Konfiguracja karty obiegu w Comarch DMS odbywa się poprzez definiowanie sekcji dokumentu.

Każda z sekcji prezentowanych na dokumencie może być zwinięta lub rozwinięta w zależności od aktualnych potrzeb operatora pracującego z kartą obiegu oraz od ustawienia prezentacji sekcji w panelu użytkownika (zob. Szczegóły dokumentu).

Na nowododanym typie obiegu tworzona jest automatycznie pierwsza sekcja o nazwie ‘Karta obiegu’.

Możliwa jest zmiana nazwy sekcji, gdy po kliknięciu na daną sekcję w ramach panelu Kontrolki operator zmieni nazwę sekcji w polu Nazwa i zapisze zmianę za pomocą ikony  dyskietki [Zapisz]. W przykładzie poniżej nazwa ‘Karta obiegu’ została zamieniona na ‘Dane ogólne’.

Konfiguracja sekcji

Aby dodać nową sekcję należy kolejno:

1. na liście kontrolek rozwinąć menu obok plusa i wybrać opcję „Dodaj sekcję”

2. uzupełnić nazwę sekcji

3. wybrać przycisk [Dodaj]

Jeżeli użytkownik chce zrezygnować z dodawania sekcji, powinien wybrać przycisk [Anuluj].

Dodana sekcja zostanie wyświetlona na liście kontrolek i sekcji.

W wersji 2022.0.1  w aplikacji desktopowej Comarch DMS na definicji typu obiegu została dodana wyszukiwarka kontrolek.

Wyszukiwanie kontrolek odbywa się w dwóch trybach:

Wyszukiwanie ma miejsce w ramach wybranej zakładki.

Obok wyszukiwarki kontrolek znajduje się ikona [Usuń] – za pomocą tej ikony można:

Jeśli użytkownik kliknął na jedną z sekcji lub kontrolek, wówczas w sekcji „Kontrolki” widoczne są ikony:

W ramach sekcji „Kontrolki” dostępna jest ikonka [Przenieś do] – ikonka:

Obok ikony znajduje się ikona [Dodaj] – po kliknięciu w ikonę wyświetlane jest okno dodawania kontrolek do typu obiegu .

Aby dodać nową kontrolkę, należy:

1. w ramach okna  wybrać w polu „Typ”  typ kontrolki z rozwijanej listy

2. wpisać własną nazwę kontrolki w polu „Nazwa wyświetlana”.

3. kliknąć przycisk [Dodaj] – wówczas kontrolka jest dodawana w ramach danego typu obiegu.

Jeżeli użytkownik chce zrezygnować z dodawania kontrolki, powinien wybrać przycisk [Anuluj].

Uwaga

W przypadku typu obiegu jako repozytorium przycisk nie jest dostępny – nie jest możliwe dodanie zakładki.

Obok ikony [Dodaj] znajduje się strzałka – po jej naciśnięciu otwierana jest lista, w ramach której dostępne są opcje:

Za pomocą strzałek możliwe jest przechodzenie pomiędzy zakładkami.

W aktualnej wersji Comarch DMS konfiguracja liczby kolumn, w której prezentowana jest karta obiegu, znajduje się w ustawieniach poszczególnych sekcji karty obiegu.

W ustawieniach sekcji można określić, czy liczba zmienia się dynamicznie w zależności od szerokości karty obiegu, czy jest stała. Dla każdej sekcji ustawienia liczby kolumn i ich szerokości są osobne.

Prezentuj sekcję w stałej ilości kolumn – zaznaczenie parametru spowoduje, że w ramach sekcji kontrolki będą wyświetlane w liczbie określonej w parametrze Ilość kolumn.

Ilość kolumn – określa liczbę kolumn, w której będą wyświetlane kontrolki w ramach sekcji. Maksymalna liczba kolumn określana jest w pliku web.config w kluczu MaximumNumberOfControlCardColumns.

Szerokość kolumny – określa szerokość kolumn wyświetlanych w ramach sekcji. Dostępne są wartości:

Przyklad

Zdefiniowano testową kartę obiegu, w której dodano cztery sekcje.

W każdej sekcji określony został inny rozmiar kolumn w ramach sekcji.

W pierwszej sekcji kolumny wyświetlone są w rozmiarze wąskim, następnie w  normalnym, w trzeciej sekcji określono rozmiar szeroki i w ostatniej wybrano opcję dopasuj.

 

Analogicznie do kontrolek, sekcje mogą być ukrywane na dokumencie na poszczególnych etapach procesu, konfiguracja odbywa się na zakładce Kontrolki  w ramach zakładki „Schemat obiegu”, poprzez odznaczenie parametru „Widoczna” przy nazwie sekcji i zapis zmian za pomocą ikony dyskietki [Zapisz].

W lewej części okna definicji typu obiegu wyświetlany jest podgląd karty obiegu w podziale na sekcje wraz ze wszystkimi zdefiniowanymi kontrolkami.

W  Comarch DMS dostępna jest funkcjonalność analizy wykorzystania i uzupełniania kontrolek na karcie obiegu. Przycisk [Statystyki użycia kontrolek] dostępny jest na definicji typu obiegu.

