Algorytmy zarządzania magazynem

Algorytm zarządzania magazynem umożliwia rozmieszczenie towaru w odpowiedniej lokalizacji magazynu, z uwzględnieniem wielkości, nośności oraz zdefiniowanych zakazów/nakazów dla przyjmowanego towaru. Rozmieszczenie to jest proponowane przez aplikację, jednak może zostać zmienione przez operatora. Sprawowana jest przy tym kontrola, która nie pozwoli przyjąć do danej lokalizacji towaru o wielkości bądź nośności przekraczającej parametry dla niej zdefiniowane oraz zakazy, nakazy dla składowanych grup i pojedynczych towarów. Algorytm zarządzania położeniem dotyczy nie tylko towaru przyjmowanego, ale również wydawanego z magazynu.

Podczas przyjęcia towaru (dokumentem AWD) system zaproponuje rozmieszczenie towaru w odpowiednich lokalizacjach, według algorytmu optymalizującego. Użytkownik może ręcznie rozmieszczać towar, wskazując odpowiednie lokalizacje. Umieszczenie towaru w danej lokalizacji jest możliwe, jeśli ma ona odpowiednie wymiary, objętość i nośność. Podobnie przy wydaniu/przesunięciu towaru (dokumentem ZWM/MP) system zaproponuje pobranie/wydanie towarów z odpowiednich lokalizacji. Użytkownik może jednak w drodze wyboru wskazać inne lokalizacje.

Wyszukiwania położeń dla przyjęć/wydań/przesunięć dotyczy najniższych szczebli struktury magazynu (miejsca, położenia, bramy, pola odkładcze – instancje bez obiektów niżej).

Konfiguracja algorytmów zarzadzania magazynów dostępna jest po kliknięciu w ikonę . Po wyborze tej opcji wyświetlone zostaną parametry magazynu – (Rys. poniżej).

Konfigurację algorytmów optymalizujących należy wykonać dla każdego magazynu. Nie ma możliwości dostosowania ustawień jednocześnie dla wszystkich magazynów dostępnych w aplikacji Comarch WMS Zarzadzanie.

W algorytmach zarządzania należy zdefiniować ustawienia obowiązujące podczas realizacji poszczególnych dyspozycji: przyjęć, wydań oraz przesunięć. Możliwe do wyboru opcje to:

Przyjęcia:

• Preferuj:
  • Wolne – jako położenie wskazywane magazynierowi ustawia się położenie spełniające zakładane parametry (nośności, zakazów itd.), ale puste, bez zasobów,
  • Częściowo wolne – jako położenie wskazywane magazynierowi ustawia się położenie spełniające zakładane parametry (nośności, zakazów itd.), ale zawierające już zasoby,
  • Położenie domyślne – położenie sugerowane w pierwszej kolejności magazynierowi podczas procesu przyjęcia towaru. Wygenerowana instancja struktury magazynu ma wyłączone zarządzanie położeniami lub nie ma ograniczeń dot. wymiarów i nośności,
  • Położenie poprzedniej partii zasobu – podczas przyjmowania towaru aplikacja pokieruje operatora do położenia, na którym w danym momencie znajdują się zasoby tego samego towaru co przyjmowany; jeżeli zasoby towaru zastały rozlokowane na kilku położeniach, wskazane zostanie położenie ostatnio przyjętej na magazyn partii tego zasobu.
• Poziom:
  • Dolny – preferuj położenia z poziomu dolnego,
  • Górny – preferuj położenia z poziomu górnego.
• Wypełnianie położeń do maksimum – gdy wszystkie położenia magazynowe są w dużym stopniu wypełnione i podczas przyjmowania towaru nie istnieje w danym momencie taka lokalizacja, aby dana partia zmieściła się na niej w całości, wówczas zostanie ona rozlokowana na dwóch lub więcej położeniach, tak aby zostały one maksymalnie wypełnione.
• Położenie według najbliższej składowanej partii zasobu – wybór tej opcji w obrębie wybranego magazynu, pozwoli w pierwszej kolejności na składowanie zasobów o podobnej partii towaru w tych samych rejonach magazynu (jeżeli jest dostępne miejsce na magazynie). Odległość wyznaczana jest w sposób względny, oznacza to, że weryfikowana jest wartość parametru Ścieżki kompletacji dla położenia o podobnej partii zasobu dla pozycji na dokumencie AWD, a następnie wyszukiwane jest położenie wolne najbliżej zlokalizowane, sprawdzane również na podstawie wartości parametru. Ścieżka kompletacji została opisana poniżej.
  Uwaga

  Do poprawnego działania algorytmu, wymagane jest uzupełnienie wartości parametru „Ścieżka kompletacji” na definicji danego położenia.
  Uwaga

  Nieuzupełnienie wartości parametru „Ścieżka kompletacji” na definicji położenia skutkuje działaniem algorytmu adekwatnie jak w przypadku „Położenie poprzedniej partii zasobu”
• Magazyn nadwyżkowy –  umożliwia wskazanie magazynu na jaki trafiać ma nadwyżka towaru pochodząca z dokumentu magazynowego.

