Mała Hydra

Przez Małą Hydrę rozumiemy mechanizm, który pozwala na ukrycie, wyłączenie lub ustawienie wymagalności dla kontrolek na istniejących oknach. Callbacki zarówno Małej jak i Dużej Hydry są widoczne na Liście dodatków. Lista ta umożliwia importowanie i eksportowanie callbacków, zmianę ich stanu, dodawanie, usuwanie oraz edycję.

Na liście dodatków znajdują się następujące przyciski:

Nowy dodatek – użycie funkcji rozpocznie proces dodawania nowego callbacka.

Importuj – funkcja umożliwia zaimportowanie zdefiniowanego callbacka ze wskazanej lokalizacji.

Eksportuj – funkcja umożliwia wyeksportowanie callbacka do wskazanej lokalizacji.

Odśwież – odświeżenie listy dodatków.

Odśwież w programie – funkcja odświeżania w całym programie, np. w przypadku usunięcia callbacka, zostanie on usunięty ze struktury firmy i innych obiektów w systemie dopiero po jej użyciu.

Dodaj – funkcja aktywna po dodaniu callbacka. Umożliwia jego szczegółowe zdefiniowanie.

Edytuj – umożliwia edycję zdefiniowanego callbacka.

Usuń – usuwa callbacka zaznaczonego na liście.

Aby dodać nowy dodatek Małej Hydry należy uruchomić funkcję Nowy dodatek. Zostanie podniesione okno Edycja dodatku.

Nazwa – w polu należy wprowadzić nazwę callbacka.

Wersja – wersja „Hydry”, w jakiej został utworzony callback; pole wypełniane jest automatycznie.

Przeznaczony dla wersji – wersja systemu Comarch ERP XL, w której callback będzie funkcjonował; pole wypełniane automatycznie.

Autor – autor callbacka; pole wypełniane automatycznie – wartością wprowadzaną domyślnie będzie zalogowany operator.

Data utworzenia – data utworzenia callbacka; pole wypełniane automatycznie.

Data dodania – data dodania callbacka do systemu; pole wypełniane automatycznie.

Operator – operator dodający callback do systemu; pole wypełniane automatycznie.

Stan – zaznaczenie wybranej opcji zadecyduje o aktywności callbacka w systemie. Aby callback funkcjonował w systemie, musi mieć zaznaczoną opcję: Aktywny.

Opis – w polu można wprowadzić opis callbacka.

Aby skonfigurować callbacka należy zaznaczyć dodatek i uruchomić funkcję Dodaj. W efekcie zostanie podniesione okno Edycja grupy procedur. W tym miejscu istnieje możliwość zdefiniowania dodatkowego warunku, na zakładanym callbacku. Warunek musi być zdefiniowany zgodnie ze składnią języka C# i musi zwracać wartość logiczną. W przypadku zwrócenia wartości true callback zostanie wykonany, w przypadku zwrócenia wartości false działanie callbacka zostanie zablokowane. W programie możemy definiować dwa rodzaje złożonych warunków callbacka:

Warunek oparty o zmienne słownikowe – warunek można skonstruować w oparciu o zmienne zawarte w ConfigurationDictionary.

Warunek oparty o bufor tabeli – warunek może być oparty o dane zawarte w buforze tabeli.

W ostatnim kroku należy zdefiniować zmienioną obsługę kontrolek. W tym celu należy na liście dodatków zaznaczyć dodaną procedurę i wywołać funkcję Dodaj. Zostanie podniesione okno Edycja akcji na kontrolce. W tym miejscu należy wskazać za pomocą znacznika odpowiednią kontrolkę na oknie, a następnie zdefiniować właściwą akcję:

Ukryj – ukrycie kontrolki na oknie

Dezaktywuj – dezaktywacja kontrolki na oknie

Wymagaj – ustawienie wymagalności kontrolki – nie będzie możliwe zamknięcie okna do czasu wprowadzenia wartości w kontrolce.

Pogrub – pogrubia czcionkę etykiety (pogrubiona czcionka zwykle służy do wizualnego oznaczenia pól wymaganych na formularzu)

Aby dodatek był aktywny w systemie należy go dodać do właściwego centrum w strukturze praw. W tym celu należy uruchomić okno Edycja struktury firmy i dodać zdefiniowanego callbacka na zakładce Dodatki.

Duża Hydra – informacje ogólne

Callbacki

Callbacki Dużej Hydry są mechanizmem, który służy do dodawania nowej funkcjonalności, bez potrzeby modyfikacji binariów programu. Od strony technicznej callbacki są zrealizowane jako plik dll eksportujący określony zestaw funkcji, podzielonych na funkcje plikowe i okienkowe.

