaryzacji dużej liczby wykresów oraz potrzeby wyodrębnienia części wspólnych wielu analiz (likwidacja redundancji). Co do standaryzacji chodzi o to aby np. powtarzające się na wielu wykresach analogiczne kontrolki (lub grupy kontrolek, np. zakres dat) wyglądały na każdym wykresie tak samo (‘dymek’, opcje graficzne, warunek poprawności, komunikat itp.). Do tej pory zmiana jakiejkolwiek własności takiej kontrolki wiązała się z koniecznością wykonania tej zmiany we wszystkich odpowiednich wykresach. Stosując predefiniowane wstawki tekstowe – robimy zmianę w jednym miejscu. Podobnie ma się rzecz, jeśli chodzi o parametry graficzne, które, poza tytułem, typem wykresu i wyborem serii powinny być w zasadzie identyczne dla wszystkich wykresów. Wyodrębnienie wspólnych części wykresów polega na tym, że jeżeli mamy kilka wykresów o bardzo podobnej konstrukcji (różniących się tylko detalami) to za pomocą predefiniowanych wstawek tekstowych można jak gdyby stworzyć jedną, sparametryzowaną definicję wykresu. Oczywiście, formalnie rzecz biorąc, definicji będzie kilka, tyle tylko, że będą one posiadały jedynie wywołanie odpowiedniej, wspólnej wstawki z różnymi parametrami. Tyle ogólnych impresji. Przejdźmy do konkretów. Pierwszą czynnością, jaką wykonuje moduł wykresów po wczytaniu definicji wykresu z bazy, jeszcze przed podaniem tekstów (zapytanie i grafika) do preparsingu, jest poszukiwanie w tych tekstach deklaracji predefiniowanych wstawek tekstowych (PWT) i ich rozwijanie. Deklaracja PWT w tekście zapytania bądź grafiki ma następującą składnię: @INS Nazwa||[Parametry] [ParametryX] INS@                                                       (PWT0) gdzie Nazwa jest unikalną (w ramach bazy wykresu) nazwą wstawki (NO CASE) a opcjonalne człony Parametry i ParametryX posiadają następującą składnię: Parametr[, Parametr…]                                                                                                  (PWTP) ^NazwaParametruX=WartoscParametruX [^NazwaParametruX=WartoscParametruX,…]                                                         (PWTPX) gdzie Parametr jest dowolnym ciągiem znaków (NO CASE) , nie zawierającym przecinka (seperator parametrów), znaku ^ (definicja parametru typu X) ani ciągu znaków ‘ INS@’ (spacja, INS@ – terminator PWT). Parametry typu X muszą występować po parametrach zwykłych i nie mogą być z nimi wymieszane. Zostaną one omówione w dalszej części tego rozdziału. Parametry są przekazywane do definicji wstawki i decydują o wstawianiu do niej tekstów warunkowych (patrz następny rozdział) i wstawek podrzędnych (tzw. podwstawek). Definicja wstawki jest traktowana jak normalny tekst – wynika stąd, że wstawki mogą być zagnieżdżone. Deklaracja (pod)wstawki we wstawce ma postać: @INS Nazwa|[Warunek]|[Parametry] INS@                                                            (PPWT) gdzie Nazwa jest unikalną (w ramach bazy wykresu) nazwą wstawki podrzędnej (NO CASE) a opcjonalny człon Warunek posiada następującą składnię: Segment[,Segment…]                                                                                                     (PWTW) gdzie Segment jest dowolnym ciągiem znaków (NO CASE), nie zawierającym przecinka (seperator segmentów) ani ciągu znaków ‘ INS@’ (spacja, INS@ – terminator PWT). Ponieważ podwstawka może zostać wywołana z parametrami (deklaracja w tekście nadrzędnym) – sprawdzamy czy parametry te spełniają Warunek wstawienia podwstawki. Jeśli Warunek jest spełniony – następuje zamiana deklaracji podwstawki na jej rozwinięcie, jeśli nie – usunięcie deklaracji podwstawki. Walidacja warunku odbywa się w następujący sposób:

• Jeśli Warunek jest pusty – uznaje się, że jest spełniony
• Jeśli Warunek nie jest pusty – uznaje się, że jest spełniony, jeśli dla co najmniej jednego z jego członów (Segment) istnieje odpowiednik (równość NO CASE) wśród przekazanych do podwstawki parametrów zwykłych (nie typu X).

Uwaga

Walidacja dotyczy parametrów przekazanych z nadrzędnego tekstu. Parametry określone w deklaracji podwstawki są jedynie przekazywane do jej rozwinięcia w przypadku, gdy to rozwinięcie jest wstawiane.