Podczas pracy z definicją typu obiegu operator posiadający uprawnienia administratora ma możliwość wyświetlenia listy kontrolek z karty obiegu wraz z informacją, kiedy ostatnio kontrolka była używana na dokumentach.

Na podstawie tych danych administrator może zadecydować czy kontrolka nadal jest potrzebna na karcie obiegu, czy może ją usunąć.

Przycisk ‘Statystyki użycia kontrolek’ wywołuje okno ‘Ostatnia modyfikacja kontrolek’.

W oknie prezentowane są wszystkie kontrolki znajdujące się na definicji typu obiegu wraz z informacją o liczbie dni od ostatniej modyfikacji kontrolki.

Okno Ostatnia modyfikacja kontrolek zawiera kolumny:

Na liście kontrolek wyświetlane są:

1. w pierwszej kolejności kontrolki, które nie były używane na dokumentach w obiegu;

2. następnie kontrolki od największej do najmniejszej liczby dni, które upłynęły od ostatniej modyfikacji kontrolki.

Informacje ogólne

Comarch DMS został wyposażony w mechanizm wspomagający modelowanie procesów oparty
o kompilator C#. Wersja kompilatora jak również wersja języka C# jest uzależniona od Microsoft .NET Framework. Zalecana jest aktualizacja Microsoft .NET Framework do najnowszej dostępnej wersji.

Środowisko kompilacji C#

Wynikowymi bibliotekami kompilatora Comarch DMS są zawsze biblioteki dll.

Po skompilowaniu, biblioteki są automatycznie konfigurowane do pracy na serwerze IIS. Dzięki temu funkcjonalność jest dostępna dla wszystkich platform (aplikacji stacjonarnej, webowej, mobilnych iOS i Android).

Miejsca przechowywania bibliotek:

1. {Apl. www (serwerowa)}\bin\.scriptcs_cache – katalog do którego są kopiowane biblioteki po kompilacji kodu C#.

2. {Apl. www(serwerowa)}\bin\Scriptcs_bin – miejsce na biblioteki dll używane przez kod C# jako referencje.

Przed kompilacją skryptów C# na komputerze z IIS należy nadać użytkownikowi IIS_IUSRS prawo zapisu do katalogu .scriptcs_cache

Okno kompilacji języka C# jest dostępne z poziomu właściwości wybranych kontrolek. Kontrolki
obsługują poniższe zdarzenia:

1. Init (zdarzenie OnInit)

2. Obserwator (zdarzenie OnChange)

3. Wciśnięcie przycisku (zdarzenie OnClick)

Jeżeli zaistnieje potrzeba skorzystania z biblioteki referencyjnej w której znajdują się funkcje do
wywołania w kodzie C#, bibliotekę należy wgrać do katalogu bin\Scriptcs_bin. Nazwę tej biblioteki
należy podać w oknie „Referencje”( zob. poniżej punkt Język C# na definicjach kontrolek).

Istnieje możliwość skorzystania z referencji bibliotek com (.NET) zarejestrowanych na serwerze IIS. W takim przypadku, w oknie „Referencje” należy wpisać nazwę biblioteki bez rozszerzenia dll.

Kompilacja kodu C# odbywa się po naciśnięciu ikony lub kliknięciu przycisku „Kompiluj i zapisz”. Elementy te znajdują się w oknie edycji kodu C#. ( zob. poniżej punkt Język C# na definicjach kontrolek)

Jeżeli skompilowane biblioteki dll zostaną usunięte z katalogu .scriptcs_cache, to przed pierwszym użyciem funkcjonalności (podniesienie dokumentu DMS) zamodelowanej metodą C# nastąpi automatyczne skompilowanie bibliotek.

Włączenie funkcjonalności

Aby włączyć funkcjonalność należy:

• przy instalacji lub aktualizacji systemu zaznaczyć parametr „Wersja Premium”

 

lub

• w pliku Web.config wartość klucza PremiumFunctionality ustawić na „True” i wprowadzić odpowiedni klucz licencji. 

Jeżeli operator nie posiada odpowiedniej licencji, a zaznaczył parametr „PremiumFunctionality”, wówczas przy próbie logowania w oknie logowania zostanie wyświetlona na czerwono informacja o braku licencji Premium, a dostęp do Comarch DMS nie będzie możliwy.

Włączenie edytora C# skutkuje pojawieniem się dodatkowych opcji na definicjach kontrolek.

Zasady pisania kodu C#

Kod C# dzięki któremu można programować inicjowanie wartości w poszczególnych kontrolkach programuje się w udostępnianych przez kontrolki edytorach na zasadzie skryptu. Można przyjąć, że obszar edytora to „wnętrze” metody obsługującej określone zdarzenie.

W zależności od edytora kontrolki (wybranego zdarzenia), administrator ma dostęp do listy właściwości, które można przywołać wpisując nazwę „Global”.

Obiekt „Global” skupia w sobie wszystkie inne obiekty, które można wykorzystać podczas pisania obsługi zdarzenia. Poprzez ten obiekt użytkownik ma również dostęp do wartości kontrolek znajdujących się na karcie obiegu.