Funkcje plikowe są wywoływane przez program podczas uruchamiania lub zamykania formatki – wówczas każda akcja użytkownika powoduje wywołanie pary zdarzeń: poprzedzających akcję i następujących po niej. Callbacki z tej grupy są najczęściej wykorzystywane do kontroli poprawności zapisywanych danych oraz do zaawansowanej kontroli uprawnień operatora.

Funkcje okienkowe są wykorzystywane w celu modyfikacji wyglądu i zachowania formatek. Składają się na nie trzy funkcje: wywoływane podczas inicjalizacji okna, przy każdym zdarzeniu okna oraz przed zamknięciem okna. Callbacki z tej grupy są najczęściej wykorzystywane do ukrywania lub uniemożliwiania edycji niektórych pól na formatkach lub do dodawania elementów interfejsu.

Zdarzenia obu grup są bardzo często używane łącznie.

Kod obsługujący zdarzenia należy umieścić w specjalnie przygotowanym module .NET’owym. Moduł taki musi zostać opisany za pomocą atrybutu CallbackAssemblyDescription w następujący sposób:

Przygotowanie Callbacka

[assembly:CallbackAssemblyDescription(“Nazwa callbacka”,”Opis callbacka”,”Autor callbacka”,”wersja callbacka”,”wersja systemu, dla której callback jest przeznaczony”,”data utworzenia callbacka w formacie dd-mm-rrrr”)]

Aby obsłużyć zdarzenia plikowe i okienkowe, należy dodać do modułu publiczną klasę dziedziczącą po klasie Callback, zdefiniowaną w assembly CdnHydra.dll. Klasę taką należy opisać atrybutem SubscribeProcedure w następujący sposób:

[SubscribeProcedure(Procedura z enumeracji Procedures,”Opis subskrypcji”)]

Klasa Callback jest abstrakcyjna, więc do skompilowania assembly będzie konieczne zdefiniowanie metod Init i Cleanup. Zdefiniowanie tych metod umożliwia użytkownikowi wykonanie kodu odpowiednio inicjującego i kończącego pracę z procedurą. Uwaga – nie należy umieszczać takiego kodu wewnątrz konstruktora ani metody Dispose, ponieważ jedna instancja klasy może być wykorzystywana wielokrotnie (każde kolejne uruchomienie przez użytkownika procedury będzie powodowało uruchomienie metody Init, ale nie konstruktora, podobnie z metodą Cleanup). W metodzie Init należy określić zainteresowanie zdarzeniami w procedurze. W przypadku zdarzeń plikowych subskrypcja powinna mieć postać:

AddFileActionSubscription(bool BeforeAction,

FileActionTypes ActionType,

FileActionDelegate ActionDelegate)

gdzie

BeforeAction – określa czy obsługa ma być wywoływana przed czy po zdarzeniu

FileActionTypes – określa typ zdarzenia plikowego, którego dotyczy subskrypcja

ActionDelegate – określa delegat wywoływany w odpowiedzi na zdarzenie

W przypadku zdarzeń okienkowych subskrypcja powinna mieć postać:

AddSubscription(bool BeforeHandling,

int ControlId,

Events EventId,

TakeEventDelegate EventDelegate)

gdzie

BeforeHandling – określa czy obsługa ma być wywoływana przed czy po zdarzeniu

ControlId – określa ID kontrolki (wartość 0 w przypadku ID okna)

EventId – określa zdarzenie, którego dotyczy subskrypcja

EventDelegate – określa delegat wywoływany w odpowiedzi na zdarzenie

Subskrypcje na zdarzenia mogą zostać usunięte za pomocą instrukcji:

RemoveFileActionSubscription(bool BeforeAction,

FileActionTypes ActionType,

FileActionDelegate ActionDelegate)

RemoveSubscription(bool BeforeHandling,

int ControlId,

Events EventId,

TakeEventDelegate EventDelegate)

Deklaracje delegatów dla zdarzeń plikowych i okienkowych powinny mieć odpowiednio postać:

public delegate bool FileActionDelegate (Procedures ProcedureId,

GID GID,

ADODB._Recordset Attributes);

gdzie

ProcedureId – id procedury, której dotyczy zdarzenie

GID – identyfikator rekordu, którego dotyczy zdarzenie

Attributes – zestaw atrybutów powiązanych z edytowanym rekordem

public delegate bool TakeEventDelegate (Procedures ProcedureId,

int ControlId,

Events EventId);

gdzie

ProcedureId – id procedury, której dotyczy zdarzenie

ControlId – id kontrolki, której dotyczy zdarzenie

EventId – id zdarzenia

Kod znajdujący się w callbacku ma dostęp do kontekstu, w którym został uruchomiony za pośrednictwem własności klasy ConfigurationManager. W ramach tej klasy są przechowywane następujące informacje:

