Widok Podstawowe

Niniejszy artykuł opisuje widok Podstawowe w aplikacji Artykuły. Pozostałe widoki są udokumentowane oddzielnie. Należy zwrócić szczególną uwagę na artykuł Artykuły, który opisuje ogólne funkcje aplikacji, które mają zastosowanie do kilku lub wszystkich widoków.

Artykuł Wprowadzenie: Artykuły zawiera ogólne informacje na temat artykułów. Znajdują się tam między innymi nazwy innych aplikacji służących do wprowadzania niezbędnych danych podstawowych dla artykułów.

Instrukcje dotyczące korzystania z aplikacji Artykuły, np. jak wprowadzanie lub edytowanie artykułów, można znaleźć w artykule Instrukcje: Artykuły.

Definicje terminów

Alias

Artykuły aliasowe są często nazywane artykułami wirtualnymi. Służą one do używania tego samego artykułu w sprzedaży pod różnymi numerami i nazwami. Artykuły te nie istnieją w rzeczywistości jako niezależne artykuły. Nie są produkowane, przechowywane ani nabywane.

Artykuł alternatywny

Do każdego artykułu można przypisać kilka artykułów alternatywnych. Artykuł alternatywny to artykuł, który może być używany jako alternatywa, jeśli żądany artykuł nie jest dostępny. Artykuł alternatywny ma na przykład takie same lub podobne właściwości (niewielkie różnice).

Partia

Partia jest możliwym charakterystycznym typem artykułu. Zarządzanie partiami oznacza, że częściowy zapas artykułu można zidentyfikować za pomocą numeru partii. Do partii zawsze przypisana jest data przydatności do spożycia. Zapasy są zarządzane na poziomie artykułu i partii.

Artykuł zastępczy

Artykuł zastępczy to niezależny artykuł, który jest rejestrowany jako unikalny następca artykułu. Jest on używany, gdy rzeczywisty artykuł nie jest już przechowywany w magazynie, ponieważ nie można go już kupić lub wyprodukować. Jest to zatem artykuł zastępujący artykuł wycofany z produkcji.

Europejski numer artykułu (EAN)

Typ europejskiego numeru artykułu (EAN), który określa, w jaki sposób system określa numer EAN, który ma zostać przypisany wewnętrznie, oraz jakie kryteria testowe musi spełniać numer EAN tego typu.

Środek załadunku

Środek załadunku to ogólny termin określający materiały magazynowe i opakowaniowe używane do przechowywania, transportu i wysyłki towarów. Środek załadunku jest zarządzany jako artykuł z typem materiału Środki załadunku. Jeśli sprzęt do załadunku jest wielokrotnego użytku, jest on klasyfikowany jako kontenery lub puste opakowania.

Pseudoartykuł

Pseudoartykuł reprezentuje artykuł, który jest wymagany tylko raz. Artykuły o niskiej wartości lub artykuły, które nie są zawarte w asortymencie, mogą być również zarządzane jako pseudoartykuły. Pseudoartykuł to typ artykułu używany do rejestrowania danych artykułu. Dane artykułu obejmują dane dotyczące zakupu i sprzedaży. Ponieważ pseudoartykuły nie mogą być przechowywane, brakuje danych logistyki magazynowej, a w konsekwencji także danych produkcyjnych i planowania.

Artykuł referencyjny

Artykuł referencyjny musi być zawsze rozpatrywany w połączeniu z artykułami wariantowymi. Artykuły referencyjne nie są prawdziwymi artykułami; nie mogą być zamawiane ani dystrybuowane. Stanowią one jedynie podsumowanie ważnych informacji dla powiązanych z nimi wariantów i są wykorzystywane jako szablon do tworzenia wariantów.

Numer seryjny

Numer seryjny jest możliwym typem charakterystycznym artykułu. Zarządzanie numerami seryjnymi oznacza, że każda jednostka artykułu ma przypisany numer seryjny w całym systemie, który jednoznacznie identyfikuje artykuł. W przeciwieństwie do partii lub partii, numer seryjny jest przypisywany dokładnie do jednego artykułu w pierwszej jednostce artykułu. Przydział numerów seryjnych dzieli się na numery seryjne z zarządzaniem zapasami i numery seryjne bez zarządzania zapasami.