Wydania:

• • Metoda pobrania:
    • FIFO – ang. First In First Out – w pierwszej kolejności proponowane jest magazynierowi położenie, na którym znajdują się zasoby najwcześniej przyjęte na magazyn,
    • FEFO – ang. First Expired First Out – w pierwszej kolejności proponowane jest magazynierowi położenie z zasobami, na którym data ważności kończy się w pierwszej kolejności. Metoda stosowana najczęściej w przemyśle spożywczym,
    • LIFO – ang. Last In First Out – w pierwszej kolejności proponowane jest magazynierowi położenie, na którym znajdują się zasoby najpóźniej przyjęte na magazyn,
  • Preferuj:
    • Niepełne jednostki logistyczne – przy wyszukiwaniu położenia skąd magazynier ma wydać dany towar, brana jest pod uwagę metoda pobierania zasobów oraz położenie spełniające zakładane parametry (ilości, wagi, partii itd.) i zawierające niepełną paletę danego towaru (napoczętą, rozpakowaną),
    • Pełne jednostki logistyczne – przy wyszukiwaniu położenia skąd magazynier ma wydać dany towar, brana jest pod uwagę metoda pobierania zasobów oraz położenie spełniające zakładane parametry (ilości, wagi, partii itd.) i zawierające pełną paletę danego towaru. Parametr ten ma na celu osiągnięcie, że jedną pozycję możemy szybko zrealizować jedną pełną paletą,
    • Położenie domyślne – użytkownik może wskazać położenie, które jako pierwsze ma być brane przy wyszukiwaniu towaru, zasobów do wydania. Wygenerowana instancja struktury magazynu ma wyłączone zarządzanie położeniami lub nie ma ograniczeń dot. wymiarów i nośności,

• Poziom:
  • Dolny – preferuj położenia z poziomu dolnego,
  • Górny – preferuj położenia z poziomu górnego.

Przesunięcia:

• Preferuj:
  • Niepełne jednostki logistyczne – jako położenie wskazywane magazynierowi ustawia się położenie spełniające zakładane parametry (nośności, zakazów itd.) ale zawierające niepełną paletę (napoczętą, rozpakowaną) danego towaru,
  • Pełne jednostki logistyczne – jako położenie wskazywane magazynierowi ustawia się położenie spełniające zakładane parametry (nośności, zakazów itd.), ale zawierające pełną paletę danego towaru,
• Położenie domyślne:
  • Kod położenia źródłowego – domyślna wartość: położenie domyślne dla Przyjęć. Wygenerowana instancja struktury magazynu ma wyłączone zarządzanie położeniami lub nie ma ograniczeń dot. wymiarów i nośności,
  • Kod położenia docelowego – domyślna wartość: położenie domyślne dla Wydań. Wygenerowana instancja struktury magazynu ma wyłączone zarządzanie położeniami lub nie ma ograniczeń dot. wymiarów i nośności,
• Poziom:
  • Dolny – preferuj położenia z poziomu dolnego,
  • Górny – preferuj położenia z poziomu górnego.

Ścieżka kompletacji

Ścieżka kompletacji dla algorytmu przyjęć opiera się o wskazywanie położeń najbliżej składowanych zasobów uwzględniając: partię oraz datę przydatności, do ustalenia odległości fizycznej pomiędzy położeniami.

Definiowanie nowego parametru jest możliwe poprzez:
– dodanie nowej struktury magazynowej w Comarch WMS Zarządzanie – w konfiguratorze, należy nadawać unikalne Id według kolejności generowania struktury z możliwością zmian wartości (w polu Ścieżka kompletacji), wartości będą przypisywane według kolejności generowania kolejnych położeń.

– import lub export struktury magazynowej w Comarch WMS Zarządzanie – użytkownik może w prosty sposób w postaci pliku arkusza kalkulacyjnego przypisać wartości dla każdego elementu struktury magazynowej.
– ustawianie kolejności pobierania z poziomu Comarch WMS Magazynier – użytkownik może za pomocą kolektora nadać odpowiednie wartości do położeń. Po wyświetleniu menu na skróty w aplikacji Comarch WMS Magazynier, a następnie wskazanie Definiowanie ścieżki kompletacji.

Następnie pojawia się okno, które pozwala określić nową ścieżkę kompletacji lub zmodyfikować już istniejącą.

Można to zrobić skanując na liście położeń kolejne kody położeń albo wybierając dane położenie i nadając mu określoną wartość.