– Baza string

– BazaHurtowni string

– BazaOLAP string

– Centra ADODB._Recordset

– DomyslnyMagazynSprzedazy string

– DomyslnyMagazynZakupu string

– DomyslnyRejestrBankowy string

– DomyslnySkladCelny string

– IdCentrumKosztowego int

– IdCentrumPodleglosciowego int

– IdCentrumWlasciwego int

– IdFirmy int

– KasaTransakcjiGotowkowych string

– KatalogProgramu string

– KoniecOkresuObrachunkowego datetime

– KontoDostawcow string

– KontoOdbiorcow string

– LoginZintegrowany bool

– MagazynDocelowyKompletacji string

– Magazyny ADODB._Recordset

– MagazynZrodlowyKompletacji string

– NumerOperatora int

– PieczatkaEmail string

– PieczatkaMiasto string

– PieczatkaNazwa string

– PieczatkaNIP string

– PieczatkaNIPPrefiks string

– PoczatekOkresuObrachunkowego datetime

– RabatyOdCeny bool

– RejestryBankowe ADODB._Recordset

– SciezkaWStrukturze string

– Serie ADODB._Recordset

– SerieOddzialowe ADODB._Recordset

– Serwer string

– SerwerOLAP string

– TypNaliczaniaMarzy Hydra.TypMarzy

– TypyKlasAtrybutow ADODB._Recordset

– WalutaSystemowa string

– Waluty ADODB._Recordset

Procedury HASPa:

– HASPDataAplikacji datetime

– HASPDataDealera datetime

– HASPLicencje ADODB._Recordset

– HASPLiczbaBaz int

– HASPNazwaUzytkownika string

– HASPNumerBazyDanych int- HASPNumerKlucza int

– HASPOpcje int

– HASPPlatforma int

– HASPStanKlucza int

Operacje na kontrolkach

Kod znajdujący się w callbacku może wykonywać operacje na interfejsie (dodawać, przesuwać i ukrywać kontrolki, wypełniać je itp.) za pośrednictwem własności i metod klasy ClaWindow. Instancję klasy ClaWindow można uzyskać za pomocą metody GetWindow klasy Callback (w celu uzyskania głównego okna procedury) lub GetControl (w celu uzyskania kontrolki).

Klasa ClaWindow jest wykorzystywana do operowania na oknach i kontrolkach Clarionowych. Każda instancja klasy ClaWindow jest powiązana z kontrolką lub oknem, na którym operuje.

Kolekcja AllChildren przechowuje wszystkie kontrolki znajdujące się na oknie. Można ją wykorzystać do odnalezienia poszukiwanej kontrolki. Pozostałe własności klasy odpowiadają własnościom kontrolek Clarionowych, które zostały opisane w dalszej części biuletynu.

Zdarzenia do kontrolki mogą być wysyłane za pośrednictwem metody:

public void PostEvent(Events EventId)

gdzie:

EventId – identyfikator zdarzenia, które ma zostać wysłane do kontrolki

Bardzo często zdarzenia do kontrolki są wysyłane parami – po wysłaniu określonego zdarzenia wymagane jest wysłanie zdarzenia Accepted w celu zatwierdzenia wprowadzonej wartości.

Podstawowe zdarzenia dla kontrolek:

OpenWindow/JustAfterWindowOpening – otwarcie okna

ResizeWindow – zmiana wielkości okna

NewSelection – kliknięcie w spin, przejście do innej zakładki

Accepted – akceptacja wprowadzenia nowej wartości do pola (odpowiednik wyjścia z kontrolki za pomocą tabulatora), kliknięcie przycisku.

ScrollDown/ScrollUp – scrollowanie listy

Podstawowe kontrolki

Główne właściwości kontrolek

Visible – (true/false) – widoczność kontrolki

Disable – kontrolka nieaktywna

Skip – kontrolka jest pomijana podczas przechodzenia tabulatorem

TextRaw – tekst widoczny na kontrolce

Bounds – współrzędne kontrolki

FontSizeRaw – wielkość czcionki

FontColorRaw – kolor czcionki

BackgroundRaw – kolor tła

FontStyleRaw – format tekstu

LeftRaw/RightRaw/CenterRaw – wyrównywanie tekstu w kontrolce

TipRaw – tekst wyświetlany w tooltipie kontrolki

MsgRaw – opis wyświetlany w stopce okna podczas aktywności kontrolki

Box

Kontrolka typu Box definiuje ramkę na oknie (prostokątny obszar).

ColorRaw – kolor ramki

RoundRaw – zaokrąglenie ramki

FillRaw – kolor wypełnienia

LineWidthRaw – grubość ramki

Panel

Kontrolka typu Panel definiuje obszar na oknie.

BevelRaw – efekt 3D dla ramki

Image

Kontrolka typu Image pozwala umieścić rysunek na oknie.