Zestaw

Zestaw artykułów to typ materiału. Zestawy artykułów służą jako podstawa do tworzenia komercyjnych zestawień materiałowych. Komponenty artykułu należące do zestawu artykułów są rejestrowane na liście części handlowych.

Wariant artykułu

Artykuł można dalej podzielić za pomocą wariantów. Dla wariantów można używać dowolnych terminów, takich jak kolory lub cechy. Termin identyfikuje artykuł wariantowy. Jest on albo zawsze powiązany z identyfikacją artykułu poprzez rozszerzenie identyfikacji artykułu referencyjnego, albo jest rejestrowany jako artykuł wariantowy z własnym identyfikatorem, który różni się od artykułu referencyjnego. Zarządzanie zapasami i wycena zapasów, ustalanie pełnej ceny i określanie wymagań materiałowych odbywa się na poziomie artykułu wariantowego. W zależności od sposobu wykorzystania wariantów, specjalnymi funkcjami można zarządzać tylko dla artykułów referencyjnych. Następnie mają one zastosowanie do wszystkich powiązanych artykułów wariantowych.

Opis widoku

W widoku Podstawowe wprowadzane są podstawowe dane artykułu. Te podstawowe dane mają zastosowanie do wszystkich innych widoków aplikacji artykułu. Widok składa się z nagłówka i obszaru roboczego.

Nagłówek

W nagłówku aplikacji wprowadzane są podstawowe dane artykułu. Nagłówek nie zmienia się i jest wyświetlany identycznie w każdym widoku. Opis danych, które można wprowadzić w nagłówku, znajduje się w artykule Artykuły.

W widoku Podstawowe możliwe jest zapisanie grafiki. Opis sposobu przechowywania grafik znajduje się w artykule Instrukcje: Artykuły.

Obszar roboczy

W obszarze roboczym wprowadzane są ogólne dane artykułu na zakładce Ogólne. W widoku Podstawowe dostępne są następujące zakładki:

• Ogólne
• Dane kraju
• Cena podstawowa
• Teksty
• Inne pola
• Ostrzeżenia

Zakładka Ogólne

Zakładka Ogólne składa się z następujących pól:

• EAN (European Article Numbering) – w tym polu należy wprowadzić numer EAN artykułu. Numer składa się z następujących znaków:
  • dwucyfrowy kod kraju (20, 28, 40 do 44 dla Niemiec)
  • numer firmy producenta na poziomie krajowym
  • numer artykułu
  • cyfra kontrolna

Oferowane są następujące typy EAN:

• EAN-8 (8 cyfr)
• EAN-13 (13 cyfr)
• UPC (12 cyfr)
• GTIN-14 (14 cyfr)

Możliwe jest wprowadzenie kilku kodów EAN. Jeden z nich musi być oznaczony jako preferowany. Wszelkie spacje lub myślniki zawarte w numerze EAN są automatycznie ignorowane.

• Typ specyfikacji – w tym polu wyświetlana jest specyfikacja artykułu, którą można zdefiniować w widoku Logistyka magazynowa
• Artykuł alternatywny – pole umożliwia wprowadzenie artykułu alternatywnego, który jest sugerowany, jeśli żądany artykuł nie jest dostępny. Artykuły alternatywne można określić tylko dla artykułów typu Materiał. Do każdego artykułu można przypisać kilka artykułów alternatywnych. Artykuły te mają zazwyczaj takie same lub podobne właściwości jak oryginalny artykuł.