W przypadku zdarzeń „Inicjowanie”, każda kontrolka posiada obiekt „Common” z następującymi właściwościami:

Obiekt „Global” posiada również obiekt „MainFrame”.

Po nazwie „MainFrame” występują nazwy identyfikatorów kontrolek, następnie właściwości lub metody.

Elementy udostępniane przez obiekt „MainFrame” zależą od kontrolki, dla której pisze się obsługę zdarzenia, zdarzeń oraz od innych zdefiniowanych na karcie obiegu kontrolek.

W przypadku obiektu „MainFrame”, dostęp do właściwości odbywa się w oparciu o następującą ścieżkę:

Globals.MainFrame.Identyfikator kontrolki.Nazwa właściwości lub nazwa metody

Język C# na definicjach kontrolek

Oprogramowano funkcjonalność tworzenia własnych zdarzeń w języku C#. W aktualnej wersji możliwość modelowania zdarzeń w języku C# dostępna jest w kontrolkach:

W większości kontrolek możliwe jest tworzenie skryptów służących zarówno inicjowaniu wartości w kontrolkach, jak i obserwowaniu wartości innych kontrolek. Obserwowanie wartości umożliwia „reagowanie” na zmiany. Dla kontrolek typu dane tabelaryczne oraz własna akcja możliwa jest również „obserwacja samej siebie”.

Po wskazaniu inicjowania wartości za pomocą C# Script i kliknięciu w 
uruchamiana jest formatka, w której należy wpisać kod C#.

Okno Skrypt C# składa się z pola, w którym należy wpisać kod, a następnie skompilować i zapisać przyciskiem [Kompiluj i zapisz].

Kod po skompilowaniu zapisywany jest w formie biblioteki w lokalizacji …\bin\.scriptsc_cache w katalogu, w którym zainstalowano aplikację serwerową (dawna web) Comarch DMS.

W polu Referencje należy wpisać nazwy bibliotek, z których będzie korzystał kod C#. Domyślną lokalizacją, w której należy umieścić biblioteki jest …\bin\scripts_bin w katalogu, w którym zainstalowano aplikację serwerową (dawna web)Comarch DMS.

Warunkiem koniecznym do poprawnego działania jest nadanie operatorowi IIS_USER uprawnień pełnej kontroli do katalogu .scriptsc_cache, pozwoli to na dynamiczny zapis skompilowanych plików.

W edytorze skryptów C# wyświetlane są podpowiedzi zawierające obiekty kontrolek karty obiegu (Globals.MainFrame.*) oraz zmienne (Globals.Common.*).

Podpowiedzi wyświetlane w edytorze skryptów C#

W kontrolce typu Dane tabelaryczne dostępne są następujące funkcje i właściwości:

Użytkownik może modyfikować wartości kontrolek poprzez modyfikację właściwości „Value” lub „Text”. Np. Globals.MainFrame.Liczba.Value = 10;

Możliwe jest to jednak tylko dla kontrolek, dla których został wprowadzony kod C#, czyli zostało wywołane zdarzenie OnInit lub OnChange (obserwacja). Pozostałe właściwości są tylko do odczytu.

Dla kontrolki „Własna akcja” został oprogramowany przełącznik, dzięki któremu można wskazać miejsce uruchomienia skompilowanego kodu C#. Istnieje możliwość uruchomienia kodu w ramach procesu IIS lub w ramach niezależnego procesu (jednowątkowego).

Uruchomienie na niezależnym procesie zalecane jest w przypadku obsługi API, które nie powinno działać na procesach wielowątkowych, jakim jest proces IIS.

W mechanizmie modelowania procesów metodami SQL i C# w zdarzeniu obserwacji wartości kontrolek dostępne są parametry:  ^SenderControlName i ^InitSenderControlName. Poniżej przykłady zastosowania obu parametrów:

Parametr ^SenderControlName

Parametr zwraca nazwę identyfikatora kontrolki będącej na najniższym poziomie mechanizmu obserwacji, po zmianie wartości w grupie kontrolek. Mechanizm użycia parametru ^SenderControlName prezentuje poniższy przykład.

Kod obsługujący pobranie wartości dla kontrolki Pole6 może rozróżnić, w której grupie obserwacyjnej zmieniła się wartość pola.

Jeżeli operator lub metoda inicjująca zmieniła wartości kontrolek Pole1, Pole2, Pole3 obserwowanych przez kontrolkę Pole4 (najniższy poziom dla kontrolki Pole6) w parametrze ^SenderControlName zostanie ustawiony identyfikator Pole4.