TextRaw – ścieżka do pliku z rysunkiem

Button

Kontrolka typu Button dodaje przycisk na oknie

IconRaw – przypisanie ikony do przycisku np. “~EXPORT20.ICO”

ReqRaw – naciśnięcie przycisku spowoduje sprawdzenie czy wszystkie pola Entry na oknie, które mają ustawiony parametr Req są wypełnione. Jeżeli nie są wypełnione to kursor zostanie przeniesiony do odpowiedniego pola Entry.FlatRaw – określenie czy przycisk jest płaski (wymagane jest przypisanie ikony do przycisku)

ImmRaw – moment wyzwolenia akcji na kontrolce. W przypadku przekazania do właściwości wartości „1” akcja zostanie wywołana w momencie kliknięcia przycisku, ale przed zwolnieniem przycisku myszy. W przypadku przekazania wartości „0” akcja zostanie wykonana po naciśnięciu i zwolnieniu przycisku myszy.

TextRaw – etykieta przycisku

StdRaw – przypisanie do przycisku standardowej akcji

Menu

Kontrolka dodaje dodatkową opcję w Menu okna. Aby zbudować menu należy posłużyć się dwoma

typami kontrolek: Menu i Item. Poniżej zaprezentowano przykład działania Menu:

Group

Kontrolka pozwala zgrupować na oknie inne kontrolki. Możliwe jest narysowanie ramki dla grupy i nadanie jej nazwy.

BoxedRaw – czy ma być wyświetlana ramka dla grupy (0 – nie, 1 – tak)

TextRaw – nazwa grupy

Text

Kontrolka typu Text dodaje pole tekstowe na oknie.

ToolTipRaw – tekst w tooltipie

SkipRaw – pole jest ignorowane podczas przechodzenia między kontrolkami za pomocą przycisku

Tabulatora

ReadOnlyRaw – pole ma status „tylko do odczytu”

TextRaw – domyślna wartość w polu tekstowym

List

Kontrolka typu List dodaje listę na oknie.

FromRaw – wypełnienie listy wartościami gdzie kolejne rekordy powinny być oddzielone od siebie

znakiem |. Jeżeli taki znak ma zostać wpisany jako wartość pozycji to należy wpisać ||. Pustą wartość

można uzyskać wpisując | |

VScrollRaw – umieszczenie pionowego paska przewijania na liście

FormatRaw – zdefiniowanie kolumn listy

SelectedRaw – numer zaznaczonego elementu na liście

Progress

Kontrolka Progress definiuje pasek postępu. Określenie postępu dla kontrolki określa się za pomocą parametru ProgressRaw.

Region

Kontrolka typu Region dodaje „interaktywny” obszar (Panel) na oknie.

ImmRaw – ustawienie parametru pozwala na obsługę zdarzeń typu MouseIn/MouseOut. Ponieważ właściwość może mieć wpływ na prędkość otwierania formatki należy ją definiować jedynie w przypadku wykorzystania dodatkowych zdarzeń.

DragIDRaw/DropIDRaw – obsługa zdarzeń typu Drag i Drop na obszarze.

Spin

RangeLowRaw – minimalna wartość dla kontrolki

RangeHighRaw – maksymalna wartość dla kontrolki

ScreenTextRaw – domyślna wartość dla kontrolki

FromRaw – lista możliwych wartości dla kontrolki oddzielonych od siebie znakiem |

TextRaw – określenie formatu pola

ValueRaw – określenie wartości domyślnej w polu (wymagane ustawienie UseRaw=”1”)

Zmiana wartości w kontrolce:

Runtime.WindowController.Change(kontrolka.Id, “wartość”)

.Check

Kontrolka typu Check pozwala na zwrócenie wartości z przedziału {0,1}

CheckedRaw – domyślna wartość kontrolki (1 – zaznaczony, 0 – odznaczony)

UseRaw – wartość w kontrolce przy odczycie

DropCombo

Kontrolka typu DropCombo jest połączeniem dwóch kontrolek: List oraz Entry. Kontrolka pozwala na wybranie wartości z listy jednocześnie umożliwiając dopisanie/zmianę wartości.

FromRaw – wypełnienie listy wartościami gdzie kolejne rekordy powinny być oddzielone od siebie znakiem |. Jeżeli taki znak ma zostać wpisany jako wartość pozycji to należy wpisać ||. Pustą wartość można uzyskać wpisując | |

VScrollRaw – umieszczenie pionowego paska przewijania na liście.

DropRaw – liczba wierszy wyświetlanych na liście.

VCRRaw – pasek szybkiego przechodzenia po liście wartości

UprRaw – wpisanie wartości do pola będzie skutkowało automatyczną zmianą tekstu na duże znaki

SelectedRaw – wybranie pozycji na liście wartości

ScreenTextRaw – wpisanie wartości do pola entry

Droplist

Kontrolka typu Droplist pozwala na wybór wartości z rozwijanej listy bez możliwości jej edycji lub wprowadzania nowych wartości. Właściwości kontrolki w większości pozostają analogiczne jak na kontrolce Dropcombo.