• Alias artykułu – w tym polu wyświetlany jest alias artykułu, który został przypisany do artykułu. Przypisanie następuje po wprowadzeniu artykułu aliasowego. Alias istnieje tylko wirtualnie. Na przykład podczas sprawdzania dostępności zamiast aliasu sprawdzany jest prawdziwy artykuł. Alias zawiera tylko dane podstawowe.
• Standardowy wariant artykułu – to pole jest wyświetlane tylko dla artykułów referencyjnych. Standardowy wariant jest używany do zastąpienia artykułu referencyjnego. Na przykład, jeśli użytkownik wprowadzi artykuł referencyjny w zamówieniu, zostanie on automatycznie zastąpiony wariantem standardowym. Jeśli natomiast nie wprowadzi wariantu standardowego, zamiast tego otworzy się okno dialogowe wyboru artykułu wariantowego.
• Artykuł referencyjny – to pole jest wyświetlane tylko dla artykułów wariantowych. Wyświetlany jest artykuł referencyjny, do którego został przypisany artykuł wariantowy. Przypisanie następuje po wprowadzeniu artykułu wariantowego.
• Alternatywna wycena magazynu – ta funkcja kontroluje pochodzenie cen wyceny dla artykułów wariantowych. Można ją ustawić w widoku Logistyka magazynowa.
• Stosuj w zamówieniach – tej funkcji należy użyć, aby określić, czy pseudoartykuł może być używany w zamówieniach sprzedaży, zamówieniach zakupu i zamówieniach dystrybucji. Jeśli ta funkcja jest wyłączona, pseudoartykuł może być używany tylko w zapytaniach ofertowych i wycenach. Funkcję można zmienić tylko dla artykułów typu Pseudoartykuł.

Sekcja Równoległe jednostki magazynowe

• 2 – 4. Jednostka magazynowa – tych pól należy użyć, aby przypisać do artykułu maksymalnie trzy dodatkowe jednostki artykułu różnych typów (od 2. do 4. jednostki magazynowej). Poziomy zapasów są zarządzane równolegle we wszystkich określonych jednostkach artykułu. Liczbę dodatkowych jednostek artykułu, które można określić dla artykułu, definiuje się w podfunkcji Stany magazynowe funkcji Logistyka magazynowa w aplikacji Konfiguracja za pomocą liczby jednostek magazynowych. Specyfikacja jednostek jest dwuczęściowa i składa się z numeru i jednostki. Może to być jednostka fizyczna lub handlowa. Jednostki z tych pól są używane jako jednostki dokumentów w logistyce magazynowej. Nie ma możliwości przypisania żadnych dodatkowych jednostek artykułu do artykułów typu materiału Środki załadunku, które są puste.
• Podstawowa jednostka artykułu – w tym polu można przypisać wartość pierwszej jednostki artykułu dla maksymalnie trzech dodatkowych jednostek artykułu. Należy jednak pamiętać, że jednostki artykułu nie mogą być konwertowane na siebie nawzajem i można tutaj wprowadzić tylko szacunkowy współczynnik konwersji.
• EAN (2 – 4 jednostka magazynowa) – w tym polu należy wprowadzić numery EAN pozostałych jednostek artykułu.

Sekcja Waga i wymiary

W tej sekcji wprowadzane są jednostki fizyczne towaru. Informacje te są wykorzystywane w dokumentach końcowych, np. do obliczania wagi brutto towaru. Innym możliwym zastosowaniem jest wybór odpowiedniego sprzętu do załadunku (palety lub kartonu). Ponadto wybór ma bezpośredni wpływ na wybór miejsca składowania.

• Waga netto – w tym polu możliwe jest wprowadzenie wagi netto otwartego artykułu. Wpis wagi netto składa się z dwóch pól. W razie potrzeby możliwa jest zmiana domyślnych wartości jednostek.
• Objętość netto – w tym polu możliwe jest wprowadzenie objętości netto artykułu. Należy upewnić się, że dla jednostki objętości wybrano prawidłową jednostkę miary.
• Waga brutto – w tym polu możliwe jest wprowadzenie wagi brutto otwartego artykułu. Oprócz wagi netto artykułu uwzględnia ona wagę opakowania i wagę innych dodatków.
• Objętość brutto – w tym polu możliwe jest wprowadzenie objętości brutto artykułu. Obejmuje ona objętość netto artykułu wraz z opakowaniem i innymi dodatkami. W razie potrzeby możliwa jest zmiana jednostki miary objętości.
• Długość – w tym polu należy wprowadzić długość artykułu. W razie potrzeby można zmienić również jednostkę długości.
• Średnica – w tym polu możliwe jest wprowadzenie średnicy artykułu. W razie potrzeby można także wymiar długości dla średnicy.
• Wysokość – w tym polu możliwe jest wprowadzenie wysokości artykułu

• Gęstość – w tym polu możliwe jest wprowadzenie gęstości artykułu. W razie potrzeby możliwa jest zmiana jednostki miary.
• Szerokość – w tym polu możliwe jest wprowadzenie szerokości artykułu. W razie potrzeby możliwa jest zmiana jednostki miary.
• Powierzchnia – w tym polu możliwe jest wprowadzenie powierzchni artykułu. W razie potrzeby możliwa jest zmiana jednostki miary.