Natomiast po zmianie wartości w kontrolce Pole5, ^SenderControlName przyjmie identyfikator kontrolki Pole5. Przykładowy kod dla obserwatora w kontrolce Pole6:

if @^SenderControlName@ =’Pole4′
select 'Zmieniono wartości w polach Pole1, Pole2 lub Pole3′
if @^SenderControlName@ = 'Pole5′
select 'Zmieniono wartość w polu Pole5′

Jeżeli w grupie obserwacyjnej na najniższym poziomie występują dwie lub więcej kontrolek, nie można określić, która z tych kontrolek zostanie zainicjowana jako ostatnia, dlatego kod obsługujący tego typu sytuacje powinien sprawdzić nazwy identyfikatorów we wszystkich kontrolkach ostatniego poziomu.

if @^SenderControlName@ =’Pole3′ or @^SenderControlName@ = 'Pole4′
select 'Zmieniono wartości w polach Pole1 lub Pole2′
if @^SenderControlName@ = 'Pole5′
select 'Zmieniono wartość w polu Pole5′

Przykład zastosowania parametru  ^SenderControlName:

Operator dodał w obiegu „Faktury zakupu 2023” następujące kontrolki:

Kontrolka „Kwota VAT” obserwuje kontrolki:  „Wartość netto” oraz „Stawka VAT” i na ich podstawie wylicza wartość.

Kontrolka „Wartość brutto” obserwuje kontrolki „Wartość netto” oraz „Kwota VAT” i na ich podstawie wylicza wartość.

Natomiast kontrolka „Informacja o zmianie wartości” obserwuje kontrolki „Wartość brutto” i „Numer dokumentu” – te kontrolki dodano w polu Kontrolki powiązane.

Następnie w polu Wzór na wartość  operator wybrał  „SQL OD” i w otwartym oknie wprowadził następujące zapytanie SQL:

if @^SenderControlName@ = 'brutto'
select 'Zmieniono wartości w polach Wartość netto, Wartość brutto i Kwota VAT'
if @^SenderControlName@ = 'Numer_dokumentu'
select 'Zmieniono wartość w polu Numer dokumentu'

Po zapisaniu zapytania SQL oraz zmian w obiegu za pomocą ikony dyskietki  [Zapisz] operator dodaje nowy dokument.

Kiedy została wprowadzona wartość netto i stawka VAT, wówczas w kontrolce „Wartość brutto” pojawia się automatycznie wartość brutto.

Kiedy wartość w kontrolce „Wartość brutto” ulega zmianie, w kontrolce „Informacja o zmianie wartości” automatycznie pojawia się tekst: „Zmieniono wartości w polach Wartość netto, Wartość brutto i Kwota VAT.”

Kiedy wartość w kontrolce „Numer dokumentu” ulega zmianie, w  kontrolce „Informacja o zmianie wartości” automatycznie pojawia się tekst: „Zmieniono wartość w polu Numer dokumentu”

Parametr ^InitSenderControlName

Parametr zwraca nazwę identyfikatora kontrolki, w której nastąpiła zmiana wartości lub kliknięcie w przycisk w przypadku kontrolki typu ‘Własna akcja’.

W powyższym przykładzie po zmianie wartości w polach Pole1, Pole2 lub Pole5 kod obsługujący tę sytuację w kontrolce Pole6 może wyglądać następująco:

if @^InitSenderControlName@ =’Pole1′ or @^InitSenderControlName@ = 'Pole2′
select 'Zmieniono wartości w polach Pole1 lub Pole2′
if @^InitSenderControlName@ = 'Pole5′
select 'Zmieniono wartość w polu Pole5′

Przykład zastosowania parametru ^InitSenderControlName

Operator dodał w obiegu „Faktury zakupowe 3” następujące kontrolki:

W ramach kontrolki „Uruchom kalkulator”  operator wybrał „Ustaw” w ramach pola „Plik wykonywalny” i wpisał ścieżkę do kalkulatora.

Następnie w ramach właściwości kontrolki „Informacja”  operator wybrał opcję „SQL OD” w polu „Wzór na wartość”, a następnie link „Ustaw”. Później wprowadził i zapisał następujące zapytanie:

 if  @^InitSenderControlName@ = 'Kalkulator'
select 'Uruchomiono kalkulator'

Po zapisaniu definicji typu obiegu operator utworzył nowy dokument, na którym kliknął przycisk „Uruchom kalkulator”. Wówczas w kontrolce „Informacja” została wyświetlona następująca treść: Uruchomiono kalkulator.

Najczęstszą sytuacją, w której wykorzystywany jest parametr ^SenderControlName lub ^InitSenderControlName jest własna akcja, która dodaje wartości do kontrolki typu Dane tabelaryczne.

W Comarch DMS dostępne są procedury (wyzwalacze), które rozszerzają funkcjonalność modelowania procesów o możliwość wykonywania dodatkowych akcji, uruchamiane poprzez określone zdarzenie występujące podczas pracy z aplikacją.

Comarch DMS wyposażony m. in. jest w następujące wyzwalacze:

W każdej z procedur (wyzwalaczy) obsłużono wyjątki (Try-Catch) z możliwością przekazania informacji do aplikacji jako komunikat (MessageBox). Ponadto wyjątek zwrócony poprzez instrukcję THROW spowoduje cofnięcie transakcji. Możliwość tą można wykorzystać np. do zatrzymania przekazania dokumentu do kolejnego etapu (procedura OnDocumentPropagation) w sytuacji, gdy nie został spełniony warunek przekazania. Kliknięcie „Przekaż do kolejnego etapu” może spowodować wyświetlenie komunikatu zdefiniowanego w procedurze i zatrzymanie akcji przekazania.