Uwaga

Warto zwrócić uwagę na fakt, że przed sekwencją kończącą INS@ musi występować co najmniej jedna spacja, zatem deklaracja: @INS Ala INS@ nie jest poprawna gdyż bezpośrednio przed końcowym INS@ występuje ENTER zamiast spacji.

Przy rozwijaniu wstawki jej rozwinięcie pobierane jest z tej bazy (wykresów standardowych lub użytkownika), z której pobrano definicję wykresu. W przypadku nie znalezienia wstawki o podanej nazwie, jeśli mamy do czynienia z wykresem użytkownika, wstawka jest następnie poszukiwana w bazie wykresów standardowych.

Teksty warunkowe

Omawiając parametry przekazywane w deklaracji wstawki wspomnieliśmy o tzw. tekstach warunkowych. Tekst warunkowy jest dowolnym ciągiem znaków, który może zostać wstawiony do definicji wstawki przy spełnieniu określonych warunków. Tekst warunkowy może występować jedynie w definicji predefiniowanej wstawki tekstowej, a jego składnia jest następująca: @IF(Warunek) Tekst IF@                (TW) gdzie Warunek jest analogiczny jak w definicji (PPWT) a Tekst jest dowolnym ciągiem znaków nie zawierającym sekwencji zakończenia ‘ IF@’ (spacja, IF@). Ponieważ TW może występować jedynie w definicji PWT – są określone parametry przekazane do definicji PWT z jej deklaracji w tekście nadrzędnym. Parametry te pozwalają na walidację warunku Warunek (mechanizm dokładnie taki sam jak w przypadku PPWT). Uzupełniającym elementem składni tekstu warunkowego jest zaprzeczony tekst warunkowy: @IFNOT(Warunek) Tekst IFNOT@                              (TWNOT) różni się on od TW tylko tym, że tekst jest wstawiany jeśli warunek jest pusty albo żaden jego człon nie ma odpowiednika wśród przekazanych parametrów.

Uwaga

Warto zwrócić uwagę na fakt, że przed sekwencją kończącą IF@ (IFNOT@) musi występować co najmniej jedna spacja, zatem deklaracja: @IF(FAPA) xxx IF@ nie jest poprawna gdyż bezpośrednio przed końcowym IF@ występuje ENTER zamiast spacji.

Analogicznie do powyższych zostały wprowadzone teksty warunkowe: @IFAND(Warunek) Tekst IFAND@                                                                                             (TWAND) oraz @IFANDNOT(Warunek) Tekst IFANDNOT@                                                                            (TWANDNOT) różniące się od opisanych jedynie sposobem sprawdzania Warunku, który w tym przypadku uważa się za spełniony tylko wtedy gdy jest pusty lub dla wszystkich jego członów (Segment) istnieje odpowiednik (równość NO CASE) wśród przekazanych do podwstawki parametrów zwykłych (nie typu X).

Rozszerzone parametry tekstowe (parametry typu X)

Opisany wyżej mechanizm nie pozwala na parametryzowanie wstawek tekstowych. Przypuśćmy, że chcemy zdefiniować wstawkę wstawiającą zakres dat. Wstawki tej chcemy użyć zarówno w analizie a1 gdzie wartości domyślne dat mają być odpowiednio Today() i Today()+1 i w analizie a2 z wartościami domyślnymi Date(Month(Today()), 1, Year(Today())) i Today(). Aby wstawka mogła zrealizować oba te zadania – musi obsługiwać parametry rozszerzone. Składnia rozszerzonego parametru tekstowego wstawianego do wstawki jest następująca: @INSP(Nazwa)                                                                                                                                 (INSP) gdzie Nazwa jest nazwą parametru przekazanego z tekstu nadrzędnego (zapytania, grafiki bądź podwstawki). Składnia przekazania w/w parametru tekstowego jest określona przez (PWTPX). We wzorze tym NazwaParametruX odpowiada Nazwie w (INSP) (równość jest typu NO CASE). Wartość parametru może być ustalona ale może też zawierać element @INSP().

Parametry graficzne wykresu

Aby nie zmieniać struktury tabeli z wykresami przy dodawaniu w przyszłości obsługi kolejnych parametrów graficznych wprowadzamy jedną, parsowaną kolumnę stringową ParametryGraficzne. Kolumna ta powinna zawierać ustawienia wszystkich potrzebnych parametrów graficznych danego wykresu w postaci: /@SymbolGr[=WartoscGr(BezApostrofów)]                                                            (PG) gdzie SymbolGr jest nazwą parametru graficznego a WartoscGr jego wartością początkową. Kolumna ParametryGraficzne jest parsowana przy wczytywaniu definicji wykresu i składana przy zapisie. Opcjonalna wartość WartoscGr jest wartością parametru, z którą wykres jest rysowany pierwszy raz; wartość ta może zostać zmieniona w trakcie oglądania wykresu przez edycję odpowiedniej kontrolki dynamicznej, wykreowanej na podstawie parametru dynamicznego wykresu dotyczącego wartości danego parametru graficznego. Wartość WartoscGr może bowiem zawierać parametry dynamiczne. W wartościach parametrów graficznych obu typów mogą występować wyrażenia. Oto najważniejsze symbole dostępnych parametrów graficznych:

SymbolGr	Znaczenie	Wartości	D	PD	D(*)	PD(*)
HeaderName	Tytuł wykresu			1		1
XAxisName	Tytuł osi X			1		1
YAxisName	Tytuł osi Y			1		1
Type	Typ wykresu	1 – kolumnowy, 2 – liniowy, 4 – kołowy,...	1	1	1	1
Depth	Głębokość 3D	0 – wykres 2D, >0 – wykres 3D	0	1	100	1
LineWidth	Grubość linii	1-10 (dotyczy typu 2)	2	1		0
PointWidth	Grubość słupka	1-10 (dotyczy typu 1)		0		0
ShowDataLabels	Wyświetla wartości punktów	0 – nie pokazuje, 1 – pokazuje	1	1	1	1
Series	Definicje serii	Kol,...,Kol gdzie Kol,...,Kol - numery kolumn zapytania (4<=Kol<=24).	4	1	4	1
NoHeadOnCols	Wykaz kolumn, które mają nie mieć headera	Kol,...,Kol gdzie Kol,...,Kol - numery kolumn zapytania (1<= Kol <=24).		0		0
HideCols	Wykaz kolumn, które mają być ukryte (zerowej szerokości)	Kol,...,Kol gdzie Kol,...,Kol - numery kolumn zapytania (1<=Kol<=24).		0		0
AutoRefresh	Automatyczne odświeżanie po zmianie któregokolwiek parametru	0 – nie, 1 – tak	0	1	1	1
SkipFirstExec	Nie wykonywanie akcji (zapytania, procedury) za pierwszym razem, dopiero po odświeżeniu. Dotyczy tylko wykresu startowego .	0 – wykonuj akcję także przy pierwszym wykonaniu wykresu, 1 – nie wykonuj akcji przy pierwszym wykonaniu wykresu (np. nie chcemy wykonywać zapytania z domyślnymi wartościami parametrów)	0	1	1	1
NoPunktIDCol	Zapytanie nie zawiera kolumny z licznikiem wierszy	0 – zawiera kolumnę z ID wiersza, 1- nie zawiera kolumny z ID wiersza, tworzona jest techniczna kolumna z ID wiersza niewidoczna dla użytkownika.	0		1

Default jest wartością, która jest podstawiana, gdy w parametrach graficznych dany parametr w ogóle nie występuje i PodstawDefault=1. Gdy w parametrach graficznych dany parametr w ogóle nie występuje i PodstawDefault=0 – to wartość parametru nie jest w ogóle podstawiana. Default(*) jest wartością, która jest podstawiana, gdy w parametrach graficznych dany parametr występuje ale nie ma podstawionej wartości (np. /@3D, /@PokazujEtykietyDanych) i PodstawDefault(*)=1 . Gdy w parametrach graficznych dany parametr występuje ale nie ma podstawionej wartości i PodstawDefault(*)=0 – to wartość parametru nie jest w ogóle podstawiana. Uwaga. Parametr NoHeadOnCols mimo, że formalnie przynależy do parametrów graficznych dotyczy tabeli z wynikami a nie wykresu. Stąd nie należy się dziwić, że wykres typu ‘tylko tabela’ ma aktywne pole z parametrami graficznymi. Kompletny wykaz obsługiwanych parametrów i sposób ich ustawiania opisuje osobny dokument. Graficzne zmienne symboliczne. Graficzne zmienne symboliczne to zmienne postaci @NAZWAZMIENNEJ, występujące w parametrach graficznych wykresu, których wartości podstawiane są do parametrów graficznych przed narysowaniem wykresu ale już po załadowaniu wyników. Poniższa tabela zawiera wszystkie obsługiwane w tej chwili zmienne graficzne:

Nazwa zmiennej	Opis (wartość)
RECORDS	Zwraca ilość rekordów wyniku zapytania. Przykład użycia: /@ShowXLabelsEvery={@Records/3}

Uwaga

Nazwy zmiennych graficznych są CASE SENSITIVE.

Wywoływanie funkcji

Akcja wykonywana podczas eksploracji wykresu (lub wykonywania wykresu startowego) nie zawsze musi polegać na narysowaniu wykresu czy pobraniu danych w postaci tabelarycznej – zamiast tego może także być wywołana funkcja (procedura). Najczęstsze zastosowanie polega na wywołaniu procedury okna z odfiltrowaną listą zapisów składających się na wartość klikniętego punktu wykresu – mamy wówczas do czynienia z tzw. drill-through. Składnia wywoływania funkcji jest zgodna z językiem DPL i została opisana w oddzielnym dokumencie.