Wyświetlanie komunikatów (dotyczy wyłącznie wersji SE)

Komunikat można wyświetlić za pomocą polecenia MessageBox.Show(string) po uprzednim odblokowaniu wątku. Właściwa obsługa wątków jest również konieczna na przykład w przypadku wywoływania okna .net’owego.

Ogólne wskazówki związane z tworzeniem callbacków

Odczytanie nazwy kontrolki

Nazwę danej kontrolki można odczytać korzystając z konstruktora Małej Hydry. W przypadku modułu Detal nazwy procedur rozpoczynają się od słowa Detal, a nazwy kontrolek w większości są zgodne z analogicznymi kontrolkami w innych modułach.

Bufor Tabeli

W wielu miejscach programu mamy możliwość odwołania się do wartości przechowywanych w buforze tabeli. Przykładowo z poziomu formatki dokumentu możemy odczytać informacje na temat jego nagłówka bez konieczności otwierania połączenia do bazy. Aby wykonać taki odczyt należy wskazać nazwę tabeli wraz z nazwą kolumny w bazie np. TraNag.TrN_GIDNumer.

Warto zwrócić uwagę że w buforze pliku jest przechowywany tylko jeden, aktualny rekord. Dodatkowo bufory plików mogą być wykorzystywane przez główny kod programu na różne sposoby – np. mogą być modyfikowane w odpowiedzi na zdarzenia na oknie. Dlatego warto ograniczyć poleganie na informacjach znajdujących się w buforach plików do niezbędnego minimum, wszelkie dodatkowe informacje odczytując samodzielnie np. przy użyciu ADO.NET. Modyfikowanie buforów plików jest możliwe, ale jest to działanie, które absolutnie odradzamy – może prowadzić do powstania trudnych do wykrycia i usunięcia błędów w bazie danych.

Identyfikator błędu w przypadku zdarzeń plikowych

W przypadku zdarzeń plikowych istnieje możliwość zareagowanie na ewentualny błąd np. nieudaną aktualizację rekordu. W tym celu obok standardowej subskrypcji AddFileActionSubscription jest udostępniona funkcja AddFileActionErrSubscription. W ramach tej subskrypcji jest dodany delegat FileActionErrDelegate, do którego będzie przekazywany kod błędu. Delegat jest wołany tylko na zdarzeniach typu after.

Oba typy subskrypcji mogą działać równocześnie. Wówczas Hydra najpierw wywołuje delegata z przekazanym kodem błędu, a później stary delegat.

W materiałach dodatkowych zostały udostępnione callbacki przedstawiające wykorzystanie zdarzeń plikowych. Są to odpowiednio callback_plikowy.cs (dla AddFileActionSubscripion) i callback_plikowy_err.cs (dla AddFileActionErrSubscription).

Obsługa list z poziomu Hydry

W przypadku tworzenia nowych list za pomocą Hydry, pierwszym etapem jest ustalenie prawidłowej definicji listy. Aby prawidłowo utworzyć listę należy się posłużyć dokumentacją Clariona, gdzie szczegółowo opisano działanie poszczególnych parametrów definicji listy. Jeżeli nie dysponujemy dokładnym opisem, to można odczytać i ewentualnie zmodyfikować format innej, istniejącej już listy w programie.

Kolejnym etapem jest proces wypełniania listy danymi. Aby prawidłowo wypełnić listę należy określić parametr FormatRaw wcześniej zdefiniowanym łańcuchem znaków. Stopniowa inkrementacja wartości parametru w pętli nie jest w tym przypadku zalecana, gdyż powoduje znaczne wydłużenie procesu wypełniania kontrolki. Poniższy fragment kodu prezentuje w jaki sposób powinno wyglądać prawidłowe wypełnianie listy:

W przypadku nowej listy istnieje możliwość określenia kolorów dla każdego rekordu. Aby pojawiła się taka możliwość należy dodać znak * w definicji danej listy. Poniżej zaprezentowano fragment kodu dodającego nową listę. Dla każdej wartości został zdefiniowany zestaw 4 kolorów oznaczających kolejno: kolor tekstu, kolor tła, kolor tekstu po podświetleniu wiersza, kolor tła po podświetleniu wiersza. W przypadku pozostawienia wartości -1 zostanie pobrany domyślny kolor zdefiniowany dla listy.

W przypadku list istniejących nie możemy odczytać kolejki danych wysyłanych do kontrolki i w związku z tym, nie mamy możliwości zmiany koloru poszczególnych pozycji.

Zmiana wartości w kontrolce Check

Poniżej zaprezentowano przykład na zmianę wartości kontrolki typu Check.