Budowa procedur (wyzwalaczy) rozszerzających funkcjonalność modelowania procesów (budowa procedury zostanie wyświetlona po kliknięciu w nazwę):

Przyklad

Przykład zastosowania procedury do.OnAfterDocumentCreated

W przykładzie zastosowano funkcję skalarną do.ModWorkflowName zwracającą nazwę typu obiegu. W procedurze do.OnAfterDocumentCreated dodano warunek, który ogranicza wywołanie procedury do nazwy typu obiegu. Oznacza to, że procedura zostanie uruchomiona każdorazowo, gdy w ramach wskazanego typu obiegu zostanie utworzony nowy dokument i zostanie podjęta próba jego zapisu w bazie.

W przypadku, gdy kontrolka, której identyfikator wskazano w procedurze, ma uzupełnioną wartość, dokument zostanie zapisany.

W przypadku, gdy w kontrolce, której identyfikator określono w procedurze, nie zostanie uzupełniona wartość, dokument nie zostanie zapisany i zostanie wyświetlony komunikat o treści określonej w poleceniu THROW w procedurze.

Operator w ramach definicji typu obiegu „Faktury – procedura do.OnAfterDocumentCreated” dodał cztery kontrolki:

• Numer dokumentu (Numer_dokumentu)
• Data wystawienia (Data_wystawienia)
• Wartość netto (netto)
• Wartość brutto (brutto)

 

 

Następnie operator znalazł w bazie DMS procedurę do.OnAfterDocumentCreated w katalogu Programmability/Stored Procedures, kliknął na nią prawym przyciskiem myszki, wybrał opcję Modify i wprowadził następujące zapytanie:

USE [DMS]-- w nawiasie kwadratowym należy wpisać nazwę bazy Comarch DMS

GO

SET ANSI_NULLS ON

GO

SET QUOTED_IDENTIFIER ON

GO

ALTER PROCEDURE [do].[OnAfterDocumentCreated]

@DocumentId as int = NULL, --DWD_ID z tabeli DF_Work

@SavedBy as int = NULL --DCD_ID z tabeli DF_ConfOSDictionary

AS

BEGIN

BEGIN TRY

declare @string varchar(max)='';

if do.ModWorkflowName (@DocumentId)='Faktury - procedura do.OnAfterDocumentCreated' 
/*nazwa typu obiegu, w którym nastąpi blokada*/

Begin

select @string= isnull (w.DWC_ValueString,'') from do.DF_Work d

join do.DF_ConfDSHead i on d.DWD_DSHId=i.DSH_ID

join do.DF_ConfCFCardDokFlow k on k.DKO_DSHId=i.DSH_ID

join do.DF_WorkCF w on w.DWC_DKOId = k.DKO_ID

where DWD_ID=@DocumentId and k.DKO_Name='Numer_dokumentu'
 /* identyfikator kontrolki, dla której wymagane jest uzupełnienie wartości*/

if @string =''

THROW 50001, 'Pole Numer dokumentu jest wymagane' ,1; -- -treść wyświetlanego komunikatu

End

END TRY

BEGIN CATCH

DECLARE @ErrorMessage varchar(max) = ERROR_MESSAGE();

THROW 50001, @ErrorMessage ,1;

declare @ErrorSeverity int = ERROR_SEVERITY(), @ErrorState int = ERROR_STATE()

raiserror (@ErrorMessage, @ErrorSeverity, @ErrorState);

end catch

END

 

 

 

Później operator nacisnął  przycisk „Execute”, aby procedura została zastosowana, zapisał typ obiegu w Comarch DMS i spróbował zapisać nowy dokument bez wpisywania wartości do kontrolki „Numer dokumentu”. Dokument nie został zapisany i wyświetlony został komunikat Pole Numer dokumentu jest wymagane. Operator mógł zapisać dokument dopiero po wprowadzeniu wartości w kontrolce „Numer dokumentu”.

 

 

Przyklad

Przykład zastosowania procedury do.OnAfterDocumentSave

Operator w ramach definicji typu obiegu dodał cztery kontrolki:

• Numer dokumentu (Numer_dokumentu)
• Data wystawienia (Data_wystawienia)
• Wartość netto (netto)
• Wartość brutto (brutto)

 

 

Następnie operator znalazł w bazie DMS procedurę do.OnAfterDocumentSave w katalogu Programmability/Stored Procedures, kliknął na nią prawym przyciskiem myszki, wybrał opcję Modify i wprowadził następujące zapytanie:

USE [DMS]-- w nawiasie kwadratowym należy wpisać nazwę bazy Comarch DMS

GO

SET ANSI_NULLS ON

GO

SET QUOTED_IDENTIFIER ON

GO

ALTER PROCEDURE [do].[OnAfterDocumentSave]
@DocumentId as int = NULL, -- DWD_ID z tabeli DF_Work
@SavedBy as int = NULL -- DCD_ID z tabeli DF_ConfOSDictionary
AS
BEGIN
begin try
--declare @test int
--------------------------------Blokada zapisu-----------------------------
If exists(
select * from do.RO_ObjectsTypes t
join do.RO_Documents d on d.DFH_Id=t.DFH_Id
where d.DWD_ID=@DocumentId and t.DFH_Name='Faktury'
)