Wykresy bez wykresów – tabele z wynikami

Moduł analiz posiada możliwość pobierania danych bez rysowania wykresu. W takim przypadku wyniki nie są prezentowane graficznie a tylko w postaci tabelarycznej. Oczywiście tabela danych wynikowych, podobnie jak wykres, jest aktywna. Oznacza to, że można eksplorować jej rekordy wykonując analizy podrzędne. Wykres typu ‘tylko tabela’ nie posiada rzecz jasna żadnych parametrów graficznych.

Uwaga

Wykres typu ‘tylko tabela’ nie zawiera ograniczeń jakie narzucamy dla zapytań normalnych wykresów – zapytania mogą tu zwracać 1-20 kolumn zupełnie dowolnych typów i o dowolnym znaczeniu.

Przekazywanie do wykresów zaznaczonych pozycji

Wykres może odwoływać się do pozycji zaznaczonych na liście. Oczywiście aby takie odwołanie było możliwe – okno aplikacji musi nie tylko posiadać, ale także eksportować zaznaczenia do modułu wykresów (innymi słowy programista danego okna musiał przewidzieć, że Użytkownik będzie chciał w tym miejscu odwołać się w definicji wykresu do zaznaczeń na liście). Jeśli w/w jest spełniony, zbudowanie wykresu opartego o zaznaczenia może być obsłużony na dwa sposoby Obsługa zaznaczeń: Tabela tymczasowa

• We właściwościach ogólnych wykresu:

Ustawieniu na wykresie flagi Obsługa zaznaczeń: Tabela tymczasowa

• W zapytaniu wykresu:
• Zadeklarowaniu ukrytego parametru dynamicznego @PAR ?@Hs50|ZazGUID|ZazGUID:’’ PAR@
• Wykonaniu JOIN-a do tabeli WkrZaznaczenia2 (np. … JOIN WkrZaznaczenia2 ON BNa_BNaID = WkZ2_GIDNumer …).
• Umieszczeniu w filtrze zapytania warunku WkZ2_GUID=??_QZazGUID na odziedziczony ze zmiennej dynamicznej GUID

Obsługa zaznaczeń: Klauzula IN

• We właściwościach ogólnych wykresu:

Ustawieniu na wykresie flagi Obsługa zaznaczeń: Klauzula IN

• W zapytaniu wykresu:
• Zadeklarowaniu ukrytego parametru ‘wirtualnego’ @PAR ?@X|Zaznaczenia|Zaznaczenia:1@? PAR@
• Zastosowanie w zapytaniu składni którą silnik wykresów rozwinie do postaci klauzuli IN, składnia powinna wyglądać w ten sposób: „WHERE {Zaznaczenia(ID rekordu, 1)}” ( przykładowe zapytanie: SELECT Knt_KntID, Knt_Kod, Knt_LimitKredytu FROM cdn.Kontrahenci WHERE {Zaznaczenia(Knt_KntID, 1)} )

Eksport wyników wykresu

Wyniki wykonania analizy (wykres w postaci graficznej oraz tabela z wynikami) mogą być zapisywane do pliku, służą do tego ikony Eksport wykresu/Eksport tabeli dostępne na wstążce. Plik ten (tzw. plik wynikowy) może mieć jeden z następujących formatów:

• Z zakładki wykres: bmp, emf, gif, jpeg, png, tiff, wmf, pdf, xls, mht (wykres graficzny)
• Z zakładki dane serii wykresu: xlix, xls, xml, txt, html (dane tabelaryczne)

Interface Użytkownika

Edycja wykresów

Drzewo hierarchii wykresów

Podstawową procedurą edycji wykresów jest drzewo hierarchii wykresów. Procedura ta umożliwia wykonywanie wszystkich operacji edycyjnych dla wykresów standardowych i użytkownika:

• oglądanie struktury połączeń wykresów (do wywołań oraz wykresów do siebie nawzajem),
• podłączanie i odłączanie wykresów (w tym edycja warunków podłączenia wykresów startowych),
• określanie domyślności i przestawianie kolejności wykresów (bąbelkowanie)
• dodawanie, edycję, testowanie i usuwanie wykresów (można usuwać tylko wykresy nie posiadające podwykresów),
• szukanie podanego ciągu znaków w nazwie wykresu, kontekstu lub procedury,
• proste filtrowanie drzewa,
• aktualizację bazy,
• oglądanie zmiennych dynamicznych wysyłanych z aplikacji do wykresu w danym momencie.