Zasady działania głównych funkcji Dużej Hydry

Podczas tworzenia dodatków należy pamiętać, iż metoda Init() wykonuje się przed zbudowaniem okna. Metoda Cleanup() jest wykonywana przed zamknięciem okna. Okno jeszcze istnieje, ale już nie obsługuje zdarzeń. Metoda Exit() wykonuje się po zamknięciu okna, po zwolnieniu lokalnych obiektów (wszystkich łącznie z oknem i kontrolkami). Można tą metodę przeciążać – dlatego właśnie została udostępniona, trzeba tylko nie odwoływać się do zwolnionych obiektów.

Przykłady

Zdefiniowanie połączenia do bazy bez potrzeby podawania ConnectionStringa.

Nie ma potrzeby definiowania Connection Stringa przy wywoływaniu połączenia do bazy danych. W to miejsce można zastosować intrukcję:

Runtime.ActiveRuntime.Repository.Connection;

która zwróci pełny ConnectionString dla połączenia XL-owego.

Wywołanie zapytania na bazie bez potrzeby otwierania nowego połączenia do bazy.

Do klasy Config została dodana metoda ExecSQL, która pozwala na wywołanie zapytania SQL bez potrzeby otwierania nowego połączenia do bazy. Wykonanie zapytania odbywa się w tym przypadku na połączeniu XLa i służy wykonaniu instrukcji bez zwracania jej wyniku. W związku z tym jest ona przeznaczona przede wszystkim do uruchamiania procedur SQL lub instrukcji insert/update/delete na bazie danych. Na chwilę obecną nie ma możliwości wykorzystania instrukcji w celu zwrócenia wartości select.

Instrukcja ma postać:

Runtime.Config.ExecSql (string Sql, bool Transakcja)

gdzie

parametr Sql – zapytanie SQL

parametr Transakcja (true lub false) – czy zapytanie ma być wykonane w transakcji (true) lub nie (false)

Aktualna data i godzina

Informacje na temat aktualnej daty i godziny można uzyskać korzystając z klasy ConfigurationDictionary:

Runtime.ConfigurationDictionary.Today()

Runtime.ConfigurationDictionary.TimeStamp()

Odczyt zaznaczonych pozycji

Na listach została udostępniona możliwość odczytu zaznaczonych pozycji. Przykład tego rozwiązania można odnaleźć w materiałach dodatkowych w pliku listazaznaczonych.cs.

Odczyt wartości atrybutu

W materiałach dodatkowych w pliku atrybuty.cs można odnaleźć przykład odczytania wartości atrybutu na dokumencie FS. Odczytanie wartości nie jest możliwe za pomocą mechanizmu Hydry, więc w tym celu zostało wykorzystane odwołanie bezpośrednio do bazy danych. Aby callback zadziałał prawidłowo należy zdefiniować atrybut z opcją automatycznego zapisu wartości w bazie.

Zmiana wartości pola tekstowego

Aby zmienić wartość istniejącego pola tekstowego należy zmienić odpowiednią właściwość danej kontrolki, a następnie odświeżyć kontrolkę.

ClaWindow Parent = GetWindow();

ClaWindow miasto = Parent.AllChildren[“?Knt:Miasto”];

miasto.ScreenTextRaw = “miasto”;

Runtime.WindowController.PostEvent(Parent.AllChildren[“?Knt:Miasto”].Id,Events.Accepted);

Odświeżanie zawartości okna

Jeżeli wykonujemy operacje dla całego okna, a nie konkretnej kontrolki to w miejsce id kontrolki powinna zostać ustawiona wartość 0. Przykładowo, aby odświeżyć zawartość okna należy wywołać zdarzenie FullRefresh bez wskazania na konkretną kontrolkę:

Runtime.WindowController.PostEvent(0, Events.FullRefresh);

Podniesienie do edycji wybranego okna

Istnieje możliwość wywołania funkcji XLUruchomFormatkeWgGID bez konieczności wykorzystania w tym celu zewnętrznych funkcji API. Należy w tym celu wykorzystać wbudowaną funkcję:

public Hydra.GID UruchomFormatkeWgGID(short GIDTyp, int GIDFirma, int GIDNumer, short GIDLp,Hydra.Request request)

W przypadku wystąpienia błędów do pola Typ klasy GID zostaje zwrócony numer błędu zgodny z analogiczną funkcją dostępną w API, a do pozostałych pól (Firma, Numer, Lp) zostaje zwrócona wartość -1.

Ukrycie kolumny na liście

W programie Comarch ERP XL nie ma możliwości, aby ukryć lub dodać kolumnę do listy z poziomu Hydry, gdyż wiązałoby się to z koniecznością zmiany sposobu wypełniania takiej listy danymi, nad czym z poziomu Hydry nie mamy kontroli. Aby ukryć kolumnę można za pomocą Hydry zmniejszyć jej szerokość tak, aby operator nie był w stanie zobaczyć jej zawartości. Efekt taki można osiągnąć modyfikując definicję danej listy poprzez zmianę właściwości FormatRaw. Przykładowy kod można odnaleźć w załącznikach w pliku UkrywanieKolumny.cs, który przedstawia sposób na ukrycie kolumny z ceną na liście towarów.