Wartości w polach Waga netto, Waga brutto, Objętość netto i Objętość brutto mogą być sugerowane w zależności od następujących specyfikacji użytkownika.

1. Pierwsza jednostka pozycji to jednostka wagi, objętości lub powierzchni. W zależności od typu, odpowiednie pola otrzymują obliczoną wartość domyślną z jednostki systemowej. Wartości brutto są sugerowane tylko wtedy, gdy nowa wartość jest większa niż stara. Wartości netto nie mogą być wówczas edytowane.

2. Kolejna jednostka pozycji jest rejestrowana jako jednostka wagi, objętości lub powierzchni. W zależności od typu, odpowiednie pola otrzymują wartość domyślną 0. Wszystkie sugerowane wartości nie mogą już zostać zmienione.

3. Jedna z jednostek opakowania jest rejestrowana jako jednostka wagi, objętości lub powierzchni. W zależności od typu, odpowiednie pola otrzymują wartość domyślną, która została określona na podstawie współczynnika konwersji. Wartości brutto są sugerowane tylko wtedy, gdy nowa wartość jest większa niż stara. Wartości netto nie mogą być już edytowane.

Sekcja Intrastat

Dane zapisane w sekcji Intrastat są wymagane dla firm podlegających obowiązkowi raportowania Intrastat. Deklaracje Intrastat dokumentują transgraniczny przepływ towarów między państwami członkowskimi UE.

Sekcja składa się z następujących pól:

• Obowiązkowe raportowanie – jeśli ten parametr jest aktywny, można wprowadzić dane Intrastat w poniższych polach
• Kod CN – w tym polu należy wprowadzić istniejący kod towaru dla artykułu na potrzeby deklaracji Intrastat. Kody towarów są podsumowywane na liście towarów dla deklaracji Intrastat. Kod towaru jest wprowadzany w aplikacji Intrastat: Kody CN.
• Kraj pochodzenia/region pochodzenia – w tym polu należy wprowadzić nazwę kraju lub regionu pochodzenia towaru. Kraje są rejestrowane wraz z powiązanymi regionami w aplikacji o tej samej nazwie. Region musi należeć do kraju pochodzenia.
• Uzupełniająca jednostka miary – w tym polu należy wprowadzić jednostkę artykułu dla deklaracji Intrastat. Jednostki są wprowadzane w aplikacji o tej samej nazwie. W tym polu można wprowadzić zarówno jednostki handlowe, jak i fizyczne.
• Współczynnik – w tym polu należy wprowadzić współczynnik dla opakowania, który jest używany do konwersji jednostki miary na jednostkę referencyjną. Współczynnik konwersji w liczbach całkowitych nie jest obcinany, nawet jeśli byłoby to możliwe. W przeciwnym razie wprowadzony współczynnik konwersji zostanie zredukowany do najmniejszej możliwej liczby całkowitej.

Sekcja Jednostki ładunkowe

Dane zapisane w sekcji Jednostki ładunkowe są istotne tylko dla artykułów typu Środek załadunku. Dane te wpływają na zachowanie jednostki ładunkowej, która odwołuje się do określonego artykułu jako środka załadunku.

Sekcja składa się z następujących pól:

• Może zawierać jednostki ładunkowe – tej funkcji należy użyć, aby określić, czy jednostka ładunkowa z tym wyposażeniem ładunkowym może zawierać kolejne jednostki ładunkowe

• Zapisz przebieg – za pomocą tej funkcji można określić, czy dla jednostki ładunkowej z tym środkiem załadunku ma być rejestrowana historia. Historia obejmuje wszystkie działania i ruchy wykonywane dla jednostki ładunkowej. Obejmuje to na przykład rejestrowanie jednostki ładunkowej i ustawianie statusu blokady. Ponadto rejestrowane są wszystkie ruchy, takie jak odbiór towarów lub dostawa do klienta
• Jednorodne pod względem artykułu – tej funkcji należy użyć, aby określić, czy jednostka ładunkowa może być wypełniona tylko tym samym artykułem. Jeśli ta jedna pozycja jest zarządzana w wariantach, różne warianty mogą być pakowane w jednej jednostce ładunkowej.
• Jednorodne pod względem specyfikacji – tej funkcji należy użyć, aby określić, czy jednostka ładunkowa może być wypełniona tylko tą samą cechą. Określa to również, że jednostka ładunkowa jest jednoelementowa.