Begin

declare @Numer_dokumentu varchar (max)
declare @data_wystawienia varchar
declare @netto decimal (20,4)
declare @brutto decimal (20,4)


select @Numer_dokumentu=isnull (value, ' ') from do.RO_ControlsValue
where DKO_Name='Numer_dokumentu' and DWD_ID=@DocumentId
If @Numer_dokumentu=' '

THROW 50001, 'Nie możesz zapisać dokumentu, ponieważ nie wprowadzono numeru dokumentu' ,1;

select @Data_wystawienia=isnull (Value,' ') from do.RO_ControlsValue
where DKO_Name='Data_wystawienia' and DWD_ID=@DocumentId
If @Data_wystawienia=' '

THROW 50001, 'Nie możesz zapisać dokumentu, ponieważ nie wprowadzono daty
wystawienia dokumentu' ,1;

select @netto=isnull (Value,0) from do.RO_ControlsValue
where DKO_Name='netto' and DWD_ID=@DocumentId
If @netto=0

THROW 50001, 'Nie możesz zapisać dokumentu, ponieważ nie wprowadzono wartości
netto dokumentu' ,1;

select @brutto=isnull (Value,0) from do.RO_ControlsValue
where DKO_Name='brutto' and DWD_ID=@DocumentId
If @brutto=0

THROW 50001, 'Nie możesz zapisać dokumentu, ponieważ nie wprowadzono wartości
brutto dokumentu' ,1;

END
end try
begin catch
DECLARE @ErrorMessage varchar(max) = 'W procedurze do.OnAfterDocumentSave wystąpił błąd: '
+ ERROR_MESSAGE();
--THROW 50001, @ErrorMessage ,1;
declare @ErrorSeverity int = ERROR_SEVERITY(), @ErrorState int = ERROR_STATE()
raiserror (@ErrorMessage, @ErrorSeverity, @ErrorState);
end catch
END

 

 

Później operator nacisnął  przycisk „Execute”, aby procedura została zastosowana, zapisał typ obiegu w Comarch DMS i spróbował zapisać nowy dokument bez wpisywania wartości do kontrolek.

Pierwsza próba zapisu nie powiodła się, a na ekranie został wyświetlony komunikat W procedurze do.OnAfterDocumentSave wystąpił błąd: Nie możesz zapisać dokumentu, ponieważ nie wprowadzono numeru dokumentu.

 

 

Operator wpisał numer dokumentu i ponownie próbował zapisać dokument, jednak próba zapisu nie powiodła się, a na ekranie został wyświetlony komunikat W procedurze do.OnAfterDocumentSave wystąpił błąd: Nie możesz zapisać dokumentu, ponieważ nie wprowadzono daty wystawienia dokumentu.

 

 

Operator wprowadził datę wystawienia dokumentu i znów próbował zapisać dokument, ale próba zapisu nie powiodła się, a na ekranie został wyświetlony komunikat W procedurze do.OnAfterDocumentSave wystąpił błąd: Nie możesz zapisać dokumentu, ponieważ nie wprowadzono wartości netto dokumentu.

 

 

Operator wprowadził wartość netto dokumentu i po raz kolejny próbował zapisać dokument, lecz próba zapisu nie powiodła się, a na ekranie został wyświetlony komunikat W procedurze do.OnAfterDocumentSave wystąpił błąd: Nie możesz zapisać dokumentu, ponieważ nie wprowadzono wartości brutto dokumentu.

 

 

Operator uzupełnił wartość brutto, spróbował zapisać dokument – i tym razem próba zapisu zakończyła się sukcesem, bo wszystkie  wymagane kontrolki zostały uzupełnione.

 

Przyklad

Przykład zastosowania procedury do.OnDocumentPropagation

 

Operator utworzył typ obiegu Blokada przekazania bez komentarza i zapisał go.

 

 

Następnie operator znalazł w bazie DMS procedurę do.OnDocumentPropagation  w katalogu Programmability/Stored Procedures, kliknął na nią prawym przyciskiem myszki, wybrał opcję Modify i wprowadził następujące zapytanie:

 

USE [DMS] -- nazwa bazy Comarch DMS
GO
SET ANSI_NULLS ON
GO
SET QUOTED_IDENTIFIER ON
GO

ALTER PROCEDURE [do].[OnDocumentPropagation]
@WorkflowId as int = NULL, -- DSH_ID z tabeli DF_ConfDSHead
@StageId as int = NULL,-- DDS_ID z tabeli DF_ConfDSDictionary
@DocumentId as int = NULL, -- DWD_ID z tabeli DF_Work
@PropagatedById as int = NULL, -- DCD_ID z tabeli DF_ConfOSDictionary
@DocumentOwnerId as int = NULL, -- DWD_DCDOwnerId z tabeli DF_Work
@IsAutomaticPropagation as bit = NULL
AS
BEGIN
If exists (
select * from do.RO_ObjectsTypes t
join do.RO_StageActive s on t.DFH_Id=s.DFH_Id
join do.RO_Documents d on s.DWD_ID=d.DWD_ID
where d.DWD_ID=@DocumentId and t.DFH_Name= 'Blokada przekazania bez komentarza'
-- Nazwa typu obiegu