Debugowanie kodu z poziomu Visual Studio

Istnieje możliwość debugowania stworzonego callbacka. Aby przeprowadzić ten proces z poziomu Visual Studio należy wstawić w kodzie odpowiedni breakpoint, a następnie ustawić we właściwościach projektu, aby przy starcie została uruchomiona zewnętrzna aplikacja (w naszym przypadku moduł Comarch ERP XL). Właściwości projektu można ustawić z poziomu menu Project -> Properties. Konieczne jest również zaimportowanie aktualnego callbacka do ERP XL.

Przy powyższych ustawieniach w momencie uruchamiania debugowania zostanie uruchomiony moduł wskazany w linii ‘start external program’, a działanie programu zostanie przerwane przy dojściu do pierwszego breakpointa.

Uwaga

Funkcjonalność wywołania zewnętrznego programu w przedstawiony sposób podczas uruchamiania debugowania nie jest dostępna w Visual Studio w wersji Express.

Reakcja na zamknięcie okna

Aby zareagować na zamknięcie formatki najczęściej wykorzystuje się zdarzenie CloseWindow. Zdarzenie to ma jednak podstawowe ograniczenie, gdyż pozwala jedynie na reakcję przed zamknięciem formatki. Aby zareagować na moment „po zamknięciu” należy zadeklarować metodę Exit. Należy również zwrócić uwagę na brak blokowania wątku podczas wywoływania komunikatu.

Ctrl+ins na dokumencie

Comarch ERP XL oferuje możliwość dodania nowych obiektów do bazy jak również skopiowanie istniejących za pomocą kombinacji Ctrl+ins. Aby z poziomu Hydry wykryć w jaki sposób nowy obiekt został dodany do bazy należy zapiąć się na zdarzenie plikowe before InsertInit. Jeżeli dodawany jest nowy obiekt do bazy, to w gidnumerze zostanie zwrócona wartość 0. W przypadku kopiowania obiektu zostanie zwrócony gidnumer kopiowanego elementu.

Zmiana kontrahenta na dokumencie

W przypadku zmiany kontrahenta lub towaru na dokumencie dostępne są dwie ścieżki postępowania – wartość może zostać wpisana w polu z klawiatury lub wybrana z podniesionej listy. Aby obsłużyć przedstawioną sytuację należy założyć dwie subskrypcje. Jedna z nich na wypełnienie wartości z klawiatury (zdarzenie before Accepted), druga na kliknięcie przycisku (zdarzenie after Accepted).

Przechodzenie między oknami w trybie zaawansowanym

Jeżeli na karcie operatora ustawiono otwieranie okien w trybie zaawansowanym, to pojawia się możliwość przechodzenia między dokumentami. Aby wykryć taką operację z poziomu Hydry należy zapiąć subskrypcję na kliknięcie strzałki, a następnie poczekać na pierwsze wysłanie zdarzenia FullRefresh do okna. Po wystąpieniu tego zdarzenia należy zdjąć subskrypcję na zdarzenie FullRefresh, aby uniknąć wyzwalania callbacka przy standardowym odświeżeniu danych.

Wykonanie wydruku

Z poziomu Hydry możliwe jest wykonanie wydruków. W tym celu w ConfigrationDictionary udostępniono metodę WykonajWydruk().

public int WykonajWydruk(int ProceduraID, int Kontekst, int Zrodlo, int Wydruk, int Format, string Zmienne, string FiltrTPS, string FiltrSQL, string Sortowanie, short Urzadzenie)

Przykład tego rozwiązania można odnaleźć w materiałach dodatkowych w pliku WykonajWydruk.cs.

Odczyt naciśniętego klawisza

Od wersji 2014.1 jest możliwe odczytywanie za pomocą Hydry, jaki klawisz klawiatury został naciśniety. W tym celu dodano metodę GetKeyCode do klasy WindowController.

Przykład tego rozwiązania można odnaleźć w materiałach dodatkowych w pliku OdczytKlawisza.cs.

Modyfikacja menu kontekstowego

Od wersji 2017.0 istnieje możliwość modyfikacji menu kontekstowych (tzw. PopupMenu) wyświetlanych w Comarch ERP XL. Służą do tego klasy XLPopup oraz XLPopupItem, które reprezentują odpowiednio menu oraz pojedynczą pozycję z menu.