Sekcja Opakowania

W tej sekcji należy wprowadzić strukturę opakowania artykułu. Sekcja składa się z tabeli z następującymi kolumnami:

• Jednostka opakowania – w tej kolumnie należy wprowadzić ilość jako naturalną liczbę całkowitą (nie 0) i jednostkę opakowania, za pomocą której użytkownik chce podsumować kilka jednostek artykułu. Umożliwia to na przykład tworzenie wózków lub palet. W tej kolumnie dozwolone są tylko liczby całkowite. Jeśli mimo to wprowadzone zostaną liczby dziesiętne, system automatycznie obliczy najmniejszą możliwą liczbę całkowitą, jeśli jest to możliwe, i zastąpi wpis oraz, jeśli to konieczne, ilość wprowadzoną w kolumnie Jednostka pakowania. Współczynnik konwersji jest określany dla ułamka całkowitego w odniesieniu do ilości wprowadzonej w kolumnie Jednostka pakowania. Bezpośrednie wprowadzanie liczb całkowitych pozwala uniknąć błędów. Dalsze informacje na temat jednostek pakujących do automatycznego pobierania w systemie magazynowania i pobierania kontroli przestrzeni można znaleźć w dokumentacji Wprowadzenie: Kontrola magazynu.
• Jednostka pakowania – w tym polu należy wprowadzić ilość jako naturalną liczbę całkowitą (nie 0) i odpowiednią jednostkę jednostki opakowaniowej, którą można przeliczyć na jednostkę opakowaniową. Jednostki opakowania są wprowadzane w polu 1. jednostka artykułu, jedna z pozostałych jednostek artykułu lub inne jednostki opakowania. Jednostki opakowaniowe muszą odnosić się bezpośrednio do wcześniej zarejestrowanych jednostek opakowaniowych.
• Zastosowanie jednostki opakowania – w tym polu należy określić, do czego ma być używana jednostka opakowania. Należy wybrać pomiędzy następującymi ustawieniami:
  • Tylko przeliczenie – żadne dane magazynowe nie są generowane dla pozycji w danej jednostce opakowania
  • Stan – dane magazynowe są generowane dla artykułów w danej jednostce opakowania. Umożliwia to wykorzystanie ich w zamówieniach jako wiążącej jednostki opakowania, która ma zostać dostarczona. To ustawienie jest dozwolone tylko dla pozycji, które same są magazynowane. Ponadto jednostka opakowania musi być jednostką handlową z ilością 1.

• Utwórz EAN – w tym polu należy wybrać przycisk w kształcie rombu, aby wprowadzić alternatywne numery EAN dla określonej jednostki opakowania

• EAN (European Article Numbering) – w tym polu należy wprowadzić numer EAN opakowania produktu. Możliwe jest wprowadzenie kilku numerów EAN. Jeden z nich musi być oznaczony jako preferowany. Wszelkie spacje lub myślniki zawarte w numerze EAN są automatycznie ignorowane. Numer składa się z następujących znaków: dwucyfrowy kod kraju (20, 28, 40 do 44 dla Niemiec), numer operacyjny producenta na poziomie krajowym, numer artykułu, cyfra kontrolna. Oferowane są następujące typy EAN:
  • EAN-8 (8 cyfr)
  • EAN-13 (13 cyfr)
  • UPC (12 cyfr)
  • GTIN-14 (14 cyfr)

• Środki załadunku – w tej kolumnie należy wybrać środek załadunku dla opakowania. Środek załadunku jest typem materiału i jest rejestrowany w tej aplikacji w taki sam sposób, jak warianty lub pozycje magazynowe.
• Utwórz pozycje kaucji i opakowań zwrotnych – jeśli ta funkcja jest aktywna, pozycje kaucji i opróżnień dla opakowań są generowane w odpowiednich dokumentach. Pozycje wiersza są generowane tylko wtedy, gdy funkcja o tej samej nazwie jest aktywowana w widoku Sprzedaż.