)

If exists (select * from do.RO_StageActive sa
join do.DF_WorkDS ds on sa.dds_id=ds.DWS_DDSId
and sa.DWD_ID=ds.DWS_DWDId
where sa.DWD_ID=@DocumentId and ds.DWS_IsCurrent=1
and isnull (ds.dws_message, '')=''
)

THROW 50001, 'Nie wpisano komentarza - uzupełnij puste pole pod nazwą kolejnego etapu',1;
END

 

Później operator nacisnął  przycisk „Execute”, aby procedura została zastosowana, utworzył nowy dokument i próbował przekazać go do następnego etapu bez wpisania komentarza. Dokument nie został przekazany, natomiast wyświetlony został komunikat Nie wpisano komentarza – uzupełnij puste pole pod nazwą kolejnego etapu. Operator mógł przekazać dokument dopiero po uzupełnieniu pola komentarza.

 

 

 

Od wersji 2022.0 w Comarch DMS Premium dostępna jest funkcjonalność weryfikacji kontrahentów na białej liście podatników.

Kontrahent jest weryfikowany według numeru NIP. Wedle tej informacji można także sprawdzić, czy kontrahent był zarejestrowany na białej liście podatników w danym dniu.

Aby zweryfikować kontrahenta, w konfiguracji kontrolki używa się metody C#:

Przyklad

Metoda GetStatusVAT(string nip) – przykład

1. Użytkownik w ramach obiegu dokumentów tworzy dwie kontrolki typu tekst.

Są to:

• Kontrolka Czy kontrahent zweryfikowany? (identyfikator kontrolki: weryfikacja_kontrolka)
• Kontrolka NIP (identyfikator kontrolki: nip_kontrolka)

 

2. Następnie we właściwościach kontrolki Czy kontrahent zweryfikowany? użytkownik dodaje w ramach pola Kontrolki powiązane kontrolkę NIP, a jako Wzór na wartość wybiera C# Script i klika Ustaw. Następnie wpisuje następujący wzór:

var nip = Globals.MainFrame.nip_kontrolka.Text;

if (!string.IsNullOrEmpty(nip))
Globals.MainFrame.weryfikacja_kontrolka.Text = Globals.Common.GetStatusVAT(nip).ToString();
else
Globals.MainFrame.weryfikacja_kontrolka.Text = „”;

 

i wybiera przycisk , aby skompilować wzór i zapisać.

3. Następnie zamyka okno Skrypt C#, zapisuje obieg i sprawdza działanie kontrolek.

 

 

Możliwe wartości zwrócone po weryfikacji do kontrolki „Czy kontrahent zweryfikowany?” to:

• No – podatnik nie jest VATowcem
• Yes – podatnik jest czynnym VATowcem
• Free – podatnik jest zwolniony z VAT
• None – wystąpił błąd podczas weryfikacji
• NIPError – niepoprawny numer NIP

 

 

Przyklad

Metoda GetStatusVATForDate(string nip, DateTime date) – przykład

1. Użytkownik w ramach obiegu dokumentów tworzy dwie kontrolki typu tekst i jedną kontrolkę typu data. Są to:

• Kontrolka typu tekst Czy kontrahent był danego dnia na białej liście? (identyfikator kontrolki: kontrahent_dzien)
• Kontrolka typu tekst NIP (identyfikator kontrolki: NIP)
• Kontrolka typu data Data (identyfikator kontrolki: Data)

 

 

 

2. Następnie we właściwościach kontrolki Czy kontrahent był danego dnia na białej liście? użytkownik dodaje w ramach pola Kontrolki powiązane kontrolki: NIP i Data, a jako Wzór na wartość wybiera C# Script i klika Ustaw. Następnie wpisuje następujący wzór:

var nip = Globals.MainFrame.NIP.Text;
var data1 = Convert.ToDateTime(Globals.MainFrame.Data.Value);

if (!string.IsNullOrEmpty(nip))
Globals.MainFrame.kontrahent_dzien.Text = Globals.Common.GetStatusVATForDate(nip, data1).ToString();
else
Globals.MainFrame.kontrahent_dzien.Text = „”;

 

i wybiera przycisk , aby skompilować wzór i zapisać.

 

3. Następnie użytkownik zamyka okno Skrypt C#, zapisuje obieg i sprawdza działanie kontrolek.

 

 

Możliwe wartości zwrócone po weryfikacji do kontrolki „Czy kontrahent był danego dnia na białej liście?” to:

• No – podatnik nie był w danym dniu VATowcem
• Yes – podatnik był w danym dniu czynnym VATowcem
• Free – podatnik był w danym dniu zwolniony z VAT
• None – wystąpił błąd podczas weryfikacji
• NIPError – niepoprawny numer NIP

 

W wersji 2024.2.0 umożliwiono wysyłanie wiadomości do usługi e-Doręczenia. Wysyłanie odbywa się za pomocą kontrolki typu Własna akcja z zastosowaniem kodu C#.

