W artykule opisano planowanie procesów pracy i rezerwacji zasobów na poziomie zmianowym (planowanie dla danej zmiany) oraz opisano wykorzystanie zasobów, które są dostępne wielokrotnie. Na poniższej grafice został pokazany proces tworzenia harmonogramu pracy zmianowej w oparciu o aplikacje oraz dane konfiguracyjne.
Sposób harmonogramowania jest określany na poziomie zasobów w polu Metoda harmonogramowania w aplikacji Zasoby. By móc harmonogramować pracy zasobu dla zmiany należy wybrać ustawienie Specyficzna dla danej zmiany.
Harmonogramowanie procesu produkcyjnego z dokładnością co do zmiany ma zastosowanie w przypadku zarządzania produkcją na danej zmianie. Oznacza to, że system ustala operacje do zrealizowania dla danej zmiany, a od kierownika zmiany zależy, które operacje i w jakiej kolejności zostaną wykonane. Metoda harmonogramowania na zmiany różni się od harmonogramowania precyzyjnego ograniczeniami, które wymieniono poniżej:
- Harmonogramowanie specyficzne dla danej zmiany planując pracę wykorzystuje liczbę zasobów, stopień obciążenia oraz stopień planowania zasobów w odniesieniu do całego czasu zmiany. Powyższe dane dostępne są w aplikacji Zasoby na zakładce Wydajność produkcyjna, które są aktywowane po wybraniu w polu Metoda harmonogramowania opcji Specyficzna dla danej zmiany.
- Liczba zasobów, stopień obciążenia oraz poziom planowania zawsze dotyczą całej zmiany
- Harmonogramowanie na zmiany korzysta z tego samego typów harmonogramowania co harmonogramowanie precyzyjne (wprzód, wstecz, z wydajnością oraz bez wydajności)
- Liczba zasobów wykorzystywanych w operacji (definiowana w aplikacji Operacje) prowadzi do zwiększenia ilości wykorzystywanych zasobów, zmniejszenia wydajności zasobów bez wpływu na czas trwania operacji
- Zmiana liczby zasobów, poziomu wydajności lub stopnia planowania większa od 1 prowadzi do zmiany poziomu wykorzystania zasobów
- Czas przezbrojenia jest uwzględniany tylko raz, jeśli operacja rozciąga się na kilka zmian, będzie on uwzględniony na pierwszej zmianie
Tworzenie harmonogramu
Dla specyficznej dla danej zmiany metody harmonogramowania system określa tylko, na której zmianie dana operacja ma zostać wykonana.
W celu połączenia czasu pracy zasobów posiadających różne typy harmonogramowania system oblicza początek kolejnej operacji biorąc pod uwagę zdefiniowane czasy buforowania (przed i po).
Logika tworzenia harmonogramów pracy rezerwuje czas pracy zasobu (co skutkuje odpowiednim przesunięciem w czasie) do momentu osiągnięcia wydajności obliczonej na podstawie liczby zasobów i stopnia ich wykorzystania.
Na podstawie wybranego punktu początkowego obliczeń zależnego od typu harmonogramowania obliczana jest ilość czasu dostępna dla danej zmiany. W przypadków harmonogramowania wprzód początek zmiany jest początkiem planowania, w przypadku harmonogramowania wstecz koniec zmiany jest używany do zakończenia operacji. Definiując zależność między operacjami, można zwiększać czas operacji w stosunku do ilości czasu dostępnego na zmianie, a tym samym możliwy czas trwania pojedynczej operacji może być krótszy niż czas operacyjny zmiany. Poniżej zostały przedstawione obliczenia oraz przykłady planowania pracy.
Przeliczenie wydajności dla operacji
Typ harmonogramu (ustawiane w zleceniu produkcyjnym): Do przodu z ograniczeniem wydajności
Liczba zasobów (ustawiane dla zasobu): 5
Czas trwania zmiany (ustawiania czasu w systemie): 9 godzin
Stopień wydajności (ustawiane dla operacji przy pozycji zasobu): 80%
Wydajność na zmianę:
Czas buforowania i jego redukcja
Stosowanie czasów buforowania umożliwia planowanie operacji z większą elastycznością. Czas buforowania dla operacji jest definiowany w aplikacji Marszruty. W celu dodania czasu buforowania należy utworzyć formułę dla pozycji marszruty z użyciem poniższych funkcji:
- WAITTIME_BEFORE – dodaje czas buforowania przed operacją
- WAITTIME_AFTER – dodaje czas buforowania po operacji
Czas buforowania w przypadku harmonogramowania na zmiany może wpływać na przypisanie operacji do zmiany produkcyjnej ponieważ będzie wydłużał całkowity czas trwania operacji. Przy stosowaniu metody harmonogramowania specyficznej dla danej zmiany należy stosować czasy buforowania tak, żeby w realistyczny sposób uzyskać czas realizacji zamówienia. W aplikacji Operacje oraz Zlecenia produkcyjne jest dostępne pole Redukcja czasu buforowania, które umożliwia zdefiniowanie współczynnika procentowego, o który system, w momencie ustalania harmonogramu, będzie mógł skrócić czas buforowania dla operacji. Czasy buforowania umożliwiają ręczne dostosowywanie planu produkcyjnego w aplikacji Przydział zasobów.
Wpływ metody harmonogramowania na zmiany na funkcje w produkcji
Wybór metody harmonogramowania specyficznej dla danej zmiany ma wpływ na poniższe funkcje w systemie:
- Aplikacja Zasoby – udostępniona zostaje zakładka Wydajność produkcyjna, która wymaga zdefiniowania liczby dostępnych zasobów, stopnia planowania oraz stopnia wykorzystania dla zasobu. Dodatkowo może zostać zdefiniowana liczba zasobów udostępniana dla konkretnej zmiany produkcyjnej.
- Aplikacja Wydajność zasobów – umożliwia edycję danych dostępnych w zakładce Wydajność produkcyjna w aplikacji Zasoby, dla każdego dnia produkcyjnego
- Aplikacja Operacje – umożliwia zdefiniowanie ilości zasobów wykorzystywanych przez operację oraz współczynnik procentowy redukcji czasu buforowania
- Aplikacja Marszruty – umożliwia zdefiniowanie czasu buforowania
- Aplikacja Zlecenie produkcyjne – umożliwia zdefiniowanie współczynnika procentowego redukcji czasu buforowania.
- Aplikacja Wykorzystanie zasobów – zmiany produkcyjne zazwyczaj nie są definiowane w obrębie jednego dnia np. zmiana nocna od 22:00 do 6:00 dnia następnego, z uwagi na ten fakt w aplikacji Wykorzystanie zasobów nie jest możliwe spójne określenie stopnia wykorzystania danego zasobu względem dnia kalendarzowego
- Aplikacja Przydział zasobów – umożliwia przesuwanie operacji w obrębie czasu buforowania oraz przeniesienie rezerwacji na inny zasób