Zakładka Dane kraju

Podstawowe dane dla danego kraju są rejestrowane na zakładce Dane kraju. Dane te są wykorzystywane między innymi do określenia ogólnych danych Intrastat zapisanych na zakładce Ogólne w sekcji Intrastat. Ponadto można tam również znaleźć dane specyficzne dla danego kraju, dotyczące na przykład utylizacji opakowań.

Zakładka składa się z następujących pól:

• Kraj – w tym polu należy wskazać kraj, dla którego mają zostać ustawione dane
• Klasyfikacja podatkowa artykułu – w tym polu należy wskazać klasyfikację podatkową artykułu

Zakładka Cena podstawowa

• Wymagana cena podstawowa – tej funkcji należy użyć, aby określić, czy otwarta pozycja podlega cenie podstawowej. Zgodnie z dyrektywą UE cena podstawowa musi być wyświetlana dla podstawowej ilości niektórych produktów. Jest to szczególnie konieczne w przypadku produktów sprzedawanych konsumentom końcowym. W przypadku aktywacji tej funkcji i oznaczenia otwartej pozycji jako pozycji podlegającej cenie podstawowej, należy zdefiniować ilość podstawową i jej jednostkę dla ceny podstawowej. Jeśli użytkownik wprowadzi jednostkę dla ilości ceny podstawowej dla pozycji, która nie odpowiada jednostce 1. artykułu zdefiniowanej dla artykułu, należy wprowadzić współczynnik konwersji dla jednostki 1. artykułu. Ustawienie to można zmienić w dowolnym momencie. Ta funkcja nie jest dostępna dla zestawów artykułów i artykułów zarządzanych w innych jednostkach artykułów.
• Ilość w cenie podstawowej – w tym dwuczęściowym polu należy wprowadzić ilość i jednostkę, do której odnosi się obliczana cena podstawowa i która musi zostać wyprowadzona. Jeśli nominalna waga lub nominalna objętość artykułu wynosi zwykle nie więcej niż 250 gramów lub 250 mililitrów, można również użyć 100 gramów lub 100 mililitrów. Jeśli artykuł jest oferowany według wagi lub objętości, wówczas ogólne postrzeganie rynku jest decydujące dla wyboru podstawowej ilości ceny, a zatem w 1 kilogramie, 100 gramach, 1 litrze lub 1 litrze. Jeśli artykuł jest zwykle oferowany w ilościach 100 litrów lub więcej lub 50 kilogramów lub więcej (np. paliwa, ziemniaki itp.), wówczas należy użyć tej ilości, jeśli odpowiada ona ogólnemu postrzeganiu rynku. Jeśli waga po odsączeniu ma decydujące znaczenie dla artykułu, cena podstawowa powinna opierać się na podanej wadze po odsączeniu. Jeśli ilość policzalna jest decydująca dla artykułu, ilość podstawowa zawsze odpowiada pojedynczej jednostce (1) ilości policzalnej. W przypadku produktów z reklamowaną liczbą jednostek w opakowaniu (takich jak tabletki do zmywarki), jednostka handlowa może być również użyta do wyrażenia ceny podstawowej za jednostkę opakowania. Ilość można określić w następujący sposób:
  • 1 kilogram
  • 1 litr
  • 1 metr sześcienny
  • 1 metr
  • 1 metr kwadratowy

• Ilość referencyjna w cenie podstawowej – w tym dwuczęściowym polu należy wprowadzić ilość i jednostkę, do której odnosi się ilość ceny podstawowej i na podstawie której ma zostać obliczona cena dla ilości ceny podstawowej. Do tej konwersji można wybrać 1. jednostkę artykułu lub jedną z jednostek opakowania. Jeśli dostępna jest odpowiednia jednostka opakowaniowa, jej ilość i jednostka są najlepiej wstępnie zapakowane. Informacje na temat jednostki pakowania znajdują się w tabeli Opakowania na zakładce Ogólne. W przeciwnym razie sugerowana jest zarejestrowana ilość ceny podstawowej. Proponowane dane można zmienić na większą lub mniejszą jednostkę tego samego typu i jednostki systemowej.

