Zgodnie ze zmianami w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 17 lipca 2009 (DZ.U. z roku 2009, nr 125, poz. 1037) wchodzącymi w życie ze wsteczną datą obowiązywania, pojawiła się konieczność wykazania na PIT-11 kwoty podatku od niektórych świadczeń wypłaconych wcześniej jako opodatkowane (tak aby pracownik mógł odebrać nadpłacony podatek w rozliczeniu rocznym), ale bez wykazywania wartości świadczenia w kwocie przychodu podlegającego opodatkowaniu, bądź wykazania go jako przychodu w kwocie niższej niż faktycznie wypłacona.
Jeśli w bieżącym roku nie zostały jeszcze wypłacone świadczenia, to w celu poprawnego ich naliczenia należy zdefiniować dwa typy wypłat: jeden nieopodatkowany, a drugi opodatkowany – i stosować je odpowiednio do tego, jak duża kwota jest wypłacana danemu pracownikowi.
Jeśli już wypłacono świadczenia socjalne jako w całości opodatkowane, to trzeba będzie na PIT-11 wykazać pełny potrącony pracownikowi i odprowadzony do US podatek, natomiast kwotę przychodu zmniejszyć o równowartość wypłaconego świadczenia w części, która została opodatkowana, a zgodnie ze zmianami w ustawie stała się wolna od podatku.
W tej sytuacji w programie Comarch ERP Optima istnieją dwa rozwiązania:
- Najprostsza metoda, ale wymagająca od Operatora sprawdzenia komu i o jaką kwotę należy skorygować PIT i kontrolowania tego przy każdym przeliczeniu deklaracji – to ręczna korekta kwoty przychodu wyliczonego przez program na formularzu PIT-11.
- Rozwiązanie wymagające skonfigurowania i „wypłacenia” kwot korekt, ale pozwalające na automatyczne wyliczenie poprawnych kwot na deklaracji PIT-11, bez potrzeby jej ręcznego korygowania przez Operatora:
-
- Zdefiniowanie „Korekty świadczenia” (z poziomu Konfiguracji / Firma / Płace / Typy wypłat) jako typu wypłaty nie wpływającego na kwotę do wypłaty (parametr w konfiguracji typu wypłaty na zakładce [Szczegółowe] – Wpływa na kwotę do wypłaty – odznaczony), nieozusowanego, ale opodatkowanego i wchodzącego na PIT w tej samej pozycji, na którą wchodzi zgodnie z definicją wypłacone wcześniej świadczenie socjalne. W przypadku modułu Płace i Kadry Plus można wykorzystać algorytm 12 w celu zdefiniowania tego typu wypłaty, by jego wartość wyliczyła się automatycznie – za pomocą funkcji warunkowej porównującej wartość wypłaconych pracownikowi świadczeń (tych które wypłacono jako opodatkowane, a przynajmniej w części stały się nieopodatkowane po zmianie przepisów) z kwotą „graniczną” 380.00zł, tak by wynik dawał wartość wypłaconych – „nadmiarowo” opodatkowanych świadczeń, wynik funkcji należy pomnożyć przez (-1), żeby w wypłacie wyliczyła się ujemna równowartość przychodu do uwzględnienia na PIT-11. Wzór może mieć ogólną postać:(Warunek (Suma_A < 380, Suma_A, 380))*(-1)
– gdzie Suma_A to wzorzec płacowy sumujący świadczenia wypłacone w okresie od początku roku do miesiąca, w którym będzie wprowadzona korekta (we wzorcu płacowym należy podać odpowiednią liczbę miesięcy i wskazać typy wypłat)
- „Wypłacenie” takiej „korekty” na dodatkowej liście płac w tym samym miesiącu deklaracji do którego wypłacono ostatnie świadczenie dla pracowników – jeśli zostanie wypłacone w odrębnej wypłacie, to zaliczka podatku wyliczy się zerowa (bo w elemencie wypłaty o wartości ujemnej podatek się nie zapisuje) – istotne, by po „wypłaceniu” tej korekty nie przeliczać już żadnych wypłat do tego samego miesiąca deklaracji, żeby program nie wykonał uzgodnienia wartości podatku od łącznej podstawy w obrębie miesiąca. W celu usprawnienia pracy można tą „korektę” zrealizować przez seryjne dodanie dodatku na liście „Innych” wypłat.
- PIT-11 wyliczy się automatycznie z uwzględnieniem odnotowanej „korekty” – co spowoduje, że zaliczka podatku od wypłaconych świadczeń zostanie wykazana w kwocie faktycznie potrąconej, a przychód w wartości pomniejszonej o wartość zwolnioną z podatku.
.