Należy zwrócić uwagę, że edycja wykresów standardowych przez zwykłego (tj. nie pracującego w specjalnym trybie super-user) Użytkownika ma bardzo ograniczony charakter. Użytkownik nie może zmienić ani logicznej struktury wykresów standardowych (podłączanie/odłączanie) ani żadnych parametrów identyfikujących te wykresy (np. nazwa), wpływających na wyniki (np. zapytanie) czy też wygląd (parametry graficzne) wykresów standardowych. Wykresy standardowe nie mogą być także dodawane ani usuwane przez Użytkownika. Jedyne możliwe w tym przypadku modyfikacje dotyczą opcji wysyłania wyniku, ustalania domyślności wykresów i warunków ich podłączenia. Zmiany te jednak nie są zapisywane do pliku z wykresami standardowymi (który można traktować jako READ/ONLY), a do specjalnych tabel SQL-owych, będących podzbiorami funkcjonalnymi odpowiednich pełnych tabel (patrz rozdział poświęcony bazie danych). W tabelach tych są zapisywane modyfikacje ustawień wykresów standardowych dla poszczególnych Użytkowników.

Drzewo hierarchii wykresów – zakładka Ogólne

Na drzewie hierarchii wykresów analizy standardowe są widoczne w kolorze szarym, a ich nazwa jest pisana kursywą, analizy użytkownika są przedstawione czcionką czarną regularną. Wszystkie akcje dostępne dla podświetlonego obiektu (gałąź na drzewie) są możliwe do wykonania z poziomu menu podręcznego otwieranego przez kliknięcie prawym klawiszem myszy na obiekcie. W menu są również podane skróty klawiszowe do poszczególnych akcji. Dla podstawowych i najczęściej wykonywanych akcji pod listami umieszczono dodatkowo przyciski. Poniżej krótki opis znaczenia poszczególnych przycisków. – dodanie nowego wykresu i podłączenie go do podświetlonej gałęzi. Kliknięcie przycisku z Ctrl lub z Shift powoduje zainicjalizowanie dodawanego wykresu danymi podświetlonego wykresu (wzorca), z tym, że użycie Shift wymusza podłączenie nowego wykresu na tym samym poziomie co wzorzec czyli do ojca wzorca (a nie do wzorca). – edycja wykresu (otwarcie formularza definicji wykresu). – usunięcie wykresu. Usuwany wykres nie może mieć podłączonych podwykresów. – wybór wykresu z listy i podłączenie go do podświetlonej gałęzi. – odłączenie podświetlonego wykresu. – otwiera płaską listę wykresów, opisaną w rozdziale 3.1.3. Na liście tej można m.in. znaleźć wykresy nie podłączone do żadnego wywołania a więc niewidoczne na drzewie hierarchii (i nie możliwe do wykonania z poziomu programu). – otwiera listę wstawek tekstowych, opisaną w rozdziale 3.1.4. – wyszukiwanie podanego ciągu znaków w nazwach procedur, kontekstów i wykresów. – testuj analizę – odfiltrowuje (lub nie) gałęzie procedur i kontekstów nie wypełnione, tj. takie, do których nie są podłączone żadne wykresy. – odfiltrowuje (lub nie) gałęzie procedur innych niż aktualna (tj. ta, z której zostało wywołane drzewo konfiguracji wykresów). Wybrane pozycje menu: Edytuj warunek podłączenia – akcja dostępna tylko dla wykresów startowych. Pozwala ustalić warunek jaki musi być spełniony aby dany wykres był możliwy do wykonania (wyboru) w danym punkcie. Warunek musi mieć postać wyrażenia, w którym mogą występować funkcje systemowe i funkcje a także zmienne zabindowane przez aplikację. Przełącz domyślny – ustawia dany wykres jako domyślny w danym punkcie (z dokładnością do bazy wykresu) lub usuwa takie ustawienie. Kopiuj/Wklej wykres – kopiuje/wkleja definicję wykresu (akcja pomocna w kopiowaniu definicji pomiędzy panelami, głównie przy kopiowaniu wykresów standardowych na drzewo wykresów użytkownika). Poziom procedur/kontekstów – (roz)zwija gałęzie drzewa do wybranego poziomu. Druga zakładka dotyczy przekazanych z aplikacji zmiennych dynamicznych. Na liście mamy nazwy i aktualne wartości zmiennych, które byłyby w tym momencie przekazane do wykresu.