• Ilość referencyjna przeliczenia ceny podstawowej – w tym dwuczęściowym polu należy wprowadzić ilość i jednostkę, do której odnosi się ilość ceny podstawowej i na podstawie której ma zostać obliczona cena dla ilości ceny podstawowej. Do tej konwersji można wybrać 1. jednostkę artykułu lub jedną z jednostek opakowania, które mogą różnić się ilością i jednostką od ilości ceny podstawowej i ilości referencyjnej ceny podstawowej. Jednostkę zapakowanej jednostki można zmienić w tym polu, wprowadzając większą lub mniejszą jednostkę tego samego typu i tej samej jednostki systemowej. Może to być konieczne, na przykład, jeśli ilość ceny podstawowej jest ustawiona na jednostkę kg typu masa i dokonywana jest konwersja między sztukami i kilogramami, ale cena podstawowa odnosi się do masy po opróżnieniu.

Zakładka Teksty

Dodatkowe teksty dla artykułu można wprowadzić na zakładce Teksty. Teksty te są zazwyczaj używane w dokumencie wyjściowym w celu dodania tekstów do dokumentów. Zapisane teksty są oznaczone ikoną notatki, którą można znaleźć na zakładce Teksty. Więcej informacji można znaleźć w artykule Teksty.

Zakładka Inne pola

Na tej zakładce można zdefiniować pola zdefiniowane przez użytkownika, aby w razie potrzeby wprowadzić dodatkowe informacje. Pola zdefiniowane przez użytkownika są zawsze powiązane z jednostką biznesową i dlatego są widoczne dla wszystkich pozycji. Wartości wprowadzone w polach zdefiniowanych przez użytkownika mają zastosowanie do otwartej pozycji.

Możliwe typy pól i ich znaczenie opisano w Instrukcji obsługi. Dokument ten zawiera również opis procedury wprowadzania dodatkowych pól.

Zakładka Ostrzeżenia

Na zakładce Ostrzeżenia można przypisać indywidualne ostrzeżenia do otwartych danych podstawowych, które zostały wcześniej wprowadzone w aplikacji Indywidualne komunikaty.

Więcej informacji można znaleźć w artykule Indywidualne komunikaty.

Konfiguracja

Ustawienia dla aplikacji Artykuły, zdefiniowane w aplikacji Konfiguracja można znaleźć w artykule Artykuły.

Jednostki biznesowe

Następujące jednostki biznesowe są istotne dla aplikacji Artykuły, widok Podstawowe, wykorzystywanej przykładowo do:

• Nadawania uprawnień
• Konfigurowania definicji działań
• Importu lub eksportu danych

Artykuł:

com.cisag.app.general.obj.Item

Identyfikator artykułu:

com.cisag.app.general.obj.ItemId

Przeznaczenie: do wprowadzania EAN

Typ pola dla pól, parametrów i charakterystyk zdefiniowanych przez użytkownika:

com.cisag.app.general.extension.obj.Datatype

Przeznaczenie: Wyświetlanie pól zdefiniowanych przez użytkownika na zakładce Inne pola

Inne pola, parametry, funkcje:

com.cisag.app.general.extension.obj.EntityExtension

Relacja z organizacją przetwarzającą dane artykułów, status dla własnej organizacji:

com.cisag.app.general.obj.OrganisationalUnitItem

Podstawowe dane, dotyczące cech artykułów:

com.cisag.app.general.obj.ItemBasicPriceData

Jednostki biznesowe należą do następującej grupy jednostek biznesowych:

Dane podstawowe:

com.cisag.app.general.MasterData

Uprawnienia

Uprawnienia można przypisywać zarówno za pomocą ról uprawnień, jak i poprzez przypisanie organizacji. Koncepcja uprawnień została opisana w artykule Uprawnienia.

Specjalne możliwości

Widok Podstawowe aplikacji Artykuły nie posiada specjalnych możliwości.

Przypisania organizacji

Aby użytkownik mógł korzystać z aplikacji Artykuły, widoku Podstawowe musi być przypisany do co najmniej jednej organizacji.

Funkcje specjalne

W przypadku aplikacji Artykuły, widoku Podstawowe, funkcje specyficzne dla organizacji są opisane w artykule Artykuły. Nie ma specjalnych funkcji w przypadku środowiska jednofirmowego.

Uprawnienia dla partnerów biznesowych

Aplikacja Artykuły, widok Podstawowe jest dostępna dla następujących typów partnerów biznesowych:

• Klient
• Dostawca
• Przedstawiciel