W tym celu dodano metodę EdorService.CreateClient(), która zwraca nowy obiekt klienta, używany do komunikacji z usługą e-Doręczenia.

Została również dodana metoda eDorClient.SendMessage(), przyjmująca 4 argumenty:

Aby wysłać wiadomość do usługi e-Doręczenia, należy kolejno:

• W ramach wybranego typu obiegu dodać następujące kontrolki:
  • Kontrolka „Do:” (identyfikator: Do) – kontrolka typu tekst; pole obowiązkowe – adres odbiorcy wiadomości
  • Kontrolka „Temat:” (identyfikator: Temat) – kontrolka typu tekst; pole obowiązkowe – temat wysyłanej wiadomości
  • Kontrolka „Treść:” (identyfikator: Tresc) – kontrolka typu tekst; pole obowiązkowe – treść wiadomości;
  • Kontrolka „Załączniki” (identyfikator: Zalaczniki) – kontrolka typu Załącznik; pole opcjonalne – lista załączanych plików.
• W ramach tego samego typu obiegu dodać kontrolkę typu Własna akcja „Wyślij wiadomość do usługi e-Doręczenia” (identyfikator: Wyslij);
• Podczas konfiguracji kontrolki typu Własna akcja kliknąć w przycisk [Ustaw] w ramach pola „C# Script”;

 

 

• W oknie „Skrypt C#” wprowadzić następujący kod:

 

var eDorClient = EDorService.CreateClient();

string messageId=null;

eDorClient.SendMessage(Globals.MainFrame.Do.Text,Globals.MainFrame.Temat.Text, Globals.MainFrame.Tresc.Text,

Globals.MainFrame.Zalaczniki.Items, ref messageId);

Globals.MainFrame.Wyslij_CSSCRIPT.Text=messageId;

 

• Nacisnąć przycisk [Kompiluj i zapisz]

 

Uwaga

Należy pamiętać o tym, aby przed kompilacją skryptów C# na komputerze z IIS nadać użytkownikowi IIS_IUSRS prawo zapisu do katalogu .scriptcs_cache (lokalizacja: C:\inetpub\wwwroot\folder_aplikacji_serwerowej\bin)

 

• Jeśli w dolnej części okna wyświetli się napis „Kompilacja skryptu zakończyła się sukcesem”, zamknąć okno, klikając przycisk [Zamknij];

 

 

• Zapisać zmiany za pomocą przycisku [Zapisz];
• Dodać nowy dokument i zapisać go za pomocą przycisku [Zapisz];
• Uzupełnić pola: „Do:”, „Temat:”, „Treść:” i „Załączniki”
• Kliknąć kontrolkę typu Własna akcja (w tym przypadku „Wyślij wiadomość do usługi e-Doręczenia
• Jeśli konfiguracja przebiegła pomyślnie, użytkownik został zalogowany do usługi, a wiadomość została wysłana do odbiorcy.

Pobieranie dokumentów potwierdzających wysłanie wiadomości poprzez usługę e-Doręczenia

Integralnym elementem dokumentów wysyłanych poprzez usługę e-Doręczenia, są potwierdzenia świadczące o wykonaniu usługi wysyłki i dostarczenia przesyłki pod wskazany adres. Dokumenty te wystawiane są automatycznie w usłudze e-Doręczenia i są dołączane do wiadomości. Aktualnie w Comarch DMS nie ma możliwości pobrania tych dokumentów, zatem należy je pobrać samodzielnie wprost z usługi e-Doręczenia.

• Po zalogowaniu się na konto biznesowe w serwisie biznes.gov.pl należy przejść do usługi e-Doręczenia:

 

• Następnie na liście skrzynek należy wybrać tę, z której wysyłane były wiadomości dla których będą pobierane potwierdzenia:

• Po wejściu do skrzynki, należy wyświetlić listę wiadomości wysłanych:

 

•  Potwierdzenia mogą być pobierane wyłącznie pojedynczo dla każdego dokumentu. W ramach dokumentu można pobrać osobno potwierdzenie wysłania i potwierdzenie odbioru w formatach pdf lub xml:

• Możliwe jest też pobranie wszystkich potwierdzeń na raz używając opcji Pobierz, dostępnej na dole wyświetlonej wiadomości lub w menu kontekstowym na liście wiadomości wysłanych:

 

W pobranej paczce *.zip znajdą się wszystkie elementy dotyczące danej wiadomości, tj:

• Potwierdzenie wysłania w formie pliku pdf
• Potwierdzenie otrzymania w formie pliku pdf
• Dowody techniczne w formie plików xml
• Utworzony wydruk wiadomości wraz z treścią i listą załączników, w formie pliku pdf
• Załączniki dołączone do wiadomości
• Oraz treść wiadomości w formie pliku txt
• Plik archiwum lub pliki pojedynczych potwierdzeń można dołączyć do kontrolki załącznik na dokumencie DMS, z którego dana wiadomość została wysłana.