W klasie WindowController dostępne są metody pomocnicze:

SetPopup – ustawia wygląd popup menu

SetPopupChoice – wybiera pozycję z popup menu związanym ze wskazaną kontrolką

GetPopup – zwraca definicję popup menu związanego z daną kontrolką

GetPopupChoice – zwraca numer pozycji ostatnio wybranej z popup menu

GetPopupItem – zwraca definicję pozycji ostatnio wybranej z popup menu

Aby modyfikować popup menu należy dodać subskrypcję przed zdarzeniem Events.XLPopup i w niej dokonać modyfikacji popup menu, natomiast na subskrypcji po tym zdarzeniu należy dodać obsługę wybranej pozycji.

Uwaga: Można dodawać i usuwać pozycje menu z dowolnego miejsca, ale jeżeli nie są to pozycje ostatnie to trzeba zadbać o przenumerowanie wyboru użytkownika tak aby dla standardowych pozycji zwracać ich pierwotne numery.

Odczyt nazwy kontrolki z pomocą dodatku Dużej Hydry

W przypadku gdy nazwy kontrolki nie da się odczytać za pomocą małej hydry można skorzystać z możliwości dużej hydry tworząc oddzielny dodatek. Wówczas należy skorzystać z metody Runtime.WindowController.GetControlName().

Format czasu w kontrolce spin

Umieszczając kontrolkę spin zdarza się potrzeba umieszczenia danych w formacie czasu np. hh:mm. W tym celu należy dodać odpowiedni parametr TextRaw = “@T1” oraz odpowiedni krok StepRaw = “6000”. Format @T1 to GG:MM, czyli z dokładnością do minuty. Wartości w spinie natomiast to standardowy czas, czyli liczba setnych sek. od godziny 00:00:00. Domyślnym krokiem jest 1, więc gdy przewijamy w górę to kontrolka zaokrągla czas do pełnych minut zgodnie z formatem więc wartość się nie zmienia (np. 10:11:00.00 zmienia się na 10:11:00.01,więc w formacie @T1 nadal jest 10:11), gdy przewijamy w dół robi tak samo, ale teraz już minuty się zmieniły bo np. z 10:11:00.00 zrobi się 10:10:59.59.

Znane problemy w Hydrze

Współpraca API z oknami .net’owymi (dotyczy wyłącznie wersji SE)

Mechanizm Hydry umożliwia wywołanie okienek .net’owych co przyczynia się do znacznego zwiększenia jej możliwości, jednak oznacza to równocześnie próbę pogodzenia ze sobą dwóch różnych technologii. Dosyć często takie formatki pośredniczą pomiędzy XL-em, a funkcjami API – przykładowo zachodzi taka sytuacja gdy z poziomu programu zostaje zawołane okno .net’owe, a następnie na podstawie zebranych danych wywołujemy funkcje API. Przy klasycznej konstrukcji callbacka, gdy w ramach danego frame’a wywołujemy funkcje API dosyć często pojawiają się błędy obsługi pamięci. Jedynym rozwiązaniem jest wówczas wywołanie funkcji API poza oknem .net’owym. Najprościej uzyskać taki efekt tworząc osobną aplikację wywoływaną z poziomu linii poleceń z odpowiednimi parametrami. Dzięki temu udaje się ominąć problemy z obsługą pamięci.

Wywoływanie funkcji API z poziomu danego dokumentu

Niestety nie ma możliwości wywołania większości funkcji API z poziomu edytowanego dokumentu. Najczęściej stosuje się podobne próby w sytuacji, gdy podczas wystawiania jednego dokumentu zachodzi potrzeba wystawienia innego dokumentu. Z technicznego punktu widzenia taka sytuacja jest możliwa do obsłużenia, tzn. z poziomu jednego dokumentu możemy wywołać dodanie innego dokumentu. Najczęściej nie jest jednak wtedy możliwe prawidłowe zamknięcie pierwszego dokumentu, który pozostanie w bazie jako aktywny. Jest to spowodowane współdzieleniem przez obie sesje (XLa i API) informacji w tabeli ObiektyObce. Wówczas konieczne jest wywołanie nowego dokumentu dopiero po zamknięciu pierwszego.

Ograniczenia callbacków plikowych

Stosowanie callbackow plikowych ma swoje ograniczenia. Aby callback został wykonany niezbędne jest podniesienie danej formatki. Ma to istotne znaczenie zwłaszcza w przypadku obsługi menu kontekstowego i opcji pociągających za sobą update na elemencie. Przykładowo potwierdzenie lub anulowanie dokumentu handlowego nie spowoduje wyzwolenia callbacka zapiętego na akcję updateaction gdyż modyfikacja odbywa się bez otwierania danego okna. Inaczej natomiast wygląda sytuacja z usuwaniem takiego dokumentu z listy – w tym przypadku jest to obsłużone przez mechanizm Clariona, który podnosi okno w tle i dzięki temu callback zostanie wykonany.

Hydra i nowy interfejs

Pliki do pobrania:

ERPXL_Hydra