Drzewo hierarchii wykresów – zakładka Zmienne dynamiczne

Formularz wykresu

Do edycji wykresu służy formularz definicji wykresu. Składa się on z trzech zakładek, które kolejno omówimy. Zakładka Ogólne

Formularz definicji wykresu – zakładka Ogólne

Przycisk  służy do założenia hasła blokującego zmiany w definicji wykresu dla Użytkowników nie znających hasła. Przy wejściu na formularz tak zabezpieczonego wykresu nie mamy możliwości dokonania jakichkolwiek zmian chyba, że wciśniemy przycisk z kluczykiem i wpiszemy poprawne hasło. W takim przypadku definicja zostanie odblokowana i będzie również możliwa zmiana hasła (w tym jego wyczyszczenie czyli odbezpieczenie definicji). Warto zwrócić uwagę na przycisk , służący do testowania edytowanego wykresu. Dokładniej przycisk ten służy do wykonania testu edytowanego wykresu z zastosowaniem bieżących ustawień na formularzu. Po jego naciśnięciu jest wykonywany w trybie testowym edytowany wykres. Tryb testowy polega na tym, że bezpośrednio przed przesłaniem zapytania na serwer zapytanie to (ze wstawionymi bieżącymi wartościami parametrów dynamicznych) jest podawane do edycji Użytkownika. Po wykonaniu wykresu jest możliwa normalna nawigacja począwszy od węzła odpowiadającego edytowanemu wykresowi. Wykonaniu każdego wykresu w trybie testowym towarzyszy okno pozwalające na edycję zapytania przed przesłaniem go do serwera. Pozostałe kontrolki są albo standardowe albo ich opis w pełni wyjaśnia zastosowanie. Dlatego tutaj ograniczymy się tylko do nadmienienia o jednej istotnej sprawie. Mianowicie w celu ułatwienia posługiwania się językiem stosowanym w definicji wykresu (połączenie SQL i języka parametrów dynamicznych) opracowano system zagnieżdżonych wizardów. Wizardy te pozwalają tworzyć i edytować deklaracje i odwołania do parametrów dynamicznych, wyrażenia, zmienne tekstowe, szablon zapytania SQL itp.. Są one dostępne po kliknięciu prawym klawiszem myszy tekstu zapytania lub parametrów graficznych wykresu.

Lista wykresów

Do wyboru wykresu, który chcemy podłączyć jak również do edycji wykresów zaimplementowano listy wykresów (rys. 6 przedstawia listę wykresów standardowych; wykresy użytkownika posiadają analogiczną listę). Lista ta może służyć również do edycji wykresów nie podłączonych do żadnego wywołania.

Lista wykresów

Po wykonaniu akcji dodania lub edycji wykresu jest otwierany opisany w poprzednim rozdziale formularz definicji wykresu. Należy zwrócić uwagę na to, że dodanie definicji wykresu z tego poziomu nie spowoduje jego podłączenia na drzewie hierarchii. Wykres taki nie będzie nigdzie podłączony do chwili wykonania na nim akcji ‘Podłącz wykres’ dostępnej na drzewie hierarchii wykresów.

Lista wstawek tekstowych do wykresów

Do edycji wstawek tekstowych służą listy wstawek tekstowych do wykresów (rys. 7 przedstawia listę wstawek do wykresów standardowych; wstawki użytkownika posiadają analogiczną listę).

Lista wstawek tekstowych

Uwaga

Z powodu braku relacji program nie sprawdza czy wstawka została gdziekolwiek użyta. Wynika stąd możliwość skasowania wstawki, do której istnieje odwołanie. Należy uważać na to aby nie dochodziło do takich sytuacji.

Formularz wstawki tekstowej do wykresu

Formularz wstawki tekstowej do wykresu wygląda następująco (rys. 8 przedstawia formularz wstawki standardowej; wstawki użytkownika posiadają analogiczny formularz).

Formularz wstawki tekstowej (standardowej)

Okno operacyjne wykresów

Głównym elementem modułu wykresów z punktu widzenia Użytkownika jest tzw. okno operacyjne wykresów. Okno to zaraz po otwarciu wyświetla wykres startowy a następnie pozwala na nawigację po grafie wykresów i zmianę parametrów dynamicznych wykonywanych wykresów. Głównym elementem okna jest kontrolka REGION zawierająca wykres. Pod wykresem dostępne są przyciski nawigacyjne, przycisk odświeżania wykresu oraz panel z kontrolkami parametrów dynamicznych. Na drugiej zakładce umieszczone zostały kontrolki dynamicznych parametrów graficznych wykresu (jeśli ich brak – zakładka ta nie pokazuje się) a na trzeciej – lista z danymi serii wykresu przedstawionymi w formie tabelarycznej. Na toolbarze okna są dostępne przyciski obsługujące wydruki wykresu i eksport danych do Excela. Wydruk z poziomu pierwszych dwóch zakładek produkuje plik .wmf (którego link jest wstawiany do definicji wydruku) a z trzeciej i czwartej zakładki – kolejkę z danymi serii wykresu (wydruk tu podłączony powinien więc operować na kolejce). Eksport danych do Excela obejmuje dane serii wykresu a więc dane z listy na trzeciej zakładce. Jedną z podstawowych akcji wykonywanych na wykresie jest eksploracja do wykresu podrzędnego. Następuje to przez kliknięcie lewym klawiszem myszy w wybrany punkt wykresu (wykonanie podwykresu domyślnego) lub kliknięcie prawym klawiszem myszy w wybrany punkt wykresu i wybór z menu podwykresu, który chcemy wykonać. Umieszczone pod wykresem przyciski nawigacyjne służą do poruszania się po historii wykonanych wykresów od startowego począwszy. Odpowiada to analogicznym przyciskom w internetowych browserach. Należy jednak zwrócić uwagę, że wykonanie każdej akcji nawigacji (Wstecz, Wprzód itp.) wiąże się z odświeżeniem danych (powtórne załadowanie – brak cache’owania wyniku). Jak powiedziano wcześniej, bieżący wykres startowy zostaje po raz pierwszy wykonany z wartościami początkowymi parametrów dynamicznych (nadpisanymi ewentualnie wartościami zmiennych dynamicznych przekazanych z aplikacji). Po zmianie któregokolwiek z parametrów przycisk odświeżenia zmienia ikonę na  co ma sygnalizować, że dane na wykresie nie odpowiadają bieżącym nastawom parametrów. Aby uzgodnić dane z parametrami należy wykonać odświeżenie. Sytuacja taka nie występuje jeśli w parametrach graficznych wykresu użyto parametru /@AutoRefresh – wówczas dane odświeżają się automatycznie po każdej zmianie dowolnego parametru.

Okno operacyjne wykresów – zakładka Wykres

Okno operacyjne wykresów – zakładka Dane serii wykresu

Implementacja techniczna

Silnik wykresów

Jak powiedziano wcześniej, za załadowanie danych, a więc najczęściej wykonanie zapytania SQL, odpowiada silnik zapytań wykresów (SWQUERY). Aby jednak wyprodukować ostateczną postać zapytania, które jest podawane do SWQUERY, należy najpierw wczytać z bazy definicję wykresu (robi to silnik wczytujący/zapisujący wykresy SWDB) a następnie poddać zapytanie z definicji odpowiednim przekształceniom (rozwinięcie zmiennych tekstowych, wstawienie wartości parametrów dynamicznych, obliczenie wyrażeń itp.). Wszystkie te czynności są wykonywane przez silnik parametrów dynamicznych SWPDL. Załadowane przez SWQUERY dane można wyświetlić w postaci tabelarycznej albo graficznej. W tym drugim przypadku wykorzystywany jest kolejny silnik – silnik graficzny wykresów. Uzyskane wyniki można na koniec wysłać do urządzenia zewnętrznego (np. zapisać do pliku, podać innemu programowi itp.) – tymi czynnościami zajmuje się silnik wysyłania wyników SWOUT. Poniżej przedstawiono schemat blokowy silnika analiz.

Baza danych

Lokalizacja danych

Dane dotyczące wykresów standardowych i użytkownika są przechowywane w bazie konfiguracyjnej systemu Comarch ERP Optima. Dane dotyczące możliwych do zmiany (i zmienionych) przez Użytkownika ustawień wykresów standardowych są pamiętane w specjalnych tabelach (z dołączoną literą ‘U’ na końcu nazwy) w bazie SQL.

Wydruki wykresów

Wydruki wyników analiz mogą być realizowane przez wydruk bieżącego widoku. Dla niektórych wykresów przygotowane są specjalne wydruki umieszczone w standardowym mechanizmie wydruków.

Przykład

Rozważmy następujący przykład. Załóżmy, że bieżący wykres startowy jest podpięty do okna z rachunkami bankowymi i ma wyświetlić obroty na poszczególnych rachunkach odfiltrowanych tak jak na liście a dodatkowo takich, że obroty na nich przekraczają ustaloną na specjalnym spinie wartość. Załóżmy także, że chcemy osobno uwzględniać bądź nie raporty zamknięte i otwarte. Eksploracja punktu (odpowiadającego wybranemu rachunkowi) powinna móc spowodować albo otwarcie wykresu rozbicia w/w obrotów na obroty na poszczególnych raportach (drill down) rachunku albo wywołanie listy raportów rachunku (drill through). Dane bieżącego wykresu startowego mogą być następujące: Nazwa                   =‘Obroty na poszczególnych rachunkach’ TypAkcji                               = e_op_WykresyTypAkcjiSQL Zapytanie             =‘SELECT PunktID=1, RachunekID=Bra_BraID, RachunekSymbol=Bra_Symbol, BRa_SaldoBO, ObrotyNaRachunku=SUM(BRp_Przychody- BRp_Rozchody) FROM cdn.BnkRachunki JOIN cdn.BnkRaporty ON Bra_BraID=BRp_BraID WHERE ((BRp_Zamkniety=1 AND ?@X|RaportyZamkniete|Raporty &zamknięte:1@?=1) OR (BRp_Zamkniety=0 AND ?@X|RaportyOtwarte|Raporty &otwarte:1@?=1)) AND BRa_Typ=?@O(Kasa:1|Konto:2|Karta:3)|RachunekTyp|&Typ rachunku:2@? AND ?@s255_NQ|FiltrApp|Filtr z aplikacji:@? GROUP BY Bra_BraID,Bra_BraID,Bra_Symbol,Bra_SaldoBO HAVING SUM(BRp_Przychody- BRp_Rozchody) >= ?@n14.2|MinObroty|Obroty minimum:100.00@?’ ParametryGraficzne= ‘/@Type=1 /@Depth=100 /@HeaderName=Obroty na rachunkach /@XAxisName=Rachunek /@YAxisName=Obroty /@Series=5,4’ Dane pierwszego ‘podwykresu’: Nazwa                   = ‘Obroty raportów w ramach rachunku’ TypAkcji               = e_op_WykresyTypAkcjiSQL Zapytanie             = ‘SELECT Brp_BrpID, RaportID=Brp_BrpID, NumerRaportu=Brp_NumerPelny, ObrotyRaportu=BRp_Przychody-BRp_Rozchody FROM cdn.BnkRaporty WHERE BRp_BraID=?@n3|RachunekID|Id raportu:1@? AND ((BRp_Zamkniety=1 AND ?@X|RaportyZamkniete|Raporty &zamknięte:1@?=1) OR (BRp_Zamkniety=0 AND ?@X|RaportyOtwarte|Raporty &otwarte:1@?=1)) ORDER BY Brp_BrpID’ ParametryGraficzne = ‘/@Type=1 /@Depth=100 /@HeaderName={’Obroty na raportach rachunku ’ & ?@Hs20_Q|RachunekID|-:1@?} /@XAxisName=Raport /@YAxisName=Obroty /@Series=5,4’ Dane drugiego ‘podwykresu’: Nazwa                   = ‘Lista raportów rachunku’ TypAkcji                               = e_op_WykresyTypAkcjiProc Zapytanie             = OP_KASAI.DLL|CALLBRPLISTA(’BRA’,?@s6|RachunekID|Rachunek:0@?) ParametryGraficzne = ‘’ Programista w danym wywołaniu przekazuje do obiektu wykresu związanego z tym wywołaniem pewne parametry wynikające z bieżących ustawień zmiennych w aplikacji, np. filtr zastosowany na liście rachunków bankowych (zmienna dynamiczna FiltrApp). Przed wykonaniem bieżącego wykresu startowego obiekt wykresu poszukuje w zapytaniu parametrów. Znajduje, że należy podać wartości parametrów RaportyZamkniete, RaportyOtwarte, RachunekTyp, FiltrApp i ObrotyMin. Poszukuje parametrów o takich nazwach w kolejce zmiennych dynamicznych przekazanych z aplikacji i znajduje tylko jeden z nich: FiltrApp. Wpisuje jego wartość do kolejki a wartość innych, nie znalezionych parametrów pobiera z ich defaultów. Po podstawieniu wartości parametrów do zapytania jest wykonywany wykres i tworzone są kontrolki ze wszystkimi parametrami dynamicznymi. Teraz można zmienić wartości w tych kontrolkach i ponownie wykonać wykres (przycisk Odśwież). Eksploracja punktu bieżącego wykresu startowego do pierwszego podwykresu: Mamy unikalne Id klikniętego punktu; odczytujemy rekord z danymi tego punktu. Z zapytania w pierwszym podwykresie odczytujemy, że potrzebna jest wartość parametrów RachunekID, RaportyZamkniete i RaportyOtwarte. Przeszukujemy nazwy kolumn zapytania wykresu nadrzędnego aby sprawdzić, w których kolumnach znajdują się szukane wartości parametrów: poszukujemy kolumn o nazwach RachunekID, RaportyZamkniete i RaportyOtwarte. Znajdujemy tylko pierwszą z nich (kolumna 5.). Wartości dwóch pozostałych parametrów ‘dziedziczymy’ z ustawionych parametrów wykresu nadrzędnego (zgodność nazw parametrów w obu zapytaniach). Podstawiamy odczytane wartości wszystkich parametrów i wykonujemy zapytanie podwykresu. Eksploracja punktu bieżącego wykresu startowego do drugiego podwykresu: Mamy unikalne Id klikniętego punktu; odczytujemy rekord z danymi tego punktu. Z zapytania w drugim podwykresie odczytujemy, że potrzebna jest wartość parametru RachunekID. Przeszukujemy nazwy kolumn zapytania wykresu nadrzędnego aby sprawdzić,w której kolumnie znajduje się szukana wartość parametru: poszukujemy kolumny o nazwie RachunekID. Znajdujemy – jest to 5. kolumna. Podstawiamy odczytaną wartość parametru i wykonujemy zapytanie podwykresu (wołamy funkcję).